m m m J r« Hl R..R. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND BUITENLAND No. 15 14e Jaargang FEUILLETON. Dinsdag 20 Januari 1920. Verschijnt dagelijks. 1 bureaux- HOF 6, ALKMAAR. Te.efoon, SSSSTSZ'ggffg* Liberalisme, Socialisme en Katholicisme in het bedrijfsleven. .riet witte fiuis. 77 |ÏT It Abonnom«nt*prljs: Per kwartaalper agent f 8.16mot geïllustreerd Zondagablad f 2.60; franco per poet f ^.60; franco met Advertentieprijs: Van 15 regels 1 1.elke regel meer l 0.20; Aan alle abonné's wordt op aanvrsag gratis een polis Verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,f 400,f 200,f 100,f 60,f 35,f 15. IV. Wanneer wij zeggen, dat de mensclien slechts krachtig katholiek behoeven te le ven om de sociale kwestie spoedig tot het verleden te doen belioogen, dan ver kondigen wij niets nieuws. Dan brengen wij slechts onder woorden, jvat de ieer-vaste katholieke stééds geweten en gevoeld heeft, al wanhoopte hij te midden van zijn ver-liberaliseerde wereld ook ernstig aan een nog-mogelijke wereid- h er vorming in katholieken geest.... Dan drukken wij slechts ietwat vollediger datgene uit, wat de menschen (godsdien stige., zoowel als ongodsdienstige en anti: godsdienstige) te kennen geven, wanneer zij bepaalde wantoestanden, welke doorliet liberalisme geschapen werden ,,toch eigen lijk niet christelijk" noemen. Nu is 't inmiddels heel gemakkelijk ge legd (Je behoeft maar flink katholiek te le izen en de sociale misère is uit de wereld! ieder katholiek op zichzelf weet heel goed tfoè hij zich hij zij patroon of werk- ïnaii te gedragen heeft, wil hij zijn katholieke verplichtingen in het bedrijfsle ven nakomen; doch ten eerste zijn alle menschen geen heiligen, d.e hef zéér nauw jnet hun verplichtingen nemen, en ten tweede heeft de enkeling in onzen huldigen 'tijd afgedaande enkeling bestaat niet meer lais beteekenende factor; we hebben reke ning te houden met de veel-hoofdige or ganisatie. Zoodat Het weinig nut zöu hebben, in 't .wilde weg de katholieke leerstellingen te gaan prediken tot weder-opwekking van Iden katholieken geest in patroon en werk man en alzoo tot verbroedering en ver zoening van deze beidén. We hebben indien we succes willen Schoen rekening ie houden met gemeen schappen. En nu valt het niet te ontkennen, dat de .vermaning: „Ge behoeft maar flink katho liek te leven" .voor de gemeenschappen ijn ons zeer ingewikkeld bedrijfsleven wel Svat.vaag is en niet heel gemakkelijk zoo Snaar in praktijk gebracht kan worden. O zeker! Waren alle menschen in hart m nieren katholiek, dan was een nadere omschrijving van de verplichtingen, welke liet katholicisme aan patroon en werkman ïn het bedrijfsleven oplegt, niet zoozeer mondig', dan zouden er ook zónder or ganisatie wel goede sociale verhoudingen bestaan. Doch daar nu eenmaal de mensch van na re tot het kwade is geneigd en vooral lich.c.ijk aan egoïsme toegeeft, daarom kan bet niet anders, of de standen moeten zich Ojganiseeren, machten vormen om- op gewassen te zijn tegen elkander en om het recht maar ook niet méér dan het recht! desnoods (wat God verhoede!) met ge- Nvc'.d te doen zegevieren. De organisatie is derhalve noodig', en niet alleen om "de (misschien eens nood zakelijke) macht, welke zij kan doen gelden doch tevens ook om massale overeenkom sten in Christeiijken geest, overeenkomsten over langere en korte linie's, mogelijk te maken. 't Zal in de maand Mei van dit jaar der tig jaar geleden zijn, dat Z. H. Paus Leo Xlil z.g. in Zijije Encycliek'„Reruxn No- varum" de noodzakelijkheid van de ver- eenlging aantooïffle. juist in verband met de Wijze, waarop volgens het breede en diepe inzicht van dezen grooten Paus een terugkeer tot de katholieke Kerk red ding móest brengen aan de sociaal-lijdende muischhéid, die geen uitkomst meer zag. in een tijd, toen het katholicisme in liet economisch leven als 't ware vergeten was .en het socialisme driest den kop opstak. We zeiden hierboven,dat de aanmaning -„Ge behoeft maar flink katholiek te Kven" voor de gemeenschappen in de gegeven omstandigheden te vaag moest heeten en dat voor een goede praktijk een nadere omschrijving van dit katholicisme dus véél noodig was. Welnu: we behoeven de Hierboven ge noemde Encycliek nog maar weer eens aan dachtig dóór te Jezen, om te leeren, wat de patroon en de werkman aan elkander ver schuldigd-zijn, wat zij van elkander mogen eischen en hoe de onderlinge verhouding moet wezen. Nitt tevergeefs heeft de stem van Pafn Leo XIII geklonken. Het verloren gegane inzicht, welke de eer.ig-goede sociale verhoudingen zijn en dat het katholicisme alléén in staat kan zijn die eenig-goede verhoudingen weder om te doen ontstaan, is door talloos velen her-vonden, en op 's- Pausen roepstem is men den weg der organisatie opgegaan, den weg der organisatie, buiten weiken het in de gegeven omstandigheden niet mo gelijk zou wezen te komen in goeden chris teiijken geest, m.a.w. tot oplossing van het sociale vraagstuk. Zóóver zijn wij sindseenigen tijd na bijna dertig jaar dat de groote massa der arbeiders georganiseerd is in bonden in vertenigingen, en dat ook de werkge vers zij het ook zéér langzaam tot eigen organisatie's gekomen zijn. De lichamen, welke bijééngebracht moe ten worden ter verzoening, zijn sinds eeni gen tijd samengesteld, en véél is er reeds ook met succes! gewerkt om in beide lichamen een goedgezinde geest van toenadering te wekken. Toén 't was omstreeks Pascben 1919 heeft Kathoiiek Nederland der wereld een heerlijk voorbeeld gegeven; de blijde Paascli-boodschap verscheen, waarin èn van werkgevers- èn van werkne merszijde de christelijke solidariteit gepre dikt werd, waarin patroons en arbeiders uitgenoodigd werden, elkander zonder schroom de hand te bieden ter verzoening de vrede moest gesloten worden in het be sef, dat men elkander noodig heeft, onder blij-geestige. eerlijke verklaring, dat men 't voortaan werkelijk goéd met elkander zou meenen. Eer. congres werd aangekondigd, waarop- die schoone verzoening tot stand 3011 wor den gebracht. De wereld, de liberale en de socialistische wereld, ze heeft er van opgehoord. Het congres werd gehouden 't was in de maand Juli van 1919 en wat daar vernomen werd, zoowel uit patroonk- als uit arbeidersmond, dat was zóó schoon, dat was zóó edel, dat was zóó.... katholiek, dat wij onze ooren welhaast niet durfden gelo-oven: De patroon belichaamd in den heer F, Wierdels sprak: „Voor de goede orde in de menschelijke samenleving is 't noodig, dat wordt geaibeid en waar dit gezamenlijk moet geschieden, waar do een de hulp van den ander niet en beren kan, moeten regelen worden gesleld in ge meenschappelijk overleg. Geldt dit voor allen, niet het minst geldt lret voor de Christenen, voor ons Katholieken. Als nu in dit congres, wij, grootere en kleinere- werkgevers en arbeiders, gezamen lijk uilspreken, welke de hoofdvoorwaarden moeten wezen, waarop, de arbeidsverhoudin gen worden geregeld, zullen er onder ons werkgevers zijn,, die meenen dat zij, die den inhoud van het manifest der Katholieke vakbeweging verdedigen het erop toeleggen, aan lien rechten te ontnemen. Maar -dit is een dwaling. Zeer veel van wat zij zullen hebben a la geven zijn voorrechten, welke zij, velen hunner natuurlijk zonder persoonlijke schuld zich hebben aangemaligd. Hel vreem de woord dat hetzelfde beleekent privileges klinkt hier misschien onverdiend hard. Wat die werkgevers zullen hebben prijs te geven, zijn rechten van de arbeiders, aan wie zij veel te lang reeds onthouden zijn. De Heilige Schrift spreekt van' rechten van den eigen dom en van plichten van den arbeid, maar talloos veel malen meer spreekt zij van de plichten van den eigendom en de rechlen van Jen arbeid. Op ons werkgevers rust een zware verant woordelijkheid, vooral oP hen, die over velen gesteld zijn. De ondernemer mag niet alleen maar zich erop. (toeleggen om rijker en rijker lo worden in .gold. Hij moet zijn een voorbeeld van ijver en .van rechtschapenheid, ook een vooibeeld van edelmoedigheid en van naas tenliefde. Hij most gevoelen dat helgeen hij wint i:. zijn bedrijf hooge waarde hoeft als mid del om welvaart ,en levensgeluk om zich te verspreiden. De arbeiders hebben levensbe hoeften als wij ,en recht op voldoening daar aan; die behoeften moeten, zooveel als moge lijk is, uil het bedrijf worden bevredigd. Zij koesteren verlangen baar yen gevoel van veilig heid en an levensvreugde voor zioh en hun gezinnen en deze moeten hun uil hel ncdrijf .waarin zij met den werkgever samenwerken, in gepaste mate worden geschonken. Tevreden heid effent voor den werkman den__weg Ier bereiking van hel verheven doel, waarvoor hij gescnapen is. Dcor te voldoen, aan die verplichtingen bc haalt da werkgever ook voor zieh de winst, dat zijn eigen levensgeluk daadwerkelijk en overvloedig er door wordt vergroot." Was deze taal niet nieuw en ongehoord sinds eèuwen van liberalisme? De arbeider verpersoonlijkt in den heer A. C. de Bruyn bleef niet achter; hij erkende ruiterlijk, dat ook aan zijne zijde verkeerde gedragingen plaats hadden en Si ij beloofde, dat dat alles tot het ver leden zou behooren, nu de patroon zoo'n heerlijk voorbeeld van toenadering en zin tot samenwerking,gaf. De arbeider sprak.: „Uit hel niel begrijpen der beide partijen in liet productie proces .zijn verhoudingen ont staan, die zeker niet lot de juiste moeien ge rekend worden. Wat bekommerde zoo menig werkgever zich erom ol zijn arbeiders behoorlijk k0.udcn leven, of zijn vrouw en kinderen het allcrnoodzakclijk- sle konden bekomen? Wal had die werkgever ie maken met een vakbond, waarbij ziju arbeiders zich hadden aangesloten? En omgekeerd: wal gaven gewoonlijk 011 der deze omstandigheden ,de arbeiders om hel bedrijf? Zij werkten omdat zij moesten Zoodra zij maar een kansje zagen werd er niet gewerkt. Zij ontvingen Zaterdags toch hel loon Laten wij het niet verhelen: Wanneer er geen ommekeer was gekomen in die verhouding dan was de toestand steeds slechter geworden Doch in ons Röomsche kamp heeft men te juister tijd het goede standpunt ingenomen. Dit geschiede!' niet op eens. Het is de vrucht van eenige jaren moeizamen aibeid. Doch nu het overleg, het beter inzicht van beide kanten er is, is het geboden dat er van beide zijden eerlijk,openhartig en zonder voorbehoud wordt samengewerkt. Wanneer wij ons kunn.a opwerken, tot het standpunt, dat allen in het bedrijf werk zaam zijnde evenveel belang hebben bij den goeden gang van zaken van zulk- een bedrijf, dan zullen geen bijzondere prikkels meer 1100 dig zijn om te bewerken, dat elk zijn plicht deel." De wil tot verbroedering en verzoening was uitgesproken! Men reikte elkander de hand. Nog behoefde slechts geconstitueerd te worden, datgene, wat ten congresse in-groo te trekken was aangegeven. En zie! Dat is'de heugelijke gebeurtenis in het nieuwe jaar 1920: dat thans de Statuten verschenen zijn van den R. K. Centralen Raad van Be drijven, dat thans de grondslag gelegd is, waarop alle patroons en alle werklie den hunne naar beide zijden eerlijke over eenkomsten kunnen stichten, dat thans de idee der goede, der christelijke sociale verhouding in tastbaren vorm is gezet! Hontiom ds Presitientsverktezifig. Dé Frhasche peis legt er den nadruk op dat de ooor Deschanel hij zijn verkiezing benaaide meeruerheid aan de presidentsver kiezing haar poutiek karakier ontneemt. Lnaauioos wordt uit Lyon gemeld, dat de bngelschc, zoowei als de z.witsersche en Spaansehe bladen met instemming de verkiezing van Deschanel begroeten. Zij brengen hulde aan zijn hoogstaande per soonlijkheid en zijn onpartijdigheid, waar van lui tijdens zijn voorzitterschap vaii de kamer herhaaldelijk de bewijzen heeft ge geven. De Belgische pers en de vooraanstaande politieke persoonlijkheden zijn zeer ingeno men met de benoeming van Deschanel tot president. i De opperste Raad heeft gisteren zijn laat ste zitting onder voorzitterschap, van Cle menceau gehouden. Clemenceau heeft de onderhandelingen betreffende de nieuwe politiek, welke moet worden gevolgd tegenover Rusland, waar mede Lloyd George wederom handelsbe trekkingen wil aauknoopen, afgebroken, met de mededeeliog dat hij onder deze om- standig'heren iiiet meer bevoegd is voor Frankrijk te 'Onderhandelen. Volgens de „Gaulois" zou men in parle mentaire kringen voornemens zijn Clemen ceau een millioen ten geschenke aa.n te bie den en hem tevens de militaire medaille te doen toekennen. Clemenceau heeft ia een interview mede gedeeld, dat hij voor twee maanden naar Egypte gaat en geen plan heeft memoires te schrijven. HET NIEUWE FRANSCHE KABINET. Millerand is belast niet de vor ming van een nieuwe regeering Het kabinet is aldus samengesteld: Voorzitter van den ministerraad en mi nister van buitenlandsche zaken Mille rand; justitie L'hopxteau; handel, Isaac; financiën Masal; oorlog André Lefevre; marine Landry; koloniën Albert Sarraut; landbouw Kicard; arbeid Jourdaiu; ge zondheid Breton; publieke werken Letroe- queur; bevrijde gebieden Og'ier; binnen- laiidsche. zaken Steeg; onderwijs Honno- rat. Voorts worden onder-staatssecretaris voor buitenlandsche zaken Keibei; van financiën Emmanuel Brousse; landboirw Qweuille; herstel Thoumyro; havens en handelsvloot Bignon; post, telegraaf en telefoon Deschamps; luchtvaart Pierre Flandrin; waterwerken Borel. HOOG WATER. Volgens gisteren ontvangen berichten van den boven- en midden-Rijn en zijrivie ren valt het water langzaam, zoodat een nieuw gevaar, niettegenstaande den voorf- dureuden regen, niet te vreezen is. In Keu len is de Rijn, vergelekèn hij den hoog- sten stand, reeds IV2 meter gevallen; staat nu 00 8 meter. Toch staan de kaden en een groot deel van de straten in Keulen nog onder water. De Duitsche rijksregeering heeft de rijks commissaris voor het Rijnland een bedrag van tien millioen mark ter beschikking ge steld tot ondersteuning van de bevolking van het bezette gebied, die nadeel heeft ondervonden van het hoog water. ENGELSCHE OORLOGSSCHEPEN NAAR DE ZWARTE ZEE. Alle beschikbare Engelsche oorlogssche pen zijn van Malta naar de Zwarte Zee vertrokken. Uit Toulon wordt gemeld, dat op last van den minister van marine onverwijld hospitaalschepen moeten worden uitgerust voor de Zwarte Zee. DiE SCHULDVRAAG NAAR DEN OOR LOG- De tweede subcommissie van de parle mentaire commissie van onderzoek uit de Duitsche nationale vergadering heeft be sloten de openbai e behandeling van het on derzoek in de kwestie, waorop de vredesbe middeling van president Wilson is afge stuit, in Februari te hervatten. Intusschea zullen de bescheiden over de diplomatieke onderhandelingen iussfchen Berlijn en Was hington in zake dl Wilson-actie en over de toebereidselen tot het Duitsche vredesverbod van 12 December 1916 gepubliceerd wor den. Bovendien zullen voor de hervatting der openbare behandeling bescheiden ge publiceerd worden over den duikbootoorlog, inclusief de rapporten van den staf der marine, de gevolgen van het vredes aanbod en de gebeurtenissen, die aanleiding henfen gegeven tot het proclameer en van dP;, zelfstandigen staat Polen op 5 Npvtrri- ber 1916. De sub-commissie besloot verder Kauts- ky toe te laten als deskundige op grond hiervan, dat hij bij het uitgeven van zijn brochure over het ontstaan van den oor log wel niet de noodige voorzichtigheid heeft betracht, doch stellig ter goeder trouw is geweest. Van Kautsky is uitdrukkelijke verklaring geëischt, dat hij als deskundige het ambtsgeheim niet zou schenden. DE WET OP CE BEDRIJFSRABEN. De Duitsche Nationale Vergadering heeft gisteren de derde lezing voltooid van de wet op de bedrijfsraden. De wet Werd bij hoofdelijke stemming met 213 tegen 64 sf. der rechterzijde en onafhankelijken aange nomen De Nationale Veigadering is daarop,- wsarschijulijk tot eind Februari op reces gegaan. en GELENGDE BUITEfSL. BERICHTEN. Cl ".feli onwettig. Een belangrijke beslissing met betrekking tot „sleutelgeld," hetwelk bij een huicligen huizen- nood in Engeland al even dikwerf gevorderd wordt als hier te lande werd de vorige week' gegeven door den graafschap-rechter Harington te Guildford. •Een opzichter vroeg den rechter een bevel om een weduwe, Bertha üldenham, uit haar woning te Woking te kunnen zetten. Hij beweerde dat de vrouw huur schuldig was gebleven, doch zij meende dat ze gerecht'gd was geweest drie pond var, het huurbedrag af te trekken, omdat zij dat had moeten betalen als „sleutelgeld.'' De makelaar, die het huls voor den opzichter had verhuurd, zeide dat die drie pond geen „sleutelgeld'' was geweest, doch een geschenk aan hem persoonlijk, on-.dat hij de vrouw in het -bezit van het huis gesteld had. Nader ondc- vraagd erkende hij soortgelijke „geschenken" oek van andere huurdeis te 'hebben gekregen. De rechter besliste dat geen huur verschuldigd was en dat de makelaar zich had schuldig ge maakt aan een zéér afkeurenswaardige handeling. Die drie pond was volstrekt geen vrijwillg aati- „Stil nu, wees kalm, maande Eduard aan gij maakt u zelf ongelukkig, wanneer ge uw verstand niet gebruikt." Fiij drukte'haar een teederen kus op de liijpen dat was de eerste maal dat liij zich de vrijheid veroorloofde en zij. ontving dit bewijs zijner genegenheid met welgevallen, terwijl zij met een zoeten grim lach naar hem opkeek. „Kom 1111, vrouwtje," vervolgde hij, „ge hebt zoo dikwijls naar mijn raad geluisterd en cr u goed bij bevonden, doe dat dusop heclen nog eens. Gij moet u niet te veel ver moeien, laat ik u naar boven brengen, dan kan ik meteen zien, of het waar is dat zij goed voor li gezorgd hebben. Want van nacht moet ge hier nog blijven. Morgen vroeg komen wij u met een rij tuig halen dan gaat ge weer naar huis vfaapOiara Bolarö voor u zorgen zal. Zij liet zich als ceil kind door Eduard gelei- den, en het was niet zonder „veel moeite en de sterkste inspanning van al zijn'krachten, dat hij de verzwakte vrouw naar boven hielp. Toen hem dit eindelijk gelukt was, ontdekte hï\ dat Tonic geen onwaarheid sprak tewn zij zeide dat zij de lijderes goed verzorgd had, want zoowel het beddegoed als het behangsel dat om het ijzeren ledikant hing en op een helderheid mocht bogen aan sneeuw gelijk, getuigde van een buitengewone zindelijkheid welke men in de nederige woning van een kaartlegster niet zou verwachten. Toen hij met de hulp van Tonie mevrouw Traumbach te bed geliopen liad zeide Eduard tegen haar „Zóó, daar ligt ge nu weer zacht en gemak kelijk Thans ga ik metUharles een onderko men zoeken Wilt ge me nu wel beloven u bedaard te houden Heb daar geen vrees voor" antwoordde zij. „Ik wensch u een goeden nacht," en zij nam de hand die hij haar toegestoken had en drukte er een kus op. Charles die door allen in de verwarringvan het oogenblik vergeten was, kwam vanzelf weer bij. De val dien hij deed, had hem echter een buil voor het hoofd bezorgd, want dit lichaamsdeel was, toen hij bewusteloos zijn evenwicht verloor, met de trap zeer onzacht in aanraking gekomen. Hij huiverde van pijn, want ook zijn rug en schouder waren zeer be- leedigd doel?dit alles nam niet weg, dat een blos van schaamte zijn gelaat oveMekte. toen zijn vriend hem ophielp en op een toon, welke het. midden hield tusschen verwijt en spot hem toevoegde „Wel, wel, ben jij nu een kerel Ga je in onmacht vallen als een vrouw „Ik kan 't-niet helpen Eduard," antwoord de hij „Maar mijn zenuwen waren, door alles wat wij dezen avond hebben gehoord en bijge woond, zóó aangedaan, dat ik dezen nieuwen schrik niet kon doorstaan. Ik ben maar bang dat liij nog gevolgen zal hebben." „Kom, haal je geen gekheid in 't hoofd, het zal wel goed afloopen maar laat ons thans gaan. Het is reeds twee uren, waar- zullen we nu terecht komen sprak Eduard terwijl hij den ouden man een wenk gaf, die zij n lantaarn van den grond opnam, het licht weder aanstak en toen vooruit naar de deur liep welke hij opende. Spoedig was het drietal op weg. - Charles voortdurend geeuwende, Eduard somber en in zich zeiven gekeerd, en de oude mail met -zijn lantaarn vooruitstrompelende in de-dichte duisternis van den nacht, zeer ontevreden, dat liij zoo laat te bed kwam. „Als nou de jager nog maar op is," zeide hij 't is daar al twee uren geslagen." „Als hij slaapt," riep Eduard, „zullen wij hem opkloppen Hij behoeft ons immers ook niet zonder eenige vergoeding te huisvesten en die man zal. wel gaarne wat willen verdie nen zoo'n jager zit het geld den meesten tijd ook niet in den weg.Is het hier vroeg hij toen de oude stil bleef staan ,,eên aimzalige hut dat is toch een van de gedenksaardigste nachten mijns levens „Ik zal hem ook niet vergeten, klaagde Charles zeer misnoegd. ,Ik wil 't gelooven, beste jongen, sprak Eduard lachend „jij bent voor je plezier uit logeeren, en ik laat je ronddwalen alsof je een verstooteling waart, die geen onderkomen heeft't is wat te zeggen." „Nu dat zou 'k me niet te erg aantrekken meesmuilde Cha'rles. „Heidaar open riep de lantaarndrager terwijl hij als een oude porder op de deur van de schamele 'rieten hut beukte, waarin de ja ger zijn verblijf hield. Die aanmaning moest echter in een tijdsverloop van tien minuten nog driemaal door hem herhaald worden, waarna de wachtenden, van ongeduld reeds, aan liet stampvoeten, eindelijk gehoor kregen Er werd een vensterluikje geopend en een droomerige stem vroeg „Wie is daar zoo laat in den nacht Wat mot jelui van me hebben?" „De oude veerschipper met twee reizigers, die een nachtverblijf bij ie zoeken. Ze willen zich wel wat behelpen as je 't schikken kan," „Aan de overzij is 'n logement, waarom gaan jelui daar niet naar toe, ik heb niks an ders als stroo om op te liggen." „Nu, dat is goed,' riepen Eduard en Char les tegelijk „laat ohs er maai' in, want we hebben 't hier mooi koud we zullen ons wel op dat stroo behelpen." Kort daarna werd de deur geopend, en de oude vertrok met zijn lantaarn, hen een goeden nacht" en „tot morgen wenschende. De twee vrienden vielen Charles een klein gedeelte van zijn avondgebeden stamelend uitgeput van vermoeienis, zonder zich uit te kleeden, op het vunzige strooleger neder, dekten zich met een paar grove linnen zakken toe, en sliepen kort daarna zóó gerust, als lagen zij op een donzen bed. ELFDE HOOFDSTUK Mevrouw Traumbach bracht een rustigea nacht door dat zij Eduard terug had gevon den en door hem van de gehate waarzegstt zou bevrijd worden, van wiezij zich inbeeldde slecht behandeld te worden, werkte zeer gun stig op haar gestel. Tonie had haar inderdaad goed opgepast, en mocht zij zich al eenigszins streng tegenover haar gedragen hebben, zij

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Ons Blad : katholiek nieuwsblad voor N-H | 1920 | | pagina 1