SCHULD EN BOETE
No 171
FEUILLETON.
Ilaiiclsch
iworetiiet
2aterdag 24 Juli 1920
13e Jaargang
vervolg t
r
Meubel-
ohs Winkel",
6 Tel 634..
S GIJ
ers Kruiden
oer's Pillen
ïafé-Resfaurant
LLEWUE»
ALA, Viool.
WIG, Piano.
ER, Violoncel,
j. ïfl. SCHOUTEN
ar, Hofplein 8
t/UIJK Jr.
Verschijnt dagelijks
Bureaut HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon! 4aa"
Waarom de socialisatie er
met komen kan.
Do Rijksmiddelen eeïstT
halfjaar 1920.
Wat de Pers zegt
BUITENLAND
if
il
om, Manrie-1a,
veiiiuijje, Sielid
temlam.
iO JUNI' .1920.
3.500.000,
379,000.—
2.55-1.008,09^
-1-.077.702,4-7
8.978.977,50
4.081.296',yy
.j.i2Ul6i,ÜO;a
irectie,
Mr. jl. MOUNT!,
v. Commissarissen,
AN roll EEST.
en gebruiken!
WsiS-
H C USHKVEÖbUH'
I
S®'®
elkoekeis.
Stroopwafel»
Deventer Kost
tra's Thee
eier's Koffie
hot eohte
ïi'iver RvrdviJ
dt U in
neem <1rii 's morgens
dea avonds een
van ouds beroemde
of 1 a Si
er spoedig weer ge
en goedkooper hutu-
aan er niet.
hebben er reeds baat
en zij zullen ook
e Wortelboer's Krui-
telboer's Pillen ver-
slijm, koortsigheid,
ofdpijn, wekken <ien
bevorderen de spie
gelen den stoelgang,
bloed, maag en inge-
Wortelboer's Krui-
het pakje. Wortel-
60 cent per doos,
fl.70. Overal verkrijg»
iirect van JACOBé
)RTELBOER te Oude
ding geschiedt franco
t van het bedrag.
itiiagavond Concert
uur tot 31 uur.
Solisten
cbpier-
handel
ifoon 363.
DAMES!
ons uitgevallen haar
f4, ot onder rembours,
angt een mooie Yleohï
ichten vanaf f 5 en hoogei
ol", tot verwijdering va»
haren, f 1.25 p. fl.
k van alle Haaiwerken^
JOH. H1LBERS,
oustraat 119, Amstardiu»
der één rustdag
O.k. Mtfitrws. en advertentieblad voor noord-kol* anb
Ahcnnementsprljsi
Pe* kwartaal t f 2,—, franco psr post f 2.60j
Met Geïllustreerd Zondagsblad f 0.45 hooger.
Advertentieprijs
- Van 1—5. regels f 1.95 elke regel meer f 0,251
Reclames per regel f 0.75Rubriek „Vraag en aaa*
bod" by vooruitbetaling per plaatsing f 0.00.
Aas» all® eboriné's wordt op aanvraag gratis een polls verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tof een bedrag van 16OO,f 400, f 200,—, f 100,160,--, I38,~ 13®.
..'W2R.JL^ tf
..atar-as*;- iamüscis
.I*."
Wij hebben .op ons ikladhoekje nog een be.
meriting staan omtrent een door de Amster-
damscüe Gezondheidscommissie genomen be
sluit, een aanteekening. die wel meer dan een
week oud is, maar die haar waarde- nog
niet heeft verloren, vooral niet nu die
uitspraak van de genoemde commissie door
jen minderheid fel bestreden is.
Wij bedoelen het advies van de Gezond
heidscommissie aan den Amsterüamschen
Raad om niet over te gaan tot de stichting
van een gemeentelijke melkcentrale. Deze uit
spraak is voor den rooden Wethouder de Mi-
Tanda, die zich voor de socialisatie der be
drijven zeer warm maakt en de'hoofdstad
voor zijn proefnemingen een dankbaar térrein
acht. een leeiijke klap geweest. Niet omdat
een Gezondheidscommissie over zulke dingen
de einduitspraak heeftdaarvoor kan de heer
de Miranda altijd nog op den Gemeenteraad
nopen. Maar omdat de Amsterdamsclie Ge
zondheidscommissie altijd bekend 'heeft ge.
itaan als buitengewoon vooruitsrevend en
democratisch.
Wanneer nu zulk een lichaam, dat uiiter-
aard toch al' meer op de belangen der hy-
giëne dan op de financieele en maatschappe
lijke gevolgen, van overheidsmaatregelen let,
de stichting van een Gemeentelijke Melkcen
trale ontraadt, dan krijgt zulk een advies
Wel groo fe beteeken is.
Uit het rapport der Commissie leest men,
dat zij van het uitoefenen van een genieen-
ielijik melkbedrijf geen hooge verwachtingen
jheeft. Eu daarbij is één argument, dat Vooral
de aandacht trekt. De Commissie zegt. dat
ook arbeiders in gemeentedienst den laalsten
Sid beginnen te staken. Deden dit de beamb
ten bij een gemeentelijk melkbedrijf. dan zou
de geheele burgerij zonder 'n zoo onontbeerlijk
iets ais melk komen (e zitten. Immers bij de
stichting van een gemeentelijke melkcentrale
is alle particuliere leverantie uitgesloten. De
gemeente heeft dan het monopolie.
Men heeft de commissie verweten, dat zij
,?aet dit. argument buiten haar bevoegdheid
ging. O.i. ten onrechte. Wanneer men iemand
een advies vraagt over de wijzei waarop een
voornaam middel van volksvoeding het best
'egen vervaisching is te beschermen, is de
'adviseur toch op de -eerste plaats verplicht te
Waarschuwen tegen een groot gevaar van sa
botage der levering onder bepaalde omstan-
- 'ligheden.
En dat gevaar is toch allerminst buitenge-
iloten.
Wij hebben het nu reeds eenige malen be
leefd, dat gemeentearbeiders in de groote
steden een proteststaking proclameerden, de
tram stilzetten, de levering van gas en elec-
triciteit trachtten tegen te houden. En dan
hog wel om redenen, die met het bedrijf zelf
'niets te maken hadden.
Mag men de bevolking voor zijn andere
jtageiijksche benoodigdheden daaraan nog
Verder blootstellen Men zou met de melk
beginnen en straks met 'het brood, de aard
appelen, groenten. vleesch, enz., verder gaan.
En wij waren op genade en ongenade aan
den willekeur der gemeentewerklieden over
geleverd. Tenzij men het er over eens kon
worden voor dergelijke bedrijven alleen
christelijke employé's aan te nemen, wier be
ginsel van zulke misdadige stakingen zou
terughouden.
Maar daarvoor zullen de heeren wel pas
sen!
En wie geeft ons dan eenige waarborg,
dat de overheidsbedrijven niet het tegendeel
Worden van wat ze bedoelen?
Oorspronkelijk vertelden ons de propagan
disten voor gemeentebedrijven en staatsex
ploitatie, dat overheidsbeheer de particuliere
winstmakerij zou tegengaan. Door de mono-
poliseering van staats» en gemeentewege
zouden de prijzen dalen. Niemand, die het
meer gelooft.
Dan heette hek dat de arbeidsvoorwaar
den van hét personeel bii overheidsbeheer
beter zouden worden behartigd. Ook op dien
algemeenen regel zijn. volgens de betrokke
nen zelf, heel wat uitzonderingen.
Maar nu zou bet-zóó ver komen, dat de
consumenten door overheidsmononofie in de
slechts mogelijke conditie kwamen. Immers,
staat een gemeentelijke levensmiddelenvoor
ziening door staking van het personeel stop,
dan ontbeert men op een zelfde oogenblik
alles te gelijk: geen tram, geen gas, geen
electrisch licht, maar ook geen brood, geen
melk, geen aardappelen, geen groente. De
stakers voeren ons in den hongerdood, tenzij
hun eischen worden ingewilligd. Hoe hoog
die eischen dan zullen gaan. kunnen wij aan
ieders fantasie overlaten om uit te meten.
En wanneer wij bedenken, dat bij het
jongste relletje tegen da anti-revolutiewet een
roode wethouder van Rotterdam het perso
neel uitschold, dat niet „durfde" staken, of
dat foode wethouders in Amsterdam drei
gen heen te gaan, wanneer de stakers wor
den gestraft, dan is onze vrees toch geen
heisenschim.
"En dan redeneert een Gezondheidscommis
sie, welke op dezen grond het stichten van 'n
gemeentelijk melkbedrijf afkeurt toch nog zoo
dwaas niet. „Immers, het in stand houden
van het leven behoort toch zeker ook nog
wel tot het bevorderen der gezondheid!
Wie in deze zaak verder nog wat dieper
doordenkt, zal ook nog tot deze conclusie
komen: sociaal-democratie en communis
me, die alle heil verwachten van bedrijfssocia-
lisatie, maken hun eigen idealen tot een on
mogelijke belachelijkheid, doordat, zoodra
hun illusies zouden worden verwezenlijkt, hun
eigen menschen, in gewetenloosheid en ge
zagsondermijning opgevoed, de eersten zou
den zijn, om zulke ondernemingen hopeloos
te doen mislukken.
Uit" de opeenvolgende maandelijksche ge
gevens der Staatsinkomsten, viel gereedelijk
op ie maken, dat het eerste halfjaar een ko
lossale vermeerdering dier inkomsten zou
aanwijzen.
Inderdaad is dit het geval; die inkomsten
zijn verbazend toegenomen, vooral uit de ge
wone middelen.-
Zulks springt nog duidelijker in 't oog, als
men in aanmerking aeemit, dat de eerste zes
maanden van 't vorig jaar een accres gaven
van nog geen 14 millioen.
Echter, ontevreden was men niet en kon
men ook niet wezen, want in 1918 bedrioeg
dit accres maar even 11 millioen.
Nu bedragen de staatsinkomsten le half
jaar 1920, niet minder dan 60.7 millioen
meer dan in 1919.
De opbrengst van alle-middelen ging'die
van 't vorig semeesttr ie boven, met uitzon
dering van de grondbelasting, het personeel,
dé domeinen, de staatsloterij en de jachtak
ten, die minder opbrachten.
Nu was ook de maand Juni weer heel
goed. Het accres van 10.15 millioen bleef
gehandhaafd nabij het gemiddelde dér vijf
voorgaande maanden.
Deze stijging is opmerkelijk, omdat zij niet
valt toe te schrijven aan "eenige toevallige
'bate: de successierechten toch bleven ruim
8 ton bij Juni 1919 achter.
De inkomstenbelasting sloeg het record in
de toenemingen met 3.7 millioen. De stroom
va» aanzuiverinpren sullen daartoe wel het
hare hebben bijgedragen.
Na de tokomatenbelastirug vo!t;-« de invoer
rechten met 1.9 millioen en de belasting op
gedistilleerd: met ongeveer 1.5 millioen ver
meerdering.
Dit laatste accres zal niet ieders bijval in-
oogsten.
Daarentegen daalde, suiker van 2.4 op 1.9
en verder werd iets -minder ontvangen uit
grondbelasting, personeel, mijnen, domeinen,
staatsloterij en- jachtakten en opnieuw
uit de belasting op gouden- en zilveren wer
ken. Ook in Mei viel dit middel tegen.
Maar voor 't overige niets dan stijging.
De dividend- en tantième-belasting wies
aan van millioen tot 1.8 millioen; de ver
mogensbelasting van 5 ton tot 1.4 millioen.
Het geslacht steeg van 1.1 millioen in 't
vorig jaar op 1.3 millioen. Eveneens gingen
■wijn, bier en. zout met den looppas vooruit.
De zegelrechten avanceerden sterk van 1.4
in Juni 19'19 naar 2.1 in Juni 1920 en de
registratierechten van 3.2 naar 3.8 millioen.
Bii de z-eKolreofiteii lioude men er rekening
mee. dat daarin de beursbelasting voor
566.103 is begrepen (vorig jaar ƒ275 761)
De loodsgelden hebben zich een weinig her
steld. De opbrengst was bijna 160.000 tegen
ongeveer 151.000 in Juni 1949. De bate uit
het statie-recht was mooi. n.l. 594.000 tegen
324.000 in 't vorig jaar.
Langzaam maar geleidelijk zakken de- cri
sisbelastingen.
De opbrengst van het halfjaar was 85
millioen tegen 130 millioen in de eerste- zes
maanden van 1919 en 17,8 millioen (tegen
20 millioen) in Juni. Daar het verschil- bij
de O. W.-belasting niet groot is (13.1 tegen
12.4 millioen) schijf een tragere aanzuive
ring bij de verdedigingsbelastingen voor een
'deel de schuld van deze vermindering te zijn.
YAN WAAR DE TOENEMING DER
WERKEDèSHElD?
Hot „Friesehe Dagblad" wijst ar op; dat
de werkloosheid er-t toeneemt en dienten
gevolge die „hedeelriag"; diat wel gepoogd
is die bedeeling gepaard, te doen gaan
aan. allerlei eenvoudfigien arbeid, doclii.dat
daarop weinig suceas is gezien, ook door
dat de werkloioaen aan dien arbeid niet
gewend waren en dat men thans beproeft
die -werkloo^en ©esd&tkt te., maken voor
zekere bedrijven, waarin nog behoefte aan
arbeiders bastac1'
„Dat is natuurlijk een uitweg," schrijft
het bladi, „maar waarvan uitteraar d niet
langer gebruikkan? worden gemaakt,
waarneer ook daar niet msardere arbei
ders meer noodig zijn."
„Wij vreezen,1 dat de werkloosheid
in 't algemeen met r-aseehe schreden
voortgang zal maken, niet 't minst
■door de arbeidersbeweging zelve, Ln
geheel de wereld toch Is die arbeider
van oordeel geWoa'icfën, dat, vermits
zonder hein ni?t geproduceerd kan
worden, het aa.h hem -staat te bepa
len, welk Hoon aan hein. moot word-en
ixitgakeerd en onder welk® voorwaar-
'djsn. Natuurlijk* kan. dat' éen tijd tang
goed gaa.n. Ala eehfceqA do loonen te
hoog worden opgevoerd, mo-et ook al
het overige volgen en wordt bet pro-
duet zéó. duur, dat talloozen zoo lang
mogelijk uitistiaUeil ietisj te koopfen of
te dioien herstellen. Tevens ziet d«
werkgever zich genoodzaakt, alle
halve krachten i® verwij'deilerL, omdat
tegenwoordig allen gelijk loon moe
ten hebben, alsmede pensioen, zoodat
.Voor zwakkeren en ouderen, ook al
zijn dozo nog best te gebruiken, gqen
-
werk te vinden us. Deze allen komen
ten laste dier publieke kassen, zonder
dat het hun mogelijk is-tegjenprassta-
ties te leveren, welke kas alleen door
de bezitter» kan worden gevuld.
De rijke lieden kunnen dien toe
stand betrekkelijk lang uithouden, de
overigten worden langzamerhand tot
een uiterst schamel leven genood
zaakt, en het meest betreurenswaar
dig slachtoffer iis d!e arbeiden zelf,
die „bedeelde" wordt."
Schijnbaar is hij, die Jret loon het mees
te opdrijft, de beste arbeidersvriend. Die
tijd zal leeren nelen, hij leert het nn
reedis dat zoomin de welvaart als die
tevredenheid onder het nieuwe stelsel
toenemien.
DE POOLSCH-RUSSiSCHE OORLOG.
Ia den loop van Dinsdagnacht werd
een dringend draadloos beiricht uiit Mos
kou verzondlen, dat, wegens atmosferi
sche storingen verminkt overkwam en
Dinsdag nog eens werd verzonden. De
Russen weigeren daarin de bemiddeling
van dunden te aanvaarden en eischen di
recte onderhandelingen met de Pool-sche
regeering. Na ontvangst van dit belang
rijke, diriaiadlooze bericht, kwam de ver-
dedigingsraad onmiddellijk bijeen en be
raadslaagde tot Woensdagochtend over
alle militaire kwesties en aangelegjenhe-
den van binnen- en buitenlandsche poli
tiek, die op den oorlog betrekking heb
ben. In die eerste plaats werd besLotlen,
een ministerie van nationale verdedi
ging in te stellen. Hierin zullen alle par
tijen vertegenwoordigd zijn, T'egelijikcir-
tijd werd een draadloos bericht ingesteld
waarin die. nieuw gevormde regeering
zich direct wiendit tot de regeering' te
Moskou, met een verzoek om een wapen
stilstand.
Als vaststaand wordt aangenomen, dat
de sociaal-democraat Dazinski, minister
van buitenlandsche zaken wordt. De be
krachtiging van deze benoeming door Pil-
soedski zou een ommekeer in de Pool-
sche politiek beteeltenen.
Bet blad ,,Republik" publiceert oen
op 8 December van het vorige jaar na
mens de Eatentemiogendheden door Cle-
menoeau onderteekende nota. omti'ient de
Oostgrens van Polen. Deze zon volgens
deze nota in het algemeen gevormd wor
den door de BoegJinie; het gebied 'van
Cholm werd. aait Polen toegewezen,
Brest-Litowisk 'bleef bij Ruelandi, Bana-
nowitisji en Grodno ttcwamen niet aan
Polen, dat daarentegen Bialistok ®n de
gouvernementen Augustowo en Soewalki
kreeg.
Volgens berichten uit Kowno zijn de
betrekkingen tusischen Rusland en Li-
tauen weer slechter. Ditauen heeft op
nieuw moeten ondervind/en, dat de Rus
sen hun beloften niet houden. De Russen
hebben Wilna* en die Litauen toeko
mende gebieden tegen alle overeenkom
sten en beloften in thans geheel bezet en
zich oiok-het civiele bestuur toegeëigend
De Lita.uselie regeering heeft thans te
gen dit schenden van getroffen overeen
komsten bij d© radenregcering in Mos
kou geprotesteerd;, daar iechter tot nu
toe a.lle 'protesten, zonder resultaat zijn
gebleven, heeft de Litausche minister
va.n buitenJondische zaken gisteren een
nota gericht tot Tsjitsjerin, waarin hij
een zeer scherpen toon aanslaat en rond
uit eischt dat de Russen onmiddellijk
achter de overeengekomen demarca
tielijn aull(en terugtrekken on het bestuui
over Wilna aam'Litauen zullen overlaten
De nota draagt het karakter van een
ultimatum. Men beschouwt daarom in
polilieken kringen in Litauen den toe
stand als zeer- ernstig.
DE VOLKSSTEMMING IN OOST-
DUIïSCBLANB.
Woensdag werd in het geheele Weieh-
selgebied een demonstratie op groote
schaal gehouden door de bevolking om
te protesteeren tegen d/en door Polen ne
stelden eisch tot «annexatie vam deze
landstreek. Een motie werd aangenomen
van den inhoud, dat die demonstranten
ook d|en kleinsten afstand van grondge
bied aan Polen beschouwen zouden ais
een inbreuk op het plechtig aanvaarde
zelfbeschikkingsrecht en als een eebenl-
dimg van den geest van het verdrag
van Versailles. Ook die Poolsehe bevol
king die den len Juli voor Polen hee-P
gestemd, verklaarde zich nu voor deze
motie.
DE REVOLUTIE IN IERLAND.
Eenige werklieden van de Harlandi and
Wolf Scheepswerf, die Sin» Feiner zijn.
werden gisteren in een gevecht met d.i
Unionistische werklieden, welke besloten
alle Sinn Feinera van de werf te verjagen,
ernstig gewond1. Ze werden naar liet hospi
taal gebracht.
Uit Belfast wordt gemeldt, dat de op
stootjes "aldaar werden voortgeaeit. De
menigte vocht in verschillende deelen der
stad; acht personen werden gedood en velen
gewond. Militairen en politie maakten ge
bruik van machine-geweren en ook priikkol-
dr&advereperringen deden dienst.
Nieuwe wanordelijkheden worden gemeld
uit verschillende deelen des lands.
Donderdag is de revolutie in Ierland in
liet Lagerhuis weder eens ter sprake geko'
men, in den avond van den dag, waarop de
hevige straatgevechten tusschen Sinn Fed
ners en Unionisten in Belfast plaats von
den.
Mr. T. P. O'Connor was de eerste, die
hef woord voerde. Zijn rede was een on»
midoclliiken aanval op het beleid van Enge
land, dat hij beschuldigde van „kw-adt
trouw," „het breken van beloften" en „het
niet benutten van geboden gelegenheden.'
Hij beschuldigde voorts Sir Edward Can
son en noemde hem verantwoordelijk voor
den toestand in Ulster, de beslissende fac.
tor die Duitschland in den oorlog dreef.
De stoute bewering werd door den aan
gevallene afgewezen met de qualificatii
„brutale leugen." Sir Edward O anon hield
een lange redevoering, waarin hii Sinn Fein
niet spaarde, noch de constitutioneel® na»
tionalisten, noch de regeeriog.
Hij eindigde zijn rede met, de woorden',
„indien ge u niet in staat acht den toestanf
te bëheerschen, dan blijft voor u slechts
over u over te geven, maar den dag waarop
gii zulks doet, zal het begin van het einde
van het Britsohe rijk zijn."
Sir Harman Greenwood, chief secretary*
voor Ierland, bracht een eeresajuut aan hen
die do eer van liet land. de eerbied vooi
het gezag in Ierland hooghielden, en her
dacht in het bijzonder den vermoorden kolo
nel Smyth.
In welsprekende woorden schtsite hij dei.
huldigen toestand vanIerland, en moti
veerde daarmee tevens de drastische maat-,
rege,en die de regeering' voornemens wat
te treffen.
Hii kondigde eenige wetsontwerpen aan.
n.l. een tet het verleenen van schadevergoe
ding aan de slachtoffers van de misdadigers
in Ierland; het instellen, van gerechtshoven
(Vrij naar liet Engelsch van A S. gwian]
.Geautoriseerde vertalii^
28).
„Zeker, laten we dan hier praten. Het is
.een heerlijke avond, en de regen heeft alles
kostelijk opgefrischt."
De heer Faussit had gesproken als iemand
wiens belangstelling maar nauwelijks op-
gewekt is. Fletcher greep naai den brief
.Van zijn dochter, kwam een paar stappen
'naar voren en duwde zijn vroegeren patroon
(net stuk onder den neus.
'„Lees dat eens," sprak hij bijna bevelend,
(„en zegt u mij dan eens wat dit beteekent."
8 Ietwat onwillig liet de heer Faussit zijn
<^ógen over het korte briefje glijden. „Welnu,
Wat kan ik in deze zaak voor je doen," sprak
bij kalm. „Je dochter schrijft je huis ver
aten te hebben omdat je het haar te bar
ebt gemaakt."
Fletcher werd vuurrood en reeds balde
da vuist.
3 AfePlft u er oyer," sprak hij; en zijn
stem klonk dreigend als het verwijderd ge
rommel van den donder, „maar zij is mijn
eenige dochter, en thuis altijd een goed kind
geweest totdat uw schelm van een zoon
zich met haar bemoeide."
„Wel mogelijk," antwoordde Faussit.
„Maar nog eens, wat kan ik in deze zaak voor
je doen?"
„Ik wil het adres van uw zoon hebben
opdat ik hem zijn verdiende loon geef
Wij zijn Wel arme lieden maar we hebben
toch ook onzen trots. Waar kan ik Mr. Geef-
frey vinden
Fletcher's toon Klonk dreigend, maar
de neer Faussit bleef verwonderlijk kalm.
„Je zult me waarschijnlijk niet gelooven
als ik je zeg dat ik het niet weet. Evenals
je dochter heeft mijn zoon in openlijken op
stand het ouderlijK huis verlaten. Wij zijn
eenvoudig lotgenooten in het ongelüK, en
iu plaats van met elkander te twisten, moes
ten we liever sympathie jegens elKander
gevoelen."
Dit was voor Ahron Fletcher een heel
nieuw gezichtspunt, en heit verzachtte da
delijk zijn ruwheid en den toon zijner stem.
Gekomen met hevigen klassenhaat in het
hort. stond het hem opeens zeer duidelijk
voer den geest dat zijn meester een mensch
was volkomen zooals hii zelf. en dat indien
hij al ten deele voor de daden van zjjn zoon
verantwoordelijk was zooals hij, Akron
Fletcher, zich gciechtigd achtte te veron
derstellen, deze vader even zwaar onder het
gebeurde le^d als hij, zoowel in zijn gevoel
als in zijn diep gewonden trot?. Er kwam een
zachtere uitdrukking.op zijn gelfat, de oude
Adam veidween voor een oogenbliu, en
met een half verlegen beweging strekte hij
de hand uit.
„Het spijt mij dat„ik u zoo ruw toege
sproken heb, meneer. Wil dat gelooven.
Ik begrijp dat wij beiden ongelukkig zijn,
maar het heeft mij toch ook zoo diep getrof
fen."
„Ik begrijp en versta volkomen wat gij
gevoelt, Aaron. Ook ik had slechts één doch
ter, en in plaats van naar onzen goeden raad
te liristeren,, is zij haar eigen weg gegaan
maar ze heeft in haar trots ook niets meer
van zich laten hooren, ofschoon ik weet
dat zij ongelukkig geworden is. En nu komt
dit weer met mijn zoon. Ik geloof te mogen
zeggen dat ik meer dan mijn gewone aeel
heb in het menschelijk lijden."
Op dit oogenblik. zag de heer Faussit er
zoo terneergedrukt en vervallen uit dat Ak
ron er diep door getroffen was.Ja meneer,"
sprak hij, „als ze klein zijn, de kinderen,
dan heb je er heel veel plezier en genoegen
vau. En het zou in veel gevallen, zooals het
uwe en het mijne, beter zijn wanneer ze maar
altijd Klein bleven. Ik zie dat het ook voor
u een hard gelag is, Mr. Faussit, en het spijt
mij dat ik slechte gedachten over u gehad heb.
„Laten wij het elkander niet -moeilijker
maken dan het al is, Aaron," antwoordde de
heer Faussit op vertrouwelijk-hartelijken
toon, je weet dat ik altijd getracht heb
tegenover al mijn werklieden strikt recht
vaardig te zijn. Ik weet dan ook wel dat niet
gij het geweest zijt die d'e hand hebt gehad
in de ontevredenheid welke op het oogen
blik onder mijn volk leeft. Het is jammer,
maar stakingen zijn op het oogenbliK aan
de o de van den dag, en Branethorpe en
Catley.-schijnen er niet aan te mogen ontko
men. Maar wanneer je er soms de gelegen
heid tóe hebt, Aaron, zeg dan aan de mannen
dat ze niets te winnen ep alles te verliezen
hebben bij hetgeen ze gaan doen. Ik heb
niets kwaads gewild tegen jou of tegen de
anderen. Maar na hetgeen er de laatste Ween
tusschen jou en mij was voorgevallen, kon
het niet anders dan menschelijk genoemd wor
den dat wij scheidden. Ik zal den werklie
den daii nog eenmaal de gelegenheid
geven, op hun handelingen terug te komen.
De poorten blijven tot morgenmiddag vijf
uur open. Is dan het We(k Diet hervat- dan
worden de mijnen gesloten en ga ik me,
mijn familie buitenslands. De werklieden
hebben hun tijd slecht gexozen de 'zomer
staat voor de deur en onze voorraden zijr
enorm groot. Herinner hen daaraan, Aaron,
en nu wensch in je goeden wond. Ik zal
het verblijf van mijn zoon niet opsporen,
hoe gemakkelijk mij dit waarschijnlijk ook
zou vallen. Gïafne wil ik-jou eenter helpen
om een draad te vinden. Als je dochtci.
naar Geoffrey gegaan is, is zij waarscnija-
lijk de eenige, die op het oogenblik weet
waar hij is."
Iedere trex op het gelaa. van-Faussit,
iedere .rilling in den toon zijner stem spras
van zijn oprechtheid. Fletcher was diep
getroffen, msar het aanbod wees hij hoofd
schuddend af.
„Neen, Mr. Faussit," sprau hij, „ook if
zal mijn dochter niet achterna loopen. Zc
heeft mijn huis verlaten waar ze het goed
had, laat haar nu zelf beproeven of zij hei-
beter Krijgen kan. Ik zal niet hs rdvoclitif;
en onverbiddelijk zijn al ze terugKomt
maar dat verwacht iK heelemaal niet. Toci
hebben deze dingen mij doen bemerke:
dat er iets veranderd is in mijn leven lie.
is hard te voelen dat men oud wordt, Mi
Faussit."-
(Wprdt vervolgd).
lil
"'I
1
