R.-K. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND Het Zwaneneilandi No 217 Doderndag 16 September 1920 13e Jaargang herschijnt e8 a g e B ij k s. Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon: administratie 433. De leidsche Katholiekendag. iaBioejiskï's bskentesiis. BUITENLAND r -m -- -- -■ WU- v - -ouwtrekpaardeir. 3e prijs flO B Anna Pnulowna. irsirrerhorn. Dz., Kolhcrn. deelnemende in Ru- 2e prijs f20_ Zcetermeor, Willy, Haarlemmermeer, lervaart, Stompe tew iervaart, Stompeto* bodegraven, N. N.j ngsteff (luxe tuig- ilvr /en medaille, 2e- Woudn.eer, Harea- N S.Tg. no. 8. onder daverend aj> Bultman, Kaartem- an voor Majleoach met een Tweespan ses. ;che én Cultuur- o-ptocht. :zen clag was de optocht, welke te t Oude Slot. De it voor .dit stuk voord vanjiulde. prachtig! geheel; praalwagens en zonder mooi. De 'erd door Atidré geus door Qebr. door D. H. Mi- dam. ieeld in 4 afdee- agen in de ge in de Nijverheid, el en Landbouw! nst en sport. Inj deze optocht 75, ti weg, dien da vele belangstel den .ring op het zwart van de volgende route; >ord, tentoonstel» in den ring ge- Harkt, Gedempte it A. Visser, Sta- •nwstraat, Land- Laan tot Regen- aat tot Stations- de Dorpen, langs; gracht, Gedemp- verd schitterend,- gelegd. n korte beschrij- :hen Optocht voi ds te verleden vast rijn twee eetnveir- jg fcetigenis heb- :e:eren. Schagen's de tocht va tr Schagen, die' agt: Magnus met waardig begin en volgende groote geschiedenis ert brengen, rusEen herinne- len omstreeks yrif de groep die) 'de aanschouwen- tomeirrsch hoofd- 1 echten, volk van; te macht der Ro r het westen en, stapt de poort gendarische lieer; Magnus, die het t. verhaalt men dat van den Holland- in 1219 deelnam] zoo zegt een an- lijnlijk nooit be ts voor in beeld agen en vervangt bijna met zeker* heïïïgen Christo K. parochie, die! zegel, van het rager voorkomt, ichen Heer van] olg yan krachtige! rste geschiedkuti- van Beieren, die| Schagen als vrije Lot aan het einde bleef de heerlijk-, :t een kleine tus- ïeslacht der van' 1 Schagen stichtte/^ a bot, waarvan nog!' jas over zij'n. ui Schagaa dijfefcsL zoo een nieuwen, (Land ge toeten,, bij ïonk Schagen vieir--* waarvan dat van 1 is eai wist te b©*' ij© wieelc- en Ja-aiv n 1402 en dat diej arwjerf in 141öi Willem naar hetj m 1473. Hij wieïü 60 gtebowwide kerk] - ml&t de beeltenis-I' gadei, Altijd van □jo-g bewaard in he) i d|ei zeik na hei- in 1895 ïiify werd hoeng^. kaïn hier hog it pp tot Sol ejëiröt efefel iih.e lneuwi 61 OBJS ABONNEMENTSPRIJS PER KWARTAAL i f2.—, FRANCO PER POST f 2.50 MET GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD f 0.50 HOOGER. 1— REDACTIE 633. ADVERTENTIEPRIJS VAN 1—5 REGELS f 1.25; ELKE REOEL MEER f 0.25t. RECLAMES PER REGEL f 0.75; RUBRIEK „VRAAG EN AANBOD" BIJ VOORUITBETALING PER PLAATSING f 0.66 Aan aüe abonné's wordt op aanvraag gratis een polls verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van t 500.—, f 400.—, f 200.—, f 100—, f 60 f 35.—, f 15.-. Wij zouden wenscton dat telkenmale alle tienduizenden katholieken, van het Haapemscho Diocees de Katholiekenda gen konden meemaken. Niet om nog meer Luister aan deze groot- jche manifestaties bij te zetten, maar om den gloed en de bezieling, die daarvan uitgaat,, zelf te ondergaan. ,Wat is ook in dit opzicht de Leidsche Katholiekendag weer uitnemend geslaagd. Een socialistische betooging, met hoe- (V-eeL fanfares en klaroengeschal ook ver gezeld, valt daarbij in 't niet. Wat doet het deugd aan 't Koomsclie hart zich daar één te voelen, met al die duizenden, strijders voor hetzelfde kos telijke ideaal, hart en hoofd richtend ftaar éénzelfde doel. Hoé voelt men zich sterk en opgewekt «n strijdlustig te midden van aL die uitge lezen mannen, die strijden in onze Ro-o-m- sclie gelederen eii wat tellen wij tocli yclo eminente mannen in onze bataljons 1 Men wees ze elkander aan met gerecht- .Vaardigden trots: Aalberse, wiens pio niersarbeid op sociaal gebied wordt ge waardeerd en bestudeerd tot ver over Oinze grenzen en ver buiten onze kringen; prof. de Groot, den grooten geLeerde; pa ter van Ginneken, groot onder de groo ten; pater Borremaeus de Greeve; Aen jgenent, Veraart, Groenen, Korteoihorst, Te- pe, namen, die klinken, en cfan onze Ka merleden en die velen, die plaats namen, weggedoken in de dichte rijen van strij ders, wier beteekeuis nu niet direct op den voorgrond trad. En op het voorste plan de eerbied-afdwingende figuur van onzen Bisschop, wiens verschijning alleen reeds rust en waardigheid aan een verga dering geeft. Wat is het goed te strijden en te le- yen in de gelederen, waarvan deze en der- gelijke mannen deel uitmaken! Welke par tij kan bogen op zulk een collectie uit- gelezenen op zulk een beperkt terrein, .ais door dezen Katholiekendag béstreken .wordt En dan die geestdrift voor het heilig ideaal, een geestdrift aLs alleen onze fi.K. Godsdienst wekken kan. Hoe mooi was des morgens die stampvolle Mon- Pèrekerk, met die biddende schaar, zich de geestelijke wapenen aangordend yoor den komenden strijd. Dan die rustige sectievergaderingen, waar gewerkt en geluisterd werd, hard gewerkt en goed geluisterd. Ze waren als munitiewerkpLaatsen, waar de wape- nen gesmeed werden. Ten slotte de grootsche wapenschouw in d e algemeene vergadering. Vooreerst reeds die stampvolLe zaal, die op zichzelf a een bewijs was van onze kracht en van ons willen. Dan die plechtige stemming, bij den aanvang der vergadering, gewekt door het mannenkwartet dat den Bisschop het mooie „Tu es Petrus'" toezong: liet wel komstwoord van den heer Mr. Tepe, die ie vergadering even m jubelstemming 'bracht, toen hij den grooten Leidenaar, Mr. AaLbers-e, huldigde; het rustige, over tuigende, fiere woord van den voorzitter der Katholiekendagen, Mr. Heerkens Tliijssen; die telegrammen a,an onzen H. .Vader en H. M. de Koningin, die, met dat uit volle borst gezongen „Wilhelmus" zoo juist de stemming der vergadering vertolkte en dan de rede van pater van Ginneke-n Wat wist deze redenaar bij Gods Ge nade een geestdrift te wekken voor ons -H. Geloof; in welk een luister verscheen Laar ook de historie, waarin het Chris tendom zulk een glorieus© rol speedel; hoe wist hij dien vorstelijk geslepen edel steen van zuiver water te doen fonkelen en keerde hij hem om en om, telkens weer een zijde naar het zonnelicht houdende, en zóó dat men zich zelf overtuigde dat dit weL'de mooiste kant zijn moest. Wat 'n taal ook en wat 'n voordracht van dien man, die op zich zelf een opmerkelijke verschijning is. Velen zuLlen dan ook bij zich zelf de overweging gemaakt hebben: wa-t ben ik blij da-t die pater een der onzen isl Daarop die vriendelijke, herderlijke toe spraak van Mgr., ee-rbiedig aangehoord door die honderden en met daverend ge juich bezegeld, ten te-eken, dat de woorden niet op steenrotsen gevallen waren. En alsof dat alles n-og niet genoeg was om .alle aanwezigen te begeesteren en met frisschen moed een nieuw jaar van hard werken te doen ingaan, werd de geestdrift nog eenmaal aangedreven door het mooie Ro-omscto lied van VanelLa. Aan 't slot daarvan hield de vergadering zich niet langer in en allen zongen, eerbiedigheid jegens den zanger Bram v. d. Stap ten spijt, allen zongen mede uit volle borst, óók Mgr. „Het Room sche geloof, Roomsch sterven wijl" Dat was overheerlijkI Kon het .anders of al dit enthousiasme vond zijn uiting a,a,n het slot in den jubel kreet, óns strijdlied: „Aan ,U, o Koning der Eeuwen!"? Hoe jammer, herhalen wij, dat niet alle Katholieken van Haaï'lem's Diocees, deze Katholiekendagen kunnen medemaken. Niet om nóg meer luister aan hot feest bij te zetten. Dat zou bezwaarlijk gaan. Maar zij zouden als andere, nieuwe men schel! naar huis terugkeeren! De Leidsche Katholiekendag is wèl ge- geslaagd. wereld, gij hebt de waarde en waarheid van ons beginsel bewezen door het Christelijk beginsel ook op Sociaal gebied te doen triom- feeren en gij hebt nog meer gedaan. Doch wij staan echter nog maar aan het begin, wij zijn nog niet waar wij wezen moeten. Ziet, Mijne Heeren, tot wie wij ons richten, in deze woorden liggen de meest overtuigende argumenten om U bij ons aan te sluiten. Wij zijn nooit gewoon geweest, veel ruchtbaarheid aan onze Vereenigmg te geven, wijl die zich uiteraard tot een zeer beperkt aantal zou moeten richten en zij voor zich zelf moet spreken. De uitkomst stelde ons daarbij in het gelijk. Ons ledental klom van 180 in 1915 tot 1100 op dit oog- nblik. Maar steeds al te velen onder de Uwen blijven er aan ontbreken Wij wagen het te vertrouwen dat de aangrij pende woorden van den heer Henri Hermans U zullen overtu'gen dat ook Uwe plaats bij ons is. J. B. v. DIJK, Voorzitter. L. G. KORTEN HORST, Secretaris Prinsengr. 721 A'dam. Men verzocht ons plaatsing voor het vol gende Aan de KathoFeke Werkgevers ;n het Grootbedrijf welke zuil nog niet hebben aan gesloten bij de Kathol'eke Werkgevers- vereemgmg. Nu de wijze waarop werd herdaent. dat voor 5 jaar geleden de Algemeene Roomsch- Katholtoke Werkgeversvt reen'ghig is opge richt geworden, en ook de hooge, vereerende cn veelzijd'ge belangstelling baar bij d'e herdenking betoond zoo algemeen de aan dacht heeft getrokken, meenen v ij 't onzen plicht een en Kei woord tot U te richten. Wij behoeven de levensvatbaarheid onzer Vereenigmg en hare onmisbaarheid. GoddariK niet meer te betoogen. Overvloedig en innig wclspreuend geschied de dit op die voor naar zoo gedenkwaardige dagen van 1 en 2 September. Doch juist daar om noodigen wij U thans uit om tot haar toe te treden en meenen wij als toelichting op die uitnoodiging te kunnen volstaan met de inderdaad treffende, laten wij zeggen heer lijke woorden welke de heer Henri Hermans, Voorzitter der Federatie voor R. K. Volks- en Werkliedenbonden als redenaar op den feestdag tot onze leden sprak. „In de 5 jaar van het bestaan der Vereeni- ging is hard gewerkt, in die 5 jaar zijn de ideeën in haar programma in daden omgezet. Dat eindsucces is vooral to danken aan de bereidwilligheid van de R. K. Werkgevers om uit Christelijke liefde te geven wat de arbei ders vroegen op grond der Christelijke recht vaardigheid. God geve dat uw voorbeeld alom worde na gevolgd om zoo de wereld te red den van het Socialisme en de revolutie." Gij hebt werk geleverd van groote bereeke- nis, dat van invloed kan zijn voor de geheele MAC. SWiüSEY, de burgemeester van Cork, die in de gevangenis reeds meer dan vier weken weigert voedsel te nemen. De Sovjet-volkscommissaris Manoejlski, heeft dezer degen in de „Iswestia" van Charkof zijn teleurstelling bekend gemaakt over den gang van zaken i-n Rusland. Hij, een dar kopstukken van de ruwe gewel denaars, die door bloed en tranen de macht over het Rus-sische volk wisten te veroveren ge voelt zich teleurgesteld. Hij schrijft: „Wij hebben tot dusver geleefd, als erfgena men van wat de kapitalistische maatschappij ons heeft nagelaten.'' Hij zegt er niet bij, „wat wij ons door roof en moord hebben toegeëigend". Hij bekent: „Wij hebben gereden in de spoor wagens, wel-ke voor den oorlog waren gebouwd; in auto's, welke wij veroverd hébben, wij heb ben onze klee-dingslukken uit de oude voorraden van de intendance. „Zoo hebben wij geleefd, als de vogels uit het Evangelie, gezaaid, noch „/oogst, maar ons goed gevoed." Na deze ontboezeming bokent de gewelde naar: „Nu staan wij aan den afgrond, op welks bo dem ons verderf op den loer ligt. Wij hebben geen keus; als wij willen blijven leven, moeten wij werken. Voor ons, zoo besluit hij, is wer ken onmogelijk. Wij. stuiten thans op lijdelijk verzet der bevolking. Wij staan alleen en wor den door elkeen gehaat." Wist hij dan niet, dat de bolsjewilkische lucht- Icasteclen in puin moesten vallen? Zal men, zoo vragen wij ons af, nog langer in Rusland den heksensabbath verder vieren ten behoeve der maatschappij? Is het niet treurig, te moeten zien, hoe de Europeesche staatslieden de ellende, onder het mensch-dom laten voortduren; dat zij geen re kening houden met het hoogste gezag, waarbij alleen redding in den Europeeschen warboel te vinden is? Wij mogen den staatslieden van onzen tijd wel met Vondel toeroepen: „Leert rechtveerdighcit betrachten. En geen Godtheid te verachten.'' DE PG0L3CH-RUSSE3CHE OORLOG. Polen en Littauen. Op de eerste nota van dien Poolschen minister van buitenlaud-solie zaken, Sapieka, antwoordde d« Littausche minister v-an fouitenlandsehe zaken, nogmaals er op. wij zend© dat Li-ttauen de neutraliteit niet Leeft geschonden, dat Littauen bereid is de geschillen .op vreedzame wijze bij te leggen op den grondslag van het voor stel. door Sapielia gedaan in de nota van 9 Sept. De Littausche delegatie zal den 14en Sept. in Kalvaria aankomen. Volgens een bericht uit Kowo is de wapenstilstand tusschen Polen en Littauen van kracht geworden. Van het front. In aansluiting bij de successen der^ Polen en het overtrekken van den Boeg in den sector Cliolm, trokken andere troepenaf-d-ee- lin-gen uit d-en omtrek van Groebes-ko-w over de rivier. Ten westen van K-owel werd.Ma- ciejow door de Polen bezet. Aan de Gnilla Lipa ten zuiden van Lemberg zijn, na-dat versterkingen waren aangekomen, tegen aanvallen der bolsjewiki begonnen. HET PERMANENTE HOF VAN INTER NATIONALE JUSTITIE. Het secretariaat van den Volkenbond heeft liet ontwerp gepubliceerd, opgesteld door een internationaal comité van juristen voor een permanent hof van internationale justitie, welk ontwerp word voorgelegd aan den raad van den Volken-bo-nd te San Sebas tian. Daar werd besloten aan Bourgeois te vragen een rapport op te stellen, teneinde dit voor te leggen aan de bijeenkomst van d-en raad, in October be Brussel te houden. Daar zou dam een definitieve beslissing wor. den genomen en d-eze zou w-orden voorge legd a.an de vergadering v-an den Volken- hond, in November te Genève te hou-dien. 's-Gravenhag-e wordt voorgesteld als zetel van het Hof. DE TOESTAND IN ITALIë. Het bestuur van de Katholieke Volks partij beeft in verband met de qnaestie in de metaalnijverheid, een -voorstel goedge keurd van den partij-Secretaris om aan de regeering de benoeming te verzoeken van een oommissie van patroons en arbeiders, teneinde een onde-nzoek in te Btellen over d'en werkelüken toestand -van de It-aldaan- seh-e industrieën. Naar uit Milaan gemeld wordt, hebben de arbeiders tengevolge van o-nju-iste berich ten over uitsluitingen thans alle fabrieken in Lo-mbardije bezet. In Turijn maakten de arbeiders de brandkasten in de fabrieken open om de noodige middelen te krijgen voor de betaling van het loon. Het succes was echter gering. De arbeiders verkochten daarop de industrie-pro-duoten om daardoor geld te krijgen. Te Milaan bezetten in den nacht van Zondag op Maand'ag gewa-pende arbeiders twee goederensitations en vervoerden 44 waggons met grondstoffen naar de bezette fabrieken. In Turiin werden gisteren weer tien katoen- en zijdefaibrieken, in Rome twee fabrieken en in Alessandria drie fa. brieken van gouden en zilveren waren d-oor d-e arbeiders bezet. 3000 Industrieelen van alle branches in Lombardijs namen gisteren met algemeene stemmen een motie aan, waarin d-e schending der wetten door een kleine minderheid en de passieve houding der regeering heftig gelgakt werd,en en do solidariteit der industrieelen met de nietaal- industrieelen ge-proclameeid werd. Deze motie wordt beschouwd als een teeken, dat d© industrieelen den strijd met kracht wil len voortzetten. COMMUNISTEN IN SCHOTLAND. De Daily Mail meldt dat afgevaardigden van communistische groepen in verschillende deelen van Schotland te Glasgow bije-en zijn geweest en een communistische arbeiderspartij hebben op gericht. Uit de beraadslagingen bleek, dat er een aantal vertakkingen van deze revolutionaire be weging bestaan. Een der sprekes zeide dat er 3000 communis ten waren te Blantyre in Lanarkshire. De tijd' was gekomen voegde hij er bij, dat zij een ged-is. cipl-ineerd lichaam zouden vormen onder controle van een bestuur, zoodat er maar één woord noo. dig was om een algemeene staking te krijgen in de steenkolenmijnen. „Na de revolutie,"na een da-g, een week', of een maand, zouden mijnen er winkels weder -normaal werken en zouden die werklieden gediscipliseerd onder sovjetraden staan. Iedere meesterknecht moest gedwongen wor den te behooren tot een communistische groep, en als hij zulks niet wildie. zou men hem het le ven wel zoo onaangenaam kunnen maken, dai hij zich ten-slotte d-aarbij zou aansluiten. INTERNATIONALE VERDRAGEN op BELASTINGGEBIED. Uit Miinchen wordt gemeld: De vroegere Beiersche minister van justitie dr. Miiller, (Meiningen), die er reeds herhaalde lijk op heett aangedrongen, dat de naar 't neutra le buitenland overgebrachte Duitsche kapitalen tot herstel der verwoeste gebieden zouden wor den gebruikt, heeft thans varn denirijksmiinistei van financi-en bericht ontvangen, dat -dezie uit levering van k'apitaal aam de geallieerde mogendl. heden bedenkelijk was. Daardoor zou o.a. de En tente wettlij-k gesanctioneerd kunnen wonden dé deelneming van Duitsch kapitaal in het buiten land na te gaam en zoodoende den Duitschen handel moeilijkheden in den weg te leggen. Dt rijksminister van financien deelt verder mede, dat de kans bestaat dat met Oostenrijk en- Tsje- cho-Slowakije internationale verdragen op belas ting-gebied zuilen -worden afgesloten. De minis ter boopt overigens, dat ook met au-dere landen dei-gelijke verdragen zullen kunnen wondien ge sloten. DE TOESTAND IN IERLAND. Nieuwe overvallen Toen de stoomboot „Masan" City gisteroch tend in het dok te Cork' ankerde, dedeen de po- litie en militairen een inval aan boord en vonden in de machinekamer een hoeveelheid ammunitie en revolvers, waar zij beslag op legden. Zondagavond zijn te Galvim op twee politie mannen schoten gelost; een hu-mner werd licht gewond. Di-enzelfdlen avond hielden te Thurles gemas kerde mannen den postwagen aan en namen niet alleen de postzakken, doch ook paard en wagen mede. Gewapende mannen dedlen een overval te Ban- trys om wapenen te zoeken-, doch zonder be langrijk resultaat. Het arbit'rage-hof der Sinn Feiners, zitting houdende te Rozegreen, Tipperary. werd over vallen door de militairen, die de magistraten ar resteerden. Niettegenstaande een decreet van de Dai) Eiireaum tegen landverhuizing, werd het Ameri kaansch conculaat in O'Conmel-1 Street te Du blin, gedurende de laatste dagen met aanvragen yoor paspoorten overstelpt. tt'.L II l .l'.ION. Vrij naar hel f ranselt van E. Enault, 17 het was hun echter onmogelijk weerstand to bieden aan het verlamgon, dat hen tot elkaar droef en beiden waren even neerslachtig, als zij e-cnige dagen hadden laten voorbijgaan zonder ligt eiland te bezoeken. Het weder zien -echter maakte hen des te gelukkiger. En steeds was hun samenzijn even kuiseh, even feeder en nam hun innige genegenheid mei den dag toe. „Neem u in acht," zeide Herman zuchtend, als een plotselinge hceslbui een einde maak te aan hun vroolijke kout, „h ek uw man leitje bel-er om de schouders; kóm, laat ons opstaan ï-ii w-eg gaan, want het gras wordt vochtig." Willielmina trachtte hem gerust ie stellen, doch als zij dan het hevig kloppen van zijn hart opmerkte, zeide zij angstig: „Gij haalt u te mijnen opzichte allerlei her senschimmen voor den geest en kwelt u Z; lven nocdeloos. Wees toch verstandig, bid ik u. Gij weet toch, dat liet »- Hieerd is. bij elke gelegenheid uw gevoeligheid op Ie wekken. Om 's Hemels wil blijf toeh bedaard en u zeiven meester, al was heL slechts uit vriendschap voor mij." Maar zij hielden niet veel rekening met deze wederzijdsche vermaningen, waarvan zij geen van fyeiden het ernstige volkomen in zagen. Hoe grooter hun wederkeerige ge hechtheid werd, des te menigvLildigcr werden hun ontmoetingen, zonder dat zij zich in bel minst iets gelegen lieten liggen aan de wisse lingen van de w^ersgesteldneid. Dan waren het van weerszijden blikken en woorden, vol belangstelling en bezorgdheid, zachLe verwij ten en leedere raadgevingen, .waarop meestal schalksche plagerijen, vroolijke gesprekken en een helderen lach volgden. Gelukkige- jeugd! Zoolang men nog jong is, volgt de vreugde de droefheid op de voet. V-erg niet van tiaar, dal zij voortdurend aan ramp of droefheid denkt. God schonk haar tot -afleiding en. tot troost twee ton ver fris ma's: noop en illussie. Bij elkaar gezeten op hel gras, in hun schuitjes of onder het rieten dak, gevoelden zij zich, zoo niet altijd gelukkig, dan toch zeker tevreden. Oprecht en kuisch in hun om gang, hadden zij vonr il.kaar geen geheimen mepr. De wereld werd him onverschillig; uet scheen zelfs, dat ürnutt en Aurelia Freisburg hun geheel vreemd geworden waren, want hun namen werden nie' genoemd. Wat gingen die tw-ee jongelieden, dje slechls uit med"- lijden meenden lief te hebben, de bijzonder* lieden van hun huiselijk leven aan? JLiel.aas! Zij wisten -er reeds ieder voor zich genoyj van, daar zij om zoo te zeggen het uur Ken den, waarop de banden, die hen aan het /even hechtten, zouden verbroken worden. Toch dacht Sterman er nu en dan met bezorgdheid aan, dat dokter Savarus gezegd had, dat ma joor Ornulf zijn pupil zou trouwen. B-ehatve, dat hij deze bedoeling eerloos en verfoeilijkl vond. vpi'biHerds zij hem in hooge mate. Menigmaal stond hij op h-et punt zijn gezellin betreffende dit voorgenomen huwelijk eemge vragen ta doen, maar de vrees Willielmina verbogen te maken en daarbij ook zijn veront waardiging' niet l© kunnein bedwingen, hield hem steeds lerug; terwijl zijn geweten hel hem tot plicht maakte de beweegreden te eer biedigen, die liet jonge meisje had, om dit onderwierp te laten rusten. Wat hem zelf be treft, hij kou het niet van zidh verkrijgen, bij haar met -son enkel woord zijn aanslaan de ©ohtverbinlenis met Aurelia aan te roeign. Zoo gingen -cr weken voorbij. Herman en Wilhelmiaa 011 lino-ellen elkaar nu nagenoeg eiken dag op hel eiland en verwijlden er ver scheiden uren samen. Allerlei omstandigheden werkten hun bijeenkomsten in de hand. Hef seizoen was heerlijk: Ornulf had Müritz ver laten 0111 te Schwerin den loop van een proces waarin hij betrokken was, te volgen, terwijl Aurelia, die de rijkste en prachtigste inkoo- pen d-eed, al haa-r beschikbaren tijd in de voornaamste magazijnen van Strelitz Bleet, Na verloop van een maand, kwam de majoor to Muritz terug, terwijl Herman's verloofde verklaarde, dat haar uitzet gereed was, en zij dus zonde,r dralen wenschte le huw-en. Hij had echter nog weinig toebereidselen gemaakt. De bruidskorf was nog uiat besteld, en slechts enk-ele uitnoodigingen waren gedaan, waarbij de juist© dag echter nog niet eens was be paald. Hij gaf als voorwendsel op dat hij op moeilijkbeden stuitte, en verklaarde dat hel huwelijk -eenigen tijd moest uitgesteld wor den. D© werkelijke reden was echter, dat zijn hart hem -er niet toe aanspoorde, en dat, in dien hij -er al niet geheel van af zag, omdat liij te v-er gegaan was om zijn woord te bre ken, hij ten minste nog gaarne eenigeoi bjd ongehuwd wild-e blijven. Aurelia maakte zich hierover ernstig ongerustzij vermoedde, dat Willielmina' Aurioh ofschoon zij teringachtig was, piisschien wiel de hinderpaal was, die hun huwelijk in d-an weg stond. Zij zocht naar middelen om spogdig een einda ie maken aan de vriendschappelijke verhouding tusschen de jongelieden, en wel dra meende zij ei- een gevonden te hebben. Op een uur, dat Herman en Willielmina als naar gewoonte samen op het eiland ware-n, ging zij -een bezoek afleggen bij majoor Or nulf om van haar plan uitvoerig verslag te ge ven. Maar Aurelia kon den majoor niet spie ken, daar deze in een der nabij gelegen .villa's epn partijtje whist speelde. „Zoo zijn nu de manne-n", merkte zij min achtend aan. ^Op hetzelfde oogenblik, aat men ©en aanslag doet op hun eer gn hun ge luk, zitt-en zij rustig kaart te spelen." Toen herinnerde zij zich, dat de dokter dos anderen daags een groot bal zou geven. Zij bedacht, dat zij daar, 'temidden van het ge woel en da drukte gemakkelijk ongemerkt een onderhoud met den majoor kon hebben, om haar plan te volvoeren. Den volgenden dag hield majoor Ornulf zich in zijn studeerkamer met schrijven be zig, toen Wilhelmina binnentrad. '^Gaat gij hedenavond naar het bal van dar dokter f vroeg zij. „Ik ga er waarschijnlijk voor een uurlj» li-een. Maar waarom vraagt gij dat?" „Omdat ik er ook gaarne heen wilde gaan, Maa ik van uw gplaidg gebruik maken?" «Wordt vervolgd.) 'r a 3 Hoofdbla<l)y WÉ

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Ons Blad : katholiek nieuwsblad voor N-H | 1920 | | pagina 1