R.-K. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND Wat de Pers zegt ZtmZlttoX. r*® ;No. 304 Donderdag 30 December 1920 13e Jaargang Burèau! HOF 6» ALKMAAR. Telefoon Een lastig probleem. b'KUILLËTON Öb wêdêrgevomlen dochter BUITENLAND BINNEN LAND ABONNEMENTSPRIJS VERSCHIJNT D&GELIJKS. ADVERTENTIEPRIJS: |rroUc-avoinö vroeg verder,'niete. torn zij 4ar grootvader ontmoette, toonde het hem Jtet een meer vragend dail by, nem /^Ziedaar wat had willen Binneniandsch Nieuws. iZjj. teed veel ia die sombere noch/tien en mm bang voor den donder, mmigfl «te ®s»melin#eö der noodscho ONS tER KWARTAAL VOOR ALKMAAR f 2.-, BUITEN f 2.S0 ET GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD f 0.50 HOOGER. ADMINISTRATIE 433. REDACTIE 633. Van 1 tot 5 regel» f 10.5; elke regel meer f 0.25; Reclames per regel f 0.75; Rubriek fraag en Aanbod" bij vooruitbetaling per plaatsing f 0.60. \t 1 ,a 1M» Aan alle abonnè's wordt op aanvraag gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500.—, f 400—, t 200.—, f 100.— t 60—, f 35.-, t Men weet, rial zich ook onder socialisten reeds. rang een streven openbaart, om door tjomlagschesamenkomsten met een godsdien stig karakter eenige verdieping aan het leven Ste .geven, 't Zijn de meelijwekkende menschen, die in bun liart den honger naar geestelijk jroedsel gevoelen, maar niet bevredigd worden bij gemis aan een diepe overtuiging. Boe ver de dwaling en het grijpen naar [verkeerde middelen ten deze gaat, blijkt uit het jongste nummer van bet religieus socialistisch •weekblad „De Blijde Wereld". In Leeuwarden moest een predikant voor ten prolestanlsehe kerk gekozen worden. En ui zond dë plaatselijke 'afdeeling van het reli gieus-socialistisch Verbond volgend adres aan .et kiescollege? „Sinds 1914 mogen onze godsdienstoefenin gen zich in een steeds toenemende belangstel- 4ng verheugen. Het bezoek is zoo groot, dat er ^an gedacht wordt naar een grooter lokaal te Terhuizen. De bijeenkomsten,-die in dit seizoen Needs hebben plaats gehad, waren op een enke- e uitzondering na bezocht door 200 a 250 per sonen. Voor een niet onbelangrijk deel be kommerden onze bezoekers zich vroeger nooit Om den godsdienst. - „Wij constateeren deze toenemende belang stelling met vreugde, omdat wij meëuen, dat iiaaruit de conclusie kan en mag worden ge trokken, dat de arbeidersklasse georganiseerd In de socialistische beweging, althans voor een üc-el bezig is, zich te ontworstelen aan de macht van het materialisme. Wij vertrouwen, dat Uw College zich met ons zal verheugen in het feit, •flat een steeds toenemende groep socialisten Weer belangstelling is gaan koesteren voor godsdienst en Christendom en hebben ingezien, tjat de godsdienst voor hen even ontbeerlijk is als brood. „Wij zijn van oordeel, dai een predikant, de jfihristen-Socialislische beginselen toegedaan, hier in Leeuwarden veel zou kunnen doen, om iië reeds gewekte en ontwaakte belangstelling tengevolge van onze bijeenkomsten grooter te maken." Bet merkwaardigste is, wat de redacteur van „De Blijde Wereld" zelf bij dit adres aanlee- ,kent. „Wanneer we schrijft zij eens een vijf ën iwintig jaar terug denken, toen er niets dan ^vijandschap was bij de socialisten tegenover de terk en in de kerk niets dan vrees en haat te genover het socialisme, merken we op, dat er toch een groole verandering bezig is zich te Voltrekken. „Hier vragen socialisten 0111 een predikant anet als een ornament van een laïitaarnpaal, maar als hun man op den kansel. Hier.wordt 'ieen nieuwe en sterke stelling gezocht, om het materialisme te bestrijden door hen, die vroe ger het materialisme ijverig gepropageerd heb ben. „De nieuwe geest klopt aan de kerkdeur. Het ajjn zware deuren, zullen ze geopend worden? Wat zullen de Leeuwarder sleutelbewaarders <doeii? Met groole belangstelling wachten wij ihun beslissing af. „Het aantal socialistische sleminen is in de Deeuwarder gemeente en haai-'kiescollege zeker nog ver in de minderheid. Maar "wij mogen steun verwachten van vrijzinnigen en evange- Jischen, die aan onze sterk groeiende groep, al jis ze nog een minderheid, recht zal willen (doen." Het merkwaardige in dit citaat is niet zoo zeer het Toor ons, Katholieken, onbegrijpelijke ïeil, dat verschillende groepen eener kerkelijke gemeenschap een verkiezingscampagne op touw 'ae-tlen om een voorganger van hun „richting" gekozen ie krijgen, als wei de waan, dat' uit den gang van een aantal socialisten naar een kerkgebouw, de verzoening tusschen socialisme én christendom zou blijkenl Om maar eens iets te noemen: een grondbeginsel, waarmee het socialisme staat of valt is de noodzakelijkheid van den klassestrijd. Een fundamenteele waar- iheid, een gebod, aan welks naleving men den Waren christen moet toetsen, is Christus'bevel: gij zult uw naaste beminnen gelijk u zelf. De z.g. christen, die dus op hel slandpunt van den klassenstrijd blijft staan, is socialist en geen christen; maar wie in christelijk geloof dat hooge gebod der naastenliefde vervullen wil, kan geen socialist zijn. Jammer, dat de Blijde Wereld verzuimd heeft ons te vertellen, hoe de socialistische predikanten dit probleem denken op te lossen, wanneer de zich noemende reli gieus-socialisten de kerkdeuren hebben open- gebeukt. Naar he! Fransch van RAOUL DE NAVERY, bewerkt door L. M. .VAN PINXTEREN, R,-K. Pr. '10. 3..0 en. zij thjuïs, kwam werd zij1, wei v:ejre Wan beknord te worden, vriendelijk ontvangen. n VOedscl «1 hing haar aan den talis, n fzetfanp sioort zielek-wier de el "was!' n was> zeggen<K dat dit lutar „Mijn deel, waarvan?" ,„Dat komt er niet op aan, .Vftdeb 'hééft |sschem ons gedeeld dit <k> tnVnr iSe uetn ■1M. (PERS EN DE ONDERWIJZERS, In h,et' „Katholieke Schoolblad" wordt met vreugde melding gemaakt van de houding eter Katholieke Pers ten opzich te der onderwijzerssalarissen, een hou ding die, zegt het blad, gunstig; afsteekt dij die der. anti-revolutionnaire en oh,rist.- hist'. p-efs. Na aeze lofspraak gaat de redactie ver der 1 „Een even verblijdend teeken ach.ten wij h.et, idat onze Pers is gaan gevoelen, h,oe de leiding der onderwijzers berust bij de organisaties en niet bij Raar. Tot dusver heeft aan het juiste in zicht ten deze wel wat ontbroken op grond v,an een zichzelf toegekende au toriteit, voelde de Pers het als haar roeping, den onderwijzer gratis raad en ieiaing te geven, ook zonder dat daar om gevraagd werd. Het resultaat was da,n gewoonlijk pre cies li.et tegenovergestelde van wat be doeld werd. De onderwijzers zijn h,et leven onder dat stelsel moede gewor den èn .omdat het stelsel niet deugt èn omdat de toepassing-ervan hen altijd h.ield in de positie van lijdende partij. De „Residentiebode" gelooft, dat h.et „Kath,. Schoolblad" hier lichtelijk ver keerd ziet en legt h.aar meening als .volgt nader uit: De Pers is er niet bepaald alleen om te onderschrijven en te propagee- ren de meening van onderwijzers of van andere vakbonden. Dit heeft de redactie-van het -„Kafch. Schoolblad" ten slotte toch zelf ook goed bevroed. Aan 't eind schrijft het blad nog leukweg: „Mits natuurlijk geen onzer meene, dat van de Pers kan vei wacht wordën, da,t zij altijd en in aL.es met onze wen- schen meegaat." Zoodat wc maar zeg gén willen, dat' de „zich. zelf toege kende ,autOii'itieit"(l) van de Pers. zal moeien 'blijven. De Pers is en blijft meer dan een salarismachine. Zij heeft het recht en den plicht, niet .alleen de wqnscheiijk- heid maar ook de mogelijkheid van de verii.oógde salarissen te onderzoeken en te bespreken. En zij moet daarbij ge heel blijven buiben den invloed van welke organisatie ook. Ze is mogelijk in dien plicht te kort geschoten; daar valt ,oyer te praten. Maar men torne niet aan het recht harer zelfstandigheid en den plicht' van algemeenheid. De Pers heeft natuurlijk van de lei ding der organisaties al te blijven, maar daarom kan ze nog niet toeger ven dat aile leiding der onderwijzers bij de organisaties berust. Als er tot dusver „aan bet' juiste inzicht ten deze" heeft ontbroken, dan is bet. nog de vraag waar het gebrek te vinden ,was. Het blad zegt ten slotte, dat het stel sel „den onderwijzer gratis raad en lei- ding_ be geven, ook zonder dat daarom gevraagd wordt," zal blijven voortbe staan. D.e Pers is erg royaal en geeft een ieder gratis raad. Het is h;aar be staan ;en daaraan laat zij niet tornen. DE TOESTAND M IERLAND De inval in een danszaal Twee jongelieden, die gewond werden bij den politie-inval in een danszaal te Bruff, zijn aan de bekomen verwondingen geslorven. Ierland heeft de meest ongelukkige Kerstmis in zijn geschiedenis gevierd, aldus de corres pondent van de „Westminster Gazette" te Dublin. In Dublin klonk in den Kerstnacht, in plaats van de Kerstklokken, het geluid van ge weer- en,,revolverschoten in de stralen. Van den avond vóór Kerstmis af werden er voortdurend invallen gedaan door de hulppolitie, menschen die winkelden, werden aangehouden en gefouil leerd. Op tal van stations werden tremen met menschen, die het Kerstfeest gingen vieren, door zocht. Wegens het ontploffen van bommen en geweervuur in Dublin in den Kerstnacht gingen slechts weinig menschen naar bed. Twee jonge mannen, die uit de mis huiswaarts keerden, wer den in hel been gewond. Tusschen Donderdag en Maandag zijn in Ier land zeventien personen gedood. Twee waren vrouwen, één een soldaat, één een politiebeamb te en de overigen burgers. De politieman en viji der burgers werden gedood tijdens een inval in een groot huis, waarin, naar men gelooft, Sinn Feiuers een hinderlaag hadden voorbereid. Er werden meer dan 130 gevangenen voor onder zoek weggeleid. Eén der beide vrouwen verloor haar leven toen zij trachtte een politiebeambte ie redden, met wien zij Zondagavond door de stralen van Limerick liep. Vier mannen sprongen plotseling uit het donker op hem at eu trachtten hem zijn revolver afhandig te maken. Een hunner slaagde erin het wapen ie bemachtigen en wilde ermeöt op den politieman schieten, doch het meisje plaalste zich voor den agent en kreeg den kogel in het hart. DE STRIJD OM FIUME. Uit Lugano wordt geïneld: De strijd om Fiume duurt voort. D'Annnpzio spoort zijn menschen onophoudelijk aan, vof te houden lol den laat- stea man. De legionair-n vechten inderdaad mét groote verbittering, j terwijl aan den ander kant de koninklijke troepen hevel Uregen den strijd door het innenïi-n van de stad zoo spoe dig mogelijk te doen eindigen, maar eik nuoo- dig bloedvergieten te vermijden en met name dé stad te sparen. De toestand' der bevolking is tragisch. In Rome werd een draadloos telegram van de bevolking van Fiume opgevangen, waar in wanhopig om. hulp werd geroepen. Blijkbaar vecht de bevolking legen d'Annunzio. Een kruit magazijn van d'Annunzio is in de lucht gevlogen. D'Annunzio heeft de beschikking over veel artil lerie en maakt daarvan rijkelijk gebruik. De strijd woedde gisteren in de voorsleden van Fiume, waar de legionairen huis voor huis ver dedigen. De verliezen moeten aan beide zijden, met name wat de officieren betreft, grout zijn. Het bericht, dat d'Annunzio gewond of ge dood zou zijn, wordt legengesproken. In den loop van een bijeenkomst te Abbazia hebben gedelegeerden uit Fiume aan generaal Ferrario een verklaring overhandigd, geleekend door Fiumaansohe notabelen, welke Woensdag morgen door d'Annunzio zal worden geteekend, om daarna aan generaal Cavigiia te worden vcforgelegd. Intussehen is>de schorsing van het vuurgevecht verlengd tot Woensdagmorgen. „Populo Romano" verneemt uit Abbazia dat d'Annunzio aan Cavigiia radiotelegrafisch heelt doen weten, dat de besprekingen met den burge meester van Fiume zich moeien bepalen tot het sluiten van een overeenkomst aangaande bet vertrek der vrouwen, grijsaards en kinderen uit Fiume. De slad zelf zou tot het uiterste, tot haar volkomen vernietiging, tot den laatsten man weerstand bieden. De hertog van Aosta is Triest gepasseerd. D,e „Messagero" acht hel mogelijk, dat de hertog tegenwoordig zou zijn bij het onderhoud tusschen de Italiaansehe regeerings-afgevaar- digden en het regentschap. Volgens hei „Giornale d'Italia" verklaarde Giolitti, dat de regeering hoopt binnen enkele uren zonder .verder bloedvergieten meester in Fiume te zijn. Hij voegde er bij: De regeering van Zuid-SIavië heeft in de -laatste weken tweemaal stappen te Rome ondernomen, 'ten einde de uitvoering van het verdrag van Ra- pallo le verkrijgen, geschiedt dit niet dan moet Zuid-SIavië toestemming verzoeken öin een ei gen actie tegen D'Annunzio te beginnen. DRIE DAGEN ZONDER KRANTEN. Engeland is drie dagen zonder kranten ge weest, iels wat sedert de dagen van Char les Dickens niet meer was' voorgekomen. En daardoor hebben de meesle menschen pas ge merkt hoe moeilijk ze hun kranten konden, missen. Dat den eersten Kersidag geen bladen verschenen was niet nieuw, wel echter voor „Boxing Day", den tweeden dag. Doch het groote publiek begon pas goed te merken hoe lastig ze afstand Konden doen van hun dag- bladlectuur, toen ook Maandag, een „Bank Ho liday", de persen niel draaiden. Journalisten, die op straat liepen, werden aanhoudend door kennissen aangeklampt met de vraag of ze hun niets konden vertellen.. „Het is zoo vreemd", zei een der op nieuws belusten. „De Tovrer kan wel ingestort zijn, Amerika is mis schien in oorlog of Charlie Chaplin kan wei dood zijn." En de journalisten die thuis geble ven" waren, werden voortdurend opgebeld. Hel ergst gedupeerd waren de voetbal-en thousiasten en zij die belang in de races stel len, omdat hun krant tien in den steek liet en zij geen uitslagen te welen konden komen. On dernemende jongelieden hadden die echter toch weten op te diepen en hadden een lijst ge maakt, die iedereen voor twee stuiver mocht inzien .Daarmee posteerden zij zich op drukke punten; ze schijnen goede zaken gemaakt te hebben. De „Daily Mail" geeft de volgende aangrij pende beschrijving van hel kranlenlooze Lon den op Maandagmorgen: vaders hadden verge ten hoe laat de wedrennen te Kempton Park begonnen, dochters wisten niet zeker of er een matinée in het Coliseum was' en zoons waren razend, dat ze er maa. niet achter konde ko men wat voor voetbalwedstrijden er gehouden werden. Tenslotte begon een koortsachtig ge zoek naar de laatst verschenen krant, een avondblad van Vrijdag. Maar ook daarmee hield men al weer gauw op, omdat vader zich herinnerde dat hij het in den trein had laten liggen. OPSTANDEN IN RUSLAND. Het Oekr. Persbureau meldt uit Czernowitz, dat de Rooden in den strijd met de arbeiders van de suikerfabrieken in Jenusclipel en An- drasokowska door een bombardement die fa brieken hebben verwoest. De opstandelingen rukken naar Kiejef op. Een roode troepenmacht die legen hen opruk te zou zijn verslagen. Een Oekrajiensclie afdee ling zou zich al van een voorstad van Kiejef hebben meester gemaakt. Het persbureau be weert verder dat op bet hoofd van den op standelingenleider Strouk door de Sovjetregee- ring een premie van 5 millioen roebels is ge zet. in het Donelzbekken zou 40 pet. der ar beiders in staking zijn gegaan. Ook van elders werden nieuwe omvangrijke stakingen vermeld. Een draadloos N. T. bericht uit Parijs ver telt van muiterijen le Moskou, die echter door de communisten onderdrukt zijn. Cavalerie troepen houden nu in de omstreken van Mos kou de wacht. SiüEftQDE BUITEKL. BEBiCHTEH, EEN ORKAAN. Een hevige orkaan heeft in de provincie Ovie- do (Spanje) groote verwoestingen aangericht. Drie dorpen en vele alleenstaande hoeven zijn volkomen verwoest. WRAAK VOOR DEN DOOD VAN LAMPE. Te Elberfeld werd Dinsdag van communisti sche zijde een dynamietaabslag gepleegd op de woning van den rechter Muegel. Muegel leidde het onderzoek tegen den communistisclien" advo caat Lampe, die zooals wij gisteren mededeel den, Maandag is overleden na tien dagen gevast te hebben. Door den bomaanslag werd de wo ning van Muegel hesmadigd. De daders zijn, zooals gewoonlijk in deiMjijke gevallen> doü- gebrek aan voldoende politië&^cbt onlkomen. De „Daily Telegraph" melt, dat in Roa_ inenië een regeeringscrisis op Til is, -ia.lr j01lcs. cu liever aftreedt dan zich te vereey,ejvj„en met de opkomende Konstantijnsche politiek-, ke zich ontwikkelt in de germanophile reactie' naire milieus. Een „Exchanger" -bericht uiL Boekarest meldt, dat de zeventig socialisten, die geïnter neerd werden na de onlangs plaats gehad heb bende ontploffing in den Roemeensciien Senaat, een hongerstaking hebben geproclameerd. Tsjecho-SIowakije heeft in liet tweede tri mester 7.755.000 centenaars ingevoerd en 16,781,000 cealenaars uitgevoerd. Duitschland lieeit hel grootste iuvoerspercentage, namelijk 51 Volgens de „Times" zouden in'de Krim 13,000 menschen gefusilleerd zijn. Een Central News-bericht uit Kopenhagen meldt, dat zes bekende firma's 0111 boscli-con- cessies in Noord-Rusland hebben gevraagd. Uü BfcbLtCli llnti VaW AnbcibS- Met instemming vui alle goedgezinden in den lande, zal het door de Regeering ingediende wets ontwerp, waarmee beoogd wordt de vreedzame nijlegging van geschillen over arbeiders-aaugele- genneden en niet minder het voorkomen van die geschillen, worden begroet. in tegenstelling met de socialistische econo mische leer, waarin de oplossing der sociale Kwestie alleen verwacht wordt door verscher ping van den klassenstrijd, is het Regeerings- ontwerp er geheel op berekend, langs wettelijke regeling boven-bedoelde conflicten te bezweren, die storend op de productie werken of kunnen werken. De regeling zal zich dus tot belangen- geschillen kunnen beperken. Van een samenkoppeling dezer regeling aan een reorganisatie der Kamers van Arbeid is af gezien, omdat de minister op liet standpunt staat, dat laatstgenoemd vraagstuk pus aan de 01de behoort te komen bjj de publiekrechte lijke regeling der collectieve arbeidsovereen komst. Anders dan een voorloopig karakter kan een regeling, als hier wordt voorgesteld, niet dra- dragen. Daarom is er tevens gestreefd naar, aan den opzet een zoo soepelen vorm te geven, dat de regeling gemakkelijk zich bij definitievg voorzieningen zal kunnen aansluiten. Na een bespreking der vormen, die de be moeiing der overheid met arbeidsgeschillen kan aannemen, deelt de Minister mede dien vorm te hebben gekozen, die in verreweg de meesle lauden ingang heeft gevonden en welke uitgaat van de gedachte, dat de vrijheid van partijen, om binnen de grenzen der straf wet de tusschen iiaar gerezen geschillen met alle middelen uit ie vechten, ongerept moet worden gelaten en dat niet verder behoort t? worden gegaan, dan tot het instellen van orga nen, waaraan vrijwillig het uit den weg ruimen van gescliiilen kan worden opgedragen. Het ingediende wetsontwerp denkt zich de be moeiing der overheid met arbeidsgeschillen op drieërlei wijze: le door het instellen voor het geheele Rijk van organen tot bemiddeling in en voorkoming van arbeidsgeschillen; 2e door het regelen van de procedure en de rechtsgevolgen, indien partijen in gemeen overleg haar geschil aan de beslissing van een scheidsgerecht onderwerpen; 3e door het openen van de mogelijkheid, om in bepaalde gevallen van Regeeringswege een onderzoek te doen houden over de oorzaak van een gerezen arbeidsconflict en de vraag, welke parlij voor het ontstaan of voortduren daarvan in hoofdzaak verantwoordelijk is. DE .VERHOOGING VAN Du'I GEDES TILLEERD ACCIJNS. - Bij het afdeelingsonderzoek van het ont was en niets rnet ons gemeen had, want de vrouw van Michel was niet van ons geslacht en is geslorven uit droefheid dat zij zich met ons verbonden had. Ik had moeten doen, wat ik eens van plan was, het kind op mijnen arm nemen en vluchLen, zoover ik kon met haar wegtrekken. Maar het geheim van dc grot hield mij tegen, ik wil hun niet laten, wat ik daar begraven heb. Bovendien zou. ik niet ver kunnen gaan, zij zouden nuj achter volgen en spoedig hier terugbrengen. Laat ik nog wat wachten." He grijsaard rekende nog 0p het leven. Vanaf den dag, waarop men de ketting, die op het strand gevonden was, op de lompen van Tolle-avoine zag schitteren,, wezen de kinderen uit den omtrek haar met den vingpr na en ontvluchtten haar. Zij deelde in de winsten van het bedrijf hareu familie. Dagelijks weidde zij de zwarte koe en som wijlen moest z(j dés nachts haar de lan- Wira toechjen ide hponmen binden. ten; zij wist het verband er nog niet tus schen, maar zij was onrustig en vroeg zich af. waarom dé anderen lachten als er een onweer opkwam en waarom de ondergang der schepen, die op de kust verbrijzeld werdeu ailtijd met eein woest drinkgelach in de hut eindigde. In tiaar tochten door de rotsen kwam zij dikwijls bij de kerk, een oud gotiek gebouw, met pvexblijlselen van geschilderde ramen voorzien. Telkens als zij langs dien kant kwam, bond zij hare koe vast en ging de kerk binnen. Zij gevoelde zich daar onbe schrijfelijk op baar gemak. Tegenover het Mariabeeld herinnerde zij zich flauw nare lieve moeder en dacht zij een andere 'moe der, veel schooner en zoeler, te hebben terug gevonden. Zij stond zonder te bidden voor het altaar, van bidden wist zij niets, maar zij keek naar Maria met een gevoel van bewondering, die reeds een vereering was. Nooit sprak zij thuis over hare bezoeken aan de kerk. Zij begreep, dat het haar dan zou verboden worden. Meermalen zagen de jeug dige kinderen uit bejt dorp. haar die hei lige plaats veriaten en zonder medelijden met hare onwetendheid, bespotten en vervolgden zij haar. Maar toch kwam zij steeds terug, zij veranderde alleen hel uur. harer bezoeken en bleef hare plaats aan de voeten van Maria innemen. Twee jaren vervlogen aldus. Tolle-avoine bleef altijd de zwarte koe geleiden en ze Lu de winternachten met de lantaarn tusschen de hoornen op den top der rotsen voerea Langzamerhand begon haar geest te werken. Hoor allen verstooten, in zich zelve gekeerd, begon zij te denken, en ondervroeg méérmalen baar grootvader, maar deze schudde het hoofd en antwoordde slechts: „Wij zullen samen heengaan. Ik zal je met mijn schat me'e- nemen," .1 Hare ooms begonnen haar met meer onrust te bewaken en te vreezen voor haar doorzicht. Zeker zouden zij haar het weiden vau de zwarte koe ontnomen hebben, als een kleiner kind haar had kunnen vervangen. Op zekeren dag verliet zij de kerk toen de dorps herder ze wilde binnengaan. Zij ver borg zich zooveel mogelijk tegen den muur, toen de priester liaar op ernstigen maar lief- devollen toon vroeg: „Wat kom je in de kerk doen, Anna?" „ik heet geen Anna," antwoordde het kind, „maar Tolle-avoine." „Een heidensche en dwaze naam, dien men je gegeven heeft Maar ik ken den naam dien je moeder je gegeven had en dien ik zelf in het doopboek heb geschreven boven de kruisjes van twee bedelaars, die je doopborgen waren." „Ach," riep het kind vreugdevol uit, „hebt gij mijne moeder gekend?" f „Genoeg om te weten hoeveel zjj geleden heeft." „Nu zij dood is en mij niet meer op hare armen draagt en kust, kom ik hier zitten voor die vrouw, die een klein kind vasthoudt en het lijkt mij of ik een weinig haar kind ben, want zij lacht naar tnij ouder haar kroon en ik geloof dat het kleine kind zich ver heugt), wanneer wij allen In de stralen dei; zon gebuid zijn," msm .s&tiüdtëi'

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Ons Blad : katholiek nieuwsblad voor N-H | 1920 | | pagina 1