ïlen
R.-K. PJTfiUWS. EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD.HQLl.ANP
SCHULD m BOETE
Dinsdag 13 Juli 1920
Misère met den woningbouw.
BUITENLAND
FEUILLETON.
r
•Sr
i'No 161
13e Jaargang
Versohljnt dagelijks
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. Telefoon: SSSESPSï 433-
Dictatortje spelen.
De Conferentie te Spa.
beveelt zich
JATTEN en
alle soorten
i 1-llJ
I DRIED,
'Alkmaar.
53
jen.
JD
u.
m
Juli.'
V»
X
s/i
Jfc
'>/4
■X
(•X
33/4
3*
3X
?X
3
lx
77/«
J°
S
[6
20
30
5a»
09k
JJL» JLÜL.-1-.JLJSU.I»- 'J
ariltj
ONS BLAD
AbonnementsprUsi
Pet kwartaal t f 2,—. franco per post f 2.50;
Met Geïllustreerd Zcndagtblad f 0.45 hooger.
Advertentieprijs*
Van 1—5 regels f 1.25elke regel mest f 0J5j
Reclames per regel i 0.75; Rubriek „Vraag on ass*
bod" by Tooruitbetsling per plaatsing f 0.60.
60, 133,— MB.—
Het heeft er veel van, of hoogmoeds-
«waanzin. den heer Edo Fimm'en in den
jbol geslagen is.
De boycot van. Hongarije, deze
lachande, waarmee dlie secretaris van het
jNederlandseh Vakverbond opstaat en
naar bod! gaat, moge al hoe langer hoe
lanieer een fiasco blijken, do heer Fimmen
gaat maar steeds voort met het beramen
Wan maatregelen, die hem tot eon mo
ldennen Napoleon zouden kunnen stempe
len, als hij niet alle kenteokenen vertoon
de van een Don Quichotte uit de 20ste
tow.
De heer Fimmen laat van de denk-
beeldige hoogte waarop hij als wereld
leider staat, zijn argusblikken over Euro
pa weiden straks omvatten die blik
ken het gebeele aardrijk en heeft nu
jweer een nieuwe ontdekking gedaan.
1 Hij voorziet do mogelijkheid, dat in de
Republiek Duitschland, een rechtsclie r-e-
jgeering aan het roer zal komen.
Natuurlijk zou hij datberoerd
vinden, maar overigens geen nood.
f' Tegen zulke, in socialistische oogan
jpiinder gewenschte. gebeurtenissen, weet
hij een uitstekend mididel.
Dat heeft hij met zijn inval, den aan
zijn geniaal brein ontsproten boycot van
'Hongarije, getoond!.
Wel is waar, dalen in dat land, ten-
tgevolge van den boycot, die prijzen der
levensmiddelen, die nu diet uitgevoerd
«kunnen worden en wordt daardoor de
■voedimgstoestand verbeterd; wel zijn de
gevolgen van den boycot, tegen de bedoe
ling van. den heer Fimmen in, vooral
noodlottig voor sommige Oostenirijksohe
'landstreken, die aan Hongarije grenzen;
wel blameeren de „boycotters" met den
Sheer Fimmen aan het hoofldi, ons land,
door met grenzelooze brutaliteit de enor
me* leugen te verkondigen, dat die ho>-
ieot geschiedt onder goedkeuring van het
(SNederlandsobe volk; maar dat alles lapt
idle dictator spelende Edo Fimmen aan
SÜQ niet gelapte laarzen.
Dat dictatortje spelen is een door hem
hartstochtelijk hereden stokpaardje ge
worden.
Hij is er niet af te slaan én moet het
Voortdurend berijden.
En daarom heeft de ruiter op zijn stok
paardje, Fimmen, alvorens zandruiter te
'worden, want dat is vermoedelijk zijn lot
'In een niet ver verwijderde toekomst,
asicb even gewichtig aLs geheimzinnig uit
gelaten over maatregelen, die het Inter-
tetionaal Vakverbond zal treffen, voor
®et geval in Duitschland de macht in
(SecMsohe handen zou geraken,
Deze, door ijd'elheid verblinde hals,
Jeeffc daardoor te kennen, dat hij er toe
zou kruaz en komen, zijn neus in de met
Scherpe doornen omrande interne aange
«ekenheden van Duitschland, te steken.
(Hij ga zijn gang,.
Gevoeliger nog dan bij het fiasco van
flen boycot van Hongarije, zal deze fa
meuze volksleider ondjarvimden» dat het
Duitsche volk zich niet door de wille
keur van een troepje leiders van roode
Vakvereenigiingen zal laten voorschrijven,
•welk soort van regeering het hebben
(doet.
Het blijft nog maar steeds sukkelen met
den woningbouw. Ondanks het krachtig
initiatief en de voortdurende zorgen, welke
onze energieke Minister Aalberse zier voor
de oplossing van 't woningvraagstuk getroost
is :t einde der ellende nog lang niet te over
zien. Tegen de steeds groeiende moeilijkheden
is dan ook geen enkele Minister opgewassen.
(De materiaalpiiizen en de arbeidsloonen
blijven naast een verkorting van arbeidsduur
stijgen, terwijl de rentestandaard van het
geld zeer hoog blijft en het verkrijgen van
hypotheek zeer bemoeilijkt.
Op de jongste vergadering van de dezer
dagen gehouden bijeenkomst van den Na-
tionalen Woningraad kwam dan ook een zeer
pessimistische stemming tot uiting. Het jaar.
iijksch bedrag aan voorschotten uit 'sRijks
kas bedroeg in 1917 37 milüoen. in 1918
43 milüoen en in 1919 zelfs 94 millioea
Mocht men bij zulke buitengewoon hoo-
gie en nooit gedachte subsidies niet ver
wachten. dat de nood zou afnamen?
En toch, het woningtekort blijft en wordt
steeds grooter. Volgens berekeningen zijn er
alleen aan arbeiderswoningen per jaar
25.0(H) stuks noodig om den toestand van
vóór den oorlog te behouden. En deze toe
stand was reeds ongezond; ook toen was er
reeds woningnood en sindsdien is de bevol
king toch aanmerkelijk vermeerderd.
En de fabelachtige sommen, de vele mil.
Koenen, welke het Rijk tot nu toe voteerde,
zijn bij lange na nog niet voldoende om
dat onvoldoende cijfer van 25.000 wonin
gen te bereiken.
In het eerste kwartaal van 1920 werden
4610 woningen aanbesteed; dat zou. over
een jaar 'berekend, 18.000 woningen geven.
Maar nu hebben wij weer een uitsluiting
met stilstand in net bouwbedrijf, zoodat de
18.000 wel niet zullen worden bereikt.
En al gebeurde dit: het tekort aan ar
beiderswoningen bedraagt in ons land toch
40.000
En als wij spreken van een tekort, schuilt
hierin niet de minste overdrijving. Het aan
tal groote gezinnen toch. die met andere sa.
menhuizen in één woning, is schrikbarend
groot. In een stadje als Zaandam bedraagt
het 325; in Rotterdam 13.695; in Amster
dam 18.000.
En dan spreken wij nog niet van het niet
minder groote tekort aan middenstandswo
ningen. Er is inderdaad reden voor pessimis
me. Toch zullen wij voor de feiten moeten
bukken en hoe eer wij den werkeliiken toe
stand erkennen en daaruit de noodzakelijke
conclusies aanvaarden, hoe eerder wij op den
goeden weg komen
De Minister schijnt dit in te zien en wij
begrijpen daarom niet. dat een lichaam, als
de Nationale Woningraad, welke hem
daaitbii moest steunen, ten deze met de Re-
geering niet geheel meegaat.
Minister Aalberse begrijpt, dat het met
het voorschottenstelsel spaak gaat loopen;
dat e schatkist de millioenenlasten to aan 't
staatsbankloet zou vermeerderen, wanneer
met bijdragen, rentelooze en voordeelige lee
ningen voor woningbouw op den ouden
voet werd voortgegaan.
Op de vergadering van den Nationalen
Woning-.«ad werd een brief van Z. Exc. aan
een woningbouwvereeniging voorgelezen,
waaruit bleek, dat in het vervolg geen voor
schot uit 's Rijks kas meer zou worden ver
leend voor den bouw van arbeiderswoningen
met een grooteren inhoud dan 300 ku'b. M.
Woningen met een inhoud van 275 tot 300
ku'b. M. zullen slechts tot een beperkt aan
tal worden toegelaten onder de gesubsidieer
de; en woningen met een inhoud van 225
tot 275 kub. M. zullen een zoodanige huur
moeten opbrengen, dat 70 pCt. van de ex
ploitatie-uitgaven wordt gedekt.
Wanneer men nu bedenkt, dat het bouwen
van een eenigszins ruime arbeiderswoning in
Amsterdam op het oogenbük 10.000 kost,
dan kan men daaruit zijn verdere conclusies
maken. Zulke huizen zijn dus voortaan uit
gesloten. Een kleiner type zal f 7000 tot
f 8000 moeten kosten. Gesteld, dat men -de
kosten kan drukken tot 6000 dan nog zal
een huur van meer dan f 400 'sjaals moe
ten worden opgebracht.
Wij gaan dus naar huurprijzen van f 10
per week voor de nieuw te bouwen arbeiders
woningen. De Nationale Woningraad noemt
dat „een catastrophe" en zal den Minister
verzoeken zijn besluiten in te trekken.
Over den middenstandswoningbouw wer
den speciaal met het oog op de moeilijk
heid van hypotheekverleening tot een matig
percentage even hopelooze mededeelingen
gedaan. En ook in dit opzicht wil men den
r "luim J''i Tit ii p,'*"
1 Minister nopen op zijn besluiten tot dwin
gende beperking terug te komen. Maar is dit
verstandig? Men kan natuurlijk diep be
treuren, dat de woningnood zóó hoog geste
gen is en dat bij zeer nuttige voldoening aan
bescheiden eischen van woningruimte nog
zulke hooge huren zullen moeten worden be
taald. Maar wanneer men de feiten, welke
den Minister (die inmiddels zijn eigen maat
regelen niet minder zal betreuren) tot het
nemen van zulke besluiten noopt, niet kan
ontkennen, dan moet men andere middelen
aangeven om uit de misère ie geraken. Met
betreuren komt men er niet. Wanneer de bij
dragen en voorschotten voor woningbouw
jaarlijks met tientallen millioenen gaan stij
gen, begrijpen wij, dat verantwoordelijke Re-
geeringspersonen aan hun eigen wenschen
een halt gaan toeroepen.
^ae al!« aboiuié'c wordt op aanvraag gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f600,—f400,—, f200,-, MOO,—f
Het verloop van Maandag.
De Berlijnsche correspondent van het
„Hbld." seinde gisterenmorgen uit Spa:
Van Duitsche zijde worü't mij zoo even
de tekst van het schetsmatig Duitsche
voorstel gegeven, een voorstel dat bij de
Entente groote teleurstelling gewekt
heeft. Het plan voor de leveringen komt
in heit kort hierop neer, dat eerstens
Duitschland; een organisatie tot stand
brengt, waaraan de geheele industrie en
de handwerkers deelnemen en welke do
uitvoeringen der leveringen regelt. De
leveringen in materiaal moeten volgens
den wereldmarktprijs berekend worden.
De Duitsche industrie licht bureaux op
voor de regeling van speciale overeen
komsten tusschett de afdeelfiaigen, die
met de verdeeling der Duitsche goederen
belast zijn aan de eeue en de benadeelden
of hun organisaties aan de andere zijde.
Duitschland beveelt aan. dat elke deel
nemende gealliee*en geassocieerde
mogendheid een diöbhele organisatie tot
stand brengt, de een voor het onderzoek
dier bestellingen, de andere voor het In
ontvangst nemen dór leveringen. Alle or
ganisaties moeten op het beginsel der we-
derkeerige samenwerking van werkgever
en werknemer tot stand komen. Er moe
ten veiligheidsmaatregelen getroffen
worden tegen misbruiken, die van de zij
de van particuliere ondernemingen kun
nen insluipen. Br moet ten slotte een
commissie van deskundigen benoemd
worden, waarin zoo noodig règeerings-
vertegenwoordigers moeten zittiShg heb
ben, die dit plan ën de doorvoering ervan
onderzoekt. Deze commissie moet onmid
dellijk aan het werk gaan.
Zooals men ziet, bevat dit plan weinig
houvast en het is te begrijpen, dat de En
tente er door teleurgesteld is.
Het tweede Duitsehe voorstel beweegt
zich op het gebied Van den wederopbouw
van Noord-Frankrijk, is zeer lang, stelt
voor de vorming van een groot syndi
caat van alle landen ook neutealen
en Duitschland, het instellen van sociale
inrichtingen, maatregelen om groote
winsten van particuliere ondernemingen
te voorkomen, enzoovoort.
Het derde plan geeft ten slotte de fi-
nancieele voorstellen, die ik hier, omdat
ze de belangrijkste zijn, woordelijk laat
volgen:
De Duitsche régeering beschouwt als
het doel van de tegenwoordige onder
handelingen, dat getracht zal worden een
definitieve regeling tot stand te brengen
van al hare plichten inzake het herstel.
De Duitsche regeéring wijst er op, dat
volgens haar berekening de vóór 1 Mei
1921 te betalen 20 milliard mark in goud,
niet alleen nu reeds betaald zijn, doch
dat reeds een aanzienlijk hooger bedrag
is betaald. Een regeling voor de toe
komst, die de Duitsche regeeriog als
uitvoerbaar zal erkennen, kan alleen ge
baseerd zijn op de economische en finan-
cieele draagkracht van Duitschland.
Hierbij dient er speciaal op gelet te
worden, dat er evenwicht gebracht zal
kutanen worden in de Duitsche begroe
ting, Anders zullen het snel toenemen
van de vlottende schuld en de inflatie
deze dTaagkracht ondermijnen.
Voor Duitischlands prestatievermogen
verwijst de Duitsche regeering naar de
overhandigde memoranda. Zij is over
tuigd!, dat in de eerste plaats niet nog
meer getornd mag worden aan de fun
damenten van het toch reeds zoo ver
zwakte economische leven en dat de on
ontbeerlijke economische hulpbronnen
der wereld ook voor Duitsehland weer
toegankelijk gemaakt worden.
Duitschland moet de noodzakelijke le
vensmiddelen, voediermiddelen, meststof
fen en andere grondstoffen kunnen in
voeren tegen behoorlijke betalingsvoor
waarden.
Wordt er rekening gehouden met het
Duitsehe prestatievermogen, dan kan het
volgende geschieden: De schadevergoe
ding wordt in annuïteiten betaald. Hef
minimum van deze annuiteiten wordt
vastgesteld. De plicht tot het betalen de
zer annuiteieen wordt begrensd tot 30
jaar, de termijn, genoemd' in het Ver
drag van Versailles. Het minimum-be
drag van de annuïteit moet rekening hou
den met Duitschland's economische en fi-
nancleele draagkracht. Tot deze annui
teiten behooren de verplichtingen van
geld en goederen, Duitschland opgelegd
te Versailles, dus ook de kosten van het
bezettingsleger. De annuiteiten worden
ten deele gedekt door leveringen van
goederen, waartoe Duitschland krachtens
het vredesverdrag verplicht is. De waar-
de dezer goederen wordt berekend naar
den wereldhandelprijs De rest van de an
nuiteiten wordt in baar geld; betaald. Le
vert Duitsehland. meer goederen dan
waartoe het verplicht is, dan krijgt het
betaling daarvoor dn baar geld, de waar
de berekend naar dën wereldhanidelprijs.
Daar de economische ontwikkeling in
de komende dertig jaren niet te over
zien is, moet het deelnemen van de geal
lieerde regeerdmgen aan een werkelijke
verbetering van den financieelen en eco-
nomischen toestand van Duitsehland mo
gelijk gemaakt worden. Hiertvoor moet
een index-schema uitgewerkt worden.
Voor het vaststellen van het minimum
bedrag der annuïteit moeten zoo spoedig
mogelijk deskundigen van beide partijen
bij elkaar komen.
Een officieel Havashericht meldt om
trent het verloop der zitting van gisteren.:
De leiders van de geallieerde delega
ties hebben om half vier ea half zes een
bijeenkomst met Fehrenbach en dr. Si
mons gehad. De kwestie betreffende de
kolen en de schadevergoeding werden
achtereenvolgens behandeld.
Ten opzichte van de kwestie der scha
devergoeding werd besloten dat de le
den van de commissie voor de schade
vergoeding zullen samenkomen met door
de geallieerde regeeringen aan te wijzen
gedelegeerden, om tesamen met de Duit
sche delegatie en met de door deze aan
gewezen deskundigen het door de Duit-
schers voorgestelde plan te bestudeeren
ten einde er de bijzonderheden en de juis
te strekking van vast te stellen.
De gemengde commissie welke van
morgen af zal vergaderen, zal zoo spoe
dig mogelijk een rapport aan de confe
rentie voorleggen.
Ten. aanzien van de quaestie der kolen
hebben de chefs der geallieerde delegaties
de Duitsche gedelegeerden in kennis gesteld
van den tekst van het gisteren na de be
raadslaging met die deskundigen opgestelde
protocol. Er werden zonder succes to ore tellen
gewisseld over de maandelüksdhe kolen-
levering. Daarna werd verklaard dat men
zich onder deze omstandigheden zou houden
aan het door de commissie van herstel vast
gestelde cijfer.
De Duitsche delegatie deelde mede. dat
zü de quaestie opnieuw zou overwegen, en
in de volgende bijeenkomst een antwoord
zou geven. De geallieerden verklaarden
spontaan, dat zii tengevolge van de verstrek
te inlichtingen over de ondervoeding der
mijnwerkers geneigd waren den voedli.ngs-
toestand 'van deze te verbeterenzij ver
zochten d© Duitsoh© delegatie practisclie
wenken te geven.
DE VOLKSSTEMMING IN ,HET OOSTEN
VAN DUITSCHLAND.
De volksstemming- in Oost-Pruisen is gis
teren zonder incidenten verloopen. Het re
sultaat in Marienwerder-stad was om 11
uur 's avonds tot op den uitslag van drie
districten vastgesteld. Acht duizend bewo
ners stemden voor Duitschland en 320 voor
Polen.
De volksstemming in West-Pruisen is een
groote Duitsche overwinning geweest. Vol
gens het resultaat tot 's morgens twee uur
zijjj op Duitschland uitgebracht 59.827 stem
men, op Polen 5144. 118 Gemeenten heb
ben z;^h voor Duitschland verklaard, 16
voor Polen.
Volgens de tot 's nashts één uur bekend
geworden resultaten werden in de steden
zooals Loetzen, Lyck, Or tets burg, Bischofs-
burg, Allenstein, slechts zeer weinig Pool-
sche stemmen uitgebracht. Het ging den
Polen niet beter in het landelijke gebied
rond deze steden.
DE POOLSOHE KWESTIE.
Een wapenstilstand voorgesteld.
De geallieerden hebben aan de Sovjetre-
geering voorgesteld een wapenstilstand te
sluiten met Polen op voorwaarde dat de
Polen binnen hun eigen grenzen terugtrek
ken.
De wapenstilstand zou dan gevolgd wor
den door een vredesconferentie, waaraan
alle randstaten zouden deelnemen.
Indien de Sovjetregeering mocht weige
ren of de Polen binnen hun wettige gren
zen doet aanvallen, zullen de gealieerden
Polen a len mogelijken steun verleenen.
Volgens telegrammen uit Spa wordt daar
aan de Poolsche kwestie groote aandacht
gewijd. De Poolsche delegatie ontving van
haar regeering, naar Reuter meldt, een nota
waarin Polen bereidwilligheid betuigt om
vrede te sluiten met Sovjet-Rusland op den
grondslag van het zelfbeschikkingsrecht der
volken. De nota werd gezonden ter mede-
deeling aan de vredesconferentie maar ze
was zoo verminkt overgekomen, dat nu ver
zocht is haar nog eens over te seinen.
Men hoopt, dat het nieuwe telegram nog
zal aankomen vóór de vredesconferentie uit
eengaat.
Uit Rome wordt aan de „Franf. Ztg.'"
meegedeeld, dat Italië bereid is, onmiddel-
üjk na het einde van de conferentie te Spa
te bemiddelen tusschen Polen en Rusland
Het stelt tot eisch, dat beide partijen het
zelfbeschikkingsrecht van de randvolkeren
zullen erkennen.
Volgens een door de Poolsche delegatie
ontvangen communiqué trekken de Pool
sche troepen langzaam en onder tegenaan
vallen op de hoofdlinie terug. Een poging
van het roode leger om hij Bobrinsk de Be-
resina te forceeren js afgeslagen. In de
streek van Rovno duurt de strijd met de
cavolerie van Boedienny voort.
RONDOM DE PRESIDENSVERKIEZING
IN DE VER. STATEN.
Do correspondent van die „Westminster
Gazette" seint uit New-York, dat den lOen.
Juli te Chicago een conventie zou worden
gehouden van de derde partij.
Politici beweren, dat deze derde partij der
ouden partijen definitieve verklaringen zal
afdwingen over haar houding in zake ver
schillende politieke quaesties. zoo binnen-
landsche als buitenlandsche.
kv
rij naar het Engelsch van A. S. gwan]
Geautoriseerde vertaling
.18.
Clara voegde hom, in het minst er niet
;op voorbereid dat ze iets bijzonders zou
Iicóren. Aangezien zij' in zooveel opzich
ten haar vaders rechterhand was, bespra
ken zij' heel voel van zijn zaken met el
kander, en iets van dien aard dacht zij
slok nu weer te zullen hooren,
De studeerkr.'ner zag cr allergezelligst
,*dc het vuu- van den heard e'iaalde
een wennen, icvendigen gloed uit cn
kcacon de l«np nog niet aangestoken w,
was het in het vertrek nog juist "helder
genoeg om elkaar goed' tie kunnen zien.
„Ik weet niet hoe je "het nieuws dat ij?
je vertellen ga op zult nemen, Gtara", be
gon «ie oude heer eenigszins zenuwach
tig.... „ïk neb het je at een 'tijd terug
willen vertellen, maar ik kón er niet
at te best toe kómen. Zoolang je gelukkig
c.'iooPd waart met Geoffrey Eaussit, leek
et me een heef' eenvoudige zaak, maar
nu je niet meer het vooruitzicht hebt om
je spoedig te verheugen in het bezit van
een eigen huis en haard, nu weet ik
niet boe je het op zult nemen, want ook
jou belangen zij'n er ernstig bij betrokken."
„"Waarbij", vroeg Clara lustig.
„Bij "hetgeen er gaat gebeuren. Ik ga
namelijk in het huwelijk treden met Lady
Gresley kind. Alles is al afgesproken en
geregeld, maar het zou ons beiden groot
verdriet doen als we rapes ten bemerken
«iat het jou ook maar in het minst
hinderde."
Clara werd vuumxxlj miaar er kwam
alleen een uitdrukking van verrassing, niet
van spijt of verontwaardiging Op haar ge
laat. Noodt had het kalme gemoed van
Clara's vader een oogenbük doorgemaakt
van meer spanning en opwinding dan nu
hij' stond als beschaamd tegenover zijn
eigen dóchter. Het volgende oogenbük was
hij! echter al gerust gesteld haastig was
zijl op hem toegetreden, had haar aam om
zij!n hals geslagen en hem op beide wan
gen gekust.
Maar paatje lief, nu zullen wij' toch im
mers veel gelukkiger worden. Ik ben er
o zoo blij! pm dat ge met lady Gresley
gaat trouwen".
„Beste lieve kind", sprak' hij' haast adem
loos, want zulk een hartelijke ontvangst
van liet nieuws dat hij bracht, had hij
nauwelijks durven verwachten, „je maakt
mij zoo gélukkig. Ik zal het nooit vergeten,
en Lady Gresley en ik zullen alles doen
wat we maar kunnen om je leven zoo
prettig en büj! mogelijk te maken",
„O, maar waar Lady Gresley ia ben
ik vanzelf gelukkig en tevreden", ant
woordde Olara eenvoudig. „Tóen zijp vian-
mkldag wegging voelde ik onwillekeurig
den wenseh bij' mij opkomen, om' Iemand
als haar altijd om mij heen te hebben.
Maar wat gaat zijl nu doen verlaat zij
haar mooie villa om hier in ons eenvoudi
ge huis te komen wonen?"
De heer Anerley was diep ontróerd. „Dat
wil ze doen, zeker", sprak hijj „en ze
geeft ook haar adellijken titel op om
eenvou«üg mevrouw Anerley te worden".
„Hoe lief van haar. juist iets voor
Lady Gresley. En wat ben fk Wij' dat
u weer zoo gelukkig wordt. In den laat-
sten tijd moet ik een allesbehalve Aardige
dochter vpor u geweest «#»"-
„Dot mag je niet zeggen", kind, „ik heb
me in het minst niet over je te beklager
gehad".
„Toch heb ik langzamerhand lust ge
kregen in een ander leven papa. Natuurlijk
kon ifc er niet aan denken u hier alleen
'te laten, of het mogelijk te maken dal
die broers thans zouden komen en enkel
dienstboden vinden om hen te ontvangen,
maar nu wordt het alles heel adders en
kan ik mljtn plannen uitvoeren", bestoof
ze glimlachen*!. t
„Maar kind, wat wil je dad gaan begint
oen. Nu je'nog met gaat touwen, zal j«
toch niet ergens andere willen wonen
dan hier op Belcote?"
„Ik zou graag naar Oo*n! Claude willen
gaan, papa* om als armenverpteegster de*
cursus door te maken, eerst bij wijze Vaff
proef, en aks dit succes heeft, dan vpiot,
wnl tangen® m" .L"-
fWordt veryoigd.)