No 1^3
Vrijdag' 27 Juni 1919
13e Jaargang
O .TT NIEUWS. EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOL! A NO
üyfï£,PÈlAiiiD._
ïussGÉiöïi Oonoy en Vrede
fflNN£KLAND
FEUILLETON
Verschijnt dagelijks.
Bureaux: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon: Jedact"^^ 433'
Onschuld en iistlaad.
Abonnementsprijs:
Per kwartaal per apent ,1 1.65; met geïllustreerd
Zondagsblad 1 2.10; iranco per post i 1.85; irauco met
geïllustreerd Zondagsblad i 2.30; afzonderlijke nummers
van de courant 5 et.; van bet Zondagsblad 5 ct.
Advertentieprijs:
Van 1—5 regels l 0.75; elke regel meer i 0.15;
Rec ames per regel t 0.42H Rubriek .Vraag en aan
bod" per plaatsing f 0.40.
Aan aiie Etcnné's wordt cp aanvraag gratis een pc-fis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van I EOO,—, f 400,-, f 200,—, f 100,--, I 60,—. f 35,— f 15.
V Gewijzigd itiZicht.
Eindelijk, héél eindelijk 't heeft bijna
vierhonderd laren geduurdbeginnen de
Protestanten in te zien, dat 't toch niet
heelemaal in den haak is, wat ze met tailoo-
ze Koomsche ker en uit de Middeleeuwen
hebben uitgehaald.
Dat ze n.l. vrijwel overal onze heerlijke
kerkgebouwen voor den Protestantschen
dienst annexeerden.
Naarmate het aantal der Protestanten in
Nederland geslonken is, schijnt men de
Prcrlestanische daden vmi vroeger meer aan
de waarachtige rechtVua. dïjjheiu te zijn
gaan toetsen, zóó, d.,t een eerlijke do-
miné hier en daar tot de conclusie komt,
dat de inbezitneming der Koomsche kei
ken in de tweede helft der 16e eeuw
zonder pardon .oot genoemd moet wor
den.
Naar aanleiding van liet feit, dat er den
aalsten tijd onder Protestanten zelfs stem-
nen opgegaan eij.i om de gerooide kerken
aan de Katholieken terug te geven, lui
muleerde een ze.te.c domino uit Bemind
egen een dergeiijxe res-utuue in de (Chr
liistj „even iiuud zijn bezwaar:
Door teruggave der ontnomen kerken
tonden de Neuer.anus^he Hervur.ime pre-
JikaiiLen ertoe meüewcr.ren, dat m üep alue
^eoouwen de Kathol.eke eeredienst werd
litgeoefcnd, een eered.enst, welke de
3rorestanten als afgod.st.scn, dus als mis-
ladig ueschouwen.
De don.ine uil Bemmei komt echter van
.1 kouvve kermis thuis.
In heizeüde blad nomt „Een Protestant"
op tegen domi.D's redeneering: de dominé
moest over die z.g. „Koomsche afgode
rij" maar liever zwijgen; meent „Een Pro
testant' en liever kijken naar de N'ed.
Herv. predikanten, die de verloochening
van Christus onverholen van den kansel
doen hooren.
„Weet ds. v. B. niet vraagt de in
zender hoe die kerken leeggepreekt
worden door de tegenstrijdige keringen
van predikanten, die noch letterlijke, noch
figuurlijke beteekenis aan vele woorden
der H. Schrift toekennen, ja, dat zelfs een
bekend Boeddist daar Kon optreden r
,.Ds. v. B. acht de wettigheid van
aet bezit der gebouwen overtu.gend be
tvezen door de wetgeving der Staten.
Maar waren die onpartijdig? En zoo ze
werkelijk boven de partijen stonden, zou
die wetgeving dan ook geschied zijn,
als ze alles voorzien hadden? Als ze
voorzien hadden, dat hetgeen door de
vroegere bezitters was tot stand gebracht,
door de nieuwe bezitters zelfs n.et kon
onderhouden worden? En zoo ze eens
niet onpartijdig waren?
„Gesteld eens, dat wat God ver
hoede wij een bolsjewistische meer
derheid in de Staten kregen, die langs
ien weg van wetgeving al onze Chr.
scholen in bezit nam. Ik zou er in zoo'n
geval voor zijn toch eens te informeeren
met welk recht dit geschiedde. Maar
mochien dan ook de katholieken niet vra
gen met welk recht het Burgerlijk üe-
?ag aan hen als wetfige bezitters die
<erken ontnam? En hebben zich boven
dien ook geen gevallen voorgedaan van
plotselinge inbezitname, waarbij van een
goedvinden van het Burg. Gezag niets
plijkt (b.v. te Roermond, 's Hertogen-
aosch, Breda, Haarlem en Amsterdam)?"
De redeneering van „Een Protestant"
moet dunkt ons ieder weldenkend
tnensch ervan overtuigen, dat de inbezitne
ming onzer Roomsche kerken inder.ijd on
rechtmatig geschiedde.
Vooral zijn vergelijking met een eveniu-
;ele Bolsjewistische gèweldpleging op de
Christelijke scholen moet bij zijn geloofs-
genooten inslaan.
Moge de overtuiging van „Een Protes
tant" steeds méér veld winnen, zóó, dat
inderdaad nog eenmaal de Protestanten den
zedelijken moed zullen bezitten, te trach
ten, den eer.o gepleegden roof wederom
goed te maken.
Hoevele heerlijke kerken in onze omge
ving zouden dan wederom aan haar schoo-
ne doel kunnen beantwoorden en de luis
terrijke woonstede worden van Hem, voor
V.'ien ons vrome vóórgeslacht haar bouw
de!
o
De Geallieerden looium heel wat minder
geduid aau den dag la kunnen leggen, dan
de Duitscliers gedwongen weiden te b©-
iracülen. luera da. Duitseners ©miere niaau-
den reeds geleden bij de EiiLeiile er fceriiaal-
uehjk up a„u,.rungeii toch wat spoed te niake.ii
mei de opstelling van het vrèdes-onlwerp,
Dieven unmer die uoewet dring.ad© nota's
inueanlwoord: Lldilscnland kon verzoeken,
dringend verzoenen, z©iis legen tiet uoode-
ioos tang. opon.houd pro.e^uereii, inaar...
uieai' uuii diet.
Nu evenwel hel geduid vau de Entente
eens een paar dagen op de jaroei wordi
gesieiu, uee.l uien aan die z.jue de meesl
iogeiijkd haasl en werd utuiscnland reeds
gaureigd mei weer een nieuw ultimatum;
zenui unmiudeilijk lienchl wauueer de Du.t-
soutt vredecnuerteekenareii te Versailles zul-
leii komen, audai-swdden de Geadieer-
den ze zeker gaan halen!
Maar de Dui.sehe regeenng stond ook hier
in machLeloos: zij kon er geen eerste-klas
man voor vinnen, die zijn handleekeuiug
nder tiet verfoeide verdrag wild zetten.
Geen dipiomaai vau ©enig© beloukems scne&n
aanvankelijk bereid heL ondankbare werk te
doen. Hermann Muller, de ineuwe minister
vau buiLenlaadsche zaken, die dan ook <1,
aangewezen persoon is om hrockdorlf Kant
zou ook als hoofd der Duusche delegatie
op te volgen, weigerde en Erzberger wei-
gcruo eveneens. Personen van den Iwoedan
sSuia wil de Ent-onts ni&t nanva arden en die.
van den eersten rang wéhscni&n nun poli
tieke td'ekomst niet in de waagschaal te
stiflen.
In Versailles wist men dan ook met hoe
t met de zaken stond. In opdracht vau den
Raad \an Vier was Dulata naar Versailles
gegaan ten einde te informeeren naar de
Duitsche gedelegeerden. Von Haiiiel verklaar
de echter, dat hij nog geen bericht uit Wei-
mar had omvangen; behalve dat de regeering
naar Berlijn was verlrokken. Elk uur ver
wachtte hij bericht te ontvanegu, dat de
Uidlsche delegatie naar Versailles zou ver
trekken.
Da rijksregeering gaf echter den moed
nie, op en heeft nog weer eens een een
stemmig beroep gedaan op ds ministers Mul
ler en dr. Bell, om ais gevolmachtigden te
Versailles hel vredesverdrag te oiiderteeke-
nen. Dezen hebbeu thans Lo-©g.geven, z.j zijn
van meeiniiig, mat het oog op den ontzei-
tenden volksnood en den eisch om einden
lijk tol vrede te komen, dril laatste en per
soonlijk liet zwaarste offer niet -langer te
mogen weigeren.
oehalve Muller en Bell worden thans ook
nog als gedelegeerden genoemd Giesberg en
J.ienert.
Men is in Parijs toch wel wat voorbarig
geweest met zijn uitbundigs feestviering
óver het besluit van Duitschland om onvoor
waardelijk den opgslegden vrede te aanvaar
den. In Amerika is men in dit ojiz'icht wal
voorzichtiger, verstandiger: daar is een plan
gevormd om op Vrijdag 4 Juli esn groote
internationale demonstratie te houden, ter
viering van den vrede.'Verwacht wordtj dal
prtsiuen tWilsun tegen dien lijd-in liet land
zal zijn teruggekeerd en dat vertegenwoor
digers van veis vreemde naties officieel aan
de plechtigheid zullen deelnemen.
Men wetnscht daar blijkbaar hst oogen-
blik af te wachten, dat ds vrede hoe die
dan ook zij werkelijk gsteekend zal zijn.
Hol staat echter te bezien of Wilson, die
immers de onderloekeniag wenscht af te
wachten, wel voor volg nde week Vrijdag
in Amepika kan zijn, want het is nog nist
zeker, dat nog deze week de onderteekening
zal geschieden, hoewel men in Entente-krin
gen te Versailles toch verwacht, cjai <fp plech
tigheid nu pen onderteekenuar gevonden
is - morgen, Zaterdag, nog zal kunnen plaats
hebben.
iniusseheu besloten de Geallieerden weer
tot nieuwe wraaknemingen: de Baad van
Vier neeft namelijk besloten schadelooss til
ling tn waarborgen te' hejialsn voor ver
schillende gebeurtenissen ais het tot zin
ken brengen van de DuUsclui vloot te Scapa
Flow, de vernietig.ng vin Fransche vlaggen
te Berlijn en de Duitséhe bedreiging tegen
Polen.
Bereids beeft Clemenoeau in een nota aan
de Duiisehe delegatie verklaard, dat het tot
zinken brengen van dé Duiisciip. viool pen
schending is'vauiarl. 23en 31 van liet wapen-
siilslandsverdrag ea een vsroreking a priori
van de' vredesvoorwaarden.
Helzeilda 'geldt van net verbranden van
de Fransche vlaggen te Berlijn. De tfeaili-
oerden zullen .de nood.ge vergoeding eisciieu
en vervu.giiig van de veiaUiwoorcehjiie m.li-
tairen. iiernauug va.i dergelijke daden zal
een ongunsligen iiivieed iieóbeii op de wer
king van hel vredesverdrag.
Zoo moet hef iitrme, tol wanhoop ge
brachte Duitsclie volk bloeden voor iédere
stroohalm denk eens aan hel verbranden
van oude beLsehinimeide Fransche viaggeu
uit den oorlog van '701 die dan Geallieer
den in den weg worden gelegd.
De Parijsche editie van de „New-York
Heraldmeldt, dal ds Turken een nota bij
de vredescoiiierenlie hebben ingezonden.
Ilei is ©an verbazingwekkend document
en bevnt de verklaring, dat Turkije aandringt
cp een algeheel© eenheid en onafhankelijk
heid van liet Turksche Keizerrijk, zooal-
dat bestond vóór het uitbreken van deh oor-
°%c nofa erkent onafhanKeiijkneia van
Armenië, maar stelt voor, dat aan Palestina
slechts een gedeeltelijke onafhankelijkheid zal
worden verleend, dal ©eu gouverneur zal
worden benoemd door Turkije en de rechl-
spraak zal worden gevoerd in naam van
den Sulian.
Goed hoor, de Geallieerden zullen er eens
over denken. Laier hooren jelui (Turken)
er wel meer vanl
V f' fcNFifefcil I>I5 BEJtlGH l'«
Do duurte en het publiek.
In Frankrijk wordl het leven hoe langer
hoe diiuru&r en volegns de „Matin" is hel
publiek daar zelf sciiutd aan, doordat hal
zich legen allerlei ongemotiveerde prijsver-
hoogingen niet verzpt en zich maar lede
ren prijs iaat 'welgevallen.
Een medewerker van de „Matin" heeft
dagr een aardig bewijs van geleverd. In
verhand mei klachten over de duurte van
de kersen ging hij_oeus aan de Halles Cen
trales informeeren, wal voor de kersen van
60 cenlinr&s tot 1 fr. 30 j>sr pond werd be
taald. De straatventers verkochten ze voor
1 fr. 30 en 2 fr. per jiond, en zo maakten
zoo een winst van gemiddeld 50 centimes.
Na dit te hebben geconstateerd heeft de
medewerker van de „Matin", ten bewijze van
zijn stelling, dat het publiek maar belaalr
wat men vraagt, een inand kersen gekocht
tegen 2 francs per pond, dal was dus tegen
den hoogslen prijs van dan straatverkoop.
Tweehonderd schreden verder posujerde hij
zich op een hoek van de straat, nadat hij in
een cafétje oen tafel had geleend, een weeg
schaal, een slel gewichten en wat oude kran
ten. Hij stalde daar zijn kersen uit en zette
er ean stokje tusschen met een papier, waar
op hjj brutaalweg geschreven had: 2 fr. 50
10.
Uit eigien beweging was ze t»en ver
trokken, maar niemand had iets giemorlct
van een twist tussclien broeder en zuster,
ep Horace bad haar een jaargeld boege
staan, groot genoeg om ruim van te leveni
Clara snelde op haar broeder toe, wierp
aioh in zijn armen en riep snikkend: „Beste
Horace". En na haar aandoening over
wonnen te hebbein, ging ze, met eeh wan
trouwenden blik op Madeleine, die naast
'haar stond, voort: „Wat scheelt je toch.
Horace?"
De markies dacht slechte aan den on-
Belukkigen brief, dien hij haar geschreven
had en antwoordde miet grooten nadruk:
„is' eta anders dan een aanval mijner le
verziekte volstrekt niets anders".
„En hoe is het nu op het oogienblik?"
„O, veel beter", was hot antwoord van
feo üeke. i^kank zij Madeleine's goede zot
{jen gevoel ik een groote verlichting, o,
li ben zoo sciiuldig tegenovw
'„Horace", smeekte d© jonge markiezin
die natuurlijk de vreeselijke toespeling
va,n haar echtgenoot ntot kon begrijpen,
„aeg to'Cii zulke vreiemd© dingen niet"-
Mijnheer de Oypières schudde droevig
het hoofd.
„Clara sprak hij, „Madeleine ia uw zus
ter, ik smeiek u bij de nagedachtenis
uiwer moeder, dat nooit te vergeten".
De vicomtess© staarde haar broeder in
de grootste verbazing aan. Deae, haar
verwondering begrijpends, sprak tot Made
leine: „Clara heeft onze Leonie nog niet
gezien, ga haar halen, lieve".
Zoodra de jong» markiezin de ka,mar
veriatan had, sprak de markies: „Clara.
ik heb een misdaad bedreven tegen mijn
vrouw".
„Gij", sprak de vicomtesse ongeloovig,
„och kom, gij ziijjt immers niet tot een
misdaad in staat".
„Ik heb Madeleine valsch beschuldigd".
„Is zij dan niet schuldig?"
„Neen, ik heb in de hitte der koorte
droombeelden gezien".
„En dan die ziekte, die u zoo plotse
ling beeft aangegrepen
„Een nieuwe aanval van mijn leverkwaal.
„En het vuur, dat uw ingewanden ver
teert?'.
per pond.
Nauwelijks had hij aldus zijn winkel ge
installeerd, of er kwam al een klant op
dagen, een werkmansvrouw, die de kersen
eens bekeek en een half pond kocht. N.a
een half uur had hij elf pond verkocht zon
der dat één der koopers een woord over
den prijs had gekikL en had hij öi/j francs
verdiena. Toen had hij voldoende bewijs
voor zijn stelling, jiakte zijn boeltje bij elkaar,
stelde 's middag-, de verdiende 5y2 franc ter
beschikking van de armen in de wijk waar
hij zulke goede zakeii gemaakt had ©n schroei
zijn artikeltje voor zijn blad, dat de Parij-
zenaars tot inkeer brengen moet. Of dal ge
lukken zal'i
Een Duitsch journalist t©
Versailles gearresleerd.
De verlegen woord.ger der „Deutsche Ta
geszeilung'de vroegere oorlogscorrespon
dent W. Scheuermann, is voor hel Hotel
Valei door zes .recherclieurs aangehouden
en naar Parijs over gauracht. De reden is
onbekend, vermoedelijk beLreft hel politieke
aangelegenheden.
lie overige Duiisehe persvertegenwoordi
gers in Versailles, proiesleerden bij de Duil-
sciie e.n neutrale pers en zonden een tele
gram aan m.nisler-p.esident Bauer.
Zij beslolen Versail.es te verlaten, tenzij
Sciieuermann werd vrijgelaten of d-e reden
van zijn arrestatie bekend wordt.
Von Haniel heeft in een nota aan Cte-
nieneeau geprotesteerd tegen de arrestatie
vaiï ee<n lid 'eener ex-Leeritoriale delegatie.
«i i'i BKiUCHTlifih
De Belgisch© regeering heeft bij
de Kanier een weLsontwerp ingediend, waar
bij de exploitatie der spoorweg©11 wordt to-e-
verirouwd aan ean onafhankelijke instelling,
hel nalionate behegr der Belgisciie spoorwe
gen genaamd.
e „W orld" meldt uit Londen, dat
er een staking is uitgebroken onder de Engel-
sclie werklieden in de filmindustrie. Deze
staking vindt o. a zijn oorzaak in den invoer
van slechte Amerikaansche films, waardoor
de Engelsche productie opgeslurpt wordt.
n c U i. i3 J tr U U v O x -V L. - ^1-., r -l
au meldt, dat na eten wisseling van tele
grammen tussohen generaal Pellé en den
Hongaarschen volkscommissaris Boeiim da
vijandelijkheden aan h©t SJowakscJi© front
op '24 Juni, 's morgens om vijf uur zijn
gestaakt.
Het „Berliner Tageblatt" zegt, dat
men te Berlijn -ernstig overweegt om d©
Nationale vergadering spoedig te sluiten en
nr.-.,. rijksdag-v©rkiezingen uit die schrij
ven.
De Duitsch© ex-ministerprcsident
Sciieidsmann, die zooa.s gemold, naar Zwit
serland vcrtrokk-gi was, is van plan in
dat land een kuur te ond©rgaaj», om
van de inspanning wan den iaatstem tijd
te boko-mien.
i n M n c h e n is ©art nieuw complot ont
dek l, dat dis wederinvoering van de ra
denrepubliek in Augsburg en München be
oogt.
De koning van Engeland zal binjiiem-
kort oen officieel bazoek aan Zeebrugge
brengen.
Voor de ©orst© maal na 1870 is te
Metz dit jaar d© H. Sacramentsprocessie
uitgegaan.
Te Madrid hebben, na ontvangst van
het bericht, dait Duiischland dB vredeswoor
waarden aannam, hulde-beioogingen plaats
gehad voor d© geallieerden.
Door de H. Congregatie der Riten
is een proces tot zaligverklaring v.an don
eerbicdwaardigien John Nepomucene Neu
mann, een der pri&sters-pionniers van
vv tot-vliew- Hork, ingel-eid. Zou dit proces
tot zijn zaligverklaring leiden, dan zou
hij de eerste zalig verklaarde in de Ver
eenigde Staten zijn.
„Dat is slechts «en der symptomen van
mijn kwaal."
„Uw groetmoedig hart misleidt u. Ge
wilt de schuldige sparen".
„Spreek dat woord niat uit, ik bezweer
h-et u. Er bestaat geen schuldig©. Ik
verklaar u op mijn eer dat Madeleine
de deugd zelve is. Zog mij, dat gij het)
gelooft, of ik zal u nooit-terugzien".
Mevrouw de Mondraigon werd bang toon
zij den dreigenden blik op 't gelaat van
haar- broeder zag „Ik zai alLes gettoovcni,
wat ge wilt", sprak ze. „Maar d© brief
da.n, dien ge mij geschreven hebt?".
„O ja, die brief. Geef, mij dat nood
lottige stuk te-rug, dat hét o-ngeluk van,
mijn leven dreigt te worden."
Mevrouw de Mondragon aarzelde ©en
Oü-genblik en sprak toep langzaam: „lk
kan u dien brief ni&t 'teruggeven, want
ik heb hem verbrand. Dat had gj© mij im
mers zelf uitdrukkelijk bevolen".
„Dat herinner ik mij. ja, maar er is
een inwendige stem die mij zegt dat gij
dien brief niet vernietigd hebt".
Clara de Mondragon stak haar blank©
hand omhoog en sprak: „Horace, ik zweer
u dat ik den brief verbrand heb".
Op dat oogenbiik kwam Madeleine die
uit bescheidenheid even weggebleven was,
Ne een hardnekkigen tegenstand
jaren hoeft da Fransche senaat onlang»
met ©en meerderheid vau 30 sudruilen
het beginsel van eveiFedige vertegen
woord g'ag aanvaard.
et is t© verwachten, da: de ileual
ten over het vredesverdrag in net En
gelseh'6 lagerhuis spoedig zinlen begin
nen. Men za] ©cuter op den minister-presi
dent mo t-jin wac.it n, die eerst na de ou>
dert©eik«ning van het verdrag uit Kanji
naar Londen zal kunn-ein Cerugkeereii.
De Duitse h-n a tio n ai© volk partij
he©ft. bij die nationale vergadering eci
voorst-J ingvdimd, waarbij de regeeririj
gevraagd wordt den 22str>n Juni oil do»
daarop volgenden Zond.ig als oen national
len rouwdag vast te stellen.
met haar kind op den arm binnen.
„Wat ziet ze «r lief uit," mompelde
de vicomtess© m©t een glimlach op hei: ge
laat, maar tevens met een uitdrukking van
haat in de oogen- „Wilt g© mij hat kind
even laten vastiiouden".?
Madeleine reikte naar de kleine terstond
over, maar het kind bogon terstond te
schreden, zoodra Clara het in dia armen
hield.
„Ge doet haar pijn", sprak dei jong©
markiezin angstig.
„Wein-een, liet kind is alleen wat nukkig",
antwoordde Clara.
„Leonie is nooit grillig", verzekerde de
moeder, „z© schr-eit alleen maar als men
haar pijn do-et". En toch was heft dat niöt,
maar men merkt h©t wel meer, dat kinde
ren als onwillekeurig schijnen te weten,
wie hunne vrienden en wie hun vijanden
zijn.
„Ik zou wel wat willen slapen", sprak
de markies, „gaat allen heen, maar geef
mij eerst een kus Madeleine".
Vod teederlteid boog die jo-nge vrouw
zich over haren -echtgenoot en bleef ©eni
ge óogenblikken in die houding staan. De
oogen der vicomtesse schoten bliksemstra
len-
„Ais ik getuig.© moet zijn van al dia
MOEILIJKHEDEN IN Dli BOUW
VAKKEN.
De Centrale Bond van Bouwvakarbeiden
schrijft:
Door de hoofdbesturen van de werklie
denorganisaties zou voor de proclamatie
van enkele nog heerschende stakingen vol
gens sommigen niet zijn voldaan dan eene
met deri Bond vari l'alroonsvereemg'ngen
gemaakte overeenkomst, waarbij de werk
liedenorganisaties zich zouden verplicht heb
hen, vóór in eenigeriei plaats tot staking
over te geen, eerst overleg te piegen.
De hoofdbesturen van de bouwvakar
beidersorganisaties ontkennen liet bestaat!
van een dergelijke overeenkomst.
DE ARBEIDSWET EN DE KANTOOR
BEDIENDEN.
De Nationale Bond van Handels- en Kan
toorbedienden „Mercurius", te Rotterdam)
heeft aan de Tweede Kamer een adres
gezonden, waarin er o.a. op wordt aange*
drongen, dat de maximale arbeidsduur vooi
jeugdige kantoorbedienden worde gesteld
op zes uren per dag
DE JOURNALISTEN EN DE AR-
DFirvcw/vT AAI HFRrtP
Minister Aalberse heeft in zijn ontwerp
Arbeidswet een wijziging aangebracht waai
door de arbeidsduur.,van journalisten wordl
gesteld op 10 uur per dag en 55 uui
per week.
DE DUURTEB1JSLAQ VAN HET
CRISIS-PERSONEEL.
Kamerlid J. ter Laan schrijft aan „Hef
Volk":
Bij de behandeling van den duurte-toe-
slag over ly 19 op den 5en Juni 1 L verklaar
de de minister van financiën op een vraag
van mij, dat het crisispersoneel. dat reeds
lang in dienst was,r als vast personeel zou
worden beschouwd; Zij die eerst na 1 Ja*
nuari 1913 in dienst waren getreden zouden
onder punt 14 der regeling vallen. Dez<
toezegging komt hierop neer, dn? het ge-
heele crisispersoneel in aanmerking w°nf
gebracht voor den toeslag.
Het Kort Verslag geeft deze toezegging
van den minister dan ook vrij juist weer.
In de Handelingen evenwel leesi men "lal
de minister gezegd zo-u hebben:
„Een van de heeren heeft gevraagd hoe
het staat -met het crisispersoneel. Vau dii
personeel zijn sommigen lang, anderen kori
in dienst. Houdt het saiaris reeds geheel
rekening met de buitengewone duurte, dan
vallen zij niet onder de regeling. In andere
gevallen zal de regeling op hen van toepas
sing zijn".
Deze clausule is niet in overeenstemming
met de toezegging' door den lieer de Vries
namens de regeering, aan de Tweede Ka
mer gedaan.
De minister heeft het stenogram gewij
zigd of doen wijzigen. beweert de heer
ter Laan. 't ls een tamelijk krasse bewe
ring
dwazie JMtLesbeUvig-ingen," sprak zij zacht)
,,dan had men mij kunnen laten waal
ik was".
In de voorkamer vond zij Clemens op een
bank zitten.
„De markies wil slapen, e1 mag nie»
mand bij hem toe-galaten wordensprak
zij.
„Geldt dat bevel ook voo-r den e-erwi
heer de Sintóly", vroeg de kaïnerdiojiaar
op afgemeten toon.
„Voor hem in het bijzonder", sprak di(
vicomtesse- mie-t fell&n haat,
„En zijn broeder, d-a dokter"?
„Ik zeg u dat de markies niemainfi
wil ontvangen-"
„Maar, meneer zal tooh niet zonder dokt
ter willen blijven"?
De vicomtesse dacht eon oogenbiik nai
„Welnu", sprak ze eindelijk, „laat heaii dag
bij den --ke to&, maar niot zonder dal
ik in de ziekenkamer ben".
Eers. tegen negen uur in den avond
kwam de jonge geneesheer zijn patiënt
zoeken. „Uw broeder Charles had
uitdrukkelijk beloofd vanavond nog te zul
len komen, maar ik heb hem ïxwh ni®
gezien", begon de zieke.
(Wordt vervolgd.)