ft.-R. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLtANfB SLECHTS EEÏS DROOM Woensdag 26 Mei 1920 13e jaargang Verschijni dagelijks BureauHOF ALKMAAR. - Telefoons redIct^bTb. 433' Een saai Congres. Wat de Pers zegt BUITENLAND FEUILLETON. BLAB Abonnement&p rij 8! l'cr kwartaalf 2,franco per post f 2.50j Met Geïllustreerd Zondagsblad f 0.45 hooger. Adve.-iantieprij«i Van 1—5 regels f 1.25 elke regel meer f 0,25 Reclames per regel f 0.75Rubriek „Vraag en aas- bod" bij vooruitbetaling per plaatsing f 0.80. Aai» aiia efcctiré's wordt cp rr.r.vrseg gratis een polis versSrekt, welke hen verzekert tegen ongevaifen tot een bedrag van f500,—, f400,—, f200,-, flOO,—160,--, f38,— f 18.— Wij hebben den lijd gekend, dat het jaar- Jijksch Paaschconfijes der S. D. A. P. een gebeurtenis was in onze politiek. Wij kregen dan te hooren, wat de roode politieke partij voor het komend jaar in haar schild voerde en ook het moge niet erg christelijk zijn. imaar wij blijven allen menschen wij zagen /aak niet zonder leedvermaak de meenings- verschiLlen tusschen de roode broeders naar buiten komen en de ontevredenheid tegen de eigen leiders en 't zelf gekozen bestuur aan het liaht treden. Doch welke zwakheden deze jaarlijksche schoonmaak ook te zien gaf. dit moest altijd getuigd worden: de groeiende macht der so cialisten kwam altijd cp de congressen tot uiting en de propagandistische kracht, daar aan uitgaande, was niet te onderschatten. ;Wie nu toeschouwer is geweest van zulke sa menkomsten in de groote vergaderruimten 'van „Musis Sacrum", „Tivoli". het Rotter- •d'amsche circus enz. die werd dezer dagen getroffen door de bescheiden bijeenkomst in yet Haarlemsche Brongebouw op het dezer 'dagen gehouden Pinkstercongres. Meer echter nog dan de geringe belang stelling der afwezigen frappeerde de saaie •geest der deelnemers. Was dat een socialistencongres? Waar was 'het élan. de geestdrif t, het levenwekkende van ■den vurigen meeningsstiijd? Dit congres .deed ons denken aan een gerenommeerd too- neelgazelschap, dat, terend op ziin ouden naam. maar eens een goedkoop stuk had gekozen, met de gedachten „van ons slikt 'men alles." Of neen, het was nog veel erger, Dit con gres werd afgeperst niet door de tijdsom standigheden niet, omdat de partij h.are hou ding moest bepalen aangaande deelname aan •de Regeering of weigering der verantwoorde lijkheid; tegenover oorlog of vrede; dienst weigering of landsverdediging; revolutie of .evolutie; het was noodig, omdat de partij zelf behoefte had aan een congres, omdat een congres een levensvoorwaarde werd ge acht. Dit bleek ai dadelijk uit de openingsrede van den nuohiieren voorzitter Vliegen. De partij, zei hij, is niet meer in het stadium -an verdediging, maar van aanval en ver- Veer. En hij mocht deze bekentenis verbloemen met een opsomming van wat de partij al reeds bereikt heeft; algemeen kiesrecht, acht- .urigen arbeidsdag, premievrije pensioenrege ling (en hi.j veizweg, dat van deze lanweren aan de S. D. A. P. maar een klein deel toe- .fcwam); hij mocht stoffen op wat de roode /akbeweging had bereikt: hij kon niet ver zwijgen, daim en brgafwaarts ging. Tegen de verwachting in w-erd in 1919 het cijfer van 50.000 leden niet bereikt. Men had het oip 31 December gebracht tot 47.934 en na .dien is nog een inzinking gekomen: op 1 'April j.l. was het getal al weer tot even 46.0000 gezakt. Die moedelooze stemming was alle zittin gen doar merkbaar, meest en vooral wel door de lichtende pijlen die de oude leider Troel- sira telkens afstak om den geestdrift er wat in te houden. Intusschen. laten wij ons niet misleiden en denken, dat de S. D. A. P. een gevaar- looze partij is geworden, nu het getij bij haar blijkbaar aan het verloopen is. Een kat in 't nauw doet rare sprongen. 'Wij hebben het reeds meermalen opgemerkt, 'hoe Troelstra. wanneer de parlementaire weg Jen sociaal-democraten geen uitzicht meer biedt tot verdere machts-ontplooiïng. maling •heeft aan de democratie en devolutionnaire 'hsfincten van zijn volgelingen opwekt. Wij zijn November 1918 nog niet vergeten en Troelstra blijkbaar evenmin. .De groote tweedracht in den boezem der partij tusschen hen. die slechts langs wetti gen weg, n.m. door propaganda voor hun idealen en 't bewerken van de kiezersmassa, tot oe macht willen komen en hen, die op een goed oogenblik desnoods met geweld als minderheid naar de macht willen grijpen, dat meeningsverschil bestaat nog steeds. Het lichtte .ten oogenblik weer fel op, toen Troel- stra den lsten Pinksterdag een rede hield oyer den algemeenen politieken toestand en dit was misschien wel het merkwaardigste moment van heel dit saaie congres. Tot uit den treure hebben degenen, die reeds vele jaren de geschiedenis der S. D. A. P. volgen. Troelstra vroeger tegenover Wijnkoop de democratie en het parlementa risme hooren verdedigen. Als de roode leider le Amsterdam zijn Kerstrede uitsprak of bij andere gelegenheden in het openbaar op trad was het altijd David Wijnkoop, die hem aan het slot naar de keel vloog. Men kende ten laatste het liedje haast van bui ten: David verweet de S. D. A. P. in haat- leider Troelstra. dat zij het socialisme op- oferde aan de baantjes; dat de partij het socialisme verried door m het parlementaire sids-el te heulen met de bourgeoisie. Er werd wat om gelachen en het leek op den 'langen duur vervelend. Troelstra kon dan ook steeds op goed'koope manier zijn aanvallen afslaan. Maar de communist heeft in de groote omwenteling, welke na den oorlog kwam, succes gehad. En wij hebben Troelstra zien omslaan. Thans is de oude leider reeds zti u vér, dat er van de democratie al heel -weinig moer deugt! 't parlement :s van de groote urena, waar om de rechten der arbeiders moest geworsteld worden, een instrument van bedenkelijk allooi geworden. Het gaat er nu maar om, wie de meeste mannetjes achter zich kan krijgen of achter zich kan houden, door op de revolutionaire gevoelens tespe- eul'eeren. En Troelstra moge in Novem ber. 1918 een gruwelijk échec hebben gele den, hij geeft den moed nog niet op. Er kan een oogenblik komen, zei hij dezer dagen nog openlijk op het congres, dat vaststaat, hat langs den revolutionai ren weg de machtsveisghuiving kan wor den overgebracht,op 'politiek terrein en dan heilik niet bang of men hier nog wei vragen 'zal 'of'lfet eigenlijk wel mag! Nog altijd dus loert Troelstra op een geschikt oogenblik om Wijnkoop den loef af te steken en dictator te worden in een Nederlandse lm republiek. En het ergste is, dat hij het applaus en de sym pathie van de groote massa aóhter zich heeft. Voor één ding zouden wij den heer Troelstra willen waarschuwen, wanneer hij maling heeft aan de democratie. Er is altijd baas hoven baas. Ook de commu nistische partij gaat binnenkort een con gres houden. Van den Beschrijvingsbrief voor dit congres zij vermeld dat de afdeeling Bus- sum de leuze: „Volkswapening" wil ver anderd zien in: „bewapening uitsluitend van het revolutionaire proletariaat"; de afdeeling Amersfoort gaat dit niet vèr genoeg, zij wenscht als leuze te zien ge kozen; „ontwapening van de bourgeoisie, bewapening uitsluitend van bet revolutio naire proletariaat". Ziedaar waartoe men komt, wanneer men de democratie los laat. Hoe wil Troelstra hier nu nog boven uit? in verhand met het maken van woeker winsten en het plegen van gewetenlooze afzetterij, de klacht voor, dat wij het in werkelijke beschaving nog maar een droevig klein eindje gebracht hebben. En de klacht, dat de menschen, on danks het zoovele eeuwen bouwen, en on derhouden van kerken en scholen, nog niet beter geworden ziin. „Deze klacht is. voor zoover ze een aanklacht tegen den godsdienst bedoelt, ongerijmd," zegt hét „Huisgezin"; „De Kerk heeft altijd den woeker bestreden en afzetterij diefstal gehee- ten. Indien „geloovige" menschen zich a au de gewraakte practijken schuldig maken, handelen zü tegen den geest en de bedoeling der Kerk, die de eeuwen door dichter bii de kleinen en zwakken dan bii de grooten en mach tigen heeft gestaan. Wat de scholen betreft, zijn het juist de liberalen geweest, die op dit, als op zoo menig ander terrein, van liet onderwijs te groote verwachtin gen hebben gekoesterd. Was het niet een liberaal, van wien het gevleugelde woord afkom stig is, dat wat men voor onderwijs uitgaf op gevangenissen zou worden bespaard? Niet anders slaat liet met de „be schaving." Ook hier heeft men to veel en te vaak den schijn voor het wezen ge nomen: wat beschaving heette was de uiterlijke glimp, maar drong niet door tot karakter en hart. Onze tot op het merg zieke maat schappij: beneden verteerd door too- melooze hegèèrten. boven verkankerd door hebzucht en eigenbaat, kan slechts op één manier genezen wor den: niet door onderwijs "en bescha ving aan den buitenkant, maar door terug te koeren, tot de-leer van Chris tus." Alleen door L i Christendom kan de maatschappij en ue wereld gered worden: de holsjewiken kunnen het niet met hun dwangstelsél. de sociaal-democraten nietlShaars zelf een regeering vormen. met hun -noeiaWsa.tie-deukheelden, de li beralen niet met hun onderwjjs en be schaving. De godsdienst is het plechtanker ter redding: indien men dien verwerpt, moet de wereld ten onder gaan in den poel van ellende en haat. liefdeloosheid en misdaad, waarvan- we in de laatste jaren rechts en links zwakke afschaduwingen hebben gezien. WAT ALLEEN REDDEN KAN. In de vrij-liberale „Nieuwe Ct." komt, EEN NIEUWE PUTSCH IN DUITSCH- LAND VERWACHT. De „Vorwarts" verneemt van „bijzon der goed ingelichte zijde" o.a. het vol gende: Wij kunnen mededeelen, dat de vrijcorpsen, die zoogenaamd voor het grootste doel worden ontbonden, in wer kelijkheid met koortsachtigen ijver nieu we leden aanwerven, niettegenstaande dit reeds tweemaal door het i'iiksweerminis- terie uitdrukkelijk is verboden. In Pa- derborn wordt de maandelljksche aan winst op 2000 man geschat. Toen onlangs in Maagdenburg eenige van deze straf bare werfagenten werden gearresteerd, hief de all-Duitsche pers een groot ge schreeuw van verontwaardiging aan over de arrestatie van „onschuldige verlofgan gers", De meeste aangeworvenen ontvan gen een soldij van 19 mark per dag. Het geld komt uit particuliere bron. Blijkbaar hebben de rechtsehe bolsje wisten de beschikking over reusachtige fondsen. Een der geldgevers is de l'om- mersche „Landhund". waarachter weer de „Bund der Landwirte" staat. Daar de onderneming echter zeer kostbaar is, zou ook het grootste fonds spoedig uitgeput raken, wat een nieuwe aanwijzing is, dat de Puischisten van plan zijn zeer spoedig hun slag te slaan. Be schijnbaar ontbon den vrijcorpsen worden door de reactio naire organisatoren systematisch over de Pommersche landgoederen verdeeld, wa pens enz. nemen ze mee. De bezitters der landgoederen zorgen voor de voeding, in ruil waarvoor de menschen eenigen ar beid verrichten. Hun soldij krijgen zij uit he.t particuliere fonds. Men heeft zijn hoop gevestigd op het spoedig uitbreken van een communistiselien opstand in Midden-Duitsehiand. onmiddellijk na de verkiezingen. Helaas zijn er aanwijzingen Jat de juistheid van deze speculatie niet geheel onwaarschijnlijk is. Voor liet ge val dat de communisten te „slap" moch ten zijn, reizen verkleede vrijcorps-offi cieren door het industrie-gebied van Midden-Duitschiand. om de zaak eenigs- zing op pooten te zetten. Breekt nu de verwachte en verlangde communistische putsch uit, dan zullen rüksweer en vrij corpsen een passieve houding aannemen en een soort militaire staking in scène zetten om den Putsch zich zooveel mo gelijk te laten uitbreiden. De bevolking en de regeering moeten éérst een tijd lang door de roode terreur murw ge maakt worden, terwijl de rechtsehe bols jewisten den chaos in Duitsehland volko men maken. Als strijdmiddelen tegen het bolsjewisme zullen de La Westfalen bin- neugerukte vrijcorpsen den kolentoevoer afsnijden, terwijl tegelijkertijd met be hulp der op de Oost-Eibische landgoede reu ingekwartierde vrijsekareu de levens- middeleiitoevoer zal worden stopgezet. Als dan hongersnood en werkloosheid ten top gestegen zijn, zullen de troepen als redders in den nood verschijnen, het bols jewisme vernietigen én dan als overwin- De regeering weet. wel van deze plan nen af, maar haar maatregelen missen hun uitwerking, doordat de samenzweer ders in allo belangrijke takken van be stuur hun raadgevers, helpers en begun stigers' hebben. De „Vorwarts" voegt hier nog aan toe: Er is een groep, die deze plannen on middellijk in duigen kan laten valien, en dat zijn de links-radikalen. wier gevaar lijke Putsch onmiddellijk na de verkie zingen den grondslag vormt voor alle contra-revolutionaire plannen. Indien de links-radikalen ook maar een greintje verantwoordelijkheidsgevoel en gezond verstand bezaten, zouden zij zich niet door Duitseh-nationale ophitsers tot een opstand laten verlokken, die den contra revolutionairen als sein en voorwendsel voor hun eigen Putsch moet dienen. He laas mag men tegenwoordig het gezond verstand der links-radicalen niet als een einstigen factor in de politieke rekening beschouwen. Daarom moeten wij ons tot de regeering wenden en haar met klem bezweren, nu eens het bolsjewisme van reent, dat de ruïne van Duitsehland dreigt te worden, op een wijze aan te pak ken, die het eens en voor altijd onscha delijk maakt. Er moet onmiddellijk krach tig worden opgetreden. DE CONFERENTIE TE SPA. De Duitschers hebben de Belgische regee ring laten weten, dat zij den 21en Juni als datum voor de opening van de conferentie te Spa goedkeuren. Lloyd George heeft aan de ministers Hijmans en Japar voorgesteld de besprekin gen. die zij onderling te houden hebben, op de volgende week te bepalen. PRESIDENT DESCHANEL, President Desclianel bracht een goeden nacht door. De behandelende geueesheeren gaven om tien uur het volgende bulletin uit: Geconstateerd zijn lichte kneuzing van het gelaat en linkerbeen; algemeene stijf heid. De toestand van den patient is zoo goed mogelijk. Hij heeft rust noodig. Volgens de „Echo de Paris" zal president Deschanel een tiental dagen te Rambouillet rust nemen. DE VERWACHTE PRIJSDALING. Wij deelden gisteren het een en ander mee omtrent prijsdalingen in Engeland en Amerika. Alle Engelsche bladen wijzen daarop, en de correspondent van de „Daily News" tt Manchester spreekt zelfs van „het eerste vertrouwbare teeken van een prijsdaling over de gansche wereld. Hii geeft deze meening on gezag van een expert in den katoenhandel. In de katoen- prijzen is belangrijke daling merkbaar. De prijzen van Uit Egypte geïmporteerde katoen dalen, wat voornamelijk te danken is aan het feit. dat de banken weigeren lange credieten te verleenen. De prijzen van Amerikaansehe katoen ziin nog lager. Deze prijsdaling staat niet alleen. Ook in seheepsvrachtprijzen wordt belangrijke plot selinge prijsdaling verwacht. De vrachtprijzen -worden lager en volgers een medewerker, deskundige op scheepvaart gebied van de ..Daily News zullen de vrachtprijzen nog belangrijk dalen voor het einde van dit jaar. De tijdens den oorlog verloren tonnenmaat is nu weer vervangen door andere schepen. Reeds een half jaar geleden waren er 5 meer schepen in de vaart dan bu het uit breken van den oorlog. De verlaging der vrachtprijzen zal verlaging der prijzen der goederen ten gevolge moeten hebben. De scheepswerven leveren geregeld af en wel nagenoeg de grootste hoeveelheid waar toe zii capabel ziin. Daar de scheepsbouw een der voornaamste Engelsche industrieën is, laat de terugslag van den bloei van de werven zich voelen op het gansche maatschappelijk leven, daar zon der vermindering der werkloosheid een prijs verlaging alleen het volk niet baten zou. Mr. Felix Blakemore. de president van de „national chamber of trade", heeft de vol gende reden gegeven van de daling in de prijzen der voedingsmiddelen, behalve brood en suiker, n.l. vermindering der consumptie, export uit Amerika; de prikkel die de hooge prijzen waren tot grootere productie: ver mindering der vrachtprijzenhet feit dat speculanten niet zoo gemakkelijk creaiet konden kriigen en daarom tegen verminder de prijzen de waren van de hand deden. Een bekende firma in Londen, die groote voorraden heeft opgekocht, heeft een be langrijke prijsdaling in soep uit het blik aangekondigd. De blikjes verkocht voor 2 sh. 6 d. tot 3 sh.. zullen geleverd worden tegen G d. Daarna komt de jam aan de beurt, die met 2/3 in prijs zal verminderen. Voorts zullen groote hoeveelheden man nen en vrouwenkleeren en schoenen tegen sterk verminderde prijzen verkrijgbaar wor den gesteld. naar het 11 a li a a|nsjgh door IVO,' f *.m.J2 10- z BLSU. A Felix groette en ging verder. Hij volgde den weg tot Anacapri en sloeg dan links af. Wat wilde hij eigenlijk? Hij wilde zijn patiëntje bezoeken, die weken lang aan een zeereu voet gelegen had. Hij schreed langs het smalle, steenige pad, naar het huisje, dat ta midden van de wijn bergen lag. Felix tradi het huisje binnen, doch niemand was aanwezig. Boven het vuur hing een 'Ketel, .waarin ipts pruttelda. Wellicht .waren ae bewoners jn Eet veld,' nabij litet 'buisje, aan den arbeid. Hij1 .wilde ééns vra gen hoe het nu met het meisja ging. Hjj liep 'tusschen de wijnstokken door, .waaraan groo tte, blauwe druiven hingen, dije er bij diaze hitte verlokkend uitzagen. Fellx iwas blij wel dra in de sohaduwi van eenig groen ta loo- J&D, Zjjn voetstappen, werden op het vfeeke, Tusschen het groen trof hem een lief ta fereeltje, dat hij echter niet verwacht had en verwonderd bleef hij bij den ingang staan. Daar voor hem zat in engelachtige schoon heid Jeannelle Zacht trad hij binnen, om het liefelijk beeld niet te storen. Zijn hart klop toen hij nader trad. Hoe geheel anders kwam ze hem nu voor. Ze zag er lieden zoo bleek, zoo hulpbehoevend on kinderlijk uit. Het scheen hem toe, alsof er tranen aan haar wimpers hingen, alsof ze in haar droom geweend had en om haar mond lag een pijn lijke trek. De trek van lijden, die uit de geheele moede houding van haar ledematen scheen, maakte haar zoo aantrekkelijk als nooit te voren. Het anders zoo frissche rood van haar wangen was hem nog nooit ?po schoon toegeschenen als de bleekheid van haar hujd, die hem zei, dat ook zij leed en die niet de nuchtere vrouw was, waarvoor hij haar de laatste uren gehouden had. Hij zag nu niet tegen haar pp als zijn meerdere, maar als tot een lief, begeerens, waardig meisje. En waarom had ze geweend? Om l%mGis teren .was alles onduidelijk voor zijn geest geweest, nu was het of alias hem duidelijk werd. Hij kon zi,oh niet weerhouden, Snel boog hjj zich over haar heen en kuste de tranen van haws lange, bruine .wimpera, Haastig Irad hij toen terug, als schaamde hij zich over zijn jongensachtige opwelling. De lichte druk van zijn warme lippen moest haar gewekt hebben, want zij Opende de oogen en keek verwonderd om zich heen, als wist ze niet waar ze was, of wie haar gewekl had. Felix trad nu nader en zei met zachte, innige stem: „Jeannette, waarom hiebt ge geweend?" Ze schrikte op. Hij had haar nog nooit zoo nerveus of geschrokken gezien; haar bleeke wangen werden hoog rood en ze vroeg smeekend: „Vraag me alsjeblieft niets." Ze strekte daarbij afwerend de hand uit. Hij vatte deze en voielde dat haar warme vingers zich tusschen de zijnen wilden uit trekken Vr.ageud keek hij haar in de oogen. Daar ging hem plotseling een licht op. Wat hem en haar tegelijk zoo drukte; was, dat ze geen vrienden meer konden zijn, want zij beminden elkaar. j,Jeannette, lieveling, ga hebt me een iweinig lief! jubelde hij. En ik-ik kan niet zonder je leven. Ik voel het reeds lang. Ge zult je armen Felix niet veriatan, ge moet mijn kleine vrouw! worden Mjjn trouwe Jeannette. Ge moogt me niet ongelukkig maken." Wat hoorde ze nu. Ze had nog nooit zulk een heerlijke batooverendo taal gehoord. Daar stond hij .voor haar met 'iin bleeke, sympathieke trekken, zijn trouwhartige oogjn. „Niet waar, ge bemint me lieveling? vroeg hij nog eens met innige stem. Altijd was ze eerlijk en waar geweest, ook als was het tol haar schade geweest. En daarom zei ze: „Ja, ik heb je met geheel mijn hart lief." Vreugdevol omhelsde hij haar en drukt© een vurigen kus op liaar bleeke wangen. „Je ziet er uit, alsot ge den geheelen nacht niet geslapen hebt, evenals ik. Zeg me eens de waarheid schal.,, Ze antwoordde niet dadelijk, maar vroeg na eenige oogenblikken: Zal ik de waarheid zeggen? En zei toen: Nu het is zoo." Toen ging hij hartstochtelijk voort: „Waar om zijn wij zoo onverstandig geweest en hebben elkaar noodeloos verdriet aangedaan? Waarom hebben wij zulke bittere woorden gesproken? Het komt me voor als een droom" Als hij zoo sprak trad haar de scene van te voren weer voor dien geest en ze zei mét bleeke, sidderende lippen; „Felix ge hebt heé- lemaal- vergeten dat wij niet Fj elkaar passen" „Waarom niet, lieveling'', antwoordde hjj zonder op haar treurigen toon in te gaan. stamelde ze met neergeslagen oogen, „ik beu te oud voor je." Inplaats van een antwoord voelde ze zijn lip- oen oq haar wangen, die haar harteüik kusten „Ge zijl een kind" duisterde hij haar in het oor, ,,een kind in weerwil van al je versland. Heb ik je niet lief 1 Hebt gij mij niet lief Wat" zal ons dan scheiden 1" „Mij komt het maar steeds als een droom yoor," zei ze talmend. „Als een droom maar dan als een gelukkige droom. Wees 'n dapper meisje Jeannelle. Hebt' ge niet den moed het met mij le wagen Haar trouwe oogen zagen hem vast en vol' vertrouwen aan, en met zachle, doch duidelijke :stein zei ze „Ik heb den moed, omdat ik het voor jou doe, en gij mij lief hebt." In een coupé van den trein, die naar de Ilali- aansche hoofdstad stoomde, zat in een hoekje-' annette. Ze was alleen en daarover was ze zeer - blij. Zoo kon ze zich ongestoord aan haar ge-F dachten overgeven. Ze naderde al meer en méér s Rome. Haar blik zweetdé over de Campagna, welke dloor de Augustuszon geel gebruind wa- ren. Ze keek naar de ruinen die als de getuigen van een verdwenen volk daar omhoog rezen. v Ala za haar woonplaats vroeger naderde he- groette zij blijmoedig die vervallen teekpnen uit een groot verleden. (Wordt yorrvotgd.) -

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Ons Blad : katholiek nieuwsblad voor N-H | 1920 | | pagina 1