R-K. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND
No 296
Maandag 20 Decern Lier 1920
13e Jaargang
BUITENLAND
BINNENLAND
ABONNEMENTSPRIJS:
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. Teleioonm
1 l-ETON
De weergevonden dochter
pgR KWARTAAL i f2.—, FRANCO PER POST t 2.50
MET OE1LLUSTREERD ZONDAGSBLAD f 0.50 HOOOER.
Verschijnt dagelijks.
■l
ADVERTENTIEPRIJS
VAN 1-5 REOELS f 1.25; ELKE REOEL MEER i 0.251
RECLAMES PER REGEL f 0.75; RUBRIEK „VRAAO EN
AANBOD" BIJ VOORUITBETALING PER PI AATSINO f 0.69
Aan alle alionné's wordt op aanvraag gratie een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500.—, f 400. f 200.—, f 100—, f 60 f 35.—, f 15.-.
DE TOESTAND IN IERLAND
De hinderlagen.
Officieel wordt bekend gemaakt, dat twee mili
taire vrachtauto's in oen hinderlaag zijn gevallen
tusschen Mitchelslown (graafschap Cork) en Gal-
baliy. Twee soldaten zijn gedood en twee ge-
jvond. De auto's zijn verbrand.
Een politiepatrouilleis in een hinderlaag ge-
Vallen bij Swauiinbar (graafschap Cavane), op
den avond van 17 December. Een politie-agent
Is dood geschoten, en twee zijn gewond.
Een niet ontplofte bom van de zcifdg soort
als die, welke zijn ontdekt in de bommenfa-
briek te Dublin, waar den llden ccn raid op
werd uitgevoerd, werd gisteren opgeraapt op
Merrion Square, de meest gedistingeerde woon
wijk van Dublin.
Een strijdkracht uit militairen en politie be
staande heeft den voorraad van een munitie-
bergplaats der opstandelingen te Teuiplemore in
beslag genomen. De voorraad bestond, uit revol
Vers, kruit, geligniel en 1500 schoten munitie.
De militaire enquête naar de branden en
plunderingen te Cork is in de kazerne aldaar ge
opend. De handelingen zijn strikt geheim. De ge
meenteraad van Cork heeft zijn leden opgedra
gen om niet deel te nemen aan de militaire
enquête.
Het wekelijksch communiqué over den loc-
Mand in Ierland deelt mede, dat in de week
die op 11 December geëindigd is, 27 misdaden
van Sinn Fein zijn vermeld. De vermeerde
ring van 20, vergeleken bij de vorige week, is
hoofdzakelijk te wijten aan plunderingen van de
post. Hel aantal misdrijven tegen de politic is
gedaald van 17 dooden en 3 gewonden tot 1
doode en 12 gewonden, terwijl die tegen de mili
tairen zijn 1 doode en 4 gewonden. Er zijn thans
Jneer dan 500 personen in kampen geïnterneerd.
Het volgende is de slatistick van de misdrijven
Over het tijdperk van 1 Januari tot 11 December
reohtbanken vernield: 69, politie-kazernes ver
nield 631, beschadigd: 170, aanvallen op de post.
805, politiemannen gedood: 169, gewond: 245
militairen gedood: 52, gewond: 108.
De bedreiging met den ban van den bisschop
Van Cork tegen hen, die deelnemen aan de
wandaden, werd uitgesproken op 11 December
üoodat de invloed daarvan nog niet blijkt in de
bovenstaande cijfers.
Tegen de wraaknemingen.
Mac Ready, de opperbevelhebber der troepen
In Ierland, heelt een proclamatie uitgevaardigd.
Waarbij straf bedreigd wordt tegen Engelsche
troepen in streken, waar de krijgswet is afge
kondigd, 'als zij zich vergrijpen tegen den per
soon of tien eigendom van Ieren, behalve wan
neer dit redelijk ot noodig is om de orde te
herstellen.
Een antwoord van den Bisschop
van Cork.
Als antwoord op een telegram van het Ameri-
kaansch Verbond voor de erkenning van de Ier-
sche republiek, waarin werd verklaard, dat hij
het recht niet had „om leren in den ban te doen.
wegens bet verdedigen van bun vaderland",
heeft de Katholieke bisschop van Cork geseind:
Onzin. Als gi, komt met een leger, dat in
staat is om den vijand te bevechten en de zwak
ken en onbeschermd en ie verdedigen, zal ik als
geestelijke dienst doen. Het is schandelijk van
u om hinderlagen te leggen, die politiek geen
goed doen en de levens van weerloozen bloot
stellen aan liet gevaar van moord en weerwraak
cn de huizen van siad en Ian d aan verwoesting
De vernieling van Cork is het gevolg van uw
politiek."
0E VERCADERiNG VAN DtN VOLKENBOND
Nieuwe leden.
Dc vergadering heeft thans de toelalinsverzoe-
ken behandeld. Portugal, Italië, Perzië, Colom
bia en Paraguay waren dc staten die iedere aan-
rraag gunstig beantwoordden. Lord Robert Cecil
en Nansen namen een tusschenstandpunt in en
bepleitten bijvoorbeeld de toelating van Georgië,
ofschoon zij tegen toelating der Ooslzee-landen
waren. Nederland -sloot zich bij de afwijzende
meerderheid aan.
Toegelaten zijn Oostenrijk, Bulgarije, Luxem
burg, Finland, Costa Rica en Albanië, alle an
dere aanvragen zijn afgewezen.
De mandaten.
De Volkenbondsraad heeft een onderzoek in
gesteld naar de ontwerp-mandaten, welke enkele
bondsleden aan den Raad hebben voorgelegd,
betreffende Samoa (toegewezen aan Nieuw-Zee-
land), Nieuw-Guinea en andere eilanden ten
Zuiden van den evenaar (toegewezen aan Aus
tralië). Nauroe (toegewezen aan Engeland), het
vroeger Duitsch-West Afrika (toegewezen aan
Zuid-Afrika) en de eilanden in de Stille Zuidzee
(toegewezen aan Japan).
Een pluimje voor Duitschland.
Motta, de Zwilsersche president heett in. een
onderhoud met den vertegenwoordiger van de
D. Allgem. Ztg. te Genève zijn waardeering be
tuigd over Duitschland's gereserveerde houding
jegens den Volkenbond. Het heeft daarmee den
wereldvrede een dienst bewezen, omdat een on
verwijlde aanvraag om toelating tot den Bond
stellig tot groole spanning zou hebben geleid.
Zwitserland is overigens een groot voorstander
van een alle souvereine staten omvattenden Vol
kenbond.
Slotzitting.
In de slotzitting van de vergadering van defi
Volkenbond te Genève heeft Wellington Koo
(China) zich Zaterdag het recht voorbehouden
ont later bij den Volkennond verschillende vraag
stukken aanhangig te maken, die voor China van
levensbelang zijn en betrekking hebben op de in
ternationale verhoudingen in den raad, de man
daten-commissie en de voorwaarden voor de
mandaten.
Daarop bracht de commissie voor Armenië
verslag uit over het Vrijdag naar haar verwezen
voorslel. De vergadering nam een voorstel aan
van Viviani (Frankrijk), dat luidde: De vergadè-
ling, onder vérwijzing naar haar besluit van 22
November, blijft in samenwerking met den raad,
dié belast is met het toezicht op het lot van Ar
menië, zich dil aantrekken en zal zoo'noodig een
beroep doen op haar leden; ten voordeele van
Armenië, met welk land verscheidenen op ver
dun van den bond reeds hun'sympathie hebben
betuigd, zooals president Wilson, Spanje en Bra
zilië. De raad zal ook het voorstel van Roemenië,
nopens mililaire lusschenkomst in Armenië in
sludie nemen.
Hiermee was het werk* van de eerste volken
bondsbijeenkomst geëindigd. Hymans, de voor
zitter. verklaarde in zijn antwoord, dat de verga
dering zoo verstandig wrfk geweest om niét dade
lijk wijziging in het boudsverdrag te brengen.
Zes nieuwe stalen werden toegelaten. Er zijn
technische lichamen ingesteld om een eind te
maken aan den economischen warboel, evenals
een raadgevende commissie en een verkeerscont-
missie. De vergadering bereidde den strijd tegen
de'typhus voor. Uil alle hoeken der wereld kwa
men afgevaardigden op de vergadering finan-
cieelen sleun daarvoor aanbieden en gaven zoo
een prachtjg voorbeeld van menschlievende eens
gezindheid.
Om den grootsten geesel der wereld, den oor
log, te bezweren, zocht de vergadering langen lijd
naar deugdelijke middelen. Voor het verzekeren
van het economische dwangmiddel besloot zij
een internationale blokkadecommissie in te stel
len. Inzake het ontwapeningsvraagstuk gaf de
vergadering toe, dat het thans niet mogelijk is
dil ideaal te verwezenlijken. Sommige volken
zijn verplicht maatregelen te nemen, maar niette
min leeft bet ideaal in alle harten. Niemand ver
langt meer naar vrede, dan zij op wien het roem
rijk noodlot den plicht legde om te strijden voor
het recht en de vrijheid der wereld.
UIT DE FRANSCHE KAMER
De crisis aan Oorlog.
In de Kamer heeft Leygues, de minister-presi
dent, een vraag van de Castelnau omtrent het
ontslag van den minister van oorlog beantwoor
dend, gezegd, dat er in .dit verband geen onrust
in het land mocht blijven beslaan. Levèvre, zei-
de de minister-president, is afgetreden naar aan
leiding van den duur van den dienstplicht. Ley
gues wilde niet in een beschouwing treden van de
bezwaren van Lefèvre, maar wees er op, dat de
militaire wetsontwerpen 's lands defensie niet in
gevaar kunnen brengen, want zij zijn goedge
keurd door de hooge militaire autoriteiten.
Duitschland is niet .geheel en al ontwapend,
maar het is op weg naar de ontwapening. Het
heeft uitgeleverd of vernietigd 58.000 kanonnen;
115.000 machinegeweren; 149.000 loopen .van ma
chinegeweren; vijf miliioea geweren. Duitschland
moet zijn leger lot op honderdduizend man te
rugbrengen, waardoor het weliswaar niet zonder
weerstand is, wat onze vastbeslotenheid slechts
kan aanmoedigen. Leygues vervolgde: wij ver
volgen allen slechts één doel; de uitvoering van
hel vredesverdrag ioe te passen. Wij zouden dan
niet onbekwaam zijn Duitschland le bedwingen,
zoo het morgfen mocht beproeven het hoofd op
le steken.
Leygues wees nog op de strategische zijde der
kwestie. Wij hebben, zoo zeide hij, dei gelieele
Rijnlinie in handen, alle hrughoolden, kanalen,
wegen en spoorwegen, die eeriijds in de richting
der grens samenkwamen. Korlom, Frankrijk's
veiligheid loopt niét'hét ininsle gevaar. De regee
ring heeft haar plicht gedaan het wetsontwerp in
le dienen, hetwelk zonder de nationale verdedi
ging le verzwakken, rekening houdt met den toe
stand in Frunkrijk, dat 1.500.000 man heelt ver
loren, en waarvan duizenden burgers in fiun le
venskrachten zijn aatigelnst.
Het is onze plicht, zeide Leygues, de mililaire
strijdkrachten zoo spoedig mogelijk te verminde
ren ten einde aan werkplaats en akker de armen
terug te geven, die het ieger met noodig heefl.
Wij hebben levens aan de uilnoodiging van de
financiecle commissie ge ioor gegeven om de uit
gaven zooveel mogelijk le beperken. Leygues ver
zekerde, dat het ontwei. een voldoende strijd
macht handhaaft o i de veiligheid der grenzen
te verzekeren en het vredesverdrag le doen uit
voeren. Wij .zijn er ons san bewust, zeide de mi
nister-president ten sloue, dat wij den wenscli
van het land beantwoord hébben.
De rede van Leygues werd luide toegejuicht.
Hij werd vau aile kanten geluk gewenscht.
Motie van vertrouwen
De Kamer heeft met 493 tegen 65 stemmen elen
molie van De Castelnau aangenomen, waarin zij
haar vertrouwen uilspreest, dat de regeermg, in
overeenstemming met de bondgenooten, de ont
wapening van Duitschland, de uilvoering van de
vergoedingen, overeenkomstig de bepalingen van
hel vredesverdrag zal verwezenlijken. De Kamer,
zoo wordt verder in de'motie gezegd, rckenl op
ue regeering om de nationale veiligheid en de
eischen van de buiteulandsche politiek met de
iinanoiecle mogelijkheden in overeenstemming 18
brengen.
DE CONFERENTIE TE BRUSSEL.
Naar aanleiding van de zeer pessimistische uit
eenzetting van den byzonderen correspondent
van Havas over de beraadslagingen tc Brussel,
verneemt Woltf ter bevoegde plaatse, dat het
onvoorwaardelijk noodzakelijk was in de eerste
plaats do buitengewone moeilijkheden .van den
legcnwoordigen economischen en financieelen
toestand van Duitschland' duidelijk te maken,
liet is niet te verwonderen, dat deze onopge
smukte beschrijving op de deskundigen van de
geallieerden een misschien niet verwachten in
druk gemaakt heeft. Deze toestand maakt het
echter, naar de meening van toongevende üuit-
schers, niet onmogelijk, dat op den grondslag
van het inzicht, dat men door de Duitsche uit
eenzetting gekregen heeft, een samenwerking met
de deskundigen van de geallieerden voor een po
sitieve regeling in de kwesdie van het herstel ge
vonden zal worden.
Als raadgevend deskundige voor de Duitsche
delegatie is de mijnraad Hilger naar Brussel ver
trokken.
DE TOESTAND IN GRIEKENLAND.
De houding der Geullieerden.
Reuter verneemt, dat, met het oog op den
aanstaanden terugkeer van Konslantijn le Athene,
de Brilsche regeering er prijs op stelt om een
gezamenlijke actie met de Fransche en ltaliaan-
sclie regeeringen te voeren, en dat de besprekin
gen daarover nog voortduren. De Britschc re
geering heeft ten slotte besloten öni aan haar
gezant le Athene last le geven om geen officieele
betrekkingen met Konslantijn aan tc knoopen.
De Britsche marine-coinmissie zal te Athene
blijven.
Een muitend generaal.
Een officieus bericht meldt, dat generaal Zi-
mirakakis, de opperbevelhebber der troepen in
l'liracië getracht heelt een revolutionaire bewe
ging onder de troepen le verspreiden. Nadat--hij
zich verzekerd had van den steun van den be
velhebber van het garnizoen le Xeres, begaf hij
zich naar Dsjoemoeldsiua om het garnizoen van
die plaats ower le halen. De officieren en soldaten
wilden daar echter niet yan hooren.
Enkele raddraaiers zijn aangehouden. De gene
raal is met 70 van zijn officieren over Adriano-
pel naar Konstantinopel gegaan. De regeering
heeft krachtige maatregelen genomen.
GEMENGDE BUITE.NL BESiCHTEK,
MERKWAARDIGE REDDING.
De uil 7 personen bestaande bemanning van
een groote vliegmachine van de Brilsclie Ko
ninklijke Luchtstrijdkrachten, is op merkwaar
dige wijze aan verdrinken in de Iersche Zee
ontkomen. Zij werd gered door een stoomboot
die langs kwam en een draadloos noodsein
had opgevangen. Het vliegtuig viel op een bij
zonder onstuimige plaats, 15 mijl van de kust.
F.en vuurtorenwachter zag dat gelukkig, en
deelde het onmiddellijk mede aan jde autoritei
ten te land, die hel draadlooze bericht afzon
den.
Naar het Berliner Tageblatt uit Cuxhaven
verneemt, zit het passagiersschip August» Vic
toria sinds Maandag j.I. beklemd in het ijs in
ondiepe Wa'ddgnzee tusschen Sylt en Föhr. De
40 reizigers, die aan boord zijn, loopen gevaar
om van den honger om te komen, daar de ge
ringe diepte voor'zeebo'oien een beletsel is om
het schip te bereiken. Er worden evenwel po
gingen ondernomen om passagiers cn beman
ning te redden.
De oorzaak van den brand in het hoofd
commissariaat van politie te Berlijn is nog niet
opgehelderd. De ontploffingen werden onge
twijfeld veroorzaakt doordat het vuur de olie-
en benzinevoorraden van de enquete-commissië
bereikte.
Havas meldt uit Rome, dat in het zuide
lijk deel van 'de Adnatische Zee een hevige
slorm gewoed heeft. Op het eiland Saseno is
groote schade aangericht. Gebouwen zijn inge
stort. De commandant van den militairen post
op hei eiland, zijn beide dochterljes en een
verpleegster verdwenen, 17 man cn 2 onderof
ficieren zijn gedood.
Het Lagerhuis heeft het wetsontwerp op
den invoer van kleurstoffen met 111 tegen 15
siemmen aangenomen.
De vertegenwoordigers van de Engelsche
werklieden in de bouwvakken hebben gewei
gerd om een conferentie met de regeering te
houden over de kwestie van „verwatering".
Verwatering is het stelsel, waarbij de vakver-
eeniging goed vindt, dat ongeschoolde werklie
den met de leden van vakvereenigingen, die
volleerd zijn, samenwerken. In den oorlog toen
men handen te kort kwam, hebben de vakver
eenigingen daar noode hun instemming toe ge
geven, maar nu het vrede is, willen zij er niets
van weten, zelfs niet om den oud-soldaten werk
te verschaffen en het volk uit den huisvesting-
nood te helpen.
Men verwacht dat de regeering nu haren
gang zal gaan met het bouwen van huizen, zon
der de vakverpenigingen er nog verder in le
kennen. Natuurlijk schuilt in de zaak de kiem
voor een bedenkelijk conflict.
In Saksen zijn de kantwevers van alle
Uantfabrieken in staking gegaan. Zij eischen
80 pet. bijslag op hun loon, t geen de f ibri-
kanten weigeren De stakers hebben een on
gunstig oogenbiik gekozen, daar de magazijnen
der fabrieken loch al vol zitten en 't met den
verkoop zeer slecht gaat.
De bedrijfsraden der mijnen in het Roer
gebied hebben besloten Zaterdag een uur over
te werken otn de bevolking van Keulen die
groot gebrek aan huisbrand heefL uit de kou
le helpen. De opbrenesl van het overuur wordt
op 15 5 20.000 ton geschat en zal tegen lagen
prijs aan Keulen worden verkocht.
Op de Reichskasse te Berlijn is een '21-
jarige arbeider gearresteerd, die een mei pot
lood (e i :lireven kwitantie over 35 000 mark op
naam van rijkspresidenl Ebert presenteerde.
De handleekening van den president, die <ta>k
met potlood was Beschreven, was onbeholpen
nagebootst
Britsch Columbië krijgt den eersten vrou
welijken minister. Het is mevrouw Ralph Smith
lid van dp wetgevende vergadering le Vancou
ver, die vermoedelijk belast zal worden met do
portefeuille van onderwijs.
Het Fransche adviesjacht Bar-le-Duc, dat
bij ruwe zee in den nacht van 14 op 15 dezer
aan de steile kust van Kaap Doro vergaan is,
is gezonken onder uog niet geheet bekende om
standigheden Het pantserschip Ernest Renan
is terstond naar de plaats van de ramp gegaan.
Uit Sjanghai wordt gemeld dat vandaar
een s.s. is vertrokken met het stoffelijk over
schot aan boord van grootvorstin Elisabeth van
Rusland, die in 1918 door de Bolsjewiki was
vermoord. liet wordt cverBebracht naar Egyp
te en van daar naar Paleslina om in dat land
Ie worden begraven. De grootvorstin, die abdis
was bij de Grieksehe kerk, had den wensch ge
koesterd, in het Heilige Land te worden be
graven.
Naar het Fransch vau R AO UL DE NA VERY,
bewerkt door
L. M. VAN PINXTEREN, R.-IC. Pr.
1.
„Het rij zoo, maar tochonze ongehoor
zaamheid is een zonde. Tracht uwe droefheid te
merwiimen, iaat mij in iret diepst uwer ziel le
zen. Wat Ik u thans zeg, heb ik reeds lang in
mijn harl gevoeld. Ik weet niet hoe ik cr toe
kom u daar dezen avond over te spreken. Ik ge-
Voel, dat gij gebukt gaal onder uwe wroeging."
„Gij overdrijft, Flaviana. Ik zou wroeging ge
voelen, als ik anders gehandeld had" en als ik
#/eer in dezelfde omstandigheden kwam, zou ik
juist zoo handelen."
„Ik zou bel niet meer toestaan," zeide zij met
gebroken slem.
-Hebt gij er dan spjjt van?"
-'Ik heb spijt, dat ik u je fortuin heb doen
twhereo."
'At geeft dat, daar ik een nieuwe heb te-
■"Sgctonden?"
ik ast ftmuüebgiid.en heb Y.erbj»k«m"
ZES JAAR GELEOEN
Het „Volk" lanceerde voor enkele dagen het
bericht, dat een belangrijke collcclie moderne
schilderijen ter exploitatie in het Stedelijk Mu
seum te Amsterdam was aangeboden, en dat dit
door den conservator van het Museum, den heer
Baard, geweigerd was.
De lieer Baard, deswege om inlichtingen ge
vraagd, verklaarde van niets te weten.
Thans komt liet dagblad voor de Arbeiderspar-
[ij, dat liet verzuim van den conservator in scher
pe bewoordingen over den hekel gehaald had,
met de verbluffende mededeeling, dat het ver
zoek van bedoelden verzamelaar en de weigering
van den heer Baardzes jaar geleden heb
ben plaats gehad. Toen zou de conservator van
het Stedelijk Museum hebben meegedeeld, dat
wegens plaatsgebrek, geen ruimte voor een ten
toonstelling beschikbaar was.
Zes jaar. geleden, en daar nu mee aankomen,
onder bedreiging, dat een „ook nog een gemeen
tebestuur bestaat, dat den heer Baard zou kun
nen wijzen op zijn verplieliiingen".
We kunnen begrijpen dat de heer Baard harte
lijk in zijn baard gelachen heeft, toen hij deze
potsierlijke bedreiging las.
Overigens verdient „Het Volk" bewondering
voor de geestkracht, waarmee het 6 jaren lang
zijn opgekropt gemoed in bedwang heeft gehou
den
juiHetiianüECti Nieuws.
DE VESTIGING VAN II. K. GEESTE
LIJKEN BIJ HET AMBGNSCIIE VOLK.
Le Minister va.ii Koloniën doelt in aijn.
Memorie van Antwoord aan de Tweede
Kamer ter voldoening aa.it hot verzoek
van enkele leden om de reden te mogen
vernemen, waarom uog geen toestemming
„Hebt gij mij geen andere familie geschon
ken?"
„De rechten van een vader zijn heilig."
„Mijn vader overdrijft de zijne".
„Spreek zoo niet; God zou u straffen in uw
dochter."
„Maar wat heb ik dan gedaan," riep hij uit,
lerwijl hij opstond en met rassche schreden het
salon op en neer liep; „ik heb gehoorzaamd aan
dc slem van mijn hart, in plaats van loe te ge
ven aan den wil van een menseh. Neen, ik vind
mij zeiven niet schuldig, als ik aan het verle-
dene terugdenk. Ik had Flessigny verlaten met
toestemming van mijn vader en mij naar een
bevriende familie begeven; ik wist, dat mijn va
der verlangde, dat ik eene echtgenoote zou kie
zen. Ik ontmoette u bij mevrouw de Ligueries,
en een vurige genegenheid trok ons tot elkaar.
Ik schreef aan mijn vader, die een geregelde
briefwisseling met de Ligueries aanving, en zijn
toestemming gaf. Gij waart een wees, enik had
uwe genegenheid weten te winnen. Onze verlo
ving werd in de kapel gesloten en mijn vader
begaf zich op reis om naar Ligueries te komen.
Gij werd mejuffrouw de Langrose genoemd, naar
de oude abdis, die u had opgevoed en onder
dien naam had ik u ten huwelijk gevraagd en
had mijn vader zijn toestemming gegeven. Maar
toen d« notarissen est hun perkamenten voor
den dag kwamen, bleek het, dat bij den naam
van Longrosc die van d'Urselles moest gevoegd
worden en die laatste naam herinnerde hem aan
den man, wien hij een onverzoeulijken haat had
gezworen. Wat dat uwe schuld? Of de mijne?
Moesten wij den haat erven, die van zijn groot
vader op mijn vader was overgegaan? Hij had
uwe brieven gelezen, kende uw karakter, wist
dat zijne weigering mijn leven zou breken en
zonder er rich aan te storen dat hij mij tot wan
hoop zou brengen, zonder zich af te vragen,
hoeveel tranen hij u zou doen storten, trok hij
zijn beloofde toestemming in en beval mij mijn
woord te breken. Dat was zeer wreed, Flaviana
en mijner onvvaa'rdig. Wat zou de wereld van
zulk een verbreken van mijn woord gedacht heb
ben? Zou zijn geen smet op uwen naam hebben
geworpen? Moest ik u opofferen aan een haat,
waarvan ik de oorzaak niet eens kende? Ik
meendè van niet. Ik smeekte mijn vader tever
geefs zijn tegenstand op te geven. Daar hij mijn
wilskracht kende en een schandaal vreesde, zei
de hij mij op zekeren dag, na een tooneel, dat
mij zeer bedroefde: ik zal je niet in de noodzake
lijkheid brengen gebruik te maken van dc rech
ten, die je leeftijd je geeft. Als gij mejuffrouw
d'Urselles huwt, zijn alle banden tusschen ons
verbroken; het erfdeel van uwe moeder bedraagt
cenige duizenden ponden, dig ik je ter baud zal
itellen en na het huwelijk zullen wij elkander
niet weer zien; onthoudt dat. Gij werd mijn
vrouw en mijn vader verliet den dag na ons hu
welijk het Éasteel van Lingucries. Zijn laatste
woord was een hard woord, een woord, dat hij
eenmaal zal terugnemen, en dat God in Zjjn
rechtvaardigheid niet zal bekrachtigen."
„Ach, ik herinner het mij," zeide zijne echt
genoote. „Hij riep ons als vaarwel toe: Gjj zult
gesirafi worden in uwe kinderen."
„Mijn fortuin, nis men 15000 pond een for'
tuin kan noemen, diende om onze overtocht
naar Panama ie betalen. Ik wilde u rijk en ge
lukkig zien en het scheen mij toe, dat de in het
goudland verborgen aderen, onbekende mijnen
bevatte. Na vruchlelooze pogingen stond ik op
het punt den moed te verliezen, toen Avarez mij
voorstelde zijn kleine parelvisscherij te koopen.
Ik besloot ze uit te breiden en anders in te rich
ten; ik had nu den hefboom in handen, en kon
de fortuin dwingen. Wij hebben elkander teeder
bemind en God schijnt de. wonden, door de hard
nekkigheid van onzen vader geslagen, te willen
genezen. Hel spijt mij, dat ik je iels heb laten
raden van de droefheid, die mijn hart vervuld,
omdat ik alle pogingen lot toenadering zie af
geslagen. Maar ik verlies daarom den moed nog
niet; de haat zal uit het hart van mijn vader ver
dwijnen; hjj zal er eejmiaal behoefte aan gevoe
len een zoon terug te zien, die hem toch altijd i»
blijven eeren; hij zal mij terugroepen en dan zal
ik u met Dolores, ons dierbaar kind, in zijn ar
men voeren."
„Ik weet," zeide Flaviana, een teederen blik
op Humbert werpend, „dat gij steeds die hoop
zijt blijven koesleren. Maar op gevaar af il cliep
te bedroeven, moet ik u zeggen, dat ik ze nooit
gedeeld heb. Wat gij ook moogt zeggen om ons
te verontschuldigen, wij hebben beiden ongelijk
gehad. Over het gezag van een vader mag niet
geredeneerd worden. De geboden van God leg
gen ons op, hem onvoorwaardelijk le gehoorza
men. Hij alleen droeg de verantwoordelijkheid
van zijn haat, toen hij ons scheiden wilde. Gij
hebt tegen zijn wensch en wil gehandeld, ik heb
u op dien wég gevolgd en daar wij beiden ge
hoorzaamheid geweigerd hebben aan een onbe-
twistbaren plicht, zullen wij beiden gestraft wor
den. Wat die straf zal zijn weet ik niet, maar ik
sidder bij de voorspelling van uw vader: gij zult
in uwe kinderen gestraft worden."
„Houdt op, Flaviana. Al» wij gezondigd heb'
ben, moge de' Heer ons vergeven; maar on* en
geltje, ons dierbaar kind...."
(Wordt vervolgd.)
-
