'II Wym
NIEUWS. EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HÖLLANB
feuilleton.
SLECHTS EEN DROOM
Door Centraal Europa
BUITENLAND
(No. 115
Woensdag 19 Mei 1920
13e Jaargang
Bureau: HOF ALKMAAR. - Telefoon ADMINISTRATIS 433. Reclames per regel 1 0.76; Rubriek „Vraag en aan- j
Wat de Pers zegt
Abonnementsprijs! Verschijnt dagelijks Advertentieprijs.
Abonnementsprijs:
Par kwartaalf 2,—, franco per post f 2.50;
Met Geïllustreerd Zondagsblad f 0.45 hooger.
Ad ver tsn tie pc ij si
-f Van 15 regels f 1.25 elke regel meer f 0J25(
ib Sö3. f bod" by vooruitbetaling per plaatsing f 0.60.
'ter?
Aan. alle efeonné's viertït cp eenvretsg gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f600,—, 1*00,—, f200,-, 1100,—, »60,—135,— *18.—
BRIEVEN UIT WEENEN.
V
DE ZIEKENHUIZEN
CENTRA VAN DEN WEENSCHEN NOOD
Treffender enpijnlijker dan waar
ook elders hebben wij in de ziekenhuizen
welke wij te Weenen bezochten, een indruk
gekregen van den spreekwoordelijk gewor
den nood aldaar.
't Is in de Weensche ziekenhuizen, dat
de grootste ellende, het ergste gevolg van
het gebrek aan levens- en gebruiks-nuddelen
zich openbaart, 't is in de ziekenhuizen,
dat er een groot deel van het naamloos groote,
deel stervende-stads-leed zich verzamelt
Ons eerste bezoek gold het St. Anna-
Kinderspital in de Kinderspitalstrasse, het
in 1837 gestichte en derhalve oudste kinder
ziekenhuis van Weenen, dat thans onder
leiding staat van den Italiaan primararts
Dr. Romeo Monti.
Nadat wij het doel van onze komst hadden
uiteengezet (de woorden„Ich bin Hol
lander" ontsluiten ons te Weenen über
haupt alle, ook de zeldzaamst geopende
deuren werden wij door een der mede
artsen, Dr. H. Baar, vriendelijk en wel
willend rondgeleid door heel de stichting,
van zaal tot zaal, van de eéne ellende tot
de andere....
Wij bezochten de zuigelingen-afdeeling,
waar armelijke menschelijke wezentjes, nog
niet bewust van het aardsche bestaan, reeds
duidelijk de kenmerken vertoonden van den
rampzaligen tijd, Waarin zij geboren wer
den, ondervoed, tot stervenszwak, reeds
bij de geboorte
Achtereenvolgens bezochten wij afdee-
iingen, waar ietwat andere stumpertjes
verpleegd werden, meisjes en jongens, lij
dend aan tuberculose, aan rachitis, aan
bloedarmoede, aan buikvlies- en nieren-
tuberculose, aan hersen- en long-ontste
king, enz. Kindertjes.als geraamten, wat
beenderen en wat vel 1
't Was veela direct of indirect de
ondervoeding, welke hier een rol gespeeld
had, ófwel doordat zij de ziekte veroor
zaakte, óf wel doordat zij de genezing ver
hinderde, of belemmerde.
De ondervoeding heeft alle weerstands
vermogen gebroken, zóó, dat de mensch
en vooral het kind voor alle mogelijke
ziekten meer dan ooit vatbaar is, zóó,
dat de meesten de crisis van een ernstige
ziekte niet kunnen doorstaan, of in gun
stig geval veel langzamer herstellen dan
Wanneer een goede voeding verschaft kon
worden.
Al is het leven van een patiënt er ook mee
gemoeid, al dreigt de dood, men kan hem
niet anders vóórzetten dan het slechte,
zwarte, harde, zuursmakende brood, dat
op zich zélf reeds zoovele ziekten onder de
nog gezonde bevolking veroorzaakt
De ondervoeding, vooral het gebrek aan
vet, heeft in hevige mate het beenderen
stelsel aangetast; méér dan ooit komen thans
beenderen-ontstekingen, beenderen-breu
ken, verkrommingen van armen en beenen
voor.
Talrijk zijn de kinderen, wier been
deren het lichaamsgewicht niet meer dra
gen kunnen, zóó, dat 64% der kinderen
met X- beenen en 18% met O-beenen loopt
meer dan 50% der kinderen lijdt aan
rachitis (Engelsche gewrichtsziekte) in den
eersten graad, en 6% aan rachitis in den
tweeden graad.
Een geneesheer verklaarde ons, dat de
beenderen in de lichaampjes der kinderen
over 't algemeen zoo zwak, zoo broos zijn,
dat ze breken, wanneer er maar iètwat
krachtig met den vinger op geklopt wordt
Aan het St.- Anna-Kinderspital is ook een
ambulance-dienst verbonden, en het geeft
te denken over den gezondheidstoestand
der Weensche kinderen, wanneer wij mede-
deelen, dat in dit ééne kinderziekenhuis
dagelijks niet minder dan 200 kinderen
voor dringend geneeskundig onderzoek wor
den binnengebracht, dagelijks 200, waar
van zeer vele naar huis worden terugge
zonden, die eigenlijk opgenomen moesten
worden, doch niet opgenomen worden kim-
nen.
Voor de talrijke kinder-patiënten, die
in dit ziekenhuis verpleegd worden, is o
zoo veel noodig, doch dat vele noodige
ontbréékt.
Geen vleesch, geen eieren, niet genoeg
vooral geen versche, volle melk, geen lin
nengoed, geen olie, geen zeep En óók
geen geld
Het hier bedoelde ziekenhuis moet
evenals zoovele meerdere katholieke gast
huizen vrijwel uitsluitend bestaan van
de particuliere liefdadigheid, en had de in
richting voorheen vele beschermers en dona
teurs, thans is zij daarvan vrijwel geheel
verstoken men kan ook met den besten
wil ter wereld niet meer geven, de
weldoeners van voorheen, zij voeren mees
tendeels thans zelf een zwaren strijd om
een treurig bestaan.
De Weensche Kardinaal Pfifll heeft de
inrichting vanwege Z. H. den Paus eenigen
tijd geleden nog eens 35.000 Kronen doen
toekomenhoe groot die som ook chij-
ncn mag, men heeft er slechts een tijdje
ietwat behoorlijk de zieken van kunnen
verzorgen.
Het gebouw moet dringend hersteld wor
den in één ziekenzaal is reeds een muur
ingestort, zoodat deze zaalgesloten
moest worden aan herstel valt niet te den
ken.
„Het goede Holland doet reeds ontzettend
véél voor ons arme Weenen, maar als
men in Holland wist, zoo verklaarde ons de
dokter-directeur, en wij zeggen het hem
volmondig na, als men in Holland wist,
met welk een verschrikkelijken nood wij
hier te kampen hebben bij onze pogingen,
zooveel mogelijk kinder-wezentjes in leven
te houden en hun de pijn te verzachten,
dan zou men daar in dat land, waarvan
één gulden zoo groote waarde heeft, zeggen
Wij willen althans ook iéts geven, recht
streeks voor zoo'n ziekenhuis
Men moest het eens bedenken als 1000
rijke Ho.landers per jaar één rijksdaalder
schonken, dan kon ons groote ziekenhuis
een jaar lang ongeveer voortbestaan én
hoe véél goed werk verrichten
In het „Haus der Bermherzigheit zur
Pflege Unheilbaren Krankcn," dat wij ver
volgens bezochten, trof ons eenzelfde ge
brek hij eenzelfde ziekte-el.ende.
De goede Zusterkens, zij trachten voor
haar „lieve zieken" wonderen te verrichten
met de weinige middelen waarover zij be
schikken, zij trachten in vroomheid en blij
geestigheid de arme kranken, die trooste-
looze gedachtenimmermeer genezing
kunnen bekomen, óp te vroolijken ,ot be-
rekkelijlc gelukkige, althans tevreden, aan 1
Godes Wil onderworpen menschen, doch
wanneer een aan beenderen-verw eking lij
dende vrouw, die alleen door gebruik van
levertraan volgens haar eigen m ening
ietwat herstellen kan, zóó, dat ze enkele
stappen vermag te zetten, wanneer deze
vrouw met tranen in de oogen de goede,
geliefde zuster-overste meedeelt, dat ze
juist hedenmorgen het laatste druppeltje
levertraan weggeschonken heeft, dan wij
hebb.-n het eerbiedig opgemerkt dan
kan ''jo'n groote .sterke vrouw, als die
Zusc-f overste voorzeker is, haar ziele smart
niét geheel verbergen, en een traan welt
in haar oog, Wanneer zij de zwaar-zieke
nog te troosten poogt
In iedere zaal vertelde de Zuster-overste,
die ons rondleidde, luide aan alle zieken,
dat wij Hollanders warén, dat wij kwamen
uit dat goede land, vanwaar de zieken in
den Kersttijd van het vorig' jaar zulke heer-"
lijkc aardappelen hadden te eten gekregen,
met dankbare blikken en vrome begroeting
werden wij overal door de zieken ontvangen
en uitgeleidallen zouden bidden voor
de Hollanders, opdat God hun hun goede
gaven rijkelijk zou mogen vergelden.
Op een der bovenzalen lag een sinds lange
jaren zwaar-zieke vrouw reeds sedert meer
dere dagen te stervenmet kalme blikken,
die ons drongen tot diep in de ziel, zag zij
ons dankbaar aan, toen de Zuster-overste
zachtkens, diep bij haar oor, haar zcide,
dat wij uit Holland kwamen, om den nood
in de Weensche gasthuizen te leeren kennen,
om daarover artikelen te schrijven in Hol-
iandsche kranten, opdat de goede Hol
lander- nog meer 'medelijden krijgen zou
den met het arme Weenen en zijn arme zie
ken.
't Was een hartroerend oogenblik, toen
de vrome zuster daarna, in een opwelling
van bovennatuurlijke liefde, de stervende
teeder omhelsde, als ten afscheid, haar in
fluisterend
„Als ge spoedig bij God zult komen,
o bid dan, dat de lieve God dezen journa
list de juiste woorden ingeven zal, opdat wij
ter liefde Gods iets bekomen voor onze vele
zieken
Toén hebben vrij de huivering van den
nabijën dood gevoeld, den dood van het
stervende Weenen
een ministerie-Troelstra of een minis
terie-Wijnkoop, indien dit hun al
thans, door een dwangwet van heel
andere constructie dan de fel aange
vochten anti-revolutiewet, geen slot
op den mond zou leggen, even hard af
kammen als zij het Gort van der Lin
den gedaan hebben en nu Ruys doen."
..Telegraaf' - en „Courant" zijn gevaar
lijker dan „Volk" en „Tribune"; van de
laatste weet men dat zij partij organen
zijn, terwijl de eerste zich den mantel
der onpartijdigheid omhangen: een man
tel inlusschen, waar uit alle naden de par
tijzucht komt gluren.
HET PORTRET VAN DE „TELE
GRAAF".
Even fel als „de Telegraaf" het ministe
rie-Gort. van der I.inden vervolgd heeft,
even fel bestookt het thans het kabinet-
Ruys.
De „Telegraaf' behoort niet tot de
eigenlijk gezegde politieke organen: ze
vertegenwoordigt niet de een of andere
richting.
Haar politiek kan met één woord wor
den geteekend: zij is in de oppositie.
Dit is een gemakkelijke en dankbare
methode, omdat de menschelijke geest van
huis uit tot tegenspraak geneigd is zegt
,,Het Huisgezin";
„Onder het mïnisterie-Cort van dei-
Linden deugde voor do „Telegraaf'
letterlijk niets.
Van al wat het kabinet-Kuys doet
vindt evenmin iets genade in de
oogen van de „Telegraaf".
Zoo ondergraaft zij, zoover dit in
haar vermogen is, het gezag en het
prestige, dat iedere regeering be
hoeft om vruchtbaar werk te kunnen
verrichten.
Zoo staat zij, al mag haar politie
ke „neutraliteit" er mijlen van verwij
derd zijn, practieeh het dichtst bij de
revolutionnaire groepen, wier arbeid
ook in ondermijnen en afbreken be
staat.
Daarom is de actie van de „Tele
graaf" en van haar afdruksel „De
Courant" zoo bedenkelijk: deze bladen
dragen geen verantwoordelijkheid,
vertegenwoordigen geen richting,
keuren enkel af en vonnissen.
Zij banen den weg voor socialisme
en communisme, maar zouden straks
HET ElilOE OER i'AEhoücï'l In FRANKRIJK
Ouder het krachtig optreden der Regee
ring en de antipatnie der publieke opinie,
zakt de stakingsbeweging in Frankrijk in
een. Gisteren zijn weer zes leden van een
anarchistische federatie, die een aanplakbil
jet hebben verspreid, waarin militairen wor
den aangespoord tot ongehoorzaamheid en
moord', te Parijs gearresteerd.
De Parijsche correspondent van het „Hbl."
seinde gisteren over den toestand: Als inlei
ding tot do algemeene officieels opheffing
der stakingen, heeft de federatie van gas en
elecirieitcit reeds order gegeven aan haar
leden in do provincie om den arbeid te her
vatten. Deze order bevat een feilen aanval
op de extremisten van de spoorwegfederatie
en een verdediging van de gematigde ele
menten in de administratieve commissie der
C. G. T., en beduidt dus het eerste teeken
van de overwinning door de gematigden op
de extremisten behaald. Men weet, dat velen
hier van meening zijn. dat, de 0. G. T. slechts
aan het drijven, der spoorwegfederatie toe.
gegeven heeft, om hun een enorme nedjirlaag
te zien toebrengen en daarmee de eigen
positie te consolideeron. Ze zouden hun doel
zeker geheel hebben bereikt, indien niet de
vervolging, -dcoi Millerand ingesteld, het
prestige der C. G. T. zoo heeft verzwakt, nu
immers blijkt, dat die vervolging volstrekt
niet de algemeene verontwaardiging in syn
dicalistische kringen wekt. die men had mo.
gen verwachten.
De interpellaties, die waarschijnlijk heden
in de Kamer aanvangen, zullen dit alles uit
voerig doen uitkomen en niet. twijfelachtig
is, dat Millerand daarbij een grooter meer
derheid zal behalen dan ooit.
Intussohen wordt van rechts getracht de
interpellaties te doen uitstellen tot de sta
king gehee] zal zijn beëindigd. Maar dit zal
vermoedelijk niet doorgaan, omdat alle in.
terpellanten haast hebben zich te expli-
ceeren.
Do arrestaties worden voortgezet. Gear
resteerd is thans ook de bekende jonge revo-
lutionnaire journalist Boris Soavariae, dio
vertegenwoordiger is van de derde inter
nationale van Moskou.
DE GEZONDHEIDSTOESTAND VAN
DE ENGELSCHE NATIE.
Een uitvoerig rapport van de National
Service Medical Board, geeft eenige belang
rijke details over de physieke geschiktheid
van de Britsehe dienstplichtige mannen in
het tijdperk van November 1917 tot October
1918. Ongeveer 2.500.000 mannen zijn in
dat tiidperk oderzoeht, met het volgende
resultaat: slechts 36 procent, kon beschouwd
worden als van normale gezondheid en
kracht te ziin. Meer dan 10 proeent waren
volkomen en blijvend ongeschikt voor den
militairen dienst, in welken vorm ook.
Dit wil dus zeggen, dat slechts 1 op de 3
mannen normaal gezond was, terwijl 1 op
de 10 lichamelijk een wialc was.
Deze cjjfers toonen dus, dat 1/10 van de
Britsehe mannen in hun krachtigste jaren
totaal ongeschikt en nutteloos is voor bur.
gerlijke of militaire diensten.
Volgens deze statistiek is de physieke
ongeschiktheid het ergste in de industrieelo
oentra. Dit is toe te schrijven aaö de betreu
renswaardige arbeidsvoorwaarden, waaron.
der in die streken gewerkt wordt.
Jongens worden daar uren achtereen aan
het werk gezet, op een leeftijd, dat zij licha-
meliik hiertoe nog niet in staat zijn. Dit
gecombineerd met slechte woningtoestanden
en gebrek aan ontspanning, geeft zwakke,
bloedarme jonge mannen, die op hun 40o
jaar reeds oud zijn of zelfs al geheel op.
Hot rapport legt voortdurend den na
druk op de noodzakelijkheid van het nemen
van maatregelen, waardoor betere huisves
ting. openlucht-ontspanning en een betere
huishoudelijke opleidig gewaarborgd wor
den.
Door deze slechte condities is er bü do
kinderen in die streken een groote praedis-
positie voor tuberculose en andere ziek ton,
waarvan een chronische ongeschiktheid hsl
gevolg is. Veel hiervan zou voorkomen kun.
nen worden, indien de levensomstandigheden
anders waren geweest.
Ook wijst het rapport op de ellendige wo
ningtoestanden in verschillende streken. I11
Leeds, Liverpool en Manchesier is de huis
vesting allertreurigst: kinderen, aaar in de
volksbuurten geboren, kunnen niet tot ge
jonde, krachtige mensehen opgroeien. Al
leen een grondige hervorming met mede
werking van de bevolking zelf. die thans
nog maar al te dikwijls in haar lot berust
kan hierin verandering brengen en de rogee-
ring zal, wanneer zij de ellendige resultaten
van hot onderzoek der toestanden in die
streken publiceert, niet de minste moeite
hebben om hervormingsmaatregehn er door
te krijgen.
DE SCHEURING IN HET CENTRUM.
De onderhandelingen, die L -dien het
hoofdbestuur van de Centrumpartij in liet
Rijnland en het bestuur der nieuw ge
vormde Christelijke Volkspartij gevoerd
zijn omtrent het opstellen van een ge
meenschappelijke eandidatenlijst voor de
aanstaande verkiezingen, hebben geen re
sultaat gehad. De Christelijke Volkspar
tij heeft deze samen-werking beslist ge
weigerd, nu het de oentrumepartij niet ge
lukt is, den naam van Erzbergcr van de
eandidatenlijst van het centrum te doen
verdwijnen.
EEN ECONOMISCHE OVEREEN
KOMST TUSSCHEN DUITSCHLAND
EN AMERIKA.
De Duitsche rijksminister van financiën
Wirth, verklaarde Maandag nog in zijn
verdere redevoering, dat ook met de Ver-
cenigde Staten onderhandelingen worden
gevoerd omtrent een economische over
eenkomst op gelijksoortige basis als mpt
Nederland. Niettegenstaande bet vredes
verdrag met Duitschland door de Ver-
eenigde Staten nog niet is geratificeerd
gelooft de Duitsche regoering dat deze
overeenkomst tot stand zal komen, zij hot
niet met het rijk, dan tceh -met groote
economische organisaties.
EUPEN EN MALMEDY.
Het Wolffbureau te Borlün seint het vol
gende rond: Dc gewelddióigo Belaische
•heerschappij in do streken au l.upan en'
Malincdy wordt steeds onverbiddelijker.
Nadat de Belgen van af dan éérsten ciag
der bezetting geprobeerd hebben o'.n de
volksstemming in haar kiem te verstikken
nadat zij, na het in werking treden van liet
vredesverdrag voor den schijn stemlijsten
naar hel Italiaans,ch
door IVO,
'1 j
Energiek en werkzaam als ze was kon ze
een dergelijke opvalling niet begrijpen, maar
Ze had ten goed harL, oiu over dit verwijt r.iet
dadelijk spijl te gevoelen.
Hij werd rood en vroeg: „Deukt ge, dat
ik in staat ben nog van brocp te verwis
selen
Waarom niet?" vroeg ze verwonderd. „Ge
«ijt^ nog jong"
Ze zei dal op beslisten zekeren loon, en
'dit scheen indruk op hem te maken, want hij
üui met een diepen zucht, die hem opluchtte:
JijGo maakt een heel ander mensch van 111©
*a ik gevoel 111e thans tot voel in staat.
Ze knikte bevredigend, maar als praetische
van zaken deed zich op tlit oogen-
®'ik i.og eea andere vraag aan haar voor
en
ze vroeg
i,7.ijn je middelen toereikend genoog?"
„O, ja," antwoordde hij luclitharlig en
daarbij ik kan erbij blijven verdienen."
„Daarvoor zijl ge niet sterk genoeg, om
to sludcereit en daarbij nog andere bezig-
lieden waar te nemen on ze voegde er zacht
aan toe: „Als ge wellichl hulp noodig mocht
hebben, zal het mij een vreugde zijn
Hij onderbrak haar heftig en werd bleek
„O, neen, dat niet, niet van een vrouw,
Ze voelde zich gekrenkt en zwr;eg.
Hij zag, hoe haar scberpgcsneden mond
•zich streng sloot.
Het deed him leed haar gekrenkt le heli
ben en smeekend zei hij-
„Vergeef ine, juffrouw Jeannetie, maar ge
weet ine', wat een vrouw een man daarmee
aandoet."
„Maar ik b-m in je oog-en geen vrouw,"
schertste zij. „Wilt ge me niet als een vrien
din, een zmtcr beschouwen?"
„Ge hebt gelijk, maar in dit opzicht niet.
Laten we vrede sluiten."
Hij greep haar hand en drukte die har
telijk. Ze liet het willoos toe en zoo gingen
zij, die gisteren voor elkaar nog vreemden
waren, thans arm in arm naar Anacapol toe.
De avonden vielen in Augustus reeds vroeg
in en zoo kwam het, dat tegen 8 uur zich
een bont gezelschap verzameld© aan d© ta
feltjes, waarop sclinnerlampjes gezet waren
in de algemeene conversaliczaal van liet hotel
Pagano. Op h.'t einde van de groote zaal
zaten in hét midden twee Fransche schilders,
die met niemand anders omgingen. Ze speel
deii avond aati avond schaak Naast hen zat
een Errgelschman, die zich 's avonds onledig
hield met het schrijven van brieven; aan zijn
zijde zat een zwijgende Deen, die voor
ee-nige dagen eerst aangekomen was Ilij
schoen zeer op zichzelf tg leven, want onder
tafel had hij met geen der gasten om woord
gesproken. De heer Racin© had hel onder
tafel weer tot vervelens toe over zijn blauwe,
groene en del matrimonio-grotten.
Voorat tot mevrouw Dumont hid hij het
woord gevoerd en zette dit 111 de saion zelfs
na taf.-l voort. Hij vertelde haar, welke be
roemde personen dit hold reads bezochten
en weike schilders de murgn met de beziens
waardigs tafereden beschilderd hadden, onder
meer de schilder en dichter Kopisch, d:e
eigenlijk de blauwe grol ontdekt had.
„Och zoo," zei mevrouw Dumont, een po
ging doende een interessant gezicht te trek
ken. „Hoe kwam dat?"
„Bij het baden, mevrouw," antwoordde Ra
cine, die weer op zijn lieveling,thema geko
men was, en ging voort: „Bij toeval zwom hij
door de nauwe opening van de grot on zaa
welk een wonder zich daar ten I0011 spreidde.
Boven blauw, van onder blauw, en als men
onder water dook, bleek de huid zivlerkleurig
te zijn; 's morgens tusscken tien en twaalf
uur is de belichting hel baste. Ik ben er
helaas nog «iet in egweest. Die lastige Sirocco
ook," bromde de heer* Racine gemelijk. „Nu
zal ik nog naar huis moaten gaan, zonder
ze gezien ta tl a b ben."
„Dat zou verschrikkelijk zijn," zei mevrouw
Dumont met iets spottends in haar stem.
„Enfin," zei Racine met een ondeugend
glimlachje naar mevrouw Dumont, dan
blijft een mensch niets anders ov©r, dan te
zeggen, dal bij er wel geweest is. De be
schrijving leent men en het overige kan men
in de Bedeker lezen. Het zou wel aardiger
zijn als men ze gezien adh, maar men moet
zich weten te behelpen."
Mijnheer Dumont las in de courant; Fehx
Charbonnet las in een dik boek, eea medisch
boek. Hij was reeds dadelijk begonnen Jean-
nelte's raad op te volgen cn had zijn betrek
king te Rome er aan gegeven Daar het 't
beste voor zijn gezondheid was', zou hij eien
ttaliaanschs Universiteit bezoeken. Daarbij
kon hij dan in de nabijheid van Jean nette
blijven, want hij was er reeds zoo 'aan ge
wend haar als een vriendin en zuster ta
htschouwen, dat hij haar raad noode zou
missen. Tot haar kwam hij 011 moed ca
troost le zoeken, wanneer hij d laraaa be
hoefte gevoelde; of da opgenomen taak licm
bezwaarlijk of onoverkomelijk toescheen. Hij
vond verkwikking in haar opwekkende cn.r-
die, haar practiscke. vreugdevolle levensop
vatting.
Nooit meer had liet meisje haar aanbod
herhaald om hem te steunen, welk aanbod
in het begin bijna hun vriendschap verstoord
had. En de gedachte, dat ze liet gedaan -
had, was zeer pijnlijk. Ze had zich indertijd
zulk een groote 'illussie voorgesteld, om c.ir
vriendin voor den zwakken jongen man te
zijn, dal ze de woorden gesproken had, voor
z- er aan ge lacht had. Hoewel ze than:
vtel vertrouwelijker uigt Felix was, wraglp
zz net toch niet, op het onderwerp terug
te komen. Alleen zorg le ze op andere wijze
voor haar jongen vr end.
Ze was zoo gewend, voor een liulphelioe-
vend wezen te zorgen, dat, nu ze haar zuster
Charlotte niet meer bij zich had, zij blij was,
haar vrijen tijd aan een ander te kunnen
wijden. Ze had door middel van haar vriend.
Dr. Anavanti, eenigo geneeskundige boeker
naar Capri laten komen en Felix begone
daarin ijverig te gtudeereu.
(Wordt vfrvo'.gdj'