o.R. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND
BUITEN LANE
No. 35
Donderdag 12 Februari 1920.
14e Jaargang
Verschijnt dagelijks
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. Teleloon: 433
Groot gevaar.
Onmacht der Entente?
Be uitleveringskwestie.
FEUILLETON
Het witte huis.
ONS
Abonnementsprijs:
Per kwartaalf 2,—, franco per post f 2.50}
Met Geillustreord Zondagsblad f 0.45 hooger.
Advertentieprijs;
Van 15 regels 1.26 elke regel meer 1 0,25 j
Reclames per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aan
bod" bij vooruitbetaling per plaatsing f 0.60.
Aan alle abonné's wordt op esnvreag gratis een poiis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevaiien tot een bedrag van fSOO,-, 400,—, f200,-, flOO,—160,—, f36,— f ÏS.
Zou ons volk wel genoegzaam begrij
pen. welk groot gevaar het in deze dagen
bedreigt?
En welke rampen het boven 't hoofd
Kangen?
Het schijnt wel van -niet.
Immers: indien men er zich' eens
ernstig1 rekenschap van gaf: dat de ha
ven- en transportarbeiders in de groote
Steden op staken staan, dat zij ieder oogen-
blik het werk erbij neer kunnen gooien,
dat staking van transportarbeiders een
begin is van de desorganisatie der orde,
welke het gemeenschapsleven in stand
houdt, een begin van de stopzetting vrij
willig of onvrijwillig van allen arbeid,
en indien men verder eens bedacht,
idat een dergelijke staking, vooral wanneer
Üe roodste elementen zich doen gelden,
lichtelijk meerdere stakingen veroorzaakt,
idan zou men niet zoo lichtvaardig daar-
Kéén leven, onbekommerd om den dag
van morgen, dan zou men van zich doen
hooren op alle manieren, waarop het pu
bliek zich pleegt te uiten, wanneer het zijn
groote belangen bedreigd ziet.
't Is met de staakziekte echter net eender
gegaan als met alle andere crisis-ongemak-
ken: men schikte zich erin en hechtte er
.verder maar liefst zoo weinig mogelijk aan-
Idacht aan, de onaangenaamheden zooveel
mogelijk vermijdend
Zóó komt het, dat terwijl de fede
ratie-transportarbeiders mir nichts dir nichts
staken willen en hopen en rekenen op
algemeene staging, terwijl de moderne trans
portarbeiders eveneens staken willen, doch
zwakjes verwachten, de staking te kunnen
beperken, terwijl de Roomsche transportar
beiders schijnen te zullen luisteren naar
het parool: niet staken, maar om vre-
Ideswille ook niet werken, en ter
wijl de Christelijke transportarbeiders al
len geheel consequent zijn cn dóórwer-
- ken willen zóó komt het, dat liet publiek
aan het groote gevaar van lieden maar
betrekkelijk weinig aandacht schenkt.
.Wij zouden het van de daken willen ver
kondigen:
Nederlandsch volk! Tua res agitur!
.U.w belangen staan op het spel! met
luw levensbelangen wordt op 't oogen
blik op onverantwoordelijke wijze c-mge-
sprongen.
Om wat loonsverhooging, die in de prak
tijk tóch geen loonsverhooging beteekent,
dreigt men u het leven onmogelijk te
maken, gaat men een toestand scheppen,
waaruit voor land en volk onmetelijke el
lende volgen kan
Wij hebben aldoor vurig gehoopt, dat
tie catastrophe voor Nederland nog te be
zweren zou zijn, dat het Nederlandsche
volk ook de arbeidersmassa zou
gaan inzien, dat alleen zuinig en spaarzaam
leven en hard, hard werken de geweldige
crisis van deze tijden tot een goede oplos
sing zouden kunnen brengen, doch wan-i
neer wij thans ervaren, dat de transport-
staking onvermijdelijk schijnt, dat deze sta
king jn haar (waarschijnlijke) gevolgen
noodlottig dreigt te worden voor heel on-
<;e samenleving èn dat de burgerij daarbij
vrijwel onberoerd en onverschillig blijft, het
gevaar niet inziende, dan vragen we ons af:
/.ouden de tijden vervuld zijn?
Zou het oogenblik naderen, waarop een
uitbarsting in de plaats zal treden van
een goede, vreedzame oplossing?
Zal een uitbarsting alle goede verwach
tingen vernietigen, welke wij nog koester
den van zuinig leven en hard werken?
God moge het verhoeden en nog te goe
der ure de oogen openen van hen, die thans
met blindheid geslagen zijn, en niet inzien,
dat door een dergelijice uitbarsting de eilen-
'de slechts vergróót kan worden.
Onder het juk: zuinig leven' en hard
werken, zullen wij onze rugtgen tóch moeten
krommen, willen wij weer goede toestan
den scheppen.
Een uitbarsting kan slechts tot gevolg
hebben, dat wij geruimen tijd in de on
mogelijkheid zullen verkeeren door middel
var. dit juk tot een beter leven te geraken,
en dat wij onze ruggen later, zullen
moeten krommen, in veel ellendiger om
standigheden.
Weineen, Duitsehland moet dien eiscli
tot uitlevering' van eeu zoo groot getal
„oorlogssehuldigen" zoo tragisch niet op
nemen. zegt de Entente.
't Is keusch zoo kwaad niet bedoeld!
Eigenlijk alleen eerbied voor het vre
desverdrag, dat toch uitgevoerd moet wor
den!
Jawel, maar met dit al zit de Entente
er toch mee.
Van hun eiscli afzien, nu Duitsehland
een krachtig: „wij kunnen niet!" doet hoo
ren1? Dat zou natuurlijk het prestige der
geallieerden een geweldigen slag toebren
gen.
Door geweld den nu eenmaal gestelden
eisch kracht bij zetten en de vervulling af
dwingen?
Och, of men niet wist hoe hopeloos
zwak de overwinnaars zijn. Zwak? Ja,
door eigen verdeeldheid en inwendige be
roeringen.
Amerika? Moet van heel het vredesver
drag niets hebben. Italië en Japan voelen
niemendal voor de uitlevering der oorlogs
schuldigen. Engeland evenmin en bo
vendien heeft hot in Ierland en in zijn Azi
atische koloniën de handen vol.
Zullen Frankrijk en België hot dan
klaarspelen?
Frankrijk zou wel graag willen en
spreekt ai van eeu soort halve annexatie
van hot Rijnland de droom der Fran-
sche imperialisten.
Maar wie gelooft, dat Frankrijk alléén
het tegen den erfvijand opnieuw zou dur
ven opnemen?
En op de hulp zijner bondgeno-oten moet
het, als gezegd, voor de kwestie van d-e
uitlevering der o-orl-ogs-sohuldigen maar
niet te zwaar rekenen!
Tenzij men t-ot eiken prijs het „prestige"
zou willen redden
Het zal er wel mee gaan als met de uit
levering van den ex-keizer zelf!
Het Duitsehe standpunt.
In verband met <lc uitleveringsquaestie wordt
uit Berlijn gemeld aan de „Kölu. Zlg.": Om te
bewijzen, dat de regeering alles wil doen om de
werkelijke oorlogsmisdadigers hun verdiende
straf le laten ondergaan, heeft de rijksminister
van justitie den procureur-generaal van bet rijks
gerecht opgedragen tegen iederen in de uitleve-
ringslijst genoemden beschuldigde een onderzoek
in te stellen, voor zoover het materiaal eenig
houwvasf geeft. Eveneens zijn de acten, in
Duitsch bezit, over mishandeling van krijgsge
vangenen in Duitsehland voor den dag gehaald
om de klachten tegen deze misdadigers uitge
bracht door de entente zoo streng en nauwkeu
rig mogelijk te onderzoeken en eventueel te ge
bruiken, als materiaal voor een gerechtelijk in
grijpen. Eindelijk zal het geheele'materiaal ge
publiceerd worden over de vonnissen van Duit
sehe zijde gewezen tegen hen, die misdaden
pleegden, in de uitleveringslijst genoemd, om
hierdoor te bewijzen dat het de Duitsehe regee
ring er steeds om te doen is geweest, de straf
te laten volgen op de zonde. Maar juist omdat
Duitsehland dit bewijs kan leveren, is en blijft
de regeering overtuigd, dat zij, steunende op de
overweldigende meerderheid van het Duitsch-e
volk, tegenover haar volksgenooten verplicht is
niemand te doen brengen voor een anderen rech
ter dan den competenten.
De „Kötn. Volksztg." schrijft, dat de parlemen
taire commissie voor buiteuiandsche aangelegen
heden Dinsdag vier uren heeft geduurd. Ver
tegenwoordigers van de regeering waren tegen
woordig bij deze besprekingen over de uitleve
ringsquaestie. Er werd strenge geheimhouding
opgelegd over deze besprekingen. Toch kan mee
gedeeld worden, dat hel ministerie van huit-en-
landsche zaken door deze conferentie ruggesteun
heeft gekregen.
Dc nationale vergadering zal waarschijulijk
niet voor Dinsdag a.s. bijeenkomen.
Een oplossing;.
Naar aanleiding der conferentie van de neu
tralen te 's-Graven-hage inzake de stichting van
een permanent internationaal gerechtshof inge
volge art. 14 van het volkenbondsverdrag, merkt
de „Temps" op, dat dit internationaal gerechts
hof volgens de opvatting dèrgenen, die het wil
len stichten, blijkbaar bestemd is om do perso
nen te berechten, schuldig aan misdrijven tegen
dc oorlogswetten. Dc stichting ervan zou dus
den grondslag kunnen vormen voor een oplos
sing door een schikking.
f
DE VOLKSSTEMMING IN SLEES WIJK
In Sletswijk js Dinsdag de door het vre
desverdrag bepaalde volksstemming in de
eerste Noord-Sieeswijksché zone gehouden.
Het resultaat der gehouden volksstem
ming in de. eerste -zone van "Noord-SIees-
wijk is, dat 29.223 stemnieu voor Duitseh
land en 71.486 voor Denemarken werden
uitgebracht, terwijl 313 stemmen ongeldig
waren.
De eerste zone komt dus aan Denemar
ken.
Thans zal de strijd om de tweede zóne
beginnen, jn de eerste plaats om Flens
burg. Hot resultaat van de stemming in de
eerste zóno kan doen verwachten dat in de
tweede zöno de Duitsehers do overwinning
zullen behalen. In het algemeen toch heb
ben de steden Duitseh gestemd, het platte
land Deensch. Negentig procent der stem
gerechtigden heeft van zijn recht gebruik
gemaakt.
Over bet algemeen is bet rustig toege
gaan bij de stemming.
Het oppercommando van hot 6e Duitsehe
legercorps heeft de ontruiming van de 11e
zóne van het gebied der volksstemming in
Opper-Silezië (Oppeln) bericht.
De militaire ontruiming van Opper-Si-
leziö is daarmede voltooid.
DE VERGADERING VAN DEN RAAD
VAN DEN VOLKENBOND.
In liet St. James Paleis to Londen is
gisteren de historische zitting van den
raad van den volkenbond gehouden. De
volgende landen, die lid van den bond zijn,
waren vertegenwoordigd: België, Paul Hy-
mans, minister van buitenlandseke zaken;
Brazilië: Gastad de Cuuha, gezant te Pa
rijs; Brntsche Iiijk: Balfour, lord-pre-
clent van den Raad; Frankrijk: Léon Bour
geois, voorzitter van den Senaat; Grieken
land: Catalamenos, gezant te Londen; Ita
lië: Maggorius Ferraris; Japan: Matui,
gezant te Parijs; Spanje: Quinones de
Leon, gezant te Parijs; Deze acht gedele
geerden vormen met Sir Eric Drummond,
secretaris-generaal van den bond, den raad
van den volkenbond.
De besprekingen waren louter formeel.
De raad werd gepresideerd door Bour
geois, die de openingsrede uitsprak. Vrij
dag zal er een openbare zitting worden
gehouden.
DiE AMERIKAANSCHE VLOOT
Dc correspondent der „Daily Telegraph"
te New-York s.int op gezag der „New-
York Tribune" dat de secretaris van ma
rine Daniels een groot maritiem program
ma zal voorleggen, omvattende den bouw
van 26 groote schepen, waaronder 16 su
per Droaadnoughts en tien slag-kruisers
Hij wenscht dat het Congres zulk een
aanbouw zal goedkeuren opdat Amerika
wanneer het tot den Volkenbond toe.
treedt zaL bezitten een vloot, zoo gioot
als eenige ter wereld en als het niet toe
treedt, den grondslag zal hebben voor
een vloot, grootcr dan eenige andere. Hij
wenscht, dus heeft bij gezegd, dadelijk
te beginnen met zooveel constructiewerk
als dp werven kunnen leveren De kosten
dier nieuwe schepen worden begroot op
160 millioen pond. Voor het werk te ver
richten gedurende het finaneiëeie jaar, dat
Juli a.s. begint, zou liij widen vragen 40
millioen pond.
Dc gevraagde schepen zijn die, welke
oorspronkelijk vco.-gesteld waren te bou
wen onder het drie-jaar p>rogramma, vo r
gelegd aan het laatst gehouden congres
Goedkeuring voor sommige was reeds ge
geven en van enkele is de kiel reeds ge-
iegd. De correspondent ,der Daily Tele
graph seint dat Daniels' verklaring wei
nig opwinding veroorzaakt in congres-
kringen, omdat de Republikeinen in de
meerderheid zijn en deze gekant zijn
tegen nieuwe plannen. Het wordt zelfs
betwijfeld of Daniels, indien er eenige
kans van overeenstemming zou hebben
bestaan omtrent zulk een groot marine-
programma, het op dit oogenblik wel zou
hebben voorgesteld.
ASQUITH OVER RUSLAND.
Blijkens een Reuter-telegram heeft As-
quitii. te Paisley sprekend het standpunt
verdedigd, dat er een einde behoort te
komen aan alle subsidies, in welken vorm
ook, voor een interventie in Rusland. Het
handelsverkeer dient vrij en volkomen
te worden heropend. Die Baltische staten
en Polen moesten t-ot vredesluiting met
Rusland worden aangemoedigd, en de ge
ailieerden moesten eveneens vijede sluiten,
omdat noch hun financieels kulpmidde
len, noch de gevoelens der volken oen
interventie rechtvaardigen.
VERDiWAZING.
Hoezeer de oorlog de meusehen bui
ten hun evenwicht Leeft gebracht, bleek
dezer dagen uit een brief, die een zekere
heer Gorzel, die zich tot de vrome Chris
tenen rekent, richtte tot den vader van
oen jongeling Von Ilirschfeld, die op mi
nister Erzberger heeft geschoten, een
brief, waarin hij zegt: Met leedwezen heb
ik in ï'rankïort, waar ik een zendelingen
conferentie bijwoonde, de moedige daad
van uw gewaardeerden zoon gelezen. Hij
heeft ons Duitsehe volk een grooten dienst
bewezen. Moge God de Heer zijn be
sehermende hand houden boven het hoofd
van uw zoon. Met de allergrootste Hoog
achting en chr'-telijken groet, enz.
DE BEZETTING VAN HET RIJN-
GEBIED.
Millerand heeft Maandag de Duitsehe re-
geering ervan in kennis gesteld dat wegens
het niet in acht nemen van zekere bepalin
gen in het verdrag van Versailles, de da
tum, waarop de termijn voor de ontruiming
der Rijngebieden afloopt, tot een onbepaald
tijdstip is uitgesteld.
GEPüBSGöE BÜSïËfsL. BERICHTEN.
De kolennood in Antwerpen.
Het gebrek aan steenkolen doet zich
steeds nijpender gevoelen. Ten gevolge
van het koleugebrek heeft de electrici-
teitsmaatsehappii te Antwerpen besloten
vanaf 6 u. 's ochtends tot 5 uur 's avond
geen stroom meer te leveren. De over
heidsmaatregel krachtens welke alle ca
fés en variété's en dergelijke inrichtingen
te twaalf uur gesloten moeten zijn, heeft
niet voldoende gebaat. Als gevolg van den
nieuwen maatregel zal de verlichting nog
aoht of tien dagen kunnen branden, maar
dan zal de voorraad ook volkomen uitge
put zijn.
Gestoorde danspartij.
Het dansen was in vollen gang in een
der danszalen te Parijs, toen een tiental
nieuwe bezoekers zich onder de menigte
mengden. Even later haalden deze kee-
ren plotseling revolvers te voorschijn en
gelastten een ieder, zijn kostbaarheden af
te geven.
Do misdadigers zouden met een aanzien
lijke waarde ontsnapt zijn als niet een da
me, minder ontsteld dan haar kennissenj
er in geslaagd was langs een achtertrap
de straat op te snellen en de politie te
waarschuwen. Haar optreden had een ge
deeltelijk succes, want juist toen de auto
met de-roevers wegreed, verscheen de po
litie. Twee van de tien werden gearres
teerd.
Volgens het blad (Neptune" zal de
Belgische koning binnenkort een beslnit
teekenen, waarbij het verkoopen van Bel
gische sebepen aan bet buitenland verbo
den wordt.
De „Peuple" zegt, dat een gedelegeer
de der Russische coöperatieve vereenigin-
gen te Brussel Is aangekomen en aldaar
een langdurig onderhoud had met den mi
nister voor de voedselvoorziening.
De „Etoile Beige" meldt een botsing
van twee treinen die in den afgeloopen
nacht tusschen Rasoele en Peruwely in de
provincie Henegouwen plaats had. Er zijn
velen gewond.
Maandagavond is het s.s. „I-ryloff" uil
Hamburg bij Utsire gestrand. Een dichte
sneeuwjacht maakte het de 30 man tellende equi
page onmogelijk het vuur te zien. Het schip
brak in tweeën. Tien man kwamen daarbij om
het leven. De overlevenden redden zich op een
klip, waar zij het den geheelen nacht moesten
uithouden. Dinsdag staken, alleen nog maar tic-
masten van het schip boven het water uit.
Schier onmiddellijk nadat het ongeluk gebeurd
was, zag men een boot, die noodseinen gaf, doch
het was bij den storm, die tot een waren orkaan
was aangegroeid, onmogelijk, te hulp te komen.
De „Reichspost" meldt, dat een groote opr
winding zich heeft meester gemaakt van de be
volking van Stockerau, wegens de haar opge
drongen aanwezigheid van Bela Kun. Slechts
met veel moeite gelukte het gisteren den christe-
iijk-socialen aanvoerders den boeren een geweld
dadig optreden tegen Bela Kun te beletten. De
boeren dreigen echter Stockerau niet van levens
middelen te voorzien, zoolang Bela Kun in hun
gebied vertoeft.
Na harden strijd ontruimen de Oekrajien-
sche troepen onder den druk der bolsjewistische
overmacht de stad Odessa. Zij trokken in N.
W. richting terug.
Volgens een Wolffbericht deelt het Ko-
penhaagsche blad „Politiken" mede, dat de han
del tusschen Esthland' en Rusland is hervat. Twee
spoorwagens met hennep kwamen in Reval aan
en tevens kwam daar een Russisch koopman
aan, die met het departement van handel onder
handelingen begon.
De minister-president heeft een de
creet geteekend volgens hetwelk de heer A-
lapetie, gezant van Frankrijk te Madrid,
■boemd wordt tot commissaris-generaal der
republiek in Elzas-Lotharingen, ter vervan
ging van den heer Millerand,
99
Be goede vrouw hoorde hier vreemd
van op, on do vraag zweefde haar op de
lippen, waar hij zich dan had opgehou
den. Töea hij dit bemerkte, vertelde hij
haar, hoe hij den morgen had doorge
bracht. N.u kon zij zijne aandoening ver
klaren, O,, hoia maakte deze ontdekking
haa-c in die oo-genblikken tot de geluk
kigste der moeders. Zij vond het echter
raadzaam niet te onderzo-eken wat hem
Ih toe genoopt had dien morgen de kerk
te bezoeken, en ongemerkt leidde zij het
'gesprak op een ander onderwerp.
Tben Efdua-rd zijn collation gebruikt had
stond hij dadelijk op om t© vertrekken.
- Juist belde de postbode, en nieuwsgierig
Welke tijding de man hem nu weer bracht,
Opende hij de voordeur en ontving den aan
hem geadresseerden brief, welke van Char-
tes, bleek te zijn. Alvorens te vertrekken,
zich gaarne mét den inhoud bekend wil
lende maken, opende hij hem in den
-^ang .en kwam lezende binnen, terwijl hij
•sijD-o moedor half di'Ojomend toevoegde:
Chaiies", v V ür \J :r"
„Rc vind dat hij u zeer druk schrijft"
zeide zij; „hoe snel volgen die brieven
elkander op; ik geloof dat de go-ede jon
gen nog mie-t heel zijn hart aan Marrel-
ho-ef hangt".
Maar Eduard gaf geen antwoord. Nu eens
zag zij hem de wenkbrauwen fronsen,
dan zijn lippen beven, en duidelijk be
merkte zij, dat de inhoud van den brief
minstens zeer belangrijk moest zijn, naar
de wijze tg pordeelem waarop hij zijn
aandacht in beslag nam. Het scheen
of Eduard dien morgen door eene ge
heime macht werd geregeerd en 't er
op toe werd gelegd zijne ziel te ontroeren.
Was zijn hajJ onverwachts getroffen en
door dc genade gewonnen, het schrijven
van zijn vriend bleek van dien aard, dat
er opnieuw eeu hoop in zijn ziel werd
opgewekt, welke hij reeds voor altijd vaar
wel had gezegd. De brief luidde
„Waarde Eduard,
„Vreemd zult ge opzien nu reed: weder
een brief van mij te ontvangen't is wel
een bewijs hoe onuitwisbaar uwe vriend
schap in mijn hart is gegrift .en hoe moei
lijk ik uw gastvrij onthaal, dat mij- te
Marrelhopf te beurt viel, yergeten kan.
Uit mijn verder schrijven ^al het u ech-
iter blijken, dat mijne genegenheid en er
kentelijkheid niet de eenige drijfve-eren
tot mijn schrijven zijn. Zooals het door
gaans in de wereld gaat, het egoisme heeft
er aa-ntai zijn aandeel in. Al heb ik geen
onmiddellijk belang in datgene wat ik
u wensch te verzoeken, ik heb inderdaad
uwe hulp nooclig, en ofschoon hetgeen ik
verzoeken wil, wellicht wat veel van uwe
vriendschap gevergd is, zult gij mij dit,
ik weet het zeker, niet weigeren.
„Olara zal u zeker wel verbeid hebben
dat ik een bloedverwant van haar te
Ro-uaa-n heb leeren kennen, die mij nader
hand gebleken is haar oom te zijn en
wiens eenige erfgename zij waarschijnlijk
is. De man, die een aanzienlijk vermogen
bezat (want gij zult ook wel gehoord heb
ben dat hij kortelings overleden is), .ver
meende volstrekt geene erfgenamen te
bezitten, en nu hij gestorven is, wordt zijne
nalatenschap bet „kt door iemand die zich
zijn neief noemt en voorgeeft mot eene
nicht van hem gehuwd te zijn geweest
ofschoon ik geloof, dat hij niets dan» een
fortuinzoeker is. Het komt er dus op aan
de bloedverwantschap van Clara te bewij
zen, -en tot dat einde ben ik reeds bezig
geweest eenige dospceelen of geboorte
akten te lichten. Tot mijn spijt heb ik
vernomen, dat een duplicaat van hare ge
boorteakte-, bij hare pleegouders berusten
de, zoek is geraakt, een onheil dat de
Egyptische duisternis, waarin wij ten op
zichte van die zaak verkeeren, nog ver
meerdert. De mo-eite d.e ik heb om mij
in goed Fransch uit te drukken, zou oor
zaak kunnen zijn dat de zaak verloren werd
Wel heb ik natuurlijk een goede hulp
aan mijn vriend den advocaat Chantil-
gois, maar, ho© verkeerd en zelfs hoe
ondankbaar het ook mog© zijn, onze vriend
schap da-gteekent van te korten tijd 0111
hem mijn gansch© vertrouwen te schen
ken. Al heb ik zooveel levenservaring
niet opgedaan als gij, wat'ik in mijn le
ven gezien en gehoord heb, heeft mij er
toe gebracht in alles een oog in het
zeil te houden, bijzonder wanneer het
financiee-le zakengeidt, en beter is bet-
dunkt mij, dc eerlijkheid van mijn nieu
wen vriend, zelfs zonder de minste aan
leiding te" verdenken, dan de dupe te wor
den van die slim overlegde berekeningen
eens advoca-ats, welke vrees, zoo ik echter
hoiop, alleen In mijn hersenschimmige ver
beelding moge bestaan. .Voorzichtigheid
in deze is dus zaak. Ais de teerling is
geworpen, valt er niets meer a-an te ver
anderen. Uw raad, uwe hulp heb ik dus
noodig. Raad zoudt ge m© per brief
kunnen schenken, maar de hulp welke ik
ik van u verlang, is van dien aard, dat
gij mij onmiddellijk meet ter zijde staan
Zeker is het wel wat veel van u ge
vergd, om nu al uwe omzwervingen,
welke, lielaas, vruchteloos moesten zijn,
en waardoor uw praktijk wei eenigszins
geleden zal hebben, al dacht gij ook nog
zulke goede maatregelen te nemen, u op
nieuw aan te zoeken uwe bezigheden
voor een tijd te laten varen. Maar, beste
vriend, gij weet niet van hoeveel belang
het is, zoo gij mij te Havre komt op
zoeken. Gij dient daarmede, 't -is waai
de belangen van Clara Bolard en wel
licht ook de mijnen, doch het zou wel eens
kunnen blijken, dat ofschoon deze zaak
u niet het minste voordeel kan afwerpen
uwe reis naar Havre ook in uw eigen
belang niet tevergeefs was.,
„Hoe het zij, gij zult mij ten z-cerstc
verplichten, mij zoo spoedig mogelijk te
komen zien, want inderdaad er is zeer
veel haast bij, zco go uwe komst te
lang uitstelt, is de zaak wellicht verloren.
Niet alleen dat ge 11 veel beter dm ik
en zelfs vloeiend, in het Fransch uitdrukt
en daardoor mij reeds tot hulp kunt zijn.
maar als man van si die en vooral van
ondervinding, is uw-io licht in deze zaak
en u,w raad van oven-- ijcnd belang
v (W >rdt vervolgd.)
