R.-K. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND
NO 189
Zaterdag 9 Augustus 19iö
13e Jaargang
Verschijnt dagelijks.
^.SlIïF2 Bureaux: HOF 6, ALKMAAR.:* Telefoon: ™TeR433'
FEUILLETON
Onschuld en liisdaad.
Katholiek ongeschikt.
Algemeen overzicht.
Abonnementsprijs:
Per kwartaal: per agent f 1.65; met geïllustreerd
Adverientieprijs:
Tan 1—5 regels 10.75; elke regel meer 10.15-
Reclames per regel f 0.42)* Rubriek „Vraag en aan
bod" per plaatsing f 0.40.
van de courant 5 ct.van
~"ITn alle ©bonne's wordt op aanvraag gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ©ingevallen jlot een bedrag van f SOO,—, f 400,—, f 200,—, f 100,—, j
f 3S,— M5.-
„Katholiek" en „ongeschikt" zijn voor
9e vrijzinnigen nu eenmaal een paarwoor
den die aan elkaar synoniem schijnen te
Z1J De h'oogleeraarsbenoeming aan de Am-
i slerdamsche Universiteit heeft nog pas en
kele dagen geleden metterdaad herinnerd
«tan deze duffe vrijzinnige opvatting.'
En weer een andere benoeming staat
te wachten, waarbij opnieuw van uit
den vrijzinnigen hoek al vooraf de gelegen-
li'eid wordt te baat genomen om van de
zelfde maar dan toch opzettelijke
kortzichtigheid blijk te geven namelijk: de
r benoeming van een voorzitter voor den
Middenstandsraad.
Voor deze officiëele functie zouden ern
stig in aanmerking komen Mr. baron Van
iWiinber^en en Prof. Mr. Anne Anema, van
Nvie volgen; het te Den Haag verschij
nende vrijzinni- - orgaan „De Nieuwe Cou
lant" vermoedelijk de eerste wel be
noemd zal worden.
Maar juist de waarschijnlijkheid, dat
onze eminente partij-leider Mr. baron Van
I (Wijnbergen de benoeming zal thuis krij-
gen, is voor het blad weer 'n nachtmerrie
jen daarom knoopt het aan zijn cericht
'bereids, de opmerking vast, dat men in
neutrale middenstandskringen met een
eventueele benoeming' van den Katholie
ken Van Wijnbergen in Wet geheel nier in
genomen is.
En als men dan zou willen vragen, waar
om met de benoeming van baron Van
Wijnbergen geen goede keuze zou worden
gedaan, dan vindt men het antwoord daar
op al in de „Nieuwe Courant":
de heer Van Wijnbergen kent den Mid
denstand niet genoeg, hij komt niet voldoen
de met de middenstanders in aanraking en
zijn kennis dienaangaande is daardoor te
yeel van tbeoretischen aard.
Hoe: is 't mogelijk1....
Och1, men kón en mócht toch' niet open
lijk zeggen wat men eigenlijk meende:
Van Wijnbergen is Kathbliék en dit wil
immers zeggen: Van Wijnbergen is onge
schikt,?.,
Baron Van Wijnbergen kent den Mid
denstand niet genoeg, zegt de „Nieuwe
Courant". Doch' hiermede komt het blad
met zichzelf in tegenspraak, want even
te voren, in hetzelfde artikel, herinnerde
het blad eraan,
dat Mr. baron Van Wijnbergen Het, on-
Ider leiding van Dr. Boon aangevangen,
werk der Middenstands-enquête, na. het
overlijden van Dr. Boon, heeft overgeno
men en voltooid.
Iemand, die het werk der middenstands
enquête kon overnemen en voltooien,
hiermede zal eenieder het wel met óns eens
zijn zal toch zeker den middenstand
wel voldoende kennen
Daarenboven is de heer Van Wijnber
gen een man van erkende capaciteiten, die
door zijn jarenlange vervulling van leidende
en adviseerende functies in het openbare
,en door zijn ervaringen in het particuliere
leven, toch' zeker ook voldoende met de
middenstandskringen in aanraking is geko
men om den middenstand naar behooren te
-leeren kennen en met de practijk van het
middenstandsleven vertrouwd te raken.
Maar en dit is voor de vrijzinnig
heid de keerzijde van de medaille, die haar
zijn eventueele benoeming reeds bij de
gedachte daaraan alleen den schrik om liet
hart jaagt: baron Van Wijnbergen is
/Katholieken dus toch ongeschikt'
Wat 'n armzalige baantjes-politiek' toch'
van de afgetakri.U vrijzinnigheid1
<47-
J
„Wis bewijst dat", vroeg André Bascou.
Vergeet niet, dat ons oordeel in deze zaak
'allerminst onpartijdig mag heeten. Bertaux
Jnag haar gelaat niet gezien, haar stem niet
/herkend hebben, het staat vast, dat hij
^pjr geen oogenblik aan getwijfeld beeft da
vjconihsse voor zich te zien En zelfs na al
/Pms vragen, heeft hij nog geien vermoedens
gekregen."
- Weer gingen ze eenig© minuten in stilte
voort en Raimond beklom zoo snel oen hel-
jling,, dat Bascou moeite had om hem bij te
houden,
i»z® kan zeer goed een ander in haar
Plaats gesteld hebben, terwijl zij zelf te
Parijs was <&n zich in het hotel d© Oypières
achuil liield om haai' misdaad te volvoeren,"
/sprak Raimond eindelijk. „Clara de Momdra-
gon h zit een zeldzame vermetelheid en een
;i' bovetl het middelmatige."
- «-'li hier te Magalas haar
Enkele dagen geleden vestigden wij de
aandacht op het verschijnsel, dat Erzber
ger'© onthullingen over de mislukte vre
despogingen van de Entente in 1917 weer
op 't tapijt kwamen, als gevolg van de
officiëele ontkenning; in het Engeische La
gerhuis.
En zoowaar, die tegenspraak waar
van de tegenstanders der huidige regee-
ringi in Duitsch'land en van Erzberger na
tuurlijk graag gebruik zouden maken
is weer niet onbeantwoord gebleven, al
zijn de mededeelingen, welke van „bevoeg
de rijde" uit Weimar afkomstig zijn, niet
rechtstreeks tegen de Engeische te
genspraak gericht.
De Engeische vredespoging in 1917, zoo
luidt het communique, die nog voor wei
nige dagen door den vroegeren rijkskanse
lier Michaelis in een open brief van de
pers uitdrukkelijk als „friedensfLihler" aan
geduid werd, trachten de Duitsche bla
den op grond van een kort Reuter-bericht
thans weg te redeneeren.
Dit zal niet gelukken.
De Engelschie vredespoging is een his
torisch feit. Zij bestond uit liet met uit
drukkelijke goedkeuring van Frankrijk door-
bemiddeling van den apostolischen nun
tius aan de D-uitsche regeering overgebracht
verzoek van Engeland om mededeeling der
.Duitsche oorlogsdoelen, in het bijzonder
naar een verklaring betreffende België.
„Wanneer deze verklaring bevredigend
is", zoo luidt woordelijk het schrijven van
nuntius Paccelli van 30 Augustus 1917,
„dan is Zijne Eminentie (de kardinaal-staats
secretaris) van oordeel, dat een gewich
tige schrede tot de verdere ontwikkeling
de-r onderhandelingen gedaan is." Eu de
nuntius voegt Wier zijnerzijds aan toe, dat
„door een verzoenend antwoord de goede
voortgang der vredesonderhandelingen ver
gemakkelijk"! zal worden."
Geen pa, .ij-manoeuvre,zoo wordt ten
slotte ongemerkt, vermag den tekst van
dit'ambtelijke stuk' van een neutrale mo
gendheid weg te praten, dat met de ken
nelijke bedoeling is geschreven en overhan
digd om vredesonderhandelingen te begin
nen, en geen twistgeschrijf in tie pers kan
het feit uit de wereld helpen,-dat de Duit
sche regeering onder den invloed -der op
perste legerleiding en de achter dezelve
staande al-Duftsche kringen de verklaring
betreffende Begië niet afgegeven heeft en
daar/oor de vredeskans ver.o en heeft la
ten gaan.
In de regeeringskrfngen te Weimar blijft
men dus halstarrig vasthouden aan de ver
klaringen van Erzberger, die geen letter
nog heeft terug genomen van rijn seu-
satiewekkende rede, ondanks alle nagepraat
daarover.
Het schijnt dat in Hongarije tliaus een
meer regelmatige toestand tot ontwikke
ling komt.
Aartshertog Joseph heeft kans gezien
binnen korten tijd een stel ministers om
zich' heen te verzamelen, die met hem wil
len trachten het vaderland voor een ver
deren ondergang in het anarchistisch' moe
ras te voorkomen. Bekende mannen op po
litiek gebied telt Wet kabinet wel niet; doch
het schijnt meer vertrouwen te genieten
dan zijn beide laatste voorgangers. Alleen
weet men ook, dat er overtuigde monar
chisten onder de tegenwoordige ministers
zijn.
Het vertrouwen van Het volk in de nieu
we leidslieden zal nog aanmerkelijk ge
sterkt rijn door de verzekering, dat de Roe-
merfen voor hun eigenmachtig optreden
geen steun vinden bij hun bondgenooten,
de geallieerden.
Clemenceau Heeft dan ook ten bewijze
hiervan, namens de vredesconferentie een
-dienstboden haar afwezigheid niet bemerkt
hebben
„Misschien niet, als haar medeplichtige
le-v-eo sclnejrpzinnig lefl moedig is als zij."
„Én waar zult ge die medeplichtige vin
den!"
„Dat moet onderzocht worden."
„Denkt ge misschien aan R-eine Benhoët?
Haar acht ik niet in staat een, dergelijke
rol te spelen,"
„Wie weet!"
„Kent gij haar dan!"
„Ik heb haar een- of tweemaal te Parijs
gezien, maar ik heb niet da minste her
innering aan haar behouden. Het beste,
wat ge initusschen doen kunt, is zoo voor
zichtig mogelijk de dienstboden op Magalas
te gaan ondervragen. Zijn er onder hen,
dl© gij kent?"
„Ja, da kamerdienaar Donation. Ik heb
met hem school gegaan en geloof zeker,
dat ©r uit hem wei wat te krijgen zal zijn."
„Denkt gel Maar dan moet ge'hem dade
lijk gaan opzoeken!"
„Wilt ga wel gelooven, Raimond, dat ik
ja niet meer herken,", sprak André Bascou.
„Vroeger was je altijd zoo kalmi en ge
duldig |en zoozeer meester over je zelf,
en nu...."
telegram aan de Roemeensche regeering
gezonden, waarin nadrukkelijk wordt ge
zegd, dat Roemenië niet het recht heeft
om Hongarije nieuwe wapenstilstandsvoor
waarden op te legger, en dat Roemenië
evenmin alleen de schadevergoeding mag
vaststellen, waarbij immers alle Geallieer
den Belang hebben. -
Over de voorgeschiedenis van deze der
de omwenteling, die zoo kalm en vriend
schappelijk tot stand kwam, wordt thans
weer een andere lezing gegeven dan in
sommige telegrammei', van gisteren.
Te voren hadden de „ordelievende or
ganisaties", gelijk de nieuwe ministerpre
sident ze noemt, een bijeenkomst gehouden,
waar besproken werd welke maatregelen
genomen moesten worden om het land te
gen verdere anarchie te bewaren.
Er werd in die bijeenkomst een voor-
loopig bestuur gevormd, dat als deputatie
gezonden werd naar aartshertog Joseph, die
zich in de Novemberdagen van 1918 als
een vooruitstrevend man had doen kennen,
om dezen te verzoeken het land te redden
en -de leiding v:arr zaken in. handen te
nemen;
De aartshertog, v-rklaarde zich" daartoe
bereid en trad daihijk iu overleg met de
Entente miss.es, mei welke hij den heelen
dag onderhandelde; De vertegenwoordigers
der Entente zagen in hem blijkbaar ook
de man die als aangewezen was om de
verwarde Hongaarsciie zaken' ie regelen,
een toestand van'anarchie, waar toch de
Entente allerminst ibelang: ftij hebben kon,
te voorkomen en een tegenwicht te vor
men tegen een oifeVenredig grooten Roe
meenschen invloed in Hongarije.
Nu men den steun van de Entente-mis
sies achter zich 'uad en daarbij verzekerd
kon zijn van het verlangen der bevolking
naar een geregekfen gang van zaken, dien
ze van de socialistische regeering niet kon
erlangen, was lic-t pleit beslecht: den mi
nisterraad werd het teeker* tot heengaan
gegeven en deze ging.
- jf - FRANKRIJK
Weer 'n aan|la.g o p Cl© m e n ce a u'
Te Parijs ."os-N volgens de „Matin" het
gerucht, dat Maandag twee individuen we
derom een aanslag op Clemenceau hebben
willen plegen. In de ru-c Franklin, waar de
minister-president woont, zijn n.l. twee man
non gearresteerd, -die daar oj> verdachte
wijza heen en weer slenterden. Zij bleketl
in het bezit van wapenen te zijn. Volgen
hun tamelijk -vage verklaringen hadden zij
het niet op del! minister gemunt, doch
wachtten op familie-leden, met wie zij in een
naburig oafé hadden afgesproken. De revol
vers had een Portugees lmn gegeven om ze
voor hem te v-erkoopen. De eene-, Vallie,
bleek ©cuter ie;en deserteur te zijn; toen hij
gearresteerd werd, trachtte hij te ontsnap
pen cn nadat deze poging mislukt was, bood
hij den inspecteurs een som geld, indien zij
hem in vrijheid lieten.
De K a n a a 1-t u n n e 1 p 1 a n n en.
In den Franschen ministerraad heeft mi
nister Claveille de maatregelen medege
deeld, die genomen moeten worden om
zoo spoedig mogelijk te komen tot uit
voering van het plan van den tunnel onder
het Kanaal.
De kommissie, door den minister van
openbare werken benoemd tot bestudeering
der vraagstukken in verband staande met
den bouw van een Kantal-tunnel, heeft
een rapport opgesteld,, welks konklusies
gunstig zijn voor de verwezenlijking van
het denkbeeld en zijn goedgekeurd dooi
de Fransche maatschappij voor den onder-
zeeschen spoorweg machtigen tot. het ne
men van proeven met nieuwe doorgravings
methoden. Tevens heeft hij een schrijven
gericht aan minister Piclion om de En
gelsche regeering voor te stelien over te
gaan tot de vorming van een Fransch
Engeische commissie om tot de voor den
bouw noodige overeenstemming te konrei
Voor üen aanwas der be
volk i g.
De groote factor, welke tenslotte beslis
send zal zijn voor de toekomst van Frank
rijk, en waarvan het belang incidenteel nog
verhoogd is door de groote sterfte tijdens
de oorlogsjaren, blijft de afneming der be
volking. Onverdroten blijven dan ook dege
nen, die het gevaar daarvan ten volle be
seffen, zoeken naar middelen, om dat ge-
ar te keeren. Th'ans heeft de K. v. K.
an Nancy het initiatief genomen tot liet
doen houden van een nationaal congres
over het bevolkingsvraagstuk.
Tot degenen, die hun instemming hebben
betuigd en aan htet congres zullen deel
nemen behooren: maarschalk Foch, de ge-
'neraals de Castelnau en Pau, de aartsbis
schop van Parijs Amete, Léon Bourgeois
en vele senatoren en afgevaardigden.
„Ach, als je Madeleine's lijden ook zoo
goed kendet als ik, die eveneens een maand
ill d=. gevangenis lieb doorgebracht, onschul
dig aan de misdaad, die men mij ten laste
legde."
„Ik begrijp u, maai- indien we Madeleine
werkelijk van nut willen zijn, moeten we
toch voorzientig en langzaam te werk gaan.
Laten we gaan hooren, wat uw broeder
heeft kunnen do©n en dan zal ik vanavond
©en onderzoek op het kasteel Magalas instel
len"
„Misschien, hebt ge gelijk -en in ieder geval
zijl ge kalmer en dus verstandiger dan ik."
Z© begaven zich naar het logement, waar
Raimq-nd's broeder hen wachten zou en
deelden daar het aanvankelijk mislukken
hunner pogingen mede. Maar de jonge ger
nie-esheer verheelde zijn vast© overtuiging
niet, dat de dame tot wie Rertaux gespro
ken had, zich slechts voor mevrouw de Mon-
dragon had uitgegeven, maar het niet ge
weest was.
„1 Is mogelijk," antwoordde Charles, juist
zooals André geoordeeld had, „maar de be
steller, de eenige getuige, verklaart, dat zij
het wèl geweest is. Dat is voor onze zaak
m.©er schadelijk dan voordeelig. En uw over
tuiging dient nergens toe.' Zonder bewijzen
BELQIë.
De Clfineeze n-p laag.
Ze blijven- er maar in het verwoeste
Vlaanderen, de Cluneezen, over wie reeds
zoo dikwijls geklaagd is geworden. En
ook hun misdaden duren voort, schrijft
het in België verschijnende „Laatste
Nieuws".
Te Carent, een gehiucilit bij Komen, woont
nu een tiental gezinnen, uit den vreemde
teruggekeerd. De heer Maurice Dujardin,
aannemer, werd op een nacht gewekt door
het beuken op zijn deur, die weldra be
zweek. Vijftien Chineezen, met geweren,
revolvers en handgranaten gewapend, dron
gen binnen en bedreigden den bewoner. Ze
eisclften geïd. Nog een andere bende voeg
de zich' bij deze eerste, brak de meubels,
koffers en doozen open en roofden 850 fr.
Een buurman had de bewoners der an
dere barakken gewekt. De heer Boon snel
de naar builen en loste een aantal revolver
schoten in de lucht. De Chineezen na
men daarop de vlucht. Eenige oogenblik-
ken later verscheen een pa'troelje gendar
men. Deze snelden naar htet naastbijgele-
gen kamp.
Maar in het kamp was niemand. Als
het nacht wordt zwermen de Chineezen
over de woeste vlakte.
Het schijnt, idat ook de schildwachten
afwezig waren.
Terzelfdertijd waren de zonen vaft het
Kemelsch' Rijk eveneens aan het werk te
Houhtem bij Komen, en roofden er onge
veer 1500 fr. bij den heer Hortreux. Ook
hier was de deur ingebeukt.
Te Komen hebben de bewoners een ver
gadering gehouden om1 te protesteeren te
gen deze wandaden en de aanwezigheid der
Chineezen. Zij eisChen hun verwijdering.
Komen telt nu ongeveer 1500 inwoners.
Wervik is reeds een zeer geteisterde stad.
Maar als men verder gaat, vertoont zich
nog grooter verwoesting. Dan ziet men'
een ruine van Komens kerk, terwijl alleen
nog puin en de straten belijnt. We heb
ben het reeds beschreven met welk een
moed en wilskracht de eerste bewoners te-
rugkeeren. We zagen er de eerste loodsen
bouwen. En meer menschen keerden te-
rug.
Maar bij al de bezwaren en de ontbe
ringen, moet men nu in den nacht nog
vreezen voor roof en moord.
Ook in Noord-Frankrijk heersch't die
plaag. Te Dourges werd wegens moord ze
kere Lui Sao Tao aangehouden. Hij stond
aan het hoofd van acht Anamieten met
wie hij op rooftocht ging. Een v:an de
bende werd bij een inbraak te Vimy ge
dood.
Men meldt diefstallen door Chineezeii
gepleegd te Henin-LiéterdLui Sao Tao
zit nu opgesloten te Saint Pol.
De bewoners van h!et verwoeste Noord-
Frankrijk en die van Vlaanderen, moesten
samenwerken om toch eindelijk van deze
vreemdelingen bevrijd te worden.
Concurrentie door kloosters.
Op het vierde sociaal congres van chris
telijke vrouwenvakvereenigingen te Brus
sel gehouden, werd gewezen op de con-
is h©l zelfs heel gevaarlijk ze uit t© spre
ken."
Toen deeld© Boscou mede, dat hij van
plan was dien avond iiaar Magalas te gaan.
„Ik ga met je mee," verklaarde Balmond.
Hij e,i eheeii een plan te hebben, -waarom
trent hij zich niet wilde uitlaten.
„Maar dat dient immers nergens toe,"
kwam Charles tusschenbedde, „je zult óf ma
ken dat Donatie minder vrijuit spreekt 5f
d© -een of andere onvoorzichtigheid begaan,
die alles bederft. Ga liever met mij mee,
ik h©b een bezoek af te leggen, dat geen,
uitstel toelaat."
„Kunt ge mij zeggen waarheen f
„Zeker. Ik heb je vanmorgen gezegd, dat
ik ©en advocaat moest kiezen om Madeleine
te verdedigen. Er zijn er mij twee aange
wezen, een menieier Pierre Auhry.
„Ben uitmuntende loeuze," riep An<iré Bas
cou bijna met een juichkreet uit „Aubry
zal aan haar onschuld gelooven en haar
doen vrijspreken, daar ben ik zeker van."
Dien avond te half negen bevonden jdch
de beide broeders in" het werkvertrek van
den beroemdien rechtgeleerde,
Charles legde met zjjn gewoge bj^dgijheid
tem de zaak .uit.
„Ik dank u, dat ge tot mij gekomen1 rijt,"
currentie welke vele kloosters dikwijls on
wetend de arbeidsters aandoen door het
leveren van hun eigen werk of dat hunner
leerlingen tegen' prijzen d-e vee! lager zijn
dan de gebruikelijke.
Namens het congres werd aan de bis
schoppen van België het verzoek gericht
de kloosterzusters hunner bisdommen
dringend aan te sporen bij het vaststellen
der tarieven voor naai-, borduur-, kant-
of ander werk, rekening te houden met de
tarieven door de christene syndicaten op
gemaakt.
Van de bisschoppen werd bericht ont
vangen, dat aan het verlangen zou worden
tegemoet gekomen.
ROME.
Paus Benedictus XV
over de Vrijmetselarij.
Paus Benedictus XV heeft door den kar*"
dinaal-staatssecretaris een schrijven gericht
aan Mgr. Jouin té Parijs, die zijn nieuw
werk „Le guerre magonnique" aan Z. H.
had opgedragen.
„Met recht hebt gij" aldus zegt Z.H.
o.a. „in dit werk al uw zorg er aan
besteed, om door verschillende aden en on-
wederlegbare bewijzen, de verderfelijke en
beslist anti-katholieke leer der vrijmetselarij
in het licht te stellen als eene uit het
Deisme ontsproten en uit de reformatie
geboren, die onheilspellend op de verloo
chening van God zelf uitloopt."
Z. H. wenscht den prelaat geluk met
zijn arbeid, die, door de geloovigen paraat
te maken en hén in den strijd te steunen,
zegenrijk zal werken.
VkKBPRMUE berichten
Een verbruikersbonö
tegen de duurte.
Naar de „Echo de Paris" meldt, is in Be
Montmartrebuurt te Parijs een bond van
verbruikers opgericht, waarvan net doel
is den strijd aan te binden tegen hét dure
leven.
In de eerste bijeenkomst werden de mid
delen besproken, om aan de misbruiken een
einde te maken, en men besloot over ie
gaan tot het afleggen van „visites de cón-
trole" om zich' te verzekeren, of de ver
koopprijzen van levensmiddelen in verhou
ding, stonden tot den verkoop en gros er*
•om de prijsverschillen te constateeren, tus-
schen de verschillende winkels.
Op voorstel van een der aanwezigen'
werd onmiddellijk een. proefwandeling ge-
org-ansieerd: De leden van den bond ver
bonden zich1 tot groepjes en gingen op
onderzoek uit. Het resultaat bieef niet uit:
tomaten, wortelen, en andere groenten, door
verschillenden met een prijsverschil van
soms bijna 100 percent verkocht, gingen
weldra voor uniformen prijs van de "hand.
Verschillende winkeliers zelfs hadden hun
prijzen voor de komst der bondsleden ver
laagd.
Ziedaar nu, besluit htet blad, een bei!»
zaam voorbeeld.
Zonder onlusten of relletjes werd een
flink resultaat verkregen. Deze beweging
zal wel navolging vinden.
'ri Oorlogsslachtoffer.
In liet hospitaal te Oh-erbourg in Frankrijk
bevindt zich -een invalide matroos, di© liet
geheugen geheel verloren heeft. De ongeluk
kig©, die in November 1914 door de Duit-
schers gevangen werd ge-nomen, onderging
in een hospitaal e©n hersenoperatie, waar
na hij 18 maanden lang zijn verstand kwijt
was. Toen hij zijn bewustzijn terugkreeg,-
kon hij zich zijn naam, noch die zijner!
familie of zijn geboortejrlaats herinneren.
Toen een verpleegster tegen hem zei, dat
hij krijgsgevangen was, herinnerd© hij zich
den oorlog, Dixmuiden, d© gevechten, de
granaten. Zijn portefeuille was hij echter
kwijt geraakt, zo-odat men zijn identiteit niet
kon vaststellen. H-et eenige waar hij nu aap
daclit, was aan ontvluchten om in Frank
rijk zijn familie terug te vinden, doch twes
pogingen daartoe mislukten.
Jilis zoo noemden da Duitschers hem
schijnt in hot noorden thuis 1© beh-oo-
antwo-ordda Aubry. „Ik ken do markiezin
de Cipières en zal er trotseh op zijn haai*
l© verdedigen."
„Zij is onschuldig," riep Raimond opge
wond;- uit.
„Daar ben ik van overtuigd," antwoord
de de advocaat. „En al kende ik de mar.
kiezin en haar familie niet, ik laat mijn
geloof aan de deugd en de toewijding dep
voruweri niet gemakkelijk aan het w'anke-»
len brengen."
Twee uur lang bespraken ze de getuige
nissen a charge an a decharge.
Raimond wild© terstond oen. tegenbteschul-
diging togen, da vioomü&ssQ De Mojn-dragoft
indienen.
„Dai zou, althans op het ©ogenblik, dwaap»
beid zijn," antwoordde de toekomstige ve»
dsdiger der markiezin De Dypières. „Uw j
saonlijko overtuiging is natuurlijk allern
een bewijs. Als ga niet had d© pul
opinfe tege« u -wilt krijgen ja diepe
03# ge «ga (fó beginnen,"
mm
