R.-R. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND
13e Jaargang
BUITENLAND.
BINNENLAND
No 132
Donderdag' 12 Juni 1919
Verschijnt dagelijks.
Bureaux: HOF 6, ALKSWAAR. - Telefoons
Eindelijk, recht gedaan,
FEUILLETON
Avontuurlijk.
Tusscta Oorlog en Vrede
BLAD
Abonrserrtentspriis:
Per kwartaalper agent t 1.65met geïdu-Ai'eerd
Zondagsblad f 2.10; franco per post f 1.85; franco met
geïllustreerd Zondagsblad 1 2.30; afzonderlijke nummers
van de courant 5 ct.van het Zondagsblad 5 ct.
ADMINISTRATIE 433.
REDACTIE 633.
Advertentieprijs:
b regels i 0.75; elke regel meer 1 0.15;
Reclames per regel l 0.42# Rnbriek -Vraag en aan
bod" per plaatsing f 0.40.
Aan alle abonné's wordt op aanvraag gratis esn polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f @00,—, f 400,—, f 200,—, I 100,—, I Q0r—f 38,— I 55.—
i.
Wanneer dit artikel onzen lezers onder de
©ogen komt, zal op het politieke tour-
nooiveld in Den Haag", de eerste phaze
yan een grooten strijd beëindigd zijn. Uan
tQch we durven liet bijna met zeker
heid voorspelen zal de Tweede Kamer
het onderwijzers salarisontwerp de Visser
ïebben aangenomen.
Hisiorisch oogenblik, niet alleen voor de
bijzondere onderwijzers, wien deze wet na
tuurlik in de eerste plaats belangd, maar
ook voor al degenen, die in de bijzondere
school het ideale opvoedingsinstituut onzer
jeugd zien.
Mèt deze wet is een brok van de liberale
erfenis. en niet het minst hatelijke en
onrechtvaardige brok over boord ge
worpen. O, zeker, de bijzondere school
was vrij zich te organiseeren, dank zij
het werken onzer groote Christelijke voor
mannen in de vorige eeuw. Ja, zij kreeg
zelfs èen brokje in den loop der tijden
langzamerhand ietwat grooter geworden,
uit J'5 staatsruif, maar toch, het was en
blèïf een feit, dat ten opzichte van rijks-
en gemeenteschatkist de openbare school
in de positie van een bevoorrecht troe
telkind stond. Wat toch' was tot vóór deze
,wet het geval? Het rijk stelde voor alle
onderwijzers in den lande het minimum
salaris vast, met de bedoeling, dat gemeen
te- en schoolbesturen dat zouden tnogen
aanvullen met zooveel, als zij noodig acht
ten. Prachtig' een volkomen gelijkwaardige
behandeling! zou men zoo zeggen. Zekér,
maai nu komt het.
Terwijl de schoolbesturen de grootste
moeite hadden, om de rijksminima hunner
onderwijzers met een simpele vijftig of
honderd gulden te verhoogen, konden de
gemeenteraden met volle handen uit de
gemeentescbatkist putten, om door hooge
salarissen de beste en meest bevoegde on
derwijskrachten naar de openbare school
te lokken.
Uitdrukkelijk was hun door de wet ver
boden ook maar een enkele cent voor 't
bijzonder onderwijs te besteden. Het be-
hoeh geen betoog, dat op deze manier
een schrijnende ongelijkheid moest komen
usschen de salarissen der bijzondere en
openbare onderwijzers. Het was volstrekt
geen uitzonderingsgeval, als een bijzonder
onderwijzer vier- of vijfhonderd gulden
minder salaris had, dan zijn gelijkbevoegde
openbare collega in dezelfde gemeente. Is
't wonder, dat enkelen door financiëeien
nood gedwongen, naar het andere kamp
overliepen? Maar de meesten, zij ble
zen, zij stonden pal in den strijd voor
üc bijzondere, voor hün schooi; zij offer
den voor hun principe dus jaarlijks eenige
honderden guldeus op.
Zoo juist -zeide het de Rotterdamsche
wethouder Stulemeijer verleden jaar op de
Ütrechtsche protestmeeting: „De grootste
contribuanten voor het bijzonder onderwijs
zijn altijd geweest de bijzondere onder
wijzers". Aan deze mannen van beginsel
komt dan ook de dank toe van geheel
Chr-.s.eiijk Nederland.
Langzamerhand drong bij breede lagen
'cler bevolking hei besef door, hoe onrecht
vaardig liet was, dat zij, die door hooge
belastingen bijdroegen aan de sommenver-
siindende openbare school, ook nog hun
eigen school moesten bekostigen. De leuze
waaronder men nu met mannenmoed ten
strijde trok, was voortaan: Gelijkstelling
van openbaar en bijzonder onderwijs I
En zóó luide klonk deze strijdkreet en
zoo overtuigend waren de argumenten, dat
men zelfs bij onze politieke tegenstanders
er niet meer doof voor kon blijven.
Corl van der Linden en het zal altijd
de eerekreon van zijn ïninistrieele loopbaan
blijven baande met zijn grondwetsherzie
ning den weg, het Christelijk kiezerscorps
gaf in Juli van het vorig jaar den laatsten
stoot. En nu is daar gekomen, als eerste
„Gij zip vroeg op da wandeling", zeide
zij. „Om dezen tijd van het ja,ar is het 's mor
gens eigenlijk beter thuis".
,,!k ben gekomen om roet u te spre
ken", gaf ik Ihaiar ten antwoord.
„Goed, laten wij dan dien lcant uit
gaan, want ik wil op .Queen's Marvel, het
ontbijt gebruiken"-
Hare kalmte maakte mij bijna zenuw
achtig. Ik besloot haar op da proef te
stellen.
bevreemdt u, dat ik zoo vroeg
uitga zeide ik. „Ik hob pen slechten nacht
gehad, ©n dan doet ©ene wandeling soms
goed
„Het spijt mijl, dat gij nieft goed g©-
pen hebt, g.af zij ten antwoord, maar'?
Ih l ïiohf !JBel,<id6 mii' dat er een M«<ter-
m fsliiin ln ,re °°®m blQnk) „daar is
hebt d ,wel ooraak-voor. 0ij
feht de kamer mot do paneelen niet
vrucht van een halve eeuw. van strijd:
het salaris ontwerp de Visser.
De pijnlijke ongelijkheid in salarissen
wordt nu weggenomen. Het is de laatste
kamp nog geweest; de oude palstaanders-
geest bleek nog lang niet uitgestorven. De
geheele linkerzijde, van af Ossendorp
tot Visser van IJzendoorn toe kwam in
actie. Maar als verdediger op de aange-
vaLen veste stond stoer en onverzettelijk
minister de Visser, met achter zich in heer
lijke eenheid de rechtsche Kamerleden. Alle
aanvalen werden afgeslagen: alle amende
menten, die hét beginsel, het wezen der wet
te na kwamen en dit waren er vele
werden verworpen.
Wat zal het voor dezen minister, die
gedurende zijn geheele poiitieke loopbaan
voor de rechten van het bijzonder onderwijs
gestreden heeft een heerlijk oogenbiik zijn,
als hij zijn wet in veilige haven heeft ge
bracht! En de jubelkreten, die op dat histo
risch moment in de Kamer zullen opklinken,
rallen luiden weerklank vinden in de harten
van al onze Katholieke en Christelijke land-
genootenmèt de Kamerleden zullen zij vol
enthousiasme den minister met zijn succes
gelukwenschen. Ook zal men op dat oogen
biik nog wel eens gedenken de overleden
strijders voor het bijzonder onderwijs, in
het bijzonder onzen grooten Dr. Schaep-
T'an en Mgr. Spoorman, wiens groote ver
diensten voor het onderwijs, juist dezer
dagen door eenige zich R. K. noemende
onderwijzers op zulk een onbeschaamde,
lafhartige wijze zijn aangevallen in een
„neutraal" onderwijzers-orgaan.
In de overtuiging, dat vele onzer lezers
uit de verwarde parlementaire beraadsla
gingen nog geen juist idee van deze nieu
we wet hebben gekregen, zullen wij in een
volgend artikel eenige bijzonderheden er
van bespreken.
ttet wvrdt rriftl flwn ft. at
da Geallieerden het onder elkaar verrena
nog niet eens zijn: de Adrialisclie kwestie
is nóg niet opgelost; de Cliiiieezen blijven
zich, met hand en tand verzetten tegen de
beslissing omtrent Sjantoeng; de Amerikaan-
sehei Senaat wil niets met den Volkeren
bond zooals die in wording is te
noen hebben; ©n de groot-mogende boeren
te Parijs kunnen ook nog gaeii accoordj©
vinden inzake de voorwaarden tot toelating
van Duitschland lot den Volkerenbond.
Met betrekking tot de eerstgenoemde, de
Adfiatische kwestie, wordt uit Rome ge
meld, dat de vice-voorzitter van den Ita-
fiaanschen ministerraad, vóór hij naar Oulx
vertrok, ten einde daar Orlando Ie ont
moeten, oen onderhoud heeft gehad met
den IConmg, waarbij verscheidene ministers
tegenwoordig waren. Men concludeert uit
deze reis, dal de oplossing van het Adri-
atische vraagstuk langer op zich zal laten
wachten dan men had gedacht.
Nu al bijna 14 dagen geleden beetle het
dat de kwestie reeds was opgelost, welk be
richt echter uit Amerika werd tegengespro
ken.
Uil Peking wordt gemeld, dat een golf
van anti Japansche gevoelens, als gevolg der
beslissing van de vredesconferentie ten aan
zien van Sjanloeng, zich over China ver
spreidt. De studenten, zoo luidt het bericht
verder, houden overal toespraken en win
den de ma;sa op straat op. De politie te|
Peking heeft duizend studenten gearresteerd.
De Chjnee'sehe Winkels en banken te Sjanghai
en Tientsin zijn als protest tegen deze arres
taties gesloten. Het verbranden van Japan
sche goederen duurt VoorL
De Amerikaanscbe Senaat ziet d© actie
legen president Wilson onvermoeid voort
Nu zal de Senaat, naar Reuter uit Washing-
waar?"
„Ja. Een mooi vertrek".
„Zeker", sprak zij met |e©n| flauwen fejim
lach om de lippen-
„Het is voorzien van all© glemakken, en
de zitkamer, die er bij hoort, is eenig".
„Ja", zeide zij. „Mijnbeer Gilchrist, wij
moeten o-ns haasten, anders komen wij
te laat.
„Tijd genoeg", gaf ik. tot bescheid. Ik
Weef staan ©n zag' haar recht in de oogeu-
„Ik moet u iets vragen; juffrouw En-
derby", lueunam ik. „Waarom hebt gij
mij tweemaal in het holle van den nacht
bezocht in. de zitkamer, die naast mijn
slaapvertrek is?"
„Ik ben nooit bij u gewqest" riep, zij'.
„Wat bedoelt gij toch?"
„Gij moet krankzinnig Zijn of gij' speelt
«en© rol", zeide ik. „Gij weet zeer goed,
dat gij mij dezen nacht en vier cn twin
tig uur van te voren ©en bezoek hebt ge
bracht".
„Neem", antwoordde zij; „nu geloof 11%
dat gij zelf niet wel bij: het hoofd zijt".
Doch eensklaps w©rd zij' doodialijk bleek.,
Zij begon t© hijgen en vatt© beide mijne
handen in de (hair©. „Zögf mij, wa't gij'
bedoelt." riep, zij uit.
ton seint, de samenkoppeling van liet Volken
bond-ontwerp met het vredesverdrag niet
goedkeuren en zich tegen de ratificatie van
het vredesverdrag in den tegeuwoordïgen
vorm verzetten.
De Raad van Vier te Parijs heeft van
verschillende dier speriale commissies de
rapporten nog niet ontvangen, welke zij zou
den opstellen naar aanleiding van de Duit-
sche tegenvoorstellen. Het zijn de rapporten
van de commissies voor de territoriale aan
gelegenheden (de Duitsehe grenzen met Bel
gië en Sleeswijk), de oostelijke grenzen van
Duitschland, de economische quaesties en
de havens en waterwegen, welke dus nog
moeten worden ingediend.
Wat betreft de commissie voor den Vol
kenbond. deze is het niet eens kunnen wor
den over de voorwaarden van -toelating van
Duitschland tot den Volkenbond. Zij heeft
zich ertoe bepaald ©en procesverbaal te over
handigen van haar besprekingen, aan d©n
Raad van Vier zelf dus overlatend zijn con
clusies 1e trekken.
Het gestadige uitstel vail liet antwoord
der Geallieerden op de Duitsehe tegenvoor
stellen heeft ongetwijfeld dit goede resul
taat, dat meer en nper de stemmen ook
in de geallieerde lande# zich kunnen doen
hoeren, die het m-eti de in het vredesver
drag ingenomen standpunt niet eens zijn.
Jammer echter, dat men pp zoo gevaar
lijke manier zijn meaning tot uiting brengt,
gelijk in Cliina geschiedt en in Frankrijk
meer -an meer ook j dreigt te geschieden.
Reeds maakt oen Router-telegram melding
van ernstige ongeregeldheden te Courbevoie,
bij Parijs, waar de stakers twee tramwa
gens hebben aangehouden, de passagiers lie
ten uilslappen en vervolgens de wagens in
brand staken, om rich tenslotte uil de voe
ten te maken.
De Entente-staatslieden hebben geen kla
gen o-vor de resultaten van hun tragen vre-
desarbeid, nu al gedurende sen half jaar:
ze hebben al dien Lijd met vuur gespeeld;
dat er dus brand ontslaan is behoeft nie
mand te verwonderen. Het Bolsjewisme in
midden-Europa kon geen beteren bondgenoot
vinden dan de honger ©u dj© is door het
trage werken der Entente bestendigd en ver-
Nu zal liet
i 0 l-r.lv, D T7
aantasten en danOf meenl men te
Parijs-Vsrsajlles-St. Germain nog den vloed
te kunnen stuiten 't Is zeer twijfel
achtig.
Ein jn zulk ©en toestand' van omeénigheid
.tusschan de Geallieerden zijn Duitschland
en Oostenrijk er op aangewezen met de
Geallieerden lot overeenstemming te komen)
Een ïioging daartoe heeft Renner, de Oos-
tenrijksche delegatie-leider, gedaan met het
zenden van een uitvoerige nota aan Clemen-
ceau, waarin hij met den moest mogelijken
ernst bezwaar maakt tegen de verbrokkeling
van bet Duitsch-Ooslcrarijksch gebied.
De Duitsch-Ooslenrijksche regeering
zegt hij ziet zich genoodzaakt onmid
dellijk, onder voorbehoud van uitvoerige mo-
tive'ering in haar definitief antwoord, aau
de mogendheden der Entente kenbaar te
maken, dat het Duitsch-Oostenrijksch© volk
door de voorwaarden, waaraan het zal wor
den o nderworpen, eenvoudig beroofd zal
worden van de onontbeerlijke middelen tol
behoud van zijn economsich leven en tol
handhaving der staatkundige en burgerlijke
orde.
Volgens het aangeboden vredesontwerp
zon Duitsch-Ooslonrijk van zijn rijkste ®ij
vruchtbaarste landstrekenworden beroofd,
Tegen zijn wil, tegen zijn nationaal bewust
zijn an zijn economische belangen zouden
meer dan vier van de tol millioau Duilsch
Oostenrijkers, aan een. heerschappij onder
worpen worden, die aan het volk vreemd
is en vijandig aan ons volkskarakter.
Heel ons vaderlandsche grondgebied, dat
pen nationale ©n economische eeuheid vormt,
zou zoo verminkt worden en de uit hei
lovende figuur van ©en volk gerukte stuk-
„Duister dam Dien ©eraten keer hebt
gij ,m!ij; genoodzaakt -op te staan en Bij u
te kamen. Gij waohttet op mij; in mijn
zitkamer. En de laatste maal hebt gij
mij verteld......
„Wat?..... Wat heb ik gfesegdr" Vroeg'
zij, terwijl haar adem stokte.
„Gij hebt mij bet geheim vain Doclc-
Overpool ontsluierd."
Tb-en ik deizie woorden sprak stiet zij
-een akelig© gil uit en bedekte haar ge
laat met die handen-
„Ik vreesde het', stamelde zij na ©ene
po-os. „Iets waarschuwde mij, dat gij; ©en
onverklaarbare macht op mij bezit. „O,
mijnheer 'Qlohrist waarom doiet gfij: dat?
Waarom verlaat gij Queen's Marv©l,
niet? Wat kan -ik dóen, om u over te
halen, heten te gaan?"
„Voor het oogenbiik niets", antwoord
de ik. „Gij hebt mij; ©en vree se lijk gekeiim
onthuldl Ik heb nog geien besluit geno
men, hoe ermede te handelen."
Met een© geweldige krachtsinspanning
werd zij hare ontroering meester,
„Gij hebt ie©n kwaden droom gföhad",
sprak zij. „Dat is het, anders ntete."
Op dit oogenbiik werden wij geistoord
door de stem' van münh-eer Perowne.
ken zouden onder rijke naburen verdeeld
worden, die het onder de kracht van huil
economische overmacht willen onderdruk
ken.
Wat van Duitsch-Oostenrijk overblijft kan
niet meer leven. Het zou alleen bestaan
uit Alpenlanden en de hoofdstad W©enen,
die vat; de zes m'illioien inwoners twee mil-
lioan herbergt, en tengevolge van haai- uit
treden uit de vroegere monarchie veel meer
benadeeld werd dau ©enig ander deel van
het vroegere rijk.
Renner besluit zijn nota m-eC te wijzen op
net gevaar, dat zaï ontstaan wanneer de
volkseconomie wordt vernietigd, waarvan de
gevolgen niet all-een tot Duistch-Oostenrijk
beperkt zullen blijven, daar die ineenstor
ting der volkseconomie (fen ondergang van
elk staatsgezag op dit midden ifi het vaste
land' gelegen gebied, de ontbinding van den
slaat en een politieke en sociale cheos ten
gevolge zou moeten hebben, waarin onver
mijdelijk de naaste staten zouden worden
meegesleurd.
Wij kunnen er geen twijfel over laten
bestaan, dal de tegenwoordige Duitsch-Oos-
teinrijksche rege-ering, die 6 maanden lang
met de grootste inspanning de binti©nland-
sche rust en den builenlandschen vrede ge
handhaafd heeft, de verantwoording voor de
gevolgen van zulke vredesvoorwaarden niet
pp zien zou kunnen nemen.
Aan de Entente is nu de taaie Duitscli-
Oosiea.rijk ervan te overtuigen, dat het de
vredesvoorstellen al te pessimistisch beoor
deelt. pf zulks de Entente mogelijk zal
zijnï.,sS i
KORTE BERICHTEN
De nationale staking der telegra
fisten in de Ver. Staten, welke voor Woens
dag was aangekondigd, is uitgebroken ©n
om Wilson's aandacht te trekken, heeft m©n
diens dagelijkschen kabeltelegrammen dienst
onderbroken.
In Eng-eland is de tijd van het thans
van kracht zijnd© rantsoenceringsstelsel aan
gaande de steenkolen tot 30 Juni 1920 uitge
breid. i
De Fransche regeering heeft het
7* j 3TT-rxfl I rxn .rxll SlrVWlO-
ne>n olficieel erkend,
In Malta hebben troebelen plaats ge
had wegens «en arbeidsconflict en tenge
volge van het onjuiste gerucht, dat was
voorgesteld de universiteit op te heffen. Er
vielen 'eenige dooden.
Dieven hebben op Pinksteren hun
slag geslagen in een druk bezocht hotel
in de Friedrichstrasse t© ©Brlijn. Zo wisten
een koffer te bemachtigem van een reiziger
in juweel en met ©en waarde van 400.000
Marken.
Volgens de laatste tolling zijn
in België 60.000 -en in Frankrijk 200.000 hui
zen door den oorlog vernield.
Naar verluidt zullen de Geallieerden
weigeren Duitschland's verzoek in te wil
ligen om het mandaat te krijgen ©ver zijn
vroegere koloniën.
DRANKBESTRIJDINGSDAG
TE HAARLEM.
Op den 2den Pinksterdag werd te Haar
lem door den Mariabond in het Bisdom
Haarlem, het Diocesaan Kruisverbond en
de Noord-Holt. Propagandacommissie een
goed. geslaagde drankbestrijdingsdag ge
houden.
Om halï 11 uur des morgens werd in
dé kerk van den H. Joseph aan de Jans
straat een gezongen H. Mis jpgedragen
door den WelEerw. heer kap. Boks, waar
onder de WelEerw. heeren Luhn, geestelijk
„Heila. Zijt gHj' daair?" riep hij.
Juffrouw Euderby opielda vooruit Zij
was kalm ern bedaard en bad ©en glim
lach op de lippen.
„Ik kom bij u ontbijten, grootvader",
zeide zij.
Hij knikte haat vriendelijk toe* wensoh-
tc mij goe-diein dag, ©n met ons drieën stap
ten wij op het huis aan. Van dat oog©nblik
af ontweek juffrouw Enderby mij. Dien
nacht werd ik door niets in mijn© rust ge
stoord. De gieaohiedeinis, welke ik gehoord
had, wo-elde mij echter nog steeds door het
hoofd. Ik was het met mijz©lv©n oneens,
hoe iq de® te handeLen. Juffrouw Enderby
was óf ee-m moordenares, óf ©en krank
zinnige. ,lk besloot zo© spoedig mogelijk
narichten in La winnen omtrent do omistain-
digkedeiii, waaronder de dood van. Oonstanoes
Perowme's vader had plaats gehad. Ik wilde
echter gieten- schaduw worpen op de feeste
lijkheden do-ar oen geschiedenis op te rake
len, welke reeds' achttien jaren in vergetel
heid begraven Lag. Bet geheim ,van hare
be-zo-ekien te verklaren, daartoe was jk niet
in staat: zij was bij- mjj gekomen in ©en
toestand van bewusteloosheid, of ik had
gedroomd. Hiet laatst© verwierp ik echter
weldra, het ©erste kwstm mij meer nan-
adviseur der afdeeling Haarlem van lief
Kruisverbond, een gloedvolle drankbestrij
ders-predikatie hield.
De eigenlijke meeting had om lialf 2 uur
plaats al het gebouw „De Vereeniging''
aan de Bagijnenstraat. De lieer Van Dam,
voorzitter van het Diocesaan Kruisverbond
opende de meeting met een hartelijk specch1-
je, waarin hij zijn vreugde er over uit-
sprak in de bloemenstad te vergaderen. De
heer Speller heette de aanwezigen welkom
namens de afdeeling Haarlem en releveerde
met een enkel woord ue minder goede
opkomst. Uit volle borst weid daarna door
allen het sobriëtas-lied gezongen.
Mej. van Beek. presidente van den Am-
jterdamschen Dekenaien bond, sprak hier
na 'over: „drankbestrijding in den oorlog".
Door een klein gemengd koor, onder de
zeer verdienstelijke leiding van den heer
Jos. de Klerk, werden hierna eenige oud-
Nederlandsche liederen uitgevoerd, dte bui
tengewoon goed in den smaak vic-len.
De ZeerEerw. heer H. J. J. M. A link,
aalmoezenier van de vloot, hield een gees
tige inleiding, om tot zijn eigenlijk 'ter-
werp te komen: „Drankbestrijding uit Lief
de". In bloemrijke taai, meermalen door ap
plaus onderbroken, schetste hij het mocie
werk en dé mooie taak der drankbestrijding
en het vele kwaad door drankmisbruik
gebrouwen.
Na een korte pauze werd de vergadering
wederom voortgezet met eenige keurig uit
gevoerde liederen, onder leiding van Jos.
de Klerk, waarna de laatste spreker, de
heer Ch. v. d. Bilt, lid der Tweede Ka
mer, het podium betrad om te spreken over;
„Het verleden en de toekomst der Drank-
strijding en bauwde daarop een mooi beeld
zicht, met geestigheden gekruid, schetste
deze spreker, het verleden der Drankbe-
strijdng en bouwde daaroip een mooi beeld
der toekomst van de Drankbestrijding, Hij
huldigde verschillende groote namen uif
de drankweeractie. De heer Lohman uit
Haarlem sprak een opwekkend slotwoord,
waarna met het lied: „Aan U, o Koning
der Eeuwen", de vergadering werd ge
sloten
NED. R, K. GRAFISCHE BOND.
v ere acférmg "op'^aanQag eMnÉSg Wft
10 Juni te 's-Hertogenbosch in liet ge
bouw Casino. De vergadering werd ge
presideerd door den heer A. M. Oosterbaan,
Bij de bestuursverkiezing werden geko
zen de heeren A. Hooghiemstra (aftr.),
den Haag. A. W. Kets, (aftr.) Helmond;
B. Lijn, (aftr.) Nijmegen;.L. Nelissen, (aftr.)
Maastricht; M. L. A. Schuts, Amsterdam,
Op enthousiaste wijze werd hulde ge
bracht aan den aftredenden voorzitter, die
gedurende 10 jaren, eerst als bondspen-
ningmeester en de laatste 5 jaren als
voorzitter werkzaam is geweest.
Tot voorzitter werd gekozen de Heer
air. J. v. d. Dries, welke tot op Heden
de functie vervulde van redacteur-propa
gandist.
Met algemeene stemmen werd verder dc
voorgestelde rechtspositie aangenomen be
houdens enkele wijzigingen. Deze wijzigin
gen zijnhet beëindigen van de rechtsposi
tie op 60-jarigen leeftijd in plaats van den
65-jarigen, het uitkeeren van 14 dagen extra
salaris bij 14 dagen vacantie.
Het Hoofdbestuur wordt gemachtigd aan
de samenstelling van een nieuwe Collec
tieve Arbeidsovereenkomst mede te .verken,
waaibij rekening wordt gehouden met de
wijzigingen en voorstellen in verband met
de nieuwe C. A. O. door de afdeelingen op
de Jaarvergadering kenbaar gemaakt.
Eenige wijzigingen in het Ziekenfonds-
reglement werden goedgekeurd.
Besloten wordt om bij ziekte vrijstelling
van bondscontributie te verleenen.
nemclijk voor. Degtenon die zich met hyp
notisme afgeven, hebben nog wel .wonder
lijker dingien ontmoet.
Gedurende d© week tuascb.en Kerstmis
en Nieuwjaar was juffrouw Enderby bijna
altijd in het huis. Zij' maakt© zich jegv.nf
kdéreen verdienstelijk en onderhield de gas
ten, gelijk niemand andere het doen kor.de,
Allengs -e-v©nw©l begon ik in Constance eeg
opmierke-lijk© verandering te bespeuren-
Hare opgeruimdheid sch©em verdwenen., en-
een paar malen Iteord© ik haar diep ziioh-
ten, terwijl ik toevallig! in ka» uabqheatf
stond. Op den avond van Nieuwjaar soud©
er ©en tal zijn- Den dag van te voren ben-
vond ik mij «enig© oogenblikken met Con
stance alleen-
„Gij ziij't bedroefd over iets?" zoide ikt
Zij zag mjj1 met haar onschuldig© ©ogejf
ajan «n barstte in trandn uit.
„O," nokte zij. „Dwing mjjjj lÉeft mjjl®
geheim te verraden-"
„Dat zal ik pftet", antwoord® ik hedaank
„Maar gij hebt (Vjgrdriet. Kan ik u helpon?1*
[(Wordt jfeflvRiW&i b
