R.-K. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND
Het Zwaneneilandi
No 217
Doderndag 16 September 1920
13e Jaargang
herschijnt e8 a g e B ij k s.
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon: administratie 433.
De leidsche Katholiekendag.
iaBioejiskï's bskentesiis.
BUITENLAND
r
-m
-- -- -■
WU- v
-
-ouwtrekpaardeir.
3e prijs flO B
Anna Pnulowna.
irsirrerhorn.
Dz., Kolhcrn.
deelnemende in Ru-
2e prijs f20_
Zcetermeor, Willy,
Haarlemmermeer,
lervaart, Stompe tew
iervaart, Stompeto*
bodegraven, N. N.j
ngsteff (luxe tuig-
ilvr /en medaille, 2e-
Woudn.eer, Harea-
N S.Tg. no. 8.
onder daverend aj>
Bultman, Kaartem-
an voor Majleoach
met een Tweespan
ses.
;che én Cultuur-
o-ptocht.
:zen clag was de
optocht, welke te
t Oude Slot. De
it voor .dit stuk
voord vanjiulde.
prachtig! geheel;
praalwagens en
zonder mooi. De
'erd door Atidré
geus door Qebr.
door D. H. Mi-
dam.
ieeld in 4 afdee-
agen in de ge
in de Nijverheid,
el en Landbouw!
nst en sport. Inj
deze optocht 75,
ti weg, dien da
vele belangstel
den .ring op het
zwart van de
volgende route;
>ord, tentoonstel»
in den ring ge-
Harkt, Gedempte
it A. Visser, Sta-
•nwstraat, Land-
Laan tot Regen-
aat tot Stations-
de Dorpen, langs;
gracht, Gedemp-
verd schitterend,-
gelegd.
n korte beschrij-
:hen Optocht voi
ds te verleden vast
rijn twee eetnveir-
jg fcetigenis heb-
:e:eren. Schagen's
de tocht
va tr Schagen, die'
agt: Magnus met
waardig begin en
volgende groote
geschiedenis ert
brengen,
rusEen herinne-
len omstreeks
yrif de groep die)
'de aanschouwen-
tomeirrsch hoofd-
1 echten, volk van;
te macht der Ro
r het westen en,
stapt de poort
gendarische lieer;
Magnus, die het
t.
verhaalt men dat
van den Holland-
in 1219 deelnam]
zoo zegt een an-
lijnlijk nooit be
ts voor in beeld
agen en vervangt
bijna met zeker*
heïïïgen Christo
K. parochie, die!
zegel, van het
rager voorkomt,
ichen Heer van]
olg yan krachtige!
rste geschiedkuti-
van Beieren, die|
Schagen als vrije
Lot aan het einde
bleef de heerlijk-,
:t een kleine tus-
ïeslacht der van'
1 Schagen stichtte/^
a bot, waarvan nog!'
jas over zij'n.
ui Schagaa dijfefcsL
zoo een nieuwen,
(Land ge toeten,, bij
ïonk Schagen vieir--*
waarvan dat van
1 is eai wist te b©*'
ij© wieelc- en Ja-aiv
n 1402 en dat diej
arwjerf in 141öi
Willem naar hetj
m 1473. Hij wieïü
60 gtebowwide kerk] -
ml&t de beeltenis-I'
gadei, Altijd van
□jo-g bewaard in he)
i d|ei zeik na hei-
in 1895 ïiify
werd hoeng^.
kaïn hier hog
it pp tot Sol
ejëiröt efefel
iih.e lneuwi 61
OBJS
ABONNEMENTSPRIJS
PER KWARTAAL i f2.—, FRANCO PER POST f 2.50
MET GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD f 0.50 HOOGER.
1—
REDACTIE 633.
ADVERTENTIEPRIJS
VAN 1—5 REGELS f 1.25; ELKE REOEL MEER f 0.25t.
RECLAMES PER REGEL f 0.75; RUBRIEK „VRAAG EN
AANBOD" BIJ VOORUITBETALING PER PLAATSING f 0.66
Aan aüe abonné's wordt op aanvraag gratis een polls verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van t 500.—, f 400.—, f 200.—, f 100—, f 60 f 35.—, f 15.-.
Wij zouden wenscton dat telkenmale
alle tienduizenden katholieken, van het
Haapemscho Diocees de Katholiekenda
gen konden meemaken.
Niet om nog meer Luister aan deze groot-
jche manifestaties bij te zetten, maar om
den gloed en de bezieling, die daarvan
uitgaat,, zelf te ondergaan.
,Wat is ook in dit opzicht de Leidsche
Katholiekendag weer uitnemend geslaagd.
Een socialistische betooging, met hoe-
(V-eeL fanfares en klaroengeschal ook ver
gezeld, valt daarbij in 't niet.
Wat doet het deugd aan 't Koomsclie
hart zich daar één te voelen, met al die
duizenden, strijders voor hetzelfde kos
telijke ideaal, hart en hoofd richtend
ftaar éénzelfde doel.
Hoé voelt men zich sterk en opgewekt
«n strijdlustig te midden van aL die uitge
lezen mannen, die strijden in onze Ro-o-m-
sclie gelederen eii wat tellen wij tocli
yclo eminente mannen in onze bataljons 1
Men wees ze elkander aan met gerecht-
.Vaardigden trots: Aalberse, wiens pio
niersarbeid op sociaal gebied wordt ge
waardeerd en bestudeerd tot ver over
Oinze grenzen en ver buiten onze kringen;
prof. de Groot, den grooten geLeerde; pa
ter van Ginneken, groot onder de groo
ten; pater Borremaeus de Greeve; Aen
jgenent, Veraart, Groenen, Korteoihorst, Te-
pe, namen, die klinken, en cfan onze Ka
merleden en die velen, die plaats namen,
weggedoken in de dichte rijen van strij
ders, wier beteekeuis nu niet direct op
den voorgrond trad. En op het voorste
plan de eerbied-afdwingende figuur van
onzen Bisschop, wiens verschijning alleen
reeds rust en waardigheid aan een verga
dering geeft.
Wat is het goed te strijden en te le-
yen in de gelederen, waarvan deze en der-
gelijke mannen deel uitmaken! Welke par
tij kan bogen op zulk een collectie uit-
gelezenen op zulk een beperkt terrein,
.ais door dezen Katholiekendag béstreken
.wordt
En dan die geestdrift voor het heilig
ideaal, een geestdrift aLs alleen onze
fi.K. Godsdienst wekken kan. Hoe mooi
was des morgens die stampvolle Mon-
Pèrekerk, met die biddende schaar, zich
de geestelijke wapenen aangordend yoor
den komenden strijd.
Dan die rustige sectievergaderingen,
waar gewerkt en geluisterd werd, hard
gewerkt en goed geluisterd. Ze waren
als munitiewerkpLaatsen, waar de wape-
nen gesmeed werden.
Ten slotte de grootsche wapenschouw
in d e algemeene vergadering.
Vooreerst reeds die stampvolLe zaal,
die op zichzelf a een bewijs was van onze
kracht en van ons willen.
Dan die plechtige stemming, bij den
aanvang der vergadering, gewekt door het
mannenkwartet dat den Bisschop het
mooie „Tu es Petrus'" toezong: liet wel
komstwoord van den heer Mr. Tepe, die
ie vergadering even m jubelstemming
'bracht, toen hij den grooten Leidenaar,
Mr. AaLbers-e, huldigde; het rustige, over
tuigende, fiere woord van den voorzitter
der Katholiekendagen, Mr. Heerkens
Tliijssen; die telegrammen a,an onzen H.
.Vader en H. M. de Koningin, die, met
dat uit volle borst gezongen „Wilhelmus"
zoo juist de stemming der vergadering
vertolkte en dan de rede van pater van
Ginneke-n
Wat wist deze redenaar bij Gods Ge
nade een geestdrift te wekken voor ons
-H. Geloof; in welk een luister verscheen
Laar ook de historie, waarin het Chris
tendom zulk een glorieus© rol speedel;
hoe wist hij dien vorstelijk geslepen edel
steen van zuiver water te doen fonkelen
en keerde hij hem om en om, telkens weer
een zijde naar het zonnelicht houdende,
en zóó dat men zich zelf overtuigde dat
dit weL'de mooiste kant zijn moest. Wat
'n taal ook en wat 'n voordracht van dien
man, die op zich zelf een opmerkelijke
verschijning is.
Velen zuLlen dan ook bij zich zelf de
overweging gemaakt hebben: wa-t ben ik
blij da-t die pater een der onzen isl
Daarop die vriendelijke, herderlijke toe
spraak van Mgr., ee-rbiedig aangehoord
door die honderden en met daverend ge
juich bezegeld, ten te-eken, dat de woorden
niet op steenrotsen gevallen waren.
En alsof dat alles n-og niet genoeg was
om .alle aanwezigen te begeesteren en
met frisschen moed een nieuw jaar van
hard werken te doen ingaan, werd de
geestdrift nog eenmaal aangedreven door
het mooie Ro-omscto lied van VanelLa.
Aan 't slot daarvan hield de vergadering
zich niet langer in en allen zongen,
eerbiedigheid jegens den zanger Bram v.
d. Stap ten spijt, allen zongen mede
uit volle borst, óók Mgr. „Het Room
sche geloof, Roomsch sterven wijl" Dat
was overheerlijkI
Kon het .anders of al dit enthousiasme
vond zijn uiting a,a,n het slot in den jubel
kreet, óns strijdlied: „Aan ,U, o Koning
der Eeuwen!"?
Hoe jammer, herhalen wij, dat niet alle
Katholieken van Haaï'lem's Diocees, deze
Katholiekendagen kunnen medemaken.
Niet om nóg meer luister aan hot feest
bij te zetten. Dat zou bezwaarlijk gaan.
Maar zij zouden als andere, nieuwe men
schel! naar huis terugkeeren!
De Leidsche Katholiekendag is wèl ge-
geslaagd.
wereld, gij hebt de waarde en waarheid van
ons beginsel bewezen door het Christelijk
beginsel ook op Sociaal gebied te doen triom-
feeren en gij hebt nog meer gedaan. Doch wij
staan echter nog maar aan het begin, wij
zijn nog niet waar wij wezen moeten.
Ziet, Mijne Heeren, tot wie wij ons richten,
in deze woorden liggen de meest overtuigende
argumenten om U bij ons aan te sluiten. Wij
zijn nooit gewoon geweest, veel ruchtbaarheid
aan onze Vereenigmg te geven, wijl die zich
uiteraard tot een zeer beperkt aantal zou
moeten richten en zij voor zich zelf moet
spreken. De uitkomst stelde ons daarbij in
het gelijk. Ons ledental klom van 180 in 1915
tot 1100 op dit oog- nblik. Maar steeds al te
velen onder de Uwen blijven er aan ontbreken
Wij wagen het te vertrouwen dat de aangrij
pende woorden van den heer Henri Hermans
U zullen overtu'gen dat ook Uwe plaats bij
ons is.
J. B. v. DIJK, Voorzitter.
L. G. KORTEN HORST, Secretaris
Prinsengr. 721 A'dam.
Men verzocht ons plaatsing voor het vol
gende
Aan de KathoFeke Werkgevers ;n het
Grootbedrijf welke zuil nog niet hebben aan
gesloten bij de Kathol'eke Werkgevers-
vereemgmg.
Nu de wijze waarop werd herdaent. dat
voor 5 jaar geleden de Algemeene Roomsch-
Katholtoke Werkgeversvt reen'ghig is opge
richt geworden, en ook de hooge, vereerende
cn veelzijd'ge belangstelling baar bij d'e
herdenking betoond zoo algemeen de aan
dacht heeft getrokken, meenen v ij 't onzen
plicht een en Kei woord tot U te richten.
Wij behoeven de levensvatbaarheid onzer
Vereenigmg en hare onmisbaarheid. GoddariK
niet meer te betoogen.
Overvloedig en innig wclspreuend geschied
de dit op die voor naar zoo gedenkwaardige
dagen van 1 en 2 September. Doch juist daar
om noodigen wij U thans uit om tot haar toe
te treden en meenen wij als toelichting op
die uitnoodiging te kunnen volstaan met de
inderdaad treffende, laten wij zeggen heer
lijke woorden welke de heer Henri Hermans,
Voorzitter der Federatie voor R. K. Volks-
en Werkliedenbonden als redenaar op den
feestdag tot onze leden sprak.
„In de 5 jaar van het bestaan der Vereeni-
ging is hard gewerkt, in die 5 jaar zijn de
ideeën in haar programma in daden omgezet.
Dat eindsucces is vooral to danken aan de
bereidwilligheid van de R. K. Werkgevers om
uit Christelijke liefde te geven wat de arbei
ders vroegen op grond der Christelijke recht
vaardigheid. God geve dat uw voorbeeld alom
worde na gevolgd om zoo de wereld te red
den van het Socialisme en de revolutie."
Gij hebt werk geleverd van groote bereeke-
nis, dat van invloed kan zijn voor de geheele
MAC. SWiüSEY,
de burgemeester van Cork, die in de
gevangenis reeds meer dan vier weken
weigert voedsel te nemen.
De Sovjet-volkscommissaris Manoejlski, heeft
dezer degen in de „Iswestia" van Charkof zijn
teleurstelling bekend gemaakt over den gang van
zaken i-n Rusland.
Hij, een dar kopstukken van de ruwe gewel
denaars, die door bloed en tranen de macht
over het Rus-sische volk wisten te veroveren ge
voelt zich teleurgesteld. Hij schrijft:
„Wij hebben tot dusver geleefd, als erfgena
men van wat de kapitalistische maatschappij
ons heeft nagelaten.''
Hij zegt er niet bij, „wat wij ons door roof
en moord hebben toegeëigend".
Hij bekent: „Wij hebben gereden in de spoor
wagens, wel-ke voor den oorlog waren gebouwd;
in auto's, welke wij veroverd hébben, wij heb
ben onze klee-dingslukken uit de oude voorraden
van de intendance.
„Zoo hebben wij geleefd, als de vogels uit het
Evangelie, gezaaid, noch „/oogst, maar ons goed
gevoed."
Na deze ontboezeming bokent de gewelde
naar:
„Nu staan wij aan den afgrond, op welks bo
dem ons verderf op den loer ligt. Wij hebben
geen keus; als wij willen blijven leven, moeten
wij werken. Voor ons, zoo besluit hij, is wer
ken onmogelijk. Wij. stuiten thans op lijdelijk
verzet der bevolking. Wij staan alleen en wor
den door elkeen gehaat."
Wist hij dan niet, dat de bolsjewilkische lucht-
Icasteclen in puin moesten vallen?
Zal men, zoo vragen wij ons af, nog langer
in Rusland den heksensabbath verder vieren ten
behoeve der maatschappij?
Is het niet treurig, te moeten zien, hoe de
Europeesche staatslieden de ellende, onder het
mensch-dom laten voortduren; dat zij geen re
kening houden met het hoogste gezag, waarbij
alleen redding in den Europeeschen warboel te
vinden is?
Wij mogen den staatslieden van onzen tijd
wel met Vondel toeroepen:
„Leert rechtveerdighcit betrachten.
En geen Godtheid te verachten.''
DE PG0L3CH-RUSSE3CHE OORLOG.
Polen en Littauen.
Op de eerste nota van dien Poolschen
minister van buitenlaud-solie zaken, Sapieka,
antwoordde d« Littausche minister v-an
fouitenlandsehe zaken, nogmaals er op. wij
zend© dat Li-ttauen de neutraliteit
niet Leeft geschonden, dat Littauen
bereid is de geschillen .op vreedzame wijze
bij te leggen op den grondslag van het voor
stel. door Sapielia gedaan in de nota van 9
Sept. De Littausche delegatie zal den 14en
Sept. in Kalvaria aankomen.
Volgens een bericht uit Kowo is de
wapenstilstand tusschen Polen en Littauen
van kracht geworden.
Van het front.
In aansluiting bij de successen der^ Polen
en het overtrekken van den Boeg in den
sector Cliolm, trokken andere troepenaf-d-ee-
lin-gen uit d-en omtrek van Groebes-ko-w over
de rivier. Ten westen van K-owel werd.Ma-
ciejow door de Polen bezet. Aan de Gnilla
Lipa ten zuiden van Lemberg zijn, na-dat
versterkingen waren aangekomen, tegen
aanvallen der bolsjewiki begonnen.
HET PERMANENTE HOF VAN INTER
NATIONALE JUSTITIE.
Het secretariaat van den Volkenbond
heeft liet ontwerp gepubliceerd, opgesteld
door een internationaal comité van juristen
voor een permanent hof van internationale
justitie, welk ontwerp word voorgelegd aan
den raad van den Volken-bo-nd te San Sebas
tian. Daar werd besloten aan Bourgeois te
vragen een rapport op te stellen, teneinde
dit voor te leggen aan de bijeenkomst van
d-en raad, in October be Brussel te houden.
Daar zou dam een definitieve beslissing wor.
den genomen en d-eze zou w-orden voorge
legd a.an de vergadering v-an den Volken-
hond, in November te Genève te hou-dien.
's-Gravenhag-e wordt voorgesteld als zetel
van het Hof.
DE TOESTAND IN ITALIë.
Het bestuur van de Katholieke Volks
partij beeft in verband met de qnaestie in
de metaalnijverheid, een -voorstel goedge
keurd van den partij-Secretaris om aan de
regeering de benoeming te verzoeken van
een oommissie van patroons en arbeiders,
teneinde een onde-nzoek in te Btellen over
d'en werkelüken toestand -van de It-aldaan-
seh-e industrieën.
Naar uit Milaan gemeld wordt, hebben
de arbeiders tengevolge van o-nju-iste berich
ten over uitsluitingen thans alle fabrieken
in Lo-mbardije bezet. In Turijn maakten de
arbeiders de brandkasten in de fabrieken
open om de noodige middelen te krijgen
voor de betaling van het loon. Het succes
was echter gering. De arbeiders verkochten
daarop de industrie-pro-duoten om daardoor
geld te krijgen.
Te Milaan bezetten in den nacht van
Zondag op Maand'ag gewa-pende arbeiders
twee goederensitations en vervoerden 44
waggons met grondstoffen naar de bezette
fabrieken. In Turiin werden gisteren weer
tien katoen- en zijdefaibrieken, in Rome
twee fabrieken en in Alessandria drie fa.
brieken van gouden en zilveren waren d-oor
d-e arbeiders bezet. 3000 Industrieelen van
alle branches in Lombardijs namen gisteren
met algemeene stemmen een motie aan,
waarin d-e schending der wetten door een
kleine minderheid en de passieve houding
der regeering heftig gelgakt werd,en en do
solidariteit der industrieelen met de nietaal-
industrieelen ge-proclameeid werd. Deze
motie wordt beschouwd als een teeken, dat
d© industrieelen den strijd met kracht wil
len voortzetten.
COMMUNISTEN IN SCHOTLAND.
De Daily Mail meldt dat afgevaardigden van
communistische groepen in verschillende deelen
van Schotland te Glasgow bije-en zijn geweest en
een communistische arbeiderspartij hebben op
gericht. Uit de beraadslagingen bleek, dat er een
aantal vertakkingen van deze revolutionaire be
weging bestaan.
Een der sprekes zeide dat er 3000 communis
ten waren te Blantyre in Lanarkshire. De tijd'
was gekomen voegde hij er bij, dat zij een ged-is.
cipl-ineerd lichaam zouden vormen onder controle
van een bestuur, zoodat er maar één woord noo.
dig was om een algemeene staking te krijgen in
de steenkolenmijnen. „Na de revolutie,"na een
da-g, een week', of een maand, zouden mijnen er
winkels weder -normaal werken en zouden die
werklieden gediscipliseerd onder sovjetraden
staan.
Iedere meesterknecht moest gedwongen wor
den te behooren tot een communistische groep,
en als hij zulks niet wildie. zou men hem het le
ven wel zoo onaangenaam kunnen maken, dai
hij zich ten-slotte d-aarbij zou aansluiten.
INTERNATIONALE VERDRAGEN op
BELASTINGGEBIED.
Uit Miinchen wordt gemeld:
De vroegere Beiersche minister van justitie
dr. Miiller, (Meiningen), die er reeds herhaalde
lijk op heett aangedrongen, dat de naar 't neutra
le buitenland overgebrachte Duitsche kapitalen
tot herstel der verwoeste gebieden zouden wor
den gebruikt, heeft thans varn denirijksmiinistei
van financi-en bericht ontvangen, dat -dezie uit
levering van k'apitaal aam de geallieerde mogendl.
heden bedenkelijk was. Daardoor zou o.a. de En
tente wettlij-k gesanctioneerd kunnen wonden dé
deelneming van Duitsch kapitaal in het buiten
land na te gaam en zoodoende den Duitschen
handel moeilijkheden in den weg te leggen. Dt
rijksminister van financien deelt verder mede,
dat de kans bestaat dat met Oostenrijk en- Tsje-
cho-Slowakije internationale verdragen op belas
ting-gebied zuilen -worden afgesloten. De minis
ter boopt overigens, dat ook met au-dere landen
dei-gelijke verdragen zullen kunnen wondien ge
sloten.
DE TOESTAND IN IERLAND.
Nieuwe overvallen
Toen de stoomboot „Masan" City gisteroch
tend in het dok te Cork' ankerde, dedeen de po-
litie en militairen een inval aan boord en vonden
in de machinekamer een hoeveelheid ammunitie
en revolvers, waar zij beslag op legden.
Zondagavond zijn te Galvim op twee politie
mannen schoten gelost; een hu-mner werd licht
gewond.
Di-enzelfdlen avond hielden te Thurles gemas
kerde mannen den postwagen aan en namen niet
alleen de postzakken, doch ook paard en wagen
mede.
Gewapende mannen dedlen een overval te Ban-
trys om wapenen te zoeken-, doch zonder be
langrijk resultaat.
Het arbit'rage-hof der Sinn Feiners, zitting
houdende te Rozegreen, Tipperary. werd over
vallen door de militairen, die de magistraten ar
resteerden.
Niettegenstaande een decreet van de Dai)
Eiireaum tegen landverhuizing, werd het Ameri
kaansch conculaat in O'Conmel-1 Street te Du
blin, gedurende de laatste dagen met aanvragen
yoor paspoorten overstelpt.
tt'.L II l .l'.ION.
Vrij naar hel f ranselt van E. Enault,
17
het was hun echter onmogelijk weerstand to
bieden aan het verlamgon, dat hen tot elkaar
droef en beiden waren even neerslachtig, als
zij e-cnige dagen hadden laten voorbijgaan
zonder ligt eiland te bezoeken. Het weder
zien -echter maakte hen des te gelukkiger. En
steeds was hun samenzijn even kuiseh, even
feeder en nam hun innige genegenheid mei
den dag toe.
„Neem u in acht," zeide Herman zuchtend,
als een plotselinge hceslbui een einde maak
te aan hun vroolijke kout, „h ek uw man leitje
bel-er om de schouders; kóm, laat ons opstaan
ï-ii w-eg gaan, want het gras wordt vochtig."
Willielmina trachtte hem gerust ie stellen,
doch als zij dan het hevig kloppen van zijn
hart opmerkte, zeide zij angstig:
„Gij haalt u te mijnen opzichte allerlei her
senschimmen voor den geest en kwelt u
Z; lven nocdeloos. Wees toch verstandig, bid
ik u. Gij weet toch, dat liet »- Hieerd is.
bij elke gelegenheid uw gevoeligheid op Ie
wekken. Om 's Hemels wil blijf toeh bedaard
en u zeiven meester, al was heL slechts uit
vriendschap voor mij."
Maar zij hielden niet veel rekening met
deze wederzijdsche vermaningen, waarvan zij
geen van fyeiden het ernstige volkomen in
zagen. Hoe grooter hun wederkeerige ge
hechtheid werd, des te menigvLildigcr werden
hun ontmoetingen, zonder dat zij zich in bel
minst iets gelegen lieten liggen aan de wisse
lingen van de w^ersgesteldneid. Dan waren
het van weerszijden blikken en woorden, vol
belangstelling en bezorgdheid, zachLe verwij
ten en leedere raadgevingen, .waarop meestal
schalksche plagerijen, vroolijke gesprekken
en een helderen lach volgden. Gelukkige-
jeugd! Zoolang men nog jong is, volgt de
vreugde de droefheid op de voet.
V-erg niet van tiaar, dal zij voortdurend
aan ramp of droefheid denkt. God schonk
haar tot -afleiding en. tot troost twee ton ver
fris ma's: noop en illussie.
Bij elkaar gezeten op hel gras, in hun
schuitjes of onder het rieten dak, gevoelden
zij zich, zoo niet altijd gelukkig, dan toch
zeker tevreden. Oprecht en kuisch in hun om
gang, hadden zij vonr il.kaar geen geheimen
mepr.
De wereld werd him onverschillig; uet
scheen zelfs, dat ürnutt en Aurelia Freisburg
hun geheel vreemd geworden waren, want
hun namen werden nie' genoemd. Wat gingen
die tw-ee jongelieden, dje slechls uit med"-
lijden meenden lief te hebben, de bijzonder*
lieden van hun huiselijk leven aan? JLiel.aas!
Zij wisten -er reeds ieder voor zich genoyj
van, daar zij om zoo te zeggen het uur Ken
den, waarop de banden, die hen aan het /even
hechtten, zouden verbroken worden. Toch
dacht Sterman er nu en dan met bezorgdheid
aan, dat dokter Savarus gezegd had, dat ma
joor Ornulf zijn pupil zou trouwen. B-ehatve,
dat hij deze bedoeling eerloos en verfoeilijkl
vond. vpi'biHerds zij hem in hooge mate.
Menigmaal stond hij op h-et punt zijn gezellin
betreffende dit voorgenomen huwelijk eemge
vragen ta doen, maar de vrees Willielmina
verbogen te maken en daarbij ook zijn veront
waardiging' niet l© kunnein bedwingen, hield
hem steeds lerug; terwijl zijn geweten hel
hem tot plicht maakte de beweegreden te eer
biedigen, die liet jonge meisje had, om dit
onderwierp te laten rusten. Wat hem zelf be
treft, hij kou het niet van zidh verkrijgen,
bij haar met -son enkel woord zijn aanslaan
de ©ohtverbinlenis met Aurelia aan te roeign.
Zoo gingen -cr weken voorbij. Herman en
Wilhelmiaa 011 lino-ellen elkaar nu nagenoeg
eiken dag op hel eiland en verwijlden er ver
scheiden uren samen. Allerlei omstandigheden
werkten hun bijeenkomsten in de hand. Hef
seizoen was heerlijk: Ornulf had Müritz ver
laten 0111 te Schwerin den loop van een proces
waarin hij betrokken was, te volgen, terwijl
Aurelia, die de rijkste en prachtigste inkoo-
pen d-eed, al haa-r beschikbaren tijd in de
voornaamste magazijnen van Strelitz Bleet,
Na verloop van een maand, kwam de majoor
to Muritz terug, terwijl Herman's verloofde
verklaarde, dat haar uitzet gereed was, en zij
dus zonde,r dralen wenschte le huw-en. Hij
had echter nog weinig toebereidselen gemaakt.
De bruidskorf was nog uiat besteld, en slechts
enk-ele uitnoodigingen waren gedaan, waarbij
de juist© dag echter nog niet eens was be
paald. Hij gaf als voorwendsel op dat hij op
moeilijkbeden stuitte, en verklaarde dat hel
huwelijk -eenigen tijd moest uitgesteld wor
den. D© werkelijke reden was echter, dat zijn
hart hem -er niet toe aanspoorde, en dat, in
dien hij -er al niet geheel van af zag, omdat
liij te v-er gegaan was om zijn woord te bre
ken, hij ten minste nog gaarne eenigeoi bjd
ongehuwd wild-e blijven. Aurelia maakte zich
hierover ernstig ongerustzij vermoedde, dat
Willielmina' Aurioh ofschoon zij teringachtig
was, piisschien wiel de hinderpaal was, die
hun huwelijk in d-an weg stond.
Zij zocht naar middelen om spogdig een
einda ie maken aan de vriendschappelijke
verhouding tusschen de jongelieden, en wel
dra meende zij ei- een gevonden te hebben.
Op een uur, dat Herman en Willielmina als
naar gewoonte samen op het eiland ware-n,
ging zij -een bezoek afleggen bij majoor Or
nulf om van haar plan uitvoerig verslag te ge
ven. Maar Aurelia kon den majoor niet spie
ken, daar deze in een der nabij gelegen .villa's
epn partijtje whist speelde.
„Zoo zijn nu de manne-n", merkte zij min
achtend aan. ^Op hetzelfde oogenblik, aat
men ©en aanslag doet op hun eer gn hun ge
luk, zitt-en zij rustig kaart te spelen."
Toen herinnerde zij zich, dat de dokter dos
anderen daags een groot bal zou geven. Zij
bedacht, dat zij daar, 'temidden van het ge
woel en da drukte gemakkelijk ongemerkt
een onderhoud met den majoor kon hebben,
om haar plan te volvoeren.
Den volgenden dag hield majoor Ornulf
zich in zijn studeerkamer met schrijven be
zig, toen Wilhelmina binnentrad.
'^Gaat gij hedenavond naar het bal van dar
dokter f vroeg zij.
„Ik ga er waarschijnlijk voor een uurlj»
li-een. Maar waarom vraagt gij dat?"
„Omdat ik er ook gaarne heen wilde gaan,
Maa ik van uw gplaidg gebruik maken?"
«Wordt vervolgd.) 'r
a 3 Hoofdbla<l)y
WÉ