No 1^3 Vrijdag' 27 Juni 1919 13e Jaargang O .TT NIEUWS. EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOL! A NO üyfï£,PÈlAiiiD._ ïussGÉiöïi Oonoy en Vrede fflNN£KLAND FEUILLETON Verschijnt dagelijks. Bureaux: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon: Jedact"^^ 433' Onschuld en iistlaad. Abonnementsprijs: Per kwartaal per apent ,1 1.65; met geïllustreerd Zondagsblad 1 2.10; iranco per post i 1.85; irauco met geïllustreerd Zondagsblad i 2.30; afzonderlijke nummers van de courant 5 et.; van bet Zondagsblad 5 ct. Advertentieprijs: Van 1—5 regels l 0.75; elke regel meer i 0.15; Rec ames per regel t 0.42H Rubriek .Vraag en aan bod" per plaatsing f 0.40. Aan aiie Etcnné's wordt cp aanvraag gratis een pc-fis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van I EOO,—, f 400,-, f 200,—, f 100,--, I 60,—. f 35,— f 15. V Gewijzigd itiZicht. Eindelijk, héél eindelijk 't heeft bijna vierhonderd laren geduurdbeginnen de Protestanten in te zien, dat 't toch niet heelemaal in den haak is, wat ze met tailoo- ze Koomsche ker en uit de Middeleeuwen hebben uitgehaald. Dat ze n.l. vrijwel overal onze heerlijke kerkgebouwen voor den Protestantschen dienst annexeerden. Naarmate het aantal der Protestanten in Nederland geslonken is, schijnt men de Prcrlestanische daden vmi vroeger meer aan de waarachtige rechtVua. dïjjheiu te zijn gaan toetsen, zóó, d.,t een eerlijke do- miné hier en daar tot de conclusie komt, dat de inbezitneming der Koomsche kei ken in de tweede helft der 16e eeuw zonder pardon .oot genoemd moet wor den. Naar aanleiding van liet feit, dat er den aalsten tijd onder Protestanten zelfs stem- nen opgegaan eij.i om de gerooide kerken aan de Katholieken terug te geven, lui muleerde een ze.te.c domino uit Bemind egen een dergeiijxe res-utuue in de (Chr liistj „even iiuud zijn bezwaar: Door teruggave der ontnomen kerken tonden de Neuer.anus^he Hervur.ime pre- JikaiiLen ertoe meüewcr.ren, dat m üep alue ^eoouwen de Kathol.eke eeredienst werd litgeoefcnd, een eered.enst, welke de 3rorestanten als afgod.st.scn, dus als mis- ladig ueschouwen. De don.ine uil Bemmei komt echter van .1 kouvve kermis thuis. In heizeüde blad nomt „Een Protestant" op tegen domi.D's redeneering: de dominé moest over die z.g. „Koomsche afgode rij" maar liever zwijgen; meent „Een Pro testant' en liever kijken naar de N'ed. Herv. predikanten, die de verloochening van Christus onverholen van den kansel doen hooren. „Weet ds. v. B. niet vraagt de in zender hoe die kerken leeggepreekt worden door de tegenstrijdige keringen van predikanten, die noch letterlijke, noch figuurlijke beteekenis aan vele woorden der H. Schrift toekennen, ja, dat zelfs een bekend Boeddist daar Kon optreden r ,.Ds. v. B. acht de wettigheid van aet bezit der gebouwen overtu.gend be tvezen door de wetgeving der Staten. Maar waren die onpartijdig? En zoo ze werkelijk boven de partijen stonden, zou die wetgeving dan ook geschied zijn, als ze alles voorzien hadden? Als ze voorzien hadden, dat hetgeen door de vroegere bezitters was tot stand gebracht, door de nieuwe bezitters zelfs n.et kon onderhouden worden? En zoo ze eens niet onpartijdig waren? „Gesteld eens, dat wat God ver hoede wij een bolsjewistische meer derheid in de Staten kregen, die langs ien weg van wetgeving al onze Chr. scholen in bezit nam. Ik zou er in zoo'n geval voor zijn toch eens te informeeren met welk recht dit geschiedde. Maar mochien dan ook de katholieken niet vra gen met welk recht het Burgerlijk üe- ?ag aan hen als wetfige bezitters die <erken ontnam? En hebben zich boven dien ook geen gevallen voorgedaan van plotselinge inbezitname, waarbij van een goedvinden van het Burg. Gezag niets plijkt (b.v. te Roermond, 's Hertogen- aosch, Breda, Haarlem en Amsterdam)?" De redeneering van „Een Protestant" moet dunkt ons ieder weldenkend tnensch ervan overtuigen, dat de inbezitne ming onzer Roomsche kerken inder.ijd on rechtmatig geschiedde. Vooral zijn vergelijking met een eveniu- ;ele Bolsjewistische gèweldpleging op de Christelijke scholen moet bij zijn geloofs- genooten inslaan. Moge de overtuiging van „Een Protes tant" steeds méér veld winnen, zóó, dat inderdaad nog eenmaal de Protestanten den zedelijken moed zullen bezitten, te trach ten, den eer.o gepleegden roof wederom goed te maken. Hoevele heerlijke kerken in onze omge ving zouden dan wederom aan haar schoo- ne doel kunnen beantwoorden en de luis terrijke woonstede worden van Hem, voor V.'ien ons vrome vóórgeslacht haar bouw de! o De Geallieerden looium heel wat minder geduid aau den dag la kunnen leggen, dan de Duitscliers gedwongen weiden te b©- iracülen. luera da. Duitseners ©miere niaau- den reeds geleden bij de EiiLeiile er fceriiaal- uehjk up a„u,.rungeii toch wat spoed te niake.ii mei de opstelling van het vrèdes-onlwerp, Dieven unmer die uoewet dring.ad© nota's inueanlwoord: Lldilscnland kon verzoeken, dringend verzoenen, z©iis legen tiet uoode- ioos tang. opon.houd pro.e^uereii, inaar... uieai' uuii diet. Nu evenwel hel geduid vau de Entente eens een paar dagen op de jaroei wordi gesieiu, uee.l uien aan die z.jue de meesl iogeiijkd haasl en werd utuiscnland reeds gaureigd mei weer een nieuw ultimatum; zenui unmiudeilijk lienchl wauueer de Du.t- soutt vredecnuerteekenareii te Versailles zul- leii komen, audai-swdden de Geadieer- den ze zeker gaan halen! Maar de Dui.sehe regeenng stond ook hier in machLeloos: zij kon er geen eerste-klas man voor vinnen, die zijn handleekeuiug nder tiet verfoeide verdrag wild zetten. Geen dipiomaai vau ©enig© beloukems scne&n aanvankelijk bereid heL ondankbare werk te doen. Hermann Muller, de ineuwe minister vau buiLenlaadsche zaken, die dan ook <1, aangewezen persoon is om hrockdorlf Kant zou ook als hoofd der Duusche delegatie op te volgen, weigerde en Erzberger wei- gcruo eveneens. Personen van den Iwoedan sSuia wil de Ent-onts ni&t nanva arden en die. van den eersten rang wéhscni&n nun poli tieke td'ekomst niet in de waagschaal te stiflen. In Versailles wist men dan ook met hoe t met de zaken stond. In opdracht vau den Raad \an Vier was Dulata naar Versailles gegaan ten einde te informeeren naar de Duitsche gedelegeerden. Von Haiiiel verklaar de echter, dat hij nog geen bericht uit Wei- mar had omvangen; behalve dat de regeering naar Berlijn was verlrokken. Elk uur ver wachtte hij bericht te ontvanegu, dat de Uidlsche delegatie naar Versailles zou ver trekken. Da rijksregeering gaf echter den moed nie, op en heeft nog weer eens een een stemmig beroep gedaan op ds ministers Mul ler en dr. Bell, om ais gevolmachtigden te Versailles hel vredesverdrag te oiiderteeke- nen. Dezen hebbeu thans Lo-©g.geven, z.j zijn van meeiniiig, mat het oog op den ontzei- tenden volksnood en den eisch om einden lijk tol vrede te komen, dril laatste en per soonlijk liet zwaarste offer niet -langer te mogen weigeren. oehalve Muller en Bell worden thans ook nog als gedelegeerden genoemd Giesberg en J.ienert. Men is in Parijs toch wel wat voorbarig geweest met zijn uitbundigs feestviering óver het besluit van Duitschland om onvoor waardelijk den opgslegden vrede te aanvaar den. In Amerika is men in dit ojiz'icht wal voorzichtiger, verstandiger: daar is een plan gevormd om op Vrijdag 4 Juli esn groote internationale demonstratie te houden, ter viering van den vrede.'Verwacht wordtj dal prtsiuen tWilsun tegen dien lijd-in liet land zal zijn teruggekeerd en dat vertegenwoor digers van veis vreemde naties officieel aan de plechtigheid zullen deelnemen. Men wetnscht daar blijkbaar hst oogen- blik af te wachten, dat ds vrede hoe die dan ook zij werkelijk gsteekend zal zijn. Hol staat echter te bezien of Wilson, die immers de onderloekeniag wenscht af te wachten, wel voor volg nde week Vrijdag in Amepika kan zijn, want het is nog nist zeker, dat nog deze week de onderteekening zal geschieden, hoewel men in Entente-krin gen te Versailles toch verwacht, cjai <fp plech tigheid nu pen onderteekenuar gevonden is - morgen, Zaterdag, nog zal kunnen plaats hebben. iniusseheu besloten de Geallieerden weer tot nieuwe wraaknemingen: de Baad van Vier neeft namelijk besloten schadelooss til ling tn waarborgen te' hejialsn voor ver schillende gebeurtenissen ais het tot zin ken brengen van de DuUsclui vloot te Scapa Flow, de vernietig.ng vin Fransche vlaggen te Berlijn en de Duitséhe bedreiging tegen Polen. Bereids beeft Clemenoeau in een nota aan de Duiisehe delegatie verklaard, dat het tot zinken brengen van dé Duiisciip. viool pen schending is'vauiarl. 23en 31 van liet wapen- siilslandsverdrag ea een vsroreking a priori van de' vredesvoorwaarden. Helzeilda 'geldt van net verbranden van de Fransche vlaggen te Berlijn. De tfeaili- oerden zullen .de nood.ge vergoeding eisciieu en vervu.giiig van de veiaUiwoorcehjiie m.li- tairen. iiernauug va.i dergelijke daden zal een ongunsligen iiivieed iieóbeii op de wer king van hel vredesverdrag. Zoo moet hef iitrme, tol wanhoop ge brachte Duitsclie volk bloeden voor iédere stroohalm denk eens aan hel verbranden van oude beLsehinimeide Fransche viaggeu uit den oorlog van '701 die dan Geallieer den in den weg worden gelegd. De Parijsche editie van de „New-York Heraldmeldt, dal ds Turken een nota bij de vredescoiiierenlie hebben ingezonden. Ilei is ©an verbazingwekkend document en bevnt de verklaring, dat Turkije aandringt cp een algeheel© eenheid en onafhankelijk heid van liet Turksche Keizerrijk, zooal- dat bestond vóór het uitbreken van deh oor- °%c nofa erkent onafhanKeiijkneia van Armenië, maar stelt voor, dat aan Palestina slechts een gedeeltelijke onafhankelijkheid zal worden verleend, dal ©eu gouverneur zal worden benoemd door Turkije en de rechl- spraak zal worden gevoerd in naam van den Sulian. Goed hoor, de Geallieerden zullen er eens over denken. Laier hooren jelui (Turken) er wel meer vanl V f' fcNFifefcil I>I5 BEJtlGH l'« Do duurte en het publiek. In Frankrijk wordl het leven hoe langer hoe diiuru&r en volegns de „Matin" is hel publiek daar zelf sciiutd aan, doordat hal zich legen allerlei ongemotiveerde prijsver- hoogingen niet verzpt en zich maar lede ren prijs iaat 'welgevallen. Een medewerker van de „Matin" heeft dagr een aardig bewijs van geleverd. In verhand mei klachten over de duurte van de kersen ging hij_oeus aan de Halles Cen trales informeeren, wal voor de kersen van 60 cenlinr&s tot 1 fr. 30 j>sr pond werd be taald. De straatventers verkochten ze voor 1 fr. 30 en 2 fr. per jiond, en zo maakten zoo een winst van gemiddeld 50 centimes. Na dit te hebben geconstateerd heeft de medewerker van de „Matin", ten bewijze van zijn stelling, dat het publiek maar belaalr wat men vraagt, een inand kersen gekocht tegen 2 francs per pond, dal was dus tegen den hoogslen prijs van dan straatverkoop. Tweehonderd schreden verder posujerde hij zich op een hoek van de straat, nadat hij in een cafétje oen tafel had geleend, een weeg schaal, een slel gewichten en wat oude kran ten. Hij stalde daar zijn kersen uit en zette er ean stokje tusschen met een papier, waar op hjj brutaalweg geschreven had: 2 fr. 50 10. Uit eigien beweging was ze t»en ver trokken, maar niemand had iets giemorlct van een twist tussclien broeder en zuster, ep Horace bad haar een jaargeld boege staan, groot genoeg om ruim van te leveni Clara snelde op haar broeder toe, wierp aioh in zijn armen en riep snikkend: „Beste Horace". En na haar aandoening over wonnen te hebbein, ging ze, met eeh wan trouwenden blik op Madeleine, die naast 'haar stond, voort: „Wat scheelt je toch. Horace?" De markies dacht slechte aan den on- Belukkigen brief, dien hij haar geschreven had en antwoordde miet grooten nadruk: „is' eta anders dan een aanval mijner le verziekte volstrekt niets anders". „En hoe is het nu op het oogienblik?" „O, veel beter", was hot antwoord van feo üeke. i^kank zij Madeleine's goede zot {jen gevoel ik een groote verlichting, o, li ben zoo sciiuldig tegenovw '„Horace", smeekte d© jonge markiezin die natuurlijk de vreeselijke toespeling va,n haar echtgenoot ntot kon begrijpen, „aeg to'Cii zulke vreiemd© dingen niet"- Mijnheer de Oypières schudde droevig het hoofd. „Clara sprak hij, „Madeleine ia uw zus ter, ik smeiek u bij de nagedachtenis uiwer moeder, dat nooit te vergeten". De vicomtess© staarde haar broeder in de grootste verbazing aan. Deae, haar verwondering begrijpends, sprak tot Made leine: „Clara heeft onze Leonie nog niet gezien, ga haar halen, lieve". Zoodra de jong» markiezin de ka,mar veriatan had, sprak de markies: „Clara. ik heb een misdaad bedreven tegen mijn vrouw". „Gij", sprak de vicomtesse ongeloovig, „och kom, gij ziijjt immers niet tot een misdaad in staat". „Ik heb Madeleine valsch beschuldigd". „Is zij dan niet schuldig?" „Neen, ik heb in de hitte der koorte droombeelden gezien". „En dan die ziekte, die u zoo plotse ling beeft aangegrepen „Een nieuwe aanval van mijn leverkwaal. „En het vuur, dat uw ingewanden ver teert?'. per pond. Nauwelijks had hij aldus zijn winkel ge installeerd, of er kwam al een klant op dagen, een werkmansvrouw, die de kersen eens bekeek en een half pond kocht. N.a een half uur had hij elf pond verkocht zon der dat één der koopers een woord over den prijs had gekikL en had hij öi/j francs verdiena. Toen had hij voldoende bewijs voor zijn stelling, jiakte zijn boeltje bij elkaar, stelde 's middag-, de verdiende 5y2 franc ter beschikking van de armen in de wijk waar hij zulke goede zakeii gemaakt had ©n schroei zijn artikeltje voor zijn blad, dat de Parij- zenaars tot inkeer brengen moet. Of dal ge lukken zal'i Een Duitsch journalist t© Versailles gearresleerd. De verlegen woord.ger der „Deutsche Ta geszeilung'de vroegere oorlogscorrespon dent W. Scheuermann, is voor hel Hotel Valei door zes .recherclieurs aangehouden en naar Parijs over gauracht. De reden is onbekend, vermoedelijk beLreft hel politieke aangelegenheden. lie overige Duiisehe persvertegenwoordi gers in Versailles, proiesleerden bij de Duil- sciie e.n neutrale pers en zonden een tele gram aan m.nisler-p.esident Bauer. Zij beslolen Versail.es te verlaten, tenzij Sciieuermann werd vrijgelaten of d-e reden van zijn arrestatie bekend wordt. Von Haniel heeft in een nota aan Cte- nieneeau geprotesteerd tegen de arrestatie vaiï ee<n lid 'eener ex-Leeritoriale delegatie. «i i'i BKiUCHTlifih De Belgisch© regeering heeft bij de Kanier een weLsontwerp ingediend, waar bij de exploitatie der spoorweg©11 wordt to-e- verirouwd aan ean onafhankelijke instelling, hel nalionate behegr der Belgisciie spoorwe gen genaamd. e „W orld" meldt uit Londen, dat er een staking is uitgebroken onder de Engel- sclie werklieden in de filmindustrie. Deze staking vindt o. a zijn oorzaak in den invoer van slechte Amerikaansche films, waardoor de Engelsche productie opgeslurpt wordt. n c U i. i3 J tr U U v O x -V L. - ^1-., r -l au meldt, dat na eten wisseling van tele grammen tussohen generaal Pellé en den Hongaarschen volkscommissaris Boeiim da vijandelijkheden aan h©t SJowakscJi© front op '24 Juni, 's morgens om vijf uur zijn gestaakt. Het „Berliner Tageblatt" zegt, dat men te Berlijn -ernstig overweegt om d© Nationale vergadering spoedig te sluiten en nr.-.,. rijksdag-v©rkiezingen uit die schrij ven. De Duitsch© ex-ministerprcsident Sciieidsmann, die zooa.s gemold, naar Zwit serland vcrtrokk-gi was, is van plan in dat land een kuur te ond©rgaaj», om van de inspanning wan den iaatstem tijd te boko-mien. i n M n c h e n is ©art nieuw complot ont dek l, dat dis wederinvoering van de ra denrepubliek in Augsburg en München be oogt. De koning van Engeland zal binjiiem- kort oen officieel bazoek aan Zeebrugge brengen. Voor de ©orst© maal na 1870 is te Metz dit jaar d© H. Sacramentsprocessie uitgegaan. Te Madrid hebben, na ontvangst van het bericht, dait Duiischland dB vredeswoor waarden aannam, hulde-beioogingen plaats gehad voor d© geallieerden. Door de H. Congregatie der Riten is een proces tot zaligverklaring v.an don eerbicdwaardigien John Nepomucene Neu mann, een der pri&sters-pionniers van vv tot-vliew- Hork, ingel-eid. Zou dit proces tot zijn zaligverklaring leiden, dan zou hij de eerste zalig verklaarde in de Ver eenigde Staten zijn. „Dat is slechts «en der symptomen van mijn kwaal." „Uw groetmoedig hart misleidt u. Ge wilt de schuldige sparen". „Spreek dat woord niat uit, ik bezweer h-et u. Er bestaat geen schuldig©. Ik verklaar u op mijn eer dat Madeleine de deugd zelve is. Zog mij, dat gij het) gelooft, of ik zal u nooit-terugzien". Mevrouw de Mondraigon werd bang toon zij den dreigenden blik op 't gelaat van haar- broeder zag „Ik zai alLes gettoovcni, wat ge wilt", sprak ze. „Maar d© brief da.n, dien ge mij geschreven hebt?". „O ja, die brief. Geef, mij dat nood lottige stuk te-rug, dat hét o-ngeluk van, mijn leven dreigt te worden." Mevrouw de Mondragon aarzelde ©en Oü-genblik en sprak toep langzaam: „lk kan u dien brief ni&t 'teruggeven, want ik heb hem verbrand. Dat had gj© mij im mers zelf uitdrukkelijk bevolen". „Dat herinner ik mij. ja, maar er is een inwendige stem die mij zegt dat gij dien brief niet vernietigd hebt". Clara de Mondragon stak haar blank© hand omhoog en sprak: „Horace, ik zweer u dat ik den brief verbrand heb". Op dat oogenbiik kwam Madeleine die uit bescheidenheid even weggebleven was, Ne een hardnekkigen tegenstand jaren hoeft da Fransche senaat onlang» met ©en meerderheid vau 30 sudruilen het beginsel van eveiFedige vertegen woord g'ag aanvaard. et is t© verwachten, da: de ileual ten over het vredesverdrag in net En gelseh'6 lagerhuis spoedig zinlen begin nen. Men za] ©cuter op den minister-presi dent mo t-jin wac.it n, die eerst na de ou> dert©eik«ning van het verdrag uit Kanji naar Londen zal kunn-ein Cerugkeereii. De Duitse h-n a tio n ai© volk partij he©ft. bij die nationale vergadering eci voorst-J ingvdimd, waarbij de regeeririj gevraagd wordt den 22str>n Juni oil do» daarop volgenden Zond.ig als oen national len rouwdag vast te stellen. met haar kind op den arm binnen. „Wat ziet ze «r lief uit," mompelde de vicomtess© m©t een glimlach op hei: ge laat, maar tevens met een uitdrukking van haat in de oogen- „Wilt g© mij hat kind even laten vastiiouden".? Madeleine reikte naar de kleine terstond over, maar het kind bogon terstond te schreden, zoodra Clara het in dia armen hield. „Ge doet haar pijn", sprak dei jong© markiezin angstig. „Wein-een, liet kind is alleen wat nukkig", antwoordde Clara. „Leonie is nooit grillig", verzekerde de moeder, „z© schr-eit alleen maar als men haar pijn do-et". En toch was heft dat niöt, maar men merkt h©t wel meer, dat kinde ren als onwillekeurig schijnen te weten, wie hunne vrienden en wie hun vijanden zijn. „Ik zou wel wat willen slapen", sprak de markies, „gaat allen heen, maar geef mij eerst een kus Madeleine". Vod teederlteid boog die jo-nge vrouw zich over haren -echtgenoot en bleef ©eni ge óogenblikken in die houding staan. De oogen der vicomtesse schoten bliksemstra len- „Ais ik getuig.© moet zijn van al dia MOEILIJKHEDEN IN Dli BOUW VAKKEN. De Centrale Bond van Bouwvakarbeiden schrijft: Door de hoofdbesturen van de werklie denorganisaties zou voor de proclamatie van enkele nog heerschende stakingen vol gens sommigen niet zijn voldaan dan eene met deri Bond vari l'alroonsvereemg'ngen gemaakte overeenkomst, waarbij de werk liedenorganisaties zich zouden verplicht heb hen, vóór in eenigeriei plaats tot staking over te geen, eerst overleg te piegen. De hoofdbesturen van de bouwvakar beidersorganisaties ontkennen liet bestaat! van een dergelijke overeenkomst. DE ARBEIDSWET EN DE KANTOOR BEDIENDEN. De Nationale Bond van Handels- en Kan toorbedienden „Mercurius", te Rotterdam) heeft aan de Tweede Kamer een adres gezonden, waarin er o.a. op wordt aange* drongen, dat de maximale arbeidsduur vooi jeugdige kantoorbedienden worde gesteld op zes uren per dag DE JOURNALISTEN EN DE AR- DFirvcw/vT AAI HFRrtP Minister Aalberse heeft in zijn ontwerp Arbeidswet een wijziging aangebracht waai door de arbeidsduur.,van journalisten wordl gesteld op 10 uur per dag en 55 uui per week. DE DUURTEB1JSLAQ VAN HET CRISIS-PERSONEEL. Kamerlid J. ter Laan schrijft aan „Hef Volk": Bij de behandeling van den duurte-toe- slag over ly 19 op den 5en Juni 1 L verklaar de de minister van financiën op een vraag van mij, dat het crisispersoneel. dat reeds lang in dienst was,r als vast personeel zou worden beschouwd; Zij die eerst na 1 Ja* nuari 1913 in dienst waren getreden zouden onder punt 14 der regeling vallen. Dez< toezegging komt hierop neer, dn? het ge- heele crisispersoneel in aanmerking w°nf gebracht voor den toeslag. Het Kort Verslag geeft deze toezegging van den minister dan ook vrij juist weer. In de Handelingen evenwel leesi men "lal de minister gezegd zo-u hebben: „Een van de heeren heeft gevraagd hoe het staat -met het crisispersoneel. Vau dii personeel zijn sommigen lang, anderen kori in dienst. Houdt het saiaris reeds geheel rekening met de buitengewone duurte, dan vallen zij niet onder de regeling. In andere gevallen zal de regeling op hen van toepas sing zijn". Deze clausule is niet in overeenstemming met de toezegging' door den lieer de Vries namens de regeering, aan de Tweede Ka mer gedaan. De minister heeft het stenogram gewij zigd of doen wijzigen. beweert de heer ter Laan. 't ls een tamelijk krasse bewe ring dwazie JMtLesbeUvig-ingen," sprak zij zacht) ,,dan had men mij kunnen laten waal ik was". In de voorkamer vond zij Clemens op een bank zitten. „De markies wil slapen, e1 mag nie» mand bij hem toe-galaten wordensprak zij. „Geldt dat bevel ook voo-r den e-erwi heer de Sintóly", vroeg de kaïnerdiojiaar op afgemeten toon. „Voor hem in het bijzonder", sprak di( vicomtesse- mie-t fell&n haat, „En zijn broeder, d-a dokter"? „Ik zeg u dat de markies niemainfi wil ontvangen-" „Maar, meneer zal tooh niet zonder dokt ter willen blijven"? De vicomtesse dacht eon oogenbiik nai „Welnu", sprak ze eindelijk, „laat heaii dag bij den --ke to&, maar niot zonder dal ik in de ziekenkamer ben". Eers. tegen negen uur in den avond kwam de jonge geneesheer zijn patiënt zoeken. „Uw broeder Charles had uitdrukkelijk beloofd vanavond nog te zul len komen, maar ik heb hem ïxwh ni® gezien", begon de zieke. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Ons Blad : katholiek nieuwsblad voor N-H | 1919 | | pagina 1