TWEEDE BLAD.
Dinsdag 7 December 1920,
Ook een strop.
ingezonden stukken
Landbouw en Veeteelt
Rechtszaken
Tegenwoordig hoef je je dat niet meer te
laten welgevallen. Tegen den 15en van deze
maand zeg ik u den#dienst op
Verschrikt kijkt mevrouw haar dienst
meisje aan.
,je moet behoorlijk zes weken van te vo
ren waarschuwen, Mina, je bent hier voor dag
en nacht en..
„Dat kan wel wezen, maar 't bevalt mij hier
niet langer, dus ik ga En als het u niet aan
staat, moet u mij maar door de politie terug
laten halen."
„Waarom wil je zoo op stel en sprong weg,
kind Niemand hier in huis heeft je een stroo-
haim in den weg gelegd,, je weet zelf wel, dat.
i< bij ons behandeld wordt, zooals je 't lang
niet in eiken dienst zult vinder.."
E«n spotlachje vertoont zich om den mond
v»o het meisje en met de handen op de heu
pen plant zij zich tegenover mevrouw.
.Wat Ik op deze betrekking tegen heb
Kon mome vraag. Te veel om op te noemen
Weet u wel, wat het zeggen wil. als je 's-
morgens nooit eens uit kunt slapen óók
niet na Je vrije avondjes óók niet als je met
hoofdpijn wakker wordt U draait u om ze
ven uur nog eens om en. u moppert als om
halfnegen de kamer nog niet warm is en 't ont
bijt niet klaar staat. Denkt u,_ dat ik het pret
tig vind, om den vuilen boe! op te redderen,
als u "visite hebt gehad Die visite komt toch
zeker voor u en niet voor mi] Ik heb er
alleen den last maar van en den vuilen boel
Ik bedank er voor om standjes af te wachten
als ik een beetje lang wegblijf van mijn bood
schappen en als u op me te keer gaat, omdat ik
op mijn vri^ avonden niet klok halftwaalf op
de stoep sta."
„Beste meid, je weet zelf heel goed, dat je
nooit op tijd thuis bent. Als het uitzonde
ringsgevallen waren
„Halftwaalf is ook '{pen klok De schouw
burgen en bioscopen gajm eerst uit tegen dien
tijd en
„Voor zoo'n geval zou ik je met genoegen
een half uur extra geven als je 't maar van te
voren vraagt."
„Van te voren vragen Dat kan niet. Mijn
beminde denkt er niet aan om al een dag voor
uit te zeggen, hoe we den avond zullen door
brengen. Hij zegt zelf, dat de tijden veranderd
zijn en dat de mevrouwen haar meisjes niet
mogen behandelen als slavinnen. Dat was
vroeger goed, zegt hij. En 't bevalt
hem ook heelemaal niet, dat hij op de stoep
op mij moet staan wachten als we uitgaan.
Waarom mag hij niet fatsoenlijk binnen
komen
„Daar houdt mijnheer niet van. Meneer wil
niet, dat de vrijers van de dienstmeisjes in
huis komen
„Meneer bemoeit zich hier met alles. Me
neer moppert als de rijst een beetje is aange
zet en meneer gaat to keer als de aardappelen
van binnen niet heelemaal gaar zijn. Kan me
neer met afkokers omgaan Nou dan
„Dat-je van betrekking wilt veranderen,
kan ik je natuurlik niet beletten, maar ik
zou dan toch in jouw plaats behoorlijk mijn
tijd uitdienen en niet je mevrouw, waar je
ruim een jaar bent geweest, laten zitten zon
derhulp. je woet heel goed, dat >k het te druk
heb met de kinderen om zelf het werk te kun
nen doen
Daar heb ik niets mee te maken. Ik kann
tegen den 15 en eèn andere betrekking krijgen
Eiken dag een vrouw voor 't ruwe werk, bijna
tweemaal zooveel loon als hier en 's avonds na
achten vrij.
Eiken avond Een dienst, waar je niet-den
heelen dag wordt nageieden én op de vingers
gekeken en -waar 't best is van eten en drin
ken Mijn nichie heeft er vroeger gediend, die
heeft het me zelf verteld...."
„Wat voor onmogelijke eischen stellen jul
lie toch tegenwoordig Hoe langer hoe hooger
loon, Poe langer hoe meer vnjBedenk je
weieens, over hoe weinig vrijen tijd ikzelf kan
beschikken
„Daar heb ik niet mee te maken. Als u aan
één me.sje niet ge.ioeg hebt, moet. u er og
eentje bij nemen en als u er het geld niet voor
over hebt nou, dan moet u 't werk zelf doen.
Van zoo'n hongerloon als u betaalt, kan je je
tegenwoordig niet kleeden
„jch kum, dertig gulden in de maand, be
halve t waschgeld en alles vrijWaar laat
je je geld dan Aan katoenen japonnetjes geef
je toch heusch niet te veel uit 1"
„Ja, u geeft nou eenmaal niet om mooie
kleeren.
Kan ik het helpen, dat u er geen kijk o:
hebt. wzt netjes staat en wat niet? Mijnheer
heeft er zeker geen oog voor. Maar mijn be
minde wel en'die houdt er niet van, dat ik met
een ouderwetschen mantel of met een kiep
van een hoed loop. Zoo zou 'k niet graag met
hem uitgaan. Ik denk dat-ie gauw genoeg
van me zou hebben a n naar andere meisjes
kijken."
,,De v/aarde van een mensch zit toch nie
alleen in de kleeren..
„Daar héb ik geen verstand van, maar ik be
dank ervoor om voor een paar dansschoentjes,
voor de Maandagavonden alleen, veertien da
gen hard te moeten werken. Op die manier
kom Je nooit een steek vooruit."
,,'t Is jammer, dat het zoo loopt, kind. Ik
had er op gerekend, ie dezen zomer een paar
maanden mee naar buiten te nemen. En ik
■Jacht nogal, dat je je daar zoo op verheugde
„Eerst wel, maar iedereen zegt, dat een
dienstmeisje daar toch niks aan heeft. U mag
nou nóg zoo mooi praten, als 't er op aan
komt, gaat u uit met de kinderen en dan kan
ik thuisblijven om den boel op te knappen en
voor 't eten te zorgen. Mijn beminde zijn zus
ter is ook eens met 'r mevrouw naar buiten ge
weest, maar die zegt ook „da's niks gedaan
izen glimlach komt op het gezicht van dr
jonge vrouw, als ze luistert naar Mina's plei-
CO'.
Ze geeft het meisje een zwijgenden wenk
om heen te gaaii en als Mina de kamer heeft
verlaten, staat mevrouw even peinzend voor
zich uit te staren.
Neen, zij begrijpt niets van de veranderde
tijdsomstandigheden, anders zou zij immers
wel weten, dat het haar niet past, om bezoek
te ontvangen ten koste van haar dienstmeis
je anders zou zij immers beseffen, dat het
haar plicht is om zichzelf de noodige dingen
te ontzeggen om het loon van 't meisje te ver
dubbelen" dat zij haar huishouden moet in
richten volgens de wenschen en verlangens
van Mina, maar vooral van Mina's „beminde.'
Mina's beminde die er zijn eigen opvatting
en levensbeschouwing op nahoudt en die het
doodgewoon vindt, als die opvattingen ook
worden gehuldigd door „het volk" van zijn
aanstaande vrouw.
Een week later is mevrouw „voorzies.',
Een aardig ding, dat ook vol goeden wil in
zal komen.
Twee dagen daarna vertelt Mina, dat haar
beminde het tóch maar beter vindt, dat ze bij
mevrouw blijft. Mevrouw is nogal inschikke
lijk en wéér vreemd volk, zegt de beminde, is
óók niet je dat. Of mevrouw niet blij is
„Dank je, Mina," zegt mevrouw, „ik hou je
aan je woord, ik ben voorzien.'
„Christenezielen I" Mina heeft niets in te
brengen en bespreekt 's avonds met haar be
minde den strop, dien zij zich om den nek
slingerden,... Waar zou ze ooit weer zoo'n
dienst vinden
(N. D.)
(Buiten verantwoordelijkheid dor redaeltie.)
ÜVfr t.e v iüigüi.
Mijnheer do Redacteur
BeLecfd verzoek ik voor ouders taan ie
regelen plaatsing in Uw blad.
De verschil, ende b oordeelaigen in eigen
kring over het verp licht veilen een©rzijds
en de open brief van de „Koophandel"
aan de andere kant, waren aanleiding,
dat de dagelij ksclie besturen va,n de
markten te Broek, Noord Soiiarwoude, War
menhuizeri en Obdam j.L Woensdag in
Conoordia samen kwamen on? deze zaak
nogmaals gemeenschappelijk onder de
oogen te zien. Do resultaten van dez©
bespreking onder dén aandacht uwer le
zers te brengen is het dioeL van dit schrij
ven, dat namens gefloemdo marktbestu-
ren hierbij gepubLsseni wérd.
Men zou kunnen vragen of hot noodaa-
akelijk, ja zelfs of het giwenscht was
onr over het onderwerp verplicht veilen
nu nog veel meer te zeggen, waar \v©
ten vor'ge jaren over heel de linie het
besluit 'daartoe, met zoogoed als alge
meene stemmen namen, en do- proef nog
nooit goed is genomen met de wiater-
pnoduoten.
Waar eohter dit beslu;t zooveel- tegen
kanting heeft uitg lokt, daar past het ook
de besturen van do Leidende organen
om deze tegenstand met ernst - te behan
delen óf we misschien ook op een ver
keerden weg zijn. Zelf onderzoek blijft
ten alle tijde gewensclit en geboden
Ter zake dan.
Het veilingssysteem ais zoodanig in dit
artikel te varded'gm mag zkcr overbo-
d'g geacht worden. Meer dan eens is
op verschillende manier a,ang toond, en
in de praktijk bewezen de nuttigheid
hier\ an. Wanneer da ouderen onder ons
ons hun geheugen raadplegen hoe, voor
dat wij onze veilingen hadden wo onze
producten plachten aa,n den mali te bren
gen, dan zal geloof ik niemand hunner
liet anders zeggen, dan dat rntet het vei-
Len eenenormia verbetering is aange
bracht Baar tegenover dus geen verzet.
Het verzet bepaald zich tot de ver-
pi chting 011 tof de onderhavige artikelen
winterproducten) Tten opzichte van de
verpl'ohting aou ik de geschiedenis raad-
pifSgende willen vragen is er wel eén
artikel goed ingekomen - met het veilen,
dan juist door de verplichting? Zoolang
van een bepaald product we de verplich
ting niet op ons namen o.n alles te veilen,
bleef hot een lijdensgesohioiieJiis. Ben ge
deelte veilen en een ander gedeelte uit dé
hand verknopen bracht altijd mee, dat net
oene Leed onder het andere.
De koopman zorgde, dat hij geheel, of
bijna geheel klaar was buiten de veiling
om, on kon hot dan op do veiling zelve
op zijn slofjes af, kocht nog' een klein
beetje voor aanvulling maar kon het
kalmpjes opnemen.
Van een.ge wrijving om prijsstijging
in de hand te wérken was gsen sprake.
Gevolg van deze slappe veiling-handel
was weer, dat hij die op ander» wijze
verkocht had, aardig in zijn nopjes was
met zijn hoogere prijs, hierbij in den regel
uit liet oog verliezende, het verschil tus-
sohen de waren. De koopman was vol
doende onderlegd in zijn-.,vak om de beste
kwaliteiten machtig te worden en voor
do veiling restte dan liet minder goed».
Wat er in den loop der jaren te. doen
geweest is, om dit twoe-slaehtige stelsel
aan den kant te doen, en hoe wij hier
toe gekomen zijn met geweldige tegenstand
van producenten en handelaren, hoe we
ook slechts van stap tot slap artikelsge-
wijze dit hebben bereikt, het js -van
te aigemeene bekendheid dan dat we hier
over meer zouden moeten zeggen.
Dan ja, wordt er gezegd dat is alles
zoo gegaan maar dat waren altijd zomer
en herfstproducten, maar ons wintergoed
zal er zipli niet toe leenen. Daarvoor het
veilingsysteem tot het uiterste toe door
gevoerd, dat is te vèr gedreven.
Een koopman zal niet kunnen krijgen
wat hij op moment kan gebruiken omdat
het toevallig niet worclt aangevoerd, bij
vriezend weer zaL het weer andere stag
natie geven in de korte dagen moet jvoor
ver-afwon enden het product een nacht in
de schuiten liggen, en misschien nog veel
meer bezwaren worden opgenoemd om
het' dwaze van het veilingssteteel aan te
toonen.
Nu wil ik beginnen mot te zoggen dat
we voor geen enkel artikel in vroegere
jaren het verplicht veilen in practijk heb
ben gebraciit, oif dat zelfde liedjes fis
uit ten treure gezongen. De jóngeren on
der ons hebben dat zoo niet meege
maakt, maar ik behoef voor de .anderen
slechte de namen van de artikelen te
noemen om aan tc toonen, dat het daarbij
net eender is g gaan.
Uit de vele kan ik niet nalaten er een
tweetal te noemen, .de wortelen en de
vroege sluitkool. Boswortelen veilen! dat
was toch al te dwaas zoo luidde het;
de eene dag kon immers 10 maal meer
gebruikt worden dan de andere? Hoe zou
men dat product nu gaan veilen?
's Maandags en Donderdags dat waren de
dagen er voor, dan mj&est zoo lang en zoo
hard mogelijk gewerkt worden, om zooveel
bossen bij elkaar te krijgen ais maar
immer kon, on hoe zooj dat los loopen
als er geveiüjj moest worden? Neen dat
was ver te halen. Onze jongen menscken
zouden het nauwelijks gelooven als ze
de dwaze verzinsels hoorden, die daarbij
opgeld deden.
En dan de vroege sluitkool: We kunnen
het ons nu eigenlijk niet meer goed in
denken dat we maar kalm met ons pro
duct moesten blijven zitten tot het de
heeren kooplui beliefde een praam vol te
bestellen; over prijs had men dan heela-
maai niet te reppen, dat werd door de
koopman op eigen initiatief vastgesteld.
Dat zoo iets ander kon? Dat er geveild
moest wordenAlles? Och kom toch!
Een koopman zou immers de eene dag
veel tekort kom-on aan hetgeen aangevoerd
werd, en de andere dag zou hij er - geen
raad mee weten om het weg te krijgen?
Hoe ongelooflijk het ons voor 't oogen-
blik ook lijkt, een £eit is het, ieder die
de geschiedenis meegemaakt beeft weet
het, da-t er aldus over geoordeeld werd,
on dat we voor dc genoemde artikelen
dezelfde moeite en de zelfde tegenstand
hebben g'zien, die we thans'bsl®.en met
ouzo winterproducten. Merkwaardig is zelfs
do overeenkomst.
Ook nu weer dat argument dat de
koopman den eenen dag zijn klanten niet
naar bei doren kan bedienen, en den vol
genden dagpas met onze 'waar zal Laten
zitten.' Wat een eenvoud om te geloo
ven dat de bediening van een koolklant
staat oi' valt met een paar dagen.
Maar laten wc de twee r.ei manier van
verkoop n.m. velen o.' het verkoopen
in do schuur nog eenmaal tegenover, cl
kaar stellen.
Bij verkoop in de sohuu'r, dat weet'ieder
(al zijn we het nu vij'f jaar ontwond)
kan de tuinder rust g afwachten tot een
koopman, het lust naar zijn product te
vragen. Heeft men ai de vrijmoedigheid
om zelf iemand te' lokken, en dus feitelijk
zelf het product aan de koopman aan
to bieden, dun weten we ook alien wat
daar de gevolgen van waren.
Men kon dan absoluut de dagwaarde
voor zijn product niet bedingen, want de
koopman was knap genoeg om van de
situatie g braik te maken.
Do term „hij is ziek met zijn go d" is
over .bekend, onder ons en de koopman
verstond uitstekend de kunst om van een
dergel ijko ziekte te generen maar hij
zette bij die gelegenheid somas z. es: diep
hot mes in do wond, zoodat de patiënt
er niet altijd even lekker onder was.
Dus geen eigen aanbod. Afwachten dus
maar. Hot de waar zoo achteruit gaat
en slechter wordt dat to-ch eindelijk de
dokter [romen moet.
Maar ook als het product verkocht was,
Avaron er veeltijds nog velerlei bezwaren
over de leverantie, over het eventueel
te lang laten liggen van hét artikel, lan
ger dan overeengekomen was, over lipt
uitschot dat er dan ingekomen was enz.,
altemaal dingen waar wc allen kennis aa-n
hebben, daar zij menigmaal aanleiding
gaven tot zeer onaangename verhoudin
gen, indien het ai niet uit liep op twist.
In het beste -geval wanneer er niets
voorviel van liet hier genoemde,, was de
producent in zooverre het k:nd va-n de
rekening, dat hij het af te wachten had
wanneer tiet de koopman beliefde te be
ate II en. Of het dan gelegen kwam of niet
daar werd niet naar gevraagd. Een ge
heide week of soms twee uitzien en wach
ten om liet verkochte te l voren, ei dan
op een bepaald moment viiegons vlug alle
man in 't geweer. Als 't werk at was,
was zoo'n groot© leverantie wel eens een
miooio opluchting maar wie vindt zoo'n
relletje mooi, als 't niet noodig is?
Bezien wij nu een oogenblik hel veilings-
stelsel. Ons produel komt in de eerste plinits
onder iedors bereik. Het wordt aangeboden
en publiek verkocht in de tegenwoordigheid
en onder de cogen van al de koopei's. Met
andere woorden de laatste cent wordt er uit
gehaald, want hij, die het meeste kan geven,
zal in de meeste gevallen ook op den lioog-
sten prijs afdrukken, die hij besteden kan,
daar anders de kans peslaat, dat een ander
hem voor is. Verder: men is baas in eigen
huis. Willen wij een bepaalde partij van.de
hand doen, niemand die het ons lean belet
ten; en wij zijn zeker, dat wij do dagwaarde
voor ons product krijgen. Sc' ikl liet van
daag wel en morgen niet men handelt
alzoo. Volkomen vrijheid ook teil opzichte
van de hoeveelheid en van de soort nie
mand die iets te betalen heeft, daii de ei
genaar. Dat hierbij met overleg zal kunnen ge
werkt worden, is nogal duidelijk. Wanneer cr
veel vraag is naar een bepaalde soort, zal
het zaak zijn daarvan aan te voeren; onze
mcnschen worden dat in den regel spoedig
genoeg gewaar; ze hebben een fijne neus:
ze ruiken het. Ook is het van het grootste
belang, wanneer men zijn kool wil bewaren
tot einde Maart of begin April, dat, wil men
geen uitschot krijgen, de partijen vroegtijdig,
b.v. in Januari, worden doorgeschoten. Bij
het veilingssystecm heeft men dat volko
men in de hand en waar we vroeger de z.g
„doorgescholene" niet wisten te bergen, gaat
men nu telkens, wanneer men een schuit vol
heeft, ze veilen en maakt zoodoende onmid
dellijk ruimte, tot zoolang het noodig wordt
geoordeeld.
Dan mag in djt verband ook nog wel even
gewezen worden op de omstandigheid, dat
een koopman altijd iets eerder dan de produ
cent ontdekt, wanneer er eenige vraag naar
bepaald artikel komt en daardoor eenige stij
ging van den prijs venvaohl wordt. Hij zou
geelt goed koopman zijn, wanneer hij zich dit
niet ten nutte maakle door zoo spoedig mo
gelijk eenige partijen te bemachtigen en ver
scheidene tuinders genieten daardoor weer
niet of niet voldoend - van de slijging van den
prijs. Wij meenen uit deze aanhalingen te mo
gen concludeeren, dat de voordeelen van liet
veilen voldoende in het oog springen.
Of er ook nu nfisschien- niets is tegen in
te brengen? En of ook hieraan geen scha
duwkanten zijn? Niemand zal dat geloof ik
durven beweren. Enkele onder de oogen te
zien kan misschien zijn nut hebbeu.
Hoe zal het gaan, b.v. bij vriezend weer?
's Middags laden, dat geeft 's morgens be
vroren kool. Tot schade van den afzet en den
handeb Maar juist daarom hebben de markt-
besturen dit inziende de mogelijkheid
geopend om op monster dan te veilen.
Hoewel zij het in den normalen loop der
zaken 't er over eens zijn, dat monster-
veilen niet moet worden aangewakkerd, ach
ten zij, dal dit bij vorst moet worden toe
gestaan, en zijn ze ten allen tijde geneigd
om in overleg met „Koophandel" dit zoo
goed mogelijk te rdgelen. Maar laten wij eer
lijk tegenover elkaar wezen: hoeveel vorst-
dagen krijgen wij in een normalen winter?
Hebben de veilingtegenstanders dit nu de
laatste 4 jaar b.v. wel eens nagegaan? Doen
wij dat, dan zullen wij zien, dat het getal
toch heusch niet zoo groot is, dat wij ons
veilingssysteem cr óm behoeven omver te
gooien.
Dan bezien wij nog even het bezwaar, dat
tegenwoordig het allereerst naar voren ge
haald wordt n.L dat de koopman niet kan
krijgen wat hij noodig heeft, omdat er niet
genoeg wordt aangevoerd. Dit lijkt mij toe
voor het oogenblik het grootste bezwaar te
zijn, maar ook alleen voor het oogenblik,
daar wij ieilêlijk in een overgangstijdperk zijn
van het herlst- op liet winter- of dorsch-
goed. Wanneer wij dazen overgang gemaakl
nebben (die wjj in het begin van December
o-ok altijd, moeten doormaken), dan zal cr van
dit bezwaar, als wij den normalen aanvoer
van enkel hel goed uit de schuren hebben,
niet veel meer overblijven. De prijs zal dan
in den regel de aanwijzing zijn voo-r het
artikel of de soort, dat moet worden aange
voerd. En dat zullen de mcnschen zelf wel
zien.
Waarom komen er dan tegenwoordig nog
onvoldoende 3e en 4e Deenschc witte en
3e en 4e rood? zoo vraagt men. Om-de een
voudige reden, dat do prijs, al is hij ook wat
ge tegen, onvoldoende i De men- chen h idden
behoudens een klein percentage een treurig
slecht bouwjaar en zien het met lecde oogen
tegemoet, dat ^zij niet rond kunnen komen,
'tenzij het wintergoed nog wat goed maak!.
Maar als ook dat pro-duct voor f250.— a
r300.— per wagon van dc hand moet, dan gaal
het niet eti daarom is het uilzien van de ees
ten, als ik mij niet vergis, op een kleine
prijsverhooging. Komt die binnenkort,dun zul
len wij over den aanvoer niet hebben te
klagen.
De vrees, dat alleen doorgeschoten goed zal
worden aangeboden, is dunkt mie heel on
gegrond; wie de toestanden en do nienschen
hier een beetje kent, zal dat niet beweren;
er is te dien opzichte onder de bouwers
verscheidenheid genoeg; de een meent c
alleen te kunnen komen met dóorschieleu,
maar zijn buurman wil er niets' van weten;
die begint met Kerstmis en wil met Febru
ari van zijn waar afwezen. En tevens mectv
ik, dat bij al de ellende, die we in de oor
logsjaren bij den afzet van ons product heb
ben meegemaakt, dit niet de zwakste plek was,
dat we een geleidelijke afzei hadden van onze
winterknol, te beginnen bij het mindere, om
het beste het langst te bewaren.
Of hel nu verder nog op oiizen weg ligt
na deze verhandeling de open brief van de
„Koophandel" breed te behandelen, zooals de
commissie, die hem opstelde, beweerde, dat
zij de bezwaren tegen hel veilen broe d
had aangegeven? Ik geloof, dat liet niet noo
dig zal zijn. Ten eerste niet, omdit hun
bezwaren zonder het opzettelijk aan hun adres
te schrijven in bovenstaande regelen vrijwel
behanclekl zijn. Maar ten tweede lijkt het mij
een eigenaardige wijze van doen, om met het
eene onderwerp de wettige organisatie te er
kennen en bij een ander onderwerp tc traeh-
,teu die organisatie te miskennen door een
open brief aan de tuinders. In dezelfde cou
rant toch, wa^tr de brief in voorkomt, is ook
een verslag van de vergadering ran „Koop
handel", waar onder meer in voorkomt, dat
aan de niarktbesluren zal worden voorge
steld tiet veilen per stuk weer in te voeren.
De brief is eigenlijk niet anders, dan een
uiluoojjiging aan do bouwers (Keel 'vriendelijk
wel, en bewogen met ons lot als zij zijn!) oio
de banden, die ons knellen," weg te werpen
of juister misschien gezegd: keer den rug
toe aan eigen organisatie en geniet de vrij
heid, aie wij U bij volle teugen zullen geven
te drinken.
Daargelaten nu het tweeslachtige van deze"
houding, is het misschien om eer don een
reden niet gewenscht do verhouding tusschen
hapdclaaar en tuinder te verscherpen. In wel
ke mate wij elkander noodig hebben is in
zonderheid de laalsto jaren naar voren ge
komen, en het lijkt mij daarom toe zooveel
mogelijk de zaken, .die daarvoor in aanmer
king komen, in gemeen overleg te behande
len. Door óns is altijd dien weg uitgestuurd
Maar ten slotte komen wij voor enkele kar
dinale punten, waarover wij het misschien
nooit eens zullen worden.waarbij in de eerste
plaats wel het feit iix aanmerking komt en dat
onomwonden hier nog moet worden gezegd,
dat het onze bouwers te doen is om hun
waar zoo duur mogelijk te verkoopen en
de kooplieden zullen er altijd op uit zijn
zoo goedkoop mogelijk te koopen.
Alles wat wij- doen, doen wij om dat doel
te bereiken, n.L den hoogsten prijs te behalen.
Dat een koopman hier nu niet zoo hard voor
werkt (tenminste niet eerder dan wanneer
hij ook een beduidende partij zelf in handen
heeft) dat ligt voor de hand; we kunnen
daar heel goed inkomen. Iets andei's echter
is het wanneer de heeren zoo vriendelijk
worden om ons in hunne bescherming te ne
men, dan komt onwillekeurig het spreekwoord
van de vos en de boer bij mij boven. Alleen
zou ik de koopman nog in overweging willen
geven mei hun strijd tegen het verplicht vel
len niet te hard van stal te loopen, daar het
wel eens zijn kon, dat ze het later zelf
betreurden; hier thans dieper op in te a-ia!
gedoogt het bestek van dil artikel niet.
Ten slotte zou ik aan liét adres van -ma
tuinders nog dit willen zeggen taal U nie
intrigeeren door derden; we z.illén zelf i»
onze eigen organisatie uitmaken wat ons past
We hebben in de ordelijke weg het beslui
genomen om te veilen, laten we nu ook di
proef nemen en goed ook.
Laten we elkander geen onnoodige verwijt
ten naar het hoofd slingeren, maar ons over
luigd houden van ieders goede bedoeling
Dan zul in den loop van de winter-eampagu#
uitkomen of we een goed besluit hebben go
nomen en mocht dan hel-legended blijken
dan trekken we op ordelijke organisatorische
wijze in den a.s. winter op onze' jaarverga
deringen ons besluit in. Tot zoolang hebben
we als goede mannen na tc komen wat w#
zelf besloten hebben, n.i. ons product H'.
veilen. t
ik eindig met mede namens de bcstui S
der bovengenoemde markten den wenseh if
uiten, dal dienovereenkomstig wordt gchan-
defd.
Lalen wij onze eigen organisatie, die wc
inzonderheid thuis zoo hoog noödig hebben,
l iet zelf verscheuren.
Aan de handelaren willen zij tevens., de
verzekering geven, dal zij lot overleg ten uilen
rijde bereid zijn-, om, waar moe-dijk, hunne
wenschen tegemoet te komen,'.
Met vriendelijk, i dmk, Mijnheer de Redac
teur, voor de plaatsing van bovenstaande
regelen leeken ik namens de niaiktbcstu-
reu van
Broek op Langendijk,
Noord-Scha rwoude.
Mannenhuizen en
Obdam,
P. SLOT A Pzn
PCTMI .1 I I.
SCHAPENFOKKERIJ.
In verband met een in verschillende-
bladen voorkomend berichtje, dat met;
in Friesland Texelsche schapen heeft
ingevoerd om daarmede het Friesche
schaap te kruisen wordt ons van be
voegde zijde gemeld, dat dit niet juist is.
Een afdeeling van de Fr.esche Maat
schappij van Landbouw heef;, bij wijze
van proef. u veertiental ooien en eép
ram van Texels ras aang.'kocht met A.
bedoeling er z u i v e r-mede voort te fok
ken en een stamboek van aan te leggen.
Wanneer de resultaten dezer proef goed
zijn, zullen waarschijnlijk in Friesland
meerdere Texelaars worden ingevoerd.
Ook in Groningen heeft men een stam
boek aangelegd van het Texelsche
schaap. n heeft daar reeds 6 fokkers,
die te samen over ruim 100 stamboek-
dieren beschikken. Voor Groningen is
het Texelsche schaap van buitengewoon
groot belang, omdat dit schaap onge
twijfeld HET KWELDERSCHAAP is.
Behalve dus in Noord-Holland heb
ben wii stamboeken voor Texelsche
schapen lin Limburg..Groningen en Fries
land.
Het schijnt ons toe, dat de vraag
ernstig overwogen dient te worden of
het niet gewenscht is een Nationaal
T ex e 1 s c h Schapenstamboek op te
richten.
KANTONGERECHT HOORN.
Zitting van 3 December.
Huurquaestie. Dezelfde zaak, die de
vorige keer werd aangehouden, kwam voor
Thans is de huurster gehoord, die een en
«ader bevestigde en haar getuigenis maakte
waarschijnlijk de bewering, dal huurder zoo
wel als verhuurder het bij hun ingekomen
schrijven van de huurcomniissic „inbegrepen
miement voor waterleiding" verkeerd heb-
b begrepen. Eisen f 12 of 6 dagen.
It olk reu-pel. D, N. te Hoorn, had een
kudde schapen loopen op een weide te Wes-
ter-Blokker. Daarbij waren 19 stuks in erge
mate aangetast door rotkreupel., Hij beweerdi
te hebben gedacht^ dat de ongesteldheid dei
dieren te wijlen was aan dc gevolgen vai
mond- en klauwzeer (trouwens ook een be
smeltelijke ziekte) en verzuimde het geva'
nan tc geven bij den burgemeester ter plaatse
De heer K. de Veen, districts-veearts te Alk
maar, als getuige en deskundige gehoord
had een onderzoek ter plaatse ingesteld. Hi-
was gewaarschuwd dooi- een tweetal vee
opzieners in de gemeente.
Eiseh f25 subs. 15 d. hechtenis.
Helzclidc geval had zich voorgedaan bij
den veehouder M, dc H. te Hem, gem. Ven
huizen. Ook daar 19 dieren. Bekl. had iu
dezelide meening verkeerd aaugaande mond
en klauwzeer en kende de symptomen van
rotkreupel niet. Door den kantonrechter
werd hem er op gewozeri, dat hij als vak
man verplicht is, deze te kennen. Eisch f25
of 15 dagen.
Tap verbod te Enkhuizen. De caféhou
der G. L. te Enkhuizen, liad op Zondag 31
Cclober, niettegenstaande hel aldaar geldend?
tap verbod, aan een paar klanten sterken drank,
verschaft. Beklaagde erkende zulks te liebbou
gedaan, dooli las een verklaring voor, waar
in hij liet recht der gemeente Enkhuizen, om
een dergelijke verordening uit te vaardigen,
op motieven aan de Drankwet ontleend be
twistte. Op grond daarvan verzocht hij vrij
spraak.
Het O. M. kon met zijn redenceriug het
iu enkele punten niet eens zijn en achlla
overigens djt een zaak, die iu den Gemeen
teraad van Eekhuizen behoort uitgemaakt te
worden. De overtreding is wettelijk en over
tuigend bewezen en dus eisohte spr. f5 ot
5 dagen?
Tekleinetrekhonden. De Hooruscue
politie gaat blijkbaar met ijvei' op In de
taak der dierenbescherming. Honden, niet
hooger dan minstens 60 c.M., mogen niet als
trekdier gebezigd worden. Te dezer zake
waren aangeklaagd F. H., koopman te Hoorn
(één overtreding) en P. H., insgelijks te Hoorn
(vier overtredingen).
Het O. M. liet zich weardeerend uit ovef
de actie der politie. De hond is eigenlijk blij
kens zijn bouw en kracht heel geen trek
dier, maar nu dil getolereerd wordt door