ïlen R.-K. PJTfiUWS. EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD.HQLl.ANP SCHULD m BOETE Dinsdag 13 Juli 1920 Misère met den woningbouw. BUITENLAND FEUILLETON. r •Sr i'No 161 13e Jaargang Versohljnt dagelijks Bureau: HOF 6, ALKMAAR. Telefoon: SSSESPSï 433- Dictatortje spelen. De Conferentie te Spa. beveelt zich JATTEN en alle soorten i 1-llJ I DRIED, 'Alkmaar. 53 jen. JD u. m Juli.' V» X s/i Jfc '>/4 ■X (•X 33/4 3* 3X ?X 3 lx 77/« J° S [6 20 30 5a» 09k JJL» JLÜL.-1-.JLJSU.I»- 'J ariltj ONS BLAD AbonnementsprUsi Pet kwartaal t f 2,—. franco per post f 2.50; Met Geïllustreerd Zcndagtblad f 0.45 hooger. Advertentieprijs* Van 1—5 regels f 1.25elke regel mest f 0J5j Reclames per regel i 0.75; Rubriek „Vraag on ass* bod" by Tooruitbetsling per plaatsing f 0.60. 60, 133,— MB.— Het heeft er veel van, of hoogmoeds- «waanzin. den heer Edo Fimm'en in den jbol geslagen is. De boycot van. Hongarije, deze lachande, waarmee dlie secretaris van het jNederlandseh Vakverbond opstaat en naar bod! gaat, moge al hoe langer hoe lanieer een fiasco blijken, do heer Fimmen gaat maar steeds voort met het beramen Wan maatregelen, die hem tot eon mo ldennen Napoleon zouden kunnen stempe len, als hij niet alle kenteokenen vertoon de van een Don Quichotte uit de 20ste tow. De heer Fimmen laat van de denk- beeldige hoogte waarop hij als wereld leider staat, zijn argusblikken over Euro pa weiden straks omvatten die blik ken het gebeele aardrijk en heeft nu jweer een nieuwe ontdekking gedaan. 1 Hij voorziet do mogelijkheid, dat in de Republiek Duitschland, een rechtsclie r-e- jgeering aan het roer zal komen. Natuurlijk zou hij datberoerd vinden, maar overigens geen nood. f' Tegen zulke, in socialistische oogan jpiinder gewenschte. gebeurtenissen, weet hij een uitstekend mididel. Dat heeft hij met zijn inval, den aan zijn geniaal brein ontsproten boycot van 'Hongarije, getoond!. Wel is waar, dalen in dat land, ten- tgevolge van den boycot, die prijzen der levensmiddelen, die nu diet uitgevoerd «kunnen worden en wordt daardoor de ■voedimgstoestand verbeterd; wel zijn de gevolgen van den boycot, tegen de bedoe ling van. den heer Fimmen in, vooral noodlottig voor sommige Oostenirijksohe 'landstreken, die aan Hongarije grenzen; wel blameeren de „boycotters" met den Sheer Fimmen aan het hoofldi, ons land, door met grenzelooze brutaliteit de enor me* leugen te verkondigen, dat die ho>- ieot geschiedt onder goedkeuring van het (SNederlandsobe volk; maar dat alles lapt idle dictator spelende Edo Fimmen aan SÜQ niet gelapte laarzen. Dat dictatortje spelen is een door hem hartstochtelijk hereden stokpaardje ge worden. Hij is er niet af te slaan én moet het Voortdurend berijden. En daarom heeft de ruiter op zijn stok paardje, Fimmen, alvorens zandruiter te 'worden, want dat is vermoedelijk zijn lot 'In een niet ver verwijderde toekomst, asicb even gewichtig aLs geheimzinnig uit gelaten over maatregelen, die het Inter- tetionaal Vakverbond zal treffen, voor ®et geval in Duitschland de macht in (SecMsohe handen zou geraken, Deze, door ijd'elheid verblinde hals, Jeeffc daardoor te kennen, dat hij er toe zou kruaz en komen, zijn neus in de met Scherpe doornen omrande interne aange «ekenheden van Duitschland, te steken. (Hij ga zijn gang,. Gevoeliger nog dan bij het fiasco van flen boycot van Hongarije, zal deze fa meuze volksleider ondjarvimden» dat het Duitsche volk zich niet door de wille keur van een troepje leiders van roode Vakvereenigiingen zal laten voorschrijven, •welk soort van regeering het hebben (doet. Het blijft nog maar steeds sukkelen met den woningbouw. Ondanks het krachtig initiatief en de voortdurende zorgen, welke onze energieke Minister Aalberse zier voor de oplossing van 't woningvraagstuk getroost is :t einde der ellende nog lang niet te over zien. Tegen de steeds groeiende moeilijkheden is dan ook geen enkele Minister opgewassen. (De materiaalpiiizen en de arbeidsloonen blijven naast een verkorting van arbeidsduur stijgen, terwijl de rentestandaard van het geld zeer hoog blijft en het verkrijgen van hypotheek zeer bemoeilijkt. Op de jongste vergadering van de dezer dagen gehouden bijeenkomst van den Na- tionalen Woningraad kwam dan ook een zeer pessimistische stemming tot uiting. Het jaar. iijksch bedrag aan voorschotten uit 'sRijks kas bedroeg in 1917 37 milüoen. in 1918 43 milüoen en in 1919 zelfs 94 millioea Mocht men bij zulke buitengewoon hoo- gie en nooit gedachte subsidies niet ver wachten. dat de nood zou afnamen? En toch, het woningtekort blijft en wordt steeds grooter. Volgens berekeningen zijn er alleen aan arbeiderswoningen per jaar 25.0(H) stuks noodig om den toestand van vóór den oorlog te behouden. En deze toe stand was reeds ongezond; ook toen was er reeds woningnood en sindsdien is de bevol king toch aanmerkelijk vermeerderd. En de fabelachtige sommen, de vele mil. Koenen, welke het Rijk tot nu toe voteerde, zijn bij lange na nog niet voldoende om dat onvoldoende cijfer van 25.000 wonin gen te bereiken. In het eerste kwartaal van 1920 werden 4610 woningen aanbesteed; dat zou. over een jaar 'berekend, 18.000 woningen geven. Maar nu hebben wij weer een uitsluiting met stilstand in net bouwbedrijf, zoodat de 18.000 wel niet zullen worden bereikt. En al gebeurde dit: het tekort aan ar beiderswoningen bedraagt in ons land toch 40.000 En als wij spreken van een tekort, schuilt hierin niet de minste overdrijving. Het aan tal groote gezinnen toch. die met andere sa. menhuizen in één woning, is schrikbarend groot. In een stadje als Zaandam bedraagt het 325; in Rotterdam 13.695; in Amster dam 18.000. En dan spreken wij nog niet van het niet minder groote tekort aan middenstandswo ningen. Er is inderdaad reden voor pessimis me. Toch zullen wij voor de feiten moeten bukken en hoe eer wij den werkeliiken toe stand erkennen en daaruit de noodzakelijke conclusies aanvaarden, hoe eerder wij op den goeden weg komen De Minister schijnt dit in te zien en wij begrijpen daarom niet. dat een lichaam, als de Nationale Woningraad, welke hem daaitbii moest steunen, ten deze met de Re- geering niet geheel meegaat. Minister Aalberse begrijpt, dat het met het voorschottenstelsel spaak gaat loopen; dat e schatkist de millioenenlasten to aan 't staatsbankloet zou vermeerderen, wanneer met bijdragen, rentelooze en voordeelige lee ningen voor woningbouw op den ouden voet werd voortgegaan. Op de vergadering van den Nationalen Woning-.«ad werd een brief van Z. Exc. aan een woningbouwvereeniging voorgelezen, waaruit bleek, dat in het vervolg geen voor schot uit 's Rijks kas meer zou worden ver leend voor den bouw van arbeiderswoningen met een grooteren inhoud dan 300 ku'b. M. Woningen met een inhoud van 275 tot 300 ku'b. M. zullen slechts tot een beperkt aan tal worden toegelaten onder de gesubsidieer de; en woningen met een inhoud van 225 tot 275 kub. M. zullen een zoodanige huur moeten opbrengen, dat 70 pCt. van de ex ploitatie-uitgaven wordt gedekt. Wanneer men nu bedenkt, dat het bouwen van een eenigszins ruime arbeiderswoning in Amsterdam op het oogenbük 10.000 kost, dan kan men daaruit zijn verdere conclusies maken. Zulke huizen zijn dus voortaan uit gesloten. Een kleiner type zal f 7000 tot f 8000 moeten kosten. Gesteld, dat men -de kosten kan drukken tot 6000 dan nog zal een huur van meer dan f 400 'sjaals moe ten worden opgebracht. Wij gaan dus naar huurprijzen van f 10 per week voor de nieuw te bouwen arbeiders woningen. De Nationale Woningraad noemt dat „een catastrophe" en zal den Minister verzoeken zijn besluiten in te trekken. Over den middenstandswoningbouw wer den speciaal met het oog op de moeilijk heid van hypotheekverleening tot een matig percentage even hopelooze mededeelingen gedaan. En ook in dit opzicht wil men den r "luim J''i Tit ii p,'*" 1 Minister nopen op zijn besluiten tot dwin gende beperking terug te komen. Maar is dit verstandig? Men kan natuurlijk diep be treuren, dat de woningnood zóó hoog geste gen is en dat bij zeer nuttige voldoening aan bescheiden eischen van woningruimte nog zulke hooge huren zullen moeten worden be taald. Maar wanneer men de feiten, welke den Minister (die inmiddels zijn eigen maat regelen niet minder zal betreuren) tot het nemen van zulke besluiten noopt, niet kan ontkennen, dan moet men andere middelen aangeven om uit de misère ie geraken. Met betreuren komt men er niet. Wanneer de bij dragen en voorschotten voor woningbouw jaarlijks met tientallen millioenen gaan stij gen, begrijpen wij, dat verantwoordelijke Re- geeringspersonen aan hun eigen wenschen een halt gaan toeroepen. ^ae al!« aboiuié'c wordt op aanvraag gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f600,—f400,—, f200,-, MOO,—f Het verloop van Maandag. De Berlijnsche correspondent van het „Hbld." seinde gisterenmorgen uit Spa: Van Duitsche zijde worü't mij zoo even de tekst van het schetsmatig Duitsche voorstel gegeven, een voorstel dat bij de Entente groote teleurstelling gewekt heeft. Het plan voor de leveringen komt in heit kort hierop neer, dat eerstens Duitschland; een organisatie tot stand brengt, waaraan de geheele industrie en de handwerkers deelnemen en welke do uitvoeringen der leveringen regelt. De leveringen in materiaal moeten volgens den wereldmarktprijs berekend worden. De Duitsche industrie licht bureaux op voor de regeling van speciale overeen komsten tusschett de afdeelfiaigen, die met de verdeeling der Duitsche goederen belast zijn aan de eeue en de benadeelden of hun organisaties aan de andere zijde. Duitschland beveelt aan. dat elke deel nemende gealliee*en geassocieerde mogendheid een diöbhele organisatie tot stand brengt, de een voor het onderzoek dier bestellingen, de andere voor het In ontvangst nemen dór leveringen. Alle or ganisaties moeten op het beginsel der we- derkeerige samenwerking van werkgever en werknemer tot stand komen. Er moe ten veiligheidsmaatregelen getroffen worden tegen misbruiken, die van de zij de van particuliere ondernemingen kun nen insluipen. Br moet ten slotte een commissie van deskundigen benoemd worden, waarin zoo noodig règeerings- vertegenwoordigers moeten zittiShg heb ben, die dit plan ën de doorvoering ervan onderzoekt. Deze commissie moet onmid dellijk aan het werk gaan. Zooals men ziet, bevat dit plan weinig houvast en het is te begrijpen, dat de En tente er door teleurgesteld is. Het tweede Duitsehe voorstel beweegt zich op het gebied Van den wederopbouw van Noord-Frankrijk, is zeer lang, stelt voor de vorming van een groot syndi caat van alle landen ook neutealen en Duitschland, het instellen van sociale inrichtingen, maatregelen om groote winsten van particuliere ondernemingen te voorkomen, enzoovoort. Het derde plan geeft ten slotte de fi- nancieele voorstellen, die ik hier, omdat ze de belangrijkste zijn, woordelijk laat volgen: De Duitsche régeering beschouwt als het doel van de tegenwoordige onder handelingen, dat getracht zal worden een definitieve regeling tot stand te brengen van al hare plichten inzake het herstel. De Duitsche regeéring wijst er op, dat volgens haar berekening de vóór 1 Mei 1921 te betalen 20 milliard mark in goud, niet alleen nu reeds betaald zijn, doch dat reeds een aanzienlijk hooger bedrag is betaald. Een regeling voor de toe komst, die de Duitsche regeeriog als uitvoerbaar zal erkennen, kan alleen ge baseerd zijn op de economische en finan- cieele draagkracht van Duitschland. Hierbij dient er speciaal op gelet te worden, dat er evenwicht gebracht zal kutanen worden in de Duitsche begroe ting, Anders zullen het snel toenemen van de vlottende schuld en de inflatie deze dTaagkracht ondermijnen. Voor Duitischlands prestatievermogen verwijst de Duitsche regeering naar de overhandigde memoranda. Zij is over tuigd!, dat in de eerste plaats niet nog meer getornd mag worden aan de fun damenten van het toch reeds zoo ver zwakte economische leven en dat de on ontbeerlijke economische hulpbronnen der wereld ook voor Duitsehland weer toegankelijk gemaakt worden. Duitschland moet de noodzakelijke le vensmiddelen, voediermiddelen, meststof fen en andere grondstoffen kunnen in voeren tegen behoorlijke betalingsvoor waarden. Wordt er rekening gehouden met het Duitsehe prestatievermogen, dan kan het volgende geschieden: De schadevergoe ding wordt in annuïteiten betaald. Hef minimum van deze annuiteiten wordt vastgesteld. De plicht tot het betalen de zer annuiteieen wordt begrensd tot 30 jaar, de termijn, genoemd' in het Ver drag van Versailles. Het minimum-be drag van de annuïteit moet rekening hou den met Duitschland's economische en fi- nancleele draagkracht. Tot deze annui teiten behooren de verplichtingen van geld en goederen, Duitschland opgelegd te Versailles, dus ook de kosten van het bezettingsleger. De annuiteiten worden ten deele gedekt door leveringen van goederen, waartoe Duitschland krachtens het vredesverdrag verplicht is. De waar- de dezer goederen wordt berekend naar den wereldhandelprijs De rest van de an nuiteiten wordt in baar geld; betaald. Le vert Duitsehland. meer goederen dan waartoe het verplicht is, dan krijgt het betaling daarvoor dn baar geld, de waar de berekend naar dën wereldhanidelprijs. Daar de economische ontwikkeling in de komende dertig jaren niet te over zien is, moet het deelnemen van de geal lieerde regeerdmgen aan een werkelijke verbetering van den financieelen en eco- nomischen toestand van Duitsehland mo gelijk gemaakt worden. Hiertvoor moet een index-schema uitgewerkt worden. Voor het vaststellen van het minimum bedrag der annuïteit moeten zoo spoedig mogelijk deskundigen van beide partijen bij elkaar komen. Een officieel Havashericht meldt om trent het verloop der zitting van gisteren.: De leiders van de geallieerde delega ties hebben om half vier ea half zes een bijeenkomst met Fehrenbach en dr. Si mons gehad. De kwestie betreffende de kolen en de schadevergoeding werden achtereenvolgens behandeld. Ten opzichte van de kwestie der scha devergoeding werd besloten dat de le den van de commissie voor de schade vergoeding zullen samenkomen met door de geallieerde regeeringen aan te wijzen gedelegeerden, om tesamen met de Duit sche delegatie en met de door deze aan gewezen deskundigen het door de Duit- schers voorgestelde plan te bestudeeren ten einde er de bijzonderheden en de juis te strekking van vast te stellen. De gemengde commissie welke van morgen af zal vergaderen, zal zoo spoe dig mogelijk een rapport aan de confe rentie voorleggen. Ten. aanzien van de quaestie der kolen hebben de chefs der geallieerde delegaties de Duitsche gedelegeerden in kennis gesteld van den tekst van het gisteren na de be raadslaging met die deskundigen opgestelde protocol. Er werden zonder succes to ore tellen gewisseld over de maandelüksdhe kolen- levering. Daarna werd verklaard dat men zich onder deze omstandigheden zou houden aan het door de commissie van herstel vast gestelde cijfer. De Duitsche delegatie deelde mede. dat zü de quaestie opnieuw zou overwegen, en in de volgende bijeenkomst een antwoord zou geven. De geallieerden verklaarden spontaan, dat zii tengevolge van de verstrek te inlichtingen over de ondervoeding der mijnwerkers geneigd waren den voedli.ngs- toestand 'van deze te verbeterenzij ver zochten d© Duitsoh© delegatie practisclie wenken te geven. DE VOLKSSTEMMING IN ,HET OOSTEN VAN DUITSCHLAND. De volksstemming- in Oost-Pruisen is gis teren zonder incidenten verloopen. Het re sultaat in Marienwerder-stad was om 11 uur 's avonds tot op den uitslag van drie districten vastgesteld. Acht duizend bewo ners stemden voor Duitschland en 320 voor Polen. De volksstemming in West-Pruisen is een groote Duitsche overwinning geweest. Vol gens het resultaat tot 's morgens twee uur zijjj op Duitschland uitgebracht 59.827 stem men, op Polen 5144. 118 Gemeenten heb ben z;^h voor Duitschland verklaard, 16 voor Polen. Volgens de tot 's nashts één uur bekend geworden resultaten werden in de steden zooals Loetzen, Lyck, Or tets burg, Bischofs- burg, Allenstein, slechts zeer weinig Pool- sche stemmen uitgebracht. Het ging den Polen niet beter in het landelijke gebied rond deze steden. DE POOLSOHE KWESTIE. Een wapenstilstand voorgesteld. De geallieerden hebben aan de Sovjetre- geering voorgesteld een wapenstilstand te sluiten met Polen op voorwaarde dat de Polen binnen hun eigen grenzen terugtrek ken. De wapenstilstand zou dan gevolgd wor den door een vredesconferentie, waaraan alle randstaten zouden deelnemen. Indien de Sovjetregeering mocht weige ren of de Polen binnen hun wettige gren zen doet aanvallen, zullen de gealieerden Polen a len mogelijken steun verleenen. Volgens telegrammen uit Spa wordt daar aan de Poolsche kwestie groote aandacht gewijd. De Poolsche delegatie ontving van haar regeering, naar Reuter meldt, een nota waarin Polen bereidwilligheid betuigt om vrede te sluiten met Sovjet-Rusland op den grondslag van het zelfbeschikkingsrecht der volken. De nota werd gezonden ter mede- deeling aan de vredesconferentie maar ze was zoo verminkt overgekomen, dat nu ver zocht is haar nog eens over te seinen. Men hoopt, dat het nieuwe telegram nog zal aankomen vóór de vredesconferentie uit eengaat. Uit Rome wordt aan de „Franf. Ztg.'" meegedeeld, dat Italië bereid is, onmiddel- üjk na het einde van de conferentie te Spa te bemiddelen tusschen Polen en Rusland Het stelt tot eisch, dat beide partijen het zelfbeschikkingsrecht van de randvolkeren zullen erkennen. Volgens een door de Poolsche delegatie ontvangen communiqué trekken de Pool sche troepen langzaam en onder tegenaan vallen op de hoofdlinie terug. Een poging van het roode leger om hij Bobrinsk de Be- resina te forceeren js afgeslagen. In de streek van Rovno duurt de strijd met de cavolerie van Boedienny voort. RONDOM DE PRESIDENSVERKIEZING IN DE VER. STATEN. Do correspondent van die „Westminster Gazette" seint uit New-York, dat den lOen. Juli te Chicago een conventie zou worden gehouden van de derde partij. Politici beweren, dat deze derde partij der ouden partijen definitieve verklaringen zal afdwingen over haar houding in zake ver schillende politieke quaesties. zoo binnen- landsche als buitenlandsche. kv rij naar het Engelsch van A. S. gwan] Geautoriseerde vertaling .18. Clara voegde hom, in het minst er niet ;op voorbereid dat ze iets bijzonders zou Iicóren. Aangezien zij' in zooveel opzich ten haar vaders rechterhand was, bespra ken zij' heel voel van zijn zaken met el kander, en iets van dien aard dacht zij slok nu weer te zullen hooren, De studeerkr.'ner zag cr allergezelligst ,*dc het vuu- van den heard e'iaalde een wennen, icvendigen gloed uit cn kcacon de l«np nog niet aangestoken w, was het in het vertrek nog juist "helder genoeg om elkaar goed' tie kunnen zien. „Ik weet niet hoe je "het nieuws dat ij? je vertellen ga op zult nemen, Gtara", be gon «ie oude heer eenigszins zenuwach tig.... „ïk neb het je at een 'tijd terug willen vertellen, maar ik kón er niet at te best toe kómen. Zoolang je gelukkig c.'iooPd waart met Geoffrey Eaussit, leek et me een heef' eenvoudige zaak, maar nu je niet meer het vooruitzicht hebt om je spoedig te verheugen in het bezit van een eigen huis en haard, nu weet ik niet boe je het op zult nemen, want ook jou belangen zij'n er ernstig bij betrokken." „"Waarbij", vroeg Clara lustig. „Bij "hetgeen er gaat gebeuren. Ik ga namelijk in het huwelijk treden met Lady Gresley kind. Alles is al afgesproken en geregeld, maar het zou ons beiden groot verdriet doen als we rapes ten bemerken «iat het jou ook maar in het minst hinderde." Clara werd vuumxxlj miaar er kwam alleen een uitdrukking van verrassing, niet van spijt of verontwaardiging Op haar ge laat. Noodt had het kalme gemoed van Clara's vader een oogenbük doorgemaakt van meer spanning en opwinding dan nu hij' stond als beschaamd tegenover zijn eigen dóchter. Het volgende oogenbük was hij! echter al gerust gesteld haastig was zijl op hem toegetreden, had haar aam om zij!n hals geslagen en hem op beide wan gen gekust. Maar paatje lief, nu zullen wij' toch im mers veel gelukkiger worden. Ik ben er o zoo blij! pm dat ge met lady Gresley gaat trouwen". „Beste lieve kind", sprak' hij' haast adem loos, want zulk een hartelijke ontvangst van liet nieuws dat hij bracht, had hij nauwelijks durven verwachten, „je maakt mij zoo gélukkig. Ik zal het nooit vergeten, en Lady Gresley en ik zullen alles doen wat we maar kunnen om je leven zoo prettig en büj! mogelijk te maken", „O, maar waar Lady Gresley ia ben ik vanzelf gelukkig en tevreden", ant woordde Olara eenvoudig. „Tóen zijp vian- mkldag wegging voelde ik onwillekeurig den wenseh bij' mij opkomen, om' Iemand als haar altijd om mij heen te hebben. Maar wat gaat zijl nu doen verlaat zij haar mooie villa om hier in ons eenvoudi ge huis te komen wonen?" De heer Anerley was diep ontróerd. „Dat wil ze doen, zeker", sprak hijj „en ze geeft ook haar adellijken titel op om eenvou«üg mevrouw Anerley te worden". „Hoe lief van haar. juist iets voor Lady Gresley. En wat ben fk Wij' dat u weer zoo gelukkig wordt. In den laat- sten tijd moet ik een allesbehalve Aardige dochter vpor u geweest «#»"- „Dot mag je niet zeggen", kind, „ik heb me in het minst niet over je te beklager gehad". „Toch heb ik langzamerhand lust ge kregen in een ander leven papa. Natuurlijk kon ifc er niet aan denken u hier alleen 'te laten, of het mogelijk te maken dal die broers thans zouden komen en enkel dienstboden vinden om hen te ontvangen, maar nu wordt het alles heel adders en kan ik mljtn plannen uitvoeren", bestoof ze glimlachen*!. t „Maar kind, wat wil je dad gaan begint oen. Nu je'nog met gaat touwen, zal j« toch niet ergens andere willen wonen dan hier op Belcote?" „Ik zou graag naar Oo*n! Claude willen gaan, papa* om als armenverpteegster de* cursus door te maken, eerst bij wijze Vaff proef, en aks dit succes heeft, dan vpiot, wnl tangen® m" .L"- fWordt veryoigd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Ons Blad : katholiek nieuwsblad voor N-H | 1920 | | pagina 1