No 148
Donderdag- 8 Juli 1919
!8e Jaarg ang
R.,ïL NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORJD-HOllANB
r~"riüfgiTOw
BUITENLAND.
Verschijnt dagelijks.
Rubri6k "Vrftaê'e"aan"
Do revolutie dreigt nog.
Onschuld en Misdaad,
Algemeen overzicht
Wr.
®1VS BLAD
AEsonnementsprijs
Per kwartaal: per agent t 1.65; met geïllustreerd
Zondagsblad f 2.10, trance per post 1 1.80; franco met
geïllustreerd Zondagsblad 1 2.30afzonderlijke nummers
van de courant 5 ct.van het Zondagsblad 5 ct.
I Advertentieprijs;
'Van 1—5 regels f 0.75; elke regel meer 10.15;
Aan alle abonné's wordt op aanvraag gratis een polls verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 600,f 400,f 200,f 100,f 60,f 35,-—
i 15.-
Na dit tot twee-, driemaal toe de revolutie
k ons land, dank zij liet beleidvol optreden
A regeering en het krachtig organisatie
vermogen der Katholieke en Christelijke
arbeiders, gesteund door ordelievende bur
gers van allerlei richting en stand in de
klem werd gesmoord wij denken hierbij
aan November, Januari en Mei is het
éisof men zich inbeeldt dat de revolutie
nu geen vat meer kan krijgen op ons land
en dat men daarom de handen nu wel
weer in den schoot kan leggen.
Het leven gaat oogenschijnlijk zoo ge
woon zijn gang, dat men in de meening
zou kunnen geraken, dat de kans op droe
vige en rouvvbrengende revoluiionnaire be
wegingen voor goed is buitengesloten.
Niets is echter minder waar dan dit.
£)e veelvuldige stakingen in het land en
zoeken door socialisten en eommu-
-■ten van allerlei slag naar motieven om
;t volk tegen de overheid in verzet te
orengen leveren bewijzen te óver, uit welke
valt at te leiden, dat lfet leven ook hier
slechts oogenschijnlijk zijn gewonen
gang gaat.
Wij beleven nog steeds gevaarvolle tij
den, die ons tot waakzaamheid aanmanen,
v ant noch hier, noch elders zijn de socialis-
ter en communisten voornemens hun staats
gevaarlijk drijven naar de revolutie op te
geven.
In Duitschland rumoert het weer ge
ducht: behalve, dat het in Hamburg tot
lievige gevechten kwam om dc regeerings-
tUBcht, waarheen de regeering zich ge
noodzaakt zag de rijkstroepen ter onder
drukking van den opstand af te zenden,
worden ook weer nieuwe onlusten in Ber-
lijn gevreesd als gevolg van de in om
gang steeds toenemende stakingsbewegin
gen. Het verkeer is geheel stil gelegd, en
zelfs bestaat het plan het levensmiddelen-
vervoer ook stop te zetten. Bovendien ver
wacht men ieder oogenblik een staking
der metaal- en houtbewerkers en van de
bankbeambten, wier bondsvoorzitter Maan
dag werd gearresteerd.
Men. heeft reden om aan te nemen, dat
He stakings-acties in Duitschland door de
Hongaarsche Rrdenregeering met geld
worden gesteund, waaruit men dus- kan
afleiden dat die acties niet zoozeer, gaan
jm economische, dan wed om politieke
'doeleinden.
doeleinden. Dit vond bovendien bevesti
ging in het feit dat de Spartacisten reeds
ten lijst van ministers voor de toekomstige
radenrepubliek hadden gemaakt, terwijl ver
schillende proclamaties al ter afkondiging
-ereed lagen.
Dé actie is dus daar geheel gericht op
de omverwerping der huidige regeering.
In vergaderingen van stakers en andere
Volksbijeenkomsten wordt dan ook rond
uit de massa weer opgewekt tot invoering-
van d eproletariërs dictatuur. En dit is niet
-alleen in Duitschland zoo, óók hier in Ne
derland gaan we dien kant op, want de
revolutie- en opstandziekte werkt allerbe-
smëttelijkst en zoo zien wij dan ook hier,
dat evenals in Duitschland de meeste sta
kingen een po-li rieken achtergrond hebben.
In communistische kringen beschouwt
men den scheldnaam „opruier" als een
eeretite! en Enka ging dezer dagen in een
volksvergadering zelfs zoover den scheld
naam „bandiet" tot eerenaam te verheffen.
Opruiing zal den communisten dus een
eeretaak zijn en daarmee willen zij dan
bereiken, dat in Nederland ook de revolutie
zal uitbreken om ons iand te hervormen
tot een raden-republiek, onder de dictatuur
yati het zegevierend proletariaat.
.Wat zij met ons voor hebben is in liet
congres van de Communistische partij, dat
Zondag 1.1. te Groningen werd gehouden
onder leiding van den „Rijkspresident van
de Nederlandsche Sovjet-republiek", het
Kamerlid David Wijnkoop, vastgelegd in
een lange z.g.u. „Radenresolutie".
15.
y. "^en lijfrente van hionderduizend traites
too.fUiotaan!k AU »ief dat s'li n'a
lowrot armoed® zult kometn".
hei'lcap''airpB.*» en «N
r >jEn ik kiiinde>n krijg]?" V
T0 -f6®1' afen* 'v«»rloopig
ff m ^«dduiaend fra,ncs per
IwjfcHl. Magatas. Ala go dan
Ifebt ii« kuwelyk «f.hter wilt blijv©n|,
i 0e jem tegen huss. Mjorgien aal ik
den notaris laiten opmaten en
«Pan reekenen. Maair wat Phitin de Rn.
^dflk wei wat gij d^t.
Jï0?. *e f1 e®118 «en harde les
vruchteloos aan ie
nStSS1 bfe611, evterwie^g of een kort
jarenlanae
iM g&nitevjefc wat |gij
Deze resolutie komt in jh'et kort hierop,
neer, dat de proletarische republiek door
organisatie opgebouwd moet wórden uit
de Raden van de Arbeiders in alle
bedrijven, zoowel van industrie en handel,
als bij landarbeiders, kleine boeren en yis-
schers.
De Communistische partij, zoo heet het
verder, erkent als voornaamste strijdmiddel
de actie der massa, d, w. z. in de eerste
plaats massale stakingen, en ver
werpt overigens geen enkel strijd
middel dat kan dienen in den strijd voor
de verovering van de politieke macht.
Ten slotte steunt de Communistische Par
tij met alle kracht den arbeid tot het vor
men van S o I d a t en-Raden, ten einde
leger én vloot onbetrouwbaar te
in a h e n, voor het kapitalisme.
De socialisten en communisten wachten
slechts op het gunstige oogenblik om
na het verwekken eerst van plaatselijke sta
kingen en onlusten hun slag opnieuw
te slaan en een aanslag op de regeerings-
macht te wagen. Maar intusschen zitten ze
niet stil: zij trachten onderwijl de liehtge-
loovige en voor hun opruiing ontvankelijke
arbeiders voor een revolutie „rijp" te ma
ken.
Ondanks de waarschuwingen hunner par-
tijgenooten-regeeringsministers en van h'et
socialistisch partijbestuur in Duitschland te
gen het verwekken van onlusten daar, blij
ven Troelstra en de zijnen hiér in óns land,
hand hi hand met de communisten, het op
een omwenteling, op een burgeroorlog aan
sturen.
Wat het sociaal-democratisch partijbe
stuur in Duitschland van de onlusten ver
wacht, heeft het deze week nog eens per
manifest in dc „Vorwarts" aan de partij-
genooten medegedeeld:
„Het veroorzaken van relletjes zoo
luidt het daarin bevordert ten slotte
slechts de reactie. Zij voeren ons volk
en ons land onvermijdelijk naar den af
grond en maken ieder herstel onmoge
lijk. De taktiek der Onaflfankelijken en
- Communisten die op ongeregeldheden
aanstuurt, beteekent de heerschappij der
ongeorganiseerden en onwetenden over
de verlichte geesten, de heerschappij van
de onzelfzuchtigen. Zij leidt na een strijd
van meer dan vier jaren tot burgeroor
log."
In Duitschland kan men liet weten
zoo goed als in Rusland en Hongarije
de droeve ervaringen hébben h'et geleerd.
Maar wat voor het socialistisch regeerde
Duitschland geldt, geldt niet minder voor
het door onze Christelijke regeering be
stuurde Nederland.
Men blijve daarom hier in ons land op
zijn hoede, want de tijden zijn en blijven
nog: gevaarlijk. De kans Hat bij een op
nieuw uitbreken van de revolutie in
Duitschland, deze zal overslaan over onze
grenzen is gezien h'et beginselprogram
der communisten in bun Raden-resolutie
allerminst denkbeeldig.
Wij moeten daarom paraat blijven en
voortgaan onze Vrijwillige Landstorm-af-
deelingen en Burgerwachten te versterken.
Voorkomen is beter dan genezen. En
door Vrijwillige Landstorm en Burgerwach
ten voorkomt men makkelijker revolutionnai-
re woelingen, dan dat men ze met hard
geweld onderdrukt, indien ze losgebarsten
zijn.
De schijn alsof er geen kans meer op
revolutie zou zijn, mag ons niet bedriegen;
wij moeten paraat blijven. De firma Troel
stra—Wijnkoop Co. hoe zeer mis
schien ook kapitaalkrachtig te maken met
het Russisdi en Hongaarseh bloedgeld
mag ons nimmer onvoorbereid vinden.
De regeeringsgetrouwen moeten met Het
geweer aan den voet op. post blijven I
ook glaat. wagen?"
„Dat is niet hetaelfd©. Mijn Madeleine
is de deugd en de onschuld zelf'.
„Dat denkt gij, juist zoiools ik geloof
aan de rerriitechapjenheid vian den h/ertog de
Rpquiebrurici Nu, als wie ops beiden ver
gist hebben, als ik die prooi wordt van een
gelukzoeker en gij de speelbal van ©en slu
we intrigante dan zulten we altijd nog
bij elkaar troost kunnen zoeken".
De markies wienddo zich" minachtend af.
Dienzelfden dag1 nog ging hij naar zijn
notaris en aette voior zijn zuster een lijf
rente van bonderddui&ar.d francs pier jaar
vast. Den volgenden dag vertrok de jon
'glë ivnouw naar Parijs.
„En noemt gij dat edelmoedigheid van
uw broeder", vroeg! Philip de ïtoqu&brune
woedend, toien Olara hem die acte liet zien-
„Is hét mogelijk om iemand nog duideliji
ker daim op deaa manier te zeggen: gij
rijt een verkwister, een man zonder eer,
in wiens handen zelfs de bruidstechat uwier
vrouw niet viealig zon zijn".
Tevergeefs trachtte Olara' hem' tot bep
dateni te brengén- „Ik beni geen vicomte
de Monjdrag|on", sprak hij op hoogten .toon,
„en ik w1'3 ^westen zijn in mlijlni eigen
huis
Mot verwonderingwekkende traagheid
schijnt men in Duitschland de ratificatie van
lipf vredesverdrag voor te bereiden. M©n
had mogen verwachten, dat Duitschland nu
groot© haast zou hebben gemaakt met de
bekrachtiging door de Constituante van het
door zijn gevolmachtigden gesloten vredes
verdrag.
Want al schijnt, volgens berichten aait de
„Köln. Ztg.", d© levensmiddelennood ju
Duitschland in de eerstvolgende maanden
niet nijpender te zullen worden dan hij
reeds is, het Duitsche volk lijdt toch honger
en verlangt een ruimere voedselvoorziening.
La iedere dag vertraging van de opheffing
rl©r blokkade wielke eerst na de ratifi
catie zal plaats hebben verlengt den
duur dei* ellende en verergert den toestand
van hel hongerende volk. Bovendien heeft
Duitschland voedsel noodig om nieuwe revo
luiionnaire onlusten, welke hier en daar
-reeds weer dreigen uit te breken, te be
zweren.
Dergelijke overwegingen leiden tot de ver
onderstelling, dat d© regeering wel dwin
gende redenen moet hebben pni g&en ge
volg te geven aan de algeaneene verwach
ting van een spoedige ratificatie. Maar wel
ke die redenen kunnen zijn is hier niet te
bevroeden: mogelijk zijn 't juist de slakingen
en onlusten in Hamburg, Berlijn en elders,
waarvoor men beducht is.
Intusschen is gisteren dan toch de rijks-
regeering met uitzondering ©venwel van
Noske, die dan vermoedelijk Lot taak znlt
hebben met alle macht d© nieuw-dreig&nde
revolutie te bezweren eindelijk naar Wei-
mar vertrokken, zoo-dat mag worden ver
wacht loopt alles go-ed, d. i. zonder com
munistische aanvallen, van stapel dat de
ratificatie nu wel gauw in de Nationale
Vergadering zal worden aan de orde ge-
steld,
To©n bovenstaand gezet was pntvingen
wij'juist een bericht uit Berlijn, volgens het
welk de Duitsche delegatie te Versailles aan
Clemenoeau een nota heeft overhandigd,
wiaarin wordt medegedeeld, dat de DuiL-
sch© regeering al liet mogelijke doet om de
voor de ratificatie noodzakelijke piaatrege-
lea ie bespoedigen. Zij hoopt in het begin
van de volgende week in staat te zijn do
geallieerde en geassocieerde regecringeiL vau
de plaats gehad hebbende beslissing der wet
gevende lichamen an van de voltrekking van
bet vredesverdrag door' den rijks-president
mededeeling te kunnen doen. Zij verwacht
verder, dat d© geallieerde ett geassocieerde
regeeringen in denzelfden geest, die hen tol
de toezegging over de vroegere opheffing
der blokkade bracht, zich ermede accoord
zullen verklaren, dat, zoodra het bedoeld
bericht ontvangen is, ook met de terug
zending der Duitsche gevangenen uit hun
■landen zal worden begonnen.
Ten aanzien van China's weigering om het
Vredesverdrag te onderteekensn wordt nog
nader gemeld, dat de Chinoesclie delegatie
ter vredesconferentie, -volgens instructie van
den president van China, het vredesverdrag
had willen onderteekenen met &sn voor
behoud ten aanzien van Sjanloeng.
Uien maand gel-eden reeds had China ver
zocht de Sjanloeng-kweslie aan te houden
ieji niet in ir-et verdrag te regelen. Dit ver
zaak is later nog eens herhaald, maar is
ni©t door den oppersten raad der Geallieer
den. ingewilligd, die integendeel wenschta
dat China het verdrag zooals het daar lag
zou te-ekenen.
D© Voorzitter van de Chineesclie delegatie
heeft tot op het laatste oogenblik den pre
sident der Conferentie trachten te'overtui
gen; maar de vredesconferentie- heeft gewei
gerd een voorbehoud van China te erkennen
en. dientengevolge ontbreekt thans China's
Niets zal mij. do voogdijschap doem aan
vaarden, die uw broeder over «lij wil uit-
oefeniein".
Noch tranen, noch smeiekingien bleken in
staat, zijn gemoed 1© verteederen. „Laat
uw broeder vertrouwen in mij stellen en
mij als man van eer behandelen", herhaal
de hij telkoniS'. „Dan zult gij! hertogin
worden- In het ander© geval moeten wij
liever van elkander afzien".
Zonder iets van hem verkregen te hebben,
mpest Clara naar het hotel de Cyp-ières
teruigkeierenzij stoot zich daar in haar
kaïnier o-p-,. en zat bijna dag en nacht melil
een harde ©n vraeselijke uitdrukking op
het gelaat, nia te> denken over middelen)
Dm haar broeder tot andlere gedachten
ta brengen.
y. ASM MjEJSJB.
Eindelijk besloot de vicomtessai naa.r
Gascognfi terug te keerero Er moes tan
nog twee maanden vierloppeni vóór liet hu
welijk va-n den markies in cfem tijd kon
misschien nog ©en Verandering ten'jjoeid©
intreden* wanrieier zij &r maar in slaagde
van een 'giunstigta gelegenheid gebruik t&
maken'.
ondorti-iekcning onder lxet vredesverdrag.
D© houding in deze kwestie van hen, dl©
d©n doorslag gaven bij de vredesconferentie,
komt niet als een verrassing. Ze wordt niet
alleen verklaard door de omstandigheid, dat
men reeds aan Dutischland gewoigead had
een voorbehoud te maken, niaar vooral ook
door oien wensch om de rechtskracht van
het verdrag nfet bij .voorbaat to verzwak
ken. Want indien aan China war© to-ege-slaa'n:
onder voorbehoud te onderleekenen, dan zou
vermoedelijk menige andere slaat dat voor
beeld hebben gpvolgd. Vooral de kleine sta
ten immers om nog maar Sliet te spreken
over Italië met zijn onvoldane pretenties op
do Adrialische kust 'hebben zoowat alle
blijken gegeven van ontevredenheid, zoo-als
België b,v. ten opzichte van zijn eisclien
op Nederlandsch grondgebied.
j j j DUITSCHLAND-.
De binnianlaitiidsck|ei
fcoestaindweiersp annefld.
In het Duitsche rijk wordt de toestand)
met den dag dreigenderde groote Ber-
lijnsohe v-erkesrsstaking heeft weier &en
gTODteiieih omvang aangekomen. Het perso
nae! van den Omnibus clicnst toeft zich
bovendien bij de staking aangesloten.
Voorts duurt de spoorwegstaking onver
anderd voort.
En de r-egiaering, die met zachtheid nielt
slaagt want de Onafliankelijfcek en Ctom-
munistan houden zich niet aan de afspra
ken waarmede d-o regeering geho-ndoni is
probeert het thans met krachtige ma'alt-
regielen 'en m&t dreigementen-
De minister van openbar© w&rkenl heeft
turn gericht, haar „kapitalistisch" voor-
het stakend spoorwegpersoneel een ultima,-
be-eld het ia wel merkwaardig hoe v,aalc
de socialistische bewindlsmaniian- terugkee-
ren tot do gewraakte, kapitalistisch© metlri
des waarin het ontslag wordt aange
kondigd van ieder die niet vójór 3 Ju-li
het .werk hervat.
De' leiders der ordelievende v'ak'vereeni-
gingen daaronder zijn in Duitschland
ook de z.g.in. modern© organisati.es be
grepen, heel hnders dus dan hier, zijn
niet opgewassen tegen de raddraaiers, die
dc massa der arbeiders mot hun mooie
Communistische leiuzen zapd in de oogen
strooien. Blijkens ©en telegram van giste
ren uit- Berlijn is de negeering overge
gaan tot het arresteren op groote schaal
van Communistische leiders.
Of dit helpen aal?'G-em donken aan:
voor i-eder gevangengenomen leider komen
er weier nieuw© terug1.
En met al die uiitspattingten blijft het
hongerige volk hongeren alleen reeds Ber
lijn ontbeert, door d'a spoorwegstaking, het
gebruik van 9000 wagons, dia levensbe
hoeften naar da stad zonden moeten bren
gen- Do rieg'eering heeft H/a milliard voor
de faeisohikbaarstelling van gosdk-oopere le-
vensmiddalan aan da bevolking op de be
groeting gezet, maar wait baat dit wan
neer haar communistische tegenstanders
de distributie dezar levensmiddelen on-
lOnmogelijk maken-
Het binnentrekken der regeeringstiio©
pen in Hamburg is overal zonder, moei
lijkheden Vie-rloopen. Op enkele punten
slechts ontstonden relletjes1, waarbij vainj
de vuurwapenen gébruik gemaakt moest
worden. Zoover bekend is één doiodc te
bctneuiten, verschillende burgers zajn ge
wond. Den gyhaalen nacht werd gewerkt
aan de voltooiing d -r in verschiltendo stads
gedeelten aangelegde verdedigingswerken
een scherpe conwheu itgeoefend. De vrijha
ven staat ook onder sterk© "ocwa king en is vo 1
komen bovieiligd Voor de eerstvolgende da
gen is dealgemeene in levering van allo wa
pens gelast.
Duitschland het. land der sodalisfisfeha
beloften- i i
HONGARIJE.
Zegeningen der Tt a den re ge e ring.
De Hongaarsche Radenrcgeiering, die. pp
uitdrukkelijk bevel van na Geallieerden,
Vó'ór liaar vertrek naar Boche-Mo-rte
wilde zij te Parijs nog" ©enige inkoop e n
doen, en begaf zioh daartoe naar een d«'
groote magazijnen, di© in do nabijheid van
het hotel da Cypières in groot aantal
te vinden waren- Tlegjelijk met haar trad
een jong m©isj© binnen met bleek en
mager gelaat, waarop de ontbering haar
stempel gedrukt had. Eenigszins verlegen
rondziende, liet het meisje zich door den
mensohenstraom meevoeren, totdat ze in
eien stiller gedeelte van het reusachtig©
magazijn kwam.
Ze stond vóór do toonbanken, waarop
in groote platte kasten do prachtigste edei-
gesteienfean waren uitgestald. Klanten win
ren daar op- dat oogenblik jjiiet, ©en' ge
deelte -dor bedienden was gaan eten en
slechts ©en lenkeie opzichter stond aieihter
de gla-zen uitstalkasten^ Vófir hetn lajg op
een zijtafel,- met groen laken bekleed, een
heele voorraad gouden armbalndien en me
daillons.
Het meisj-a was blijven! staaln en bekeek
de sieraden Met oogan, die schitterden van
begieierlijkheid. Daar werd de bediende 'ge
roepen: hij diejed twee schreden achteruit
het volgende oogenblik had het jonge meis
je jeten gouden armband gegrepen en onder
haar tegen da Tsjeoho-Slowaken strijdend?*
troepen binnen -een aangegeven demarcatie
lijn heelt moieten terugtrekken, heeft daarin
aanleiding gevonden om wèer eens eert
Oiakase aan bet Itoode leger te richten.
In liet stuk, dat in de bekende bloemrijke,
taal opgesteld is, wordt den troepen eer
stens bevolen het op de Tsjechen veroverde,
gebied te verlaten en Lweedens zich te b©
geven naar hel terrein, dat de Roomeeusche
troepen nog bezet houden.
En dan gaat dit rpgesriagsdocument aldus
voort: „Het zijn niet da TSjeeho-Siowakischei
imperialisten, vu -voor wij terugwijken, [wij
zwichten niet voor hun roofgierigheid, maar*
voor de vereenigde macht van de grootste
uitzuigers der wereld, do Fransche, Éngel-
sche en Amerikaansciie geldkoningen, ar
beiders vilders cn boe-ren plunde
raars die de overwinning in den we
reldoorlog benutten, om vóór het einde hun
ner heerschappij ons nog even den strop
om dien hals te leggen. Om onzen lials uit
dezen strop te bevrijden, trekken wij dti,
troepen terug.
Onze strijd is toch niet tavergaefsch ge
weest; in d© plaats van de door de Tsjeeh-ei!
bezette gebieden verkrijgen wij de Veel
vruchtbaarder landbouwstreken van Honga
rije en ©en grooter bodemoppervlak aan den
overkant der Tkeiss, waaruit de roovers-
benden der Roemeenscho boejaren jop bev©)
der Entente moeien verdwijnen,"
De proclamatie bevat verder de veelbslee-
konund© zinsnede: „Wij weten, dat de gasto
ten vrede geen vrede is; wij zullen het,
geweer niet neerleggen, maar tol
den laatsteu druppel bloeds de proletariërs
dictatuur verdedigen en van ge-en voetbreed
grondo atstand doen, waar de arbeiders Hon1
gaarstli spreken. Wij bereiden ons integen
deel voor..,, tot ©en nieuwen srtijd
tegen teder, die onzen broeders het twee
ledig juk van uitzuiging en nationale onder
drukking wil opleggen."
De arbeiders worden tem slotte aange
maand zichniet te laten opruien).
Het stuk eindigt met de profetische woor
den: „Luistert niet naar de witte bandie
ten; blijft de roode vaan getrouw, die wel
dra door de onderdrukten der geheel© we
reld gedragen zal worden."
Dat is dan de taal van ©en regeering,
die do cultuur voor pen volk te leiden hesfL
Men behoeft er niet over te peinzen, waar
aan het te wijlen zal zijn, dat het Iiom
gaarscbe volk gedemoraliseerd geraakt.
KORTE BERICHTEN
In liet Eagelsch© Lagerhuis' vér
klaarde Bon ar Law, dat het nog niet mo
gelijk was den datum te noemen, waarop
da vredesverdragen aan Oostenrijk, Honga
rije, Bulgarije ©n Turkije zouden worden
overhandigd, maar eenig tijdsverloop was'
onvermijdelijk.
De Spaanschepers zal w©er de vrij'
lieid krijgen om vprslag Je maken van do
zittingen der kamer en van den senaat,
Door het teiekenem van den vred©
is België in eens ,ean milliard rijker gewor
den. De mark, die in waarde tot 0.45 £r,
was gedaald, is cjpor den vrede tot 0.60 fr.
opgsloopen. En daar de Duitschers 7 mil
liard aan Duilsch bankpapier in België had:
d©n uitgegeven, beteekent dit voor België pen'
aardig voordeeltje.
Koning Albiert heeft 15 .watervlieg
tuigen van verschillend type aangekocht,
welke voor ieen onderzoek in de Congo zul
len gebruikt worden.
Dinsdagmiddag 12 uur zijn 12 per
sonen gedood ©n 40 gewond ten gevolgd
van ©en 'treinbto-sing bij Duinkerk in den
staat New-York.
In Engeland zal het vredesfeest, op
,L9 Juli door geheel het rijk gevierd wor
den. Zondag a.s. zullen de koning en de,
léden van beide huizen tegenwoordig zijn bij
een dankdienst in de St. Hauls KathedraaL
In de Italiaansche Staatscourant js
haar schamel© kteadingl .verborgen.
De diefstal was nog maar nauwelijki
gepleieigd, of needs voelde ze zich aange
grepen, terwijl ©en awiare stem dit ééna
woord in haar oorai deied- klinken: „Diqi
veg'gie".
Arm kind, dat lnongier leed,
Zie werd btepk ia ls; ©en doek, en liet van
schrik het gouden sieraad op den grond
vallen.-
De opzichte raapte bat haastig! op ©n
spraik fluisterend tot hlet meisje: „Kont
me©, ©n maak vooral g(e©n schandaal."
Half wezenloos volgd© aa hem, en stonK
eemi ooglenblik. later in, hot kabinet vaA
den directeur.
„Wat heeft zie gie^talöni";, vroeg dei ober
op zochten toon aan zajni bediende*.
Miaair het armie meisjot had heml tjooh gj4
boord, en z© baak don directeur aoo wann
aigl aoo radeloos jein daiep Pnge-luikMg aoitt
dezie begpeep nielt miet eeo gewonft
dd«v|e!gg!a te «ton te 'hebben.
(Wb»dt vj^v)MUlv