R.-K. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND
Wat de Pers zegt
ZtmZlttoX. r*®
;No. 304
Donderdag 30 December 1920
13e Jaargang
Burèau! HOF 6» ALKMAAR. Telefoon
Een lastig probleem.
b'KUILLËTON
Öb wêdêrgevomlen dochter
BUITENLAND
BINNEN LAND
ABONNEMENTSPRIJS
VERSCHIJNT D&GELIJKS.
ADVERTENTIEPRIJS:
|rroUc-avoinö vroeg verder,'niete. torn zij
4ar grootvader ontmoette, toonde het hem
Jtet een meer vragend dail by, nem
/^Ziedaar wat had willen
Binneniandsch Nieuws.
iZjj. teed veel ia die sombere
noch/tien en mm bang voor den donder,
mmigfl «te ®s»melin#eö der noodscho
ONS
tER KWARTAAL VOOR ALKMAAR f 2.-, BUITEN f 2.S0
ET GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD f 0.50 HOOGER.
ADMINISTRATIE 433.
REDACTIE 633.
Van 1 tot 5 regel» f 10.5; elke regel meer f 0.25; Reclames per
regel f 0.75; Rubriek fraag en Aanbod" bij vooruitbetaling
per plaatsing f 0.60.
\t 1 ,a 1M»
Aan alle abonnè's wordt op aanvraag gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500.—, f 400—, t 200.—, f 100.— t 60—, f 35.-, t
Men weet, rial zich ook onder socialisten
reeds. rang een streven openbaart, om door
tjomlagschesamenkomsten met een godsdien
stig karakter eenige verdieping aan het leven
Ste .geven, 't Zijn de meelijwekkende menschen,
die in bun liart den honger naar geestelijk
jroedsel gevoelen, maar niet bevredigd worden
bij gemis aan een diepe overtuiging.
Boe ver de dwaling en het grijpen naar
[verkeerde middelen ten deze gaat, blijkt uit het
jongste nummer van bet religieus socialistisch
•weekblad „De Blijde Wereld".
In Leeuwarden moest een predikant voor
ten prolestanlsehe kerk gekozen worden. En
ui zond dë plaatselijke 'afdeeling van het reli
gieus-socialistisch Verbond volgend adres aan
.et kiescollege?
„Sinds 1914 mogen onze godsdienstoefenin
gen zich in een steeds toenemende belangstel-
4ng verheugen. Het bezoek is zoo groot, dat er
^an gedacht wordt naar een grooter lokaal te
Terhuizen. De bijeenkomsten,-die in dit seizoen
Needs hebben plaats gehad, waren op een enke-
e uitzondering na bezocht door 200 a 250 per
sonen. Voor een niet onbelangrijk deel be
kommerden onze bezoekers zich vroeger nooit
Om den godsdienst. -
„Wij constateeren deze toenemende belang
stelling met vreugde, omdat wij meëuen, dat
iiaaruit de conclusie kan en mag worden ge
trokken, dat de arbeidersklasse georganiseerd
In de socialistische beweging, althans voor een
üc-el bezig is, zich te ontworstelen aan de macht
van het materialisme. Wij vertrouwen, dat Uw
College zich met ons zal verheugen in het feit,
•flat een steeds toenemende groep socialisten
Weer belangstelling is gaan koesteren voor
godsdienst en Christendom en hebben ingezien,
tjat de godsdienst voor hen even ontbeerlijk is
als brood.
„Wij zijn van oordeel, dai een predikant, de
jfihristen-Socialislische beginselen toegedaan,
hier in Leeuwarden veel zou kunnen doen, om
iië reeds gewekte en ontwaakte belangstelling
tengevolge van onze bijeenkomsten grooter te
maken."
Bet merkwaardigste is, wat de redacteur van
„De Blijde Wereld" zelf bij dit adres aanlee-
,kent.
„Wanneer we schrijft zij eens een vijf
ën iwintig jaar terug denken, toen er niets dan
^vijandschap was bij de socialisten tegenover de
terk en in de kerk niets dan vrees en haat te
genover het socialisme, merken we op, dat er
toch een groole verandering bezig is zich te
Voltrekken.
„Hier vragen socialisten 0111 een predikant
anet als een ornament van een laïitaarnpaal,
maar als hun man op den kansel. Hier.wordt
'ieen nieuwe en sterke stelling gezocht, om het
materialisme te bestrijden door hen, die vroe
ger het materialisme ijverig gepropageerd heb
ben.
„De nieuwe geest klopt aan de kerkdeur. Het
ajjn zware deuren, zullen ze geopend worden?
Wat zullen de Leeuwarder sleutelbewaarders
<doeii? Met groole belangstelling wachten wij
ihun beslissing af.
„Het aantal socialistische sleminen is in de
Deeuwarder gemeente en haai-'kiescollege zeker
nog ver in de minderheid. Maar "wij mogen
steun verwachten van vrijzinnigen en evange-
Jischen, die aan onze sterk groeiende groep, al
jis ze nog een minderheid, recht zal willen
(doen."
Het merkwaardige in dit citaat is niet zoo
zeer het Toor ons, Katholieken, onbegrijpelijke
ïeil, dat verschillende groepen eener kerkelijke
gemeenschap een verkiezingscampagne op touw
'ae-tlen om een voorganger van hun „richting"
gekozen ie krijgen, als wei de waan, dat' uit
den gang van een aantal socialisten naar een
kerkgebouw, de verzoening tusschen socialisme
én christendom zou blijkenl Om maar eens iets
te noemen: een grondbeginsel, waarmee het
socialisme staat of valt is de noodzakelijkheid
van den klassestrijd. Een fundamenteele waar-
iheid, een gebod, aan welks naleving men den
Waren christen moet toetsen, is Christus'bevel:
gij zult uw naaste beminnen gelijk u zelf. De
z.g. christen, die dus op hel slandpunt van den
klassenstrijd blijft staan, is socialist en geen
christen; maar wie in christelijk geloof dat
hooge gebod der naastenliefde vervullen wil,
kan geen socialist zijn. Jammer, dat de Blijde
Wereld verzuimd heeft ons te vertellen, hoe de
socialistische predikanten dit probleem denken
op te lossen, wanneer de zich noemende reli
gieus-socialisten de kerkdeuren hebben open-
gebeukt.
Naar he! Fransch van RAOUL DE NAVERY,
bewerkt door
L. M. .VAN PINXTEREN, R,-K. Pr.
'10.
3..0 en. zij thjuïs, kwam werd zij1, wei v:ejre
Wan beknord te worden, vriendelijk ontvangen.
n VOedscl «1 hing haar aan den
talis, n fzetfanp sioort zielek-wier
de el "was!' n was> zeggen<K dat dit lutar
„Mijn deel, waarvan?"
,„Dat komt er niet op aan, .Vftdeb 'hééft
|sschem ons gedeeld dit
<k> tnVnr iSe uetn
■1M. (PERS EN DE ONDERWIJZERS,
In h,et' „Katholieke Schoolblad" wordt
met vreugde melding gemaakt van de
houding eter Katholieke Pers ten opzich
te der onderwijzerssalarissen, een hou
ding die, zegt het blad, gunstig; afsteekt
dij die der. anti-revolutionnaire en oh,rist.-
hist'. p-efs.
Na aeze lofspraak gaat de redactie ver
der 1
„Een even verblijdend teeken ach.ten
wij h.et, idat onze Pers is gaan gevoelen,
h,oe de leiding der onderwijzers berust
bij de organisaties en niet bij Raar.
Tot dusver heeft aan het juiste in
zicht ten deze wel wat ontbroken op
grond v,an een zichzelf toegekende au
toriteit, voelde de Pers het als haar
roeping, den onderwijzer gratis raad en
ieiaing te geven, ook zonder dat daar
om gevraagd werd.
Het resultaat was da,n gewoonlijk pre
cies li.et tegenovergestelde van wat be
doeld werd. De onderwijzers zijn h,et
leven onder dat stelsel moede gewor
den èn .omdat het stelsel niet deugt
èn omdat de toepassing-ervan hen
altijd h.ield in de positie van lijdende
partij.
De „Residentiebode" gelooft, dat h.et
„Kath,. Schoolblad" hier lichtelijk ver
keerd ziet en legt h.aar meening als .volgt
nader uit:
De Pers is er niet bepaald alleen
om te onderschrijven en te propagee-
ren de meening van onderwijzers of
van andere vakbonden. Dit heeft de
redactie-van het -„Kafch. Schoolblad" ten
slotte toch zelf ook goed bevroed. Aan
't eind schrijft het blad nog leukweg:
„Mits natuurlijk geen onzer meene, dat
van de Pers kan vei wacht wordën, da,t
zij altijd en in aL.es met onze wen-
schen meegaat." Zoodat wc maar zeg
gén willen, dat' de „zich. zelf toege
kende ,autOii'itieit"(l) van de Pers. zal
moeien 'blijven.
De Pers is en blijft meer dan een
salarismachine. Zij heeft het recht en
den plicht, niet .alleen de wqnscheiijk-
heid maar ook de mogelijkheid van de
verii.oógde salarissen te onderzoeken en
te bespreken. En zij moet daarbij ge
heel blijven buiben den invloed van
welke organisatie ook. Ze is mogelijk
in dien plicht te kort geschoten; daar
valt ,oyer te praten. Maar men torne
niet aan het recht harer zelfstandigheid
en den plicht' van algemeenheid.
De Pers heeft natuurlijk van de lei
ding der organisaties al te blijven,
maar daarom kan ze nog niet toeger
ven dat aile leiding der onderwijzers
bij de organisaties berust. Als er tot
dusver „aan bet' juiste inzicht ten deze"
heeft ontbroken, dan is bet. nog de
vraag waar het gebrek te vinden ,was.
Het blad zegt ten slotte, dat het stel
sel „den onderwijzer gratis raad en lei-
ding_ be geven, ook zonder dat daarom
gevraagd wordt," zal blijven voortbe
staan. D.e Pers is erg royaal en geeft
een ieder gratis raad. Het is h;aar be
staan ;en daaraan laat zij niet tornen.
DE TOESTAND M IERLAND
De inval in een danszaal
Twee jongelieden, die gewond werden bij den
politie-inval in een danszaal te Bruff, zijn aan
de bekomen verwondingen geslorven.
Ierland heeft de meest ongelukkige Kerstmis
in zijn geschiedenis gevierd, aldus de corres
pondent van de „Westminster Gazette" te
Dublin. In Dublin klonk in den Kerstnacht, in
plaats van de Kerstklokken, het geluid van ge
weer- en,,revolverschoten in de stralen. Van den
avond vóór Kerstmis af werden er voortdurend
invallen gedaan door de hulppolitie, menschen
die winkelden, werden aangehouden en gefouil
leerd. Op tal van stations werden tremen met
menschen, die het Kerstfeest gingen vieren, door
zocht. Wegens het ontploffen van bommen en
geweervuur in Dublin in den Kerstnacht gingen
slechts weinig menschen naar bed. Twee jonge
mannen, die uit de mis huiswaarts keerden, wer
den in hel been gewond.
Tusschen Donderdag en Maandag zijn in Ier
land zeventien personen gedood. Twee waren
vrouwen, één een soldaat, één een politiebeamb
te en de overigen burgers. De politieman en viji
der burgers werden gedood tijdens een inval in
een groot huis, waarin, naar men gelooft, Sinn
Feiuers een hinderlaag hadden voorbereid. Er
werden meer dan 130 gevangenen voor onder
zoek weggeleid.
Eén der beide vrouwen verloor haar leven
toen zij trachtte een politiebeambte ie redden,
met wien zij Zondagavond door de stralen van
Limerick liep. Vier mannen sprongen plotseling
uit het donker op hem at eu trachtten hem zijn
revolver afhandig te maken. Een hunner slaagde
erin het wapen ie bemachtigen en wilde ermeöt
op den politieman schieten, doch het meisje
plaalste zich voor den agent en kreeg den kogel
in het hart.
DE STRIJD OM FIUME.
Uit Lugano wordt geïneld: De strijd om Fiume
duurt voort. D'Annnpzio spoort zijn menschen
onophoudelijk aan, vof te houden lol den laat-
stea man. De legionair-n vechten inderdaad mét
groote verbittering, j terwijl aan den ander
kant de koninklijke troepen hevel Uregen den
strijd door het innenïi-n van de stad zoo spoe
dig mogelijk te doen eindigen, maar eik nuoo-
dig bloedvergieten te vermijden en met name dé
stad te sparen. De toestand' der bevolking is
tragisch. In Rome werd een draadloos telegram
van de bevolking van Fiume opgevangen, waar
in wanhopig om. hulp werd geroepen. Blijkbaar
vecht de bevolking legen d'Annunzio. Een kruit
magazijn van d'Annunzio is in de lucht gevlogen.
D'Annunzio heeft de beschikking over veel artil
lerie en maakt daarvan rijkelijk gebruik. De
strijd woedde gisteren in de voorsleden van
Fiume, waar de legionairen huis voor huis ver
dedigen. De verliezen moeten aan beide zijden,
met name wat de officieren betreft, grout zijn.
Het bericht, dat d'Annunzio gewond of ge
dood zou zijn, wordt legengesproken.
In den loop van een bijeenkomst te Abbazia
hebben gedelegeerden uit Fiume aan generaal
Ferrario een verklaring overhandigd, geleekend
door Fiumaansohe notabelen, welke Woensdag
morgen door d'Annunzio zal worden geteekend,
om daarna aan generaal Cavigiia te worden
vcforgelegd. Intussehen is>de schorsing van het
vuurgevecht verlengd tot Woensdagmorgen.
„Populo Romano" verneemt uit Abbazia dat
d'Annunzio aan Cavigiia radiotelegrafisch heelt
doen weten, dat de besprekingen met den burge
meester van Fiume zich moeien bepalen tot het
sluiten van een overeenkomst aangaande bet
vertrek der vrouwen, grijsaards en kinderen uit
Fiume. De slad zelf zou tot het uiterste, tot
haar volkomen vernietiging, tot den laatsten
man weerstand bieden.
De hertog van Aosta is Triest gepasseerd.
D,e „Messagero" acht hel mogelijk, dat de
hertog tegenwoordig zou zijn bij het onderhoud
tusschen de Italiaansehe regeerings-afgevaar-
digden en het regentschap.
Volgens hei „Giornale d'Italia" verklaarde
Giolitti, dat de regeering hoopt binnen enkele
uren zonder .verder bloedvergieten meester in
Fiume te zijn. Hij voegde er bij: De regeering
van Zuid-SIavië heeft in de -laatste weken
tweemaal stappen te Rome ondernomen, 'ten
einde de uitvoering van het verdrag van Ra-
pallo le verkrijgen, geschiedt dit niet dan moet
Zuid-SIavië toestemming verzoeken öin een ei
gen actie tegen D'Annunzio te beginnen.
DRIE DAGEN ZONDER KRANTEN.
Engeland is drie dagen zonder kranten ge
weest, iels wat sedert de dagen van Char
les Dickens niet meer was' voorgekomen. En
daardoor hebben de meesle menschen pas ge
merkt hoe moeilijk ze hun kranten konden,
missen. Dat den eersten Kersidag geen bladen
verschenen was niet nieuw, wel echter voor
„Boxing Day", den tweeden dag. Doch het
groote publiek begon pas goed te merken hoe
lastig ze afstand Konden doen van hun dag-
bladlectuur, toen ook Maandag, een „Bank Ho
liday", de persen niel draaiden. Journalisten,
die op straat liepen, werden aanhoudend door
kennissen aangeklampt met de vraag of ze
hun niets konden vertellen.. „Het is zoo
vreemd", zei een der op nieuws belusten. „De
Tovrer kan wel ingestort zijn, Amerika is mis
schien in oorlog of Charlie Chaplin kan wei
dood zijn." En de journalisten die thuis geble
ven" waren, werden voortdurend opgebeld.
Hel ergst gedupeerd waren de voetbal-en
thousiasten en zij die belang in de races stel
len, omdat hun krant tien in den steek liet en
zij geen uitslagen te welen konden komen. On
dernemende jongelieden hadden die echter toch
weten op te diepen en hadden een lijst ge
maakt, die iedereen voor twee stuiver mocht
inzien .Daarmee posteerden zij zich op drukke
punten; ze schijnen goede zaken gemaakt te
hebben.
De „Daily Mail" geeft de volgende aangrij
pende beschrijving van hel kranlenlooze Lon
den op Maandagmorgen: vaders hadden verge
ten hoe laat de wedrennen te Kempton Park
begonnen, dochters wisten niet zeker of er een
matinée in het Coliseum was' en zoons waren
razend, dat ze er maa. niet achter konde ko
men wat voor voetbalwedstrijden er gehouden
werden. Tenslotte begon een koortsachtig ge
zoek naar de laatst verschenen krant, een
avondblad van Vrijdag. Maar ook daarmee
hield men al weer gauw op, omdat vader zich
herinnerde dat hij het in den trein had laten
liggen.
OPSTANDEN IN RUSLAND.
Het Oekr. Persbureau meldt uit Czernowitz,
dat de Rooden in den strijd met de arbeiders
van de suikerfabrieken in Jenusclipel en An-
drasokowska door een bombardement die fa
brieken hebben verwoest.
De opstandelingen rukken naar Kiejef op.
Een roode troepenmacht die legen hen opruk
te zou zijn verslagen. Een Oekrajiensclie afdee
ling zou zich al van een voorstad van Kiejef
hebben meester gemaakt. Het persbureau be
weert verder dat op bet hoofd van den op
standelingenleider Strouk door de Sovjetregee-
ring een premie van 5 millioen roebels is ge
zet. in het Donelzbekken zou 40 pet. der ar
beiders in staking zijn gegaan. Ook van elders
werden nieuwe omvangrijke stakingen vermeld.
Een draadloos N. T. bericht uit Parijs ver
telt van muiterijen le Moskou, die echter door
de communisten onderdrukt zijn. Cavalerie
troepen houden nu in de omstreken van Mos
kou de wacht.
SiüEftQDE BUITEKL. BEBiCHTEH,
EEN ORKAAN.
Een hevige orkaan heeft in de provincie Ovie-
do (Spanje) groote verwoestingen aangericht.
Drie dorpen en vele alleenstaande hoeven
zijn volkomen verwoest.
WRAAK VOOR DEN DOOD VAN LAMPE.
Te Elberfeld werd Dinsdag van communisti
sche zijde een dynamietaabslag gepleegd op de
woning van den rechter Muegel. Muegel leidde
het onderzoek tegen den communistisclien" advo
caat Lampe, die zooals wij gisteren mededeel
den, Maandag is overleden na tien dagen gevast
te hebben. Door den bomaanslag werd de wo
ning van Muegel hesmadigd. De daders zijn,
zooals gewoonlijk in deiMjijke gevallen> doü-
gebrek aan voldoende politië&^cbt onlkomen.
De „Daily Telegraph" melt, dat in Roa_
inenië een regeeringscrisis op Til is, -ia.lr j01lcs.
cu liever aftreedt dan zich te vereey,ejvj„en
met de opkomende Konstantijnsche politiek-,
ke zich ontwikkelt in de germanophile reactie'
naire milieus.
Een „Exchanger" -bericht uiL Boekarest
meldt, dat de zeventig socialisten, die geïnter
neerd werden na de onlangs plaats gehad heb
bende ontploffing in den Roemeensciien Senaat,
een hongerstaking hebben geproclameerd.
Tsjecho-SIowakije heeft in liet tweede tri
mester 7.755.000 centenaars ingevoerd en
16,781,000 cealenaars uitgevoerd. Duitschland
lieeit hel grootste iuvoerspercentage, namelijk 51
Volgens de „Times" zouden in'de Krim
13,000 menschen gefusilleerd zijn.
Een Central News-bericht uit Kopenhagen
meldt, dat zes bekende firma's 0111 boscli-con-
cessies in Noord-Rusland hebben gevraagd.
Uü BfcbLtCli llnti VaW AnbcibS-
Met instemming vui alle goedgezinden in den
lande, zal het door de Regeering ingediende wets
ontwerp, waarmee beoogd wordt de vreedzame
nijlegging van geschillen over arbeiders-aaugele-
genneden en niet minder het voorkomen van die
geschillen, worden begroet.
in tegenstelling met de socialistische econo
mische leer, waarin de oplossing der sociale
Kwestie alleen verwacht wordt door verscher
ping van den klassenstrijd, is het Regeerings-
ontwerp er geheel op berekend, langs wettelijke
regeling boven-bedoelde conflicten te bezweren,
die storend op de productie werken of kunnen
werken. De regeling zal zich dus tot belangen-
geschillen kunnen beperken.
Van een samenkoppeling dezer regeling aan
een reorganisatie der Kamers van Arbeid is af
gezien, omdat de minister op liet standpunt
staat, dat laatstgenoemd vraagstuk pus aan de
01de behoort te komen bjj de publiekrechte
lijke regeling der collectieve arbeidsovereen
komst.
Anders dan een voorloopig karakter kan een
regeling, als hier wordt voorgesteld, niet dra-
dragen. Daarom is er tevens gestreefd naar, aan
den opzet een zoo soepelen vorm te geven,
dat de regeling gemakkelijk zich bij definitievg
voorzieningen zal kunnen aansluiten.
Na een bespreking der vormen, die de be
moeiing der overheid met arbeidsgeschillen
kan aannemen, deelt de Minister mede dien
vorm te hebben gekozen, die in verreweg de
meesle lauden ingang heeft gevonden en
welke uitgaat van de gedachte, dat de vrijheid
van partijen, om binnen de grenzen der straf
wet de tusschen iiaar gerezen geschillen met
alle middelen uit ie vechten, ongerept moet
worden gelaten en dat niet verder behoort t?
worden gegaan, dan tot het instellen van orga
nen, waaraan vrijwillig het uit den weg ruimen
van gescliiilen kan worden opgedragen.
Het ingediende wetsontwerp denkt zich de be
moeiing der overheid met arbeidsgeschillen op
drieërlei wijze:
le door het instellen voor het geheele Rijk
van organen tot bemiddeling in en voorkoming
van arbeidsgeschillen;
2e door het regelen van de procedure en
de rechtsgevolgen, indien partijen in gemeen
overleg haar geschil aan de beslissing van een
scheidsgerecht onderwerpen;
3e door het openen van de mogelijkheid, om
in bepaalde gevallen van Regeeringswege een
onderzoek te doen houden over de oorzaak van
een gerezen arbeidsconflict en de vraag, welke
parlij voor het ontstaan of voortduren daarvan
in hoofdzaak verantwoordelijk is.
DE .VERHOOGING VAN Du'I GEDES
TILLEERD ACCIJNS. -
Bij het afdeelingsonderzoek van het ont
was en niets rnet ons gemeen had, want de
vrouw van Michel was niet van ons geslacht
en is geslorven uit droefheid dat zij zich met
ons verbonden had. Ik had moeten doen, wat
ik eens van plan was, het kind op mijnen
arm nemen en vluchLen, zoover ik kon met
haar wegtrekken. Maar het geheim van dc
grot hield mij tegen, ik wil hun niet laten,
wat ik daar begraven heb. Bovendien zou. ik
niet ver kunnen gaan, zij zouden nuj achter
volgen en spoedig hier terugbrengen. Laat ik
nog wat wachten."
He grijsaard rekende nog 0p het leven.
Vanaf den dag, waarop men de ketting,
die op het strand gevonden was, op de lompen
van Tolle-avoine zag schitteren,, wezen de
kinderen uit den omtrek haar met den vingpr
na en ontvluchtten haar. Zij deelde in de
winsten van het bedrijf hareu familie.
Dagelijks weidde zij de zwarte koe en som
wijlen moest z(j dés nachts haar de lan-
Wira toechjen ide hponmen binden.
ten; zij wist het verband er nog niet tus
schen, maar zij was onrustig en vroeg zich
af. waarom dé anderen lachten als er een
onweer opkwam en waarom de ondergang der
schepen, die op de kust verbrijzeld werdeu
ailtijd met eein woest drinkgelach in de
hut eindigde.
In tiaar tochten door de rotsen kwam zij
dikwijls bij de kerk, een oud gotiek gebouw,
met pvexblijlselen van geschilderde ramen
voorzien. Telkens als zij langs dien kant
kwam, bond zij hare koe vast en ging de
kerk binnen. Zij gevoelde zich daar onbe
schrijfelijk op baar gemak. Tegenover het
Mariabeeld herinnerde zij zich flauw nare
lieve moeder en dacht zij een andere 'moe
der, veel schooner en zoeler, te hebben terug
gevonden. Zij stond zonder te bidden voor
het altaar, van bidden wist zij niets, maar
zij keek naar Maria met een gevoel van
bewondering, die reeds een vereering was.
Nooit sprak zij thuis over hare bezoeken aan
de kerk. Zij begreep, dat het haar dan zou
verboden worden. Meermalen zagen de jeug
dige kinderen uit bejt dorp. haar die hei
lige plaats veriaten en zonder medelijden met
hare onwetendheid, bespotten en vervolgden
zij haar. Maar toch kwam zij steeds terug, zij
veranderde alleen hel uur. harer bezoeken en
bleef hare plaats aan de voeten van Maria
innemen.
Twee jaren vervlogen aldus. Tolle-avoine
bleef altijd de zwarte koe geleiden en ze
Lu de winternachten met de lantaarn tusschen
de hoornen op den top der rotsen voerea
Langzamerhand begon haar geest te werken.
Hoor allen verstooten, in zich zelve gekeerd,
begon zij te denken, en ondervroeg méérmalen
baar grootvader, maar deze schudde het hoofd
en antwoordde slechts: „Wij zullen samen
heengaan. Ik zal je met mijn schat me'e-
nemen," .1
Hare ooms begonnen haar met meer onrust
te bewaken en te vreezen voor haar doorzicht.
Zeker zouden zij haar het weiden vau de
zwarte koe ontnomen hebben, als een kleiner
kind haar had kunnen vervangen.
Op zekeren dag verliet zij de kerk toen
de dorps herder ze wilde binnengaan. Zij ver
borg zich zooveel mogelijk tegen den muur,
toen de priester liaar op ernstigen maar lief-
devollen toon vroeg: „Wat kom je in de
kerk doen, Anna?"
„ik heet geen Anna," antwoordde het kind,
„maar Tolle-avoine."
„Een heidensche en dwaze naam, dien men
je gegeven heeft Maar ik ken den naam dien
je moeder je gegeven had en dien ik zelf
in het doopboek heb geschreven boven de
kruisjes van twee bedelaars, die je doopborgen
waren."
„Ach," riep het kind vreugdevol uit, „hebt
gij mijne moeder gekend?" f
„Genoeg om te weten hoeveel zjj geleden
heeft."
„Nu zij dood is en mij niet meer op hare
armen draagt en kust, kom ik hier zitten voor
die vrouw, die een klein kind vasthoudt en
het lijkt mij of ik een weinig haar kind ben,
want zij lacht naar tnij ouder haar kroon
en ik geloof dat het kleine kind zich ver
heugt), wanneer wij allen In de stralen dei;
zon gebuid zijn,"
msm .s&tiüdtëi'