r
BINNENLAND
HET WITTE HUIS.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND
Door Centraal
Europa
Wat de Pers zegt
BUTTËNLAND
INo 106
Vrijdag 7 M|i 1920.
13e Jaargang
FEUILLETON
Verschijnt dagelijks
Bureau i HOF 6, ALKMAAR. - Te!e(ooni ÏJSÏÏS 433'
BfilEVEM üiï WEEN EN.
'VN
li vu
Abosinemantoprljsi
Per kwartaalf franco per poet f 2.50;
Met Geiüustreórc! Zondagftblad f 0.45 hooger.
Advertentieprijs;
Van 15 regels f 1.26 elke regel mear f OJ26;
Reclames per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aan
bod" bij vooruitbetaling per plaatsing f 0.60.
Aan alle abcnné's wordt op ser.vrssg gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van fSOO,-, 1400,-, 200,-, fiOO-, IGO,-, 133,-113.-
1 IX.
I.
De aankomst.
In den vroegen Zondagmorgen werden wij-
een hazenslaapje nemend op de bankkussens
van den hotsebotsendcn trein gewekt door
den luiden roep van een der gendarmen in de
gang langs de coupé's, die zijn collega toeriep:
„Noch zwanzig minuten, und wir sint in
Wien 1"
Dat was voor ons het sein om snel op te
staan en ons vóór te bereiden op de lang ver
beide aankomst in 's werelds vierde stad.
Spoedig waren wij gereed een toilet
na overnachting in een personentrein is snel
gemaakt en stonden wij, in afwachting van
de dingen, die er gebeuren gingen, voor het
open venster naar buiten te staren, verrukt,
genietend van de wonderschoone en in
schoonheid immer wisselende berglandschap
aspecten, welke voorheen een treffend scb.oon-
heidsvoorspel heelcn mochten van de rijk-
pralende Keizerstad.
Nog éénmaal zuchtte onze machine zucli-
i tend cn stampend tegen een hoogen berg op,-
nog éénmaal ging het in, razende vaart met
'knersende remmen bergafwaarts, en 't zal
.te ongeveer half S geweest zijn, toen zij aan
Weenen's Nord-Wcst-Bahnhof stoptehet
jioel van de reis was bereikt, behouden er.
-ongedeerd hadden Wij de kostbare lading on
danks veel strubbeling met spoorweg materi
aal, enz. dwars door Duitschland en door het
'grootste deel van Oostenrijk héén doen be-
1 landen in het hongerende Weenen, de stad
-fier millioenen.
Ondanks het vroege uur Was er in en om het
'Jft'eensche voorstadsstation reeds veel ver
ft i er onze trein was verwachtkatholieke
fn Christelijke arbeiders onder geleide van
(den kranigen Roomschen arbeidsafgevaar-
nigde Franz Spalowsky stonden gereed om de
'bewaking van den trein over te nemen
-vrachtwagens reden vóór om de bagage der
passagiers op de plaats van bestemming te
brengenweinig florissant - uitziende
Weeners kwamen informeeren, wat de trein
'tooal bevatte.
Toen ook het tweede gedeelte van onzen
trein gearriveerd was, stegen de leden van het
gezelschap dat inmiddels beduidend Was, aan
gegroeid in een zestal, door het Weensche
Huisvestings comité en door de arbeiders or-
■ganisatie's beschikbaar gekregen auto's
en in een tamelijk verwaarloosde en verdacht
krakende en tikkende automobiel, welke
tiet Oostenrijks departement van Finanantiën
voor deze gelegenheid aan de Roomsch-
Christelijke arbeiders organisatie had afge
staan, reden we het stationsplein af, de nog
schaarsch bebouwde straten van Weenen
langs.
't Was een frissche, heerlijke zonne-mor-
gen doch, hoe verjongend en vervroolij-
kend het zachte zonnetje ook over de gewel
dig imponcerende stad uitscheen, het
kon de oudachtige vervallenheid en de
vale troosteloosheid van de huizenrijen, welke
wij in Weensch" auto-vaart langs ijlden,
niet wèg blinken
Spoedig bevonden wij ons in het gastvrije
klooster van de goede Zusterkens van Barm
hartigheid in de Kaiserstrasse,en na een
verkwikkend bad (dat was noodig) en een
..ober ontbijt waren weldra al de weder
waardigheden van onze wel wat zonderlinge
reis vergeten.
Zfilk soort ervaring moeten ook de Kruis
vaarders in hun tijd beleefd hebben, als zij
eenmaal te Jerusalem.waren aangekomen.
f Met een gevoel van groote voornaamheid-
woonden wij een uurtje daarna in dcHophurg
de H, Mis bij verbeeld u, voor het
civiele prijsje van zeven kronen (dat is in
Holland zoowat een dubbeltje huurden wij
een plaatsje in de lage van de Oude Slotkerk,
-en we zaten daar op het zelfde roodflu-
weelen plekje, wij knielden daar diep in
dezelfde roodfluweelen kussens, als waarop
de keizer van Oostenrijk voorheen hoe
kort geleden nog zat en knielde
Met een sans-gêne, alsof we er van kinds
been af hadden thuis behoord,wandelden wij
na de mis door de aan de Hof-kerk grenzende
voornaamste zalen van het voormalige keizer
lijke en koninklijke paleis.
Het majesteitelijke mysterie van weleer,
het mysterie, waaraan het volk - juist om
het mysterieuse zoo hechtte, en waarvan
tot voor korten tijd zo'n geheimzinnige, eer
bied, wekkende kracht uitging,het is
niet meer.
Het keizerlijk en koninklijk paleis ligt
open voor den eersten den besten proletari-
schen bezoeken gelijk de ineenstorting
van Europa's machtigste monarchieën allen
monr.rchalen luister voor profane oogen heeft
open gelegd
DE ZONDAGSWET.
Over liet pas ingediende ontwerp,
schrijft het „Huisgoz.", dat het ontwerp
ILK. gemeenteprogram, afgezien van de
winkelsluiting', voor de Zondagsrust niet
verder durft to gaan, dan één uur in
den namiddag1. Niet, klaarblijkelijk, om
dat het niet meer wilde, maar omdat het
tegen den stroom oproeien niet mogelijk
achtte.
De Regeering gaat principieel verder.
„Zij verbiedt, als rege', de openbare
vermakelijkheden voor den gehee-
len Zondag.
Maar zij houdt dit 'sluippoortje open,
dat de Gemeenteraad bij verordening
voor de uren na den 'middag op het
verbod uitzonderingen kan toestaan.
En nu duchten wij, dat de uitzon
deringen zóó talrijk zullen worden, .dat
er van den regel weinig zal overschie
ten.
In plaats van één regeling staan ons
thans honderden en honderden regelin
gen te wachten.
De Regeering schuift in haar memo
rie van toelichting een zeer sterk ar
gument naar voren: het sociale belang,
dat aan duizenden arbeiders Zondags
rust wordt verzekerd, in plaais van hun
zwaarder werk nog dan in de week
op te leggen.
Met dit argument zullen de Gemeen
teraden rekening hebben te houden,
maai' zij zullen het alleen dan doen
wanneer bij de leden een sterk ont
wikkeld sociaal inzicht aanwezig is.
Het heet tegenwoordig wel eens ,dat
alle menschcn sociaal gevoel hebben,
maar de practójk leert te yaak, dat dit
fraaie gevoel, waarvan met woorden
soms te gemakkelijk en te luidruchtig
wordt getuigd, in de klem raakt, zoo
dra de toepassing ons op wat onge
rief of het ontberen eener ontspanning
te staan komt.
Wij zijn. er dus niet zeker van, dat
de bedoeling van de Regeering en de
bedoeling van het ontwerp in de prac-
tijk tot haar volle recht zal komen
en dat niet te vaak de huidige toe
stand zal worden bestendigd."
Mocht het zoo blijken, dan ware liet
misschien maar beter, dat wij het mooie
artikel misten.
Aan een fraai uithangbord hebben ,wo
weinig.
DE SCHADËLOiOSSïEIBLING EN.
De diplomatieke medewerker van de
„Evening Standard" heeft uit Berlijn ver
nomen, da; Miiller, de Buitsche rijkskan
selier, te Spa zal voorstellen, dat Duitsch
land gedurende de eerste tien jaar 50
miliio&n p.st. jaarlijks zal betalen'. De ver
tegenwoordigers van de Britsche cn de
Fransche schatkist vinden dat een be
lachelijke som. Toen Duitschland verle
den jaar op het vredestractaat amende
menten voorstelde, werd een som van
5000 millioen als het totaal .voor de scha
devergoeding genoemd. Op deze basis zou
Duitschland .dus een eeuw doen over de
afbetaling van zijn schuld.
DE DENEN IN SLEE3WIJK.
De Deensche troepen hebben Woensdag
het eerste s:emmingsgebied van Noord-
Sleeswijk bezet. Zij werden door ,do be
volking feestelijk ontvangen. Om negen
's ochtends rukten 250 infanteristen Ton-
dern binnen om half twaalf landden twee
empaognieën to Haderslcben en om twaalf
uur kwam een Deensch oorlogsschip met
troepen te Sonderburg aan. Fransche cn
Engelsche bezettingen namen deel aan de
feestelijke ontvangst. Bij de Deensche
troepen waren veteranen van 1804.
De steden, vooral lïadensleben, waren
met Deensche vlaggen versierd. Er vielen
g-een incidenten voor, behalve te Sondcr-
'burg, waar de eerste Deensche soldaat bij
de landing in liet water yicl cn zijn ge
weer verloor.
DE STAKINGEN IN FRANKRIJK.
De bond van arbbcidcrs in do textielnij
verheid h eeft in een proclamatie do ar
beiders aangemaand niet zekere ongedul
dige arbeiders te volgen, die ongeregeld
heden zouden willen beproeven. Uitbrei
ding van de huidige-beweging hangt van
den bond en van het Algemeen Verbond
van den arbeid af.
In de mijnen van het Nauw van Calais
was de arbeid gisteren normaal.
De spoorwegmannen te Rijssel en Valen
ciennes hebbben besloten .den arbeid je
hervatten.
Het Journal des Débats wijdt een in
teressant artikel aan de staking .der zee
lieden, waarin hst vooreerst betoogt, dat
een stremming van het verkeer ter zee
nog heel wat erger is dan een stopzetten
van het spoorwegverkeer. De ondervin
ding1 heeft geleerd, zegt de Débats, 'dat een
staking' van de ingeschrevenen bij do ma
rine een uitwerking lieeft, waravan de
terugslag zich nog lange jaren doet ge
voelen. Zuik een staking ligt op het ter
rein van do internationale concurrentie,
zoodat het ongeluk van do Fransche koop
vaardijvloot het geluk van haar mededin
gers uitmaakt.
Het bijzondere aan de actie, .die er nu
begonnen is, is dit, dat zij niet van cor
poratieve,n oorsprong is.
Deze beweging, volgend cp nauwelijks
lot rust gekomen stakingen, verrast ons
op het oogenblik, dat wij haar hot minst
•wachtten, omdat er alle aanleiding be
stond te veronderstellen, dat dc ingeschre
venen tevreden moesten zijn met de voor-
deelen, die hun, overeenkoms tig hun eigen
'wenschen waren toegestaan. Deze inge
schrevenen hebbben zelfs van het parle
ment bijzondere voorrechten verkregen.
Men heeft hun het voordeel van de wet
betreffende de acht uur toegestaan, .die
voor hen niet jn het vredesverdrag was
opgenomen en waarvan geen enkele zee
man in het buitenland profiteert. Het is
het bewijs, dat deze staking in de opvat
ting van haar leiders een vierkant revo-
lutionnair karakter draagt.
Wij hebben, zoo waarschuwt hot blad, pas
van Engeland afstand van 200,000 ton Duit-
sche schepen verkregen, wat gevoegd bij die,
welke wii reeds hadden en bii die welke ons
uitgeleverd moe .en worden, onzen tonnen
inhoud zal brengen op een millioen ton, méér
dan vóór den oorlog. Wij erkennen gaarne,
dat de ingeschrevenen bii de marine hun
actie gevoegd hebben bii die van de regee
ring en van de reeders. om van onze Engel-
selio vrienden op den billijken afstand van
dien tonneninhoud aan te dringen. Maar wat
geei't bet zulk een diplomatiek succes be
haald te hebben, waaneer do ingeschrevenen
onmiddellijk na ziin bekrachtiging tot
staking overgaan en da exploitatie van
onze koopvaardijvloot in baar geheel onmo
gelijk maken?
De Fransche zeelui, die de geheele wereld
bevaren, kunnen niet nalaten zich reken
schap er van te geven, dat hun beweging
onze economische herleving verlamt en den
toestand van onzen wisselkoers verergert
door onze vrachten onder vreemde vlag te
doen varen. Do prijs, dieu wii betalen, is
reeds lioog genoeg in dit opzicht zonder dat
do ontwapening van 01120 vervoermiddelen
dien komt verheogen. Deze staking, zegt het
Journal Débats nog aan bet eind van kaar
artikel, lieeft niet slechts een economische
beteskenis, maar zii kan in eeu toekomst de
politieke belangen van Frankrijk in gevaar
brengen.
GESSEfêGDE BUiTEEL. BERICHTEiï,
De Fapicrmod in Amerika.
De sub-commissie uit- den Senaat, welke
een onderzoek instelt naar den papiernood,
heeft dezer dagen een conferentie gehouden
mot do voornaamste uitgevers van bladen 011
tijdschriften.
De uitgevers waren overtuigd, dat. indien
het papiervcrbiuik op den huidigen voet
werd voortgezet, er over 25 jaren geen hout
voor de vorvaardging van papier meer aan
wezig zou zijn. Den geweldigen omvang dor
Amorikaanschc Zondagsbladen sommige
bestaan uit meer dan 100 pagina's noem
den zij een last voor de lezers, waarom zij op
beperking van berichten en advertenties aan
drongen.
In do Vorcenigde Staten verklaarde een
der leden moet een lezer, wil hij nieuws
bekomen op Zondag, niet slechts een nieuws
blad betalen, maar tevens een half dozijn tijd
schrift-artikelen. welke daarin vervat (wor
den. Men moest, betoogde bii, het nieuws en
dergelijke artikelen afzonderlijk uitgeven,
zooals in Engeland.
Do Fransche Staatscourant, die tot dus
ver het goedkoopste biad in Frankrijk was,
is nu bet duurste geworden. Vroeger kon
men voor één sou oen nummer van het Jour
nal Officiel, dat op semmige dagen een kilo
woog, koopen, thans kost een jaar-abonne
ment op bet blad 240 frank, oen afzonderlijk
nummer kost 10 sous.
Naar de Times uit Montreux verneemt,
heeft de Zwitsersehe regeering geweigerd
Kapp in Zwitserland toe te laten.
Het bestuur der bezetting te Frankfort
hoeft met liet oog op do toenemende onveilig
heid en de vermeerdering der inbraken ver
gunning gegeven, dat liet korps van vrij
willige ordebewaarders ziin nachtelijke pa-
trouilletochten samen met de politie hervat.
De Paus beeft nu reeds 5 millioen lire
geschonken ten behoeve der noodlijdende kin
deren in Duitschland.
Te Paó'erborn is wegens verdenking van
hoogverraad zekere Chadan. lid der riiksweer
en zoon van den vroegeren Turkschen minis
ter van dien naam, in hechtenis genomen.
Ondanks ziin jeugdigen leeftijd heeft Chadan
reeds een bewogen politieke loopbaan achter
den rug en heeft hü vele posten van ver
trouwen bekleed. Hii wordt nu beschuldigd
aan do Kapp-revolutie. medegewerkt te heb
ben.
Gewapende mannen hebben de politie
kazerne te B'aily Dehor bii Stubberccn, tn
Ierland, in de lucht laten vliegen.
De Daily News meent te kunnen con.
stateeren. dat de prijzen gaan dalen. Hoe ver
de beweging zal gaan. is nog niet te zeggen,
maar liet blad vindt steeds nieuwe bewijzen.
Onder de redenen ervan noemt de Daily
News, dat liet publiek minder neiging toont
om er maar op los uit te geven en de moei
lijkheden van den groothandel, die met
groote voorraden voor de Midden-Europee-
sche markt zit en nu niet langer kan wach
ten en ze moet gaan opruimen. Een andere
factor is liet hoogere bankdisconto, waar
door de last 001 groote voorraden aan te
houden, verzwaard is.Een redacteur van do
Daily News. die op onderzoek is uitgegaan,
is tot de slotsom gekomen dat de volgende
artikelen in prijs dalen: boter, reuzel, ver-
duurzaamdo levensmiddelen, Eugelsch spek,
gedroogde vruchten, zeep, aluminiumpannen,
schoenwerk, artikelen van glas en mans-
bleeren. Eindelijk zijn do seheepsvrachton
dalende.
Van de 150 Iersclio hongerstakors in de
gevangenis van Wormwood Scrubs waren er
Dinsdag 48 vrijgelaten. Het moerendeel
staakt nu al vijftien dagen.
Na do afkondiging van de hongerstaking
ziin er geleidelijk nog 107 nieuwe gevange
nen bii gekomen, en ook dozen ziin onmiddel
lijk begonnen met vasten. Ongeveer vijftig
van hen hongeren al twaalf dagen. De ove
rigen, dus '7, kwamen uit Belfast en waren
daar ook a.l aan liet hongerstaken geweest
u:. f—
VOORTGEZETTE ONHHULLINGEN.
Onverdroten zet liet „Eindh. Dagbl." zijn
onthullingen over het Bolsjewisme in hét Zui
den en daarmee zijn campagne tegen de re
volutie voort.
1 Een der beschuldigden, de heèr Al Beniers
ie Helmond heeft een briefje gezonden aan
het „Eindh. Dagibl.". waarin hij verklaarde
nooit propaganda voor het Bolsjewisme te
hebben gemaakt en mededeelt, dat hij lid is
van de afd. „Helmond" van den Ned. R.K.
Textielaibeidersbond „St. Lambertus", welk
lidmaatschap bevestigd wordt door den se
cretaris van de afdoe ling „Helmond" wag
„St. Lambertus", den heer j. A. F. van
Gestel.
Bovendien wordt door den heer J. H. v.
d. Rijdt, secretaris afd. Helmond der C. P.
de verklaring gedaan, dat M. Beniers géén
lid is, noch geweest is. van de afdeeling
Helmond der Communistische Partij, noch
van eene andere revolutóonnaire organisatie.
Het „Eindh. Dagbl." toekent daarbij o.m.
het volgende aan:
„Men ziet, de ontkenning is wel krachtig
en uitstekend gedocumenteerd.
En niettemin houden we vol. dat M. Be-
niers een revolutiannaire propagandist is en
wijzen we er op, dat de Katholieke vakorgo-
nisai'jies wel heel goed mogen toezien, dat
geen wolven onder schaapsvacht de Katho
lieke vereenigingen intreden.
Opvallend is in bovenstaande verklaringen
al, dat de secretaris van de Communistische
partij zich zoo beijvert om den lieer Beniers
te ontlasten. Hij verklaart immers niet alleen
dat Beniers geen lid is van de Communisti
sche partij maar ook. dat hij niet aan eenige
andere revoluticnnairc organisatie verbonden
is. Die bezorgdheid is niet zoo opvallend
meer. als we welen, dat Beniers een vriend
is van den secretaris der C. P.
En niettegenstaande Beniars verklaart
nóóit propaganda voor het bolsjewisme ge
maakt te hebben en in zeldzame onnoozelheid
375.)
Daar de grond den plantengroei, nit-
fimntend bevorderlijk was ein de zon hare
koesterende warmte piet onthield ontkiem
de het geboomte weldra zóó welig, dat
men zich binnen eeaige jaren in een aan
gename wandelplaat» mocht verheugen en
mevrouw Tiraumbaoh des morgens bij haar
Ontwaken van hare kamer reeds door
den heerlijksten aanblik werd verkwikt,
welke ooit een groep beuken op dan harts-
Vchtelijken beminnaar van het buitenle
(Wen heeft gemaakt.
Alle angst en bekommering waren voor
haar en hare kinderen geweken, en hoe
tien vroeger ook treurige dagen had be
leefd, thans was alles vergeten,, alleen
>oor het tegenwoordige levende^ onder
hond men dat, hoewei hier beneden op
Verre na niet. alles volmaakt ja, het leven
toch ook ©en lichtzijde heeft on er op
Bon weg die ons toa hernol voert, ook nog
*«1 eens oenige roosjes verspreid staan
*icr geur wg kunnen genieten.
Charles Lindscheer met den neef van
den notaris geassocieerd, zag zijn handel
dagelijks meer uitbreiden. Thans, nu hij
zijn eigen meester was, gevoelde hij zich
volkomen op zijne plaats. Hij moest echter
van Clara nog dikwerf liooren dat hij
zich eenmaal zoo trotsch had aangesteld,
doch bevond er zich in geenen deele
slecht bij, dat- hij den raad van zijn ouden
vriend den notaris gevolgd had. Beide
families kregen dagelijks veel' bezoek
De burgemeester, de ontvanger, de notaris
met, somstijds ook zonder hun eehtge-
nooteu, de pastoor vooral niet te vergeten,
en vele andere bewoners van Marrolhoef
gaven voortdurend van hun belangstelling
blijk en deze liet zich ook van de andere
zijde niet onbetuigd. Mevrouw Traumback
die vroeger bij de mindere klasse op
het dorp niet hoog stond aueschreven
en niet zelden door veten, om liet zonder
linge en angstverwekkende dat er zoo
dikwerf met haar had plaats gevonden,
sidderend weid ontweken, genoot thans
ieders achting, en nu de goede vrouw
tot haar te recht zoo hoog legeerde
Zrieisfcalmte was- teruggekeerd, schoen haar
philauthropieek gevoel zich nog sterker
te ontwikkelen, en de aalmoes welke
zij' thans den armen toevoegde, gedijde
meer dan vroeger ten zogen.
Dokter Koestel zag zijn praktijk meer
en meer uitgebreid, hij was zeer gelukkig
met zijn patiënten maar begreep echter
dat studie en voornamelijk ervaring den
dokter eerst bekwamen lang nadat hij
de academische lesssen vaarwel heeft ge
zegd. Met de eerste hield hij1 zich 's mor
gens onverpoosd bezig, en de tweede, werd
hem dagelijks ongevraagd geschonken aan
het ziekbed, waar hij niet alleen als de
geleerde arts, maar ook als vriend en
vertrooster verscheen.
Wanneer hij na het diner nog enkele
patiënten had bezocht, schonk hij' den
overigen tijd van den dag aan zijn aardig
vrouwtje dat hem altijd tegen zeven uren
met de thee zat te wachten. Dan sehoóf
zij zijn getnakkelijken stoel bij de tafel
zórgde dat zijn lange pijp gestopt lag en
zijne pantoffels, die zij, wanneer hot win
ter of vochtig weder was, bij de kachel
warmde, altijd voor hem gereed stonden.
Bij zijn binnenkomen werd hij mot .een
hartejijken kus verwelkomd cn doorgaans
was bet:.
„Wel, dokter, wat ben je weer lang
weggebleven, wist je niet dat je wijfje
van ongeduld versmachtte?".
I)an was zijn antwoord: „Mijn. lieve
kind, je weet niet hoe ik naar huis
verlangde: zooals liet altijd gaat, ik ben
opgehouden, doch nu blijf ik den ganscken
avond bij mijn Laura." Dan kwam mama
binnen en werd er een geurig kopje
thee gedronken als men dan een weinig
had gekout, zocht Laura een van ha,ar
geliefkoosde schrijvers op en las zij den
dokter en hare moeder iets voor. Het
gelukkig echtpaar werd ruimschoots met
kinderen gezegend, zij' ontvingen eengoe
de opvoeding en aan do lessen hunner
ouders getrouw, bleken zij! hun roem en
eer in de lente des levens en beloofden
hun kroon en steun te zijn in grijzen
levensstond.
Was het huwelijk van Charles en Clara
niet zoo vruchtbaar als dat hunner vlien
den. ook zjj zagen zich door kroost
gezegend. Onverbreekbaar scheen de vrien
denband die beide echtparen omstrengeld
hield, (iet was of de twee gezinnen één
familieleven hadden; geen geheim, geen
teruggetrokkenheid welke de ouders ooit
van elkander vervreemden, en de kinde
ren gedroegen zich tegenover elkander
als broeders en zussters. Zoo verkeerde
de droefheid in vreugd, werden angst
én bekommering in kalmte en vrede
herschapen en sleet men onder Gods
zegen zijn levensdagen vredig en zonder
zorgen. De wroeging was geweken, de
genade had gezegevierd, dr beproevingen
des hemels hadden een einde, en even
als bij' een vreeselijk onwoder zich bloo
men en planten noderbuigen onder den
knetterenden hagelslag, maar naderhand
door de liefelijk koesterende warmte der1
zon weder worden opgebeurd en als tot'
een nieuw leven geroepen, zoo ook had
de tegenspoed het hoofd der aan ons zoo
dierbaar geworden vrienden gebogen en
werd het door de zoetste liefde, de on
eindige barmhartigheid Gods weder pp-
gerioht om te beseffen, dat niet heel;
ons leven een aaneenschakeling van
droefheid en rampen behoeft te zijd en
er nog wel eens oogenblikken van ver»
ademing voorkomen op den weg welken-
men altijd het doornenpad des levens'
gelieft te noemen.
De kampstrijd was gestreden tusschen
den engel der duisternis en dien des
lichts, en de laatste had overwonnen,
Uit het kwade was het goede voortge
komen en een nieuwe heilstaat werd
geboren uit de hardnekkige worsteling,
welke er plaats had gevonden tusschen
wroeging en genade. f
(Wordt vervolgd.)