„Inwisseling m Coipooi"
EN.
worst,
(handel,
p. 109 sL
R-K. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOOk^ nor T ant
M00RDERBAM,
Mifentaar1.
s SÜSELj
n
tick wat wils
j
No. 305
Vrijdag 31 December 1920
13e Jaargang
Bureau: HOF 6, ALKMAAR, - Telefoon
BUITENLAND
BINNENLAND
ons
EKEN,
nrichting.
maar.
jes;
ABONNEMENTSPRIJS
VERSCHIJNT DABELIJKS.
'T IS HOMMELES HET DEN „BOND."
Binnenlandsch Nieuws.
TrtfcKitÖ GLXV.
Uit onze üost
ingaande
>or spaar-
Zaterdag
tot 3 uur.
siolxt
neer wordt
in prijs van
men er nog
i, doet het
Oudejaare-
1 spek er in.
d,
UW
en.
r v
O.VS
PER KWARTAAL VOOR ALKMAAR f 2.-, BUITEN f 2.50
MET GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD f 0.50 HOOGER.
ADMINISTRATIE 433.
REDACTIE 633.
Aan aiie abonné's wordt qp aanvraag gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van t 500.—, t 400.—, t 200.—, f 100.— t 60
Van 1 tot 5 regeï^VERTENTIEPRIJS:
regel f 0.75; Rubriek\ elke regel meer f 0.25;' Reclames per
per plaatsing f 0.60. en Aanbod" bij vooruitbetaling
r ftS
DE TOESTAND ill IERLAND
De vredeskansen.
De eerste minister Lloyd George, heeft Woens
dag een kabinetsvergadering gepresideerd lor be-
iprêking van den toestand in Ierland. In wel
ingelichte kringen wordt bet waarschijnlijk ge
acht, dal de eerste geschikte gelegenheid zal
.worden aangegrepen om voort te gaan met de
pogingen tot het zoeken van een Vreedzame op
lossing, waarmee men enkele weken geleden was
begonnen
De inlevering van wapens.
Sedert gisteren is op hel in bezit hebben van
Wapens in de gebieden van Ierland, waarover
de staat van beleg is afgekondigd, de doodstraf
gesteld, doch het schijnt, dat het bevel tot inle
vering der wapens tot dusver weinig uitwerking
heelt gehad, daar er slechts weinig wapens en
Ammunitie zijn ingeleverd. Men heeft een zeer
gering aantal wapens gevonden, die weggewor
pen waren in stille straten en op onbebouwde
terreinen, mei name in Dublin, waarvoor de
slaat van beleg niet geldt.
Brandstichting.
Op Kerstmorgen heeft men gepoogd, de
-bureaux van „freeman's Journal" te Dublin in
brand ts steken. Drie gewapende mannen ver-
Schenen in.een auto en de ontstelde huisbewaar
ster, die met haar twee dochtertjes op de boven
ste verdieping woont, kwam, toen zij de mannen
zag, snel naar beneden en opende op bevel het
hek. Zij verzocht den mannen toe te staan, dal
zij met haar kinderen het gebouw verliet. Dit
werd goedgevonden en daarop staken de mannen
tnot behulp van petroleum het benedengedeelte
van het gebouw in brand. De brandweer werd
gewaarschuwd en slaagde er spoedig in de vlarn-
gieu te dooven.
E£(i NIEUW CONFLICT
De ontwapening van Ouitschland.
3e overeenkomst van Spa van 9 Juli regelt
Je onmiddellijke uitvoering van drie maatrege
len ten opzichte van Duilschland. In de eerste
plaats de ontwapening van de burgerwachten;
ren tweede de ontwapening van de veiligheids-
olitie; ten derde de uitlevering van oorlogs
tuig. Ten einde de uitvoering dezer bepalingen
«e verzekeren heeft de overeenkomst te Spa
naalregelen van dwang vastgesteld, waaronder
bezetting van nieuw Duitsch grondgebied, dat
weer ontruimd zou worden, wanneer de voor
gaarden van Spa ten volle vervuld zouden
zijn. Maar de Duitsche regeering heeft thans in
nota's van 9 en 22 dezer op het verzoek van
generaal Noliet betreffende ontwapening der
Orgesch-burgerwachlen in Beieren en de op
heffing van de z.g. Selbsl-Schulz-burgerwach-
ten met een afwijzing geantwoord en voert als
redenen aan het bolsjewistische dreigement en
de mogelijkheid van binnenlandschc onlusten
in Beieren.
De gezanten-conferentie, bij wie de kwestie
den 27en dezer aanhangig is gemaakt, heeft de
beslissing aan de regeeringen der bondger.oo-
ten overgelaten. In verband mei do veiligheids
politie heeft generaal Nollel den 23en dezer een
nota naar Berlijn gezonden, waarin gewezen
wordt op de inbreuk, die er op het program
tol reorganisatie van deze politie gemaakt is.
Zij blijft talrijker bestaan dan het geval be
hoorde te zijn en behoudt een meer militair
dan burgerlijk karakter. Den 26en dezer heeft
de Duitsche afvaardiging aan de gezanten-con
ferentie een antwoord gezonden betreffenle de
reorganisatie der politie, waarin de Duitsche re
geering protesteert en zegt noch op het vredes
verdrag noch op de overeenkomst van Spa in
breuk gemaakt te hebben.
In verband met de uitlevering van oorlogs
tuig verzoekt de Duitsche regeering in haar
nota van 25 December om de vesting Konings
berg (390 stukken), Kustria (298 stukken) "en
de grensstad Boyen niet te ontwapenen; ter sta
ving van dat verzoek voert zij de onveiligheid
aan de Poolsche grens aan. Toen de zaken al
dus stonden heeft de Fransche minister-presi
dent Leygues 's avonds Mayer, den Duilscjien
gezant ontvangen en hem gewezen op -de ge
varen voor Duilschland voortspruitend uit het
volhouden bij zijn houding van verzet tegen de
verplichtingen van het verdrag van Versailles
en van de overeenkomst te Spa.
Ziedaar een nieuw conflict, dat vooral in Pa
rijs erg wordt opgeblazen. In een uitvoerig Ha-
vas-lelegram, waaraan bovenstaande gegevens
zijn ontleend, wordt nu reeds geïnsinueerd, dat
Duilschland poogt het betalen Van schadever
goeding vast te koppelen aan een eisch om dis
pensatie inzake de ontwapening. Frankrijk
aldus heet het kan daarop nooit ingaan.
Londen en Parijs zijn nu aan '1 confereerenl
SiMENGDE BUITENL, BERICHTEN,
EEN LOSBOL
Te Londen is een jeugdige Amerikaan gear
resteerd, die al een paar jaar van spel en geld
zijner familie had geleefd, nadat by in de S.
een valsche chèque had gemaakt van 10.000
dollar, ten name van zijn vader, die de zaak
had gesusl en zoonlief naar Engeland had ge-
expedieerd. Zijn aanhouding geschiedde wegens
diefstal van een bankbiljet van vijf pond en een
chequeboek, maar het bleek, toen hij in Bow-
street terecht stond, dat hij nog meer op zijn
kerfstok had. Hij had In hel voorname Berkeley
Hotel in Piccadillyeen diner besteld voor 25
personen, dat een paar dagen Jater zou plaats
hebben. Op de kosten kwam liet niet aan. Iiij
vroeg vast monsters van de sigaren en sigaret
ten, die aan het diner zouden worden gepre
senteerd en nam vijf sigaren, did het bagatel van
12 s. 6 d. per stuk kostten, mee, om ze in zijn
club te probeeren. Ook gaf hij order dat er Ivvee
doozen sigaretten, ter waarde v in 18 s. 0 d. elk
naar zijn adres in Park-lane, een der deftigste
buurten van Londen, zouden v orden gezonden.
Toen de piccolo niet de sigaretten aan het op
gegeven adres kwam er is toch waarlijk
niets nieuws ónder de zon! werd hij opge
wacht door ecu heer, aan wien hij de sigaretten
afgaf, nadat deze gezegd had, dat zij voor hem
bestemd waren.
Den volgenden dag kwam de Amerikaqn met
een dame in hel hotel dineeren. De rekening
3 pond 18 sh. zou hij den volgenden dag
wel komen betalen mei een chèque, die te
vens zou dienen ter betaling van het diner van
25 personen, dat behoeft het nog gezegd?
nooit plaats had.
OOK EEN CONGRES!
Blijkens een Exchange-telegram uil Bombay
is men op het Indische Nationale congres te
Nagpur handgemeen geworden. Stokken en
stoelen werden als argumenten gebezigd. In een
bijeenkomst van afgevaardigden uil Bengalen, in
ces tent -gehouden, kwam la., tot een botsing
tsschen gematigden en extremisten. Toen ten
slotte de menigte zich verspreidde, was het in
wendige der tent een opeenhoping van gebro
ken stoelen en tafels.
Het aantal wcrkloozen te Berlijn is van
40.000 in November gestegen lot 51.000 tegen
De Bond van Nederlandsche Onderwijzers, die
al jaren lang door 't socialisme wormstekig! ge
maakt en vermolmd is, voelde zich als naar een
magneet aangetrokken tot het Nederlandsche
Vakverbond, de vakvereeniging, die zich aan het
Socialisme mei lijf en ziel heeft Verkocht.
Maar al werd hier sierke aantrekkingskracht
uitgeoefend, (hel Bestuur was slerk voor aan
sluiting bij het N. V. V.) de meerderheid der
leden was er tegen om onder één parapluie mef
de mannen van 't Vakverbond, in. regen en
wind, uit wandelen te gaan.
Maar ziet, de salaris-kwestie doemde op en
de bordjes worden verhangen.
Die kwestie vinden de heeren van den Bond
zóó erg, dal de dosis gezond verstand die de
meeslen hunner van het N. V. V. gescheiden
hield, aan 't vervluchtigen is gegaan.
Met heel zijn hebben en houwen, met pak
en zak, is de Bond naar het N. V. V. overge-
loopeu en door dezen natuurlijk met de noo-
dige strijkages ontvangen. Er stemden 164
stemmen voor en 102 tegen. Een aanzienlijke
minderheid van de opvoeders der jeugd, had
haar bezinning dus nog niet verloren.
Nu zal er nog een referendum gehouden
worden. Gaan ook hierbij gezond- verstand en
fatsoen over slag, dan moeten de heeren van
den Bond van Nederlandsche onderwijzers,
„aap wat heb je mooie jongen" spelen tegen
Oudegecst en Edo Fimmen den Bolsjewist.
Alles in 't belang van hel kind.
Staking verwacht. Naar de „Cheribon-
courant" verneemt, wordt tegen Nieuwjaar een
ernstige staking verwacht onder het inlaudsch
personeel van de SamarangGherijjontram.
Alle verloven der Europeesche ambtenaren
zijn ingetrokken.
Opheffing van dienstverboden. Met 31
December is dispensatie verleend van het ver
bod van uitvoer van: vloeibare brandstoffen,
houtleer en houlteerpek, harsen, asphalt en
verdere harsachtige stoffen, alsmede mengels
en producten daarvan, als kalk, gemalen en on
gemalen kalksteen, cement schuimaarde, bak
steen, kalkzandsteen, drijfsteen, gresbuizen en
hardsteen, gasolie, campêchehout en andere
verfstoffen, benevens extracten daarvan, petro
leum, calciumacetaat, Chineesche houtolie, gips
Potter's verkeering
Hij was zestig, goedhartig, gul, kaalhoofdig,
huisschilder en weduwnaar.
Woonde in 'n achteraf-buurtje, wat men ook
hofje noemt, in 'n huisje, precies als de negen
tien andere, met één groote, vierkante kamer,
,'n kolossale bedstee, 'n losse trap naar 'n laag
zoldertje en 'n nauw, kort keukentje.
Voor z'n raam zat 'n rekje gespijkerd, dat
prijkte met vier potten goudsbloemen en 'n
paar sigarenkistjes met Oost-Indische kers en
nog wat ander tierend groen.
In 't portaaltje hing 'n groen-uitgeslagcn
kooi met 'n tortelduif, die den argeloozen be-
'ïöeker even van streek bracht met haar krij-
schenden lach, doch hem direct daarop wee.
(kalmeerde met haar deitig-brauwend „koekeroe
vergezeld van de meest hoffelijke révérencesr
Van de andere zichtbare, levende bewoners
kan nog worden genoemd een oude kanarie
met één oog, die seen geluid meer kon geven
en daarom aen tijd doodde met het rondmikken
v-an haar leege zaadjes, die op het rood-zwarte
ïvrcepkarpet een eigenaardig perkje vormden,
dat door den baas zoo nu en dan eens inder
haast werd opgeveegd.
Potter teelde zoo goed als alleen, want z'n
negentienjarige zoon, de eenigste, d>e riog
„thuis" was, werkte de heele week in 'n andere
itad en 's Zaterdags en 's Zondags wa'f ie bij
Je voetbalbeweging, zooals de vader dat uit
drukte.
Potter's kameraden.op de werkplaats, en ook
Z n medeleden van de loterijclub, beweerden
vaak, dat hij nog best een degelijke vrouw kon
hemen, want zóó leven was toch ook niet alles.
Potter loog dan, dat ie 't best naar z'n zin
had.
De lange avohden, halve Zater- en heele Zon
dagen brachten hem echter dikwijls in ernstig
gepeins over 'n nieuw leven. Hij dacht dan aan
Z'n eerste vrouw, die al vier jaar ter ziele was
;n aan z'n tweede, die nog in 't onbekende
land der droomen leefde., die z'n potje zou
koken, wat ie nou zelf zoo'n beetje beknoeide.
die z'n kleeren netjes zou houden, die nou vaak
■nn 'n „reddende vrouwenhand" vroegen., en
die voorts het gebruikelijke lief en leed in twee
partjes zou verdeelen. Wie de grootste dier
onderscheidene parten on zoo'n geval zou kun-
jien krijgen., daaraan dacht Potter voorloopig
nog niet..
Wel beraamde hij middelen, hoe hij zonder
jpzien te verwekken in kennis kon komen met
(n wezen, dat voldoende eigenschappen bezat,
om het smeulende vuurtje in zijn weduwnaars-
>art weer op te rakelen,
f Toen kwam er 'n oogenblikje, dat volgens zijn
>ste overtuiging bijzonder helder was.
In die klare gesteltenis toog hij aan 't schrij-
en en maakte een advertentie op voor de
;laatsejijke courant, waarin gesproken werd
van den „meer en meer gebruikelijkeri weg"
en van een „na wederzijdsche kennismaking
enz."
Twee dagen later hield ie in tien bevende
vingers vijl enveloppenéén met 'n vet
en 'n inktvlak, van 'n weduwe met 'n „zwaar"
pensioen., één van 'n „betrekkelijk" jonge
dochter, die weinig met heeren in aanrakino
kwam en daarom dezen weg koos..'twee van
een paar samenwonende zusters, die blijkbaar
voor elkander niet wilden weten, dat ze op de
advertentie hadden geschreven en om zoo diep
mogelijke geheimhouding verzochten., en één
van 'n 40-jarige keukenmeid,-die al evenveel
aanzoeken had gehad als het aantal jaren
waarin ze zich verheugde, doch „pozetief" met
'n degelijk persoon wilde „gaan". Ze schreef,
dat ze erg op d'r „gosdienst" was en ,,'n knappe
spaarpot" had, benevens een net voorkomen
al zei ze 't zelf.
De eigenschappen van deze dame vond Potter
aannemelijkhaar „jeugdigheid" was geen
beletsel en de „knappe spaarpot" wou ie wel
op den koop toe nemen.
De kennismaking zou plaats hebben den
eerstvolgenden Zondag, 's avonds te zeven uur
m een plantsoen aan de grens der stad, niet
ver van haar deftigen dienst.
Met kloppend hart, bibberende knieèn en de
„afgesproken" zakdoek in z'n rechterhand liep
Potter 's Zondagsavonds reeds 'n half uur vóór
het gelukkige tijdstip in 't plantsoentje te schil
deren. En omdat in zoo'n toestand de minuten
gewoonlijk uren lijken, werd Potter nog ze
nuwachtiger.
'n 'n.taPPer'jtje) wat 'e al eenige malen ge
passeerd was, nam hij voor de too nbank n
Boonekampje en was in tien seconden- weer
buiten. De resteerende minuten bleven uren
lijken, dies werd de hartversterking nog eenige
h,(:rllaald, ook al omdat Potter vond,
dat hij die erg noodig had.
Juist toen hij z'n vierde <-„courage-medicijn"
wilde gaan innemen, schokte hij vlak voor 't
café-portaaltje terug, want in de verte zag ie
,de andere zakdoek". Alléén de zakdoek zag ie,
omdat al z'n gedachten in dit uur op dat onmis
bare voorwerp waren geconcentreerd.en deels,
omdat de weinige straatlantaarns niet voldoen
de licht uitstraalden, om de draagster eenigs-
zins „voordeelig" te doen uitkomen.
Wel bemerkte hij dat ze een omvang had,
die iets meer dan behoorlijk genoemd kon wor
den.
Eenige oogenblikken later had de kennis
making plaats, die voorloopig van beide zijden
nog wat voorzichtig was.
De uitverkorene was inderdaad 'n dikke,
ronde juffer piet 'n glans-blozend gelaat, waarin
groote, ronde oogen brutaalden, die 'n flink
stuk van 't goedige wegnamen.
Er werd nog niet veel gesproken, zooals dat
gewoonlijk gaat. Hij kwam te weten, dat ze den
naam Dora droeg en vanaf haar twintigste jaar
bij dezelfde familie diende, die nu zoowat
uitgestorven was, zoodat 't haar te stil werd.
mij beaamde dit en wist niet veel meer te zeg
gen.
Maar zoo langzamerhand deden de Boone
AMBTELIJKE SCHRIK.
Tc Buitenzorg is, naar hel „Soer. Hbld."
vertelt, bij het bezoek van Clemenceau hel vol
gende gebeurd
Een onzer regenten, die de Hoogere Burger
school heeft afgeloopen, werd aan den heer
Clemenceau voorgesteld en sprak hein in het
Frausch aan, een ongezochte gelegenheid voor
den Vader der Overwinning, om te informee-
ren naar de inlandsche adat.
Est co que vrai monsieur? vroeg de heer
Clemenceau, que les Javanais portent un criss
au dos? (1)
Natuurelement. (2) antwoordde de regent
en keerde zich om, teneinde zijn interviewer
in de gelegenheid te stellen, zich daarvan te
overtuigen.
Tot groolen schrik van den heer Weiter trok
de Tijger de kris uit haar scheede, een belee-
diging aan hetinlandsche volksgeloof, ten aan
zien van de gewijde regen lenkrissen, overoude
poesaka's vormende, die als heilig worden be
schouwd en geëerbiedigd; de heer Weiter
vreesde, dat de regent in zijn leederste gevoe
lens gekwetst.zou zijn en voegde den Fransch-
man waarschuwend toe: Monsieur Clemenceau!
Est ce qu'il est poisonné, (3) vroeg de
heer Clemenceau en hij liet de kris vallen.
Nog grooter werd de schrik van den heer
Weiter.
De regent stelde liem echter gerust en ver
zekerde, dat hij in het gebeurde werkelijk geen
beleediging zag; de kris was voor hem. alleen
een symbool en hij begreep, dat de heer Cle
menceau niet op de hoogte kon zijn van de
vereering, welke het inlandsche volk aan ,dè
regenten-krissen, vroeger toebehoord hebbende
aan sultans, toekent. De regent vermaakte zich
met hel geval.
1) Dragen de Javanen werkelijk een kris
op hun rug?
2) Natuurlijk.
3) Is de kris vergiftigd?
kampjes hun gezag gelden en hij maakte toe
komstplannen waarvan ze zou zijn omgevallen
als haar gewicht dit niet had belet.
Potter sloeg vóór, zijn huisje eens te gaan be
zichtigen, wat ze geen kwaad idee vond.
De tortelduif schrok wakker van haar zware»
stap en smeet uit wraak een dubbel-fortissimo-
schatering in Dora's wijde ooren, die haar direct
de mededeeling ontlokte, dat ze niet van beesten
hield, wejke verklaring gevolgd werd door de
verwonderde vraag waar ze in 's hemelsnaam
haar fiets moest plaatsen en de stellige verzeke
ring, dat ze niet in de bedstee wou slapen, niet
alle dagen kanariezaadjes wenschte op te vegen
en evenmin van plan was haar nek te breken
op de trap, die zóó maar in één haak steunde.
Met het oog op haar gewicht, was de laatste ver
klaring nog niet de domste.
Potteg, zei, dat dat alles wel verholpen kon
worden als 't zoo ver wasen dat ze maar moest
denken, dat 'n man alleen zoo precies niet keek.
Onder 't naar huis brengen, werd afgesproken,
dat ze de kennismaking voorloopig zouden voort
zetten en den volgenuen Zondag naar 'n dorp
in Zuid Holland zouden gaan, waar Dora's
vader en 'n paar getrouwde zusters woonden.
't Afscheid was, waarschijnlijk ten gevolge
van de „courage-drankjes", wat hartelijker
dan Dora bedoelde.
Het reisje naar Dora's familiebetrekkingen,
den volgenden Zondag, verliep zonder vermel
denswaardige gebeurtenissen. En omdat 't
heele gewone goede buitenmenschen waren,
had de kennismaking spoedig 'n intiem karak
ter, zóó zelfs, dat Potter's aanstaande schoon
vader zijn schoonzoon» in spé in kennis stelde
van 'n oude, Zondagsche familiegewoonte.
Deze bestond hierin, dat de mannelijke leden
na het koffie drinken „botje bij botje" deden
'en 'n paar maatjes „lekkers" in huis haalden.
Potter stemde daar heel spoedig mee in, maar
Dora, .die waarschijnlijk minder aangename
herinneringen had aan deze „oude gewoonte"
der mannelijke familieleden, protesteerde met
'n fikschen slag op tafel, die, én door den om
vang van haar eerbied-afdwingende vuist, én
door de kracht waarmede deze omlaag kwam,
de kopjes deed rinkelen, tegen het op handen
zijnde voorstel.
Maar toen de aanstaande familie hem plaagde
met „pantoffelheld-insinuaties" zette hjj dapper
door en legde zijn aandeel op tafel.
Er volgde een tooneel, waarin Dora's „wel
sprekendheid" voor eenige minuten de rest
met stomheid sloeg., en eindigde met het zoe
ken der buitenlucht door de gemoeds-overkrop-
te vrouwelijke huweiijkscandidaat.
Toén de schrik wat voorbij was, verklaarde
een aanstaande zwager, dat ie nog nooit van z'n
leven zoo'n akelig mirakel had meegemaakt,
welke mededeeling aan Potter de schuchtere
vraag ontlokte: „Is ze zóó altijd?"
Ik heb haar tenminste nooit anders gekend,"
klonk 't weinig bemoedigende antwoord, dat
Potter in zwaar gepeins bracht.
Onder het eten zei Dora acht a tien woorden,
waarvan de verklaring, dat ze heel vroeg thuis
moest zijn het grootste deel uitmaakte.
In het hartelijke afscheid meende Potter een
toon van medelijden en bemoediging te ont
dekken, die bij hem natuurlijk een allesbehalve
bemoedigende uitwerking had.
Het aantal woorden tijdens de wandeling
naar 't station was eveneens te tellen.
Alleen toen Potter met aandacht bleef kijken
naar 'n paar schrille platen van 'n kleine bios
cope, kreeg ie 'n por in z'n zij, vergezeld van het
commando „Vooruit, wat heb je an die flauwe
kul."
Nu werd 't hem toch 'n ietsje te bar en evèn
kort als krachtig luidde het antwoord „Ik
blijf staan I Begrepen 1"
't Werd 'n klein heibeltje, dat Dora afbrak
met de Dijtende woorden r „Dan ga ik alleen
naar 't station
„Goddank," zei Potter en stak 'n versche
sigaar op.
Toen hij haar driftig zag wegloopen, had ie 'n
gevoel, alsof haar gansche gewicht van z'n
schouders werd getild. Van opgeruimdheid ging
ie 'n café in en verspoelde de storing in z'n ge
moedsrust met „veel smaak".
Nog „opgewekter" verliet hij 't lokaal. Als
hij bij't naar buiten stappen1» klinkende pats in
z'n gezicht had gekregen, had ie niet meer
kunnen schrikken dan thans. Want Dora stond
'm warempel op te wachten en vroeg of ié
eindelijk k.Iaar was. En of ie z'n eigen niet
doodschaamde, orn 'n „meissie-alleen" zonder
geleide te laten reizen. Hij schaamde zich niet
aoo.d, doch vond 't nu zelf ook wel 'n beetje mal
samen uit, samen thuis, dat was wel zoo
fatsoenlijk, dacht ie,...
Na 'n half uur zaten ze mede tengevolge
van Dora's plaatsruimte in 'n derde klas
coupe gestampt, 't Was 'n wagen met 'n zijgang.
Up 't laatste moment kwam er nog een juffrohw
bij, die zich met een staanplaats in genoemde
gang moest tevreden stellen. Dora vond, dat
haar galant zich ten tweede male moest dood
schamen, omdat ie „dat mensch" liet staan.
Ten tweede male schaamde hij zich niet dood,
bood de juffrouw zijn nauwe plaats en voelde
zich dubbel opgelucht.
In meergemelde gang raakte Potter in geani
meerd gesprek met 'n andere weduwnaar, die
óók 'n nieuwe helft zocht, doch daarin blijkbaar
minder slaagde (I) dan z'n lotgenoot-celibatair.
De laatste, die door het genotene in 't koffiehuis
in allengs jovialer stemming was gekomen,
deed zich eensklaps kennen als voortreffelijk
huwelijksmakelaar. Hij nam dem weduwnaar
bij den mouw, trok hem naar 't apartement
waar Dora zat, wees met uitgestrekte» arm
naar z'n geliefde en doceerde hikkerig„Ik.,
ik zal je wel h.. helpen., die daar., da's 'n..
besté.daar hei je houvast An óók 1"
Met 'n schreeuw vloog Dora overeind.» haar
paraplu trilde gevaarlijk in "de stevige werk-
vuisten. Én 't bleef niet bij trillen. De eerste
mep verloste Potter van z'n hoofddeksel en het
daaropvolgende dozijn klapperde neer op z'n
gladden schedel, die spoedig werd getint met
'n rose linieering, welke echter niet al te regel
matig genoemd kon worden. De reizigers
improviseerden een scheidsgerecht, waarvan de
eene helft Potter in bescherming nam en de
andere helft met vereende krachten Dora op d»
bank terugplantte.
De weduwnaar, wien zoo bereidwillig een
levensgezellin was aangeboden, besloot nog
maar wat „verderop" te gaan zoeken, wijl de
offerte hem niet bijzonder „winstgevend" voor
kwam.
Toen de „jong-verloofden" op het stations
plein stonden; heerschte er een mokkend stil
zwijgen en 'n wederzijdsche wijfeling.
Potter filosofeerde over de vraag, of hij nu
verplicht was zoo'n „verscheurend monster"
naar huis te begeleiden, terwijl Dora zich af
vroeg, of ze nog langer naast zoo'n zatlap moest
blijven loopen.
Als bij atspraak bleven ze staah en keken el
kaar in de oogen, evenals twee honden, die niet
weten of ze zullen gaan vechten of hun baas
volgen. De stilte werd eenigszins verontrustend,
waarom Potter het raadzaam achtte heel nuch
ter op te merken ,,'t Wordt niks met ons, Do-
ra onze ka. .hik., rakters gaan allebei 'n ande
re weg op., en nou moste wij dat óók maar
doen."
,,'t Spijt me wel." zei Dora op een toon, die
de juiste bedoeling weergaf, „d'r ben nog genoeg
fatsoenlijke mannen y't ga je bijzonder."
Als 'n pauw stapte ze weg, maar erg statig
ging 't haar niet af.
Potter nam 'n dankbaarheidsbittertje, kocht
'n pond gerookte paling en huppelde naar huis.,
hij voelde zich menig pond lichter, vooral in
z'n hoofd.
De lachende welkomstgroet van de tortelduif
klonk ais muziek in z'n ooren. Hij krabde 't
beest langer dan ooit op 't gewillige kopje etl
knoeide 'n dikke paling door de tralies heen.
De kanarie kreeg 'n eetlepel vol suiker, waarvan
de helft het zaaddoppen-perkje op 't karpet
garneerde.
Toen de zoon 'n half uur later thuiskwam,
zat z'n vader twee palingen te liefkoozen en de
jongen kreeg ruimschoots z'n dcei van den voor
raad. Hij vroeg zich verbaasd af weike oorzaak
die buitengewone hartelijkheid had.
Potter vertelde hem plechtig en huiverend aan
welken afgrond hij had gestaan en knoopte er
een ernstige waarschuwing aan vast voor de
toekomst van zijn jongen.
Toen aten ze samen de twee laatste palingen
op en de vader deed 'n lood koffie extra in 't
geëmailleerde trekpotje. i
Potter's verkeering-van-een-week is nu om
streeks vier jaar geleden.
Wat er nog gebeuren kan, weet ik niet, wijl
'n oude knol nog wel eens rare sprongen kan
maken., en de liefde een mal ding is.'
Vast staat echter, dat Potter tot op heden
nog geen geld heeft besteed aan 'n tweede
huwelijksadvertentie.
