R-K. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND
I
DE ERFENIS.
Parlementaire Kronies*
BUITENLAND
Ijo259
Vrijdag 5 November 1920
13e Jaargang
ABONNEMENTSPRIJS:
PER KWARTAAL i !2.—FRANCO PER POST
MET
ADVERTENTIEPRIJS:
De Haagsche Past.
FEUILLETON.
BLAD
KWARTAAL i 12. fkancvJ ijck fusi 12.50 rx TJ r, p AI KM A AR ADMINISTRATIE 433.
geïllustreerd zondagsblad i o.50 HoooER. üureau HUT ALIUIAAK. 1 eleroon REUAcite «33.
Verschijnt dagelijks.
VAN 1-5 REGELS f 1.25; ELKE REGEL MEER f 0.25
RECLAMES PER REGEL f 0.75; RUBRIEK .VRAAG EN
AANBOD" BIJ VOORUITBETALING PER PLAATSING f0.ó3
Aan alle abonné's wordt op aanvraag gratis eon polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van t 500.—, f 400.-, f 200—, f 100—, f 60 f 35.—, f 15.-.
Geen nouaföciie Kost
Onvermoeid gaal Paler Sloks, de sloere wer-
Vr, voorl, met bewijs op bewijs te leveren van
ie waarheid van bovenstaand opschrift.
Thans toont hij met de stukken in de hand in
te „Volksmissionaris" aan, dut de „Haagsche
ost" ook gevaarlijk is voo1' het geloot der
ïzers.
Hij schrijft:
Ongeioovige en der Kerk vijandige schrijvers
- hierin trouw nagepraaf door zevende- en
Sende-rangsgeleerden in neutrale kranten en tijd-
rhriHeil beweren gaarne, dat geheel onze
roomsche fecsteyclus, heel ons kerkelijk feest
uur, niets anders is dan de oude Feestkring
Onzer heidenschc voorouders.
Volgens hen zouden nagenoeg al de feeder
uer Katholieke Kerk en hare gebruiken eenvou-
Ug or.lleend zijn aan liet heidendom, maar ver-
christeiijkt, cn, zooals men liet noemt „verker-
vtend."
Na den boozen toeleg van deze opvatting ont-
«askerd te hebben, vervolgt Pater Sloks aldus:
Daarom is ook geheel vulsch deze algemeene
'telling: De christelijke feesten oiitleenen hun
oorsprong aan de afgodische feesten onzer
keidensche voorouders. Die leesten immers vin
den hun verklaring en grond in de historische
feilen, welke op die dagen herdacht worden. Wel
mag en moet toegegeven worden en jjaar is
ook hoegenaamd niets legen dat ecnige met
die feesten verbonden gebruiken ontleend wer
den aan die ouue feesten der heidenen. Intus-
schen wachte men zicii ook hier voor overdrij
ving. Want verschillende gebruiken, tot den
roomsclien eeredienst bchoorend of nog lieer
schend in het volksleven, zijn oorsprokelijk
zuiver christelijk en hebben met het heidendom
niets gemeen, zoodat men ook hier voorzichtig
zij met de bewering: dit of dat gebruik is door
de Kerk overgenomen ter vervanging en kerste
ning van dit of dat gebruik in-het heidendom.
Geheel in strijd met deze gezond wetenschap
pelijke opvatting, tracht ook „De Haagsche Post"
den eerbied barer lezers cn lezeressen voor de
christelijke feesten langzaam maar zeker te ont
stelen, door de quasiwetensc'ja|ip£lijke_Bujze die
feesten voor le stellen als niets meer dan ver
vormingen van feesten uil het heidendom.
En Pater Stoks, die al de nummers van „De
Haagsche Post" bewaarde en volgde, verklaart
dan over de talrijke beschouwingen, welke hij
tot dusverre in „De Haagsche Post" ontmoette
over het Kerst-, het Paasch-, Pinksterfeest en
dergelijke, dat zij èn voor een erustig weten-
schapsmensch èn vooral voor' een ernstig Chris
ten eenvoudig bar-stuitend waren, om de wufte,
lichtzinnige wijze, waarop al die feesten telkens
worden verlangd tot een heidenschen oorsprong
Ziehier zoo gaat hij voort een voorbeeld
ontleend aan een artikel: „Pasehen of Lente
feest" uil het nummer van 30 Maart 1018. Dil
staaltje geeft ons meteen al een wrangen voor
smaak van de verbluffend-oppëry-lakkige wijze
waarop „De Haagsche Post" zulke onderwerpen
durft behandelen.
„De christelijke feestdagen" zoo lazen wij
daar in den aanhef „zijn ouder dan hel
Christendom. Zij werden lang voor onze jaartel
ling gevierd, zij het onder anderen naam en met
andere beleekenis Een overtuigend voorbeeld
hiervan geeft het Lentefeest der Ouden, dat later
door de Christelijke Kerk geannexeerd werd door
het in overeenstemming te brengen met haar
teer."
Ziedaar al, op de vraag omtrent den oorsprong
der christelijke feesten, boudweg het gewone
onverantwoordelijke antwoord der ongeioovige
wetenschap. De christelijke feesten zijn ontstaan
uit het heidendom.
Uit een Pinksterartikel met hel weinig verhef
fend opschrift: „Luilak en Pinksterbloem" ont-
leenen wij dezen voor overtuigde Christenen
zeker stuitenden aanhef:
„Evenais Kerstmis cn Paschen is ook Pinkste
ren een oud feest, dat, gelijk de twee er aan
,'oorafgaande-christelijko feesten, wortelt in het
oude Heidendom."
De groote beleekenis ook van dit feest ligt
voor den modernen heiden van „De Haagsche
Post" alweer enkel „in de ovcrwinnnig van den
zomer op den winter, die dan volkomen is."
„Als de Kerstklokken luiden," zoo heet de veel-
"erwarmd door de weldadige, zalige vreugde
van den heiligen Kestnacht.
titel alleen reeds voelt het roomsche hart zich
nummer van 23 December 1916,'en bij dien
Doch hoe droef ontnuchterd, hoe pijnlijk ge
kwetst, moest een oprecht Katholiek zich ge
voeld hebben, als hij daar in „De Haagsche
Post" zoo stuitende zinnen lezen woest als deze.
„Als de kerstklokken luiden, dan denkt de
Christen aan het verie Bethlehem en aan de
kribbe in een stal en het kerstieest is voor hem
het feest bij uitnemendheid. Maar dat was het
ook reeds lang vóór de Man geboren was, wiens
leer eenmaal de wereld zou vervullen."
Ziedaar, hoe hartvéHiefi'end(l?) „De Haagsche
Post" spreekt over liet geboortefeest van onzen
goddeiijken en aanbiddenswaardige Verlosser en
Heer Jezus Christus, wien zij ook elders (num
mer van 14 April 1917) geen hoogeren litel waar
dig keurt dan: „man uit Palestina".
En met blijkbare voorliefde voor het heiden
sche Joel-feest wordt ook onze heerlijke Kerst
viering geprofaneerd, verlaagd en vernederd to;
een soort van roomschen Ersatz voor liet hei
densehe feest „ter viering van de overwinning
van het licht over de duisternis."
Is het onze schuld, dat zich door de lezinu
dezer feestbeschouvvingen bij ons de overtuiging
vestigde, dat de eerbied der redacteurs van „De
Haagsche Post" voor den Godmensch Jezu-
Christus niet veel hooger reikt dan die voor di
heidenschc afgoden onzer Gcrmaansche vooi
ouders? Zoo stellen zij Hem op z'n zacht gespro
ken op ééne lijn met VVodan en Freya, en wee
moedig denken we hierbij aan de grievende vei
gelijking der Joden van Christus met Barrabas.
Alleen dit afschuwelijk bedrijf moest voor Ka
thoiieken genoeg zijn om de gegrondheid in I
zien van deze leus, die we onder onze geloof-
genooten gaarne zoo wijd mogelijk versprei,
zagen:
„De Haagsche Post" Geen roomsche kost
Ten slotte geeft Pater Stoks als overtuigen,
bewijs van zijn welgemeende waarschuwing di
brutaal staaltje, ontleend aan het' nummer va-
24 Mei 1919.
Daarin wijdde het blad een ergerlijke en bar
sluitende beschouwing aan de „Hemelvaarts
dag."
De historische werkelijkheid van Christus' op
standing wordt hier sluw-tendentieus ontkend
en het geloof aan het feit der hemelvaart vai
Jezus op heillooze wijze ondergraven.
Evenals volgens de verbeelding der Hoed
dhisten de Móester van het Boeddhisme tei
hemel steeg, en evenals volgens de sage do
Romeinen Romulus en Caesar ten hemel werdc-
opgenomen, zoo aldus insinueert „De Haag
sche Post" in dit geheele stuk en leert zij oo
herhaalde malen uitdrukkelijk zoo heeft oof
'iet Christendom in den natuurlijken drang on
zijn bewonderden Stichter voor zich te behou
den, Christus' hemelvaart uitgedacht, uitgeven
dea.
M.a.w. volgens de brave „Haagsche Post," dii
vele Roomsche lezers cn lezeressen toch maar
als hun geliefkoosd blad blijven volgen, is
Christus' hemelvaart een louter verzinsel, eei
illusie, een begoocheling, geboren uit de psycho
logische wet: „Te gelooven aan de onherroepe
lijke verdwijning van dat, wat men vereerde en
liefhad de mensch kan het niet".
En dan zijn er nog altoos Christenen en Room
schen, die maar nooit het verderfelijke kunnen
of willen inzien van dergelijk zoogenaamd neu
traal geschrijf.
Moeien dan zulke kernwaarheden van ons
heilig en dierbaar geloof eerst met de plompste
brutaal-duidelijke woorden onlkend en bestreden
worden, zooals bijv. Leo Lauer, de redacteur van
„De Revue der Sporten," dat voor twee jaar
deed, vooraleer men inziet, dat zulke neutrale
lectuur niet deugt?
Wij hopen van onze lezers beter, en verwach
ten en veronderstellen, dat zij na deze uiteenzet
ting van hetgeen „De Haagsche Post" harent
lezers en lezeressen zoo al le genieten gaf naar
aanleiding der christelijke feestdagen, van heeler j
hart zullen instemmen met onze welgemeende I
waarschuwing: „De Haagsche Post" Geen
roomsche kost.
Met waardeering en instemming dit alles opne
mend, spreken wij reeds nu den wensch uit, dal
Pater Sloks ondanks de hooge prijzen van pa
pier en drukkersloonen er in moge slagen een
betrekkelijk goedkoope, brochure weder de
wereld in te zenden onder den gelukkig gevon
den titel: „De Haagsche Post" geen roomsche
kost.
VERRUIMING VAN HET GEMEENTELIJK
BELASTINGGEBIED.
Aan de strekking van het regeeringsontwerp:
zakelijke belastingheffing door de gemeenten op
tiet bedrijf, waardoor Dijv. tal van fabrieken
zullen getroffen worden, is een sterke uitbrei
ding gegeven door de aanneming van het amen-
Jenient-J. ter Laan. Door dit amendement van
den socialislisctien at'gevalfuigdc, zal bovenge
noemde belastheffing- zich ook kunnen uit
strekken over de eigenaars van winkels en kan
toren. Natuurlijk zullen de gemeenten, die er
nagenoeg allen financieel buitengewoon slecht
voorstaan, van deze bun toegestane belasting*
verruiming gebruik maken. Hel amendement
behaalde 'n groot aantal stemmen: 54 tegen 24
De stemming was zeer gemengd. Een deel der
rechterzijde verklaarde zicli tegen het advies
van den minister van Financiën, voor het voor
tel van den indiener.
De beleekenis van de aanneming van dil
amendement zij hier in 't kort, door een voor
beeld uiteengezet
Nemen wij e bekende winkelzaak de -Bijen
korf te Amsterdam. Deze.zal voorlaan aan een
gemeentelijke belasting - kunnen onderworpen
worden op haar personeel, in dier voege, dat
zij voor eiken „arbeider"' in haar dienst f 12
leeft te betalen. Heelt zoo'n zaak of kantoor
9 personen in dienst, dan is zij van de zakelijke
.clasling vrijgesteld; hee.f ze er lü. dan betaalt
-e, wanneer de genuente het maximum als
grondslag aanneemt, 10 X f 12 f 120. Wel
.ad de Regeering een wijziging aangebracht,
waardoor de belasting pas bij den tienden ar-
jeider zou ingaan en derhalve in werkelijkheid
negen van het totale cijfer der werknemers
werd afgetrokken, maar die wijziging is weer
geschrapt, door het daar tegen gerichte amen-
ement-Van Beresleyn, dat met 49 tegen 28
ilemmen werd aangenomen.
Men bedenke verder, dat ook publickrcclite-
ijke lichamen in deze belasting kunnen aange
slagen worden. Dit is o.m. het geval met' de
postkantoren, waarin immers een bedrijf wordt
uitgeoefend. De heer J. ter Laan achtte dit zoo
waar een fortuintje van belangl
Het gestelde minimum van 10 „arbeiders"
moet echter bereikt zijn. De vlieger dien de hoe
ren Ter Laan en Van den Tempel in liet lucht
ruim trachten te brengen, om het getal van 10
:ot 5 te verminderen ging niet op. Hun voor
tel werd met 46 legen 32 stemmen verworpen.
Een tweede belangrijk amendement was dat
van den chrislclijk-hislorischen afgevaardigde
en financieele specialiteit, den heer De Geer. De
ze wenschte de allerhoogste inkouiens althans
voor buitengewoon zware heffingen te bewaren,
maar niet minder de lagere inkomens, die door
de gemeenten dikwijls zeer zwaar belast wor
den. Daarom diende hij een tweeledig amende
ment in, waarvan de eerste helft hierop neer
komt, dat in geen geval van eenige toeneming
van het belaitbaar inkomen een hooger per
centage mag worden geheven dan van diezelfde
toeneming in de rijksinkomslenbelasting gehe
ven wordt, vermeerderd met tien. De beleekenis
hiervan is, dat van de allerhoogste inkomens
circa 25 pet. aan gemeentelijke inkomstenbelas
ting zou kunnen worden geheven (het rijk im
mers heft 15 pet. van de hoogste toenemingen)
en dat in theorie (de heer De Geer stelt zich
de praclijk heel anders voor) ook bij de lagere
inkomens door de gemeente circa tien gulden
op de 100 meer zou kunnen worden geheven
dan het rijk krachtens de rijksinkomslenbelas
ting opeiscliL
Het tweede amendement-De Geer bestond in
de verhooging van de rijksuilkeering aan de
gemeenten in nauw verband met de totale op
brengst der gemeentelijke inkomstenbelastingen.
Dit amendement werd verworpen met 46 tegen
30 stemmen. Voorstemmers waren de linkerzij
de behalve de hoeren Van Rappard, Braat cn'
Teenslra, de voorsteller van het amendement en
mr. Van de Laar; legen stemden de Rechterzij
de (behalve de heeren De Geer en Van de Laar)
'de heer A. P. Staalman en de genoemde drie
linksche leden die in meerdere of mindere mate
als afgevaardigden van het platteland kunnen
beschouwd worden.
Het eerste amendement-De Geer werd daar
op door den voorsteller ingetrokken.
J)E STAKES DER ENGELSCHE
LililüWÈhKERS.
Den mijnwerkers is door het federatie-be
stuur aangeraden heden het werk te hervatten of
zoo spoedig mogelijk, en in sommige mijndistric-
ten is men reed? gisterochtend weder aan dei
arbeid gegaan. Er is slechts gestemd dooi
ongeveer 75 pCt. van de leden der federatie
Zestien vande twintig mijndistricten gaven een
meerderheid voor „vrede", doch de meerderhe
den die tégen aannemen der voorstellen waren
in Lancashire en Zuid-Wales waren reeds meer
dan voldoende om de meerderheid der genoem
de zestien districten le niet te doen. Volgens de
„Daily Herald" werden Woensdagavond in som-
mige districten maatregelen genomen tot hei-
vatten van den arbeid, doch het kan niet ver
war t worden, dat alles vóór Maandag e.k
weder aan den arbeid zal zijn. Men meent dal
heide partijen dadelijk zullen beginnen met he'
instellen van comité's in verband met de pro
ductie der mijnen en om te bespreken een blij
vend schema voor het regelen van loonen en
winsten.
In een draadloos telegram uit Horsea wordt
nog opgemerkt, dat in zestien van de twintig
afdeelingen van den mijnwerkersbond er een
meerderheid voor de schikking was. Het wai
voornamelijk de stemming in Lancashire en
Cheshire die den uitslag tegen do schikking deed
keeren.
Van beteekenis is ook, dat er zooveel stern
onthoudingen zijn. Bij een totaal ledental vnn
930000 werden slechts 684,549 stemmen uit
gebracht.
DE TOESTAND IN IERLAND.
De inspecteur-generaal der ft. I. C.
afgetreden.
De inspecteur-generaal van de Royal Irish
Constabulary heeft zijn ontslag genomen. Vol
gens de „Daily Mail" is deze ontslagneming te
w ij ten aan zijn afkeuring van het ongediscipli
neerde optreden en de vernielingen van eigen
dommen door de gewapende macht der kroon.
Meer gewelddaden.
Opnieuw zijn drie politiemannen in Ierland
vennoord en er hebben weer daden van weer
wraak plaats gehad.
De begrafenis van Mc. Swiney.
De regeering is Maandag in het Lagerhuis ge
ïnterpelleerd over tiaar verbod, om het stoffe
lijk overschot van den Lord-Mayor van Cork
naar Dublin over te brengen. De minister voor
Ierland, Sir Hamar Greenwood antwoordde, dal
het oorspronkelijke plan Whs geweest, om de fa
milieleden toe te staan te doen wat zij wilden
met het stoffelijk overschot, doch den middag
van den dag der begratenis kwamen er dringen
de berichten, dat hél leven van onschuldige men-
schen in gevaar zou worden gebracht, als het
lijk naar Dublin werd overgebracht en door
Sinn Fein-ieiders gebezigd werd, zooals het plan
was, voor een groote poliliekc demonstratie.
DE GEHEIMZINNIGE BOLSJEWIEK.
De geheimzinnige bolsjewiek, die onlangs te
Londen werd aangehouden, werd Dinsdag lot
zes maanden gevangenisstraf met dwangarbeid
veroorueeid. Zijn naam is Veltheim en hij is
een Tin. Hij werd gearresteerd loon hij het
huis vau hel communistische parlementslid
L'Eslrange Malone verliet en in zijn hezit wer-
uen een aantal brieven aan bekende bolsjewie
ken gevonden, o.a. een van Sylvia Paiiaiiurst
aan „waarde kameraad Lenin".
Dinsdag, hij de voortzetting dezer zaak voor
den politierechter in Bow-street, werd nog inc-
dedeeling gedaan van 'ii tweeden brief van Syl
via Pankhuist aan een bekend Russisch revo
lutionair, waarin o.a. stond, dat dc communis
tische partij niet groot en intelligent genoeg
was om uiuiit te slaan uil den toestand. Verder
werd erin aangekondigd dat er een coinmunis-
lische raad van actie zou worden opgericht, dat
je hrieischrijtsler met kolonel Maioue gespro
ken had, die in het bestuur zit van dc British
.socialist Party, „welke stappen heelt gedaan,
om ons op le nemen". Verder vertelde juurouw
Pankhuist, dal, naar gezegd werd, haar een
om van 3522 pond was heioofd van de derde
internationale iu Moskou. Voorts, dal er zes
pond per week was uitgegeven voor liet be
waken der havens gedurende zes maanden en
jenzchde bedrag voor de organisatie van hel
werk ouder liet leger, terv^jl er 10 pond per
week was uitgegeven voor onwettige kcs.eloos
erspreide geschriften.
Under de papieren van den beschuldigde wa»
ook eon brief in cijierschrilt gevonden, die ont
cijferd was en heirekking had op het verkrijgen
.an meer geld voor de propaganda.
Uok was er een hanuleiding gevonden voor
officieren van het „Britsclie roode leger". Er
waren voorts nog andere stukken met aanwij
zingen voor de verdediging van een fabriek, van
een kolenmijn, voor het iu bezit nemen van een
jank, een postkantoor en de telefoon.
Nog weer een ander stuk toonde, dat er in
lOtani een soul van 2185 pond uitgegeven was
voor vuurwapenen, machinegeweren, bommen
enz. Dan was er ook nog een stuk gevonden,
getiteld: „Uns werk onder de marine", aange
vende welke maatregelen moesten genomen
worden om de matrozen tot de revolutionaire
lenkbeelden te hekeeren.
Het jiarlementslid Malone werd als getuige
gehoord in weerwil van zijn bewering, dat de
rechtbank niet het recht had hem te dagvaar
den zonder vergunning van het Lagerhuis. De
aeer Malone beweerde, niets van den beklaagde
af te weten en ook niet te weten, dat deze ia
zijn woning had verblijf gehouden den nacht
vóór zijn arrestatie. Hij sprak n.l. dien avond
le Nelson in Lancashire en gaf voor niet te
weten, dat Veltheim te zijnen huize had over
nacht. Uok zeide hij, niet le weten, dat een
vrouw, die in gezelschap van den beklaagde
was aangetroffen, toen deze gearresteerd werd,
dien nacht in zijn woning had vertoeft. Hij had
die vrouw echter wei eens op een vergadering
ontmoet. Desgevraagd zeide de heer Malone, dal
hij geen reden had le gelooven, dal liet tweetal
ie zijnen huize had overnacht, doch hij had ei
niet naar geinformeerd. Hij vond het niets bui
tengewoons, dat men die heiden 's ochtends uit
zijn huis had zien komen. Menschen van iedere
nationaliteit en godsdienst komen dag en nacht
bij hem voor zaken, omdat hij hen meer helpt
dan andere parlementsleden.
De beklaagde las een lange verklaring voor,
waarin hij uiteenzette, dat hij een revolutionair
was en dat derhalve, wat hij gedaan had, ge
schied was vo«r de rewolulionnaire zaak.
Behalve tol gevangenisstraf werd hij ook'tot
verbanning veroordeeld.
DE 11-NUVEMBER-HERDENKING.
Naar een draadloos bericht uit Parijs meldt
zal in elk der liegen gebieden, waar dc hellig-
sto gevechten zijn geleverd, het lijk van een
Fransch soldaat, doch wiens persoonlijke iden-
diteit niet kan worden vastgesteld, worden opge
graven. De negen lijken zullen in eikenhouten
kisten naar de citadel van Verdun worden ver-
16.
Daae had volstrekt gaen haast, wees
zijn gast nu ©ens oip een fraaie bloem
plant, dan weer op een schoongavorm-
dien -boom en dnong er zelfs op aan,
dat hij een oogenbLik ©en kijkje zou ne
men in een fraai prieel, dat midden in
de struiken door schoon© klimplanten
werd gevormd.
Het pad was zeef smal en door strui
ken en boomen g ■lieel overgroeid, zoodat
jer volstrekt niets van de omgeving te zien
zien waa en do graaf niet kon nagaan,
of deze weg meer rechtuit naar Parma
liep, dan de groote rijweg.
Het gesprek wild© n iet goed meer vlot-
tende graaf was met zijn gedachten
aanhoudend bijl zjjn vader en bij' het ge
vaar, dat hij. zelf hier in dit land van
moovertf liep, de markies scheen aanhou
dend naar iet3 te luisteren en trachtte
rUk-ens met zijin oog door heit bosch heen
ts dringen. Opeens ging liet kronkelende
l|*ad ovier in eau rechten breeden zandweg
iWaaima een eind verder, «en bedelaar zat;
„Het wordt tijd voor mij", zei do- mar
kies, „dat ik naar huis ga, ik heb nog oen
en ander in orde te brengen voor de reis,
di© ik wilde ondernemen; u kunt van
mijn park gebruik maken om te wandelen,
zoo dikwijls ais u maar wil. En mijn doch
ter zal u ook gaarne telkens o-p het kasteel
ontvangen, en wanneer ik ben terugge
keerd.... maar dat zullen we later wel zien:
daar kan v©et g: beur en in dien tijd. Dag
heer graaf, 't ga u wei".
Met deze woorden drukte hij den graaf
d« hand. maakte een buiging en verdween
iu het boechpaadje met haastigen loop.
„Dag heer graaf, 't ga u wel", waren
dat niet dezelfde woorden, die de roover-
hoofdman in 't bosch hem had toege
voegd, toen hij! afscheid nam, en klonken
ze niet geheel gelijk, op denzelfdan toon?
Neen, er was haast geen twijfel meer
mogetijk: deze groote heer, de in Parma
zoo gevierd© marches® Bianchi, was nie
mand anders dan het hoofd der roov,er-
bende," die den omtrek onveilig maakte.
Hat moestzoo zij'n, zeker, nu waren al
lo raadselen verklaard, nu was het duide
lijk, waarom a.lles wat in den „Hertog
van Uorakane" aan tafel werd besproken,
ter oone van de roov-ers kwam; nu was dui
delijk, waarom de hoofdman in het kamp
zijn naam had gekend on d© markies was
geschrokken, toen zijn dochter in haar
eenvoud verried, dat hij van alles op de
hoogte was; nu begreep hij, wat Marietta
had bedoeld met die enveloppe, die zij in
handen van den waard en dgn_ vreemden
heer had g zien en met haar waarschuwing
om voorzichtig bo zijn. Ja, voorzichtig
zijn, dat was noodig, maar was hij niet
reeds te ver gegaan? Zou op dezen weg
misschien ook zijn vader na zijn bezoek
bij1 den markies het bloed suolde hem
als 't ware in de aderen hij was
verloren. Was ©r dan geen redding meer?
Waar wa3 Parma? Hij zag noch hoorde
iiets hier in dit donk-ere woud, dat naar het
scheien boa langer lioe dichter werd en
wonder veel overeenkomst vertoonde met
het bosch der rcovers waar hiji den nacht
had doorgebracht. O, als hij de stad mocht
bereiken, dan zou hij; allereerst een ander
hotel zoeken, want die waard was een
schurk, ©n vervolgens aan de politie alles
mieecfoelen, wat hij' had ontdekt, dan zou
hij, da pasgekomen vreemdeling, dit land
bevrijden van dsn last, die daarop lag en
hoogstwaarschijnlijk zelf ook vinden wat
hij! zocht.
Maar
kpinien.?,
zou hiji ooit bier uit
Op Kot[Bu ai,wfia, aan dea kant van
den weg, zat nog ai-tijd de bedelaar, het
hoofd voorover gebogen, alsof hij sliep,
Ja, die man was zijn eenige redding, dien
aij zo-u vragen, hem den weg te wijzen,
hij zou hem 100 ja 1000 lire bieden,
ats hij hem in Parma bracht.
Ma„. a.s een ijskoude riyling kwam
deze gedachte over hem,, „wanneer de
ze man ook eens een roover was"?
„O G-o-d, he.p mij, Moeder van Barm
hartigheid heb erbamien met mij", zoo
steeg een zucht naar b-oven, tot Hem,
die allen helpt, die op Hem vertrouwen.
Hoe kort dit gebed ook was, al ble
ven de lippen daarbij gesloten, het eer
ste gevolg was toch, dat hij zich get roos!
gevoelde en moedig om op zijn doel
af te gaan: al was het een roover, dan
was hij toch ook toegankelijk' voor een
aanbieding van geld, ja dan vooral.
Met eenige ferme passen naderde hij
den man, die echter nog steeds scheen te
Siapen en den voorbijganger niet scheen
cp te merken, zoodat hij den graaf weer
de gedachte op-kwam om voorbij te gaan.
Maar nauwe,ijks was hij ©en pas verder-,
en had hij den man achter zjjn rug
cf deze sprong op, haalde een do.k on
der zijn mantel vandaan en wi-;de toe
stooltn, toen zijn po.s eeusz.aps door den
graaf werd gegrepen en zoo Kramt.g om
gedraaid, dat hij met een gil den dolk
.n 't z.and liet vallen. Te gelijk viel
ook de mantelkap die zijn hoofd had
oedekt naar beneden, en ontsnapte aan
den graaf op zijn beurt een kreet van
sein ik en verbazing.
De ntan die voor hem stond, was nie
mand anders dan de roover die hem
met zijn knecht den vorigen avond had
gevangen gen-omeu cn het tosg-e.d had be
paald, deze.fde, die teikens zoo geheim
zinnig had gezegd: „Men kan niet alles'
zeggen wat men weet", Dus dat was
ueigetnwat hij bedoelde toen hij had
gekucht bij den naam van hei hole], de
„Hertog van Toskane", maarals een
straal van blijde hoop viel het in 's graven
zieu dan was deze man ook niet zoo
doortrapt, dat hij tot eiken prijs zijn onder
gang zou wiv.en, dan zou hij wel te win
nen zijn.
En oat deze gedachten juist waren, bleek
terstond. „U leunt mij we; loslaten, signore,
want al geeft ge mij den do.k weer in,
handen, ik gebruik hem niet meer. hef
:s lieden de laatste dag, dat ik roover
ben geweest."
1 (Wordt vervolgd.)
