iteüing.
TWEEDE BLAD.
KINDERCOURANT
isens.
•agd,
sloot 105
Gemengd Nieuws;
lie,
Gaiiiea
OM DEN HAARD
n nog
M.ANN.
agzijde.
defabriek
WIBL
J
ielhandel.
rij sen, is het
5 ct. sigaar
ik ze u dan-
sigaar zijn
ie Zijpe.
Men van da 0. L
Zand.
rwerk van de
School.
Ismaksng,
ZATEBDA6 24 JANUARI 1920.
De bruiloft te Cana in
Medische Pfaaties,
nieuwe methode op het ge
bied der kleurenfotografie,
STRAF.
-GRAPJES.
ONZE BRIEVENBUS
WIE WIL RUILEN.
.m
O aan, g
IR, Directeur.
a
n
is
ÏR en WETHOU-
zullen op ZATER-
iRI a.s., des voar-
aanbesteden:
ekeningen zijn v&n-
.ianuari a.s. ter"Se-1
aar.
andag 2 Februari;
ten 10 uur. De in-
n moeien den gen
s namiddags vóór 2
-Secrciariö (SrordcK
mi 1920.
er en Welhoudérs
ran Zijpe,
IE MOOR.
De Secretaris,
k. DE BOER.
n HEEMRADEN van
3EERHU GOW AARD
mis, dat wegens het
een Brug in den Milds
Maandag 26 Janus,
ere aankondiging het
langs den Middenweg
older eenige Meters
Ilondenweg la rijk
en, die zwaarder zijn
in dit gewicht wordt
rmiddel berekend.
Bestuur voorn:
ILOÖTEN, Dijkgraaf
Jnz., Secretaris. v
iRTREK ÏE ZOOBt
ERTREK. TE 1K.OORH
ante KRUIDENIERS*
WOONHUIS, ROET»
ffiOOTEN TUIN, op,
dorp nabij Alkmaaïy
omzet voorhanden!
j de firma APPEL I6r
Kantoor van fesSt
jestraat 85, Alkmaar,
Wat eèu hoog' bevoorrecht bruidspaar,
Jaar tc- Cana in Gaiilea, dat niet slechts
Maria, die denkelijk een der nabestaanden
was, maar dat ook Jezus zich verwaardig
de hun bruiloft met Zijne aanbiddelijke te
genwoordigheid te verocren. Ook vijf of
zes van 's Hepren leerlingen zaten mede
aan tafel.
Een eerste reden, waarom Jez&t- 3v/,c
■nitnoodiging had aangenomen, is, volgens
den II. Kerkleeraar Augustïaus om te be
vestigen, dat j0 Meester zelf liet huwelijk
,ihad ingesteld; dat het huwelijk derhalve
mits eerbaar voorbereid en plichtmatig
beleefd, eene heilige staat is. Later zou hij
dit veel sterker bewijzen door het huwe
lijk der christenen tot e-eu heilig Sacra
ment to verheffen. Allen dan ook, die goed
in huil katholiek geloof onderlegd fjijn,
weten dat God zelf het huwelijk beeft in
gesteld; en gelijk de echtverbintenis van
God is: zoo is de echtscheiding van den
'duivel. Want wat-God beeft saam ge
voegd, mag geen menseh scheiden.
Dwaling, groote dwaling-, bestaat er bij
lemkele katholieken, dat de 'eerste zonde"
van het menschenpaar zou gelegen zijn in
bet volbrengen van den heiligen huwe
lijksplicht, Niets toch is minder waar. God
immers, zegende onze stamouders, zeggen
de; „Wees-t vruchtbaar en vermenigvul
digt u en vervult de aarde en onderwerpt
haar! Heersoht over de viss-chen der zee
en over de vogelen des hemels, en over
alle dieren, die zich bewegen op de aarde,
Wcest vruchtbaar en vermenigvuldigt u!
Dat is -de wet voor alle gehuwden. Voor
wie dit bevel en dit bestel Gods weerstre
ven, zal die zegenspreking des Hoeren in
vervloeking verkeeren.
Een tweede reden, waarom Jezus hier
ter bruiloft kwam, was om Maria zijne
tmoeder, eene welkome gelegenheid te ge
ven hare goedertierenheid in beoefening
te brengen en haar moederlijken invloed
op het hart van haren Zoon te laten blij
ken, In .hare bezorgdheid voor do nood
wendigheden, van anderen, lfacl Maria be
merkt, dat de wijn begon te ontbreken en
bet jeugdig echtpaar in verlegenheid zou
raken. Om deze bekommering af te wen
den sprak zij tot Jezus: „Zij hebben geen
wijn." Welk een vertrouwen spi-eelct ei'
uit deze weinige woorden: vertrouwen op
de almacht en vertiuuwen op de goedheid
van haren Godderijken Zoon! Toe, mijn
Kind, fcorg dat bruidegom en bruid niet
behoeven te blozen, over hun armoede. Gij
kunt dat en Gij wilt dat voorzeker!
Daarop zeide. Jezus tot Zijne-Moeder: Wat
heb ik met u, Vrouwe? Mijn unr is rmg
niet gekomen. Hier sprak Jezuts niet als
Zoon des menschèn, maar als Zcön van
God; daarom ook nocradc Hij Maria niet
Mc-edor, maar Vrouwe, /.coals ij door God
aan Adam en Eva in he? Paradijs beloofd
was: ..Ik zal vijandschap stellen tusschen
u en ds Vrouw, tusschen uw zaad en ha-ar
zaad. Zij zal u den kop verpletteren; zooals
Christus aan Zijn Kruis Haar dienzelfden
eerenaam zal geven: „Vrouw, ziedaar uw
zoon!'' Vromv, gezegend onder alle vrou
wen. „Mijn uur is nog nicit gekomen." Het
oogenblik om een wonder te doen, moet
niet bepaald worden door mijne aardsohe
Moeder, maar door mijnen hcm-ekchen Va
der.
Maria echter kende het hart van haren
Z.ion Jezus, dat een nederig verzoek met
vertrouwen voorgedragen, nooit al'wsijt.
Daarom zeide zij tot de bedienden: Doet
alks wat Hij u zeggen zal.
Een derde reden van Jezus' tegenwoor
digheid wordt ons bij het slotwoord van
deze Evangelist vermeld, door den H.
Evangelist Joannes: II manifestavit glo-
riam tuam; d.w.z'. Jezus openbaardie Znije
glorie, n.l. de glorie van Zijne Godheid.
Want overheerlijkis Zijne Godheid ons
geopenbaard dio-or dit eerste wonder, door
het veranderen van water in wijn. Dat
veranderen van water in wijn is in zeke
ren zin, een schepping, daar de wijn alléén
dotor den wil van Christus ontstond. Hij
nu, die zulk een wonder wrocht-, toont
daardoor zoo duidelijk mogelijk, dat.Hij al
machtig is; en almachtig is niemand be
halve God alléén. Et oredidorunt in eum
discipul-i ejus: En zijn leerlingen geloof
den in Hem, De Meester mocht terecht
leeraren: Als'gij mijne woorden niet ge
looft, gelooft dan mijne werken, wijl nie
mand zulke teeltenen do-et, gelijk gij mij
ziet doen."
Welke dan is de onafwijsbare, de on
loochenbare bewijskracht van het wonder?
Deze, geachte, lezer en lezeres, d-a-t G-o-d de
Va-der in den hemel de eeuwige waarheid
g-c-en wonder kan of mag' toelaten voor den
leugen.
Christus noemt zich herhaaldelijk Zoon
van God, één m-et den Va-der, van den Va
der uitgegaan en alle machthebbende van
den Vader en werkende met den Vader.
Tot staving nu van de waarheid Zijner
woorden, do-ct Jezus vele wonderen: de
blinden zien; de do-oven h-ooiren; de stom
men spreken; do kreupelen wandelen; de
do-oden verrijzen. Hijzelf staat ten derd©
dagen lovend uit het graf op. Maar dan is
Christus ook de Zoon van God,G.od geze
gend in eeuwigheid. God die eeuwige waar-
'heid immers kan en mag geen handlanger
zijn van den leugen: „God immers is niet
gelijk de menseh, dat Hij liegen zou."
Met de leerlingen olis ge-loof in Chris
tus' waarachtige Godheid verlevendigende
komen wij tot practi-sche besluiten, om het
huwelijk als een heiligden staat, te beschou
wen.- Dat daarom de jongelieden niet te
vroegtijdig-en nietJ zonder vooruitzicht en
-i't restlef toezicht c-n vooral oerbaar ver-»
keereu. Orikuis.che liefde vóór het huwe
lijk, wordt geweldige haat in hut huwelijk.
Dat de gehuwden met te: - zijdeel r! ling vaii
wrar kr-o-epen-de zclfzuehj liun heiligen staaf
heilig beleven volgens de plannen der
Goddelijke voorzienigheid, om den Staat
met goede burgers, de kerk met vrome
Christenen en den Hemel met gelukzali
gen te bevolken. En, waar zulk een heilig
streven bijzond-er genade van God vraagt,
beigeven wij ons, vol vertrouwen dikwijls
tot 's He-eren H. Moeder, die zelf vol is van
genade en voor ons alle genade van haren
Goddelijk en Zo-om, door hare machtige
voorspraak en voorbede lean verwerven.
Het is in de eeuwen nooit gehoord, dat
iemand, die tot Maria zijn toevlucht nam,
onverhoord is -gebleven of verlaten is ge
worden. Die wanhoopt, moet nog hopen op
Maria, de smeekende almacht!
Alkmaar, 24 Jan. 1920.
M. P. A. OOMS, Pr.
(HET HART.
Het hart is een buitengewoon gewichtig
orgr .n. Het moet van onze geboorte af tot onzen
laatsten ademtocht rusteloos voortwerken en in
dien het slechts één enkel oogenblik zijn pl.cht
verzaakt, kost ons dit het leven. Het is dus niet
alleen in alle opzichten een gewichtig orgaan,
doch bovendien ook een zeer merkwaard g or
gaan, want van -welke leven-de massa kunnen
wij verlangen jaar in jaar u,t te Werken, zonder
één enkele minuut te mogen rusten? Het hart,
toegerust met zulke hoedanigheden, moet dan
toch wel een bijzonder oigaan zijn. En toch hoe
betrekkelijk eenvoudig is zijn samenstelling!
Het hart is niets anders dan een onwille
keurige spier. Dit heett zonder twijfel eenige
nadere verklaring noodig.
Zooals u misschien bekend zal zijn, hebben
wij willekeurige en onwillekeurige spieren in
ons lichaam. Die spieren, waarmede wij* onze
armen, béenen, hoofd, romp etc. bewegen, zijn
alle willekeurige spieren, d.w.z. wij kunnen be
paalde spiergroepen -in werking stellen eh dien.
tengevolge een beweg-ng uitvoeren, zooals wij
dit wensehen Zoogis wij allen hageiks onder
vinden zijn deze spieren aan vermoeienis onder,
hevig en zouden wij doorgaan met b.v. onze
arm t'elkens op dezelfde wijze te bewegen, dan
zouden die spieren/die deze beweging uitvoe
ren, tenslotte hei Werk staken. Hoe geheel anders
is 't gesteld met onze onwillekeurige spieren
ais b.v. het hart of de spieren 111 d;en darmwand.
Zij zijn onvermoeibaar en wij merken, ais zij
onder normale omstandigheden werken niets
van hun aanwezigheid en evenmin van hun
arbeid, die zij geheel onafhankelijk van onzen
wil volbrengen.
Hoe arbe.dt nu zoo'n spier? Bij een wille
keurige is dit vrij duidelijk. Wij nemen ons b.v.
voor onzen arm te buigen. Er gaat nu van ónze
herzenen uit via de zenuwbanen een prikkel,
die de spierpolzen, noodig om deze beweging
uit te voeren, in werking 'stelt. Wij voeren nu
doorgaans doelmatige bewegingen uit en het
sein hiertoe, komt in oiize hersenen aan, eren-
eens iangs zenuwbanen, die, b.v. van ons oor,
oog etc. etc. naar onze herzenen loopen. Aan
gezien wij nu alle mogelijke bewegingen kun
nen maken, laat 't zich begrijpen, welk een
buitengewoon ingewikkelde wisselwerking en
steeds plaats grijpt tusschen ons zenuwstelsel en
spiersysteem, daar wij alle bewegingen syste
matisch en op het juiste oogenblik moeten uit
voeren, willen zij aan het doel beantwoorden.
Ook onze onwillekeurige hartspier is nu
hoogstwaarschijnlijk wel van ons zenuwsysteem
afhankelijk, hoewel er tegenwoordig nog enke
len zijn, die mecnen dat deze onwillekeurige
spier zich op haar eigen höutje samentrekt en
weer verslapt.
Het hart heeft n.l. de opdracht ons bloed
door het ge-heele lichaam te -sturen en onze
organen zoodoende te voeden. Het hart nu
trekt zich, wanneer liet normaal-werkt, onge
veer 72 maal per minuut samen, hetgeen,-zoo
als u weet, het allergemakkelijkst aan den
■polsslag is te controleeren.
Bij ziektetoestanden, en nu heb ik die> van
hel hart zelf op het oog, kan het zich .wél
vaker samentrekken en is het maximum-aan
tal harts-samen trekkingen, of wat daarmede
overeenkomt: polsslagen per minuut ong. 200.
Aan den anderen kant vinden wij een mi
nimum, dat nog met het leven vereenigbaar is
var. pi.111. 30 h ar t-s a men trekkingen per minuut.
D-.ze cijfers nu hebben betrekking' 014 vol
wassen personen. Bij kinderen vinden wij ge
heel andere grenzen en is een pols van pl.m.
100 op jeugdigen leeftijd, 5 a 6 jaar, normaal.
In dit verband wil ik niet nalaten op eert
zeer merkwaardig feit te wijzen, n.l. dat wij
ook volwassenen kennen, die, zonder eenig-aan.
toonbaar hartsgebrek hun gcheele leven iang '11
te snelle of te langzame pols hebben.
Zoodat hieruit blijkt da.t wij nooit uit het
aantal polsslagen alleen over den «toestand van
het hari een oordeel kunnen vellen. De medi.
cus bepaalt dan ook nog andere dingen als: den
druk, de hoeveelheidbloed, die het hart bij elke
samentrekking 111 de bl-oedvaten zendt, enz.,
enz. Welke wetenschap men zich door oefe
ning alleen kan meester maken.
Nu zal misschien één uwer bij eenig raden,
ken zich afvragen: „Wordt het hart, daar 't
een spier is niet grooter bij dat -rusteloos voort-"
werken en zich samentrekken?"
Een zeer juiste vraag. Immers: wij halen
onwillekeurig voor onzen geest den sportman,
den afbleef, den smid, koitom allen, die veel
van hun spieren vragen, met hun enorm ont
wikkeld spiersysteem. Den opmerkzamen lezers
kan ik echter geruststellen met te antwoorden
aar onze" hartspier gelukkig niet grooter wordt,
als zij onder normale omstandigheden haar
werk verricht. Moet het hart echter buitenge,
vvootf veel presteeren, hetzij dat de spier zelf
niet goed meer in orde is of dat het bloed door
een- of andere omstandigheid moeilijker in de
twee vaten gedreven' wordt, dan zal ook deze
spiel, evenals onze willekeurige spieren, groo
ter worden.
Ook dan kan de hartspier soms nog zeer
langer, tijd haar plicht blijve» coen, ja een
menschenleven lang, mits men er zórg voor
draagt, dat het hart, dat 't toch al zwaarder
mogelijk' gespaard wordt door een kalme, t>«.
daarde levenswijze.
Waar de hartswerking ten nauwste met he|
bloed' in verband slaat stel ik u voor den vol*
gendeu keer hierover het een en ander nied#
te deelen.
MEDICUS.
POSTZEGELS VAN N1EUW-
F.UROPA.
h
De „Daily CLs'onicle" bericht, dat eet»
beroemd Londensch p-ostzegelliaiidelaar,-
naar het vasteland is" vertrokken om de ver-,
schillende postzegels van het zoogenaam-
de Nicnw-Europa zooals de Engelschenj
de nieuwe staten noemen, op te koopeu.,
Voor deze postzegels worden- hooge som-,
men betaald: 17 Ukraïnische postzegels;,
brachten 100 pd. st. op-. Een curiositeit is
de 5 kopeken-zegel der Ukraine met ten
overdruk over het portret van den Czaur.-
Ook werd 100 pd. st. geboden voor IJ
Samoa-zegels, waarbij de Duitsche waar
de door de Engeische expeditie overstem,
peld werd met O. R. I. (George Réx Im
perator),
x 4
LATE HUWELIJKEN.
In een der Weensche bladen houdt een
medewerkster een beschouwing over dei
vele.late huwelijken die tegenwoordig ge-
sloten worden. Tal van meisjes, die dei
dertig reeds gepasseerd zijn, komen tegen-,
woerdig nog tot een huwelijk en meestal'
tot zeer goede echtverbintenissen. Het be
vreemdt echter sommigen, dat dergelijke!
meesjes niet altijd een huwelijksvoorstelj
aai.riemen ongetwijfeld zouden zij dat
vroeger wel gedaan hebben. Thans echteri
geeft een meisje haar firiantieele en per*
soon.ijke vrijheid prijs en dat heeft ineni
niet voor iedereen over. Bovendien past
men zich op een zekeren leeftijd niet meer.
aan. Ga,at echter een dergelijk meisje tot
een huwelijk over, dan is het bijna altijd]
een goede verbintenis. Scheidingen k-omeif
weinig voor.
„Dailv News" bespreekt een nieuwe uit
vinding van dert Russischenprofessor Dr,
S. M Preduken-Geroky op het gebied lier
kleurenfotografie. Hij heeft een zeer gevoe
lige. du» ook voor momentopnamen ge-
schikte emulsie gevonden, die de directe
opr.awe van een reeks snelle handelingen'
in de natuurlijke kleuren mogelijk maakt,-
Deze methode is slechts 15 a 20 pCt,
duurder ais de thans gevolgde. Echter is'
er een andere kamer voor noodig en cols
„Kareltje, niet naar 't boscli gaan," ver
maande m-o-eeter.
„Neen, moeder," riep de jongen luid en
dan brommend voor zich heen: ,,'k Doe 't
toch!"
't Was 'n lastige, ondeugende knaap, dat
Kareltje, klein, lang ziek geweest vroeger
zn nu door moeder verwend, die in plaats
van Karei eens flink te straffen, maar al-
hfjcl zei: „Kareltje, nu niet doen."
Deed Kareltje het toch, dan wou ze het
liet weten, of beloofde hem straf, maar
<yaf ze niet. Kareltje deed dan ook juist,
wat hij wou.
.Zoo ook dien middag. Even .bleef hij spe
len voor de deur van het huis en liep dan
weg, eerst zachtjesaan, niu en dan eens
omkijkend, dan öp ^en drafje. Ik -heb nog
vergeten je te zeggen, dat 't- ai lang gele
den gebeurd is, wat ik nu vertéllen wil.
't Was in den tijd, dat er nog groote
hos-schen waren, waar-in ook wilde dieren
leefden."Maar Kareltje dacht aan de zwar
te bessen, clia er zooveel groeiden en die
hij zoo graag had. De wilds b-ce-stoii daar
dacht hij niet aan. Den we-g in liet busch
kende .hij goed. Hij was ér ook al zoo dik
wijls geweest. Hoo kwam het dan, dat hij
nu verdwaalde, dat hij, na een tijdje bes
sen geplukt eti gegeten te hebben, be
merkte, dat hij op een plaats was, waar
hij nog nooit eerder gefeest was? Toen
mij-het ontdekte, wilde hij te-rug gaan naar
huis. Maar jawel, hij zat rond,óm in de
struiken en die zaten ineens zoo Vast in el
kaar, da.t hij ci- siechfe aan één kant door
kon. Maar daar v.a.s een pad, dat dieper
ibet hos«h. inging. Wat nu gedaan? Hij be
gon te scheien en niet zijn handen in de
oogen t-o wrijven, waaruit dikke tran-m
rolden. Hij ging het p'a-d maar af.'Nu
en dan -probeerde hij opzij -af te gaan,
maar de struiken aan den kant van het
Pad liéten hem niet door. Hoe langer'ho-e
nardor sohvcïeud, liep hij al maar door.
't Werd. donker in 't boseh. De v-og-cltje®
die cc-i's110É gezongen hadden, gingen nu
ia:-.;: bed. Ilct. werd akelig stil. All-een
inc-ri;.-bij in c|e m./i0 te j10,0ll.eil_ jj-et
gcliiiti \,:ii een wild dier. woest- en h-an.p'-
makend, verschrikkelijk! Ais er een® een
groot beest kwam en hem opat?
„Moeder! moeder!" rie^p hij. Maar moe
der kon hem niet hooren. 't Werd steeds
donkerder en hij liep maar door. Hoelang
dat wist hij niet. Ten laatste kon hfj niet
m-eer. Hjj struikelde telkens over tie dikke
wortels,'die over 't pad lagen, net zoolang
tot hij tenslotte maar bleef liggen.
Omdat hij zoo moe was,' viel liij spoedig
in slaap. Hij droomde van wilde dieren,
die hem verscheurden, werd dan wakker
en deed zijn oc,gen. even open, ma ar omdat
het zoo donker was, deed hij ze gauw weer
dicht. D-an sliep hij weer in en droomde
opnieuw. Dat ging zoo een paar keer, tot
hij weer droomde, nu, dat er een oude man
bij hem stond, die hem hij de hand nam.
Hij schrok weer wakker, keek, en ja, daar
stond een man, groot, m-et een langen, grij
zen haard en een paar kleine oog-en, di-e
hem zoo streng aankeken, dat -hij er bang
van wea-d. jV"an schrik ging hij rechtop
zitten en sloeg de haaiden aan zijn hoofd.
De man kwam dichter "bij en wenkte, dat
hij mee moest gaan. Kareltje had er niet
veel zin in. Hij bl-eef''-staan. De oude man,
die a! een paar p-asssn voortgegaan was,
keek om In zag hem toen donker en streng
aan, dat Kareltje beefde van vrees. Hij
was graag wegge.loopen, maar dnrf-de niet
en toen de oude man opnieuw wenkte,
haastte hij zich vooruit. Het was intus-
schen zoo wat morgen geworden.
D-oo-r de dikke kruinen der ho-o-g opge
schoten boomen kwamen enkele zonnestra
len kijken. De vogeltjes werden weer wak
ker en begonn-eu hun morgengebed te zin
gen. Ö-o-k d-a oude man ging- op -zijn knieën
zi"*n en wenkte Kareltje kefzelfde te
d-oea. Heel veel bad d-ezc echter niet. Hij
keex al maar bang naar links e.n rechts.
Het meest verwonderde het hem, dat de.
vogeltjes heel niet schuw waren, maar
zelfs op den schouder van den ouden man
vlogen, 't Waren mooie vogeltjes, hun vee-
ren glansden in weerschijnende kleuren
o z-o-o mooi, dat onzo jongen ze bleef bekij-
keu, zoo-lang' d-e oude man bad en dat wa®
lang.E'indelijk stond deze op. Kareltje ook.
Voort ging het weer, verder en ver der
het boseh in. In do verte ?,ag Kareltje wat-
meer- licht. Toen ze dichter bij kwamen,
merkte hij, dat het een open plek was, ta
melijk groot. Daar zou d-e reis to-ah wel
eindigen, hoopte hij. Inderdaad, toen d-e
boomen uit waren, stond de grijsaard stil.
Hb keek Kareltje ernstig aan, maar i'ets
te verantwoorden heeft dan normaal, zoovee; Ret dtükprocédé moet ingewikkelder zijn.
als medelijden schoen ook in zijn o-ogen.
Hij klapte iu de haff-den. Toen kwamen eT
van alle kanten heel veel kleine mann-ekes
in donkerbruine pakjes, met gro-ote kap
pen over 't hoofd, 't W.aren er veel m-eer
dan h.onderd.Allen kwamen ze in een groo-
ten kring om den grijsaard staan. Deze
we-es met den vinger op Kar-eltje, waarop
dadelijk do mannetjes hem bij fie hand
namen en hem meevoerden naar een hut
je, dat alleen op de open vlakte stond.
Wat zpu er toch gebeuren, vroeg de jon
gen zich angstig af.
(Slot volgt).
Om nu eens goed t-e beginnen, weet ik
niets heter dan een wedstrijd. Vindt jelui
ook niet? Ik zal zien, dat ik van d-e we-ek
een stuk of wat prijzen bij eikaar krijg en
dan m-aar aan dien sla.g. Nu, -dat weet je,
er zijn alleen mooie prijzen te winnen, dat
wet-en degenen nog wel, die wel eens wat
gewennen hebben, 't Is nn winter, dus
's avo-ndis verveel je je to-eh maar mis
schien, nu en d-a-n komt zoo'n wedstrijd net
te pas. Je hebt allemaal evenveel kans,
dus dan o-ok ma ar allemaal probeeren.
Wat voor een wedstrijd of het zal zijn, dat
weet ik eigenlijk zelf niet precies, maar in-
alle geval leuk zal hij zijn, dat beloof ik je.
En nu maar allemaal geduld tot de volgen
do week en dan zal je nieuwsgierigheid
bevredigd worden en de mijne ook. Want
ik beu h-eusch benieuwd of er veel an-t-
w-'-co-rden .zullen ktini-eu. Ik weet natuurlijk
niet of jelui erg- van een wedstrijd hou
den, dat moet ik eerst eens .probeeren.
Nu fot de volgende week dan hoor! Ik
zal zorgen, dat ik wat prijzen bij elkaar
scharrel en "liefst zooveel mogelijk natuur
lijk DagU
OOM BERNARD.
P.S. Jelui t"\v-eet het adres toch, niet
waar? AAN DE REDACTIE DER KIN
DERKRANT, NAS-SAULAAN 49, HAAR
LEM. Ook als je wat voor het ru-ilhoekje
hebt, alles voortaan naar Haarlem.
OVERTUIGEND BEWIJS.
Va-der: „Weet ge zeker, dat die jongeu
do geldistukken hoeft doorgeslikt?"
Kinderjuffrouw: „Ja zeker, mijnheer.
Als ge hem schudt, kunt ge ze tegen me
kaar hoor-en klinken."
SLIM.
In een sociëteit werd d-e volgende vraag
gesteld: „Als go om twaalf uur op de klok
kijkt, wat ziet ge dan?"
De antwoorden liepen sterk uiteen, toen
tenslotte een bejaard hoer Snedig op
merkte: „Dan zie ik twaalf onder-wijzers."
Professor van Dingen komt thuis en zegt
tot zijn vrouwtje: „Nu heb .ik een mooi
raadsel gehoord, dat ge eens moet op
lossen. Als ge om twaalf uur op do klok
kijkt, wat ziet ge dan?"
Vrouw; „Och, zeg maar op; dan kun
nen we gaan slapen."
Professor: „Dan ziet ge twaalf school
meesters."
OP HET EXAMEN.
Professor: „Wanneer u bij een zieke ge
roepen wordt, wat is dan uw eerste
vraag?"
Student: „Dan vraag ik waar de zieke
woont, professor."
MODERN.
Toerist (tot boer): „Je hebt inderdaad
oeu pracht van oeit varken."
H-o-ar; „Wilt u soms daarvan eenige
prentbriefkaarten li-ebh-en I"
Annie R., Den Helder. Je kennisje
staat al in 't ruilhoekje. zooals je wel
gezien zult hebben. Heb ik 't goed gelezen
„kleins .thee". Ik heb net zoo'n idéé, dat
het, fout is. Jij of je kennisje moet me
eens schrijven wat of 't moet zijn. 't Ko-n
d-e vorige week niet in do krant, om-dat je
briefkaart op Vrijdag kwam en de krant
wordt- Donderdag al gezet. Dag!
Anna van E. te Scheten. Wel natuur
lijk mag Martha meedoen. Ik heb 't wat.
graag. En je kunt ook best je beide brie
ven in één enveloppe do-en. Ik hoop ma,ar,
dat Martha nn maar 'eetiif heel gauw ken
nis komt maken, want ik ben erg nieuws
gierig of ze net zoo aardig schrijft als jij*.
Zoo mooi zal wel niet; daar is ze nog wat
te jong voor, hè? Allebei mijn hartelijke
groeten, h-o-or,
Antoon Elsing, Haarlem. In naam
van Marie Buur moet ik je schrijven, dat
z-e je ontslagen ontvangen heeft. Toch wel
echt, hè, zoo'11 ruilhandel. Nu zijn jullie
alle twee blij.
Om van ons puil- en verzamellioekje gebruik
te maken, zendt men mij maar '.n briefje waar
in duidelijk geschreven staat, wat men wenscht,
met "volledigen naam en adres. Dan zet ik dat
in de Kinderkrant en de verzamelaartjes wetefi
dan waar ze elkaar kunnen vinden
De briefjes moeten in enveloppe gezonden
worden AAN DE REDACTIE VAN DE
KI N DERKRANT NASSAULAAN 49.
HAARLEM.
ik wil postzegels ruilen voor andere
vreemde postzegels, ik heb er 9 van België, 7
van Denemarken 9 van Zweden, 3 van Noor-,
wegen, 17 van Duitschland, 10 van Beieren, 15
van Frankrijk, 15 var. Engeland, 2 van Ëngelsch
Indie, I van Straat Sliaitlemen, 6 van Italië,
van Spanje, 2 van Oost-lndie, 6 van
Oostenrijk; 1 van Brazilië, 5 van
Zwitserland, 1 van Japan, 9 van Amerika en 2
van Egypte. Jan Bias, Fayglop IS, Alkmaar
ik heb 12 achterzijden van Couvetdoosjes,
18 plaatjes van Golden thee, en eenige Verka-
de's-bonnen, die ik wil 1 uilen voor KwattasoU
daatjês. Nader overeen te komen. Cor Zuurbier,
café „de Landbouw", Ursum.
Ik heb 5 Vaderlandshe Geschiedenisplaat-
jeS. ie deelde nummers 14, 34, 43, 52, 72 en 78,
die ik wil ruilen vuor 3 kwattasoldaatjes. Ook'
heb ik I plaatje 2e serie en 1 plaatje 3e 'serie,
die ik ook wil ruilen voor 1 kwatta.soldaatje; 1
Verkade's en 1 Ter Wee's-plaatje wil ik ruller,
voor 2 Kvvatta-soldaaties; 25 Vaderlandsche
Geschiedenisplaatjes 2e deel wil ik ruilen voor
12 Kwatta-soldaatjes en dan nog 15 Honig's
Maizena-piaatjes wil ik ruilen voor 7 Kwatia.
soldaatjes. Berthus Anthomsse, Grebberstraat 8,
Haarlem.
ik heb 40 platen van de Jong's vogels die
ik wil ruilen voor Kwatta-soldaatjes (1 plaat
voor 2 soldaatjes; ook heb ik nog24 Honig's-
;\'laizcna-piaatjes, 2e serie," de nummers 209, ,207,
200, 197, 195, 194, 193, 188, 187, 186, 182, 174,
172, 171, 169, 165, 164, 161, 160, 144, 123, 119,
11S, die 'h wil ruilen (2 plaatjes tegen 1 Kwat,
ta-soldaatje. Piet Jol, Eendrachtstraat 8, Alk.
maar.
Ik heb 15 plaatjes van den IJsel, nos.
1, 28, 71. 15, 104, 107. 87, 133. 137, 139',
140r 72. 62. 122, 68 en 5 plaatjes van de
Vecht, nos. 86, 2, 71, 123, 121 en 2 plaat
jes-van Friesland, nos 19 en. 11. die ik wil
ruilen voor Kwatta:soldaatjes (alles één om
één.) Annie Ridderman, Keizerstraat 44,
Den Helder.
Ik heb 36 Kwatta-soldaatjes die ik wil
ruilen voor plaatjes van de Vecht. Nos. ft
25 29 33 38 41 44 >46 49 50 53 55 57
63 67 69 71 74"79 83 86 98 99 104 117
118 120 121 122 126 127 130 131 132
136 en 139. allemaal 1 tegen 1.
J. v. d: Steen, Dorpstraat 223.
Bergen (N.-H.)
Ik heb 10 DcLta-plaatjes. Die wil ik'
ruilen tegen 15 IJsel-plaatjes no. 1 28
71 104 107 87. De Vecht 8(5 2 123. Willem
Bakker, jxa. H. Bakker, Obdam No. 110.
Jeanne Leiding, Wagenstraat 4, Den
Helder, heeft 21 Kleins thee, die ze wil
ruilen voor Kwatto«old-iati°s. 1 om 1
-
