TWEEDE BLAD,
Maandag 22 December 1919
"^'in Bii m Alkmaar
Na zeven maanden
in
Voorzichtigheidshalve hebben we maar
een vraagteeken achter het woordje „ze-
yen" gezet!
Dit derde artikel over de noodwoning-
voorziening: heeft immers tengevolge van
allerlei omstandigheden zóó lang or zicij
moeten laten wachten, dat het getal „ze
ven" op 't ©ogenblik niet zoo heel plust
meer is, en indien we niet aanstonds
lieten blijken, dat wij ons van die on
juistheid wel bewust zijn, dian zou deze
Óf gene lezer het ons wel misschien
•met^'n ietsje verwijt aan. het verstand
gebracht hébben.
Deze inleiding moge tevens dienen tot
excuus
*We hebben de houten-woningen-kwestie,
waarover de meeningen zoo hemelsbreed
verschillen, persoonlijk eens met ernst wil
len onderzoekenen dewijl' wij daartoe
niet den eersten den besten dag: in de
gelegenheid waren, dewijl wij onze „au
toriteiten" niet zoo spoedig als wij het
wenschten „te pakken konden krijgen" en
dewijl wij last not least méér
te doen hebben, om1 al die „dewijlen"
te zamen kunnen wij den lezer eerst op
heden ons vervolgartikel bieden.
Excuses genoeg?
,We hopen van ja!
Dat is in ieder geval het geluk bij het
ongeluk: de woningnood bestaat nog;
we schrijven derhalve nog! niet voor niets.
we brengen nog geen mosterd! na den
maaltijd!
Keeren wij dan tot ons onderwerp terug.
We behoeven niet meer te vertellen, noch
ook met cijfers, noch ook met plaatselijke
beschrijvingen aan te toonen, dat de wo
ningnood erg groot is hier in de stad!
We behoeven niet meer te conclvtdeeren.
flat er allerdringendst in dien nood voor
zien moet worden, en dat we er nooit ko
men. wanneer we vóórtgaan als tot op
heden (de afgeloopen zeven(?) maanden
hebben dat genoegzaam bewezen!) met ons
heil te zoeken in particulier initiatief, in
een raadsbesluit, volgens 't welk 'n klei
ne honderd1 semi-permanente woningen ge
bouwd zullen worden, enz
i Daarover zijn allen het eens, dat het
bbtuwen van steenen huizen in aan
merking genomen den allernijpend'sten
•nood véél te lang! duurt.
1 Vraag is nu m'aar: welken weg' moeten
wij dan wèl bewandelen?
i Wat per slot van rekening! gelijk staat
,met de vraag', of we in houten-woningen-
bouw zóóveel vertrouwen mogen stellen,
idat wij ons dariraan zouden mogen wa
gen, rui de noedl zoo hoog gestegen is.
Want dat de een of ander een andere 11
(misschien mogielijken, misschien wensclie-
iijken) nood-uitgang zou weten te vinden
om uit de woningnood-misère te geraken,
jlijkt ons op z'n minst genomen niet zeer
•Waarschijnlijksinds de feeën het aardrijk
1 ontvloden zijn, wordt er niet meer ge-
tooverd
Het moet gezegd; worden, dat we niet
'optimistisch gestemd waren betreffende het
gaarne verhoopte resultaat, toen wij er
op.uittrokken, om1 nu eens autoriteiten-
met-ondervinding: te gaan spreken over de
'opportuniteit van houten-woningen-bouw
'en om' met eigen oogen eens te gaan zien,
hoè 't in zoo'n houten woning eigenlijk
wel leeft.
Van de commissie-adi-hoc, indertijd door
den Raad benoemd om de kwestie elders
te gaan onderzoeken, hadden wij niet veel
prettigs en niet veel goeds over het hou
ten-woningen-systeem1 gehooid (houten wo
ningen waren duur en slecht, in één
woord: onmogelijk) en ée van Kegee-
ringswege uitgezonden commissie was zoo
juist van haar inspectie-reis naar "Enge
land teruggeke^-di met de boodschap: dat
de Engelschen flinke kerels zijn, dat ze
'geweldige plannen hebben om1 op Ameri-
kaansch-groote schaal beste soorten van
noodwoningen te bouwen, dicch dat ze
in praktijk nog.... niets hadden uitgevoerd.'
1 Er was nog absoluut niets gebouwd, zo <r
dr.t er ook nog niets te inspecteeren en
te constafeeren was geweest.
Niettemin: wij moesten er het onze van
hebben!
Nog steeds immers vernamen wij de
meest tegenstrijdige meeningen betreffende
hout-bouw vandeskundigen; en al
werd officieel te kennen gegeven, dat het
bouwen van ongeveer 200 houten huizen
der gemeente Amsterdam een danigen strap
bezorgd had,in Amsterdamsdie bladen
'lazen wij nog herhaaldelijk aanmaningen
aan het adres van het gemeentebestuur
om toch in 's hemels naam wat meer
aandacht te wijden aan den hout-bouw als
noodmiddel tot leniging van den woning
nood.
Ra. ra, hoe kon dat?
Wh togen erop uit om1 zoo mogelijk
voor ons het raadsel opgelost te krijgen.
Natuurlijk naar Amsterdam: daar immers
zouden wij eerste-rangs menschen-v?:i-on
dervinding kuiinen spreken directie van
gemeentelijken woningdienst en bewoners
van houten huizen zelf daar zouden wij
tevens een 'eigen indruk kunnen ontvan
gen door aanschouwing met eigen oogen.
Onze eerste gang was naar den direc
teur van woningdienst, dien welbekenden
lïeei Keppler.
'n Brutaal mensdi heeft de halve we
reld, .en als je iets goed! te weten wil
komen, rnoet je niet bij een vierde of vijfde
rang3 „specialiteit" aankloppen.
De heer Keppler echter was uitstedig,
niettemin diende liet geluk ons toch in zóó
verre. flat wij -- na lang wachten in een
loriaal. waar wij gelegenheid kregen, op
te merken, hoe Amsterdamsehe gemeente
ambtenaren de kunst verstaan in heel veel
tijd ten koste der gemeentekas heef weinig
uit te voeren! een prettig onderhoud!
mochten hebben met 'den (evenzeer des
kundigen) secretaris van woningdienst, den
(ook te Alkmaar niet onbekenden) heer
Versteege.
Nog wel in tegenwoordigheid van den
bii uitstek deskundigen heer J. A. van
Voorthuijsen, hoofd-inspecteur van dien ge
meentelijken woningdienst.
Wat wij vernamen, kon ons niet veel
bemoediging schenken:
Zoodra hadden wij niet het doel van
onze komst uitééngezet, of d'e heeren schuil
den bedtenkelijk het hoofd.
„Houten woningen?Penible kwestie!
.....Laat ik u vooraf zeggen", aldus
de heer Versteege, „dat de houten wo
ningen te Amsterdam beslist niet vol
doen m'nheer Keppler voelt er dan ook
niet veel voor; de ondervinding, welke
wij op dat gebied; hier ter stede hebben
opgedaan...."
„Ziet m eens aan", onderbraken wij kien
heer Versteege, „dat vinden wij juist het
vreemde in het geval: we wisten reedis
sinds geruimen tijd, dat de gemeente Am
sterdam zich met haar houten woningen
niet zoo bijzonder gelukkig prees, en
niettemin hooren wij van andere toch
óók deskundige zijde nog steeds bewe
ren. flat houten woningen wel degelijk
een nood-oplossing van het woningvraag
stuk kunnen brengen, niettemin vin
den wij in groote Amsterdamsehe bladen
nog herhaaldelijk aanmaningen, om den
hOiUten-woningienbouw niet te veronacht
zamen
„Ik voor mij geloof beslist, dat we in
deze materie rekening moeien houden mef
een vertroebeling van de kwestie door be
langhebbenden, door aannemers, hout-
bouw-maatschappijen en dergelijke; diè zijn
er natuurlijk vóór, dat er houten huizen
gezet worden en diè stelten de zaak na
tuurlijk in het gunstigste licht; wij heb
ben ondervinding van hout bouw opgedaan
en wij moeten constateerenhouten huizen
voldoen beslist niet! In bouw zijn ze be
trekkelijk weinig goedkooper dan semi-per
manente woningen en de zeer korte levens
duur maakt ze natuurlijk erg veel duurder.
Evenals in Amsterdam zal men ook in
Alkmaar een tamelijk kostbaren onder
grond moeten maken, straataanleg, elec-
triciteit (gas), waterleiding, ...,'t kost voor
houten huizen allemaal evenveel als voor
steenen huizen; 't eenigste voordeel is
per slot van rekening', dat ze natuurlijk
veel sneller gebouwd kunnen worden,
en als er op een bepaald moment enkele
daklooze gezinnen, èndergebracht moeten
worden, nou ja, dan moet je van den
nood wel een deugd maken."
De heer van Voorthuijsen verklaarde
zich in 't algemeen voor semi-permanente
huizen; ze zijn per woning in door
snee f1000 duurder dan houten huizen,
doch ze staan veel langer.
„Hoe lang kunnen houten woningen
over 't algemeen dan meê?" informeer
den wij.
„Men is van d'e veronderstelling uit
gegaan, dat ze in goeden staat ongeveer
5 jaren dienst zouden 'doen", antwoord
de de heer van Voorthuysen, „doch over
drie jaar zullen ze al wel heel raiïr begin
nen te doen, 't hangt er natuurlijk veel
van af, hoè ze bewoond en onderhouden
worden: zoo hebben we hier houten wonin
gen staan aan den Zeeburgerdijk en over
het IJ, die zijn van de minste soort,
doch die zijn nu ook al heel caduc, ter
wijl daarentegen de houten woningen aan
dén Amstel bij den Watertoren. ja, dat
gaat wel: diè kunt u beschouwen als een
proeve van wat er middelmatig met hou
ten woningen bereikt kan worden.
U moet de houten huisjes, die kant en
klaar door maatschappijen geleverd wor
den, niet vergelijken met de Zaanschc hou
ten huizen: dat is geen crisis- en geen
haast-werk; in de Zaan werden die huizen
gebouwd uit beste soorten hout door eerste
klas ambachtslieden, die hun tijd daaraan
wèl besteeddendat ïs heel iets anders
dan ons kunst- en vliegwerk"!
„Heeft ,u nog andere bezwaren tegen
hout-bouw opgemerkt?" informeerden wij.
„Moet tl nog weten", antwoordde de
heer Versteege, „dat een houten woning
wanneer zij niet uiterst en uiterst zindelijk
wordt bewoond, na-verloop van heel kor
ten tijdkrioelt van ongedierte; daar
van hebben we hier treurige staaltjes be
leefd; in Alkmaar is 't daarmee mis
schien wat gunsteer gesteld, maar hiér
b.v. over het Ij en aan den Zeeburgerdijk
d'r is geen bijhouden aan.
Ten slotte blijft: de temperatuur; 's win
ters is 't in houten huizen erg koud, 's zo
mers erg heet, maar ja, onoverkomelijk
is dit bezwaar nu, juist niet. Daarbij
scheelt het ook, hoè die woningen in
elkaar gezet worden, Amsterdam heeft
zijn eerste houten huizen zóó kant en klaar
van een Belgische maatschappij betrokken;
prima werk is het natuurlijk niet geweest.
en als mfen de houten woningen eens
g'ing perfectionneeren ik geloof beslist,
dat Engeland op dat gebied met zijn groo
te plannen ook wel degelijk eens groot
werk zal gaan leveren ja, aan was er
wellicht wel wat goeds van te maken,
maar... dat zou niet goedkoop zijn en
op 't ©ogenblik kennen wij het goede sys
teem ook nog niet."
Wij waren ingelicht: otns optimisme was
er niet girooter op geworden en we wan
hoopten reeds aan een ©enigszins behoor
lijke en eenigszins tijdige voorziening in
den woningnood) van onze goede 'stad
Alkmaar.
Niettemin hadden wij nog den moed.
een tocht naar den Amsteldijk bij den
Watertoren te wagen, waar wij volgens
het zeggen van den heer Voorthuysen
den hout-bouw in zijn middelmatigheid
- niet het slechtste en biet het beste
zouden kunnen bekijken.
Onze bevindingen .aldaar 'in een slot-
artikeï-
R. K. HANDELSREIZIGERS VEiR.
AFD. ST. LAURENT1US.
Zaterdag 20 Dec. 1.1. hield deze Vereeni
ging een buitengewone vergadering.
De voorzitter, de heer Z. Klaasen opende
da vergadering met de opmerking, dat er
nog zoo weinig leden aanwezig waren, het
gewone veschijnsel „'t Alkmaarsah half uur
tje".
Hiermede wenscht hij echter geien reke
ning ta houden, voortaan zullen allei ver
gaderingen op tijd worden begonnen.
Bij) de ingekomen stukken is een schrijven
van den Eerw. Adviseur Kap. v. Haas ter.
waarin liij mededeelt, dat Mgr. de Bisschop
hem! ontslag heeft verleend als adviseur van
de Vereen., en ton schrijven van Kap. Hos-
man waarin deze mededeelt, dat hij banoiamd
is tot Geest. Adviseur.
Geballoteerd worden de hoeren J. H, Laas.
G. Louvre, V. Keijsper.
Alsnu, volgen de mededeelingau:
In Juli 1920 beslaat de Aid. 12ya ja,ar. Do
voorzitter spoort de leden aan plannen te
beramen voor een waardige herdenking; dm
zullen tevens zes dezer leden jubilee ren, dié
vanaf het begin lid zijn geweest, ook wordt
de weiischelijlch-eid van oen eigen vaandel
uitgesproken.
Da volgende vergadering zal eon nieuwe
2u voorzitter warden gekozen.
Alsnu krijgt dc heer Lu rassen 't woord
nis spreker van dezen ai vond,
.Spr. constateerde dat de vereoniguig het
maatschappelijke terrein is opgegaan, ijatziji
wordt officieel erkent. Vijf liarer leden zijn
benoemd in de raden van arbeid, zij krijgt
medezegging in -don Hoogen Raad van Arbeid,
zij wordt geraadpleegd bij het matten van
sociale wetten, een special® commissi» van
handelsreizigers zat in verbinding sla,an met
den Hoogen Raad. Hare erkenning bij do
Oud-erdorns- en Invaliditeitswet is een succes.
Ook voor een bepaald, n arbeid.-lijd war-it
geijver, echter met dien verstande, dat de
reiziger vrij blijft in da verdeeling van dito.
lijd van een arbeidsweek.
l)o Verft.-ni.jjng vraagt 14 dogen vacantie
voor alta reizigers.
Spreker herinnert aan net Katholieke con
gres van Bedrijven en aan. dea R. K. Raad
van Bedrijvendat is F,. K. socialisatie.
Men boort tegenwoordig dagelijks van soci
alisatie, maar er xs verschil:
D-a rcvoiulieanaire socialisatie is klasse-
cgoïsme.
Ouzo R. K. socialisatie stelt voior overleg
Lussclisn werkgever, en YV-erkitomer.
Dd muur lusseheu werkgever e.11 -nemer
mo-et weg, er moet gceri gaatje jngemaaklj,
geen deur, hij moet weg.
Geen willekeurig eruit tr.j.ppen ©enerzijds,
of een terreur van de andere zijde.
Bij stagnatie in hel bedrijf eerst de jon
geren ontslaan, dan de ouderen.
Er is door de vcrooh. veel moeite gedaan
ora| in den R. IC. Raad van Bedrij ven te wor
den opgenomen, maar liet is lot heden niet
gelukt. Spr. schrijft dit met bijzonderan na
druk tos aan onvoldoende Katholiek sociaal
gevoel bij de organisaties.
Ook is een reden, dat de Raad van Bedrij
ven! is Samengesteld uit 8 leden, 4 werkgevers
en| 4 werknemers, welke samen 72 bedrijven
vertegenwoordigen.
Hierdoor is de l.usschenstandsbewegmg
ontslaan. Onze vereeniging stelde zich in ver
binding met bonden en vereenigingen-, welke
uit den aard van hun samenstelling niet
waren aangesloten bij do- vakbeweging of dep
middenstand. Tegelijkertijd ontdekte zij, dat
ook in bet midden des lands Dr. P«els reeds
bezig was een tusschenstandsorga.üfcatic in
het leven te roepen. Onz-o vcreaniging sloo-t
zich bij die beweging aan, en zoo hooplo spr.,
dat ook binnenkort hier in Alkmaar een ai-
deeling van do Tusschenstands-VcreCLiigblg
zal worden, opgericht. Dan, wanneer in de
lusschenstands-organisaiie pl.m. 100.0J8 leden
zullen zijn vereenigd, zal men haar niet langer
kunnen weren uit d»n R.It, Raad van Be
drijven.
Verder zal de vereeniging moeten streven
uaar woningbouw en het slichten van een
sanatorium; vooral het taaiste is mogelijk
geworden door dc Invaliditeitswet.
Voorts bespreekt hij do actie tot het op
richten van vakgroepen' en wat reeds door
deze bereikt is.
.Samenwerking tusschen alia Ilnndelsreiz'i-
gers-vereenigingen is verklagen inzake hit
ta eischen minumumloon. Binnenkort zullen-
deza eischen worden aangekondigd. Drie we
ken terug werd den minister nog gewezen óp
het gebrekkige verkeerswezen, pl.m. 40 aan
sluitingen per trein, zouden zijn in tc voe
ren zond-er e-enige vermeerdering van dien
kolennood.
Voorts werd verzocht om reductie, op ba
gage en rijwielen, evenogns rinvoering
der Kilometcrboekjcs.
Op deze zelfde audiëntie deelde de minis
ter mede, dat zocxlra mogelijk het „Hoog
Bevel" van de spoorwegen zal wo--detn onthe
ven cu de dienstregelingen jiiz. in overleg
met de Handelsreizigers-vereenigingen zulten
worden samengesteld.
Het Werkólpozehfonds is volgens spr. niet
aan to bevelen, omdat:
I. Niet allo leden der Veneemging lid kun
nen zijn van bet fonds.
II. Omdat in de Vereeniging alle fondsen
facultatief zijn.
III. Omdat de urgentie voor een dergelijk
fonds niet voldoende is gebleken.
Voor de derde raden staan hiervoor te»
dienste een 45-jarig overzicht van het wer-
koloozenfonds der Alg. Nederlandsche Han
delsreizigers-Vereeniging.
De vereeniging is niet legen werkelooaeh-
verzekering, 't maakt zelfs con punt van hel
program uit, doch voor een verzekering
waarvan wij do voorwaarden zelf jnogeh
stellen. Er komt -oen nieuwe regeling voor
werkeloozenverzekering, hiervoor wordt door
den staat l' GOO.OOO uitgetrokken en.Gaar zullen
wij ons deel van zien te krijgen.
Alvorens te besluiten spoort spreker de
leden aan, vóór alles de Katholieke belangen
in het oog te houden en zich niet te laten
meeslcepen door dn gif van materialisme,
welke, thans de wereld overstroomt. Schaamt
II niet Roomsoh te zijn.
Luid applaus v.olgde op deze r-ede, waarna,
de Voorzitter den spreker dankt yao-r zij»
schitterendo rede.
Do Voorzitter deelt den lieer F. Bak, oud-
voorzitter, mede, dat hij in de, vorige verga
dering benoemd is tot ©ero-voorzitter ae.r
afdeeling. Tevens neemt hij de gelegenheid
ta baat, de vela verdiensten van den ©ere
voorzitter te memoreeren en besluit met een
door de vergadering spontaan ingestemd
„Lang zal hij leven".
De eenj-voorz, verkrijgt het woord, dankt
voor de hulde, belooft steeds met da ver
eeniging me© te zullen laven en motiveert
zijn ontslagneming als voorzitter. Hij felici
teert de afdeeling met haar tegenwoordige!)
voorzitter. Rij wenscht den voorzitter den
steun der leden, terwijl deze Zich vau spre-
ker's steun mag verzekerd houden. (Applaus.)
Alsnu houdt de Voorzitter een wegem-eonde
toespraak to-t den scheidenden adviseur, eten
Weleerw. Heer v. Haaster. Hij dankt den
Welcerw. Heer v. Haasier voor alles wat hij
iiï 't belang der afd heeft gedaan, tax hoopt,
dat het hem iu zijn verder leven goed moge
gaan, zoolang hij echter in Alkmaar blijft
hoopt 'hij echter op de belangstelling voor de
vereeniging.
Do Weleerw. Ilëer v. Haaster herdenkt de
prettige samenwerking tusschen hem, 't be
stuur en de leden en zegt, dat do drukke
werkzaamheden verhonden aan het Patro-
haatswerk hem noopten zijn ontsla» bij Mgr.
den Bisschop aan te vragen, li ijbelooft de
vereeniging steeds een goed hart toe ta zulten
dragen cn dankt voor dc ontvangen blijken
van gehechtheid aan het Kerkelijk gezag.
(Applaus.)
De Yoorz. zegt de motieven te kunnen bil
lijken, welke dsfl oud-adviseur noopten te
bedanken en liet is hem een aangename
taak hier Iegelijk den" nieuwen adviseur te
mogen insLxlleeren. Uit het verleden blijkt,
dat de Weleerw. Heer Hosman Ojn in alle
opzichten goede geestelijk© adviseur zal zijn.
De nwensch uitsprekende, dat hij, evenxils
zijn voorgangers, steeds op do vergaderingen
aanwezig zal zijn, roept lij hem namens de
vergadering een hartelijk welkom tc©.
Hierna verkrijgt de nieuwe Adviseur het
woord. Zij neer w. doet in ©en gloeiende speech
liet belaiig vau den Katholieken reiziger uit
komen, voor do Roomsche zaak in 't al
gemeen en voor Allernaar in 't bijzonder.
De heer Bale deelde, hierna mede, dat rinds
ecnigeu lijd plannen in bewerking zij(i voor
lusschenstandswoningbouw. Er heeft zich-3011
commissie gevormd uit do R. K. Ambtenaren-
Vereen. ©n uit ile llatidelsroizigcrs-Vereen.,-
waarvan de statuten crods ter goedkeuring
zijn opgezonden. Lr zijlnrc leds besprekingen
gevoerd over bouwterrein. Er wordt de
meeste spoed betracht. Alkmaar is can q >,11-
ti-uin van rciziegrs en liet is van groot belang,
dat voor dien stand woningen beschikbaar
rijn.
Hierna brengt de lieor Solmeidors namens
de commissie tot onderzoek inzake werkolooc
z-enfonds verslag uit. De commissi© acht op
richting door de afd. niet aan te bevelen,
hodon stelt voor, dat do fadesiing 0J0 mid
delen te baal neemt, teneinde de vi&reenigïng
ta bewegen een werkeloozenfonds op te rich
ten.
De lieer Lucassen memoreert om welke
redenen'het voorstel in de vorig© alg. jaar
vergadering der Vereen, is verworpen. Hij
kan het voorstel der commissi©- niet veel
goeds voorspellen, indien het ter alg, verg.
x.omt. Hoewel neit van hart© besluit de com
missie haar voorstel in te trekken.
Na eenige algemeena bespi-ekingan betref
fende do vakgroepen en vakiactié', sluit do
Voorzitter deze belangrijke vergadering.
DE BOUW, DER,
R, K.' JONGENS M.U.LO-SCHOOL
Het bouwen van'oen Rl K. M.U.LOschool
voor jongens, aan den Nieuwiandersingel al
hier, waarvoor d'e aanbesteding plaats had cj>
Vrijdag 1.1.is gegund apn J. R„ Vlaming te
behagen voor f 188.885 (zonder voorwaarden).
Laagste inschrijver was M. Hoo-gervorst te
Aikniaa 'voor f 113.400 (met voorwaarden).
VERSTEL- EN NAAICURSUS.
Hel; Bestuur van den R. K. Vrouwenbond
heeft het verzoek van eenige belanghebben
den in overweging genomen, een cursus te
doen houden voor haar, die zich wenscbeu te
oefenen in hel verstellen en Vieraardigen via»
kleodingstukken. Men is in overleg .gelreden
met de Eerw. Zusters a, cl. Oudegraclit, the
zich bereid verklaarden tot het geven vun
onderricht in genoemde vakken. Om echter
do condities vast le stellen is liet wensohc-
iijk, dat zij, die do lessen willen volgen,
zien vóór Januari aanmelden bij de Secre
taresse, Oudegracht 205, opdat in de e.k.
ledenvergadering kan worden bekend gemaakt
of er bij voldoende deelname tot. dijn .cur
sus kan worden overgegaan.
EEN IDEE.
Genoegefijk zalen wij dezer dagen in een
onzer lunchroom's een kopjo leoliie te \er
slurpen, toen een .psxs-colfega met haastig ge
baar gelijk hei in ons vak betaamt de
lunchroom kwam binnenwippen.
Zóó'n grooten haast kan een persman cohler
niet hebben, o£ wanneer hij een collega ont
moet maakt hij een praatje, en zoo zaten wij
11a verloop van enkele seconden na de weder-
zijdsphe siex-eotiepe vraag van „Is er uo-g
nieuws?" in 'n geani'meeBa gesprek „gewikkeld";
„Is er nog nieuws?"
Dwazo vraag van journalisten onder elkaar,
want je moet niet gelooven, dat er één joui-
nalisl. is, die .wanneer hij eens een extna-
nieuwlje weet dit aan 'n collega zal over
vertellen alvorens het in gij» krant heeft ge
staan.
Vandadr dal juist onder journalisten bijna
uitsluitend gepraat wordt over nieuwtjes, die
eigenlijk geen nieuwtjes meer zijn, r- en
vandaal', dat wij de stereotiepe vraag van on
zen geaciiten collega ditme1 'wel „oppervlak
kig" beantwoordden met; i U BÉf ÖJ
„Nieuws? Nieuws? Ja, maar dat weet je
ai wel: d'e Minister heeft verleid, dat ie de
Cadettenschool hier afschaffen gaaf!"
„Ja, dat weet ik; -- maar zie je, dat düurt
nog wel een tijdje, ze zijn er al zoo dikwijls
over bezig geweest, en als het besluit genomen
wordt, dan gaat er nog wol een paar jaren
overheen, alvorens het uitgevoerd wordt."
„Natuurlijk!"' beaamden wij; „zeg, weet je,
wat ik daar zooeven in m'n eentje zot te
prakkiseeren?"
„Nou?"
„Wèl! Alkmaar kbn, op die manier misschien
voor 'n krats de beschikking krijgen over ces
magnifique gebouw; nou weet ik natuurlijk'
niet, of het .gebouw zich ervoor léénen zou;
maar misschien konden ze er wel het lang ver
hoopte ziekenhuis van maken, 't £x ig
ieder geval een mooi stuk bouwwerk op 'n
ïuooie plek."
„tear zèg je zoowal", mijmerde onze co!»
lega; „daar zèg je zoowatl"
Wie schetst nu onze verbazing, toen wij iu
een onzer grootste Nederlandsclxe bladen gis
terenmorgen heel gewichtig op een heek
gewichtige plek in de krant het volgende ar
tikeltje lazim:
CADETTENSCHOOL-ZIEKENHUIS',
De verklaring van den Munster vau Oor
log, dat het in zijn voornomen ligt do Cadet
tenschool alhier op te lietlen, liecit in oiii-
cierskriiigen geen bijzonderen indruk gemankt.
Al sedert jareu was het vraagstuk der ophcl-
fing aau de orde en waren ouicieren en lrei--
aren vertrouwd geraakt met het denkbeeld,
dat het er binnen atzi-enbei-en tijd wel van
zou komen. Intnssehen gai het rapport der
Staatscommissie over de reorganisatie van net
militair onderwijs destijds ingesteld door
minister Gooi welks conclusie luidde, dat
de Cadettenschool behoorde te blijven bestaan,
velen weer moed, dat het met cue ophelling
zoc'n vaart niet zou loopen.
De omstandigheden zijn nu echter sedert
het uiibrengen van dit rapport zóó veranderd,
dal de kans van opheliing dor Cadelxenschool
tnans zeer groot is, al zullen er nog wel en
kele jaren verloopen voordat dit definitief
geschiedt.
Men spreekt er te Alkmaar 'over, dat de
cadettenschool door zij 11 mooie, rustige lig
ging, voor in den Alkmaarsohen Hout, hij-
zonder geschild is vóór Ziekenhuis, aai',
welke inrichting Alkmaar groote behoefte
heelt. Doordat het g-emakkelijic te verbouwen
en uit te breiden zou zijn eu er een groot'
terrein achter ligt waar reeds een hospitaal
is en eventueel barakken zouden kunnen
worden geplaatst, achten velen de inrich
ting «ezer school tot Ziekenhuis een ware
oplossing van het ziekenhuis-vraagstuk, dat
thans do gem-oeusren der burgerij bezig houdt.
Immers het bestaande ziekenhuis is onvoldoen
de ingelicht on kan door uitbreiding wel
veel verbeteren, doch daarmede is dit vraag
stuk toch niet iu den meest wensclxclijkeu
zin opgelost. Dit zou de houw van een geheel
nieuw ziekenhuis zijn door Provincie en
Gemeente te santen bekostigd'. Alkmaar wordt
boe langer hoe meer het centrum van Noox'd-
Holland boven het IJ en aan een ilink, mo
dern ingericht ziekenhuis bexstaat inderdaad
groote bahoeite. Wordt nu echter de Ca-
deltenschool over eenige jaren definitief op
geheven, dan zou men den bestaanden toe
stand op ziekenhuis-gebied gemakkelijker voor
lief namen, indien de zekerheid bextond, dat
de Cadettenschool tot een behoorlijk ingericht
ziekenhuis zou1 kunnen worden verbouwd.
Het denkbeeld om de Cadettenschool voor
een evcntueela troepenlegering te gebruiké»
schijnt moeilijk voor verwezenlijking valbaai'
te zijn.
Toen we dit zoo lazen, hebben wij ons een
oogenblikjo heel voornaam! gevoeld:
verbeeld je nou eens, dat de Cadettenschool'
tengevolge van ons lunchroom-praatje tot Zie
kenhuis Acrd't gemelamorphoseerdt
'sjonge'Wat 'n hoogst belangrijk lunchrooliï-
praatje hebben n^j dlan gehouden!
DE VERLOTING VAN DEN BOND
VOOR GROOTE GEZINNEN.
Zondag" was tie eerste dag. van de ten
toonstelling van de prijzen voor de verlo
ting van den Bond voor groote gezinnen.
Hcewel het weer niet medewerkte avas
toch het bezoek niet slecht te noemen.
Verschillenden kwamen eens een kijkje per
men. naar hetgeen er verloot wordt.
Zoo in alle stilte werd! er tegen elkaar
gesmoesd. Nou zoo'n deken of zoo'n wek
ker zou ik wel willen hebben." Een ander
zei weer „niu als ik die tafel met 4 stoe
len win bsri ik tevreden".
Zoo hoorden we verschillende uitdrukkin
gen en werkelijk we waren er zelf ook
toe genegen ons reeds illusies te maken.
De prijzen zijn dan ook aanlokkelijk. Er
is nu eens niet een prijs bij' waarvan, mten
zeggen kan, daar heb' ik niets aan.
L>e prijzen bestaan uit huishoudelijke ar
tikelen en eenige kunstvoorwerpen. Wij'
noemden reeds een eikenhouten tafel mei
4 bijbehoorende stoelen, dekens, vloermat
ten. klokken, wekkers, petroleumstellen, wa
terketels. kookpannen, eminers enz. enz. 't
Is werkelijk te veel om' op te noemen.
Hoewel nog niet alle prijzen tegenwoor
dig waren buiten de 12 vette varkens, die
natuurlijk daar niet tentoongesteld kunnen
worden, kunnen wij toch zeer zekér zeg
gen. dat er, aan het uitzoeken der prijzen
en h?' ~-'-nen, dat men zqoveei mogelijk
in c* ndelijke artikelen bleef, veel
werk ij _^.Leed. De ijverige bestuursleden
komt zeer zeker een woord' van waardee
ring: toe.
De tentoonstelling is den tweeden Kerst
dag) en a.s. Zondag wederom' geopend,
terwijl! 29 dezer de openbare trekking1 plaats
lieeft eveneens in St. Wiilibrord.
KENNISGEVING.
Het Hoofd van het Plaatselijk Bestuur fcj
Alkmaar brengt ter kennis der ingezetenen,
dat bijl hem ingekomen on afin dien oeitvala
ger der Rijks directe belastingen binnen
deze gemoent© tel* invordering zij'n over
gegeven: de kohieren tier Persanoele be
lasting Nos. 3 en 12 v. h. dienstjaar 1913
executoir verklaard door den Directeur
der 'directe belastingen in Nooirdholland te
Amsterdam den 18en December 1919;
dat ieder verplicht is zijn aanslag o.p
den bijl de Wet bepaaldan voet, ta vol
doen en dat heden ingaat da termijn van
aes weken binnen welken daartegen be
zwaarschriften kunnen worden ingediend.
EEN VECIlrTPAIiTiJ.
Zondagavond -is in het caié „De Zwaluw"
aain -de Ouidegiiaoht alhier hevig gevochten,
tusschen bezoeker5 dit Alkmaar, UitgeelSb,
temmen en Heiloo.. Veal inboette! werd
vernield. De politie heeft do ziaak in 011-
derzioefc, ereds v;ej'3chj'lleiiicl(g verdachte®
zlijh aangehouden.
