Dli ERFENIS. R-K. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND Een historische dag. BUITEN LAND FEUILLETON. ABONNEMENTSPRIJS* Verschijnt dagelijks. Bureau i HOF 6, ALKMAAR. Telefoon: ADVERTENTIEPRIJS: Wat de Pers zegt No 252 Woensdag 27 October 1920 13e Jaargang „Stil nu eens, ik wil je een voorslel doen, verkoop mij die enveloppe mei de snippers >'oor honderd daalders, dan zijn wij quitte, is dat goed?" 0„Uondeid daalders voor die enveloppe? ,0 Ja, zeker vind ik dat goed, als moeder 't wit, maai- zij ^1 q 00k wel willen, daarvan 0V^lUligd. Dank u wel, siguorej" „En nu, de graaf, nadat de opge wond, n jonkniaji zyn nand kad gegrepen eii ara aan de lippen gebraclU, ,,nu inoel je ine neg eens nadere kijzonderiiedeii terlelléb over dien Dupscken keer, die veel kij je vader kwam." ii"!a,,iiWa'i o1 u kij was uii Duitschland kjer gekomen om geld te kalen a sign ore, kijk eens, wie daar aan komt..." „ik zia niets dan d,e iwee vrouwen." „Die twee vrouwen, dal is mijn- moeder ten... en... de jongeman bloosde Marietta." „Mijn arma, kesle jongen, klonk kcl al de vei .e. „Mijn cenige zoon, honderd Weesgegroetjes zal ik bidden tot dankbaarheid voor je reddmg en een kaars oileien aan O. L. Vrouw van - Loreto. Mijn kart slaat stil, als ik er aan denk, wal ik heb ge leden dezer dagen, nu je in handen oer loovers waart. We waren juist op weg om le zien of we niets van je konden ont dekken, al was '1 uiaar, dat we wisten, dal je niet dood was, want o, wij hebben zoon angst uitgestaan, Marietta on ik," Zoo zou de gelukkig» moeder wellicht, nog tang gekabbeld hebben, als niet tiaar zoon naar in de rede was gevaiien en kaar had gezegd, den Luuisclier le begroeien, aan wiRi nij zijn reddmg te danken had. „Maar moeder, er is een voorwaarde, voor dia honderd daalders wil mijnheer die enve loppe hebben met dal zegel en do snippets er in, die we in vaders Uiteren hebben ge vonden." „O zeker kan mijnheer die krijgen, wal hebben wij er aan, o mijnheer, wat hen ik u dankbaar." De oude vrouw greep di nand van den graaf en wilde die aan haar lippen brengen, toen zij op eens met nauw keurige blikken den ring bekeek, d.en bij droeg. „Alia heiligen in don hemel, dat is het zelfde, dat is net zoo'n zegel als op den Dnei staat, dat is Hetzelfde wapen, precies heli- zelfde, die kruisen en haken, precies, tiet is of liet met uw ring is gemaakt, siguore.; o zeker liet is zoo en dan kunt u mis-, sciiien ook zeggen, waar ons geld is ge- kleven," „Zeggen kan ik niets, omdat ik niets weet," antwoordde de graal', die met do groot ste belangstelling naar deze n.euwo aanwij zing liad geluisterd, „maar misschien kom ik wei spoedig iets Le weten en dan zat ik uw oelaugen evengoed benarligen ais de mijne. Maar wij naderen de stad en ik verlang naai eten, wij zulien dus doorrijden en dail koiu jij straks iu dan „uertog van Xoskaue", daar reken ik op." Meteen gaf hij, gevolgd door zijn knecht, zijn paard do sporen en onder de zegenwen- schen van moeder en zoon reden zij de stad m, waar zij spoedig den „Hertog van Toskane hadden bereikt, III. Kien hall uur later, nadat graaf Von Stauf- l'en, voor zich en zijn knecht een verblijf nao besproken, dat minstens twee a drie weken, maar misschien veel langer zou duren, en na- dal hij zich op de hem aangewezen kamer eenigszins had opgefrischt, trad hij de eet zaal van den „Hertog van Toskane" binnen, in de lengte stond een lange tafel, die een bediende bezig was le wrijven en bij de ramen stonden overal kleine tafeltjes, waarvan pr een was gedekt en van brood, vleesch en wijn voorzien. De bediende wees oen graaf 'zijn ontbijt uau en ging daarna zwijgend weer aan zijn werk, terwijl de graaf ook zonder iets te zeggen begon te elen, Nadal bij vrij veel had gebruikt en telkens en telkens uit het raam had gekeken, blijkbaar elk oogenblik den jongen man met de zoo ge wichtige enveloppe verwachtende, stond liij eindelijk ongeduldig op en liep met haastige passen heen en weer, hij eilk venster naar bui ten ziende, rechts en links zijn blikken staan de, daar hij niet Wist van vei ken kant Piëlro moest komen. Opeens trof een hevig geschreeuw en ge twist zijn oor, een schelle, snijdende vrouwen stem overstemde het screien en snikken én klagen van een meisje en, hoewel niet géwoon zich met andermans zaken te bemoeien, deed hij tocÊ onwillekeurig de deur open naar de gang; vanwaar de stemmen kwamen. Daar zag hij een oude rimpelige vrouw met ten bezem gewapend, die dreigend tegenover een jong meisje stond, dat alwerend den arm voor 't gezicht hield, maar opeens naar hem toeliep: „O, signore, wal ben ik blij, dat u daar bent, u kunt getuigen.. „Houd je mond," vjel de oude haar sner pend in de rede, „die hooge heer komt niet op dj plaatsen, waar jij loopt to slenteren en to luieren, houd je mond, zeg ik je." „Ais ik ©ven een enkei wooid mag zeggen," zei de graal, lussclienbeide tredend., „dan meet ik verklaren, dat dit meisje van morgen niet hoeft geslenterd of geluierd, maar dat zij om een goede rede is uil geweest, al had zij boter gedaan toestemming te vragen." „U kent haar niel, signore," zei de oude vrouw op bijzonder vleiende wijze, ,,u kent tiaar niet, zij is een kat," en zonder ant woord af ta wachten, verdween zij, „Wat was dat, Marietta," vroeg de graal aan het snikkende meisje, „was je zondei. toestemming uitgegaan V" „O, signore, ik hoef toch geen toestemi ming aan alLe knechts en waschvrouwen te vragen, maar ik ben hier in huis een voetveeg die door ieder wordt gescholden en bij nie mand goed kan doen. ik wou, dat *ik hier maar weg was, o, als u eens wist. wat bier voorvalt, wat ik soms zie en afluister, ik heb hgt nooit aan iemand durven vertellen, zelfs niet aan mijn Piëlro, o daar is hij," riep het*" meisje, op eens kleurende en na hem eén vriendelijken blik toegeworpen te 1 lebben, vér» dwieen zij en liet den graaf met Piëlro alleen. Want hij was het, die binnentrad en op een wenk van den «raaf achl«r dezen aan naar boven ging, (Wordt vervolgd.^ PER KWARTAAL i f2.—, FRANCO PER POST f 250 MET OE1LLUSTREERD ZONDAOSBLAD f 0.50 HOOOER. REDACT1ER633.,E 433' VAN 1-5 REGELS f 1.25; FJ.KE REOEL MEER f 0.2Jj RECLAMES PER REOEL f 0.75; RUBRIEK „VRAAO EN AANBOD" BIJ VOORUITBETALING PER PLAATSINO f 0.60 Aan alle abonné's wordt op aanvraag gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van t 500.—, f 400.-, f 200.—, f 100—, f 60 f 35.—, f 15.—. Gisteren is dan ae nieuwe lager-onderwijs- ve aigexomiigd. Zelden zat het plaatsen van een wet in tie btaatscouraiil zooveel onrecht heb ben goeugeniaakl; zelden oox zal er zooveel op rechte vreugue hij tienduizenden hebben ge- heerscht, als vandaag hij de alkoudighig uer financieeie gelijkstelling van openhaar en bijzon der onderwijs. In onzen tijd van snel leven, van evoluties, die op revoluties lijken, doet hel zoo wonder aau, wanneer wij nu aau het einde van 1920 een teruguhk welpen QVer een aigeloopen perioue van meer uuu ten eeuw, noouig oin uit ailereen- voudigst beginsel te doen zegevieren: dat, wan neer ue Maal onderwijs tot gemeensciiupszauK verklaart en aau dat onderwijs bepaalde eischeu stelt eenerzyas, maar anderzijds vrijheid van godsdienst en overtuiging bij de Grondwet waar borgt, de scnool, wat beurelt ue kosten van bouw, bezoldiging van personeel en tecnniek van hei onderrum l, rijkszaak, maar wat betreft de gudsUiensl.ge ricnlhig privaatzaak beuoort te zijn. true maar siaat uat lui allen voor-den geest, zelfs den onjjeloovigen en goüsdienstloozen. Eu loch is van lödli tot 1920 geworsteld en gestre den onr die eenvoudige waarheid tol tiaar ïeelil le doen komen. Met moeite, met stuitjes eu Deetjos, nu eens met geweid, dan weer met tac tiek en voorzichtig beleid moest dat toch zon klaaiDhjkehjke recht ten lange leste vero worden. Hoe zal een later geslacht glimlachen en zijn oogeu met kunnen gelooveu, wanneer liet ziel dat de staatsmanswijsheid van Nederland de jaren van 18o6 tot lHu7 noodig heeit gehad om dit te bereiden, dat in de wet werd gelezen: „he onderwijs wordt dienstbaar gemaakt aan de ont wikkeling van de verstandelijke vermogens dei kinderen en tot liunue opleiding tot alle christe lijke en maatschappelijke deuguen" en niet meei „maatschappelijke en christelijke deugden, zoo- als er eerst stond. Vijftig jaren om twee woor den in een wet van plaats le doen verwisselen Eu toch was daarmee meer bereikt, dan opper vlukkig wet scheen: Het besef was doorgedrongen ,n )iet Kon ook door de overheid niet meer wor den geloochend, dat een schoot, een opvoedin; die op de eerste en voornaamste plaats deu nadruk legde op de vorming van het verstand en die van het gemoed op den koop toe nam een pastkwil moest worden. De debatten tot voorbereiding van de wel 1857 geven daarvan ondubbelzinnig blijk. Ie wet vau 1857 kwam er klaarheid omtrent de bedoeling vau de oppermachtige liberate partij oen werd geboren de leuze, later door I hor- becke in een kernwoord omgezet: „Christendom boven gelooisverdeeldheid". De school, bel on derricht, op eUiisehen, algcineen-ciiristelykeii gronifslag staande, is een der peilers van bet ééne, gemeenschappelijke vaderland. In dién waan waren de regeerders van bet Nederland in liet midden der vorige eeuw zoo vastgegroeid; dat zij de eerste schuchtere kreten, die om een kleine subsidie voor de bijzondere schooi riepen als misdadige klanken kenmerkten, liet is merk waardig, thans nog eens deze woorden te lezen van mr. Winlgens, een der liberale kamerleden, optredend in het debat over de onderwijswet- 1857: „In hel openbaar onderwijs moet éénheiu hcerschen; liet moet door een nationalen geesl bezield ziju; daarin moeten geen vertakkingen ge bracht worden of men verbiokkelt en verzwakt het onder',Vijs De staat moet dus geen subsidie toekennen aan dat bijzonder ouderwijs, dat ge roepen is met liet openbaar onderwijs den wed strijd aan te vangen, üe Maal heeft geen recht, met de middelen, door allen samengebracht, ten gunste van enkeien ondersteuning aan het bij zonder onderwijs te verleenen." Het is goed dat het tegenwoordige geslacht zulke enormiteiten vandaag nog eens onder de oogen krijgt. Wie den schoolstrijd zelf*nicl heeft meege maakt of er uiV de historiebladen niet ter dege kennis van heeft genomen, zou zich anders thans niet kunnen voorstellen, hoe zooveel strijd en zooveel tijd is noodig geweest om iets te berei ken, wat toch zoo eenvoudig lykt. Of wil men nog eeu andere uitspraak, die de liberale verwatenheid typeert, dan deze, zelfs nog door minister van Kappeijne van de Goppelo uitgesproken hij de verdediging van zijn sehool- wetsonlwerp van 1878: „Inrichtingen (bijzondere scholen), waarbij men bedoelt het verdeeten van netgeeu behoort vereenigd le blijven, hebben op onbelemmerd aanzijn, niet op begunstiging recht." Subsidie werd toen dus nog eeu gunst ge noemd en zelfs op die gunst had de bijzondere school geen recht! De schoolstrijd was een kamp tegen de liberale idee, tegen den liberalen waan-vau-den-dag, waar- egen ue Raus van Rome zijn syllaous slinger de, waarvoor de Nederlaudsche Bisschoppen met nun beroemd geworden mandement de katholie ken te wapen riepen, waarvoor de geloovig- protestanten omstreeks 1860 onder leiding van ilen genialen Groen van Prinsterer als één man opstonden en later zells hun kerkelijke alge keerdheid liet zwijgen oplegden, om met de eens gehate papen gezamenlijk het hoogsle goed te redden: de ziel van het kind te benouden voor Gliristus. Het zal voor het tegenwoordige én hel loe- noinstige Itooinsche geslacht, dat in iedere pa rochie zijn eigen school met patronaat vindt en straks zelfs geen otter meer voor de bijzondere school behoeit te brengen, niet gemakkelijk zijn net geweldige probleem le beselten, waarvoor iij zich zagen gesteld, die den strijd voor de gelijkberechting der bijzondere schooi onderna men. Met het ten val brengen der alteen zalig makende leer vau de openbare school zouuen zij ook het liberalisme den doodsteek toebren gen. Want onloochenbaar wijst de geschiedenis ueze lijn aan: naar mate iu de wetten van 1878, 1385, 1889 en 1901 de bijzondere school meer icrrein wint, in die mate verliest hel politieke en sociale liberalisme aan macht cn invloed. Op dezen dag past dus eeu woord van eer biedige hulde aan de mannen en vrouwen die in het openbaar, maar meer nog aan hen, die ui stilte geleden en gestreden hebben om een zege te behalen, waarvan ons thans de vruch ten in den schoot vallen. Maar ook een woord van waarschuwing tot het levend geslacht: In de Gius van Maart 1905 schreef een vrij zinnig man met zeldzaam brecden blik, dr. D. Bos, 'n artikel, waarin bij 'n onbekrompen gel- dclijken steun voor hét hijzonder onderwijs be pleitte, mils de deugdehjkueid van liet ouder wijs was gewaarborgd. Dit laatste achtte hij .de onmisbare voorwaarde, „om een volk als het onze, met zijn sterk doorgezettee splitsing in godsdienstige en zedelijke overtuigingen, zijn gevoel van zeilstandigheid in beoordeelmg van zedelijke en daardoor ook van opvoedkundige beginselen, le brengen, lot de meest krachtige ontwikkeling van zijn onderwijs en daardoor van zich zelf." Moge ook dat na een halve eeuw een his- torisclie waarheid zijn geworden, - dat de vrije ontwikkeling van de vrije school het onderwijs lot grooten bloei bracht; maar ook, dat de mannen en vrouwen, welke de vrije school in Je komende jaren zal vormen, ondanks het wegnemen van den prikkel, die onze voorva deren hadden in hun ontworsteling aan de on derdrukking, hecht en trouw aau de beproef de christehjke beginselen vasthielden. VERLANGENS. De „Maasbode" bespreekt iu een artikel „Desiaeiata" (verlangens) bet einde van u-en schoolstrijd zonder, naar zij zegt, voorbij te zien, dat deze strijd weer kan herleven, intusschien komt titans voor üe it. K. partij die tijd „om baar voile aan- uaebt te soblenken aan groote vraagstuk ken, die in bet itoomscLq: leven aan de orde zijn gesteld." JBedoeid worden eco nomische problemen, zoowel als een zui ver geestelijk belang: de missiën, „Wij meenen nu reeds te mogen vast stellen,* dat door de belangstelling in (je missie ons Boomsche volk ook meer .de aandacht zal gaan schleuken aan de koloniën, en aan moeilijk een andere conclusie zal kunnen aanvaarden dan deze: dat wij tegenover onze koloniën een plichtsverzuim hebben gepleegd, dat met voortvarendheid moet wórden- vereffend. Zoo zal de njissie-actie, als een zijde- lingsch maar hteiizaam gevolg, bij ons volii de noodzakelijkheid eener KatiiD- tiek-ko.oniate s„aatnunae bepleiten, ter wijl binnen kor re r of langer tijd Lij onze pai tij zal woruen aangeklopt, om scher pe en aiuOcnda ïormuioeriüg onzer kolo niale desiderata,' Tenslotte uit het blad nog een verlan geil van eenigszins anderen aard. over lal van ernsaigo vragen van gemeentepoli tiek beerschb binnen do party veel ver schil van mcening (sociale taak der ge meente; vernouaing tusschian pariLiilicre eu gemeentelijke iiöfuaaigheid; geuieeiitio- ëetijko beur ij ven en diensten). „Nu zouden wij niet gaarne wenschen, dat b&treliende deze problemen een wet van Menen en Eerzen zou worden al'ge- kondigd, maar toch Schijnen' de titans bestaande prugtams niet voldoende a.s leiauiaad te kunnen'aioiien. wy vieezon wel, oat dergelijke vraagstukken niet zóo do aainhiCnt trekken van ons iioom- seiie votk uan de twee eerstgenoemde, ooch de poliiinke oms.aiuiightpden dwin gen ons, ze onnej1 de ougen te zien. Be ereureoige vertogen«oumi0i.,g deed ook uaui, waai' onio ptaarScbjae puijticke invloon van -weiujg DoteekOuis was, on ze getalsterkte en-dnze maent, doch daar- aoor tevens de verantwoordelijkheid on zer haauSiractios .toenemen, nu uie j.oli- lieko maent kunnen wij niet ten volle teii bate van het' algemeen aauwondien, zoolang wij aarzelend eu weiieloiid de schrouen zetten op don weg der commu nale politiek. Wij wihen ons natuurlijk met deze op merkingen niet stollen in üe plaats der polilickè ieiuuig van onze partij, doch wy nebben vooiai ue aa.ndaoi p willen vestigen op belangrijke vraagstukken üie <1 oor doze ietaing- binnen korter of laugier tijd aan de orde zullen moeten wuru;on' gesteld. VAN BBN GENEESHEER. Criticaster schrijlt in „de Residentiebode"; „De Nederlandsche pers hield een twee- daagseii congres te Rotterdam. Vvijl zeiis journalisten met van woorden alleen kun nen leven, lieuoen ze in die dagen ook wat meer materieels gegeten. Bn zooals te doen gebruiKehjk is onuer beleefde men- schen ais te Rotterdam, werden üe pen- nemannen er feestelijk ontvangen. Be staa recipieerde m 't stadhuis, waar verver- scningeu werden aangeboden en de liol- lanü-Amerika-Lijn ontving hen aan boord en bood een umer aan. Men zal begrijpets dat, als een henaaan als de H.-A.-Lyn ïen, doet, het ook m ue puntjes is. Het diner was daa ook vorstelijk. Bit alles is nu niet naar den zin van het socialistische oaguiau „Het Volk." Al dat kapitalistisen gedoe van goed eten en drinken in deftige lokaliteiten, 't is heeleinaal niet socialistisch vraag het maar aan ivleerekoper of Wijnkoop en daarom trekt het blad van leer tegen die verderfelijke bourgeoisie -onder üe pers- menschen, die zulke groote kapitalisten als de s'cheepvaartmagnaten naar de oogen zien Eilieve, hooren onder hen ook de re dactieleden van „Het Volk." die zoo knus jes meegenoten van de goede gaven, die op het Rotterdamsche stadhuis werden aangeboden Weineen, dat ging immers van üe gemeenschap en wijl liet socialisme alles aan de gemeenschap wil brengen Toch dronken de heeren daar ten koste vanook de kleine beurzen, terwyi op de boot.... Maar laat ik het dan alleen over de boot hebben. Under degenen, die daar goede sier maakten, die daar de „scheepvaart baronnen' te voet vielen!) en liun onaf hankelijkheid veil haddenwas ook wie zou net vermoeden!was ook. de directeur van „Het Volk." Tableau. ik maak er dezen keer absoluut geen verwijt van. Men kan twisten over den vorm, waarin deze fcesteiijkneid tot stand kwam, maar overigens kon de pers ge rusteiyk ueze beleetdheid accepteeren Maar als men er bezwaar tegen heeit, zooals liet „Volk", hetwelk niet met oe iari- zeeërs en schriitgctceruen zoo staat het blad blijkbaar tegenover de hoogst verdienstelijke kottcruamsche reeders wil laten eten, aan' is liet toch allermis seiijkst zeli daarmee aan te zitten en van ue ïynigheden te genieten. Het ouüe woorü; ineaice cura te ipsum; üokter-, genees jc zelf, is ook iner weer op het „Volk" van toe passing. Gelijk trouwens op ongeveer alles wat het blau schrijft." UL InijitiWiiKiÜtttoü fAKiPiti. Het Engelsche Ministerie van Arbeid heeft eenige cijters gepubliceerd omtrent de werkloos heid, ontstaan iengevolge van de staking dér mijnwerkers. Tot en met '21 October j.l. werden ai verschillende fabrieken ontslagen 50 803 werk lieden. Van deze waren 28.535 nelrokken bij de yzer- en staalindustrie, 6295 bij machine- en scheepsbouw, 8473 hij de textielnijverheid en 7500 in andere bedrijven, liet aantal werklieden ontslagen door vermindering van personeel be droeg 102.062, waarvan 67.056 vau de ijzer- cn staalindustrie, 22.141 bij machine- en scheeps bouw, 2115 bij de textielnijverheid eu 10.350 iu andere bedrijven. Het aantal werklieden, arbei dende gedurende minder uren bedroeg 89.366 Sedert zijn die cijfers uitleraard nog belangrijk gestegen. Een goed toeken bij de onderhandelingen tusschen regeering en mijnwerkers-leiders is, dal laatstgenoemden erkennen^ dat de productie vermeerderd dient te worden. Volgens den parle mentairen medewerker der „Times" wordt de inhoud der regeerings-voorstellen geheim geliou den, doch algemeen wordt blijkbaar aangenomen, dat beide partijen in hun eischén ietwat heb ben toegegeven. De regeering, dus heet het, is bereid dadelijk loonsverhooging toe le staan in eén of anderen vorm, in verhouding lot de steenkool-productie. De mijnwerkers-leiders van hun kant schijnen bereid hun cisch om beslist twee shillings tc krijgen te laten vallen en te zuilen toestemmen dat een loonsverhooging, nu gegeven, binnen korten lijd herzien zal worden in verband met de productie en de kosten voor levensonderhoud. Ook wordt beweerd, dat de mijneigenaars nieuwe machinerieën zullen moe ten geven, waar die noodig blijken; dat mijn- eomité's zullen worden gevormd uit de mijneige naren en mijnwerkers om uit den weg te rui men datgene wat vermeerdering der productie in den weg staat en dat een nieuw stelsel om de loonen te regelen zal worden in het leven ge roepen. Bovendien zou overwogen worden in verband met de winsten uit de industrie ge maakt cn de kosten van levensonderhoud in te stellen een nationalen loonraad. Terwijl beide partijen blijkbaar niets liever wenschen dan lol een schikking le komen, be staat er onder de leiders der mijnwerkers zeiven cenige l wij lei of de mijnwerkers zullen willen aanvaarden eenigc regeling, die geen dadelijke loonsverhooging insluit, Hel federatie-bestuur der mijnwerkers besprak Maandagavond de resultaten van liet onderhoud dat de ieidors met Lloyd George hadden gehad en gingen uiteen lot gisterenoélilend negen uur. Hodges heeft verklaard, dat tot heden niets is geschied, hetwelk aau do voortzetting der be sprekingen met de regeering in den weg zou kun nen staan. Het uitvoerend bestuur vau de mijnwerkers heelt toegestemd in het heropenen van de offi- cioeie onderhandelingen met de 'regcering. DE TÜESLiND IN 1EKLAND. tnanciecle moeilijkheden. Volgens den Dublin-correspondent vau de „Times" wordt van Dublin Castte gemeld, dat door hel krachtdadig optreden vau politic en militairen eeu aantal lerscne republikeiiisclie lei ders in ernstige tinaneieele moeilijkheden ver keert en hun gezinnen alliankelijk zijn van de republikeitische tonuscn. De liuancieeic nood der 3iun Eeiners schijnt groot te zijn. in een, cenige weken geleden, in het huis van Jotm D'üonncll, kapitein der (Jueenslowu-conipagnie, gevonden schrijven, dat gericht was aan den nu ovoiieden lord-mayor van Gork, wordt vermeld dat de kas der Sinn Eeiners er door den nood- zakclylien onderstand van velen, berooid begint ait tc zien. Uit Amerika werd zéér weinig .geld ontvangen en men tracht geld bijeen le brengen, uoor concerten, whistwedstrijden e.d. üe dood van Mc. Swiney. Het overlijden van den Lord-mayor van Cork, na precies 73 dagen, 12 uren en 40 minuten van uoiigerstaking, heeft in Cork groote verslugen- gewekt. Tat van personen zijn van Dublin en cork naar Engeland overgestoken oui den uitvaartdienst bij le nonen, die in de St. George- xalhcdraal te Southwark (LondenJ zal worden gt-houden. ilet is vrijwel zeker dat hel stoilelijk overschot van Mc. Swiney naar Ierland zal wor den overgebracht om daar te worden begraven. Volgens een door Dublin Castle bekend gemaak- ic verklaring zullen er bij de begrateuis geen beperkende maatregelen worden gelroUën. üe stoet zal evenwel door een krachtige troepen macht worden vergezeld. Aangaande de laatste oogenblikken van den Lord-mayor wordt nog gemeld, dat de broeder jVan Mc, Swiney cn vader Dominicus, de geeste lijke, den geheelen Zondagnacht iu de gevangenis zijn gebleven. Om vijf uur 's ochtends verzocht de gevangenisdokter den geestelijke aan liet sleribed te verschijnen. Mc. Swiney lag roerloos op' zijn bed, volkomen buiten bewustzijn, doch de oogen open. De dokter gaf hem een inspuiting die echter geen uitwerking had. Eenige oogenblifiken later stierf de Lord- mayor, terwijl de geestelijke en de broeder van Mc. Swiney in het lerseh den rozenkrans baden. Üe moordaanslagen. Bij do bespreking der sdie toestanden in net Lagerhuis heelt de minister v,oor Irland, oir Hautar Greenwood, verklaard dat, niettegen staande de jongste gewelddaden, de politiek der regeering succes had. Het aantal gewelddaden uam belangryk af. Het gaat nu tusschen de moordenaars van het republikeinsche leger cn de Britsche regeering. Drie Iersche politiebeambten zijn gisteren in Galtvay doodgeschoten, toen een patrouille vau een sergeant en negen manschappen door gewa pende mannen in een hinderlaag werd gelokt. DE DUITSCHE HOUGESCHOOL VOOR POLITIEK. Te Berlijn is de universiteit voor politiek dus met eenige plechtigheid geopend, zooals door ons reeds is vermeld. De president van het bestuur, de gewezen minister Drews, heelt in zijn openingsrede gc-

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Ons Blad : katholiek nieuwsblad voor N-H | 1920 | | pagina 1