No 69
Woensdag 24 Maart 1920.
13e Jaargang
DF. RFVOT.UTIE IN DUITSCHUAND.
H et witte huis.
iarkt
:.-K. MIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HdLtAN©
PTTTTPNLAND.
Ernstiqe toestand in het industrienebiedhet roode leper tracht met Nederland ie onderhandelon over den
aanvoer van levensmiddelende ^ederlandsche reoe&rinp weinert Het roode leper naar de Ne^erlandsche
nrens? De Rijksmini«*ers Giesberts en Sraun ziin te Essen aanpekomen om mei de communisten te
onderhandelen. Von Trotha en von Liittwitz in militair arrest gesteld.
verbeurtiveÈ?
Uitspraak?'
In K., klooft
I zonder ao
|s. 75 dagen
In reehtsver-
llen gevange
Hl
Je arbi-
het schrij-
rtalen Bcjadi
ierati®, b©.,
Jemiddelingtj
cle Minister
lisporlarbei-i
nsportarbei-
aanleiding)
beft aan dia
Ihij hun een
|l geeft den
opmerldn-
fat hij geen
lussch'en da
Ichrijven als
Ikingen mij-
lin <14 loon-
Jn dit loon
de punten,
I-bi trage zog
I „Noord'' en
p. a. Paul
Minister het
en afschrift
Maart 1920
Pa, benevens
d.t comité
hl ik van LT
hike opmerk
jig geven enl
jn door arbi-
Inde aan da
lan zou het
vernemen de
king de arbi-i
ÜHLAND.
len Maandag
Jjnsclie voor-
|en fusschen»
der Roode
groot aantjt
findagmorgein
waarbij ar-
lebezigd. Een
lie Gardisten!
I ruimden hel]
ld op de aan-
|r het arlille-
20 minutenr
Jen ongeveer
bnden. In net
Veeds 35 doo
fde der troy-
nntal doodein
jidendorfi'f is,
I,putsch" dar
len bevel lot
It aantal doo
lt er stad, be-
I getal der ge-
fordt" gemeld,
van Nosket
af te treden,
lm aangedron-
]k in een tel©»
Ik" wordt ge
len.
|nde punten is
ren de regee-
IREGEE-
•nal" verneemt
[ijk is, dat de
aftreden.
IER DUIT-
J.
ounud" meldt,
en beeft in liet
reden. Groote
plaatsc|n ge-
der Spartacis-
euwe bloedig®
ites is e^n rei
ende waggons
wetslen.
e aardappelen-,
d. Aanvoer 2
Exporlveiling.
ooi f2.80—3.60 I
-6 80 peir 100
en' f 1.90—2.60
18—32 ct. per
100 stuks: prei
•aapstelen f 3 901
s per 100 bos; j
aas: 2 stapels
per kilo.
vette f 1.40
gelde f 350
15 stieren; 51
alveren f2.60
luchtere kalve-T-
varkens f 1.44— j
re varkens f5$
42, matig; 100$!
icneieren f10
100 stuks; 14»(
- 111
BLAD
Abonnementsprijs:
Per kwartaalf 2,—, franco per post f 2.50j
Met Geillustreerd Zondagsblad t 0.45 hooger.
Verschijn* dagelijks
Bureau: HOF @5 ALKMAAR. - Te!©f©on: SSKicTiE^eJ^ 433*
Advertentieprijs:
Van 15 regels f 1.26 elks regel meer f 0-25 j
Reclames' per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aan
bod" bij vooruitbetaling per plaatsing f 0.60.
Aan allo ebonite's wordt cp eenvraag gratis eon polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van fSCO,—1400,—, f200,—, flOO,—f60,—f35,— f 55.—
Zelf-tractatie.
Sinds de gemeenteraden in den lande bij
de laatste verkiezingen op radikale wijze
al dan niet tot blijvende voldoening der kie
zers gedemocratiseerd zijn. is in meer
dere college's van vroede vaderen een s'reven
op te merken omzichzelf te tracteeren,
met een beroep op de democratie".
Men spreekt ervan, de presentiegelden
voor de leden van den raad tot een aardis
bedrag te verhoogen, den raadsleden een
gratis-telephoon en (in groote steden) een
gratis tram-abonnement te verschaffen.
En hier en daar (nomina sunt odiosa: na
men noemen is hatelijk!) nam men ook al
reeds besluiten in die richting.
Iedereen zoo redeneert men moet lid
van den raad kunnen worden; finanüeele
bezwaren al'hans mogen er voor niemand
bestaan; 't zou niet democratisch ziin- in
dien men door weigering van een flink pre-
sentie-gpld. van een telenboon enz. het i-aarls
fidmaaaschap voor den mindergegoeden bur
ger zoo niet onmogeliik dan toch bezwaar-
Iifk-wapr te-nemen zou maken.
Men gunne ons de bescheiden vraag, of bet
beroep oo de democratie hier wel juist is-
Hef wil er bij ons niet in, dat een minder-
gegoed burger geen actief en nuttig raads
lid kan wezen, indien niet zoowat ai ziin
werkzaamheden in dienst der gemeenschap
gefaald worden, indien hij niet de beschikking
heeft over een te'ephoon, en (in groote ste
den! over een tramabonnement.
Hef is de eer en de verdienste van een
raadslid, gekozen dank zij hef vertrouwen
door de kiezers in hem gesteld, dat hii zich
om wille van hef algemeen beianv hef eenpn
ander wil getroosten, en, al is hef billiik
dat hii voor den verzuimden tüd eenige ver
goeding on'vangt. de hoogere beteekenis van
het raadslidmaatschap gaat verloren, indipn
<?e raadsleden zich voor hun werkzaamheid
in dienst dev gemeenschap min of meer vol
ledig laten betalen als min of meer deftige
arbeidprs in loondienst.
Maken wii derhalve bezwaar tegen toeken
ning v?n presenfie-gelden. waarbii er naa-
gestreefd wordt, het werk te betalen non
ernstiger bezwaar meenen wij te moeten ma
ken fern gratis felenhoon. gratis tram abon
nement. enznaarmate dergelüke faciü-
tei'en nog rmnder noodig ziin voor epn goede
venmll'nn van het raads'idmaatschan.
Met de eiscben der democratie hebben deze
laats'? faciliteiten fen van 't een zal men tot
het ander Vomer!! nie's uit te staan, eer
der lnken zü ons een zelftractatie. waarb"
men zeer gemaVMiik rovaal kan ziin! en
welke des te lichter een verkeerden indruk
moet m°Ven en de hurperü. naarmate de ge-
meenfe-finanpiën méér behoefte hebben aan
een hii m'fs'pk zm'nic beheer.
Als er 70'tijg geleefd moet worden met de
gemeentenp'den dan dienen de vroede vadp
ren vooral, wanneer het hun pio-pn norfe-
monnaip betreft het voorbeeld fe geveti.
Hef verbeiigf ons dezer dagen rmveme-k'
te hebben dat wii in dpzp onze m»en!ng rde1
alleen staan. dat iuist uit kringen van
gpmppnte-dio-nifari-oen. n) d00(. ,ton
redactenr van P-K- OpmeenfenelitieV" ge
waarschuwd wordt tprren zelf-berifHging,
door gemeente-raadsleden.
Dit geeft on« goede hoop. dat het nn"p-
(vensebfe streven althans in Rooms Mie
kringen geen verderen voortgang zal heb
jen
steld als het eenigste middel om den onder
gang te ontkomen.
Deze staking moéten we winnen, zoo heb
ben de leiders gezegd, anders is het ge
daan met de macht der organisatie, anders
hebben de arbeiders niets meer te zeggen.
En als de arbeiders niets meer fe zeggen
hebben, danarme arbeiders-
De arbeiders moeten hef winnen. dat
wordt onvoorwaardelijk vooropgesteld. en
vandaar dat men o, zoo logisch! van
kwaad tot erger komt.
Met staking in het transportbedriif alléén
bereikte men tot op heden niet het verlangde.
hea geëischte resultaat. we nu! Dan moe
ten er maar solidariteits-sfakingen geprocla
meerd worden!
Hoe meer de gewijzigde toestanden gaan
wringen (de Scheepvaarivereeniging „Noord"
te Amsterdam deelde reeds mede, dat het
werk in de havens zou hervat worden in ver
band met het groote aantal werkkrachten van
buiten!, des te minder kieskeurig worden de
stakers op de middelen, welke toegepast kun
nen worden om misschien nog den strijd
(geheel of ten deele) te winnen.
Dan moeten er maar solidarifeits-stakin-
gpn n-Ptvocietreerd worden! 7oo hebben
verschillende min of meer revolutionnaire
sprekers bii gelegenheid van een openlucht
meeting dezer dagen te Amsterdam aange
maand
Koste wat het koste! De staking moet
gewonnen worden, desnoods door middel
van algemeene siaking, die de laatste over
gangsphase kan vormen totde revolutie-
Nederland! Goedwillende arbeiders van
Nederland! Let op Uw Saeck!
Even óver onze grenzen viert de Bolsjewis
tische revo'utie hoogtij.
Hoe licbt'liik laait een felle vlam óver -
Mm kwaad tot Broer.
De staking in het transportbedriif schiinf
tiaar verloop te moeten gaan nemen, zóó, als
bii iéder conflict bef geva' is, wanneer de
JVPrvn'r *"n bit tinei-bïint- wnrS' irnnrore-
1
Regeering en vakvcroenL
gingen.
De Maandag gehouden besprekingen,
waaraan de vakvereenigingen van arbeiders-
de vereenigitigen van kantoorpersoneel, als
mede de besturen van de beide socialistische
partiien deelnamen, hebben tot het volgende
resultaat geleid:
De leiders der onafhankelijke socialisten
sluiten zich aan bii het parool tot opheffing
van de algemeene staking, nadat hun onder
handelaars in hoofdzaak de volgende conces
sies ziin gedaan:
1. Terugtrekking der troepen uit
voorsteden en de straten van B'erlh'n tot aan
de Spree-linie; ds binnenstad blijft ter be.
scherming van do regeeTÏngsgebouwen enz
bezet.
2. Opheffing van den verscherpten staat
van beleg-
3. Er zullen onderhandelingen met de
vakvereenigingen plaats hebben over de
voorwaarden tot het deelnemen der arbei
ders aan den veiligheidsdienst.
4. Gereserveerde houding der troepen in
het algemeen, in het bijzonder echter in het
"ïibrs-obied.
De organisaties hebben zich verplicht on-
mni.Jpllük opnieuw blip-,,, te Vemen en een
beslissing over 'de 'noódzakeliike etappen t»
nemen, voor zooverre de nieuwe punten van
het vaikvereenigingsnrogram niet vervuld,
of de concessies, d'o de regeering gedaan
heeft, niet jün nagekomen.
Van beteekenis voor het tot stand komen
van deze overeenkomst is d" mp<ledQeling
dat de ministers Moeke en Hpinp hun ver
zoek om ontslag hebben gehandhaafd.
De ICnbinetshervormiiig
Uit Berlün wordt gemeld;
Ten gevolge van Moske's verzoek om ont
slag, dat door vbai*t js aangenomen, heeft
ook president Eberf plan om af te treden.
De sociaal-democratische fractie hoopt hem
echter te kunnen behouden.
De fractie hield zich bezig met bet toot-
stel van de onafh ar, hein ken» e»n zuivere
sociaaldemocratische arheidersrpgeering te
vormen. De onafhnnkcliiken hebben foegp-
eeven. dat daarin ook de efhris+elüke arbei
ders zifting zonden mogen bobben. De mepr-
derbeidasocialisfiecbe fractie besloot den
democraten en het Centrum de vraag voor
te leggen, hoe ril zouden den'-.n over f("
zuivere arbcïdersregeerin.g. Er werd niet
aan getwnfeld of een zuivere arheiders-
rpgeering zou buitengewoon groot# moeilfik-
heden meebrengen voor de buitenlandsche
politiek, vooral wat betreft de voedings- en
credietouaestie-s.
Ook over het gevaar van de afscheiding
van het Rijnland en Zuid-Duitschland werd
gesproken. De fractie keurde eenstemmig do
overeenkomst tusschen de coalitiepartijen
en den bond van vakvereenigingen goed.
Van andere ziide wordt verklaard, dat
onafhankelük van deze plannen, ©en vervan.
sing van den minister van buitenlandtscbe
zaken overwogen wordt. Drie candidaten
wonden genoemd: graaf BrOckdorff Rant
zau. de Duitsche gezant in Born Adiolpb
Muller, en „Ministerlaildireiktor" Dlrich
Rauscher. Verder wordt verklaard- dat de
sociaal-democraten den post. van rijkskanse
lier weer door hun pprtii bezet wi'len 'den
Verschillende candidaten uit de part-ii wor
den genoemd, o.a, de bekende miinw&rkers-
leider Huê, en de moerderheidssocialist Ad-
Braun (Franken).
Uit het industriegebied.
De roode uitvoerende naad to Dortmund-
heeft gisteren geantwoord op een oproeping
van rechts, waarin stemming goma-akt werd
voor hot plan, om de dictatuur van do raden
op to ruimen door geen levensmiddelen naOT
het Roergebied te zenden.
De raad zegt. dat hst hede nüverheids
gebied in dp maoM van het revolutionaire
nrolot-ariaat is. Daardoor zb'n ook de steen
kolen van Duitschland in ziin bande"
men, en wat dat betoekenf. -kan iedereen
licht bevroeden. Fr zün reeds omlevknude-
"ncpi, gaa"de. volrens wpllrp voor elk» ton
steenkool die uit !»»t Roergebied weggaat
„e" beuaaldp bopveélkeid levensmiddetep ge
ruild moet worden. Met niiverheidsgebVd za1
geen bonger lüden. omdat het het hoste be
taalmiddel ter wereld bezit.
Een afvaardiging uit het, hoofdkwartier
van het reod-c leger onderhandelde gister
avond te Veulen met de rnksafgevaardicden
Rurge en SoRmann die tot de meerdcrbe'ds.
socialisten bebooren, cn verzocht hun hun
invloed bil de riiksregeering aan te wenden,
opdat de rilks-wcer hef ipdustrtpgehicd nipf'
binnen zou rukken. Als de riiks-weer komt
zou dp orde epstoord worden.
AMus wordt uit bef Centrum v-an do bols-
,'ewlsti'sehe macht in bet industriegebied ge-
moU. Aferd-er sprelren da roode hoeren over
een leger, met een linkervleugel van RO DOO
tot 60-000 man. Zii geven zelfs een legevbe-
richt uit mot opgeschroefde oorlogstijd in-
gen. 1
Wii vertrouwen, dat het in tusschen zeo'n
vaart niet loopen za!. De Regeering te Ber
lün houdt zich ka'-m en heeft twee ministers
Giesenberfs e* Braun naar Fssen gezonden,
om m&t do eommuniaten te onderhandelen.
OveT den toestand van gisteren meldde d"
correspondent van het „Hhl." te Dusaeldorf
als volgt:
Dé toestand in liet Rrmsch-We-stfaa.l-
sche iorlusdjege' i d is weinig1 veranderd.
Do coniTnuristen beheerschen nog steeds
het geliede onbezette gebied on zijn er
gisteren en in den aFgeloopen nicht ook.
in gedaagd, verder naar het Noorden van
Westfa'on door te dringen. Over hun
doeki"den zijn d,e Spartanisten in het
Buhrme'icd het niet geheel eens. Terwijl
men in E=S'n naar een zuivere radtcn-
reiHibliek streeft, is men in andktre dto-
tri-'ten meer bezonnen en eUcht, all°en ee-n
grooteron invloed! van d» onaflia.nkelijken
en d© poü'iek golijkgek'eurdc e'ementien
op dl? verseMTerde hestuursliehamen. Al-
'oen hierover is men het over die gehoele
'i-ie eens, d'at de rijksweer moet woeden
afwschaft en vervangen door een arbei-
dK>rsleger. Of me-n dit nu een rood leger
of een Spartacistengardte wil noemen, het-
resuFaat is hetzelfde: het gewapende pro
letariaat za! voortaan alle m'acht in ham
dien hebben.
Wat or van het industriegebied zal wor
den, is nog in het geheel niet te over
zien. De opvatting is algemeen, dat de
VemoPri"gi niet over voldoende troepen be
schikt om het Ruhrgehied met geweld te
bevrijdén. Men zal dus van Berlijn uit
met de communisten in onderhandeling
moeten treden. Te dien einde zijn de mi
nisters Giesberts en. Braun reedfe in T's
sen aangekomen.
De besprekingen, die de burgemeester
van E=s"n en eenige leden van den Es-
sencr VoüzumBrat te Berliin gtehoudon
Imkhen 0"er de quaestis d"r levensmid-
del^nvcorzieninv, zijn volgens een be
richt van de Kölni«che Zei'ung geheel
zo"der resultaat veM"ven. Het rijk wil
ann het inrlus+ri>gevi''d noch uijt de riiks-
vonrra'en levensmiddelen ter beschikking
st.e'len, noch is het geneigd het aandeel
af te staan, dat a-an buitcnlandsche wissels
h"t. im'us'ri^ce' i°d toekomt voor den uit-
vo-r van kolen.
De correspondent van heit „Hb'd." te
BerGi-n meldt hedenm-OTgen het volgende:
Als hoogst ernstig beschouwt de Tïegee-
ring de situatie in het Ruhrgehied.
Hier heeft men te doen met een werke
lijk rood leger, dat beschikt over talrijke
wapenen van uitstekende kwaliteit. Dit
is niet te verwonderen, aangezien in dit
gebied alle groote wagenfabrieken gele
gen zijn. Het rood© Rubrleger beschikt
over een hr-u-schcn general en staf en een
hoofdkwartier. De discipline moet uitne
mend ziin. Alle moderne militaire hulp
middelen ziin aanwezig en er gaat van dit
leger een groote aotie uit.
Belangwekkend in hooge mate voor ons
land is, dat de hooge druk van het roode
leger gericht is naar de Nedcriandsche
grens en dat men reeds economische aan
sluiting met Nederland heeft gezocht»
Gisteren onderhandelde een deputatie der
roede troepen naar mij van betrouw
hare zijde wordt mecle-godepld met dei;
Nederlandsohen gezant t-e Berlijn, natuur
lijk zonder resultaat, terwijl ik van de
rijksregeering verneem, dat ook met de Ne-
derlandsc-he regeering onderhandeld werd
over het ruilen van levensmiddelen tegen
steenkool, hetgeen door onze regeering na.
tiinrlijk werd geweigerd.
Va.n Duitsche militaire zijdie beweert
men. dat het roode leger zich bevindt iu
de lijn WeselEmmerik, rnnnr dat ten
noorden daarvan röksweer staat ouder be
vel van generaal Wackor in Munisler, due,
aan de regeerinc b"°ft gemeld, dat bij
baar trouw zal blijven.
Over de afgeloopcn dagen kreeg ik het
volgende overzicht:
Essen viel na bloedige gevechten op 19
klaart in handen van d© roode troepen. Ot
"O dozer vielen Remseheid Duevldorf on
Mnhlheim, den Sloten Och de. Able, Oei-
stein en Duisburg. In al deze plaatsen werél
een raden-reaeering uitgeroepen. Bü D"is-
bnrg seboten va-n af de demarcatielijn
B"lg;.sebe troepen uit pantserwagens op
het roode leger.
Den Sasten zette de onm.arsch van hef
roode leger in, met hoofdrichting Neder-
landscho grens.
A's een staaltje, hoe heftig, die gevechten
tusschen het Tocde leger en d-e regcerïnvff-
troepen ziin, dl ene, dat bii een der ge-
V""bfen bet i a f a nt" r i e-re "dm erit 61, tien
off'eieren en 25 man verloor.
Men ontveinst zich van regearingsziide
niet. dat er zeer veel troepen noodig zul.
len zi'n om het roede leger te Ontwaoonet»
en men erkende officieel, dat wat betreft
bet Rrbrgebied van een ..relatief groot ge»
vaar" moet worden gesproken.
De simt na de zoiuïe.
Dte Pri'Mséhie staatsregeerHg deeM
mode; Tegen den OGerpraesitent Winnig,
president Von Braun, Obe^nraesidis'rM,
^•on Ua s™I en Landesbanptlmann votf
Briinneck te TToningsbewüen. den gehei
men re",eQrin,gsraad in het minis'eri-e van
himmn'audsche zaken Dové' en d°n reigne-
rfpfspr-aïdent Pa"'i te Sleeswitk is een'
dhcin'i-afive vervnlmng ingesteld on-dea*
o"T"i 'd?'Iiike ontheffing van hnn ambf.
Kolonel von Schcinstadt is ontheven van.
het commando over die veiligheidspolitie
te Berlijn.
Alle Oberpraesidenten" worden uitge-
npcd'gd rappoTten in te dienen over dg
houding der ambtenaren gedurende de zoo-
ger-armde regeering-Kapp.
De riiksregeering zal onverwii'd hij de
Na'ion-a.lp Verga-dering een wetsontwerp
indienen, waarbii de strafvervolging en be-
r och ting van ondernemingen van lioog-
vPTraod, ook voor zoover bet gaat o«n
nersonen,, die ondier de miiliit-aire rteebt-
snraak vallen, uitsluitend bii d-e burgerlij
ke autoriteiten en reebtbank-en b-ernsk
Hit Berlün wordt nog gemeld;
Dn iPistrncüe dmor hef Rijlosg-erccht ge-
eppnd tegen do mannen, die deel genomen
hebben aan de contra-revolutie, wordt met
kracht voortgezet. Tof rechter van in
structie is benoemd de Reichsgeriebtsrat"
Oelsclilagcir. Tot do bescbrildii vden. behooi't
FP1 ITT T VT( >N.
137.)
„Misschien wel", antwoordde Laura, die
inmiddels hare moeder met oomerk-
ïaamheid had beschouwd en wel zag
dat hare aandoening geen onheil of ramp
tot oorsprong had; „misschien wel. maar
ik durf het niet te zeggen, 'het kon zijn
dat ik mij vergiste, en dan..., dan
„Zeg maar vrij uit wat ge denkt,"
sprak hare moeder, die hare tranen haid
[afgedroogd en nu met een beseheiden
lachje voor zich zag, als wachtte zij
geduldig af wat er komen zou, „ik ge
loof niet dat gij' mis zult raden."
„Heeft het niopwa betrekking op den
godsdienst, als Jk vragen mag?" vroeg
Dan ra met de niecw'e omzichtigheid.
„Als dut het 'geval fa, meen ik het
jok te kunnen r-i-ten," waagde Clara
tóch te doen hooren.
„Wanneer we u dat zeggen', Laura,
fe het geen kunst moer," zeide me
vrouw Traumbach.
„Ik geloof eigenlijk dat het geheel
Seen kur.rt je." hernam1 Laura, ofschoon
zij niet dacht mis te raden, toch nog
weifelende het te zeggen.
„Laten wii 't haar maar gemakkeliik
maken", zeide de pastoor; ..hou zoudt
rif 't rinden wanneer uw mooter katho
liek werd
„Moeder moeder", r:en het thans ont
roerde mefsies in geestdrift zich eens
klaps in haar armen werpende. ,,is het
waar? Heb ik het niet gedacht. H©b
'k het niet gedaeht. O, mijn God dit i<?
de gelukkigste dag mijns levens. Gij
hebt het gebed van uwe arme s mee ke
lim? e verhoo-d".
Mevrouw Traumbach die Laura's vraag
bevestigde drukte haar eenig k:nd een
hart-elijken kus op de lippen on eem'.ge
oogenblikken gingen er zwijgend voorbij,
waarin de geest en 't hart alleen hun
werk' .g hadden te vervullen. Clara wist.
evenmin een woord to uiten, ofschoon de
ze gebeurtenis sed°rt lang door haar voor
zien was, kwam zij toch nog onverwacht,
en nooit had zij kunnen denken: dat zij op
dit bericht dus zou ontroeren.
Eindelijk richtte Laura zich op en
vestigde met een innige genoegdoening
haar blikken op hare moeder dip stame
lend de woorden uitbracht:
„Ik heb de waarheid geaoeht qb die
"evonden: God behoede mij, dal zij mij
ooit weder worde ontroofd.
„Gij hebt uwe bekeoring aan Gods
barmhartigheid te danken", zeide de
pastoor, „en indien gij u altijd onder
zijne bescherming stélt, zult gij zij'n
genade nooit weer verliezen".
„O, hoeveel smart had ik mij kunnen
besparen, zoo ik mij niet altijd van do
waarheid had afgekeerd", ging d - bekeer
linge voort „Ik had al3 protestante het
recht te onderzo-eken, waa-rom heb ik
daar niet reeds jaren geleden gebruik
van gemaakt. Mijne lauwheid, mijne on
verschilligheid in zaken van het geloof
droeg haar ©traf met zich, ik heb mime
verdrietelijkheden geheel aan mij zelve
overgelaten, in eigen boezem trachten
te smoren, maar tevergeefs. Mijn lijden
is ondragelijk geworden, om dat ik niet
wilde luisteren naar Gods stem, die in
mij sprak O, hoe beklaag ik de arme
protestanten, en vooral de meisjes en
vrouwen, die zonder geestelijke raadge
vers ronddolen, omdat zij haar geheime be
zwaren niet aan den predikant kunnen
toevertrouwen en niet het minste begrip
hebben van die krachtige vertroostingen
waartoe Se man Gods in de Katholieke
IKerk, doo- dien heilrijken god=dienst ge
sterkt en door zijne wijding als priester
zich in staat en geroepen voelt. Aan u,
pastoor, aan u, edele vriend, beminnelijke
raadgever en vertrooster, heb ik het te
danken, dat mijn gemoedsbezwaren zijn
opgeheven, ik heb ze overwonnen door de
kracht van het kruis. Ik heb getwijfeld
en gewanhoopt, omdat ik geen ohrist-inne
was, omdat ik de wroeging gevoelde en
geen berouw, maar thans ben ik door
drongen van de gedachte, heb ik dn vaste
hoop, de zekere verwachting dat alles
wat ik mocht misdaan hebben, mij ver
geven is. Ja, ik geloof da-t de priester
de macht heeft de zonden te vergeven
en de woorden door onzen goddol i.ikcn
Zaligmaker gesproken en in ïcderen Bijbel
fe lezen: „Wiens zonden gij zult behou
den hebben, die zijn zij behouden en
wiens zonden gij vergeven zult, die zijn
zij vergeven", hebben een hoogere betee
kenis voor mij verkregen, want ik weet,
dat de apostelen die macht atan «Ie hen
opvolgende priesters moesten en hebbetn
overgedragen. O, mijn God, Gij hebt
mij gereinigd door het sacrament van
boetvaardigheid, wanneer zal ik het geluk
hebben mij met mijn geestelijken brui
degom in een heilrijke communie te.
vereenigen. Dan eerst zal mijn geluk
volkomen zijn".
Zij had als het ware al dien tijd
in heilige geestvervoering tot z:ch zelve
gesproken; bij deze laatste woorden zag
zij den palsfoor aan en bleef zwijgen.
„Er 13 op dit ooeenbh'k niets meer wat
u' verhindert tot de tafel des ILeerea
te naderen, mijne dochter", sprak de
vrome prietser, ,,o-m echter zeker te
zijp dat gij' dit op een waardige wijze
doet, moeten wij den heuglijken dag
waarop dit zal plaats hebben, op aanstaan
den Zondag over acht dagen bepialen;
dan kunt ge in dien tusschentijd u nog
eens nauwkeurig onderzoeken en u op del
meest waardige wijze voorbereiden. O,
welk een genoegdoening is het voor mij
de overtuiging in mij te mogen omdra
gen, dat ik uwe ziel aan de wanhoop
ontwrongen en u uwe verloren gemoedi»
rust terug héb geschonken,"