R.-K. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND
Het Ewaneneiland
No 219
Zaterdag 18 September 1920
Uit een onderhoud met den
Minister van Arbeid.
VIKTOR!A Naaimachines
A. HILqERI&G,
BUITENLAND
BhOlLI Elf
13e Jaargang
ABONNEMENTSPRIJS
Verschijnt dadelijks.
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon: JFdact™e m
ADVERTENTIEPRIJS i
Lichamelijke geoefendheid.
Luttik @ueiof*|s
LsGuyests^aii
TEL. 236.
Wat de Pers zegt
PER KWARTAAL: 12-, FRANCO PER POST f 2.50
MET GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD f 0.50 HOOGER.
VAN 1-5 REGELS f 1.25; ELKE REGEL MEER f 0.25;
RECLAMES PER REGEL f 0.75; RUBRIEK „VRAAG EN
AANBOD" BIJ VOORUITBETALING PER PLAATSING f0.60
Aan al!e abonné's wordt op aanvraag gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van t 500.—, f 400. -, f 200.—, f 100—, f 60 f 35.—, f 15.
I I
Wij leven tegenwoordig zoo snel; er is geen
bijhouden meer aan, zooals de toestanden ons
over het hoofd wassen. Ziedaar den indruk van
den dagelijkschen couranten-lezer. Nu weer kwam
dezer dagen een bericht van het Haagsche eor-
respondentie-bureau onze verbazing vragen voor
'n nieuwigheid: de Staat gaat van al onze jon
gens tusschen 15 en 19 jaar, stijf of 3tram, of
wel lenig en vlug, boer of stedeling, sportmen
maken 1
„Aan het departement van onderwijs, kunsten
en wetenschappen zoo heette het in 't be
richt is een wetsontwerp in voorbereiding,
dat ten doel heeft alle jonge mannen van 15 tot
19 jaar te verplichten aan lichaamsoefeningen
deel te nemen. De oefeningen zullen een zuive:
burgerlijk karakter dragen en zich zoo na mo
gelijk aansluiten bij de oefeningen, welke thans
bestaande sport- en gymnastiekverenigingen
beoogen. Zij zullen, naar men zich voorstelt, in
de toekomst behalve het voordeel van een betere
phisielce en geestelijke vorming der jeugd ook be
langrijke vruchten afwerpen voor ons leger en
tevens de persoonlijke militaire lasten aanmerke
lijk verminderen."
Een ongehoorde nieuwigheid?
Wacht even. In 1909 bracht een commissie,
waarin onder meer onze tegenwoordige minister
president en de vorige minister van Oorlog,
JJir. Alting van Geussau zitting hadden, een rap
port uit waarin o.a. deze conclusie stond:
„De Commissie is van oordeel, dat van Staats
wege maatregelen moeten worden genomen, op
dat aan de lichamelijke ontwikkeling van ons
volk meer zorg wordt besteed dan thans het ge.
•val is."
Dat werd elf jaar geleden geschreven. Was
'deze vermaning niet enkel op papier - blijven
6taan, maar ook practisch in toepassing gebracht,
'dan zouden heel wat artikelen en redevoeringen
tegeg het kazerneleven ongeschreven en onuit
gesproken zijn gebleven, dan zou heel wat licha
melijke en zedelijke ellende niet geleden zijn,
dan waren heet wat klachten in den mobilisa
tietijd achterwege gebleven.
In het voorjaar heeft de bekende defensie-
commissie, ingesteld door den Algemeenen Bond
,van R.-K. Rijkskieskringorganisaties in Neder
land (R.-K. Staatspartij) verslag uitgebracht
over de nieuwe eischen van het vraagstuk van
landsverdediging, door den oorlog gesteld.
Ook die commissie herinnerde aan wat in
ïgog reeds werd verlangd en zij voegde daaraan
toe:
„Thans schrijven wij 1920 en op dit oogen-
:blik is opnieuw een Staatscommissie werkzaam
om opnieuw het vraagstuk van de verplichte li
chamelijke opvoeding der rijpere jeugd te on
derzo-eken. Intusschen bleef de toestand in dit
opzicht zeer slecht. Het onvermijdelijke gevolg
hiervan is, dat, aangezien de soldaat uiteraard
aan hooge eischen van lichamelijke ontwikke
ling, marschvaardigheid en gehardheid moet
voldoen, die achterstand gedurende den eersten
oefentijd moet worden ingehaald. De voorgeoe
fendheid beheerscht dus den eersten oefentijd in
de hoogste maté.
Daar de R.-K. Staatspartij zeer terecht den
^rsten oefentijd tot het bereikbare minimum
wenscht te. zien teruggebracht, is het logisch, dat
zij ook haar geheele partij moet doen ijveren om
dit in den allerkortsten tijd mogelijk te maken.
De Commissie wil er op wijzen, dat er gedu
rende de mobilisatie een tijd is geweest, waarin
de niet voorgeoefende recruten, na viermaarade-
lijksch verblijf in de depots, naar de korpsen
gingen a's afgericht soldaat, doch men moest
die overgang twee maanden later stellen, omdat
bleek', dat het hun ontbrak aan indiividueele
geoefendheid.
De Regeering stelde aanzienlijke verkorting
■van den eersten oefentijd in uitzicht, voor hen
die zich gedurende 3 jaren lichamelijk oefenen.
Wij hebben het dus, ook voordat wettelijke be
palingen tot staod komen, geheel i-n eigen hand
om -door middel van de R.-K. sportorganisaties,
algemeen de lichaamsoefening der Katholieke
jongelingschap te bevorderen. Vóór alles is het
zaak, dat hierin deskundige, stelselmatige leiding
en aansporing onmiddellijk wordt gegeven. Wei
nig woorden, maar vooral daden worden bier
vereischt."
Thans is er dus een wetsontwerp in voorbe
reiding, hetwelk in de richting schijnt te gaan,
door deskundigen reeds jaren lang aangewezen
als de voornaamste weg om op den langen duur
lot vermindering van militaire lasten te komen.
En geheel in den geest, zooals mannen van erva
ring en doorzicht al zoo lang hebben geëischt,
schijnt er nu te komen verplichte lichamelijke
opvoeding als verlengstuk van het onderwijs: de
vorming dus van een weerbaar volk op den
daartoe het meest geschikten leeftijd.
Hierbij vallen praatjes en politieke haspcla-
rijen, als „Het Volk'' weer dadelijk heeft op te
d'sschen, over het gevaar van het aankweeken
van militarisme, geheel weg.
De Regeering, die een volk in zijn jeugd li
chamelijk sterk maakt, zonder militair vertoon,
doet aan dat volk een groote weldaad: ze
x'weekt een geslacht, dat weerbaar is tot zelf
verdediging, maar dat zijn kracht ook niet an-
deis dan tot zelfverdediging,dus slechts in
•uitersten nood, gebruiken zal.
Met de defensiccommissie vragen wij dus:
nu geen woorden meer, maar spoedig daden!
Gelijk beken-d, is Minister Aalbarse voor
nemens, om inzake het in werking treden
van den acht-uuen dag, voor do metaalnij
verheid ean overgangstermijn va.n 2 jaren
toe te staan, gedurende welken dé werkdag
8% uur zal mogen bedragen met een vrijen
Zateraa g-midd ag.
Tegen dit voornemen van den Minister
zii-n zoo-wel in verschillende persorganen
als van werknemers-zijde in-de metaalindus
trie, bedenkingen gerezen.
De redactie van het „U.entrum" heeft zich
tot Mr. Aalbers-e gewend'om iets meer te
weten omtrent d-e motieven., die hem tot zijn
besluit gebracht hebben, en vroeg daarom
in een onderhoud, haar welwillend door den
bewindsman toegestaan, waarom afgeweken
was van het advies door den Hoogen Raad
van Arbeid gegeven ten aanzien der metaal
bewerkers.
„De zaak is eigenlijk zoo," zeide de Minis,
t-er, „dat de Hooge Raad van Arbeid feitelijk
niets anders heeft gedaan, dan zich ver-
eendgen met mijn plannen tot invoering
der 45-uri,ge arbeidsweek, behalve wat dan
do seheepmak-erijen betreft. Ik dacht tot
vo-o-r ko-rten tijd niet anders, of ook voor de
metaal-industrie zou die arbeidsweek, de
achturige arbeidsdag terstond kunnen wor
den ingevoerd. En het advies van tien Hoo
gen Raad va-n Arbeid strookte dan.ook ge
heel met mijn eigen wen-sell en verlaugen.
Maar daarna kwamen er nieuwe gegevens
te mijner kennis en kreeg ik cijfers en fei
ten onder do oogen, die ik niet kon negli-
goen. Men moet nu e-enmaal het is
reeds gezegd rekening houden met de
buiten-landsohe concurrentie, speciaal van
Duitsohland en België. En dit geldt in d-eze
zaak niet slechts voor den anbeidsdunr,
maar ook voor de loonen. Die bedragen in
Duit-schland biiv., naar het vers-chil in
valuta berekend, circa 10 cent per uur min
der dan bij ons. terwii'l men er niet de 45-
urige, maar d-e 48-urige werkweek heeft.
Waarbij men tevens in aanmerking dient te
nemen dat. wii in ons land de beste arbeids
inspectie hebben, beter dan in Duitsohland en
zeker beter dan in België, waar zü lang zoo
straf niet is, om een stipte naleving der wet
gevende bepalingen to verzekeren. Zoo staat
onze metaal-industrie dus onbetwistbaar ge
handicapt uit het oogpunt der concurrentie
tegenover de beide genoemde lauden. En
wanneer ik hier spreek van de metaal-indus-
irie, dan bedoel, ik daarmee niet de ge
heele metaal-nijverheid, maar alleen de
groote bedrijven. Het is toch enkel voor ue
groote bedrijven, dat de overgangstermijn
gelden zal, bedrijven, welke vooral, of al
thans voor een belangrijk deel iiu,u afzetge
bied in België hebben, of op de markt met
Duitsch.laiud en België moeten eoucurrcercn.
Mag ik nu het risico loopen, dat onze nijver
heid iu dit geval wordt overvleugeld en ver
drongen? Dat er dus minder werk zal komen
of, wat nog erger is, werkloosheid? Reeds
nu komeu er uit Duit-schland geheele ijzer
en metaal-constructies, kant en klaar, terwijl
wij het riuvo ijzer daarvan ajleen al duur
der moeten betalen. De kol en prijzen zijn
trouwens hierbij enk van invloed. Ilot is een
complex van redenen, die tot noodzakelijke
voorzichtigheid maant. Er is nu nog werk
in het groote metaal-bedrijf, ten gevolge der
loopende contracten; maar indien die afge-
loopen zijn. over een jaar of anderhalf jaar,
dreigt er gebrek aan werk te komen met
wellicht oor verschillende bedrijven een al-
gèheele stilstand in zaken. En nu stond ik
voor de verantwoordelijkheid, wat de gevol
gen betreft: voor da mogelijkheid, de kans,
d-o waarschijnlijkheid dat mii later het niet
ongegronde verwijt zou kunnen worden toe
gevoegd: hadt gij de 45-urige arbeidsweek
voor die bedrijven n:et zoo streng en zoo
onmiddellijk -doorgedreven, dan zou oftze
metaal-nijverheid beter het hoofd hebben
kunnen bieden aan do mededinging van het
buitenland-en voor Nederland de •werkgele
genheden zijn behouden, die thans verloren
gingen."
Wat do gegevens betreft, die pas ter ken
nis van den Minister waren gekomen na het
advies van den Hoogen Raad van Arbeid,
dienaangaande verklaarde Z.Exc. over
enkele dagen eenige cijfers 10 kunnen publi-
ceeren. die hem llians nog onder geheim
houding zijn verstrekt.
Dan, zoo verklaarde Mr. Aatb-erse, zal bet
iio-g duidelijker zijn dat er inderdaad ern
stige reuen bestaat voor den door mij be
paald-en overgangstermijn.
BEN DEMONSTRATIEVE BEDOOR ERIJ.
De roodc bonden van Overheidspersoneel hou
den weer eens een „demonstratief congres". Na
tuurlijk 0111 hoöger loon. Den Haag zal de
fraaiigheid morgen kunnen bewonderen.
Een circulaire omtrent dit congres bevat
meer wonderlijke d:ngen, schrijft de „Resb."
Vooreerst doet de roode Bond van Ned-er-
landsche Onderwijzers ook mee aan het
schreeuwerig ding. Terwijl de minister be
zig is hun salarissen op boog peil te brengen,
en zeer binnenkort daarmee gereed zal zijn,
komen ook deze onderwijzers met opruiende
■taal over luim hongerloonen. Maar enfin
zulke manieren zijn we van die heeren ge
wend.
Verder staat o.a. ook in het snorkend bil
jet de volgende schoone frase: „Den woe
keraars wordt door de Regeering vrij spel
gelaten, als gevolg waarvan de prijzen der eer- -
ste levensmiddelen dagelijks stijgen."
Deze roode stokebranden weten wel beter,
ze liegen bewust. Want ze weten drommels
goed, dat niet de regeering den woekeraars
vrij spel laat, maar reeds voor lang e.en wets
ontwerp tegen -de duurte gereed had. Zij we
ten ook opperbest, dat juist hun, eigen roode
broeders in de Kamer het goede plan der re
geering hebben afgestemd - heel de S.D.A.P.
stemde tegen! en dus schuldig staan aan
het niet bestrijden van den woeker. Maar dat
verzwijgen de slimmerds fijntjes."
Welk een effect kan er nu uitgaan van een
„demonstratief congres", dat zóó demonstratief
het publiek bedot.
DE GEZ ANTRÖHAPSPOST BIJ
DEN H. STOEL.
Thans mag wel voor juist worden aangeno
men, dat op dc komende begrooting van Buiten-
landsche zaken zal worden voorgesteld, den tij-
delijkeu gezantschapspost bij den If. Stoel in
een blij venden te veranderen.
Ook zonder het Reutertelegram uit Rome,
dat dit aankondigde, zou men n-ict anders ver
wacht hebben.
Dc tijdelijke post gaat, nu de vrede gesloten
is, zijn beteekenis verliezen, en er moet beslo
ten worden of hem op te heffen, of een gewoon
blijvend gezantschap in te stellen.
De keu-ze kon niet moeilijk vallen.
„Meer dan ooit schrijft dc „Volkskrant"
heeft ons land belang bij de internationale
verhoudingen, en meer dan ooit -is de H. Stoel
een bron van internationale inlichtingen.
M.a.w, ,-wie niet in rechtstreeksche aanra
king staat.met het Vaticaan, loopt gevaar n>iet
veelzijdig te worden ingelicht.
Alle landen, ook' die welke tot lieden op
betrekkingen met -den H. Stoel geen prijs
stelden of ze hadden verbroken, zien dit in en
hebben contact met het Vaticaan gezocht en
verkregen, zoo Frankrijk, Engeland, Zwitser
land ca de nieuw-gevormde staten van Mid
den-Europa.
De Duitsohe regeering, die niet dc bekende
mo.'iiijkheden in .Roven-Silezic heeft te kam
pen heeft zich naar aanleiding daarvan tot de
kabinetten van Londen, Parijs en Rome, maar
ook tot den H. Stoel gewend.
Bewijs, dat -de diplomatieke en infcerna-
tioraal-politieke beteekenis van het Vaticaan
ook door niet-Katlioliieke landen lioog wordt
aangeslagen,
Aldus is ook voor 011s Ian-d de vraag, of
Nederland een büjven-den gezantschapspost bij
den IT. Stoel zal vestigen, een zuiver na
tionale aangelegenheid.
Zóó en zóó alleen behoort zij te worden be
keken, en wanneer men ze uit dit oogpunt
beschouwt, kan het weinig twijfelachtig zijn,
welk standpunt ook niet-Katholiek'en daar
tegenover zullen aannemen.
Behalve de communistische fractie, die geen
nationaal belang kent en met lijf en ziel aan
Moskou is verkocht, kunnen alle partijen in de
Kamer haar stem aan den blij ven-den gezant
schapspost geven en zij zullen dit ook doen, in
dien zij haar oordeel niet door bijoverwegingen
laten vertroebelen
DE POOLSCH-BU. SISCHE OORLOG.
D-o ciisTerbamleliBgo.il te Riga.
Dabski. de voorzitter der Poolsclie -delega
tie, heeft voor zijn vertrek naar Riga de
vertegenoordigers der pers ontvangen om
hun te verklaren, dat hii vertrekt in het
volle vertrouwen dat ditmaal de pogin
gen een gunstig resultaat zullen hebben
en dat Pelen den zoo gewens-chten vrede
zal verkrijgen. De gedaehtenwisseling tus
schen de delegatie en de regeering heelt
geleid tot volledige overeenstemming bo
treilende de beginselen, die als grond
slag zullen dienen voor het toekomstig
bestaan van Polen naast zijn oostelijke
buren De beginselen verschillen niet es
sentieel van de instructies, waarmee; de
Poolsclie delegatie zich naar Minsk
had begeven, want de Poolsclie republiek
wenscht geenszins hare schitterende over
winningen te misbruiken om den vrede
aan haar tegenstander op te leggen, dcch
blijft streven naar een vrede van recht
vaardige en duurzame overeenstemming.
Zooals uit den aard van een dergc-
lijken vrede voortvloeit, vormen die be-
ginsielen slechts een leiddraad voor de
De-sprekingen. Het zou dus, zeide Dabski,
voorbarig zijn dc bijzonderheden uiteen
te zetten, waarop wij voornemens zijn
onze voorstellen te doen steunen. Dabski,
voorzag, dat met goeden wil en gematigd
heid van de zijde der sovjets men snel
zou geraken tot het vaststellen der grond
slagen voor de vredespretiminairen en
tot het aangeven van oen wapens-tilstandsi-
linie.
DE BURGEMEESTER VAN CORK.
Be „Daily News" zegt, dat een medische
specialiteit va,n het ministerie van bin-
nenlaniüsciie zaken Donderdag den Lord-
mayor bezocht en dat 's .avonds Sir Ed
ward Tromp en enkele andere hoofdamb
tenaren van het ministerie Lloyd George
bezochten.
Be Press Association" verneemt, dat
het bezoek dier heeren ecb,ter geen wij
ziging heeft gebracht in de houding, dc-o-r
de regeering in deze zaak aangeno-mein.
DE PriESlDENTSGRISIS IN FRANKRIJK.
Terwijl in de wandelgangen -Tan. de Kamer
de eandioatuur van Millerand in de eerste
plants wordt aanbevolen, en anders die van
Jonnart. schijnt in he<t Luxembourg die van
Gaston Doumergue zeer begunstigd te wo-r.
den. Do namen van Jonnart en Peret vinden
kier niet veel weerklank. Niemand schijnt
echter candiaaat to willen zijn tegen Milieu
rand.
Een correspondent van het „Petit Jour
nal" vernam op het kasteel te Ramhouillet,
dat Desckanel zeer vermoeid is. Hij ver
keert onder de benauwend© gedachte, dat
hii niet nauwkeurig ziiu taak kan vervullen,
Millerand heeft gistermorgen in den
ministerraad mededeeling gedaan van het
aftreden van president Desohanel.
Het parlement is bijeengeroepen in bui
tengewone zitting op 21 Sept. om mededee
ling te krijgen v-an de boodschap van
Deschanel.
Het congres zal Donderdag of Vrijdag-
te Versailles bijeen komen.
LUCHTPOSTDIENST PARIJS—
CONSTANTINOPEL.
Een irade ratificeert de conventie tus
schen Frankrijk en Roemenië eenerzijds en
Turkije anderzijds voor d© instelling vat'
een luchtpostdienst t-uss-ehen Parijs en Kon.
'sta-ntinopel. De dienst zal a.s. Juni begin
nen.
DE TOESTAND IN ITALIö.
Volgens een bericht uit Rome zet-ten de
coöperatieve vereenigingen de onderhande
lingen voort omtrent den aankoop v-a.n ver
schillende groo-te bedrijven. De aankoop
van d-e fabrieken te Ca-s-tela-mare. waar meer
dan 2000 arbeiders werken, schijnt aan
staande te ziin.
Een manifest der Ka tb
Volkspartij.
De Katholieke Volkspartij publiceert eeu
manifest, waarin dg overtuiging wordt uit-
gesproken, dat do groote meerderheid var
f-
.Vrij naar bet Fransch van li. Enault,
Ï9
Ond-er Let uitspreken dezer grievende
voordon, die hem in een oogwenk al ju op
gewektheid henamen, keerde zij hem i'eil rug
he en maakte zich uit de voeten.
Toch bleef .zij dicht genoeg bij het jonge
paar om ©r bot oog op te kunnen houden,-en
"toen zij eenige opgenblikken later het jonge
®eis.;e met blijden lach en opgetogen gelaat
aan d-e zijde van Herman zag wandelen, zeide
zij grimmig', terwijl een sombere wolk haar
gelaat overt oog: „Er moet een eind aan ko
men, ik wil hot."
Onder voorwendsel eener plotseling opge
komen hevige hoofdpijn, wees zij dan zwerm
aanbidders af, die om baai' heen dwarrelde en
begaf zij zich naar een speelzaal, waar zij,
tamelijk vrijpostig, ma-jaar Ornulf bij den
erin nam.
De majoor .was ©enigszins verbaasd over dit
bewijs van vertrouwelijkheid-, want zoolang
Ijj .weduwe was, had Aurelia hem steeds koel
bahandeld. Zij kon niet verkroppen, dat
zijn bewondering voor haar langzamer
hand flauwer was geworden, van het oogen-
blik af, dat zij vrij was en haar positie naar
veroorloofd» zijn hulde, zonder aan haar ech
telijke plichten te kort te doen, te aanvaar
den. Maar vaak verdwijnt haat, als cr eigen
belang in liet spel is. Ook Aurelia wist d-e
slem van haar wrok tot zwijgen te brengen en
luisterde slechls naar die der wraak, to-t wel
ker bevrediging zij Ornulf noodig had,
„Waarde beer Ornulf," zeide zij, zonder
omwegen op haar doel afgaande, „gij gaat bij
iedereen door voor. een zeer verstandig man,
terwijl men mij algemeen voor vrij dartel
houdt. Welnu, gij zoowel als ik, beiden men-
scben van ondervinding, en die niet spoedig
van hun stuk worden gebracht, wij worden
heiden in dit oogenblik, zelfs op de belache
lijkste wijze, voor den gek gehouden door
twee kinderen. Die toestand js krenkend voor
onze éigenlief-de en mag niet langer voort
duren. Wij moeten er zoo spoedig mogelijk
een einde aan maken. Wilt gij mij daarin hel
pen? Komaan, wilt ge?"
Ho-a kalm de majoor overigens was, bracht
deze zonderlinge vraag hem toch in verle
genheid.
„Ik begrijp waarlijk niet, wat gij bedoelt,
be"te mevrouw," antwoordde hij verbaasd.
Aurelia keeK hem vlak in 't gezicht en
heiham op wervcligen toon:
„Mijnheer de majoor, hsb ik u zooeven nog
niet gezegd-, dat ik u voor een verstandig man
houd? Als zoodanig moest gij mij ze'.t's met
een half woord verstaan. -Verg dus niet van
mij, dat ik te zeer in bijzonderheden treed. Ee
zaak is deze. Gij hebt uw pupil lief en denkt
haar te huwen, ge hebt zelfs raeds haar ja
woord. Ik bemin Herman Wrangel; hij heeft
mijn hand gevraagd en ik heb ze hem toe
gelegd. Van weerszijden zijn wij het'dus bei
den eens en djt moet onherroepelijk zoo blij
ven. Wij moeten dus trachten te voorkomen,
dat onze plannen door ©en gril of anderszins
schipbreuk zouden lijden, begrijpt ge mijn be
doeling?"
D-e maojor dacht eenige ©ogenblikken na,
zooals liet een man betaamt, die den naam
wil hebben, steeds met beleid en doorzicht te
handelen. 1
„Nu begrijp ik u volkomen," antwoordde
hij, terwijl hij zijn deflige houding liet varen,
„maar mijns inziens is uw vrees zeer over
dreven. Er is gevaar bij l"
„Weinig gevaar," herhaalde de Joage
vrouw driftig, „maar w-eet u dan niet, wat er
zoo al giebeurt? Is cr u dan niets van bekend,,
dat Herman en Wilhelmina elkaar dagelijks
op. het eiland ontmoeten? Twijfelt gij dan nog
aan de gevoelen, die hen voor elkaar be
zielen? Welnu luister dan even. Om u ee 1 be
wijs t© geven, hoe groot hun genegenheid
reeds is, moet ik u, hoe krenkkend dit yoor
mijn ijdelb.eid is, bekennen, dat ik eigenlijk op
dit uur r.eds hertrouwd moest zijn. Maar
dank zij onze kortzichtigheid, is Herman reeds
zoo innig gehecht aan uw pupil, dat hij cr
tegen opziet, zich met mij voor het leven ie
verbinden. Hij heeft den moed nog wel 11 e.
met mij te breken, doch schuift de zaak op
d-e lange baan. En .wat mij vandaag overkomt,
staat u morgen te wachten, als gij niet beier
uit de oogen ziet. Ik waarschuw u Ik verwed
duizend florijnen, dat Wilhelmina Ier wille
van Herman en alléén voor hem hier is.
Hebt gij niet opgemerkt, hoe zij verlangend-
waren mei elkaar ie dansen en elkaar onder
den dans vast te omarmen? Maar de mannen
zijn gijn fijne opmerkers. Al hebben ze oogen,
as gebruiken ze toch niet!"
Ornulf's houding drukte nu «el degelijk
ernst en bokommering uit. Hetgeen Aurelia
zoo ©ven gezegd had herinnerde hem er aaii,
dat Wilhelmina geen antwoord gegeven had,
toen hij haar had kennis gegeven, dat hij
zich met hel oog op de intrede van haar acht
tiende jaar, met het opmaken van het huwe
lijkscontract ging bezighouden.
„Ge hebt gelijk, waarde mevrouw, ik had
niet kunnen dennen, da Ibet gevaar reeds zoo
groot was. Jk zal mij ..ens bedenken De zaak
is werkelijk van hoogst kiescheii aard. 'Laat
ons eens zien. Veronderstel, dal ik gebruik
maak van mijn gezag cn Wilhelmina belet
naar li-et eilandje te gaan, dan is het niet on
mogelijk, dat zij uit weerwraak haar engage
ment met mij verbreekt; want ofschoon zij
zacht en volgzaam van aard is, ken ik haar
genoegzaam om te welen, dat zij niet liclit
voor dwang hukken zou. Niettemin, als wij
langer deze opkomende eig'ing dulden, zoiuLu;
wij onze plannen en onze verwachtingen ii;
gevaar brengen en het doel missen dat wij
beiden beoogen."
Aurelia had aandachtig cn met gebogen
hoofd dit logisch betoog aangehoord; bij de
laatste woorden echter liiet zij het hoofd weer
op cn vestigde haar doordringende blikken op
het gelaat van den majoor, die er zeer kalm
onder bleef. Toen zeide zij zuchtend, met ev.n
voorgewend, goedig lachje:
„Ongetwijfeld! Wij zouden liet deel missen,
waarnaar wij streven, dal wil zooveel zeggen
als: afstand doen van bet geluk, ons levens
lot te. verbinden aan dat van hem of haar, dia
wij liefhebben! Neen, neen," liet zij er met
nadruk op volgen, „wij mcc'.cn niet toelaten;
dat rn-en ons om den tuin leidt "0
(Wordt vervolgd;)
