jR.-R. MI'EUWS. EN ADVERTENTIE BLAD VOOR NOORD-HOLLA ND
Wat de Pers zegt
bericht
No. 43
Zaterdag 21 Februari 1920.
2e Jaargang
Verschijnt dagelijks
BureauHOF ALKMAAR. - Teiefoon: 433'
DE STAKING IN DE HAVENS.
FEUILLETON
arkt
De Vastenmanderaenten onzer
Bisschoppen.
De houding der Katholieke organisaties. De toestand te Am
sterdam en Rotterdam. Werkwilligen te Amsterdam. Ver
gadering van zeelieden. Werkwilligen bij de Steenkolen-
handeisvereeniging.
mammm
met da yo op-
larva n zijn.
de oukoïtefc.
It Reserveondg-'
Mag te hctfeii
Idau o ver "19181
porden aange-
os ten 8 t
61,72. Totaal
dan te staan
leurd.
voorziening in
ommissio van
|:n nieuw lid
do ouderen
lalure van den
1. Jansen heeft
Ijn persoon ie
[in de onino.
waar to we
laan de ledei.
vacature met
Izijn vacature
pt wordt vooi:
(daal den Jieer
nu op, zij r.
|irom het be-
wijl het hfeii.
|troie over he,'
het fcestiuu'
geen invloed
Ie mag hebben,
ptemmen tegïju
J. N. Jansen,
eroutineerdér
tn om als 'u
s'.eit daarom
fliezen.
I oak verkozen
Inmiddels ver
uit Tekcninj
I eigenlijk soep
Ills het verslag
Vil zich met het
|e- onza lezers
I' op te wijzen,
doet om de
I zooveel niogc-
Igseit e6n paar
Ier een gedeeUé
la o.Ier gedee'té
lereenkomst to
like schade ic
van de hoeren
(altreden
ls uitslag, dat
respectievelijk
vorden.
|slag èchf-pre!-
et eens is mei
1 Sluis nog de
goed aan de
[gewerkt wordt.
.voord en ver-
p. Als da me u-
belang gin ^n
[e.red n. T. c
laten verzê-
Silen of 2eker
wel eens ge
pers, waarna
ING.
Jgi' g is als volgt
ITool, Spoor-
[nnemaii, Wog-
Mej. G. Müh
I Mevr. Kenter—
Nijs—de Moe',
lenningm.
Christina Oa-
gehuwd mei
Ha. Lebbing 16
:ke tot matige
wind. Licht
Iets koudei
Zon op 7.8.
laan onder 6.27
}n motertuigèn
n Ltedenaviomd
88, op rij- ea
ksar
DULLER, t
sso Duller, d-iej
st een Spijkers
n die gevolgert
)e aardappelen-/
3 borgers 1' 3 tj5j
10.50-10175, ids.;
06 60, id. red")
—6 to. Aanvoei-
a oma rist Ast
216 tarwe f 28
erst ebev. 128—
20 paardrift» nea
-32, Mh o e n iif'
vitte P, fW-5St
z:nj. it err. ten
so me gr. 14'aü.
J
- *'--rr-T
Abonnementsprijs:
Ter kwartaal,f 2,franco por post f 2.50}
Met Geïllustreerd Zondagsblad f 0.45 hooger.
Advertentieprijs:
Van 15 regels f 1.25 elke regel meer f 0.25}
Reclames per regel 1 0.75; Rubriek „Vraag en aan
bod" bij vooruitbetaling per plaatsing f 0,60.
Aan aiie sbonné's wordt cp aanvraag gratis een polis verstrekt, weike hen veriekert tegen ongevallen tot een bedrag van f600,—, f 400,—f200,-, flOO,—f60,—f36,— f 55.—
-
Z. D. H. Mgr. H. van de Wetering,
Aartsbisschop van Utrecht, wijst op het
treurige verschijnsel, dat zeer vele, zoo
niet de meeste ïnensehen tegenwoordig
haast niets anders denken dan aan win
sten maken, geld verdienen en rijk worden
om zooveel mogelijk te kunnen genieten.
En dat in een tijd, waarin op zoo schrik
wekkende wijze is gebleken, hoe vergan
kelijk en nietswaardig de goederen dezer
aarde, roem, eer, weivaart, rijkdom zijn.
Slaat een blik op het door den oorlog ont
wricht en ontreuderd Europa, Vorstentro
nen zijn in puin gestort en de machtige
heersehers die gevierd, bijna vergood
werden, hebben in overhaaste vlucht het
veege lijf moeten bergen. Aiachtigo rij
ken zijn uiteengerukt, geheele voiKen tot
den bedelstaf gebracht. Bloeiende indus
trieën on grooto handelszaken met' een
6lag vernietigd. Weleer rijke families
ziju in armoede gedompeld. Onte,baar veie
ïnensehen zijn den hongerdood nabij. Zelfs
in ons gezegend en bevoorrecht vauerland
staart menigeen met weemoed op een
bundeltje, bijua waardeiooh geworden pa
pier onder uiting van de klacht: dat is
nu het resultaat van jarenlang spa reu en
garen. Wie deukt niet aan het woord
van don Prediker: ijdeiheid der ijüelheden,
en alles is ijdelheid.
Be Aartsbisschop vermaant degenen,
die tijdelijke goederen bezitten, te heden-
Ken, uat God hun die gegeven heeft niet
voor henzelf alfeen, maar ook om hulpbe
hoevende meuehienscbeii ie steunen. Mede-
declen aan noodlijdenden is duro plicht
zoor een ieder, die met aardsche goederen
is gezegend,
Z. D. II. Mgr. A. F. Diepen, Bisschop
van 's-Heriogenbosch, waarschuwt tegen
het socialisme, in welke vorm het zich ook
vertoont, van den gematigdsten tot den
W-edsten,
Altoos toeli miskent of loochent het
Gods beslaan en Gods rechtmatige heer
schappij over het werk Zijner hand; altijd
wekt het op tot de rampzalige heerschap
pij der zinnen en ongoregeiue HarvStOonien
op de ziel, om wier btsiaan het zich niet
bekommert; altijd hitst het' op tot haat
en -verdeeldheid en krachtens zijn begin
sel deinst het nooit terug voor het grij
pen naar de macht, zij het dan door roof
en wreedheid, door moord en opstand.
Zijn ergste euveldaden zullen, Wij ho
pen het, onze kloeke vrijwillige burger-
wachters en landstorm éis onder ons kun
nen voorkomen en beteugeieu, maar zon
der Ons algemeen eendrachtig en goed be
leid verweer zai zijn toeleg maar al te
veel kans van slagen hebben, omuat het
zou der uezo langzaam maar zeker zijn val-
scho begiuse.en ingang zou doen vinden.
Z. D. H. Mgr. L. Schrijnen. Bisschop van
Roermond, Komt o.in. op» tegen de wufte
mode en zegt aan het slot van zijn herder
lijk schrijven:
In de hoogere klassen groeit een wuft
geslacht op, uat gaauücweg de goede norm
verliest der katholieke zeden en het vu
rige levendige geloof niet meer ongerept
bewaart»
Be vrije omgang van meisjes en jongens
bij spel en sport; bij feesten en bijeenkom
sten, is - een treken van verwording dei-
goede zeden. Tegenstanders van het ka
tholiek geloof eii de katholieke moraal be
vorderen dezen omgang-. Het is immers
een uitstekend middel om net zoo ontvan
kelijk jeugdig gemoed in de richting der
moderne li vensopvattiug te sturen. Men
verbu gt echter dezen toeleg door voor te
wenden, dat die omgang vo .-.Gelend werkt
op het karakter, 'w ij, die iiren leng onder
de jeugd werkzaam zijn geweest. Wij heb
ben maar al te zeer de ondervinding opge
daan, hoe verderfelijk deze omgang werkt
op geest en hark Een toegeven aan de kin
deren in dit opzicht, kan onberekenbaar
kwaad stichten, en de ouders mogen wel
bedenken, dat zij eens voor den rechtvaar
digen God rekenschap moeten afleggen
over de zorg voor de zielen hunner kinde
ren, die hun zijn toevertrouwd.
Baarbij komt dat naar Onze overtui
ging dezo omgang iicel veel roepingen
tot het H. Priesterschap doet verloren
gaan. En dan vragen Wij u, of ouders
verantwoord zijn, die zoo weinig mede
werken met den goeden God wanneer Hij
hun zonen roept lot den dienst van Z..n
altaren. ,Wij mogen dit wel beuenken, bij
zonder nu de steeds tcenemendp zielzorg
meer priesters uit alle standen, ook uit
de betere, vordert.
i»
Z. D. H. Mgr. Hopmans, Bisschop van
Breda, ctruktq den geloovigeu op het ge
moed om toch vooral te bidden.
Om niet de prooi onzer vijanden te wor
den, mosten wij oveuals Bavid onze oogon
gestadig naar den Heer wenden, d.ie ons
uit hunne lagen zal verlossen. Met Ba
vid moeten wij voortdurend verzuchten:
Ik roep tot U, Heer; red mij, opdat ik
uwe geboden onderuoude. Bidt 's morge is
en 's avonds, bidt 's avonds in don hui-
selijkeu kring geregeld het rozeniioeuje
bidt vóór ou na net eten, bidt in het -uur
van bekoring, want hoi is c-nn,ogelijk aan
do onzuivere bekoringen te weerstaan, als
men in liet oogenblik der bekoring zijn
toevlucut niet neemt tot God. Woont ge
trouw de II. Mi> bij niet alleen op Zonda
gen en ve-rpliciite feestdagen, maar zoo
mogelijk cox op do uagcu in de week,
\oliaidt in uwe kinderlijke godsvrucht
tot do H. Maagd Maria, de bizondcre
patrones van net Bisdom en van de stad
Breda, Iaat nooit na 's morgens en
'sasoi.ds geknield diiemaal net Wees ge
groet te bidden ter eere van hare Unie 'I.
Ontvangenis en vóór alles, nadert dik
werf, ja zoo mogelijk dagelijks tot do
H. 'latei, dat is het groote middel om
rein en zuiver te^blijven leven.
Te iaaï ingezien.
Het comité van actie en voor'hlitiag,
gevormd uit de ia„vcrLe.iigiiigen, aange
sloten bij den NeUei'l. it. a. volksuoud
en den Amster .amscuen Ghris.ehjken Be
sturenbond, ha-a het wel juist ingezien,
toen het gisteren in zijn mannest aan de
caristelijke arueiders over uo transpcri,-
staking schreef: „Baar z,jii teekenen die
er op wijzen, dat achter de scuoruion
een revolution,aire bevtog.ug wordt voor-
bertid,'-2- Want nauwelijks was de inkt
van liet manifest droog, of daar verscheen
net communique der vergadering van net
a arcuEti cue Natio. a. AruGusseM'eia-
riaat (waarvan de siaiiuiiae Eederatie een
onderafdeeli is) en waarin dezo merk-
waaardigo zin .voorkomt: „De-vergadering
uesioot uan ook, de onafhankelijke en an
ders georganiseerd arueiders op te wek
ken, hun klasse-soiidariteit met de trans-
portai beide'rs tc tconen üour in de eerste
en voornaamste plaats in de beiue groote
havenplaatsen massaal den arbeid te stu
ken, en in geen geval besmet werk" te-
verrichten."
Een aansporing derhalve aan alle ar
beiders van a'Ie bedrijven om het werk
stop te zetten.
Het is dus de Federatie, het .is dius
het N. A. S. waarachter Wijnkoop en
zijn mede-communisten aan de tou.vtjês
trekken, enkel om revolutie te doen. Het
conflict in het havenbedrijf is daartoe
slechts {aanleiding.
Bat het zóó zou loopen, hebben allen
voorzien, die in dezen tijd nog op wat
anders acht geven dan op de zwaarte
van de beurs van den arbeider, al wen-
schen zij die dan ook heel goed gevuld;.
Een staking werd zelfs in normalen tijcl
reeds door ons, Katholieken ,uet uiterste
middel" genoemd; maar zij kon te ver-
deuigen zijn. In dezen tijd, nu misdadige
woelgeesten overal op de loer liggen om
de revoltie te üoen uitbreken, is liet pro-
clametren van stakingen gelijk aan spelen
met vuur op een hooiberg. Be staking
in de havens heeft het weer bewezen.
Daarom hadden wij gaarno gehad, dat
liet bestuur der Katholieke transportar-
arbeiders van den aanvang a. de hou
ding der christelijke cpllega's had gevolgd
en tot doorwerken had geadviseerd. Het
uooidbestuur van St. Eoni.acius heeft den
Loop van zaken echter eerst wat aanga
zien en is nu achteraf tot de conclusie
gekomen, dat doorwerken plicht is. Van
(lat veranderd inzicht heeft na ruiter
lijk in een openbare vergadering blijk ge
geven. Beter ten halve gekeerd dan ten
heele gedwaald.
Uiep te betreuren echter is, dat dit
advies geen eLect heeft.
Het-is thans moeilik uit te maken, of
een soortgelijk advies uitgaanue van
de gezamenlijke re.-.turen dei' Katholieke
en Christelijke organisaties zou zijn
opgevolgd, wanneer het gegeven w i-re
aan den vooravond van de stading. Maar
iiet katholieke hoofdbestuur had dan, ook
bij verwerping, toch heel wat sterker g&-
staau.
Hu is practised het effect niets anders
dan... een mooi gebaar!
xsrr-
Dat wij alles behalve bewonderaars zijn
JE ANTWOORD-NOTA DER ENTENTE.
Het „N. v. d. D." schrijft, dat do verba-
zing, nu door de buitenlandsche regeerin
gen aan den dag gelegd, omdat Ntüeriand
een afschuw van dos ex-keizers misda
den aan den dag legt, onze regeering mag
verbazen, daar 't toch in de heele wereld
geschiedenis wel nooit vertoond zal zijn
dat een buiten een strijd gebleven regee
ring na afloop van dien strijd offieitel een
der partijen zou gaan booordee.en en be
schuldigen (wat men overigens persoon
lijk van de gedragingen der oorlogvoe
renden moge denkeu).
„Menschen die het zoo opvatten, zul
len het ongehoord noemen, dat aan Ne
derland nu nog verweten wordt, zich
„builen de gemeenschap der natiën" te
stellen terwijl allerwegen in de geal
lieerde landen zelfs reeds stemmen zijn
opgegaan, die erkenden, dat Nederland's
eer slechts een weigering toeliet en dat
nog EngeJand noch Frankrijk of eenig
ander beschaafd land op zulk een ver
zoek, indien het ernstig gemeend was
(wat men zoowat overal betwijfelde) een
ander antwoord had kunnen geven zon
der zich voor eeuwig aan de kaak te
stellen. Wat het dreigement aan het slot
van het stuk betreft, zou de sanguini
sche Nederlander nogal scherp kunnen
opmerken, dat het niet in den Neder-
landschen aard ligt zich te laten -hang
maten, wat het eenvoudigste geschiede
nisboekje. ook in de hoofdstukken over
de jongste twintig jaren, voldoende be
wijst."
van de houding die dje Katholieke organi
satie van meet af bij deze staking heeft
aangenomen, gaven we reeds meermalen
onomwonden te kennen.
Die houding heeft zich, we wezen
er gisteren op gewroken, in het ver
loop der vergaderingen in Amsterdam en
Rotterdam gehouden, waar o.m. het be
wijs geleverd is, dat de leiders dezer
categorie van transportarbeiders hun
mannen niet meer in de hand iiebb n Het
bij den aanvang der staking gegeven ad
vies „niet staken; niet werxen" krijgt in
dat licnt do beteekenis van een erken
ning van zwakte.
Daardoor is het gevaar voor uitbrei
ding der staking weer groot ei- geworden.
Onaangenaam doet het aan, dat in de
Rotter-amsciie vei'gaaerteg gesproken
werd, a.sof u.at iets vanaaLs^rekemip was,
over de mogelijkheid, dat deze staking
leidt tot een revolutie. Het wil ons voor
komen, dat men het gevaar van succes
voor de auarchLte-n alleen kan vergroo-
ten, wanneer men dat op deze wijze be
handelt, Wijnkoop, Bouwman, Sneevliet
en nuns gelijken"kunnej niets liever wen-
Benen dan dat men over deze mogelijk
heid als iets reëels spreekt.
Men moet voorbereid zijn op revolutie,
maar dat is heel iets andera, dan zich
vrees te laten aanjagen. Vrees is altijd
een slconto raadgeefster geileken. Alen
bedenke verder dat d;e leiders der sot-
ciaal-democratische transportaroeiuers
zien tot nu toe afkeerig blijven toonen
van politieke avonturen. Op het niet
denkbeeluig gevaar eener revolutie, heo-
ben de onthullingen van het „Hbld." te
rechtertijd de aandacht gevestigd. Be
autoriteiten, die daardoor in d,e gelegcn-
iicid gesteld werden, om hun toebereidse
len te treffen, zullen die geiegonueid wel
niet onbenut gelaten hebben.-Nog eens,
zien. vrees te laten aanjagen, zou spelen-
zijn in de kaart der syndicalistische ele
menten.
De toestand te Amsterdam.
De politie heeft begrepen, dat na de
voorgova len molestaties van werkwilli
gen, haar optreden ingrijpender moest
worden. 2ij heeft het afzetgebied der ha
vens aaiimerkelijk uitgebr-eid.
Het Oostelijk stafions-eLand met de we
gen er oimieen z.jn er in getrokken, zoo
dat menniet meer de brug op do Be
rtuyterkaao bij het Oostelijk viauuct zon
der pas mag overgaan.
Ook de ooste^o^scne dijk is afgesloten.
Bij de stoompoaten mag niet meer ge
post worden, evenmin als bij de bootjes
op Schil-Ligwoude.
Op da Be Ruyterkade patrouilieeren
tnaus huzaren en bereden agenten.
Bo ketiingboot tusscaen 'loinuis en de
Be Ruyterkade is stilgelegd, omdat de sia-
kingsiciuing niet huiger er in berust, dat
net peroOnee. ze'li s.eeukolen oerbrengt.
Het verkeer met de overige ponten gua„
door, daar deze zelf die kolen halen.
Vergadering van stakers-
Fe Centrale Bond afd. Amsterdam hield
Bondeiaa&avond een zeer druk bezochte
stakersvergadering.
De afeeelingsgvooizitter, De Vries en de
bondssecretans hof van Rotterdam, bespra
ken de onthullingen over de derde Interna
tionale, als gevoig waaivan ook te Am
sterdam eenige verandering zal komen inde staking aan te sluiten.
'de dagelijikscihe leiding der staking. He!
gemeenschappelijk stakingsbureau in Con
cordia zal worden opgehev-en. Evenwel zal
er eenig onderling overleg blijven bestaan.
Werkwilligen te Amsterdam.
Bij de Kon. Ned. Stoomboot Mij is het
aantal werkwilligen grooter dan gisteren.
Behalve dat er 2 zeeschepen worden gelost,
wordt er gewerkt aan twee Rijnschepen.
De toestand- te Rotterdam.
Daar is nog weinig verandering in geko
men. Het aantal weikwilligen bij de Steen-
kolen-hlandeisvereeniging, de Holl.-Am-
Lijn en de Rott. Lloyd blijft onveranderd.
In de Rijnhaven wordt gewelkt op het s.s.
Lagos door personeel van 'de S. H. V. De
s.s. Oldenburg en Juno worden met stuk
goed uit de loodsen van Werbersie geladen
door eigen bemanning. In de Maashaven
wordt aan het s.s. Penrhys met twee ele
vators geweikt. Het s.s. Winnebago in de
Waalhaven wordt door de S. H. V. gelost.
Het s.s. Montefenero met erts aan boord,
wordt door eigen (bemanning gelost. De s.s.
Eros, Al'br- W. Selmer, YugÓa Maru, Cha
let, Colmar worden geladen met kolen door
personeel en kranen van de S. H. V. He!
s.s. iDelagoo Maru in de Lekhaven is met
lossen gereed gekomen. Op het s.s. Per
wie wordt de lossing voortgezet. Het s.s
Tambora wordt aan de Lloydkade geprovi
andeerd en niet passagiersgoed beladen.
Molestaties te Rotterdam.
Op het voorbeeld der Hoofdstad zijn
Vrijdag ook hier op meerdere plaatsen ie
de Btad werkwilligen door stakeis lastig
gevallen en gemolesteerd- O.a. hadden mo
lestaties plaats in het Hang, de Boompjes,
de Lusthofstraat en op iden Oostzeedijk. De
politie moest er aan te pas komen om de
werkwilligen tegen de stakers ie bescher
men.
Zeeliedenvergadering.
Te Rotterdam heeft de zeeliedenvergade
ring „Eendracht", aangesloten bii de Ne-
derlandsche Federatie van Transportarbei
ders, in een vergadeing met algemeent
stemmen een motie aangenomen, waain de
besturen werd opgedragen maatregelen tt
treffen die er toe kunnen leiden, dat sche
pen, die in Nederlandsche havens met on
derkruipers. worden bemand, niet eer voor
lossing of lading in aanmerking komen
alvoiens de respectievelijke bemanning, die
door de staking verplicht was het schip
te verlaten, weer aan boord is.
W erkwilligen bij de Steenkoieni'ian-
delsvereeniging.
De directie van de S. H. V. heeft aan
de werkwilligen medegedeeld, dat zij onder
geen voorwaarde zal toelaten, dat de werk
willigen. bii haar werkzaam, schade zullen
lijden bii eventueele molestatie van hun
persoon of gezin. Inaien noodig zullen de
gezinnen dezer werkwilligen zich tijdens
den duur van de staking buiten de stad
kunnen vestigen op kosten der maatschap
pij. Een uitstekende maatregel, die o.i- haar
moreel effect op de werkwilligen niet zal
missen. (Red. N. H. Crt.)
Uitbreiding der staking.
Volgens geruchten zal de Federatie bin
nenkort besprekingen houden mei de scliip-
peis en machinisten van de Riin- en de
verdere Binnenscheepvaart, waarbij gead
viseerd zal worden om te weigeren besmet
goed te vervoeien en zoo mogelijk zich bij
Het witte huis.
108.) 1
I
Toen zij vertrokken waren, nam het
snikken in hevigheid toe. Eduard zat zwij-
gend naast haar, ook hij verwachtte van
deze aandoening de heilzaamste uitwerking
"Zijn rechterarm hield hij om haar ten-
nisvolle blikken aan. Ontroerd ais hij was,
gere leest geslagen en zag haar met deer-
viist liij zich toch t® beheerschen, hij had
zijn bedaardheid herkregen, en noeveei in
spanning hem dit kostte,, hij begreep maar
ai te goed, hoe noodig het was om ver,der
iqder hartstochtelijk tooneel te vermijden.
Zoo verliep er een kwartier. Be kamer,
die vroeger door het sombere weer zulk
e-en naargeestigen aanblik bood, werd thans
vroolijk door de zon bestraald, die haar
hoogste standpunt had bereikt, daar he»
inmiddels twaalf uren. was geworden.
Doch hoe opwekkend hare gouden stra
len mogen zijn, in den zomer geven
een al te koesterende warmte. Dit
"ras ook nu het geval. Laura wendde haar
"wat van het 'scbelle licht, en die bui
tengewone hitte scheen haar niet aan
genaam.
„Is dia warmte u hinderlijk?" vroeg
Eduard, „dan zullen wij naar achteren
gaan."
Zij knikte bevestigend, en nadat hij de
laatste sporen harer aandoening van haar
bleek gelaat verwijderd had, geleidde hij
haar in da achterkamer, waar uet, overige
gezelschap vergaderd was en zij in een
gemakkelijken stoel plaats nam. In eene
naif liggende houding zag zij tot Edu
ard op, die naast haar' bleef staan en
gedurende een geruimen tijd elke ver
dere g cdaeli tonw iss CU rig vermeed. Ook bet
overige gezelschap bleef zwijgend, ieder
was aan zijn eigen gedachten overgelaten
en vond voedsel geno-eg ter overweging
in het treffend tooneel dat om zich been
werd afgespeeld.
Eindelijk richtte Laura het hoofd op en
hare blikken die zij onafgewend op Edu
ard, hield gericht, vielen thans droefgeestig
op Rara handen.
Eduard, een dezer opbeurend, bracht
haar aan" zijne lippen, en hare droefheid
dia zeer welsprekend was, goed begrijpen
de, troostte hij haar met de woorden:
,.,ltot alles zal te recht komen, wij heb
ben redenen, tot dankbaarheidgenoeg, nu
ge uw spraakvermogen terug hebt ge-
krogden, God zal alles ten beste beslis
sen. Toen hij haar machteloozen arm we
der in haar schoot had geipga gaf zij
met haar hoofd een wenk dat hij op
een sboel naast haar plaats zou nemen, hij
voldeed aan haar verlangen en boog zich
niet een belangstellenden bük naar haar
over. Zij glimlachte en haar aangezicht
schitterde van eene innige genoegdoening
Daarna bemerkende dat zij spreken wil
de,' bracht hij zijn oor nabij hare Lippen
Zij fluisterde: „Moeder? moeder?"
„Verkeert in goeden welstand, ja, be
vindt Mch zelfs beter dan toen gij haar het
laatst hebt gezien", antwoordde Eduaid.
Weder blonk er een straal van ware
zielevreugde over haar gelaat. Daarna
zag zij naar Charles heea en vroeg: ,,Is
dat uw vriend?"
„Juist geraden, het is mijnheer Lind-
sclieier, mijn vriend, dien wij op den ver
jaardag uwer moeder tevergeefs hebben
verwacht, waardoor wij zulk een noodlot
tige vergissing hadden met dien Spantzer"
Haar gelaat werd bij het hooren van
dezen na.am' zoo mogelijk nog bleeker
en eene diepe ontroering maakte zich op
nieuw van haar meester- toen zij zeide:
„Zoo heet hij niet, is u naam onbe
kend?"
_Wij wuten niet anders dan dat de el-
lendeling Spaniser heet, doch kortelings
is het mij duidelijk geworden, dat hij zich
ook nog onder andere namen ophoudt"
,,'Freiundtich heet hij", vervolgde zij, lang
zaam fluisterend, „maar de booswicht
leeft niet meer, hij is verdronkenO..,
ik ril wanneer ik er aan denk".
„Gij vergist u" hernam Eduard, „hij
heeft zich naderhand nog op verschillende
plaatsen vertoond, en eenige dagen ge
leden las ik in de courant dat hij onder
den naam van baron Von Rodestein
een (luel heeft gehad, waarbij hjj zijn te
genpartij beeft gedood.
Dokter Chanliigois en zijne echtgenoote
luisterden in gespannen' aandacht, maar
verstonden geen woord van hetgeen men
sprak, daar het gesprek in het Hollandsch
gevoerd werd. Teleurstelling en smart spra
ken daarom uit hunne blikken en in goed
Eransch deed de dokter het voorstel om
zich gezamenlijk naar de huiskamer te
begeven, waar het hem dan zeer aange
naam zou zijn zoo men verder zijne ge
dachten in zijn moederhart wilde uitdruk
ken, daar hij te veel belangstelling voor
ziina natiënte gevoelde, oin niet te wen-
schen eenige verdeie. bijzonderheden om
trent haar vroeger leven te vernemen.
Niemand was er die zich hiertegen verzet
te, en toen de twee dokters eikander
ae behulpzame hand boden om Laura bij
het afklimmen van den trap te ondersteu
nen, voerde het meisje in duidelijk
Eransch haren pleegvader te gemoei, dat
hoe aangenaam haar zijn liulp was, zij
zich bijna wel alleen zou kunaen redden
daar baar boenen zich in beteren toestand
bevonden dan haar handen. Be heer Chan
tilgois lacht® vriendelijk en zeide dat het
•genoegen dat hij smaakte, haar weder in
het volkomen bezit van haar spraakge
bruik teruggekeerd te zien, nog verhoogd
werd door de ontdekking dat zij ook zijne
moedertaal zeer vloeiend sprak.
„Alzoo is de onverlaat waarschijnlijk
nog in leven", vervolgde Eduard.
„Ik meende zeker dat hij verdronken
was", antwoordde zij, „de redenen waarom
zal ik u naderhand wel eens mededeelen"
„Ik geloof ook, mijnheer Koestel, dat
het beter is zoo wij haar niet te veel met
spreken foroeeren", sprak de Fransche arts,
(Wordt vervolgd).
'mmm
ïssL
