NIEUWS- EN ADVERTENTIE BLAD VOOR NOORP-HOLt.A.NE
Vrijdag 14 Mei 1920
13e Jaargang
Door Centraal Europa
Wat de Pers zegt
BUITENLAND
FEUILLETON.
SLECHTS EEN DROOM
Abonnementsprijs:
Per kwartaalf 2,—, franco per poet f 2.50;
Met Geïllustreerd Zondagsblad f 0.45 hooger.
Verschilnt dagelijks
Bureau: HOF ALDAAR. - Telefoon: SÏKïKRf2£ 433-
AdvortontSeprijs:
Van 1—5 regels 1.25 elke regel meer 0,26;
Reclames per regel f 0.75Rubriek „Vraag 6n aas-
bod'' bij vooruitbetaling per plaatsing f 0.60.
Aar. e!Eo cbcnité's wordt cp Bcnvrung gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevalien tot een bedrag van fSQO,—f400,—, f200,-, f500,—, f60,—, f35,— f 15.—
BRIEVEN UIT WEENEN.
III
Voedselvoorziening, 'prijzen en honen
't Klinkt paradoxaalde voedselvoor
ziening van Wcenen
Van Weenen tocli hooren wij vrijwel niets
inders, dan dat cr op verschrikkelijke wijze
honger geleden wordt, dat de ondervoeding
aldaar knaagt, neen, gulzig vóórtvreet aan
net volksbestaan, zóó, dat de ondergang
/an de vierde wereldstad onvermijdelijk
xhijnt of is
En tochook Weenen heeft zijn voedsel
voorziening.
Al is het uiteraard ook een heel bijzondere.
Eerstens bekomt een ieder zijn rantsoen
van wat er ter distributie voorradig is.
Dat rantsoen is evenwel èn om de kwanti
teit èn om de kwaliteit, ten eencnmale ontoe
reikend in 't gunstigste geval krijgt de bur
ner van Weenen per week een pond meel
twaalf decagram vet of margarine, een K.G.
brood, luttele decagrammen vleeseh, cén ei,
maandelijks ö/8 K. G. suiker, verder wat spece
rijen en bij uitzondering (alleen voor zieke
en zwakke kinderen) een kleine hoeveel
heid melk.
In 't gunstigste gevalsteeds immers
geldt de vraag, of het rantsoen wel aanwezig
is het wekelijksche ei b.v. is geel illusoir,
en wordt er b.v. ook al vleeseh gedistribu
eerd, dan blijven nog vele gezinnen daarvan
gespeend, omdat ze zelfs dat uiterst karige
rantsoen niet bekostigen kunnen.
Daarbij is bet meel van "geer bedenkelijke
samenstelling, échte boter is een zeldzame
zeldzaamheid en het brood is zóó onsmake
lijk zuur, dat de Hollander in Weenen niet
begrijpt, hoe iemand zóóicts verduwen kan.
Betreffende de prijzen der officieel gedi
stribueerde levensmiddelen zullen wij hier
niet in finesses treden alles is verschrikke
lijk duur wat vroeger een Kreutzer (Holland-
sche waarde voorheen i cent) kostte, dat
kost tegenwoordig een Kroon (Hollandsc.he
waarde voorheen 50 cent) een gewoon burger
lijke huishouding kost heden ten dage in Wee
hen 100.000 Kronen per jaar,en van die
100.000 Kronen kan men thans nog lang niet
zoo behoorlijk leven als vroeger van 8.000
Kronen I
Het behoeft niet gezegd te worden, dat de
loonen en inkomens te Weenen over 't al
gemeen" niet in die mate gestegen zijn, dat
men daarmede ook maar eenigszins aan de
geweldige duurte het hoofd zou kunnen bie
den.
De hand- arbeiders zijn er over 't algemeen
nog het best aan toe
zij verdienen 15-20-25 Kronen per uur en
maken alzoo acht m en werkend per dag
een loon van eenige honderden Kronen
maar wat doét men daarmee in een stad, waar
men voor één op z'n Weensch behoorlijken
maaltijd in een restaurant al licht'lijk 150-200
Kronen betaalt
Wat doét men daarmee, als men daarvan
zichzelf en zijn gezin geheel moet onderhou
den laten wonen, ïdeeden, eten, drinken
Abijssus abyssum invocatde eene af
grond roept de andere te hulp de arbeiders
vragen en eischen te Weenen steeds hoogere
loonen zóó hoog, dat de tijd niet verre meer
kan zijn, of alle maatschappelijk leven wordt
er totaal onmogeüjk.
..In Holland wordt er cn zeer terecht
geklaagd over de nog immer voortdurende
noodlottige wisselwerking tusschen hooger
loon en duurder leven, tusschen duurder le
ven en hooger loon
Doch 't gaat in Holland een zeer tragen
gang vergeleken bij den teugelloozen vaart,
waarin te Weenen duurder leven en hooger
,oon elkander veroorzaken, waarin te Weenen
gerend wordt naar de onvermijdelijke cata
strophe, van welker verschrikkelijkheid nie
mand zich een voorstelling maken kan.
De handen-arbeiders zijn er over 't alge
meen nog het best aan toe, zeiden we, en
als we nu nagaan, dat zelfs de arbeiders, die
in vergelijking met vroeger heden ten
dage fabelachtige loonen verdienen, niet of
te nauwernood het noodzakelijkste voor zich
en hun gezin kunnen bekostigen, dan laat
het zich denken wat liet lot is van beambten,
van leeraren, van journalisten en over 't alge
meen van allen; die tot den al dan niet intc-1
lectueelea middenstand behooren.
ïn Holland is deze stand gedurende en na
den oorlog steeds meer in verdrukking geko
men, in Weenen, in Oostenrijk wordt hij
fataal dóódgedrukt.
't Is in de gezinnen van dézen stand, waar
de gruwzaamste ellende geleden wordt, waar
in waarheid de honger dóódend werk ver
richt.
Wij spraken den dirccteur-arts van eer;
kinderziekenhuis, den leider van een der be-
angrijkste instituten op dit gebied te Weenen
en die dokter, die jaren en jaren heeft moe
ten studeeren om zóó hoog te klimmc-n op den
wetenschappelijken ladder, die 1 -n zóó voor
name functie vervult en dag en nacht zijn
persoon en zijn wetenschap in dienst stelt van
het lijdende kind, hij geniet een honorarium
van330 Kronen in de maand
't Is wellicht een zéér sterk voorbeeld doch
om aan te toonen, in welke deerniswekkende
omstandigheden de middenstand te Wcenen
verkeert en aan welke ten Hemel schreiende
verongelijking de Weensche middenstand in
vergelijking met den arbeidersstand aldaar
ten offer is, kunnen de voorbeelden niet lich
telijk te sterk genomen worden.
Te Weenen wordt honger geleden, vrijwel
door allen, die geen kapitalisten, geen O
W-ers ot geen buitenlanders zijn -door al
len, doch het hevigst en het meest dóódelijk
door hen, die het ongeluk hebben, tot den
z.g. netten middenstand te behooren.
De „Schieter."
We spraken hierboven over de voedselvoor
ziening van Wcenen, die eigenlijk geen voed
selvoorziening lieeten mag immers wat
er te Weenen „gesetzlich" te bekemen valt,
dat is zóó veel, of liever, zóó weinig, dat men
er niet dan met voortdurenden honger var.
leven kan.
Om nu.de ongenoegzaamheid der officieele
voedselvoorziening, zoo goed en zoo kwaad
aïs het gaat, aan te vullen, is cr door het volk
op eigen houtje nog een voedselvoorziening
ingevoerd, n.l. de „Scliieberei."
Gedurende de crisisjaren hebben we in Hol
land wel eens van hamsteraars gehoord,
doch wat deze nobele luiden toen tertijde in
Holland praesteerden,och 1 dat was maai
kinderwerk bij wat te Weenen door leden van
dat gilde gepraesteerd werdt.
Als we spreken van „gilde," dan drukken
we ons eigenlijk eenigszins onjuist uiteer
„gilde" toch beduidt een min of meer beperk
te klasse van menschen en het gilde der ham
steraars, der „Schieber" te Weenen is
onbeperkt
Alles hamstert, alles hoopt op, Mies
veikoopt tegen woekerprijzen, alles, consu
meert gehamsterde waar, alles.schilbt!
Behalve dan de meest noodlijdende midden
standers, die het geld ertoe missen, en die
omdat ze alzoo van deze niet - officieele v oed
selvoorziening zijn uitgesloten ten gevolge
van ondervoeding een vroegtijdigen dood te
gemoet gaan.
Bij het krieken van den dag trekke
de „schieber" er met alle mogelijke vervoer
middelen op uit naar het plattelandin
zwermen verspreiden zij zich over de omge
ving van Weenen's voorsteden om 's middags
tegen '11 urn of zes naar Weenen terug te kec-
ren met tot barstenstoe gevulde „RucksacKe"
Of het hamster-bedrijf in Oostenrijk dan
niet verboden is
O Ja!
Met alle mogelijke straffen worden in
Oostenrijk degenen bedreigd; die levens
middelen met speculatieve doeleinden op-
koopen, die levensmiddelen vervoeren, enz,—
maar aan die bepalingen wordt zóó streng
de hand gehouden, da; het meest opvallende
„Rucksack-verkehr" plaats vindt onder
politie bewaking
We hebben eens cernkwartiertje staan kij
ken op een avond bij een der Weensche Sta
tions toen, even te voren een trein uit een der
voorsteden was biimeiïgeloopen.
't Was een koddig gezicht, de kerels en de
wijven met de uitpuilende „Gcpack"- bulten
en met de vervaarlijke vrachten langs de lij
ven aan beide zijden wringend, woistelend,
duwend, trekkend, hoog en laag laveerend,
hortend cn stootend te zien komen puilen en
brokkelen uit den nauwen uitgang van liet
station.
Maar nog koddiger was het, den politie
agent, die tegen distributie- overtredingen te
waken heeft, daarbij te zien staan,en nu
en dan lukraak één der duizenden
„Schieber" te zien aanhouden om het „Ge-
piick" van wie hij aanhield te onderzoeken
Om het aangehouden „Schieber"exem
plaar, dat met vervaarlijk geschreeuw energi-
sch protesteerde tegen een dergelijke veron
gelijking waarom moest die agent ook juist
dat ééne exemplaar er tusschen uit pikken
weer.nét zoo te lateu loopon
Ziedaar de niet-officeeie levensmiddelen
voorziening van Weenen, zooals zij oog-lui
kend of nog niet ééns oog-luikend
getolereerd door de in dit opzicht schandelijk
iaksche Oostenrijkschregeering.
O zekerDuitscli-Oostenrijk heeft een
s hrikbarend tekort r an levensmiddelen
de regeering kan niet aan alle onderdanen ge
noegzaam voeusel ,d(fen toekomen, doch
dat staat toch als een paal boven water
er zou mmder ellende geleden worden, als de
regeering krachtiger ti-gen den woekerhandel
optrad en maatregelen trof tot een meer gelijk
wettelijke verdeeling van alle beschikbare
voorraden over alle burgers.
UIT BEN BROOM GEHOLPEN.
„Van Roomseh-Katholieke zijde" in de
„N. R. Crt." heeft het over de Katholieke
Internationale.
Het is den schrijver niet duidelijk, wat
men eigenlijk voor hoeft.
Nu eens wordt gesproken vara een Ka
tholieke Internationale; dan van een In
ternationaal congres van de Christelijke
Vakbeweging, door het Christelijk Natio
naal Vakverbond en het Bureau voor de
R.-K. Vakorganisatie op touw gezet.
Het een klopt niet met het ander, meent
de schrijver in do „N. R. Crt." en hij
geeft er den goeden raad bij, als men
enkel tegen de predikers van den klassen
strijd wil stelling nemen m.a.w. een
soort Bond van ordo wil zijn tegen socia
lisme en bolsjewisme nc.g heel wat
meer partijen dan de Roomsche en Chris
telijke te laten medewerken.
Het „Hulsgezin" helpt den schrijver uit
den droom:
,,Er komt een Katholieke Internatio
nale, die, strijd voerend tegen de in
ternationale machten van vernietiging
en revolutie, waartoe wij ook do vrij
metselarij rekenen, positief werk wil
doen door de Katholieke maatschappij
leer zooveel mogelijk praktijk te laten
worden en de verstrooide, door den we
reldoorlog min of meer gedesorgani
seerde katholieke krachten tot ééa
machtig geheel wil vereeriigen.
In deze lijn ligt federatieve same-
werking met de eveneens georganiseer
de krachten der geloovig-protestantsche
partijen.
En daar in een aantal landen de ka
tholieke arbeiders niet, als ten onzent,
in eeu zuiver katholieke vakbeweging
ziju samengebracht, maar in christelij
ke vakbewegingen zijn georganiseerd,
is hiermede het verschijnsel van een
internationaal congres der Christelijke
Vakbeweging verklaard.
Het staat naast de Katholieke inter
nationale, die dichter bij haar verwe
zenlijking is dan de sceptisch gestemde
schrijver in de „N. R. Crt." schijnt te
ineenen.
De hoop, dat we straks de medewer
king der liberalen zullen vragen als
hulptroep in den strijd tegen de revo
lutie, kan hij gerust laten varen.
En zijn verwachting, dat de Katholie
ke internationale 'n onmogelijkheid zal
blijken, daar de Roomsche partij uit
onderscheidene klassen bestaat met elk
haar eigen, vaak tegenstrijdige belan
gen, kan hij veilig laten varen, als hij
even wil bedenken, hoe de Katholieke
Staatspartij ten onzent, waarbij toch
c-ok al de verscheidenheden, waarop hij
doelt, worden aangetroffen, een sterke
eenheid is, die anderen ons wellicht zul
len benijden."
Misschien zal „van Roomsch-Katholie-
Ue zijde" thans eenigermate gerustgesteld
zijn ten opzichte van zijn bekommering,
dat de Roomsche peis waar se lui ul ijk zelf
niet goed weet wat zij met de Katholieke
Internationale op het oog heeft.
De Conlerentie te Spa.
In officieele Fransche kringen is nog
niets bekend van een uitstel van de con
ferentie te Spa, seint Havas nu weer
Het „Berliner Tageblatt" schrijft naar
aanleiding van het uitstellen der confe
rentie te Spa: Van Duitsche zijde wordt
er de aandacht op gevestigd, dat dit uit
stel niet op verzoek van Duitsehland is
geschied. Wel heeft men, toen de Itali-
aansche gezant de uitnoodiglng over
bracht, er op gewezen, dat de conferentie
voor Duitsehland op een zeer ongelegen
tijdstip kwam, vlak voor de verkiezingen
maar do Duitsche regeering heeft de uit-
noodiging aangenomen en niet verder op
verandering van datum aangedrongen,
lntusschen is Lloyd George ziek geworden
en heeft Nitti met het oog op de Kamer
verkiezingen in Italië den wensch te ken
nen gegeven, einde Mei in Rome te zijn,
terwijl Millerand in overeenstemming met
zijn politiek voor afzonderlijke besprekin
gen naar Londen is vertrokken. In het bij
zonder de wensch van de Fransche regee
ring om de conferentie voor te bereiden
en de ziekte van den Engelse-hen premier
schijnen den doorslag te hebben gegeven
voor het uitstel der conferentie.
HET ITALIAANSCHE KABINET
AFGETREDEN.
De Kamer heeft met 193 tegen 112 stem
men een door de socialisten voorgestelde
motie, naar aanleiding van de incidenten
der ambtenaren der Post en Tel., aange
nomen.
Daar Nitti tevoren de kwestie van ver
trouwen had gesteld en de motie onaanne
melijk had verklaard, heeft het kabinet
bij den koning zijn ontslag ingediend.
Het „Journal des Débats" zegt omtrent
den val van bet-kabinet: Deze was 5 Mei
beslist, toen de Katholieke partij besloot
tot de oppositie over te gaan. Met de so
cialisten vormt ze de meerderheid in de
Kamer. Italië heeft zijn troepen nog niet
volkomen gedemobiliseerd. De kosten van
de bezetting der Oostkust van de Adria-
tisclie Zee beloopen 600 milüoen p. maand.
De handel met Kroatië en Slovenië staat
stil, de geheele haven van Triest is half
dood, teFiume kunnen alleen speeuianten
en huurlingen van d'Annunzio staande
blijven, de scheepvaart op de Adriatiselie
Zee,is slechts een uiterst gering deel van
wat ze voor den oorlog was.
DE STAKINGEN IN FRANKRIJK.
De „Echo de Paris" verneemt van mi-
iristericele zijde, dat naar verwacht wordt,
de arbeid voor Dinsdag as. hervat zal
worden.
De minister voegde er aan toe, dat de
berichten betreffende de aanhouding van
de voornaamste leiders van de C. G. T.
niet juist zijn, althans tot op het oogen-
blik.
In politieke kringen verwacht men, dat
het besluit, van de regeering, betreffende
d,e vervolging van da leiders van dé C.
G. T. en de ontbinding hiervan, aanleiding
zal geven tot debatten in de Kamer. Men
verwacht, dat deze Dinsdag a.s. zullen
plaats hebben.
HET TIIRKSCHE VREDESVERDRAG.
Thans zendt Reuter een overzicht van
den inhoud van liet vredesverdrag- djat
aan de Jurksche delegatie is overhandigd.
Wij ontlccnen hieraan de mededee'ing,
dat de Turksche souvereiniteit over Kon-
stantinopel gehandhaafd blijft, maar dat
dit besluit gewijzigd kan worden, indien
do Turken in gebreke blijven dn bepalin
gen van het verdrag na tc komen. De
vaart door de Dardanellen wordt geïnter
nationaliseerd en komt onder toezicht van
een interra'ionale commissie.
Turkije erkent de onafhankelijkheid
van Armenië, Syrië cn Mesopotamia. De
Britsche verklaring ten gunste van het
nationale Jcodsche tehuis in Palestina
wordt neg eens bevestigd. Turkije ziet
af van de rechten op Egypte.
De militaire voorwaarden omvatten de
demobilisatie van de Turksche legers bin
nen drie maanden, maar voor de handha
ving van de orde en de bescherming van
de minderheden krijgt Turkije vergunning
30.000 man gendarmerie te houden.
De Turksche oorlogsschepen moeten met
uitzondering van enkele kleine schepen,
voor de visscherijpo'itie, worden uitgele
verd. Geen luchtstrijdkrachten zijn Tur
kije meer vergund. De douanerechten zul
len 11 pet. ad volorem zijn.
Het verdrag bevat nog bepalingen die
de geallieerden >n staat stellen, de Duit
sche, Oos'.enrijksche, Hongaarsche en Bul-
gaarsche cconomis he penetratie van Tur
kije tegen te gaan.
Turkije moet vrijheid van handelsver
keer toestaan aan de vroeger tot Turkije
behoorende gebieden, zoodat deze vrije
toegang tot de Middellandsche en Ege-
ische Zeeën hebben.
DE FRANSCHE BEZETTING IN FRANK
FORT ENZ.
Daar de Duitsche regeering officieel aan
de geallieerde regeeringen heeft mieégté-
doeld, dat het aantal Duitsche troepen in
het Ruhrgebied tot de normale cijfers is
teruggebiacht, zullen de Fransche en Bel
gische troepen, zoodra de resultaten van
naar liet Italiaans.ch
door IVO,
3.)
■Teannette zag hem verwonderd aan Had ze
zoo vertrouwelijk met den jongen vreemde
ling gesproken, of was de grondeigenaar zoo
ainief? De jonge man bemerkte naar ver
legenheid en zei liaastig: „Ik heb niet het
geluk en de eer de broer van de dame hier
te zijn, we troffen elkaar toevallig even voor
't vertrek aan. Mijn naam is Felix Chnrbon-
pet."
„Maar u kwaarat toch in het bootje met
juffrouw Jeannette aan?" viel de kleine Vir-
ginie nieuwsgierig in de rede.
Haar vader wierp haar een bestraffeudon
blik toe en zei dan niet uiterste beleefdheid
tegen ChaiL-onnet, zeer aangenaam kennis mei
V te maken" c n begon toen met hem een ge-
ipivk over de Verschillende hotels op Cupri.
a '..ei J-vlix i:iij..heer Duaiocl geen juiste
1..ug..i Cupri geven kon, ver-
Pocht hij de familie toch enkele nuttige wen
ken te geven betreffende den landaard cn
enkele gebruiken die hij tijdens zijn éénjarig
verblijf in Italië te weten was gekomen.
Na over en weer praten waren allen be
sloten in hotel Pagano hun tenten op te slaan,
Hel overige gedeelte van de reis bracht men
gezellig en al pratend door.
Het was den volgenden morgan vroeg. In
een van de eenvoudigste kamers van liet ho
tel lag Jeannette nog te slapen in haar eiken
houten ledikant. De stralen van de galden
morgenzon vielen op haar schoon blond haar,
dat in rijke golven op het kussen lag. De zon
nestralen gleden van heur haar op de gesloten
oogleden van het meisje en kuste haar wak
ker. Ze sloeg langzaam de oogen op cn keek
verwonderd om zich heen. Waar was ze
eigenlijk? Het was of ze juist afscheid ge
nomen had van haar zuster te Rome en haar
met duizend h.J w ns.hen naar haar gebGO. te
sted Parijs, naar haar aldaar levende tante
en oom gestuurd had. Haar zuster had zich
eindelijk we-aiiend uil haar armen losgerukt
en was de dame gevolgd, aan wier hoede
Jeannetle haar op reis had toevertrouwd.
Lang had zij den trein nagestaard, die haar
dierbaar kleinood, haar jongere zuster, van
haar had weggenomen, die ze had opgevoed
en heette tranen hadden fyoen langs haar
wangen geloopen. -
1 Ze zag de eenvoudige, maar smaakvolle ge
meubileerde kamer rond, met do sclioonc
landschapjes in breed vergulden lijsten aan
den muur en het zonnige venster, dat op
de. groene dreven van liet eiland uitzag. i
Neen ze was niet te Rome; ze had slechts
van het afscheid van haar zuster gedroomd
Ze was op liet eiland Capri; ze maakte voor
hat eerst van haar leven ejn vacanlie-reisje.
Aanvankelijk had ze hel niet gewild, maar
dlokLer Anavanti, een vriend van haar over
leden vader had er op gestaan.
„Je moet er eens uit, Jeannette", had
hij gezegd „en als jc het heelemaal niet
wilt, dan beveel ik het je uit hoofde van
mijn medisch gezag."
„Maar ik ben toch heelemaal niet ziek",
had ze geantwoord.
„Dat nu juist niet, maar je mist je zuster
Char.otte, .ik merk het aan je, hoezeer je
het ook verbergen vviit, en daarom je hebt
hoog noodig afleiding noodig, en moet
eens cp reis gaan."
„Maar mijn zaak
„O, die zal niet ten gronde gaan. je
boekhouder is een nette man, aan wien jc
een en ander gerust kunt toevertrouwen.
Daarenboven zal ik nu en dan wel eens
een oogje voor je in het zeil houden."
„Hoe kan ik U. voor uw goedheid dan
ken. dokter? U hebt het reeds zoo druk,
en wilt dat toch voor me doen."
„O, dat doe ik met pieizier. Oe kent mijn
voorliefde voor kunst, en zal dus met piei
zier nu en dan eens in je winkel, die op
gevuld is met kunstvoorwerpen, komen
kijken.
„Wat zijt u goed" had ze gezegd, „hem
vrijmoedig de hand drukkend."
Hij wierp een snellen blik op haar, zag
haar nog eenmaal in de heldere vriendelijke
oogen, die hein openlijk en zonder een
zweem van verlegenheid aanblikten; hield
haar hand nog een oogenblik omklemd,
en ging toen met een korten groet heen.
Het scheen Jeannette toe, alsof hij zucht
te, maar dat was niet mogelijk. Hem, de
kalmte, en vastberadenheid in persoon, druk
te i:ooit iets. Ze was sedert haar jeugd
gewend tot hem op te zien; en zijn raad
te vragen. Wat had ze zonder hem moe
ten doen, toen voor negen jaren haar va
der "beur vroeg overleden moeder volgde,
en zij alleen met de achtjarige Charlotte
achter bleef, en de oude Sabina. Ze telde
toen destijds slechts twintig jaren en moest
den kunsthandel, die haar vader haar nage
laten had. voortzetten. Ze had zich' dap
per aan die taak gewijd, en onder Ana-
vanti's leiding geleerd, de technische moei
lijkheden van het vak te overwinnen, en
ze had weldra in haar arbeid rust en troost
gevonden. Maar daarbij was haar nooit
tijd overgebleven, voor de liefde van een.
man, en toen eens een buurman, ook een
koopman aanzoek om haar hand gedaan
had, wees ze hem af. daar ze haar zuster
niet alleen wilde laten en ze had zich'
daarbij niet ongelukkig gevoeld, maar was
opgewekt en vroolijk bij den arbeid geble
ven. Waarom maakten nu de woorden van
dien jongen vreemdeling zulk een diepen in
druk op haar? Hij voelde zich niet ge
lukkig hij zijn arbeid, de arme, aardige,
jongeman I
Jeannette richtte zich opeens in haar bed
op. Zoolang had ze nog nooit droomend in
bed gelegen.
Nu ze voor de eerste maal in haar leven
vrij was, zonder haar dagelijksche bezig,
heid, en een man haar levenspad gekruist
had, dacht ze daarover na, dat mocht zoo
met voorigaan,
[CR«kW aSosSrid
b Ij
