TWEEDE BLAD. Dinsdag 7 December 1920, Ook een strop. ingezonden stukken Landbouw en Veeteelt Rechtszaken Tegenwoordig hoef je je dat niet meer te laten welgevallen. Tegen den 15en van deze maand zeg ik u den#dienst op Verschrikt kijkt mevrouw haar dienst meisje aan. ,je moet behoorlijk zes weken van te vo ren waarschuwen, Mina, je bent hier voor dag en nacht en.. „Dat kan wel wezen, maar 't bevalt mij hier niet langer, dus ik ga En als het u niet aan staat, moet u mij maar door de politie terug laten halen." „Waarom wil je zoo op stel en sprong weg, kind Niemand hier in huis heeft je een stroo- haim in den weg gelegd,, je weet zelf wel, dat. i< bij ons behandeld wordt, zooals je 't lang niet in eiken dienst zult vinder.." E«n spotlachje vertoont zich om den mond v»o het meisje en met de handen op de heu pen plant zij zich tegenover mevrouw. .Wat Ik op deze betrekking tegen heb Kon mome vraag. Te veel om op te noemen Weet u wel, wat het zeggen wil. als je 's- morgens nooit eens uit kunt slapen óók niet na Je vrije avondjes óók niet als je met hoofdpijn wakker wordt U draait u om ze ven uur nog eens om en. u moppert als om halfnegen de kamer nog niet warm is en 't ont bijt niet klaar staat. Denkt u,_ dat ik het pret tig vind, om den vuilen boe! op te redderen, als u "visite hebt gehad Die visite komt toch zeker voor u en niet voor mi] Ik heb er alleen den last maar van en den vuilen boel Ik bedank er voor om standjes af te wachten als ik een beetje lang wegblijf van mijn bood schappen en als u op me te keer gaat, omdat ik op mijn vri^ avonden niet klok halftwaalf op de stoep sta." „Beste meid, je weet zelf heel goed, dat je nooit op tijd thuis bent. Als het uitzonde ringsgevallen waren „Halftwaalf is ook '{pen klok De schouw burgen en bioscopen gajm eerst uit tegen dien tijd en „Voor zoo'n geval zou ik je met genoegen een half uur extra geven als je 't maar van te voren vraagt." „Van te voren vragen Dat kan niet. Mijn beminde denkt er niet aan om al een dag voor uit te zeggen, hoe we den avond zullen door brengen. Hij zegt zelf, dat de tijden veranderd zijn en dat de mevrouwen haar meisjes niet mogen behandelen als slavinnen. Dat was vroeger goed, zegt hij. En 't bevalt hem ook heelemaal niet, dat hij op de stoep op mij moet staan wachten als we uitgaan. Waarom mag hij niet fatsoenlijk binnen komen „Daar houdt mijnheer niet van. Meneer wil niet, dat de vrijers van de dienstmeisjes in huis komen „Meneer bemoeit zich hier met alles. Me neer moppert als de rijst een beetje is aange zet en meneer gaat to keer als de aardappelen van binnen niet heelemaal gaar zijn. Kan me neer met afkokers omgaan Nou dan „Dat-je van betrekking wilt veranderen, kan ik je natuurlik niet beletten, maar ik zou dan toch in jouw plaats behoorlijk mijn tijd uitdienen en niet je mevrouw, waar je ruim een jaar bent geweest, laten zitten zon derhulp. je woet heel goed, dat >k het te druk heb met de kinderen om zelf het werk te kun nen doen Daar heb ik niets mee te maken. Ik kann tegen den 15 en eèn andere betrekking krijgen Eiken dag een vrouw voor 't ruwe werk, bijna tweemaal zooveel loon als hier en 's avonds na achten vrij. Eiken avond Een dienst, waar je niet-den heelen dag wordt nageieden én op de vingers gekeken en -waar 't best is van eten en drin ken Mijn nichie heeft er vroeger gediend, die heeft het me zelf verteld...." „Wat voor onmogelijke eischen stellen jul lie toch tegenwoordig Hoe langer hoe hooger loon, Poe langer hoe meer vnjBedenk je weieens, over hoe weinig vrijen tijd ikzelf kan beschikken „Daar heb ik niet mee te maken. Als u aan één me.sje niet ge.ioeg hebt, moet. u er og eentje bij nemen en als u er het geld niet voor over hebt nou, dan moet u 't werk zelf doen. Van zoo'n hongerloon als u betaalt, kan je je tegenwoordig niet kleeden „jch kum, dertig gulden in de maand, be halve t waschgeld en alles vrijWaar laat je je geld dan Aan katoenen japonnetjes geef je toch heusch niet te veel uit 1" „Ja, u geeft nou eenmaal niet om mooie kleeren. Kan ik het helpen, dat u er geen kijk o: hebt. wzt netjes staat en wat niet? Mijnheer heeft er zeker geen oog voor. Maar mijn be minde wel en'die houdt er niet van, dat ik met een ouderwetschen mantel of met een kiep van een hoed loop. Zoo zou 'k niet graag met hem uitgaan. Ik denk dat-ie gauw genoeg van me zou hebben a n naar andere meisjes kijken." ,,De v/aarde van een mensch zit toch nie alleen in de kleeren.. „Daar héb ik geen verstand van, maar ik be dank ervoor om voor een paar dansschoentjes, voor de Maandagavonden alleen, veertien da gen hard te moeten werken. Op die manier kom Je nooit een steek vooruit." ,,'t Is jammer, dat het zoo loopt, kind. Ik had er op gerekend, ie dezen zomer een paar maanden mee naar buiten te nemen. En ik ■Jacht nogal, dat je je daar zoo op verheugde „Eerst wel, maar iedereen zegt, dat een dienstmeisje daar toch niks aan heeft. U mag nou nóg zoo mooi praten, als 't er op aan komt, gaat u uit met de kinderen en dan kan ik thuisblijven om den boel op te knappen en voor 't eten te zorgen. Mijn beminde zijn zus ter is ook eens met 'r mevrouw naar buiten ge weest, maar die zegt ook „da's niks gedaan izen glimlach komt op het gezicht van dr jonge vrouw, als ze luistert naar Mina's plei- CO'. Ze geeft het meisje een zwijgenden wenk om heen te gaaii en als Mina de kamer heeft verlaten, staat mevrouw even peinzend voor zich uit te staren. Neen, zij begrijpt niets van de veranderde tijdsomstandigheden, anders zou zij immers wel weten, dat het haar niet past, om bezoek te ontvangen ten koste van haar dienstmeis je anders zou zij immers beseffen, dat het haar plicht is om zichzelf de noodige dingen te ontzeggen om het loon van 't meisje te ver dubbelen" dat zij haar huishouden moet in richten volgens de wenschen en verlangens van Mina, maar vooral van Mina's „beminde.' Mina's beminde die er zijn eigen opvatting en levensbeschouwing op nahoudt en die het doodgewoon vindt, als die opvattingen ook worden gehuldigd door „het volk" van zijn aanstaande vrouw. Een week later is mevrouw „voorzies.', Een aardig ding, dat ook vol goeden wil in zal komen. Twee dagen daarna vertelt Mina, dat haar beminde het tóch maar beter vindt, dat ze bij mevrouw blijft. Mevrouw is nogal inschikke lijk en wéér vreemd volk, zegt de beminde, is óók niet je dat. Of mevrouw niet blij is „Dank je, Mina," zegt mevrouw, „ik hou je aan je woord, ik ben voorzien.' „Christenezielen I" Mina heeft niets in te brengen en bespreekt 's avonds met haar be minde den strop, dien zij zich om den nek slingerden,... Waar zou ze ooit weer zoo'n dienst vinden (N. D.) (Buiten verantwoordelijkheid dor redaeltie.) ÜVfr t.e v iüigüi. Mijnheer do Redacteur BeLecfd verzoek ik voor ouders taan ie regelen plaatsing in Uw blad. De verschil, ende b oordeelaigen in eigen kring over het verp licht veilen een©rzijds en de open brief van de „Koophandel" aan de andere kant, waren aanleiding, dat de dagelij ksclie besturen va,n de markten te Broek, Noord Soiiarwoude, War menhuizeri en Obdam j.L Woensdag in Conoordia samen kwamen on? deze zaak nogmaals gemeenschappelijk onder de oogen te zien. Do resultaten van dez© bespreking onder dén aandacht uwer le zers te brengen is het dioeL van dit schrij ven, dat namens gefloemdo marktbestu- ren hierbij gepubLsseni wérd. Men zou kunnen vragen of hot noodaa- akelijk, ja zelfs of het giwenscht was onr over het onderwerp verplicht veilen nu nog veel meer te zeggen, waar \v© ten vor'ge jaren over heel de linie het besluit 'daartoe, met zoogoed als alge meene stemmen namen, en do- proef nog nooit goed is genomen met de wiater- pnoduoten. Waar eohter dit beslu;t zooveel- tegen kanting heeft uitg lokt, daar past het ook de besturen van do Leidende organen om deze tegenstand met ernst - te behan delen óf we misschien ook op een ver keerden weg zijn. Zelf onderzoek blijft ten alle tijde gewensclit en geboden Ter zake dan. Het veilingssysteem ais zoodanig in dit artikel te varded'gm mag zkcr overbo- d'g geacht worden. Meer dan eens is op verschillende manier a,ang toond, en in de praktijk bewezen de nuttigheid hier\ an. Wanneer da ouderen onder ons ons hun geheugen raadplegen hoe, voor dat wij onze veilingen hadden wo onze producten plachten aa,n den mali te bren gen, dan zal geloof ik niemand hunner liet anders zeggen, dan dat rntet het vei- Len eenenormia verbetering is aange bracht Baar tegenover dus geen verzet. Het verzet bepaald zich tot de ver- pi chting 011 tof de onderhavige artikelen winterproducten) Tten opzichte van de verpl'ohting aou ik de geschiedenis raad- pifSgende willen vragen is er wel eén artikel goed ingekomen - met het veilen, dan juist door de verplichting? Zoolang van een bepaald product we de verplich ting niet op ons namen o.n alles te veilen, bleef hot een lijdensgesohioiieJiis. Ben ge deelte veilen en een ander gedeelte uit dé hand verknopen bracht altijd mee, dat net oene Leed onder het andere. De koopman zorgde, dat hij geheel, of bijna geheel klaar was buiten de veiling om, on kon hot dan op do veiling zelve op zijn slofjes af, kocht nog' een klein beetje voor aanvulling maar kon het kalmpjes opnemen. Van een.ge wrijving om prijsstijging in de hand te wérken was gsen sprake. Gevolg van deze slappe veiling-handel was weer, dat hij die op ander» wijze verkocht had, aardig in zijn nopjes was met zijn hoogere prijs, hierbij in den regel uit liet oog verliezende, het verschil tus- sohen de waren. De koopman was vol doende onderlegd in zijn-.,vak om de beste kwaliteiten machtig te worden en voor do veiling restte dan liet minder goed». Wat er in den loop der jaren te. doen geweest is, om dit twoe-slaehtige stelsel aan den kant te doen, en hoe wij hier toe gekomen zijn met geweldige tegenstand van producenten en handelaren, hoe we ook slechts van stap tot slap artikelsge- wijze dit hebben bereikt, het js -van te aigemeene bekendheid dan dat we hier over meer zouden moeten zeggen. Dan ja, wordt er gezegd dat is alles zoo gegaan maar dat waren altijd zomer en herfstproducten, maar ons wintergoed zal er zipli niet toe leenen. Daarvoor het veilingsysteem tot het uiterste toe door gevoerd, dat is te vèr gedreven. Een koopman zal niet kunnen krijgen wat hij op moment kan gebruiken omdat het toevallig niet worclt aangevoerd, bij vriezend weer zaL het weer andere stag natie geven in de korte dagen moet jvoor ver-afwon enden het product een nacht in de schuiten liggen, en misschien nog veel meer bezwaren worden opgenoemd om het' dwaze van het veilingssteteel aan te toonen. Nu wil ik beginnen mot te zoggen dat we voor geen enkel artikel in vroegere jaren het verplicht veilen in practijk heb ben gebraciit, oif dat zelfde liedjes fis uit ten treure gezongen. De jóngeren on der ons hebben dat zoo niet meege maakt, maar ik behoef voor de .anderen slechte de namen van de artikelen te noemen om aan tc toonen, dat het daarbij net eender is g gaan. Uit de vele kan ik niet nalaten er een tweetal te noemen, .de wortelen en de vroege sluitkool. Boswortelen veilen! dat was toch al te dwaas zoo luidde het; de eene dag kon immers 10 maal meer gebruikt worden dan de andere? Hoe zou men dat product nu gaan veilen? 's Maandags en Donderdags dat waren de dagen er voor, dan mj&est zoo lang en zoo hard mogelijk gewerkt worden, om zooveel bossen bij elkaar te krijgen ais maar immer kon, on hoe zooj dat los loopen als er geveiüjj moest worden? Neen dat was ver te halen. Onze jongen menscken zouden het nauwelijks gelooven als ze de dwaze verzinsels hoorden, die daarbij opgeld deden. En dan de vroege sluitkool: We kunnen het ons nu eigenlijk niet meer goed in denken dat we maar kalm met ons pro duct moesten blijven zitten tot het de heeren kooplui beliefde een praam vol te bestellen; over prijs had men dan heela- maai niet te reppen, dat werd door de koopman op eigen initiatief vastgesteld. Dat zoo iets ander kon? Dat er geveild moest wordenAlles? Och kom toch! Een koopman zou immers de eene dag veel tekort kom-on aan hetgeen aangevoerd werd, en de andere dag zou hij er - geen raad mee weten om het weg te krijgen? Hoe ongelooflijk het ons voor 't oogen- blik ook lijkt, een £eit is het, ieder die de geschiedenis meegemaakt beeft weet het, da-t er aldus over geoordeeld werd, on dat we voor dc genoemde artikelen dezelfde moeite en de zelfde tegenstand hebben g'zien, die we thans'bsl®.en met ouzo winterproducten. Merkwaardig is zelfs do overeenkomst. Ook nu weer dat argument dat de koopman den eenen dag zijn klanten niet naar bei doren kan bedienen, en den vol genden dagpas met onze 'waar zal Laten zitten.' Wat een eenvoud om te geloo ven dat de bediening van een koolklant staat oi' valt met een paar dagen. Maar laten wc de twee r.ei manier van verkoop n.m. velen o.' het verkoopen in do schuur nog eenmaal tegenover, cl kaar stellen. Bij verkoop in de sohuu'r, dat weet'ieder (al zijn we het nu vij'f jaar ontwond) kan de tuinder rust g afwachten tot een koopman, het lust naar zijn product te vragen. Heeft men ai de vrijmoedigheid om zelf iemand te' lokken, en dus feitelijk zelf het product aan de koopman aan to bieden, dun weten we ook alien wat daar de gevolgen van waren. Men kon dan absoluut de dagwaarde voor zijn product niet bedingen, want de koopman was knap genoeg om van de situatie g braik te maken. Do term „hij is ziek met zijn go d" is over .bekend, onder ons en de koopman verstond uitstekend de kunst om van een dergel ijko ziekte te generen maar hij zette bij die gelegenheid somas z. es: diep hot mes in do wond, zoodat de patiënt er niet altijd even lekker onder was. Dus geen eigen aanbod. Afwachten dus maar. Hot de waar zoo achteruit gaat en slechter wordt dat to-ch eindelijk de dokter [romen moet. Maar ook als het product verkocht was, Avaron er veeltijds nog velerlei bezwaren over de leverantie, over het eventueel te lang laten liggen van hét artikel, lan ger dan overeengekomen was, over lipt uitschot dat er dan ingekomen was enz., altemaal dingen waar wc allen kennis aa-n hebben, daar zij menigmaal aanleiding gaven tot zeer onaangename verhoudin gen, indien het ai niet uit liep op twist. In het beste -geval wanneer er niets voorviel van liet hier genoemde,, was de producent in zooverre het k:nd va-n de rekening, dat hij het af te wachten had wanneer tiet de koopman beliefde te be ate II en. Of het dan gelegen kwam of niet daar werd niet naar gevraagd. Een ge heide week of soms twee uitzien en wach ten om liet verkochte te l voren, ei dan op een bepaald moment viiegons vlug alle man in 't geweer. Als 't werk at was, was zoo'n groot© leverantie wel eens een miooio opluchting maar wie vindt zoo'n relletje mooi, als 't niet noodig is? Bezien wij nu een oogenblik hel veilings- stelsel. Ons produel komt in de eerste plinits onder iedors bereik. Het wordt aangeboden en publiek verkocht in de tegenwoordigheid en onder de cogen van al de koopei's. Met andere woorden de laatste cent wordt er uit gehaald, want hij, die het meeste kan geven, zal in de meeste gevallen ook op den lioog- sten prijs afdrukken, die hij besteden kan, daar anders de kans peslaat, dat een ander hem voor is. Verder: men is baas in eigen huis. Willen wij een bepaalde partij van.de hand doen, niemand die het ons lean belet ten; en wij zijn zeker, dat wij do dagwaarde voor ons product krijgen. Sc' ikl liet van daag wel en morgen niet men handelt alzoo. Volkomen vrijheid ook teil opzichte van de hoeveelheid en van de soort nie mand die iets te betalen heeft, daii de ei genaar. Dat hierbij met overleg zal kunnen ge werkt worden, is nogal duidelijk. Wanneer cr veel vraag is naar een bepaalde soort, zal het zaak zijn daarvan aan te voeren; onze mcnschen worden dat in den regel spoedig genoeg gewaar; ze hebben een fijne neus: ze ruiken het. Ook is het van het grootste belang, wanneer men zijn kool wil bewaren tot einde Maart of begin April, dat, wil men geen uitschot krijgen, de partijen vroegtijdig, b.v. in Januari, worden doorgeschoten. Bij het veilingssystecm heeft men dat volko men in de hand en waar we vroeger de z.g „doorgescholene" niet wisten te bergen, gaat men nu telkens, wanneer men een schuit vol heeft, ze veilen en maakt zoodoende onmid dellijk ruimte, tot zoolang het noodig wordt geoordeeld. Dan mag in djt verband ook nog wel even gewezen worden op de omstandigheid, dat een koopman altijd iets eerder dan de produ cent ontdekt, wanneer er eenige vraag naar bepaald artikel komt en daardoor eenige stij ging van den prijs venvaohl wordt. Hij zou geelt goed koopman zijn, wanneer hij zich dit niet ten nutte maakle door zoo spoedig mo gelijk eenige partijen te bemachtigen en ver scheidene tuinders genieten daardoor weer niet of niet voldoend - van de slijging van den prijs. Wij meenen uit deze aanhalingen te mo gen concludeeren, dat de voordeelen van liet veilen voldoende in het oog springen. Of er ook nu nfisschien- niets is tegen in te brengen? En of ook hieraan geen scha duwkanten zijn? Niemand zal dat geloof ik durven beweren. Enkele onder de oogen te zien kan misschien zijn nut hebbeu. Hoe zal het gaan, b.v. bij vriezend weer? 's Middags laden, dat geeft 's morgens be vroren kool. Tot schade van den afzet en den handeb Maar juist daarom hebben de markt- besturen dit inziende de mogelijkheid geopend om op monster dan te veilen. Hoewel zij het in den normalen loop der zaken 't er over eens zijn, dat monster- veilen niet moet worden aangewakkerd, ach ten zij, dal dit bij vorst moet worden toe gestaan, en zijn ze ten allen tijde geneigd om in overleg met „Koophandel" dit zoo goed mogelijk te rdgelen. Maar laten wij eer lijk tegenover elkaar wezen: hoeveel vorst- dagen krijgen wij in een normalen winter? Hebben de veilingtegenstanders dit nu de laatste 4 jaar b.v. wel eens nagegaan? Doen wij dat, dan zullen wij zien, dat het getal toch heusch niet zoo groot is, dat wij ons veilingssysteem cr óm behoeven omver te gooien. Dan bezien wij nog even het bezwaar, dat tegenwoordig het allereerst naar voren ge haald wordt n.L dat de koopman niet kan krijgen wat hij noodig heeft, omdat er niet genoeg wordt aangevoerd. Dit lijkt mij toe voor het oogenblik het grootste bezwaar te zijn, maar ook alleen voor het oogenblik, daar wij ieilêlijk in een overgangstijdperk zijn van het herlst- op liet winter- of dorsch- goed. Wanneer wij dazen overgang gemaakl nebben (die wjj in het begin van December o-ok altijd, moeten doormaken), dan zal cr van dit bezwaar, als wij den normalen aanvoer van enkel hel goed uit de schuren hebben, niet veel meer overblijven. De prijs zal dan in den regel de aanwijzing zijn voo-r het artikel of de soort, dat moet worden aange voerd. En dat zullen de mcnschen zelf wel zien. Waarom komen er dan tegenwoordig nog onvoldoende 3e en 4e Deenschc witte en 3e en 4e rood? zoo vraagt men. Om-de een voudige reden, dat do prijs, al is hij ook wat ge tegen, onvoldoende i De men- chen h idden behoudens een klein percentage een treurig slecht bouwjaar en zien het met lecde oogen tegemoet, dat ^zij niet rond kunnen komen, 'tenzij het wintergoed nog wat goed maak!. Maar als ook dat pro-duct voor f250.— a r300.— per wagon van dc hand moet, dan gaal het niet eti daarom is het uilzien van de ees ten, als ik mij niet vergis, op een kleine prijsverhooging. Komt die binnenkort,dun zul len wij over den aanvoer niet hebben te klagen. De vrees, dat alleen doorgeschoten goed zal worden aangeboden, is dunkt mie heel on gegrond; wie de toestanden en do nienschen hier een beetje kent, zal dat niet beweren; er is te dien opzichte onder de bouwers verscheidenheid genoeg; de een meent c alleen te kunnen komen met dóorschieleu, maar zijn buurman wil er niets' van weten; die begint met Kerstmis en wil met Febru ari van zijn waar afwezen. En tevens mectv ik, dat bij al de ellende, die we in de oor logsjaren bij den afzet van ons product heb ben meegemaakt, dit niet de zwakste plek was, dat we een geleidelijke afzei hadden van onze winterknol, te beginnen bij het mindere, om het beste het langst te bewaren. Of hel nu verder nog op oiizen weg ligt na deze verhandeling de open brief van de „Koophandel" breed te behandelen, zooals de commissie, die hem opstelde, beweerde, dat zij de bezwaren tegen hel veilen broe d had aangegeven? Ik geloof, dat liet niet noo dig zal zijn. Ten eerste niet, omdit hun bezwaren zonder het opzettelijk aan hun adres te schrijven in bovenstaande regelen vrijwel behanclekl zijn. Maar ten tweede lijkt het mij een eigenaardige wijze van doen, om met het eene onderwerp de wettige organisatie te er kennen en bij een ander onderwerp tc traeh- ,teu die organisatie te miskennen door een open brief aan de tuinders. In dezelfde cou rant toch, wa^tr de brief in voorkomt, is ook een verslag van de vergadering ran „Koop handel", waar onder meer in voorkomt, dat aan de niarktbesluren zal worden voorge steld tiet veilen per stuk weer in te voeren. De brief is eigenlijk niet anders, dan een uiluoojjiging aan do bouwers (Keel 'vriendelijk wel, en bewogen met ons lot als zij zijn!) oio de banden, die ons knellen," weg te werpen of juister misschien gezegd: keer den rug toe aan eigen organisatie en geniet de vrij heid, aie wij U bij volle teugen zullen geven te drinken. Daargelaten nu het tweeslachtige van deze" houding, is het misschien om eer don een reden niet gewenscht do verhouding tusschen hapdclaaar en tuinder te verscherpen. In wel ke mate wij elkander noodig hebben is in zonderheid de laalsto jaren naar voren ge komen, en het lijkt mij daarom toe zooveel mogelijk de zaken, .die daarvoor in aanmer king komen, in gemeen overleg te behande len. Door óns is altijd dien weg uitgestuurd Maar ten slotte komen wij voor enkele kar dinale punten, waarover wij het misschien nooit eens zullen worden.waarbij in de eerste plaats wel het feit iix aanmerking komt en dat onomwonden hier nog moet worden gezegd, dat het onze bouwers te doen is om hun waar zoo duur mogelijk te verkoopen en de kooplieden zullen er altijd op uit zijn zoo goedkoop mogelijk te koopen. Alles wat wij- doen, doen wij om dat doel te bereiken, n.L den hoogsten prijs te behalen. Dat een koopman hier nu niet zoo hard voor werkt (tenminste niet eerder dan wanneer hij ook een beduidende partij zelf in handen heeft) dat ligt voor de hand; we kunnen daar heel goed inkomen. Iets andei's echter is het wanneer de heeren zoo vriendelijk worden om ons in hunne bescherming te ne men, dan komt onwillekeurig het spreekwoord van de vos en de boer bij mij boven. Alleen zou ik de koopman nog in overweging willen geven mei hun strijd tegen het verplicht vel len niet te hard van stal te loopen, daar het wel eens zijn kon, dat ze het later zelf betreurden; hier thans dieper op in te a-ia! gedoogt het bestek van dil artikel niet. Ten slotte zou ik aan liét adres van -ma tuinders nog dit willen zeggen taal U nie intrigeeren door derden; we z.illén zelf i» onze eigen organisatie uitmaken wat ons past We hebben in de ordelijke weg het beslui genomen om te veilen, laten we nu ook di proef nemen en goed ook. Laten we elkander geen onnoodige verwijt ten naar het hoofd slingeren, maar ons over luigd houden van ieders goede bedoeling Dan zul in den loop van de winter-eampagu# uitkomen of we een goed besluit hebben go nomen en mocht dan hel-legended blijken dan trekken we op ordelijke organisatorische wijze in den a.s. winter op onze' jaarverga deringen ons besluit in. Tot zoolang hebben we als goede mannen na tc komen wat w# zelf besloten hebben, n.i. ons product H'. veilen. t ik eindig met mede namens de bcstui S der bovengenoemde markten den wenseh if uiten, dal dienovereenkomstig wordt gchan- defd. Lalen wij onze eigen organisatie, die wc inzonderheid thuis zoo hoog noödig hebben, l iet zelf verscheuren. Aan de handelaren willen zij tevens., de verzekering geven, dal zij lot overleg ten uilen rijde bereid zijn-, om, waar moe-dijk, hunne wenschen tegemoet te komen,'. Met vriendelijk, i dmk, Mijnheer de Redac teur, voor de plaatsing van bovenstaande regelen leeken ik namens de niaiktbcstu- reu van Broek op Langendijk, Noord-Scha rwoude. Mannenhuizen en Obdam, P. SLOT A Pzn PCTMI .1 I I. SCHAPENFOKKERIJ. In verband met een in verschillende- bladen voorkomend berichtje, dat met; in Friesland Texelsche schapen heeft ingevoerd om daarmede het Friesche schaap te kruisen wordt ons van be voegde zijde gemeld, dat dit niet juist is. Een afdeeling van de Fr.esche Maat schappij van Landbouw heef;, bij wijze van proef. u veertiental ooien en eép ram van Texels ras aang.'kocht met A. bedoeling er z u i v e r-mede voort te fok ken en een stamboek van aan te leggen. Wanneer de resultaten dezer proef goed zijn, zullen waarschijnlijk in Friesland meerdere Texelaars worden ingevoerd. Ook in Groningen heeft men een stam boek aangelegd van het Texelsche schaap. n heeft daar reeds 6 fokkers, die te samen over ruim 100 stamboek- dieren beschikken. Voor Groningen is het Texelsche schaap van buitengewoon groot belang, omdat dit schaap onge twijfeld HET KWELDERSCHAAP is. Behalve dus in Noord-Holland heb ben wii stamboeken voor Texelsche schapen lin Limburg..Groningen en Fries land. Het schijnt ons toe, dat de vraag ernstig overwogen dient te worden of het niet gewenscht is een Nationaal T ex e 1 s c h Schapenstamboek op te richten. KANTONGERECHT HOORN. Zitting van 3 December. Huurquaestie. Dezelfde zaak, die de vorige keer werd aangehouden, kwam voor Thans is de huurster gehoord, die een en «ader bevestigde en haar getuigenis maakte waarschijnlijk de bewering, dal huurder zoo wel als verhuurder het bij hun ingekomen schrijven van de huurcomniissic „inbegrepen miement voor waterleiding" verkeerd heb- b begrepen. Eisen f 12 of 6 dagen. It olk reu-pel. D, N. te Hoorn, had een kudde schapen loopen op een weide te Wes- ter-Blokker. Daarbij waren 19 stuks in erge mate aangetast door rotkreupel., Hij beweerdi te hebben gedacht^ dat de ongesteldheid dei dieren te wijlen was aan dc gevolgen vai mond- en klauwzeer (trouwens ook een be smeltelijke ziekte) en verzuimde het geva' nan tc geven bij den burgemeester ter plaatse De heer K. de Veen, districts-veearts te Alk maar, als getuige en deskundige gehoord had een onderzoek ter plaatse ingesteld. Hi- was gewaarschuwd dooi- een tweetal vee opzieners in de gemeente. Eiseh f25 subs. 15 d. hechtenis. Helzclidc geval had zich voorgedaan bij den veehouder M, dc H. te Hem, gem. Ven huizen. Ook daar 19 dieren. Bekl. had iu dezelide meening verkeerd aaugaande mond en klauwzeer en kende de symptomen van rotkreupel niet. Door den kantonrechter werd hem er op gewozeri, dat hij als vak man verplicht is, deze te kennen. Eisch f25 of 15 dagen. Tap verbod te Enkhuizen. De caféhou der G. L. te Enkhuizen, liad op Zondag 31 Cclober, niettegenstaande hel aldaar geldend? tap verbod, aan een paar klanten sterken drank, verschaft. Beklaagde erkende zulks te liebbou gedaan, dooli las een verklaring voor, waar in hij liet recht der gemeente Enkhuizen, om een dergelijke verordening uit te vaardigen, op motieven aan de Drankwet ontleend be twistte. Op grond daarvan verzocht hij vrij spraak. Het O. M. kon met zijn redenceriug het iu enkele punten niet eens zijn en achlla overigens djt een zaak, die iu den Gemeen teraad van Eekhuizen behoort uitgemaakt te worden. De overtreding is wettelijk en over tuigend bewezen en dus eisohte spr. f5 ot 5 dagen? Tekleinetrekhonden. De Hooruscue politie gaat blijkbaar met ijvei' op In de taak der dierenbescherming. Honden, niet hooger dan minstens 60 c.M., mogen niet als trekdier gebezigd worden. Te dezer zake waren aangeklaagd F. H., koopman te Hoorn (één overtreding) en P. H., insgelijks te Hoorn (vier overtredingen). Het O. M. liet zich weardeerend uit ovef de actie der politie. De hond is eigenlijk blij kens zijn bouw en kracht heel geen trek dier, maar nu dil getolereerd wordt door

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Ons Blad : katholiek nieuwsblad voor N-H | 1920 | | pagina 5