R-fc. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND
SCHUtD EN BOETE
No. 193
Vrijdag 18 Juni 1920
13e Jaargang
BUITENLAND
Door Centraal Europa
FBU1LLKT! )Nf.
BLAD
JS* A 5* NV»
*ü»'l
Abonnementsprijs*
Per kwartaalf 8,—, franco por post f 2.&O5
Met Geïllustreerd Zondagsblad f 0.46 hooger.
Verschijnt dagelifks
Bureau s HOF ©g gdagtqs3? 43a'
Advertentieprijs:
Van 1—6 regels f 1.26 elka regel meer f 0.25 5
Reclames per regel 10.75; Rubriek „Vraag en cas-
bod" bjj vooruitbetaling per plaatsing f 0.60.
Aar» slto efecitr.é'e wordt cp ««vraag B^tis eon polis verstrekt, weike hen verxekert tegen onfiovalten tot een bedrag van f600,-,
f400,— f200,-, f!00,—160,—f3©,— 018.—
-li
i.
ZIJN DE TOESTANDEN IN DUITSCH
LAND BETER DAN DIE IN OOSTEN
Rijk? MERKWAARDIGE OVEREEN
STEMMING, KENMERKEND ONDER
SCHEID.
Weenen is voor heel Europa, voor wel
haast heel de were d de stad, het oord
yan den sp.eekwocrde.ijk geworden nood;
reeds spoedig evenwel kregen wij bij
ons verblijf op Duitschen bodem den in
druk en wij gaven d en indruk reeds aan
het slot van onzen vorigen brief dat
de toestanden in Duitschland weinig of
niet veel béter zijn dan in Weenen, in
Oostenrijk.
En nu is het merkwaardig, te ervaren,
hoe de volkeren, wanneer zij eenmaal eco
nomisch „lijdend" worden, overal den
zelfden lijdmsgang gaan: hoe overal
ongeveer dezejde nood komt te heerschen
onder ongeveer gelijke, zonderlinge om
standigheden, hoe de nood overal de
zelfde excessen en fataliteiten veroorzaakt.
Evenals in Weenen, en Oostenrijk, in
Hongarije, zoo is ook in Duitschland
het economisch leven ernstig verstoo.d.
er hecrscht schaarschte aan vrijwel alles,
vooral aan levensmiddelen.
Dies zijn ook in Du.tschland de,kinderen
over 't algemeen deerniswekkend onder
voed en krijgen wij in de Duitsche gasthui
zen wij overtuigden ons daarvan in
Miinchen ongeveer dezelfde treurige
tafereelen te aanschouwen en ongeveer
dezelfde smartelijk ontroerende klachten
over noodlottig gebrek te hooren als in
de gasthuizen van Weenen.
Ook .in Duitschland sterven kinderen en
ouderen vanwege de ondervoeding in al
te grooten getale, lang voor hun tijd
Ook in Duitschland: verschrikkelijke duur
te, ten Hemel schietende hamstering en
„Schieberei", voor den rijke alles, al
thans véél, voor d;n arme weinig of
niets.
Ook in Duitschland: onbetaalbare arbeids
Kronen, die steeds hooger en onbetaalbaar
der worden, en het maatschap^e.ijk samen
leven steeds duurder, steeds onmogelijker
maken.
Ook in Duitschland tengevolge van d:
totaal onevenredige loonen voor handen
en geestes-arbeid een fatale dooddruk
king yan den middenstand, vooral van
den intelleciueelen middenstand.
Ook in Duitschland: Ongure, al dan niet
„politieke" elementen, die op den loer lig
gen om de ellende van het volk uit te
buiten, om gebruik makend van d
verwarring in alle opzichten den chaos
nog te verèrgeren in communistischen, in
anarchistischen zin.
Of er in Duitschland gebrek, vooral aan
levensmiddelen bestaat
Men oordeele, naar hetgeen wij te Miin-
schen vernamen
Van d_ d.stributie bekomt men wekelijks
per persoon 300 gram vleesch, al
thans op papier, want vaak komt het voor
dat er niet meer dm 100, of 150 gram of
heelemaal géén vkesch beschikbaar is; in
sommige streken zat men maanden lang
zonder vleesch; en d n te bedenken, dat
men in vredestijd met a..e graagte dagelijks
'n 120 gram vteesch verorbe.de.
Wekejjks krijgt men 2% pond brcod (en
wat voor broed! het is hoegenaamd
niet beter dan het broed in Weenen)
en verder om de 14 dagen (ais 't er is)
340 gram meel.
Het boter- of vet-r,antsoen bedraagt 50
gram in de week; hiermede moet men
iet onsmakelijke, somwijlen walgelijke
jrocd besmeeren en tevens nog het m'd
dagmaa]smakelijk maken; wij zul-
.en ons niet wagen aan een chemische
analyse van wat men in Duitschland „bo-
.er" belieft te noemen: 't is vies goedje!
chte boter hebben wij tot op heden
op onze reis door Centraal Europa trou
wens nog heelemaal niet gezien, tenzij
dan in het blikken busje, dat wij uit Holland
medenamen.
Om de 14 dagen krijgt men 375 gram
suiker, zocdat de „sösze" kussen in
Duitschland wel tot het verleden moeten
behooren; wekelijks 50 gram kaas, z.g.
kunstkaas, 1 pend aardappelen en (da-
is nog een zeer wisselvallige nieuwigheid)
cén ei
Met de melkvoorziening is het aller
treurigst geste.d; alleen kleine kinderen
en speciaal behoevende vrouwen kunnen...
1/16 liter dunne, verwaterde of slappe ge
condenseerde me;k per dag bekomen.
Verder krijgt men nog wat erwten, wat
boonen, wat „Haberflocken", alles bij
elkaar nog hoegenaamd niets!
Omtrent de ondervoeding der Duitsche
kinderen deed men ons in gasthuizen te
Miinchen ontstellende med deelêngen: ten
gevolge van ondervoeding is het weer
standsvermogen zóózeer verminde d, dat
velen een eenigszins Aangrijpende ziekte niei
of bezwaarlijk d .orstAAn kunnen; vooral
de tuberculose richt steeds grooiere ver
woestingen aan.
Boter, vet en zeep, ziehier Hetgeen,
waarom men ons bij ons bezoek aan d;
gasthuizen welhaast sméékte.
De duurte is ondanks de voor velen
enorm gestegen salarissen in Duitsch
land voor de bevolking in 't algemeen zóó
erg, dut velen nog niet eens datgene, dat....
weinige kunnen bekostigen, wat de distri
butie biedt; het ge.d heeft hoegenaamd
geen waarde meer, wat alles nog verer
gerd wo.d. d.or de gewetenlooze praktij
ken van beroeps-„schteber" en d .or d
relatie's om-beters-wil, welke bijna alle
stedelingen met vriendj-s onder de platte
landers onderhouden.
Wij hebben een net gezin Jeeren kennen,
waarvan de vader in den oorlog sneu
velde ien waarvan de moeder in zware
zorgen achterbleef met 6 nog jonge kin
deren.
Van 's morgens vroeg tot 's avonds laat
moet die gotde moeder nu de deur uit,
de straat op, om wat werk, wat ve.dienste
re vinden, alzoo heel den dag de kinderen
aan hun lot overlatend, om des avonds
moe en afgemat, niet ze.den nog zinder iets
terug te keeien tot haar hongerende kin
ren.
Kan ,men 't betalen, och, dan valt er
altijd nog wel wat extra's te bekomen.
Daartoe heeft Duitschlar.d, evenals Oos
tenrijk, zijn hatelijke „Schieberei".
Tot eere van Beieren moet het echter
gezegd worden, dat men er daar in ernst
en naar best vermogen naar streeft, d:
„Schieberei" den kop in te drukken, zoo
nebben de Beiersche boeren en arbeiders
daarin bijgestaan door de autoriteiten, a;le
„Luxus-Hctels" in 't Noorden van Beie
ren zonder pa d n gezuivei-d van de ham
sters-O. .W.-iirs, die daar in grooten getale
van hun schandelijken O. W. een ergerlijk
luxueus leventje leidden, er niet tegen-
öpzier.d, voor één pond boter 100 Mark
en voor het pension per dug 250 Mar1'
te betalen; later heeft men de „Schie
berei" in Beieren neg trachten te treffen,
door voor kettinghandelaars, woekeraars,
en „Schiebe" het telephoon-geheim, waar
van natuurlijk schande.ijk misbruik gemaakt
weid, doodgewoon cp te heffen.
Wanneer we als stelregel aannemenn
(men moet met dergelijke stelregels in on
zen „demokratischen" tijd uiterst voorzich
tig rijn!), dat een geestes-arbeider naar
de beteekenis van zijne piaestatie's in de
samenleving méér behoort te ve.dienen
dan d e handen-arbeider, dan zijn in Duitsch
land niet alleen d: verhoudingen ernstig
gestoord, niet alleen onjuist, onzuiver ge-
worden, doch radlkaalomgekee.d.
Met d.en verstande, dat het loon voor
geestes arbeid het handrn-arbeids.oon nooit
zóó overtioüen beeft en nooit zóó overtref
fen zal, als thans het geestes-arbeidsloon
overtroffen wo.d. door het Icon voor han
dznarbeld.
Naar verhouding tot het „honorarium"
van Jeeraien, professoren, enz. worden er
aan arbeiders gewè.dige loonen betaald,
en nóg gewe.dlger zijn de loonen, welke
worden gevraagd en afgedwongen.
In een der musea van Mönchen verdient
(1 j directeur ettelijke duizenden marken min
der dunde huisbewaarder!
In de kalimijnen van Staszrurt verdienen
de ongeschoo.de arbeiders een minimum
ran 25 Mark per dug, is ongeveer 7500
Mark per jaar, met toeslagen van b.v.
00 Mark per kind per maand; boven
dien krijgen zij spek, schoenen, enz. met
oesjag van de regeering veel goedkooper
dan de niet arbeiders.
In Keulen vragen de Bank bedienden, b.v.
voor het postje van „Hausdierier" on
gehuwd een salaris van 14.030 mark per
;aar. i
Metselaarsknechts verdienen 6 a 7 Mark
per uur (voorheen een h:.e* dagloon 1)
een rekenaar heeft berijm d, dit bij den
oouw van een huis icdhe steeneen
mark moet kosten, vooraleer hij goed en
,vel in d e muur gemets? d zit.
Is het wonder, dut er ;-an bouwen heden
ten dage in Duit-chlazd n.et meer te den
ken valt en dut het economisch leven er
in 't algemeen steeds onmogelijker wordt?
Graait men zichzelf '.let een graf?
De studenten- zijn 1 Duttsehlard wel
mede het ergst de uupe van de tijdsomstan
digheden: voor het grootste deel voort
gekomen uit den inte..ccaieeleii en amb
iClijken middenstand, die door de duurte als
't ware geruinee.d werd nu zijn inkomsten
met de -duurder-wording allerminst gelij
ken tred h.e.den, hebben de meeste stilden
en van huis weinig of niets meer te
verwachten en zien zij zich geheel op
zichzelf toegewezen Top a.le mogelijke wij
zen trachten de steden.en nu -zo^vcei geld
ii verdienen, dut ze zichzelf in leven kun
nen houden enhet college-ge d be
ia]en: ze ve;huren zich ais kantooibedicn
den ove.dag en studeeren 'snuchts, ze
probeeien zooveel mogelijk lc-sen te ge
ven, die echter gezien het groote aan-
iiod spotgoedkoop zijn, ze verrichten
nachtarbeid in fabrieken, gedu
rende den jongsten winter hebben veje
studenten in Miinchen zelfssneeuw
geruimd om de rijkelijke 30 Mark per
clug te veid.cnen, welke de autoriteiten vooi
rlergelijken arbeid gaarne betalen!
Een en ander le.d; tot veterlei gevolg:
Men leent in goed vertrouwen op de
toekomst groote sommen om het studie
leven te .kunnen voleinden, men werpt
zich met razernij op de sttrdic om toch
maar spoedig gereed te zijn (de Münchener
Universiteit bezit een professor van 25
jaar!) en .om in vele gevallen... tóch
geen positie te bekomen, -ófwelmen
werd; zich wanhopig van de -Studie af, en
wordt.handen-werker.
Een bejaard professor beeft zich op bij
na 60-jarrgen leeftijd nog gedwongen ge
zien een handwerk aan te asemen: met
zijn inkomen -kon hij sinds @14 geheel
niet meer rotsdkemen en hetkspitaaitje dal
hij bezat, was geleidelijk opgeteerd;
er. die man leefde nog zeer goedkoop,
had geen kinderen
Er zijn natuurlijk nog wel beter gesi
tueerde studenten, zoons van kooplieden,
van O.-W.-ërs enz., doch régel is het,
dat de studentenhongerlijden, dat
zij 's nioigens niet anders krijgen dun een
kop „Ersatz" koffie zor.der melk,
dut zij 's middags een (lang niet altijd
warme) maaltijd bekomen waaraan een ge
zond mensch nog niet half genoeg heeft
en dut zij, 's avonds thuiskomend, nog
de kast nasnuffelen om een stukje brood,
om 's anderendaags 's morgens weer
niets anders te krijgen dun wat „Ersatz"-
koffie! Zeldzaam zijn de studenten die in
den namiddag nog een maaltijdje kunnen
nemen.
De toestanden in Duitschland zijn dus
vrijwel gelijk aan die in Oostenrijk.
In Duitschlar.d echter leeft - terecht
meerhoop.
Het .Oostenriiksche volk bezit geen moed,
geen levensdurf meer, en dut is mede
een .van de grootste red .nen, waarom de
toekomst van Oostenrijk zich zoo trooste
loos .doetaanzien, het Duitsche volk
evenwel durft de toekomst nog Aan, hoezeer
het ,op heden ook in d.'uk en ellende
leeft, het is er zichzelf bewust van, dat
het zich nog weer eenmaal opwerken zal
kunnen tot graag gedroomde hoogte.
ES WAR ZV SOHöN GEWElSE T
Op do vergadering' van liet centrum uit
den Rijksdag had Trimborn. Woensdag
voorgesteld dr. Mayer, den Duitschen zaak-
gelastgdie te Parijs, tot rijkskanselier
te benoemen. De vergadering had hier
tegen geen bezwaar en Trimborn ging
toen met zijn voorstel naar president E-
bert, die het er ook mede eens was.
Het bericht van de National Zeitung
van Woensdagavond was dus juist, maar
dr. Mayer, die Maandag nog te Munchen
vertoefde, was reeds Dinsdag naar Parijs
teruggekeerd en daarom seinde president
Ebert om te vragen of hij de opvolger
van Herman Mue.ler worden wilde aan
hot hoofd van een coalitie van centrum,
democraten, Duitsche volkspartij en Bei
er, che volkspartij, waartoe dr. Mayer zelf
behoort.
De Vorwiirts publiceerde gisterencch-
tend zelfs een lijst van de ministers van
het kabinet Mayer, zooals men zich deze
in parlementaire kringen reeds voorstelde.
Rijkskanselier dr. Mayer, binnenluad-
schc zaken de democraat Koek, buiten-
'aadsche zaken von Nos'riz, gewezen Sajc-
sisch gezant te Weenen, economische za
ken Wiedfeld, financiën dr. Wirth, de
tegenwoordige minister van financiën,
schatkist von Siemans, de democratische
afgevaardigde van Berlijn, arbeid de Prui
sische minister Stegerwald, verkeer Grö-
ner, verdediging Gessier, die reeds in de
oude coa'itie deze portefeuille beheerde,
justitie dr. Heinze.
Deze lijst was echter nog niet defini
tief, omdat verschillende der genoemde
candidaten nog hun toestemming moesten
geven en omdat men het aan dr. Mayer,
die heden Vrijdag te Berlijn werd ver
wacht, zelf moet overlaten zijn medewer
kers te kiezen.
Van een andere zijde werd intusschen
gemeld, dat de Duitsche volkspartij toch
niet mede zou doen.
Het „Berliner lagebiatt" vermoede dat
ook de sociaal-democraten een portefeuille
zouden krijgen en dat b.v. Bauer, de ge
wezen rijkskanselier, tot minister van
verkeer zou worden benoemd.
En daar kwam gisterenavond het be
richt, dat Dr. Mayer, de Duitsche zaak
gelastigde te Parijs telegraiisch het ver
zoek van president Ebert, om een kabi
net te vormen heeft geweigerd. En daar
ligt weer het gekiele gebouw in elkaar.
DE KABINETSCRISIS IN OOSTEN
RIJK.
De besprekingen van president Seitz
met de leiders der partijen hebben tot
dusver geen oplossing van de krisis op
geleverd. Volgens de bladen is het moge
lijk, dat er een politiek oveiigangsminis-
terie komt, dat een beperkt program zou
kunnen vertooneu om daarna tot ontbin
ding van het parlement en nieuwe ver
kiezingen over te gaan.
DE MINISTERIEELS CRISIS IN
NOORWEGEN.
„Be.rlingske Tidende" verneemt uit
Christiania, dat de rechterzijde van. het
Storting zich bereid verklaard heeft, om
een nieuwe regeering te vormen. Als le
den van een nieuwe regeering worden ge
noemd: Halvorsen, minister-president en
minister van justitie; Michelet, miniate1*
van buitenlandsehe zaken; Lykke, minis-
ter van koophandel, en Kiddervold Jen
sen, minister van onderwijs.
INTERNATIONALE CONFERENTIE
TE GENUA.
De internationale conferentie te Genua,
die zich bezig houdt met den arbeid aan.
boord van schepen, heeft een voorstel
aangenomen van den Engelsehen arbei
ders-afgevaardigde, strekkende tot het te
rugzenden van kwesties betreffende do
vischvanget naar de verschillende regee-
ringen met advies deze kwesties in over
leg met de reeders en de zeelieden te re
gelen.
Na levendig-e gedachtenwieseling heeft
de conferentie eenstemmig het voorstel
van Thomas aangenomen om een com
missie te benoemen, die zieb met de bin
nenscheepvaart zal bezighouden en uit
maken of deze aan een internationale re
geling onderworpen moet worden.
EEN FRANSCH DUITSCH HOF VAN
ARBITRAGE.
De Fransche bladen deelen bijzonderhe
den mede over bet gemengde Franscb-
Duitsehe Hof van arbitrage. Het tiende
hoofdstuk van 't verdrag van Versailles
stelt bet in. Het zetelt te Parijs en be
slaat uit 4 secties, door 'n neutraal rechts
geleerde voorgezeten, bijgestaan door een
Franschen en een Duitschen rechter. Het
moet geschillen van particulieren nard
beslechten, die in den oorlog tusschen
Fracaseben en Duitschers voorkwamen. Do
eerste sectie houdt zich met twistpunten
■n verband met Elzas-Lotharingen bezig.
De tweede met kwesties aangaande schul
den van voor den oorlog de derde met za
ken betreffende particuliere goederen,
rechten en belangen van Franschen in
Duitschland; de vierde met kwesties van
contracten, industrieelen, art-istieken of
Iitterairen eigendom,
QEHENGDE BUiTENL. BERICHÏEff,
Een afschuwelijk drama.
Een. afschuweliik drama wordt uit Ram-
bervillers in de Vogezen gemeld. Een spoor-
waehter heeft zich in een aanval van deli
rium op zijn vrouw en zijn vijf kinderen ge
worpen om hen te dooden. Twee kinderen
waren dan ook terstond dood, de vrouw en
de drie andere kinderen verhoeren in hope-
loozen toestand. Men heeft nog niet uit kun.
nen maken van welk wapen de krankzinnige
Vrij naar net Engelseh van A. S. Swan;
Geautoriseerde vertaling
4.
„Je ontvangt meer geld dan je verdient
Maar ik wacht op antwoord. Waarom heb
je dat geld geleend en wat heb je er
inee gedaan?"
„Dat kan ik u niet zeggen. Ik schrijf
niet ieder©n stuiver op dien ik uitgeef.
Ret geld smelt eenvoudig w.-g onder
•emands handen."
„,Zoo zoo', Nu, in het vervolg zal het
ku minste niet meer mijn geld zijn
dat onder je handen wegsmelt.
Het wordt tijd dat ik aan die verkwis
ting een eind maak. Noen, sta nog niet
fP ik heb je nog meer te zeggen. Een
«air uur geleden 13 Aaron Fletcher hier
geweest."
„Fletcher? Wat kwam die doen?"
...Natuurlijk kwam hij om jou, en om
<>ver zijn dochter te spreken. Je van je
JHaute avonturen af te houden is een
ding dat ik al sinds lang heb opgegeven.
Eergevoel en karakter schijnen nu een
maal zaken te zijn, die men bij jou
niet moet zoeken, klaar dat je hier bijna
onder mijn oogen de meisjes van alles
op de mouw speldt en de dochters van
onze eigen werklieden niet rnet rust laat,
dat is meer dan ik. kan en wil verdragen.
En daarom wou ik je maar even zeggen
dat tusschen ons van vandaag af alles
uit is."
Geoffrey kreeg ©en kleur en er kwam
een ongefoovige trek op zijn galaat,
„Wat bedoelt u eigenlijk met dat laatste'
vroeg hij.
„Precies wat ik zeg. Je kunt naar huis
gaan en je koffer pakken. Ik ben veel
te toegevend en te lankmoedig voor je
geweest. Ga de wijde wereld in en zie
wat men daar voor je over heeft als je
lichtzinnigheid en karakterloosheid tot de
voornaamste kenmerken van je levensge
drag maakt."
„Das u wenscht dat ik Branethoipe ga
verlaten?".
„Zeker en dat w©L vandaag nog. Ik heb
je dikwijls genoeg gewaarschuwd. Het is
tijd geworden om over daden te spreken,
nu woorden blijkbaar niet den minsten
indruk op je maken", v
„En waar moet 'ik dan teen," vroeg
Geoffrey nu toch met ©en uitdrukking
van angst op hetgelaat.
Zijn vader haaide de .Behouders op.
„Dat is niet mijn zaak", antwoordde hij
kortaf. „Gij hebbeen schitterende toekomst
verspeeld. Zoowel op de universiteit als in
de zaken hebt -ge alle gelegenheid genad
om u te onderscheiden. Die gelegenheid
hebt ge verwaarloosd dëS te erger
voor u. Hier geeft g©.;tan allen een slecht
voorbeeld, brengt mij niet dan erger
nis en schande Ik herhaal dat hst tijd is
om er een eind aan .te maken.
„En wat denkt u .dan nog voor me te
doen, nu u inij1 het huis ,ea de fabriek
ontzegt?"
Deae vraag en de ?wijfce waarop ze ge
steld werd deden FaussiDs atoom en ver
ontwaardiging tot -een -uitbarsting komen.
Hij sprong op, .keek met bliksemend oog
zijn zoon aan en sprak: .„Niets doe ik
meer voor je, dleifdig© -verkwister. De
fout is geweest dat -wij' al dien tijd veel
te veel voor je gedaan hebben. Was het
niet geweest van je moeder, wier hart je
gebroken hebt, adan aou ik v©el minder
voor je gedaan "hebben, en dat was waar
schijnlijk beter geweest En terwijl je
heel goed w&et ja aljemaaf achter
den rug hebt, ben je onbeschaamd ge
noeg mij te vragen wat ik verder nog
voor je doen wiL Niets, zag ik je, niets. J e
kunt tien pond sterling krijgen om je
overtocht naar Amerika te bgtalen en dan
lioop ik niets meer van je te hooren,
tenzij je je leven betert. En nu, ga heen
Geoffrey, of ik bega ©en ongeluk aan
je".
Het was een diep indrukwekkend tooneel
deze vader, sterk in zijn rechtmatigen
toorn, staande tegenover den zoon die
voor het eerst zulk «en scherp vonnis
over zijn lichtzinnige slechtheid hoorde.
Arthur Faussit was altijd een man van wei
nig woorden geweest! En het was dan ook
de brandstof, die zich sinds jaren in zijn ge
moed had opgehoopt, die nu opeens tot zulk
een geweldige vlam uitsloeg.
„Ik weiger uw ellendige tien pond aan
te nemen," barstte Geoffrey nu opeens uit.
„Ik benuw zoon, uw oudste zoon, en gij
hebt het recht niet mij zoo zonder eenige
bron van bestaan buiten de deur te zettem.
Ik heb mij zeker niet schuldig gemaakt en gij
zijt niet zonder schuld eraan, dat ik zóó ben
opgegroeid. Aan de verantwoordelijkheid daar
van kunt gij u niet zonder meer ontrekken."
Maar dit was niet de manier, waarop ik
dit ©ogenblik met, den nuden begr Faussit
gehandeld moest en kon worden. Hij werd
wit van kwaadheid, deed een stap naar voreir,
greep zijn zoon bij den arm, opende de deur
en wierp den ontaarde naar buitan. Het slot
kraakte achter Geoffrey dicht. De jonge man
stond verslagen en in verwarring; dit ha<l
hij niet verwacht! Een oogenblik stond hij
onbeweeglijk, toen greep hij onder het mom
pelen van een verwensching zijn sporlpet
en zijn fiets, en reed weg.
Zijn vader bleef geruimen tijd onder den
invloed der uitbarsting van drift, die henï
zoo had doen handelen. Eindelijk kwam liij
er toe zijn bezweet voorhoofd af te wis-
sehen en zich met geweld lot kalmte te
dwingen. Het berouwde hem niet zóó gehan
deld te hebben hij was et diep van over
tuigd, dat hij er het recht toe had en dat;
hij aan het wangedrag van zijn zoom een eind
moest maken.
Maar zou dit het einde zijn? Geraken wij
op deze wereld wel ooit geheel uit onze
zorgen en uit ons verdriet? Al vermijden wij
de rechtstreeksche oorzaak, iets blijft er altijd
van over al ware het maar de herinnering.
verypigd.)