NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOL*
SCHUlO EN BOETE
No 175
Donderdag 29 Juli 1920
13e Jaargang
0 it wassen.
BUITENLAND
Be Bussisch-Poolsche Oorlog.
FEUILLETON.
BLAD
1
&boR«iement8pr!3»j
Pm kwartaal l f 2,—, franco per post f 2„50j
Met Geïllustreerd Zondagsblad f 0.45 hooger.
Verschijnt dagelijks
Bureau s HOF @i ALKMAAR. Teietoon t besactie^ssi 4S3'
Advertentiepriiti
Van 1—5 regel» f 1.25elke regel meer 0-25;
Reclames per regel l 0.75; Rubriek „Vraag en aas.
bod" by vooruitbetaling per plaatsing f 0.30.
Aan «Ho abonité'a wordt cp snnvr«a0 gratis een polls verstrekt, welke hen verxekert tegen ongevallen tot een bedrag van <600,-, 8 400,-, f 200,-, HOP,-, 160, -, 158,-665.-
Onze tijd. staat in het toeken van ver-
«enigiing en concentratie. De oude spreuk
der Romeinen: „Door eiendracht worden
kleine zaken groot", is zóó tot ieder»
hoofd en hart doorgedrongen, dat propa
ganda maken voor organisatie al bijna
tot de overbodige dingen gaat bekooren.
Wie van het nut van vereeniging nu nog
miet overtuigd is, zal men wel nimmer
bekeer/en.
Maar, zooals alle goede zaken, heeft
ook deze haar keerzijde. Wij zien, hoe or
ganisaties op politiek en sociaal terrein
misbruik maken van haar maeht: vak-
vereenigingen van overheidspersoneel,
die het openbare leven lam leggen om
een paar aenten loonsverhooging of om
dingen, waarmee zij zelfs niets te maken
hebben,; boycotten van vreemde landen,
wier regeeringen hun niet aanstaan enz.
Allerlei uitwassen, waartegen de sa
menleving in haar eigen belang goed zal
doen zich zoo spoedig mogelijk te keer te
stellen.
Maar ei' zijn ook nog andere concentra
ties met niet minder gevaarlijke uitwas
sen. Wij bedoelen de bedrijfsconcentratie,
die in trustvorming ontaardt.
De economische moelijikheden der oor
logsjaren hebben ook bier te lande tot
combinaties van handelszaken gevoerd
op groote schaal, zooals dat voor dien
alleen in het buitenland plaats had. Wel
kenden wij de groote vennootschappen,
b.v, in confeetieartikelen, die door sa
menvoeging van enkele groote firma's,
het ia. zich opnemen van bestaande klei
ne zaken en het stichten van filialen, om
zich nieuwe concurrenten van het lijf te
houdlen, tot machtige combinaties groei
den. Maar de hatelijke trustvorming met
nl de gevaarlijke aankleve van dien was
ten onzent vrij wel onbekend. Wij hebben
er nu een leeljjk voorbeeld van.
Onlangs hebben wij meegedeeld, dat
aan het 250 man sterke personeel van de
Amsterdamsche Suikerfabriek Spakler
Tetterode, tegen September de dienst is
opgezegd, omdat de zaak gesloten moet
worden, gedwongen door de „Gentral e
Suiker-Maatsehappij." Er blijft nu nog
één suikeronderneming over, die van W.
A. Scholten. Ook deze zal die „Centrale
Suiker Maatschappij" allen toevoer van
grondstoffen afsluiten en dan ie zij de
baas. Dan zijn wij allen op genade en on
genade aan deze trust overgeleverd.
Hoe zoo iets in zijn werk gaat, vertelde
het „Algemeen Handelsblad" dezer da
gen:
De bedrijfsconaentratie i,s natuurlijk
niet opeens lot stand gekomen. De Wes
ter Suikerraffinaderij is al eenige jaren
vóór den oorlog begonnen zich te inte
resseeren in ruwsuiker-fabriaken; met de
coöperatieve fabrieken werden contrac
ten afgesloten. Maar de eigenlijke trust
vorming had plaats ia 1918; alleen Spak
ler on Tetterode benevens een fabrnek te
Sas van Gent behielden hun zelfstandig
heid. De overige oudernemingen traden
alle tot de trust toe, hetzij door verkoop
hunner a an deel en, hetzij door een con
tract van belangengemeenschap.
Na deze concentratie greep de Minister
van Landbouw in de suikervoorziening
in on legde de geheels industrie de
levering van 910.000 zakken, op voor de
distributie (H pond per week per per
soon) tegen lagen prijs.
In dit alles had men niet meer behoe
ven te zien dan een natuurlijke uiting van
het wereldverschijnisel dier hedrijfseon-
centratie, wanneer de trust niet haar af
nemers gedwongen had, de eenmaal ge
sloten contracten te anmuleeren en wel
door de firma's die dit constant bleven
weigeren, door midldel van een „zwarte
lijst" te boycotten, waardoor zij zeer ern
stig in haar bedrijf geschaad werden.
Gunstig stak hierbij de houding van
Spakler en Tetterode af, die hun afne
mers en ook de slachtoffers van de trust
zooveel mogelijk tegemoet kwam
Deze firma is nu echter zelf het slacht
offer geworden van het optreden der
Centrale Suiker Maatschappij; alle bin-
nenlandeche grondstoffen worden haar
onthouden, en koopen op de buitenland-
selie markt is bij het tegenwoordige prijs
niveau veel te speculatief; het zou eien
onderneming tot de ruïne kunnen voeren
Men zal vragen, waarom ook deze fa
briek niet door de trust opgekocht is.
Dat was natuurlijk mogelijk geweest;
maar de capaciteit van de Weeier Suiker
raffinaderij heeft geen uitbreiding noo-
dig en dus zou het aenige doel van een
aankoop geweest zijn: stopzetting en af
braak. De directie van Spakler en Tette
rode heeft dian ook, toen aanvankelijke
besprekingen met haar gevoerd werden
tot toetreding tot de trust. o.a. om die
reden geweigerd, zich met de overige
producenten te oombineeren.
De Centrale Suiker Maatschappij gaat
intusschen rustig haar gang. De uitge
sloten afnemers hebben processen tegen
haar aanhangig gemaakt, maar deze sle
pen nog. Het is trouwens de vraag, of de
trust zich van een veroordeeling tot
schadevergoeding veel zal aantrekken;
zij verdient èn door dien uitvoer tegen on
gekende wereldmarktprijzen èn door het
uitschakelen van alle tusschenhandcla-
ren, geweldige schatten, dank zij haar
bijna volstrekt monopolie. Moeten haar
aandeden nu nog meer omhoog worden
gedreven! Een request vaa de uitgeslo
ten firma C. W. Eerman, makelaar in
suiker te Amsterdam, aan den Minister
van Landbouw, had geen ander gevolg,
dan dat de Minister antwoordde, hangen
de het justitieele onderzoek geen termen
tot ingrijpen aanwezig te achten. Eenige
uitgesloten firma's hebben getracht, door
een stro-oman toch suiker van de trust te
onvangen; dit mislukte op den duur.
Alle commissionair», die het product
van de raffinaderijen aan binnemlamd-
sche afnemers verkochten, zijn ondanks
een schriftelijke overeenkomst van huil
bestaansmiddelen beroofd; de Suikerban
d-el Maatschappij, die tot de trust behoort
heeft hun functie overgenomen; de make
laars (tussehenpensonien tussehen ruw-
sui'ker-fabrieken en raffinaderijen) zijn
deels overbodig geworden; of worden
evienals de grossier», die de trust onwel
gevallig zijn, uitgesloten.
Nu heeft de Sulkeroentrale wel een te
legrafisch protest naar den Minister ge
zonden, waarin gezegd wordt, dat niet
zij de oorzaak ie van de aanstaand© stop
zetting der Amsterdamsche Suikerfa
briek en dat zij nog niet die onbeperkte
macht in ons land heeft.maar haar
argumenten lijken weinig steekhoudend
en op de zwaarste beschuldigingen wordt
gezwegen.
De vraag is nu maar, of dit alle» lij
delijk moet worden aangezien. Onze straf
wetgeving, noch het wetboek van Koop
handel kent geen maatregelen om zulke
handelsuitwasisen tegen te gaan.
Wanneer de Tweedie Kamer Indertijd
de anti-diuurtewet had aangenomen, was
er tenminste iets tegen te doen geweest.
Maar nu staan de verbruikers weerloos.
Wij vertrouwen echter, dat dergelijke
kwade praktijken de volle aandacht van
onze Christelijke Regeering hebben. In
ons vrije, christelijke land zullen derge
lijke schandelijke dwangmaatregelen niet
worden geduld.
In beslagneming van den geheelen sui-
keroogis't zou al vast een middel zijn om
de oppermacht van die „Centrale Suiker-
Maatschappij" te breken. En inmiddels
kan onze wetgeving met een stel artike
len worden verrijkt, die anderen de lust
zullen benemen om op soortgelijke prak
tijken als de Suiker Maatschappij te zin
nen.
Volgens een draadloos bericht uit Mos
kou aan d.e Fransehe bladen, heeft Trots
ky op een congres van spoorwegpersoneel
verklaard, d'at Polen weldra zou ophou
den een bufferstaat te zijn tegenover
Rusland en dat het „een roode brug voor
de sociale revolutie naar west Europa"
zou wo I-dien.
Trofeky achtte het noodzakelijk de En
tente ten spoedigste te plaatsen tegen
over een verpletterd Polen.
De hoofden van de Britsche en de
Frans-olie regeering hebben, na advies
van maarschalk Foch, het besluit be
krachtigd, Dinsdag door de conferentie
van ambassadeurs genomen, om het te
rugtrekken der Britsche en Italiaansche
troepen uit de gebieden van Allen stein
en Marienwerder op te schorten. Zij heb
ben aan dien geallieerden hoogen com
missaris te Dantzig opgedragen, te trach
ten te beletten, dat de hulp der geallieer
den aan. Polen wordt gesaboteerd, door
politieke daden, zooals de staking der ha
venarbeiders, die weigerden een schip
met munitie te lossen.
Een Havas-Reuter-bericht uit War
schau meldt, dat ondanks hun aanvaar
ding van het Poolsche voorstel inzake
een wapenstilstand, de bolsjewieken
o ver het gehesle front hun hevige aan
vallen hebben hervat
De Britsche en Eransche regeering heb
ben aan Polen doen weten, dat zij zich
den moeilijken toestand waarin dit land
verkeert, blijven aantrekken ien het raad
zullen geven.
Het Poolsche legerberieht van 27 Juli
maakt melding van verschillende tegen
slagen der Polen en erkent de ontruiming'
van Pinsk, een ontruiming, die ,,ia vol
komen orde" plaats had. Op enkele deelen
van het front behaalden de Russen plaat
selijke successen.
Het officieele bericht van den Poolscken
staf maakt bekend dat de Russen door de
Poolsch© stellingen aan de N-arew (de rivier
die uit de buurt van Lomza komende, langs
Ostroleka en Poltusk stroomt en ten N. W.
van Warschau bh' Norvy-Duor inden Weieb-
sel valt), heen zijn gebroken.
Verder is Pinsk door de Polen ontruimd.
OPSTAND IN POSEN?
De „Telegraphen Union" verneemt uit
Meserit® d.d. 24 Juli: Volgens van ver
schillende zijden ontvangen berichten is
in Posen een opstand uitgebroken. Men
spreekt van een revolutie. Reeds Maan
dag zijn de Poolsche grensposten inge
trokken, wat men in de grensplaatsen
Essche en Tirschtiegel kon waarnemen.
Dui-teehe vluchtelingen, die te Mesericz
aankwamen, brachten eveneens berichten
omtrent oen opstand, terwijl zij tevens
mededeelden, dat de Poolsche troepen,
ter onderdrukking van den opstand naar
Posen teruggetrokken zijn.
ITALIË EN ALBANIË.
Volgens een bericht van de „Köln. Ztg."
uit Milaan, werd Dinsdag de overeen
komst luasoh-en Italië en Albanië afge
sloten, Zij bevat de volgende punten;
Italië staat Valona aan Albanië af; de
stad komt onder de directe heerschappij
en versterkt. Op dieze wijze zal Italië de
moeit zich niet meer met het burgerlijk
bestuur van Valona, dat geheel aan de
vertegenwoordigers der rege.ering van
Albanië wordt overgedragen. Voor zijn
militaire veiligheid krijgt Italië het
eiland Sasen-o, waarop het alle voor zijn
maritieme en militaire veiligheid nood
zakelijke werken kan do-en uitvoeren. Al
banië stemt er verder in toe, dat Italië
Punta Lingueta en Punita Treporti bezet
en verstertk. Op deze wijze zal Italië de
haven en de stad Valona militair beheer -
selien.
DE ONGEREGELDHEDEN TE
ANTWERPEN.
In zake de bloedige gebeurtenissen op
den Guldenisporendag te Antwerpen ant
woordde de Minister van Binnenlandeche
Zaken aan de interpollanton, het ten
zeerste te betreuren, dat burgemeester De
Vos ondanks het aandringen van de re
geering niet teruggekomen is op zijn ver
bod. V-oor niets ter wereld, zei hij, zou ik
w-elke verantwoordelijkheid ook willen
hebben bij het vergieten van bloed van
een medeburger. Hij liet dan ook do vol
le verantwoordelijkheid voor het gebeur
de aan den burgemeester. Het was he-m
niet ontgaan, dat de betooging te Borger-
hout in die grootste orde had plaats ge
had. Het stuk, dat men door hot slacht
offer, to-en dit reeds mot den dood wor
stelde, had laten ondierteekenen, had hero
•allerminst overtuigd van diens schuld.
Hij achtte dliensvolgiens een gerechtelijk
onderzoek noodig. Nochtans m-o-et aan d-e
bevelen van den burgcmec-s-' ,-r omv-oor-
waardelijik gehoor worden gegeven.
Ten slotte deed de minister een beroep
op de Kamer, om het taalvraagstuk on
verwijld op te. lossen. Hij wijst op den
buitengewonen ernst vau den toestand
welken zekere Kamerleden en een de-el
van het publiek niet willen inzien, die de
Vlaamsche leidiers maar voortdurend uit
schelden voor vijanden van het land.. Hij
noemde eindelijk éten dood van Van den
Ree-ek een waarschuwing.
EEN BOLSJEWISTISCHE SAMENZWERING,
De „Magdeburgische Zeitung" meldt:
Een koerier bracht een afschrift van een
overeenkomst, die den 17en Juli in Memel
tussehen den vertegenwoordiger der Sovjet-
regeering, Joffe, den voorzitter der Duitsche
onafih. &oc.-d.em. part-ij Hilfferd-ing en Dr.
Levi, werd afgesloten, naar Maagdenburg.
Hieriii staat o. a.na het overschrijden
der grens door de sovjet-troepen wordt on
middellijk de bo-l&jewistisohe republiek uit-
geroepen, in de eerste plaats in Koningsber
gen, Danzig. Tilsit, Breslau, St-ettin. Frank
fort aan den Oder. Ratibor, Gleiwitz, Koes-
liin en Stralsund.
D-eze stedei> en het daartusschen liggend
terrein dienen als operatiebasis en op-
marschgebied voor het daar zich concentjee.
rende roode leger, d-at onder Russisch com
mando zal staan. Het opper-commando be
rust bij generaal Jantsj-ef.
In dit gebied worden o. a. de volgende
maatregelen onmiddellijk getroffenallo i-u-
dustrieele bed-rijven gaan onmiddellijk in
bezit van. den Staat over; bakkerijen, sla
gerijen en verbruiksvereeni-'agen worden
staatsbedrijf. Alle levensmiddelen worden in
beslag genomen voor civiel en militair ge
bruis.
De toevoer van levensmiddelen zal verze
kerd worden door gebruik te maken van
de opbrengst van den oogst in Polen, waar
van twee derde nasi Duitschland vervoerd
wordt. Den veiligheidsdienst nemen, met de.
politie, de communistische regeeringstroepen
op zich, welke uit soldateu der Duitsche ba
taljons van het roode leger bestaan, die
reeds in Rusland bh ret roode leger hebben
meegevochten.
Het Russische leger beschermt het prole
tariaat tegen uitbuiting door commercieels
ondernemers en verzamelt om zich heen allo
vrijheidsgezinde arbeiders, die verplicht zijn
aa.n de vorming van arbeiders-bataljons
deel te nemen.
DE CONFERENTIE TE BOULOGNE.
Lloyd George keerde Dinsdagavond v-an
zijó? conferentie met Millerand terug. Vol
gens den diplomatieken medewerker de-r
„Daily CJhronicle" verklaarde de premier,
dat het een nuttige en succe-sriike dag was
geweest.
Volle overeenstemming was verkregen
tussehen Frankrijk en Gr.-Britannië. Frank
rijk bad zich bereid verklaard tot een con
ferentie over een algemeenen vrede met
Rusland, te Londen te houden, onder voor
waarde, dat de Poolsche vrede gesloten zou
moeten zijn, alvorens over een algemeenen
vrede gesproken kan worden. Men neemt
aan, dat deze voorwaarde als een toets be
schouwd wordt voor de oprechtheid der Rus
sische regeeriug en dat het de wensch dei
Fransche regeering is, dat de Poolsche
vrede te Londen gesloten zal worden. De
algemeene vredesconferentie te Lo-nden zal
aan niet alleen omvatten vertegenwoordi
gers van Groot-Britannië. Frankrijk, Italië
en Rusland, doch ook van Letland, Estland-,
Litauen en Roemenië.
FOCH EN LLOYD GEORGE
WELGEMOED.
De bijzondere correspondent van de „Ma
tin" heeft te Boulogne een onderhoud ge
had met Eoch, die over Polen gezegd
heeft: Wanneer men stand wil houden, dan
hcudt men stand, wanneer men zich wii
verdedigen, verdedigt men zich. Men heeft
slechts te zeggen: ik wijk niet verder terug
en indien men dat zegt zooals het behoort,
dan houdt een leger stand op het gewilde
punt. Polen heeft er de mi-d-delen toe. I-k
heb liet nooit aangeraden agressief te zijn
daarvoor zijn de bewijzen voorhanden, maai
ik heb het geraden zich waardig te ge
dragen en zich niet den wil van den over
winnaar te laten op-dringen, want het heeft
slechts te willen en het is niet overwonnen.
Lloyd George, zeg-t de oorrespondent, zag
&r opgelucht uit. Hij v-erklaarde. dat alles
is geregeld, zoowel de Russische als de kolen-
quaestie. En toen ik liem vroeg: Wat denkt
u van Polen? antwoordde Hijop zijn gewone
charmante wijze den spot drijvende met ge
wichtig© zaken: twintig Fransche en tien
Engelsehe divisies maar aan het hoofd
wil ik een bataljon journalisten, aangevoerd
door lord Northcliffe!
GEMENGDE BUITENL. BERICHTEN.
De wereld to-nuenmaat.
Uit Lloyd's scheepvaartlijst blijkt dat de
ruimte aan stoomschepen, thuishoorende in
de voornaamste zeevarende landen van de
wereld in Juni 1920 in totaal 53.905.000
ton of 8.501.000 meer dai in Juni 1914 be-
(Vrij naar het Engelsch van A. S. jSwanj
Geautoriseerde vertaling
32.
Zijn toestand was wanhopig: groote kralen
zweet stonden op zijn voorhoofd. En nu Annie
Fletcher, zijn jonge vrouw, d;c zulk ccn over
groot vertrouwen in hem gesteld had, gaare
ne zijn ballngschap had willen deelen en di-
nu vergeefs daar midden in het overdrukke
Londen op hem gewacht moest hebben. Hij
kon slechts bidden dat de een of andere om-
standigiieid bij naar thuis haar belet had aan
zijn verzoek te voldoen. Met schrik dacht hij
aan den toestond eener jonge vrouw, die aan
:.en uitgang vr.n een der groote Londensche
stations tevergeefs naar haar man uitziet en
ü.-.u aicv V.V., t v. uiteen te gaan. Hij lag dood
j ul< tlo hij voorzien uit maar iedere
^'UU'A' :"V-ntrni triMc van voriangen ora op te
:'/j[ n zijn arme Annie tc gaan zoeuen. Ein-
Vg'-:1- v,"t fl!J «ict Unger in staat zijn ongo-
10 bedwingen en waagde hij het,
de kleine schel in beweging te brengen die op
het Kastje naast zijn bed stond. Twee secon
den later stond een andere zuster met ernstig,
doch glimlachend gelaat voor zijn bed.
„Zuster, ik kan niet langer hier blijven, ik
moet opstaan," begon hij zonder eenige in
leiding.
„Er is niets aan te doen. Mijn zaken daar
buiten dulden geen verder uitstel."
Zo knikte begrijpend en legde no ar koele
zacüte hand op de zijne, die zoo zenuwachtig
san de dekens trok.
„Dat zeggen ze allemaal," sprak ze zacht,
„maar er komt nu eenmaal voor iedereen nu
en dan 'n tijd dat men wel gedwongen is
stil te blijven l'ggen. Het is gelukkig niet zoo
heel slecht met u, ge hebt geen koorts, al
windt ge u ook vreeselijk op. Doet de wond
veel pijn.
„O neen, heelemaal niet. Geeft u mij mijn
kleeren maar en laat mij gaan. 't Is hcusch
noodig."
„Zonder verlof van een der huisdokters
mogen we dat niet. Maar als ge zoo dringend
noodig weg moet kan ik er wel een halen. In-
l usschen zou het veel beter voor u zijn als
ge hier ^nog rustig tot morgen bleeft.Morgen
is het Zondag. Zullen we afspreken dat ge
-Maandag heengaat als de dokter het goed
vindt?"
Ze sprak zoo kalmeerend alsof ze een kind
voor zich had, de goede zuster.
„Neen zuster, haal de dokter nu dadelijk.
Met hem zal ik gauwer klaar komen dan
met u."
„Goed, ik z?l hem halen, maar misschien
is hij ergens met een patiënt bezig. Dan zal
het een oogeiiblinje duren."
Het half-uur dat nu volgde Was het langste
dat Geoffrey ooit doorgemaant had. Einde
lijn, daar stond een jonge, slanne gestalte in
een lange Witte jas voor hem. „Zoo, en wat
is hier asn de hand," idonK het.
Geoffrey's blinken spranen boekdeelen.
„Niets bijzonders dokter. Ik scheel niets
meer en moet hier noodzakelijk weg. Mijn par
ticuliere zaken zullen hopeloos in de war loo-
pen als ik hier nog een dag werkeloos blijf lig
gen. Wilt u aan de zuster zeggen dat ze mijn
kleeren geeft en mij laat gaan
De jonge dokter ging op de rand van het
bed zitten en haalde zijn thermometer te voor
schijn. Het was Geoffrey bijna onmogelijk die
twee of drie seconden stil te blijven liggen.
„Heelemaal normaal," sprak de dokter.
Er is eigenlijk niets tegen dat ge opstaat. Al
leen vrees ik dat je je geducht zwak zult voe
len als je in de beweging komt, want je hebt
ontzettend veel bloed verloren. Hoe is het
eigenlijk gekomen?"
„Ik veronderstel dat men mij aangevallen
heeft, maar ik nan het mij niet meer herinne
ren
De ander nnikte veelbeteekenend.
Ik was niet dronken, als u dat soms be
doelt," sprak Geoffrey beleedigd. „Wilt u nu
zeggen, dat ze mij mijn kleeren geven ik
schijn het grootste deel van mijn geld kwijt
te zijn en moet noodzakelijk gaan onderzoe
ken waar het gebleven is."
De dokter knikte en ging heen, overtuigd
dst deze patiënt er een was die „aan den rol"
was geweest en zich er zelf niets van herin
nerde.
Ongeveer een uur later verliet Geoffrey
met zijn tasch in de hand per rijtuig want
hij voelde zich nog zwak én weinig vast op
de beenen het ziekenhuis. Hij reed dade
lijk naar het hotel m Soho, waar het ongeval
hem overkomen was. Toen hij zich daar
aanmeldde trad de eigenaar zelf op hem toe
en ontving hem met ijskoude beleefdheid.
„Het spijt mij zeer, meneer, maar we
kunnen u daar geen uitleg van geven, wij
weten nergens van. Ook hebben wij vandaag
geen enkele kamer vrij."
„Ik heb uw kamers in het geheel niet noo
dig. Den kellner moet ik hebben, dien met
zijn gladde gezicht. Die heeft mij bediend
toen ik hier met dien Duitscher zat. De ke
rel heeft mij ïl mijn geld afgenomen en mij
nog verwond ook."
„Kunt u dat bewijzen
„Wel stellig. Is de Duitscher nog hier
„Neen, hij is gisteren moigen naai Hoek
van Holland vertrokken. En ik zou u niet
raden de politie in deze zaak te mengen,
meneer," ging de hotelhouder veelbeteeke
nend glimlachend voort. „De politie doet
soms zulke lastige vragen, en u ziet er niet
precies naar uit om groot vertrouwen in
te boezemen."
Geoffrey wierp een blik in den spiegel
van goedkoop glas daar boven den klecr-
standaard, en hij schrikte zelf zooals hij ei
uitzag.
„Laat mij u dat zeggen," sprak hij opga
wonden, „uw hotel is er geen voor fatsoen
lijke heden, en gij zelf zijt een schurk. Ib
zal naar Scotland Yard gaan en hoor en wat
men er daar van zegt. Ik ben in uw hotel
beroofd, en dat zal ik in ieder geval bekend
maken, opdat de menschen weten waaraan
ze zich te houden hebben."
De hotelhouder boog koeltjes zonder
zich blijkbaar ongernst te maken. Hij hield
zich er van overtuigd na de enkele taakte
dat hij dezen Engelschman gezien had
dat deze zelf geen al te rechte wegen beWaiy
delde.
y«rvoJg4#
