R-K. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND
De kleine Püalus
''No 243
Zaterdag 16 October 1920
2e Jaargang
Pers en Overheid,
BUITENLAND
BINNENLAND.
FEUILLETON.
ABONNEMENTSPRIJS
Verschijnt dagelijks.
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon: JgKgffiïï? m
ADVERTENTIEPRIJS:
tJ'nL m Vl§Wti atowoen Main
■l liniwiir".
fe*1*
PER KWARTAAL i f 2.—, FRANCO PER POST f 2.50
MET GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD f 0.50 HOOGER.
VAN 1-5 REOELS f 1.25; ELKE REOEL MEER f 0.23 f
RECLAMES PER REGEL f 0.75; RUBRIEK „VRAAG EN
AANBOD" BIJ VOORÜITBETALING PER PLAATSING f 0.60
Aan aSIe abonné's wordt op aanvraag gratis eon polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van t 500.—, f 400.-, f 200.—, f 100 f 60 f 35.—, f 15.—.
PERS EN OVERHEID.
Het tweede onderwerp, dat a.s. Zondag op
het Journalisten-congres te Rotterdam-behandeld
zal worden, is de verhouding tusschen „Pers en
Overheid". Ook dit is een onderwerp van even
veel belang, misschien van meer belang, voor het
publiek, voor de lezers, dan voor de journalisten
zelf. De journalisten immers vertegenwoordigen
als „de pers" bij zittingen van openbare bestuurs
colleges en in aanraking met Overheidspersonen,
in den meest uitgebreiden zin het publiek. De
verslaggevers en critici zijn de oogen en de ooren
der lezers van de courant. Op de publieke tri
bune der vergaderzalen van Staten-Geueraal, Pro.
vinciale Staten, Gemeenteraden en dergelijke col
leges, kunnen maar enkele tientallen toehoorders
plaats nemen. De meeste hunner missen hoven-
dien neg, omdat zij slechts een enkele maal uit
nieuwsgierigheid komen kijken, de vereischte
routine om de debatten naar waarde te hcoordee-
len.
Maar het dagblad brengt in den vorm van ver
slag en beschouwing bet verhandelde onder de
oogen van duizenden en zorgt er voor dat zulke
zittingen inderdaad openbare vergaderingen kun-
Hen worden genoemd. Iedere last dus aan de
journalisten veroorzaakt, iedere belemmering
van hun werkzaamheid, iedere achteruitzetting of
(het komt ook voor) holeediging maar ook
iedere welwillendheid en tegemoetkoming van de
zijde van Overheidspersonen wordt indirect be
wezen aan het lezend publiek.
Eveneens staat het met de berichtendienst,
waarvoor de mannen der courant voortdurend
(met autoriteiten en ambtenaren in contact moe
ten komen.
Gaat een journalist bij een Minister, een bur
gemeester, een Kamerlid, een Wethouder, een
politiecommissaris op bezoek om inlichtingen te
vragen omtrent zaken, die hem nuttig of wetens
waardig voor zijn lezers lijken, dan komt hij
daar al weer niet ter bevrediging van eigen
nieuwsgierigheid, maar in het vermeende belang
Van 't orgaan, waaraan hij verbonden is; en de
mate van belangwekkendheid van de courant is
weer het belang der lezers, dat is van het pu
bliek.
Zoo is een goede verhouding tusschen pers en
overheid een publick belang.
Nu hebben wij over het algemeen over die ver
houding hier te lande niet te klagen. Over het al
gemeen genomen zouden wij die verhouding in
hel verleden als „gematigd onverschillig" kunnen
kwalificeeren, terwijl in de laatste jaren een
grootere belangstelling en meerdere mededeel
zaamheid van de overheid tegenover de Pers te
Constateeren valt. Die toestand mag een zeer ge
lukkige worden genoemd. Want er is ook een
verderfelijke, al te intieme verhouding tusschen
de pers en overheidspersonen denkbaar, eene,
waarbij de dagbladen in dienst staan van leiden
de politieke persoonlijkheden, financiers en ande
re invloedrijke lieden, waarbij dus de pers haar
eigenlijke karakter, haar mooiste en voornaamste
eigenschap, n.m. haar onafhankelijkheid, prijs
geeft. Het aantal voorheelden hiervan in het bui
tenland, is bedroevend groot. En in dit opzicht
kan de Nederlandsche pers gelukkig fier het
hoofd opsteken.
Toch is ook hier te lande die verhouding nog
niet volmaakt. En het eer^p joumalislencongres
zal de in dit verband gewenschle verbeteringen
bespreken. Twee inleider s treden over dit onder
werp op en uitteraard loopen hun conclusies niet
•■oover uiteen als bij het vraagstuk der anonymi-
ieit het geval is. Dat inlichting van de Pers door
de Overheid evenzeer plicht als belang dier
Overheid is, daarover zijn beide praeadviscurs
het eens, evenals over dien anderen eiscli, dat aan
de pers volledige vrijheid van beweging, alle mo
gelijke gemakken en voorkomendheid worden be-
wezen, noodig voor de goede uiloefening van het
beroep. Meeningsverschil bestaat echter over den
aard van overleg tusschen pers en overheid.
De eene praeadviseur wenscht vertrouwelijk
overleg tusschen Overheid en door de Regeering
uitgekozen persvertegenwoordigers van alle poli
tieke richting, waarbij de pers zich verbindt ge
heimhouding te bewaren over mcdedeelingen,
welker publicatie klaarblijkelijk de levensbelan
gen der gemeenschap schaadt. Daarbij wordt dan
echter van de veronderstelling uitgegaan, dat de
journalisten nimmer gedwongen worden iets te
schrijven in strijd met hunne opvatting en over
tuiging: dat het overleg vrijwillig geschiedt en
dat de pers door de Overheid volkomen op de
hoogte wordt gesteld. Natuurlijk is een dergelijk
overleg ook tusschen privinciaal- en stadsbestuur,
politie en andere autoriteiten denkbaar.
De andere praeadviseur wil van zulk georgani
seerd overleg niets weten. Naar zijn vaste over
liging is elke organisatie tot dit doel, hoe men
haar ook ontwerpt, doodend voor de onbelem
merde vrijheid van beweging, die voor de Pers
een levensbehoefte is. Goede journalisten weten
ten allen tijde hun weg jvel te vinden en hun
entree te maken en de vraag wat al of niet ge
publiceerd zal worden is een zaak van vertrou
wen tusschen personen en daarvoor is een orga
nisatie een ondeugdelijke vorm. Verder zal een
organisatie steeds tot zeer nadeelige, uniforme
voorlichting leiden.
Wij meenen dat hier een middenweg mogelijk
is, dat men het eene kan doen en het andere
niet behoeft te laten. Onze tegenwoordige open
hartige minister-president heeft een organisatie
van overleg tusschen pers en overheid in het le
ven geroepen, die in bepaalde gevallen van groot
algemeen belang kan zijn.
Daarnaast behouden de journalisten individu
eel ten allen tijde het recht om op eigen gele
genheid overheidspersonen om inlichtingen te
vragen, en de practijk heeft wel geleerd, dat die
.vrijheid, ook na de instelling van de hier be
doelde organisatie van overleg niet is verloren
gegaan. Zulk overleg zou slechts nadeelig zijn,
wanneer voorlaan alle autoriteiten zich van mc
dedeelingen onthielden, den vragenden journa
list naar de commissie verwijzend.!.
Maar dat lijkt ons niet Ie yreezen.
Alles hijeen zijn dus de conclusies, welke het
lsle Nederlandsche journalislencongres a. s.
Zondag zal nemen, wel de belangstelling waard.
Dat drie ministers plaats hebben genomen in hel
eere-comité en twee a.s. Zondag het congres
persoonlijk zullen bijwonen, geeft voor de toe
komst de beste hoop voor een steeds beterende
verhouding tusschen de Nederlandsche Pers en
de Nederlandsche Overheid.
DE ENGELSCHE KOLENCRISIS.
In zijn antwoord op een schrijven van de
mijnwerkersfederatie, waarin het besluit ten gun
ste eener staking om twee shillings loonsver-
hooging te verkrijgen, werd medegedeeld, geeft
Lloyd George zijn groot leedwezen te kennen
over dit besluit, dat een ernslige ramp voor den
handel des lands beteekent en een ernstige toe
neming der werkeloosheid. Na een overzicht te
hebben gegeven van de pogingen der regeefing
om deze ramp te voorkomen, eindigt Lloyd
George: „Het hoofd biedend aan de beproevin
gen, die het besluit uwer conferentie aan ons
volk heeft opgelegd, zal het land versterkt wor
den in zijn besluit om deze te doorstaan door
het feit, dat de voorstellen van zijn gekozen re
geering den steun vonden van de meeste verant
woordelijke en ervaren geesten in de mijnwer-
kersfederatie. Wij hebben iederen weg nagegaan,
die tot een vreedzame oplossing van de moei
lijkheid kon leiden en zijn nog steeds bereid dit
te doen. Ik kan niet anders dan het diep be-'
treuren, dat de redelijke voorstellen definitief
door, de conferentie verworpen werden.
De medewerker voor arbeidszaken van de
„Daily Chronicle" heeft vernomen, dat, ofschoon
het schrijven van den premier het duidelijk
maakte, dal de regeering geen nieuw aanbod zal
doen, het mogelijk is, „dat er heden iemand in
de nabijheid van Downingstreet zal zijn met het
materiaal voor een brug".
Volgens de „Daily Mail" heerschte er gister
avond laat onder de ministers en verantwoorde
lijke arbeidersleidcrs de indruk, dal de staking
alsnog zou kunnen worden voorkomen. Schier
alte arbeidersleiders, buiten die der mijnwer
kers, zijn tegen een slaking, en als dit indruk
maakt op de mijnwerkers, staal het nog aan hen
om, als zij vanmorgen bijeenkomen, aan le
bieden de onderhandelingen met de regeering te
hervatten.
"LETTEN EN LITTAUERS.
Het Litausche legerhericht meldt: De Lctli-
sche Sroepen hebben Woensdag door een plotsc-
lingen aanval Selowka aan de spoorlijn Libau
Dunaburg bezet en tegelijkertijd onder bedrei
ging met ontwapening de onmiddellijke ontrui
ming geëiseht van het geheele gouvernement
Koerland, hel z.g. lllwat-dislrict. Dit kwam voor
de Lila uers te meer onverwacht, daar Letland
juist een overeenkomst met Litauen ondertee-
kené had, volgens welke over het lot van dit
district bij scheidsrechterlijke uitspraak zou wor
den heslist. In hel vertrouwen, dat Letland zich
aan deze overeenkomst zou honden, werd dit ge
deelte van het Litausche front slechts zwak be
zet.
FINLAND EN RUSLAND.
Het .vredesverdrag tusschen Rusland en Fin
land is Donderdag le Sorpat geteekend.
MAC SWINEY.
Uit New-York wordt" aan de „Daily Telegraph
het volgende geseind: Dat Mac Swiney voedsel
ontvangt, is zoo goed als, de algemeene meening
van eij groep vooraanstaande specialisten te
New-York, wier inzichten in de „New York
Herald" worden weergegeven. Zij weigeren le ge-
looven, dat het voor wieg ook mogelijk is, zestig
dagen in het loven tev WA en zonder voedsel in
een of anderen vorm, er, niemand hunner, wier
meening gevraagd is, kon zich een geval herin
neren, dat parallel ging met dat van Corti, ter
wijl een dokter er op wees, dat zelfs Britsch-
fndische fakirs, die van het vasten een weten
schap hadden gemaakt, niet in staat waren liet
meer dan vijftig dagen vol te houden.
DE ACTIE VAN ZELIGOFSKI.
Uit Lida wordt gemeldToen de opstandige
afdcelingen Wilna naderden, stelde de Fransche
kolonel Boul aan generaal Zeiligofski voor om
Wilna niet binnen te trekken, daar hij optrad
als gouverneur van Wilna en de Litausche troe
pen van de regeering ie Kofno onder zijn bevel
stonden. Zeligofski weigerde op dit voorstel in
te gaan, en toen zijn troepen Wilna binncnruklen
verlieten de troepen van de regeering te Kofno
de slad.
De vertegenwoordigers van den Volkenbond,
die ten doei hebben het geschil tusschen Polen en
Littauen te regelen, vertrekken heden uit Wilna
naar Orany en Grodno.
De voorloopige regeer ingscommissie le Wilna
richtte zich tot de regcering te Kofno met een
ultimatum, dal haar 2 i uren tijd laat om de
Litausche troepen 20 K.M. naar het Oosten
terug te trekken
Opstandige Litausche en Wit-Roetheensche
detachementen hebben met hulp van de plaat
selijke bevolking een groot deel van de omstre
ken van Wilna bezet om de stad te beschermen
tegen gebeurlijkheden.
Volgens de Poolsche bladen zijn de Fransche
gezant Panaffie en de Engelsche zaakgelastigde
Sir Percy Loraine Woensdagmiddag door hel
Poolsche staatshoofd in gehoor ontvangen in
verband met de gebeurtenissen le Wilna.
Men verwacht een verklaring vifti de Poolsche
regeering, waarbij zij het optreden van Zeli
gofski désavoueert, doch terzelfder tijd een ver
klaring, waarin zij constateert dat het gebied
van Centraal-Lithauen Poolsch is, welks lol niet
zal kunnen worden vastgesteld door een wille
keurige daad, maar zal moeten worden geregeld
door een beslissing van de bevolking zelve, door
een plebisciet of door arbitrage.
DE INTERNATIONALE ECONOMISCHE
CONFERENTIE.
Den derden dag van de internationale econo
mische conference te Londen heeft de voorzit
ter Lord Parmoor gesproken over den Volken
bond en hoe men daarvan een doeltreffend
werktuig voor den wederopbouw kan maken.
De volgende motie vormde den grondslag der
besprekingen: „De raad dezer conferentie is van
meening, dat de volkenhond nooit een doeltref
fend werktuig voor den wederopbouw kan zijn
zoolang hij niet alle staten heeft toegelaten, die
lid wenschen te worden. De raad dringt er ver
der op aan, dat, na aldus al dergelijke staten
le heben toegelaten, de werkzaamheden van den
volkenbond in de eerste plaats zullen gericht
worden op het steunen van den economisehen
wederopbouw der wereld door wederzijdsche
overeenstemming en door het slichlen van een
hof, aan hetwelk alle quaesties, die geschikt zijn
voor berechting, ter beslissing kunnen worden
voorgelegd."
Lord Parmoor wees er op, dat de ergste oor
logen van den laatsten tijd le wijten waren ge
weest aan een stelsel van economische afslui
ting en het ontbreken van economische solidari
teit en eendracht. Een internationaal lichaam
moest economische wrijving en oorlogen voor
komen en in dit verband verheugde spr. zich
over de stichting van een internalionaal hof van
justitie.
Voorts achtte Lord Parmoor het zeer gevaar
lijk den naam van Volkenbond te geven aan een
lichaam, dat niet alle landen omvatte. Als dit
niet geschiedde, dan was de Volkenbond een
mislukking.
Verder verklaarde spr. zich tegen het beginsel
der eenparigheid van stemmen. Er moest, in
tegendeel, de een of andere vorm van meerder
heid komen, na discussie. Als men den Volken
bond krachteloos wilde maken, dan kon men
dit niet beier doen dan door eenparigheid van
slemmcn voor te schrijven.
Ook pleitte Lord Parmoor het schrappen van
wat hij noemde het beginsel der oneerlijkheid
uit den Volkenhond en de vredesverdragen. In
vroeger tijd werd na een oorlog het particuliere
eigendom aan de eigenaars teruggegeven.. Een
der meest reactionaire beginselen, die thans aan
het licht traden, was de verbeurdverklaring van
het particuliere eigendom van vroegere onder
danen nadat de oorlog voorbij was. Aan spr.
was van bevoegde zijde medegedeeld, dat dege
nen, die daaronder leden, in hoofdzaak arme
menschen waren, aan wie hun middelen van be
staan of hun voorziening voor den 'ouden dag
werden ontnomen.
Generaal Smuls, door spr. der meest ver
lichte mannen genoemd, die door den oorlog
op den voorgrond waren getreden, had besloten,
dat het oude beginsel van eerlijkheid in Zuid-
Afrika zou bewaard worden.
Er moest een onpartijdige ontwapening
komen, aldus ging de voorzitter voort. Het gaf
niet of men al sommige landen ontwapende ter
wijl in naburige landen geweldige en toenemen
de bewapeningen werden toegelaten. Zonder een
of ander stelsel van ontwapening kon men niet
tot een stelsel van goede verstandhouding en
vrede komen. De industrie kon niet worden her
steld ais groole sommen werden uitgegeven, niet
j voor den wederopbouw, maar voor bewapenin
gen. De quaeslie der schadeloosstelling moest
om helt maximum van productiviteit te kunne?
bereiken, onmiddellijk worden geregeld en op
redelijke voorwaatdeu.
Spr. wist niemand anders,-aan wien dit kor
worden toevertrouwd dan. aau den Volkenbond,
gebouwd op onpartijdigen grondslag.
Er volgde een levfndige discussie.
GEMENGDE ËUiïfcüL. BESiCHTE?i
EEN KLOPJACHT OP SMOKKELAARS.
Dc politie te Keulen heeft Donderdag een
klopjacht op smokkelaars gehouden. Aan de
stations werden de- treinen die van de Neder
landsche grens kwamen, aan een scherp onder
zoek onderworpen. Alle passagiers werden ge
fouilleerd en verdachten naar het hoofdstation
gebracht, waar de officier van justitie bij de
rechtbank tegen den woeker hen verhoorde.
Groole hoeveelheden smokkelwaar ais meel.
koffie, cigaretlen, boter, sterke drank, enz., sij-j
in beslag genomen en lal van smokkelaars in
hechtenis gesteld. De belastingschade, die het
rijk op de gesmokkelde cigaretlen zou hebben
geleden, loopt alleen al in de honderdduizen
den.
Wolft meldt uit Hamburg, dat de Dia
mant Mij., voorheen Alfred Nobel, weliswaar
besloten heeft proeven te nemen met haar aan
geboden procédé's om kunstmatige diamanten
le vervaardigen maar dat de berichten over den
aankoop van een patent, dat reeds deugdelijk
is gebleken en een lgeheele omwenteling in de
diamantmarkt zal veroorzaken, onjuist zijn. De
waarde van de procédé's moet nog blijken.
Gisleren zijn, voor het eerst in de geschie
denis van de Universiteit le Oxford, daar doc
torsgraden aan vrouwen verleend.
Uit Sydney wordt gemeld, dat de regce
ring een belooning van 10.000 p. st. heeft uit
geloofd voor de eerste 100.000 gallons petro
leum, die in Nieuw-Zuid-Wales geproduceerd
worden.
Een syndicaat, waarachter de Engelsche
admiraliteit zit, onderhandelt, naar de Times
uit Vancouver verneemt, over den aankoop van
groote kolenvelden in Britsch Colmr.bië, die dc
grootste bedding vn rooklooze stoomkolen op
de heele wereld vormen.
Het kanaal van Brussel naar zee zal bin
nen' rt men denkt zelffs nog voor het ein
de van de maand in gebruik genomen wor
den.
In het gebied van Charleroi hebben 760
arbeiders van de mijn Vivier het werk neerge
legd als protest tegen het betalen van de be
lasting op de loonen.
De „Etoile Beige" meldt, dat 86 Ween-
scht kinderen te Antwerpen zjjn aangekomen
en ondergebracht bij socialisten.
De Fransche begrooting van oorlog be
draagt zes milliard 680 millioen, d.i. een milli
ard 630 millioen meer dan het vorige.
EGO FiMMEN EN ZIJN BOYCOTPLANNEN.
De jammerlijke mislukking van den Hongaar-
schen boycot schijnt de treurige figuur, dit ant
woordt op den naam van Edo Fimmen nog niet
geleerd te hebben, dal zjj aan schromelijke zelf
overschatting laboreerde, toen tij h.t waagde
zoo'n krachtproef le nemen.
Immers, welk sensationeel nieuwtje deelt de
„Reiehpost" thans mede?
„Op een vergadering te Meidling liet Dr. He-
mala zich volgenderwijs uit, waardoor hij veel
opschudding en ontzetting bij zijn gehoor te
ween bracht:
1„De heer Fimmen, op wiens bevel dezen zomer
do boycot over Hongarije of juister de honger-
blokkade over Weenen werd vollrokken, bevind!
f
('I
r i Novelle van P, Louis Coioma.
12
Gabriel kan niet langer wigteataata. 25ija
tingsfc taste zich in tranen, zooals da storm
Ai den regan, ®n terwijl hij het gelaat met
le handen bedekte, viel hij' voor de bahkf,
waaróp hij gezellen ras, op dia knia&n
Het was 'hot gezang van do btaëimen der
Mei, dat hij] zoo 'dikwijls voor de H. Maagd
gezongen had, in diep, tijid. van zijn verblijf
in het instituut, in de dagen van ziijjn
..kindsheid, in den tijjd zijner onschuld....
xHj'n lippen wilden snikkjend die schoon®
woorden herhatep, maar zijjn tong vreesde
te te ontwijden iep hij bleef stjom, Die kin
deren herhaalden nu, alsof de onschuld
,vian het berouw Vergd®, mtet haar stern
te vereenigan „Kiomt o komtallen
ui« onze inioielder is", i i
„Diiie onze moeder is", herhaalde Gab
„Düö omzie moieidjer is" spWak! een' stem
tobber zpa W& en vopo- Gabriel zich pmt-
»mai«n kom, omhelsde hjefm pate* VaJesco
*~Bt beid® artn|ep iem den tonigew stampen
taita lieve, jipMo Lit i
briel uit, het van schaamt» blozende ge
laat a,an de borst bexgand van hem,, die
liem zoo vaderlijk a,a.n zich drukte.
„lieve zoon mijtas hartenuit h»t
hart mijlns harten, dat aan Jezus-Christus
gewijd is", antwoordde pater VeLasoo hem
zacht naiair het aangrenzend» vertrek mee
nemend, terwijl hij zich dicht naast hem
neerzatte en hem altijd nog omarmd hield.
„Ween Gabriel", zeide hij] daarop tot
hem, „ween, mijn zoon, want ik ben hier,
om je tranen te drogen".
Gabriel weend®, weende onophoudelijk
zooals het berouw weiept, die de schuld
uitboeten wil; zooals die wroeging w®ent
tof loutering der zieitenMaar met welk
oprechte blijdschap wielend® hij aian da
borst van dien vriend. Mot welk» heilige
vreugde v®rmmgd»n zlich zijne tranen met
die van Zijjn redder.
„En wat moet ik thans doen, pater?
Vtaoeg hiji eindelijk met verstikte stem, na
dat hij] hem alles verteld had, zonder eenig
VjoorvaA te verzwijgen,
>,Wat je thans doen moeit?" antwoordde
pater Velascpi „Dat wat de H. Petrus ge
daan heeft...... Éfavit auiate; hij weende
bitter. Driemaal hiöeft hij1 Christus ver
loochend, uit zwakheid, juist als gij:; om
wille der menschen, als gij'... En ken je
de straf, idle k|e<m' zijin Gpddelijkan mees
ter pple^die?,....,; i f li
Hij maakte hem geiejn verwijt,... de ge-
heelja straf, di® bijl helm oplegde, bestond
dat' hij] zijn liefde driemaal luid
verkondigen moest: Ja, Heer, Gij! weet,
dat ik U 1 'elheb25oo hebt ook gij
Hem door uw zonde verloochend, Gabriel
Bekeer opnieuw openlijk jo' hem
Morgen sluit de maand M»i ®n dan is het
algemeene communie der congreganten,
Je aal mij do MLs dienen en met het scapu
lier der Onbevlekte om den hals zal je
voor alle anderen de H. Ctommunie ont
vangen".
Gabriel vouwde de- handen én liet het
hoofd zinken, alsof de last van zooveel
goedheid hem druktei.
„Schijnt de straf te hard mijn zoon?"
„O vader,... mijn vader", riep Gabriel
snikkend.
„Dus goed mijn geliefd® zoondenk
niet meer aan het veriedene, hetzij dan.
qm een les daaruit te trekken.En
thans", ging hij: zich oprichtend voort,
„rust wat uil en verkwik ja aan het avond
eten, dat reigds in de aangrenzende kamer
voor je bereid staat".
„Maar l eeft u mij' dan verwacht, pater
Velasco?" vroeg Gabriel verrast.
„Ja" antwoordde de pater. „Ik wacht
te op je ien wachtte ook op anderen.... De
zonen van rijke ouder» zijn dikwijls ver
loren zonenDaarom is de deur steeds
geopend, opdat zij niet behoeven te wach
ten, wanneer zij' aankloppen... Het treu
rige. Gabriel, hat treurig» is, mijn zoon,
dat ve'.e nooit aankloppen".
Daarop vatte Gabriel moed, schuchter
le vragen: ,,En nriiin jnoédeV?"
„Je moeder", antwoordde pater Velasoo
„zal niet strenger zijln, dan die Heer
geweest is, ik neom' het bovendien op
mij', deze aangelegenheid met haar in or
de le brengen. Wanneer heb je haar voor
de laatste maal geschreven?"
„Op denzelWcn dag, dat mijn misstap
legon".
„Dan is bet waarschijnlijk, dat zij niets
daarvan west, En dan zullen wij zorgen
dat zij nooit daarvan iets hoort..... Me
mand bent u hier, Garcia weet uw juist
adres in Sevilla niet en na alles, wat je
mij verteld hebt, neem ik aan, dat hij wel
zwijgen zal.... Dus nu aan het avondeten
Gabriel, ik zal je aa-ngeicgonbeid in orde
brengen".
Daarop riep paler Velasco c®n anderen
pa;er, om Gabriel te begeleiden, hij zelf
klesdda zich aan on begaf zich dadelijk
op weg naar liet gasthuis. Ban half uur
daarna was iiij terug en gaf Gabriel oen
brief van zijn moeder, diein de®e den
avond te voren geschreven huid. De goede
dame schreef, volkomen rustig en dnoog
haar zoon op, paier Velasoo die voor
esniga dagen tot rector van het instituut
benoemd was, een bezoek te brengen.
„Heerlijk", riep hij uit, toien Gabriel
den brief beëindigd had. „Met een briefje
van mij' z.ijn wij uit al'e verlegenheid. En
hoe goed,'dat je brave hospita nog niets
gemerkt heieft, want in onrust verkoerend
door je verdwijnen, was zij juist op het
punt, bij de politie aauSiflw te doen en
aan je moedor te schrijven Gelukkig
kwam ik nog le rechter tijd en kon haar
gerust stellen".
Gabriel greep de hand van der. pater
en drukte m opgewonden aan zijn tappen.
Deze stond op ien zeide met zeldlzameu
nadruk, terwijl hij de armen na,ar hem
uitstrekte
„Dus.,., denk a,ain den H. Petrus, lief
Petertje".
Gabriel wierp, zich snikkend in zijn armen
Den volgenden dag vierde men in het
instituut het feest der echo,one liefde. Ga
briel biechtte des morgens bij' pater Ve-
iasco en met liet scapulier dar H. Maagd
om den hals ontving hij! in de kindermis
de H. Ooimmunie. Na het ontbijt nam hij
•afscheid van de paters, o:m naair huis te
rug le keemeta. Pater Velasoo, begeteiddó
hem tot de deiur. 25ooals op den laatstem
dag bij' het afscheid gaf hij hem een groo
te in een pms lag gehulde photogrophie.
Z|ij' stelde diem H. Pietrus in de hal bij
Kjaiphas voor en yan dezelfde hand, di®
toenmaals ojider heit beeld van Pilafcus
geschreven had: Ecc® ihome, stond dit
maal onder den H. Petrus: Élevit ainare,
Gabriel bewaard® aa in een prachtigen
lijlst; hij denkt ze aan Zijn zonen ma te fa
len, en aooa,I!s hij ons zélf verzekerd heeft,
eiken kieier wanneer hij: ze beschouwt..;.*
weent liij stil
EINDE!
