U K. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND
Mo 216
Woensdag 15 September 1920
13e Jaargang
ABONNEMENTSPRIJS s
^erschijsiê el sg e i ijj k sa
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon: J£dSratie 433"
ADVERTENTIEPRIJS
Achtste Katholiekendag
in het Bisaom Haarlem.
T>ER KWARTAAL i f2.—, FRANCO PER POST f 2.50
'MET GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD f 0.50 HOOOER.
033.
VAN 5 REGELS f 1.25; ELKE REGEL MEER f 0.25;
RECLAMES PER REGEL f 0.75; RUBRIEK „VRAAG EN
AANBOD" BIJ. VOORUITBETALING PER PLAATSING f0 60
Aan alle abonné's wordt op aanvraag gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500.f 400.—, f 200.f 100—, f 60 f 35.—, f 15.
Leiden, 14 September.
(Van onzen eigen verslaggever.)
Door onze mooie Hoilantische landou
wen, waarop de late zomerzon door een
ailveren nevel op duin en weiland goud
poederde, treinden wii naar Leiden, waar
vandaag de Katholieken uit Haarleru's Dio
cees voor de achtste maai biieen zijn om
met hun Bisschop katholiek te manifestee
ren en. te werken!
Leiden is in feesttooi en lacht in zonne
luister. Het geelt met die vlaggen, met
geel-witten wimpel in sommige straten
huis aan huis bijna machtig uiting aan
Koomsohe fierheid. Roomsehe kracht en
Roomsch 'bewustzijn op dezen uag dat
Haarlem's kerkvorst en de bloem der Haar
lemsche katholieken in zijn midden vertoeft
Op den Stationsweg is 't een drukte van
'beiang teikens wanneer weer een trein uit
Zuid, Noord oi Oost een vloed reizigers
uit het leefiike stationsgebouw gulpt. En
dat is nog maar een voorspel; Hit zijn nog
inaar de allervurigisten, die ook de Mis
wilien bijwonen, want straks komt de groo-
te stroom van deelnemers aan den Katho
liekendag, die de sprekers der afdeelings-
vergadermgen en de groote vergadering
niet willen missen.
Men hoort hier reeds die taal van H
Noordho.lanosch platteland, hei zuivere
Amsterdamse-he accent ook. en zelis in den
vroegen ochiend het goed-ronde Zeeuwsch,
want ook uit Zeeland schijnen reeds deel
nemers hier te zijn. hoewei de stoere Zeeu
wen er niet in overgroot aantal zijn.
En allen spoeden zich te. midden van
de ietwat verbaasde Leidenaars naar
'één punt. naar de Haarlemmerstraat, naar
de Mon Père-kerk, waar de dag devotelijk
zal worden begonnen met het aismeeken
van den zegen van oen Gever aLler Wijs
heid op de werkzaamheden van dezen dag
Juist ais wii daar aankomen, rolt een
automobiel voor den ingang der kerk. Een
priester in superplis kapeiaa Leusen
helpt onzen Bisschop uitstappen. De paar-
se baret en het paarse kleed schitteren in
de zon. Van alle zijden schieten Leidenaars
toe en knielen om den zegen van den Bis
schop te ontvangen De deuren der kerk
gaan wijd open, ook daar zijgt de menigte
neer. Een kwartet zingt het Ecce Sacerdos
van Mgr. Lans en zegenend schrijdt Mgr.
naar 't hoogaltaar, waar omnidde.lijk de
Stille H. Mis begint. Pastoor Haiken-
scheiidt en kape aars Liftmbach en Leusen
assisteereu. m üe, pneanerkoor hebben o.m.
pi ge.omen Rector Stroomer de wel-
geestelijk adviseur van ve.e veree-
aigingen en veie geestelijken. Op de gere
serveerde rijen merken wii o.m. op den
Haariemschen wethouder Mr. J. N. J. E
Heerkens 'lhijssen, voorzitter van de katho
liekendagen en anoere ieaen van bestuur
en uitvoerend comité; ook lhr. Alfing van
Geusau, den heer Hendrix, lid van Gedep.
Staten van Noordholland, den heer v. d.
Meer. Maar laat ons het namen noemen
bewaren tot cie aLgemeene vergadering
Zoo lichtelijk is iemand om zeer geldige re
denen verhinderd reeos zoo vroeg te Leiden
present te zijn. De kerk is stampvol.
En terwijl het koorkwartet nog uitvoert
heit jesu aulcis van Kathee. het Ave Ve-
rum van Wieris en het O Bone Jesu van
Palestrina, overwegen wij dat het mooie
van zoon Katholiekendag toch dit is; je
ziet er 't Holiancsch landsvolk naast de
fine fleur van 't intellect, den stoeren werk
man. welbewust in den besten zin des
woords naast de aristocratie onzer groote
steaen: een ware iamiuedag. waarop ge
beden en gewerkt wordt gezamenlijk, met
inspanning aller krachten, voor dit ééne
groo ie doel: herstel der Maatschappij in
Christus.
Na afloop van de H. Mis voerde het
zangkoor Laudale Dominant van Wanna
uit, waarna de deelnemers zich verspreidden
tot 1 uur.
Het gebed.
Da eerste afdeeling hield haar zitting
in de kieme zaal sruusgenoorzaai. i'rof
Groenen te Warmond behandelde daar het
ondevverp „Het Gebed."
Spr. wees er op, dat het gebed, het spreken
tot God, den mensch iets heel natuurlijks is.
Godsdienst en gebed zijn onafscheidelijk ver
bonden. Godsdienst en gebed verhouden zich
tot elkander als leven en ademhalen, als geest en
taal.
Vervolgens toonde spr. aan, dat het gebed een
geneesmiddel is bij uitstek in en voor onze da
gen, krachtens zijn aard en hoedanigheden. Ten
eerste tegen de gezagsondermijning.
Het gebed veronderstelt e'en persoonlijken le
ven-den God, die ons zijn tegenwoordigheid doet
gevoelen. Het gebed veronderstelt, dat er is
een God, die als vader voor ons zorgt, die niet
gedoogt, dat een haar van ons hoofd wordt ge
krenkt, die Zijn dienaren, de Engelen kan ge
lasten om den steen weg te wentelen, die een
struikelblok kan wezen op onzen weg.
Set gebed is dus gen dfific.te erkenning yan
Gods oppermacht en tevens de uitdrukking van
het geloof in en de aanbidding van den persoon
lijken, levenden God, die in blijvende betrek
king staat tot het schepsel.
Tiet gebed, is dus niet alleen het middel om
iets van God te verkrijgen, maar het is het doel,
het eigenlijke doel van ons leven.
Evenals in de oude tijden, moet 'ook nu de
zege op het heidendom worden bevochten door
het gebed, In die oude tijden is het lot van het
Christendom niet slechts beslist door een Con-
tantijn op de slagvelden bij de Milvius-brug
en door de martelaren in de arena van het Co
liseum, maar ook in de stille, onderaardsche
kerken van Rome, waar het Christenvolk teza
men kwam en bad.
Een tweede symptoom van de ziekte der he-
dendaagsche maatschappij, is het gebrek aan
telde tot den evenmenscb, de haat, die er
heerscht in plaats van de liefde.
Door het bidden voor anderen wordt de
broederlijke liefde gevoed, wordt bevestigd de
band, die er tusschen de menschen bestaat,
Spreker wijst vervolgens op het Hoogepriester-
lijk gebed van Christus, waarin Hij bad voor
zichzelf, voor Zijne apostelen, voor allen, die
vast in de prediking der apostelen, en van hun
opvolgers zullen gelooven. En als Hij den vol
genden dag aan het kruis hangt, dan bidt Hij
ook nog voor Zijn vijanden en beulen.
Daar gaat nog een kreet van liefde door de
wereld en die kreet komt van de lippen van
een, die zich aandient als de helper der ver
drukten, als een vader en moeder der ongeluk-
kigen. Het kleed, dat hij. -draagt is rood, want
het is geverfd met het bloed van de dienaren
Gods. Zoete woorden komen van zijn lippen,
woorden van vrijheid, gelijkheid en broeder
schap. Zijn hand biedt een beker, met den zwij-
meldrank gevuld. Maar dat is niet de waarach
tige liefde, dat is de haat der gerechtigheid, de
liefde met de verwensching in het hart. De wa
re lief-de is Hij, die het hout, waaraan Hij hangt,
heeft gekleurd met zijn eigen bloed, die om wil
le der gerechtigheid, zich uit ware liefde heeft
gegeven, de ware liefde is de bidd'ende liefde
van Golgotha's Kruis.
In plaats van zich als vlinder op lichte vleu
gelen naar omhoog te verheffen en zich slechts
op de weelde der lagere schepping neer te laten
om spijs te vergaren, kruipen vele menschen
door de stoffelijke ding-en, als het ware vastge
houden en geknecht.
Het gebed brengt tot bezinning en tot inkeer,
tot nadenken en tot onderzoek van zichzelf; het
wekt in het hart de sluimerende begeerte op
naar een ander, gelukkiger vaderland.
Als het gebed is een omgaan met God, dan
moet vanzelf de omgang met God op den duur
als 't -ware ons goddelijk maken, goddelijk in on
ze gedachten en neigingen, goddelijk in onze be
ginselen en bedoelingen.
Ten slotte geeft spr. practische wenken om
trent het gebed, afzonderlijk en gemeenschappe
lijk, dagelijks bidden in het huisgezin, medele
ven met de liturgie, en wekt op tot het lid
maatschap van zuiver godsdienstige vereeni-
gingen.
I I lil' l' I I 'Arbeid.
De tweede afdeeling „Arbeid" vergaderde
in de GraanDeurs aan de Burchtsteeg. Prof.
Mr. J. A. Veraart, te 's Gravenhage, sprak
er over het onderwerp „ArDeid". Voorzitter
van deze afdeeling was de heer Jhr. G. A.A
Alting von Geusau, te den Haag, secretaresse,
Jonkvr. M. Altmg von Geusau, te 's Graven
hage en verder de hoeren G. J. van Bleijswijk,
R. Langemeijer en Mr. G. Meerocke, allen
'uit den Haag.
De conclusies van Prof. Mr. J. A. Veraart te
den Haag, luiden
I. Den aroeid moeten wij onderscheiden
ineconomischen aroeid, socialen aroeid,
vrijen arbeid en arbeid rechtstreeks ter eere
Gods en voor het heil der zielen. Bij al deze
groepen vinden wij geestesarbeid en lichame-
lijken arbeid.
II. Een ernstige kwaal van onzen tijd is
de onlust bij den lichamelijken economischen
arbeid, een onlust grootendeels veroorzaaKt
door den haat, die tegen het zoogenaamd
kapitalistische maatschappelijk stelsel is op
gewekt.
III. Dien arbeidsonlust moeten wij niet
bestrijden met een verdediging van het
zoogenaamd kapitalistisch stelsel, maar me
het opwekken van belangstelling en geest
drift voor een zich ontwikkelenden org.ui-
schen bouw van de economische maatschap
pij, waarin de lichamelijke economische
arbeid een Waardige plaats gaat verkrijgen.
IV. De sociale arbeid en de vrije sroeid
voor schoone cultuur-doeleinden moeten
worden opgevoerd juist in die kringen, waar
de lichamelijke economische aroeid door wet
telijke beperking in omvang afneemt.
__V. De eereplaats moet aan den arbeid,
rechtstreeks ter eere Gods en voor het heil
der zielen, Worden toebedeeld.
De heer W. Kager Cz. te Schoorl stelt voor
aan het slot van Conclusie III toe te voegen
„en door het opwekken en aankweeken van
den Wjren geest van naastenliefde."
„Spaarzaamheid".
In de derde afdeeling, die vergaderde in de
foyer van de stadsgebouwzaal aan de Bree-
straat, hield Mr. L. G. Kortenhorst, te Heem
stede, een inleiding oyer„Spaarzaamheid"
De heer Korienhorst leidde zijn rede
over spaarzaamheid in niet een terugblik
op den economischen toestand in den tijd
vóór den oorlog. Na den oorlog kunnen wij
niet zeggen dat het vernielingswerk is ai-
geloopen. Nog steeds is Europa in vollen
oorlog en wrat er veel vernield. Alle lan
den, ook het onze. zijn verarmd, enkele,
o.a. Oostenrijk, zijn totaal gerüineerd.
In drievierde deel van Europa heerscht
hongersnood, gebukt onder de schulden
door den oorlog ontstaan is geen enkel
land der oude aarde in staat de schade in
te haien Moedwillig zijn de voornaamste
bronnen van welvaart gestopt, kolenmijnen
zijn vernield, iaorieksinsia.iaties verouderd
eu versleten, alle voorraden, eenmaal m
wijs bemid overgespaard, zijn opgeteera,
verkeersmiddelen m meer dan elieiidigen
toestanden daarbij de beste aroeidskraent""
in den bloei der jaren geuooa. de knapste
technici geknakt en verminkt. Doch het
meest bedenkehjie: de mentaliteit van het
treurig overschot van het menschdom iu de
meeste landen dusdanig vergiftigd, dai van
geen enkel land met zekerheid te zeggeu
valt. of ordelijke toestanaen gehandhaafd
zullen blijven.
Openlijk en bedekt eoquetteeren 23 mil-
lioen internationaal vereenigde socialisti
sche arbeiders mtt revolutie.
Wet staat Nederland ais een eenzaam
rotseiland te midden der golven, maar ook
ons iand heeft moreel en economisch zwaar
van den oorlog geleden. Ook bij ons veel
verwildering, riet leven is duobei zoo duur
geworden. Hopeloos is ue toestand voor
Nedeexiand echter niet. Bpr. wiist op 't ver
keerde, gelegen in de meenkig. aat voor
velen .als hoogste economiscn verschijnsel
geldt, de wet, dat het geld er is om uitge
geven te worden, aat het geld. roken moet
enz .Maar - de arbeider is nooit rijker ge
worden door de luxe-uitgaven van den rij
ke, maar wei door hetgeen d-e rijke wist
te sparen en het dienstbaar te maken aan
cie productie, 'het gelukkigste volk is met
het volk met het grootste aantai behoeften,
maar het volk dat sober en zuinig weet te
leven. Spr. spreekt vervolgens over man
nen o.a. den H. Fraaciscus van Assisie. die
tegen de weelde tf. velde trokken en tot
matigheid aanspoorde? Uitvoerig toon-d-e de
heer Kortenhorst aan aat het socialisme
principieel tegenover het sparen staat, orn
aat het met het sparen niet kan meeieveu.
Hij herinnerae aan de uitspraak van Paus
Leo Xlll in zijn Encycliek Keruin Nova
rum:
„Verdient de arbeider een voldoend loon
om in het onderhoud van zich zeiven en
van vrouw en kinderen op betamelijke wij
ze te voorzien, is hij daarbii verstanuig en
spaarzaam, dan zal hij ztin natuurlijken
ürang volgend, 't ook daarheen weten te
leiden, dat hii zekere soan kan terzijde leg
gen, om zich een klein inkomen te verze
keren."
Naast gebed en arbeid bidden alsof
geen arbeiden hieip en arbeiden, alsof ons
oiduen tevergeeisch is moet de spaar
zaamheid uitkomst geven Voor de geneete
maatschappij geldt hetzelfde als voor het
particulier huishouaen. Het) eenvoudige
spaarpotje is reeds1 in vele huisgezinnen
een voldoend miduei o-m de deugd der
spaarzaamheid vanaf de prille jeugd bij de
kinderen aan te kweekeu. Het wapent het
kind tegen de veri-eiaing terwille van 'n
ploreling opkomende begeerte het ge
spaarde te verteren. Sparen vereischt zelf-
beheensching en moet derhalve door elk in
dividu zelf worden aangewakkerd en be
oefend. Doch' daarnaast zal het voorbeeld
der ouders en üe aaninoeaiging der huis-
genooten een vo,komen prikkel zijn om den
spaarzin in het gezin zetf te doen groeien.
Het is een feit. dat welvaart - niet altijd
heerscht in gezinnen, waar veel geld wordt
verdiend, -doch wel waar een huisvrouw de
kunst van zuinig huishouden verstaat.
Het sparen door middel van de organisa
tie heeft ongetwijfeld nog een groote toe
komst.
Wat de Kerk ten bate van het sparen
doen kon, ligt grootendeels in de ieeraren-
de en opvoedende taak die Zij vervult. In
patronaten en scholen kan de spaarzaam
heid in toepassing gebracht worden.
De conclusies in alle afdeelingen werden
ongewijzigd aangenomen.
De algemeene vergadering.
De afdeelingsvergaderingen waren als
de kennismaking, de verkenning, die her
nieuwing der kennismaking. Het groote
feit van den dag was, als altöd. de alge
meene vergadering.
Deze begon om 4 uur in de fraaie, groote
stadsgehoorzaal, waarvan het podium rijk
met kostelijke bloemen en groen was ver
sierd. Wat een heerlijk schouwspel bood die
groote ruimte van onder en op de gaan
derij proppensvol gevuld met enthousiaste
katholieken, die zich één voelden in dit
familiefeest foii uitnemendheid.
Precies op tijd kwam Z. D. H. Mgr. A.
J. Callier, de vergaderzaal binnengeleid
door Mr. J. N. J. E, Heerkens Thijssen,
voorzitter van den Katholiekendag en Mr.
Tepe, voorzitter van het uitvo.erend comité.
De bloem van Haarlem's Diocees was hier
bijeen.
Wij noemen onder de talloos velen die
een vemelding zouden verdienen Z. Exc.
Minister Aalberse. met groot gejuich be
groet; Prof. de Groot uit Amsterdaf;
Mgr. Taskin, president van het groot-se
minarie Warmond, professor Aengeneut,
Groenen, Seijsener e.a.. Dr. Sickiug, direc
teur van hei R.K. Lyceum te 's Gravenha
ge, de heeren Hermans, van Dijk, Bomaiis.
Engels, v d. Bildt, leden der Tweede Ka
mer van de Staten Generaal, fr. Joseplius
de Haas, O. F. M., vicaris-generaal van
het bisdom Arassuahy (Brazilië) en vele
anderen.
Nadat Mgr. met comité- en bestuursleden
op het podium had plaats genomen, hief
een inannenkwarret. oneer leiding van den
heer Aug. Sniets, het Tu es Petrus van
Giesen aan. dat door allen statinde werd
aangehoord. Dan sprak Mr. A. Tepe, klaar
en duidelijk, zijn welkomstwoord. Hij'zeide:
linde Mi'. Tepe.
Doorluchtige Hoogwaardigheid,
Exceilciith
Hooggeachte Vergadering.
Sinds Weken en maanae'n is ae aandacht
en üe belangstelling der Katholieken van
het Bisdom Haarlem gericht op de stad,
aan welke heden de onderscheiding te beurt
valt U, Doorluchtige Hoogwaardigheid, te
nudden Uwer geestdriftige en getrouwe
uiocesanen, te mogen ontvangen tot het
nou den van den achtsten Katholiekendag in
Uw Diocees.
Katholiek Leiden is zich ten volle bewust
van de groote beteekenis dezer liooge onder
scheiding
Onder de talrijke congressen en bijeen
komsten zoo van nationale als van inter
nationale beteekenis, binnen de muren dezer
stad ooit gehouden, is er stellig geene aan
te wijzen, voor hare katholieke bevolking
zoo belangweKttend als deze grootsclie dioce-
<ne betooging.
Want niet tot het bevorderen van een
bepaalden tan van wetenschap ot Kunst,
noch ter hefdenidng van een rijdperi-t of
episode uit de geschiedenis, zijn wij hier
van heinde en verre bijet-ngckome doch
tot het afleggen van getuigenis onzer onver
anderlijke katholieke beginselen, die alle
menschélijk weten beheerschen, die hoog
en onwankelbaar staan boven alle tijden.
En dat wij deze openlijke belijdenis van
hetgeen ons heilig is boven alles, mogen af
leggen, geschaard rondom Hem, aan wien
uod de zorg toevertrouwde voor onze gees
telijke belangen, onzen Hoogwaardigen en
beminden Bisschop, is ons onschatbaar
voorrecht.
In tegenstelling tot de duizenden, die,
zoekend in deze bange tijden de middelen
tot redding uit den chaos, stuurloos geslin
gerd worden in een zee van tegenstrijdige
materialistische stelsels, voelen wij ons
veilig onder de zekere en vaderlijke leiding
van onzen Dooriuchtigen Bisschop.
Waar twijfels rijzen nopens de toepassing
van beginselen, wenden wij ons vol vertrou
wen tot Hem, indien mensch dijKe onvol
maaktheid tot meeningsverschil leidt, on
derwerpen wij zonder aarzelen het punt
in geschil aan Zijne wijze beslissing.
Dit is onze plicht maar het is tevens
ons groot voorrecht, immers onze zekere
en eenige waarborg voor het behoud onzer
ongerepte beginselen, voor het bewaren
onzer eenheid
Eene zoo hoog bevoorrechte vergadering
te mogen welkom heeten in de stad mijner
inwoning, namens de talrijke katholieke
ingezetenen, die reikhalzend dezen roem-
voilen dag verbeid hebben, is eveneens een
opmerkelijk voorrecht.
ik heb het, zij het niet zonder eenige aar
zeling, dankbaar aanvaard, en kwijt mij
thans van den aangenamen plicht, ook aan
dit voorrecht verbonden.
Ik roep U het welkom toe in eene stad,
die, ondanks de rol door haar in de geschie
denis van ons vaderland gespeeld, haar
roem en beteekenis overvleugeld ziet door
demachtige zustersteden, die haar in
Noord, Oost en Zuid omringen.
Overleefde zij alzoo in zekeren zin den
roem, in het grijs verleden geoogst, in den
nieuwen tijd kan zij aanspraak maken op
een eeretitel, dien ik niet onvermeld mag
laten, een titel, die haar, als gastvrouw
dezer hooggeachte vergadering, eene bijzon
dere waardigheid verleent.
Bij de Katholieken, niet slechts van dit
Diocees, maar van geheel ons land, is Lei
den, dank zij een Aalberse, bekend als de
bakermat van onze katholieke sociale be
weging.
Van hieruit ging sinds 1903 een stroom
van Katholieke sociale denkbeelden uit over
geheel ons landmet Leiden als middelpunt
ontwikkelde zich onder Nederland's Katho
lieken allerwegen eene krachtige practische
sociale werkzaamheidLeiden was de cen
trale, die de geneesmiddelen bereidde en
distribueerde tegen de kwalen, waaraan
onze maatschappij lijdende is.
Hoewel met leedwezen van hem afstand
doende, heeft katholiek Leiden zijn voor-
treffelijken zoon, aan wien het deze roem
rijke eeretitels dank weet, met recirtmatiger.
trots en prijzenswaardig altiuisme zien be
roepen worden tot d hoog e waardigheid
van Minister van Arbeid, wel overtuigd ah
het Was, dat zijne hervormde denkbeel
den, strekkende tot het in eere hersteller
der m verdrukking geraakte rechtvaardig
heid en christelijke naastenliefde, onmis
baar waren m 's lands bestuur.
Alet blijdschap en geestdrift verwelkom.
Leiden lieden zijnen Aalberse, den voor
trcffelijken stichter der i\. S. A., Néder
land's ktanigen Minister van Arbeid
E11 thans, hooggeachte vergadering, ziji
gij in dit brandpunt van Kt tholiek den
ken en doen op maatschappelijk gebied,
bijeen om uwe yolle .andacht te wijden
aan, U rekenschap te geven van de groote
geneeskracht der drie nnddelen, die bij uit?
stek en uitsluitend bij machte zullen blij
ken 0111 de doodeüjke kwaal der hedendaag-
sclie maatschappij te bestrijden.
Het is mijn oprechte wensch, mijn vurigt
hoop, dat gij uit deze plechtige vergede
nng de diep gewortelde overtuiging moog'
niududragen, dat ondanks de onrustbarende
vi.rschijus.le die ons omringen, vertrou
wen in de toekomst U nimmer vei later
mag, oij al dim gij de oeschikking iieof
over de van ouds oeproefde, nimmer falende
geneesuuddJ.'ii, waarvan gij heden opnieuw
uit den mund vin oij uitstek deskundig!
manen de uitvoerige gebruiksaanwijzing
vernomen heot.
Moge door Gods zegen deze vergadering
rijke vruchten voortore-igen
Vooral de lol aan Minister Aaliberse
gebracht, vond luiden bijval. Her werd op
dat oogenblik tot een ovatie en ook Mgr
mengde zich vriendelijk tn die huldebetui
ging: Dan was het woord aan Mr. Heer
kens Thijssen, die ongeveer als volgt sprak.
Rede Mr. Heerkens Thijssen.
Monseigucm,
De achtste Diocesane Katholiekendag
wordt heden gehouden. Achtmaal reeds zij-
gij opgegaan naar acht verschillende belang
rijke plaatsen in uw uitgebreid diocees om door
Uwe Doorluchtige tegenwoordigheid, door
uw bezielend woord, door uw zegenende hand
wijding te geven aan de berwdslsgingen er,
besluiten van eene uitgebreide schare dio
cesanen, van her en dewaarts samenge
stroomd 0111 in onderling gesprek en als aan
dachtige luister, a rs naar de taal van vroede
mannen hun Katholiek gevoel en hun Katho
lieke wetenschap is verrijken en te bevestigen
Telkenmale genoot ik het voorrecht al--
voorzitter van de KatholieKendagen u wehcom
te neeteu en zoo God net wil, noop ik dat nog
meerdere maten te aoen, want deze .Katho
liekendagen nggen niet minder dan aan u mij
aan het hart, waar ze toch het voorwerp zijp
van zoo menige samenspreking, welke ik ter
zake met Uwe Doorluchtige Hoogwaardig
heid mocht hebben, waaibij dan telkens uit
nemende practische resultaten te vermelden
warén van hetgeen op die onderscheidens
congressen behandeld is.
Welkom dus ook thans, mijn Bisschop, die
ondanks het klimmen der jaren, oncUnkf
lichamelijk leed, geen oogenbliK geaarzeld
hebt om op te gaan naar de oude Sleutelstad,
ten iinde hier een wijle te toeven te midden
van uw beminde diocosanen. Ge vindt ze hie:
broederlijk bijeen, gelukkig in de gedachte
dat ze leven onder de schutse van eene liefde-
ujke Moeder, zooals de H. Kerk door alle
tijden heen was en blijft voor hare getrouwe
zonen en dochteren.
Zij zijn hier gekomen, nog vervuld van het
dankbaar gevoel, dat de wereldramp, welkt
ook ons vaderland dreigde aan te grijpen,
door eene goedertieren beschikking Gods
onze landpalen is voorbijgegaan, maar tevens
met het bewustzijn, dat de geweldige stormen
welke elders woelen, de Nederiaudsche ge
moederen niet ongerept hebben geiaten, dóch
ook hier.m breede kringen een geest van onte
vredenheid, van ongebondenheid en van spil
zucht hebben gewekt welke op den duur een
groot gevaar zou worden voor ons bemind
bloeiend Nederland.
Deze Katholiekendag nu is gewijd aan dt
bespreidng der middelen om dat gevaar af te
wenden.
Een drietal geleerde mannen hebben op
den eersten oproep van het hoofdbestuur ziel?
opgemaakt 0111 m deze de noodige voorlich
ting te geven en zoo zag deze Katholiekendag
m zijn sectievergaderingen hedenmiddag on
derscheidenlijk bet Gebed, de Arbeid en de
Spaarzaamheid aanprijzen als deTij uitstek
voorname middelen om de voortschrijding
van het kwaad, dat de bestaande wereldorde
bedreigt, het hoofd te kunnen bieden. Zoo
aanstonds zal voorts een geleerd en gevierd
man, op wien gansch Katholiek Nederland
trots gatit, het geheele onderwerp in zijn toe
spraak omvatten.
Monseigneur, menigmaal mocht ik van u
vernemen, dat deze Katholiekendagen zoo
zeer uwe belangstelling en uw sj'mpathie be
zitten omdat daarvan in den loop der jaren
zooveel zichtbaar nut is uitgegaan, omdat
het daar besprokene, in daden omgezet, op
menig gebied heil heeft gebracht aan uw dio-
cesanen. Moge dan uit dezen Katholiekendag
