k „R. ^tÊUWS. EN ADVERTENTIE BLAD VOOR NOORD-HÖLtAftTD
BUITENLAND
No. 45
Dii s Tag 24 Februari 1920.
14e Jaargang
FEUILLETON
Verschijnt dagSijks
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon: SÏS7?S7?£f 48*'
Contrasten.
r
r
Onverdacht getuigenis.
Het witte huis.
BLAD
Abonnementsprijs:
Per kwartaalf 2,—, franco per post f 2.50;
Met Geïllustreerd Zondagsblad f 0.45 hooger.
Advert® nil oprijs:
Van 15 regels f 1.25 elke regel meer 1 0,25
Reclames per regel f 0.75Rubriek „Vraag en aan-
bod" bij vooruitbetaling per plaatsing f 0.60.
Aan aite abcnné's wordt cp SEnvueag grstis een polis verstrekt, weike hen verzekert tegen ongevaSSen tot een bedrag van fSOO,-, f400,-, f200,-, f500,-, 160,—, fSS,— f 15.
.Twee Duitsche publicaties, welke ons
dezer dagen onder de cogen kwamen, ge
ven wel een heel bijzonder beeld van
onzen tijd. D>c eerste was een brief, die
ons uit Münclien werd gezonden en waar
in de stichting werd aangekondigd van
en steun verzocht voor de „Ka-tliolische
Liga," een bond voor practiscbe, acade
mische beschavingsarbeid, bedoelend de
talrijke Duitsche bestudeerden, die dp or
don nood der tijden in verval zijn ga-
raakt, te vereenigen, op te beuren aan
geschikten arbeid te helpen en tevens
daardoor op practische wijze, namelijk
door publicaties, oprichting van woningen
en studie vereenig i ngen, vacantiekoloni, n
enz. voor de Kerk, het eigen volk en
Üe onderlinge verhouding der volkeren
nuttig werkzaam zijn.
De andere publicatie was een stukje
in de ,,Deutschen Medizinischor YVochen-
schrift" waarin een medicus in Berlijn ge
vestigd, op diet schrikbarende toenemen
van het cocainisme in de Deutsche hoofd
stad wees. -
Eet is nu veel gemakkelijker cocaïne
ie krijgen dan voor den oorlog. D,e dro
gisten leveren dit vergif in hoeveelheden
van .één kilo zelfs. Het gram kost thans
H a 8 mark. tegen één mark vpor den
oorlog. De drogisten mengen om nog
meer te verdienen, de cocaine met Door-
zuur of novocains,
Eelfs wordt 's nachts op straat cocaine
te koop aangeboden in pakjes van 1, 2
3 en 6 gram. Ook de hotelportiers, kell-
nerinnen. en kellners hebben voorraden.
Zij bieden dan geen cocaine aan, maar
gramafoonplat^n of cokes, om de politie
controle te misleiden.^
Werd vroeger dit Europeesche opium
voornamelijk gebruikt door de diepst ge
vallenen onzer, samenleving, een zeker
soort vrouwen van verdachte zeden, thane
zijn er voornamelijk de jongelieden van
20 tot 27 jaar uit gegoede families aan
verslaafd. In den vorm van snuiftabak
dragen zij ue bedwelming bij zich.
Ziehier het onderscheid tusschen geloof
en ongeloof.
Er is voorzeker heldenmoed noodig voor
do inteliectueelen in de centrale landen,
om het hoofd boven water te houden.
Professoren venten brochures op den
publieken weg, geestelijke arbeid wordt
meer dan ooit slecht betaald. Wij lazen
onlangs van oen iinancieele specialiteit,
die de economische rubrieken van twee
groote Beriijnsche bladen verzorgt voor
een loon van 300 mark per maand. Het
meisje, dat zijn dictaten opneemt, ver
dient ,420 Mark, de loopjongen 490 Mark.
Inderdaad de „cultuurdragers" beleven
daar vooral een zwaren tij d l
Maar gelukkig zij, die in materieele el
lende het hoofd hoog weten te houden en
zalig het geloof, dat in den zwartsten
nacht licht en leiding geeft, om staande
te blijven in de beproeving, om, ondanks
eigen vernedering en hulpbehoevendheid,
een gids, een steun en voorlichting voor
anderen te wezen.
Maar diep betreurenswaardig daartegen
over de moderne cultuur, die, wanneer de
stoffelijke welvaart wegvalt, haar volge
lingen niets beters weet te reiken clan
een slaapverwekkend gif, om hun zinnen
te bedwelmen en in een verstanclsver-
doovend medicament ecnige uren van
rust in vertwijfeling te vindon, om straks'
in erger toestand te ontwaken en tot groo-
ter wanhoop te vervallen.
Henriette Roland Holst is in de Neder-
landsche revoiutionnaire beweging, wat
Rosa Luxemburg was in de Duitsche. Zou
in ons land waarvoor gelukkig niet de
minste aanleiding is een oproer uilbar
sten, als de Spariacisten tot driemaai toe
in Berlijn wislen te bewerken, dan zou me
vrouw Roland Hmst degene zijn, die de
vaan des oproers in de voorsie gelederen
droeg. Want, zien wij in Wijnkoop den
comeaiant, den schreeuwer, die Gm een glas
water roept, wanneer men zijn prediking
in daden omzet, henriette Holst heeft heel
haar leven, door haar geschriften, polemie
ken en gedichten bewezen, dat de waan
denkbeelden van de noodzakelijkheid eener
weieldotnwen te)ing bij haar lot een over
tuiging zijn vastgegroeid- In haar verhine
phaniasie wordt het heil van het menseh-
dom Siechts geboren in een bloedige wor
steling der verschillende maatschappelijke
klassen.
In ons land vertolkt dan ook niemand
zuiverder het revoiutionnair sentiment dan
deze dichteres, die haar groote talenten in
•dienst heelt gesteld van de misdadige en
onchristelijke revolutieleer, van oen klassen
strijd die zich in bloed en tranen wil uit
vieren.
Deze vrouw nu heelt zich dezer dagen
over de transportarbeiderssiaking uitgela
ten en het is wel teekenend. haar met de
voile kracht harer overtuiging te hcoren
verklaren:
„In den tegenwoordigen tijd moet uit
een loonstrijd als vanzelf de politieke
strijd geboren worden bij eemge uitbrei
ding van het confict. in het bijzonder
geidt dit voor stakingen, welke diep in
het economisch leven ingrijpen, zooa s de
transporiarceicicrssiaking. leii slotte grij
pen dan politieke en loonstrijd in. elkaar
en vormen een ondeelbaar geheel. Blijft
men de havenstaking zien enkel en alleen
als een looft/staking dan, geloof Ut, is de
kous van slagen niet groot. Resuiiaat,
inwilliging van de loeneischen. verwacht
ik alleen, wanneer de staking zich uit
breidt over het-geheele transportwezen in
den ruimsten zin."
Ziedaar dus ronduit verklaard, dat hel
proletariaat iedere groote economische
strijd tot een politieke moet maken, dat wil
zeggen, moet aangrijpen om de bestaande
orde omver te werpen en door revolutie een
dictatuur van de brute kracht te vormen, die
die voert tot de rampzalighelden, waarvan
Hongarije de droeve uitkomsten liet zien
en waarvan de Russische gruwelen nog da
gelijks spreken.
Daaruit blijkt ook de kortzichtigheid dier
katholieke transporarbeiders, die op de
jongste vergaderingen in Rotterdam en
Amsterdam verklaarden: tegen de revolu
tie willen wij vechten, maai" van deze sta
king willen wij niet afzien. Mevrouw Ro
land Holst heeft het nu ruiterlijk verklaard:
deze staking wil niet anders dan de revo
lutie.
De geestelijke adviseur, die dan ook te
Amsterdam verklaarde: gij zult nog wel
eens spijt hebben van uw besluit om door
te staken en op uw beslissing moeten terug
komen, sprak een waar woord, dat de ka
tholieke transportarbeiders helaas niet be
grepen hebben?
DE COMMISSIE VAN HERSTEL.
Volgens de „Echo de Paris" koestert
men groote verwachtingen voor een nieu
we oriëntatie tengevolge van de aanwezig
heid van Poincaró (als voorzitter) in de
commissie tot herstel Allereerst zal hij zijn
krachten wijden aan de kwestie van het
opschorten van die termijnen betreffende
de ontruiming van het Rijnland. Het is
helaas maar al te waar, vervolgt liet blad,
dat do tor zake door Mi 11 er and aangeno
men houding verzet heeft ontmoet in den
boezem der commissie, die zich niet heeft
willen vereenigen met het besluit tot op
schorting dor termijnen. Een en ander is
niet vreemd aan het aftreden van Jonnart.
Men mag verwachten, dat hot gezag-van
Poincaró op dit gewichtige punt goede re
sultaten zal bereiken.
iD© „Echo de Paris" publiceert oen on
derhoud met Jonnart, waarin deze het be
richt van gisteren over verschillen in dc
commissio van herstel tegenspreekt en
zegt dat dit dwaasheid is, aangezien zij in
do kwestie van het bezethouden van den
Rijnoever niets te zeggen heeft. Daarover
beslissen alleen de regeeringen cn kon dus
in oommissie geon meeningjsverschil ont
slaan. Het blad voegt er echter tenden
tieus bij, dat het Amerikaanaehé en Engol-
sche lid van de commissie geen Fransoh
kennen en dat dus alles telkens vertaald
moet worden.
DE FRANSCHE SOCIALISTEN EN DE
DERDE NATIONALE.
Het soc. congres van de federatie van de
Seine heeft zich met groote meerderheid
uitgesproken voor onmiddellijke aanslui
ting bij de Dorde Internationale.
FRANKRIJK HET KIND VAN BE
REKENING.
In een tegenover Engeland en Amerika
zeer heftig artikel betoogd do Matin", dat
de ernstigste kwestie voor Frankijk, die
nu te Londen zal behandeld worden, niet is
Turkije of Rusland, maar de schepen-kwes
tie. Men is bezig daarin Frankrijk schan
delijk te benadeolen. Wilson en Lloyd Ge
orge zijn samen overeengekomen, dat de
naties, die tijdens den oorlog schepen in
beslag genomen hebben, deze mogen hou
den. Zoo krijgen de Veroenigde Staten,
die maar 354.500 ton verloren hebben,
620.000 in de plaats, waaronder de mooiste
Diriteche schepen, dio daarheen gevlucht
zijn, toen Amerika nog neutraal was. Er
ger nog is het met Brazilië, dat 25.000 ton
verloor en nu 230.000 ton houden zou. Vol
gens dezo regeling zou Frankrijk maar
40.000 ton krijgen en van de 549.000. die het
volgens de voorloopige regeling beheert, cr
300.000 moeten teruggeven. Zelfs wordt al
met dwangmiddelen gedreigd. De Fran-
sche vertegenwoordiger te Londen heeft
doen weten, dat, indien Frankrijk weigert
zich te schikken naar de overeenkomst
van Wilson en Lloyd George en deze sche
pen terug te geven, Engeland op Frankrijk
pressie zou kunnen uitoc-feneu door op
schorting der kolenleveranties, weigering
cm bunkerkolen aan Fransehe schépen in
heel de wereld niet langer beschikbaar te
stellen, weigering tot levering-van de
schepen, die in Engeland voor Fransehe
rekening worden gebouwd en door finan-
cieele pressiemiddelen.
Tegen dergelijke eischen, door dergelijke
bedreigingen gesteund, verzet de „Matin"
zich krachtig. Allereerst moet rekening
gehouden worden met het feit, dat de
Fransehe werven tijdens den oorlog niet
konden bouwen omdat in 't gemeenschap
pelijk belang de geallieerden voor den oor
log werkten. De vaststelling van het deel
der Duitsche schepen, dat door elke natie
„voorloopig" beheerd zou worden, is tijdens
de conferentie zeer zorgvuldig en na lange
onderhandelingen geschied. Frankrijk kan
thans niet aanvaarden, dat zijn deel ver
minderd wordt, omdat Amerika thans de
inbeslaggenomen schepen houden wil en
dit voorbeeld gevolgd wordt door „autres
nations intéressées sinou dans las pert es
du moins dans les profits."
Komt het tot stemmen, dan heeft Frank
rijk Engeland, Amerika, Italië en. Japan
tegen zich. De „Matin" besluit met de
hoop uit te spreken, dat do regeering de
alios zal kunnen doen begrijpen, dat Frank
rijk onmogelijk aldus afhankelijk gemaakt
kau worden voor zijn voedselvoorziening'
on verbinding met de koloniën van ande
re, mer begunstigde naties.
HET GROOTE V it AAGTEEKEN.
Moer dan ooit last men in het duister
over hetgeen er nu eigenlijk in de binnen-
en buiteniandsche politiek omgaat de
mysteriën van d© middeleeuwen zijn niets
vergeleken bij die van 1920, meent Clement
V" autel.
Wat wil persident Wilson? Waar is hij?
Wat voert hij uit? Is hij weer beter? Is
hij eigenlijk wel ziek geweest? Wat heeft-
hij gehad? Is president Wilson nog een
groot man of moet men hem beschouwen
ale een leuterende maniak?
Men weet het niet!
Dn de Bolsjewiki? Zijn het nog misdadi
gers of zijn het prachtkerels, niet wien.
met het zoo gauw mogelijk eens moet zien
t-o worden? Wat gebeurt er nu eigenlijk
in Rusland? Loopt Lenin op zijn laatste
b-cnen of is hij machtiger dan ooit? Is he-t
Rooda leger een havelooze bende of oen
stevig georganiseerde en goedgewapende
nationale strijdmacht?
On no sait pas! tMeu weet het niet)
Bestaat er in Frankrijk nog een fiuan-
ciisle politiek en laat men er zich iets- ge
legen liggen aan de toekomst?
Bestaat het vredesverdrag met Duitsch-
ïaud nog? Zijn de Duits diers nog van plan
hun schulden te betalen en zijn de gealli
eerden nog mans genoeg om hen ertoe te
dwingon? is het Duitsche leger 200.000 man
sterk of 2 millioen? Wat met Wilhelm?
is do Volkenbond nog toekomstmuziek of
wel een herinnering?
W at is er geworden van de fiancees van
Landra?
Het is alles één groot vraagteken. En
het ziet er niet naar uit of de oplossing
spoedig zal komen!
LENIN AAN HET WOORD.
In 'n interview, dat Lenin toestond aan
de „New York World" en waarvan melding
wordt gemaakt in de „Daily News", heeft
deze verklaard, dat de bolsjewisten bereid
zijn vrede to sluiten op voorwaarden zóó
billijk, dat zelfs de meest imperialistische
kapitalisten daartegen niets zouden kun
nen inbrengen. Hij is vol vertrouwen, dat
do sovjet-regeering niet in gevaar ver
keert door militaire kracht te worden om
ver geworpen en hii beschouwt de handels-
voorstellen der geallieerden als onoprecht
en als een zet in het politiek schaakspel.
GEÜEMGBE BUITENL. BERICHTEN,
Clemeneeau op reis.
De Tijger heeft tijdelijk afscheid geno
men van de politiek, maar de pers kan
hem toch niet met rust laten. Edouard He-
lëy vergezeld hem uaar.j#de woestijn en
vertelt in 't „Journal" bij gebrek aan bete
re kopy, allerlei grapjes van Clemeneeau.
Zoo moet de oude politicus, toen hem
mededeeling werd gedaan van Millerand't
verklaring, dat hii in de Russische aange
legenheid de politiek van Clemeneeau, zou
voortzetten, gezegd hebben: „Nu, nu, dat
kan grappig worden."
Hij denkt er over zich een villatje op da
helling van den Stromboli te koopen: niet
duur, aardig wonen en vrij centrale ver
warming!
Overigens doet hij een vermicelli-kuur
een der vele, want hij heeft veortier
kwalen, „evenveel kwalen als Wilson pun
ten heeft".
Einde April keert hij terug naar Parijs
niet in de jiolitiek. maar.in den han
del. Clemenceian in den handel! Hij vindt,
dat be.t nu tijd wordt om in financieel op
zicht voor zijn toekomst te gaan zorgen,
Eindelijk is hij er achter gekomen wat" ei=
genlijk de handel iskoopwaar verkoopen,
welke je niet gekocht hebt. Dat is het
middel om in een o-nrmeaien rijk te wor
den.
Een nieuwe Duitsche Leening?
Naar de BerL corresp. van het Hbl. ver
neemt, koestert de Rijksregeering bet plan
voor den dag te komen met een groote bui
teniandsche leening. Men hoopt dJat
niettegenstaande de onderhandelingen met
Nederland op zooveel moeilijkheden zijn
gestuit in de eerste plaats de neutrale
rijken deel zullen nemen a,an deze leening.
Een voorstel tot het aangaan eener ge
dwongen leening zou volgens een mededce-
ling van zekere zijde die met officieele
kringen in relatie moet staan, niet wor
den behandeld, daar de Rijksminister va»
financiën eienst weuscht af te wachten
hoeveel de vermogens- en andere belastin
gen zullen opbrengen.
Chineesche Leening.
De onderhandelingen in New-York om
trent een Chineesche leening groot 5 mil
lioen pond Sterling, hebben een bevredi
gend verloop. De' uitgifte zal v.. trechijn-
lijk over een maand plaats hebben. Heit
Britac-he gedeelte zal in Amerika worden
uitgegeven, heet Fransehe in Japan.
Het rendement zal vermoedelijk 8 pel.
bedragen.
Met ingang van 1 Maart e.k. zal het
tarief der openbare „taxi-cabs" te Londen
met 50 pet. worden verhoogd. (Die verhoo
ging is het gevolg der hoog"© benzine
prijzen).
De Engelsche bladen melden dat de
katoen-spinners voornemens zijn een loons-
verilo-cging te eischen van 100 pet boven
de voor-den-oorlog loonen. -Bij dezen loon-
eisch zijn 400.000 werklieden betrokken.
Het officieel verblijf van £fen Engel-
sehen bisschop van Chester wordt bij ad
vertentie te koop aangeboden. De bisschop
Dr .Paget, woont tijdelijk in een veel een
voudiger huis, waar eens de kanunikken
woonden. Iu de advertenties wordt het pa
leis uitnemend geschikt verklaard voor
familie-pension.
Kort na zijn benoeming verklaarde Dr.
Paget dat 'hij niet in het paleis wilde
wonen; onder de huidige omstandigheden
achtte hij het niet juist daar te verblijven.
Men zal pogen de Nationale Vereeni-
ging van de Engelsche Kerk te lie wegen
in den vervolge het overgaan van kerke
lijke goederen aan particulieren tegen te
gaan.
Volgens de Times is een bom gewor
pen naar Sjafik Paska, den Egyptischen
Minister van landbouw. De minister ont
kwam zonder letsel bekomen te hebben.
Te Stavanger Fjord is eeen zekere
Jozef Newman gearresteerd, die voor een
waarde van 10.000 dollars aan diamanten
wilde smokkelen. Dé diamanten waren
verborgen in tandpasta en in een vulpen.
111.)
Een dankbare glimlach was haar ant
woord. Zwijgend bleef hij eenige minuten
naast haar staan. Alvorens naar zijne plaats
terug te keeren, sprak hij
„Nu weet ik ten minste hoe gij Ijeet,
4-k mag mij thans zeker wel het recht
.van een vader toeeigenen en u Laura h©e-
ten, niet waar? Dan krijgen dat koude
wooid „mejuffrouw" en ook de naam van
Agnes welken wij u gaven, hun beslag",
„Niets zal mij aangenamer zijn," was
haar antwoord, „uw© pleegdochter heet
yoortaan zooals toot ieder haren vriendin
'Laura Traumbach.
Intusscben was het gesprek aan tafel
imet de meeste levendigheid voortgezet
len eenige genotvoile ,uren werden er door
gebracht vóór men zich ter rust begaf
Charles vertrok alleen en liet zijn vriend
genot der beminnelijke gastvrijheid
Van dokter Chantilgois. Al koesterde hij
•v. t .geheim den wensch dat hij bij hem
aJm mocht hebben genomen, hü
- daar liever geen© verandering in
brengen te meer daar de beide collega'f
naderhand ten opzichte der verdere be
handeling van Laura in een wetenschap
pelijk onderhoud waren getreden, in welk?
sfeer het hem zeer moeilijk viel zich te
bewegen.
Vier dagen van onverstoord geluk gingen
er voor Laura voorbij. Haar spraak was
in dien tijd veel verbeterd en zij sterkte
zichtbaar aan. Ho® zorgvol ook de behan
deling, welke zij bij haren pleegvader
ondervond, mocht heeten, toch was het
zeer natuurlijk dat zij in stilte reikhalsde
óm te vertrekken en de neiging om hare
moeder weder te zien niet langer kon be
dwingen.
'Op den avond van den vierden dag kwam
eindelijk de broeder des dokters tehuis.
Ofschoon hij «enigszins voorbereid was
op het tooneel dat er gedurende zijne af
wezigheid kon worden vertoond, bleef do
afloop nog altijd voor hem in 't onzekere,
en piet welgevallen hoorde hij het ver
haal der beide geneesheeren, dat alles zich
naar wensoh had toegedragen en het ver
moeden van zijn broeder en den heer
Lindseheier waarheid bleek te zijn. Hij
bracht Laura zijn® gelukwenschen, en
deelde aan Charles, toen deze dan volgen
dien dag terugkwam, zijn wedervaren me
de omtrent zijne-bemoeiingen in zake de
nalatenschap van den heer Bolard, waar
van men zulk een gunstigen uitslag had
gehoopt, doch welke, volgens hem, zeer
waarschijnlijk tot geen gewenscht einde
zouden leiden. De. aanzienelijke nalaten
schap vond een stoutmoedigen betwister
in ©en zeker iemand die zich een neef
van den erflater noemde en dien graad van
bloedverwantschap ook meende te kunnen
bewijzen. Het rechte tijdstip dat Oiara
Bolard als kind uit Rouaan was vertrokken
kon men niet aanwij'zen, niemand was er
zelfs op te sporen, die hare geboorte al
daar kon bevestigen, en de geboorteakten
dia feeds met veel kosten waren gelicht,
deden oen ongelukkige naamsverwarring
zien, welke de zaak hoe langer hoe duister
der maakte en den advocaat wilde men
zijn vermeend recht doen gelden, tot een
rechtsgeding zou noodzaken, dat even kost
baar als ingewikkeld kon zijn.
Ho® gelukkig Charles zich mocht ge
voelen, toen hij tot het .vermoeden kwam
dat Oiara Bolard familie in Frankrijk had,
wier rijke nalatenschap haar door erfenis
een onafhankelijke positie in de maatschap
pij kon bezorgen, er was in dat te ver
wachten geluk, al deed het hem ook .ge
noegen het meisje daarvan kennis te mo
gen geven, iets wat niet geheel en al
met zijn zienswijze strookte. De jonkman
bezat veel eigenwaarde en daarbij de nei
ging, om, misdeeld van fortuin als hij
zich zag, een eigen weg door het leven
te zoeken en zich een bestaan te verwerven
dat, onafhankelijk als hij het wehschfcej
geen financieele hulp eenèr vrouw gedoog
de. Al gunde hij Clara volgaarne dat for
tuin en al mocht het geen zaak zijn de
gelegenheid om dit voor haar te verkrijgen,
tie verwaarloozen, aangenamer zou het hem
geweest zijn, zoo hij haar zonder dat een
maal da zijne had kunnen noemen. Uit
dien hoofde was 't hem niet ongevallig
dat het verkrijgen dier erfenis vele be
zwaren opleverde, en ofschoon hij dit in zijn
brieven aan het meisje niet bekende, voéd
de hij de hoop, dat de geheele toeleg,
al zou da zaak tót een rechtsgeding leiden,
op niets zou uitloopen.
Zeker had Clara' hem, ware dit ter
harer kennis gekomen, zijn te ver gedre
ven gevoel van eigenwaarde zeer kwalijk
genomen, want al was zij niet jjdel ge
noeg, pan,, toen de fortuin haar 'den rug
keerde, aooals velen met een teugelopzen
zucht naar rijkdom te haken, het ging
toch njgit aan, pm wanneer deze .zich
onverwachts op haar levensweg voordeed
haar geheel en al te versmaden.
Dr;" mannelijke trots werd in Charles
niet minder, toen hij in zijn nieuwe be-
kreeg Dagelijks was hij in de gedegenheid
trekking vasteron grond onder den voet
op te merken hoe hij in al zijn werk
zaamheden en gedragingen aan zijn pa
troons beviel, en hij gevoelde dat er een
tijd zou kunnen aanbreken, waarop hij',
zich in zijn nieuwen werkkring voortdu
rend handhavende, zich eindelijk onmisbaar
kon maken. Hij had, 't is waar, met vele
moeilijkheden te kampen, zoo was 't hem'
zeer moeilijk zich voortdurend in de
Fransehe taal te moeten uitdrukken cn
kwam zijn gemis aan genoegzame ge-
ographischa kennis op zijn reizen niet
zelden zeer duidelijk aan den dag, doch
dit alles waren gebreken, welke door ge
duld en een vasten wil overwonnen kon
den worden.
Zeier aangenaam was hem op zekeren
dag de mededoeling van een zijner pa
troons, dat hij voortaan ook Nederland
zou moeten bereizen en men van zijn
bekendheid met de behoeften en do ge
bruiken zijner landgenoten een gunstige
ujltbjigiding vppr de zaak verwachtte.
v (Wordt vervolgd.)
