R.-K. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND
"buitenland
Bureau: HOF 6» ALKMAAR. Telefoon REDACTIER633.'E
Wat de Pers zegt
JbHUiLLvfciroiN
Üe weuöryövoisaen aounxer
No. 320
Vrijdag 21 Januari 1921
31e Jaargang
ABONNEMENTSPRIJS
VERSCHIJNT DASELIJXS.
ADVERTENTIEPRIJS!
Een vergeten plicht.
Saiiotag® tier steunregeling,
O*IMLAI>
PER KWARTAAL VOOR ALKMAAR t 2.-, BUITEN f 2.50
MET GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD f 0.50 HOOOER.
433.
Van I tot 5 regels f 1.25; elke regel meer f 0.25; Reclames per
regel t 0.75; Rubriek „Vraag en Aanbod" bij vooruitbetaling
per plaat6ing t 0.00.
1
Aan allo abonné's wordt cp aanvraag gratis sen polis verstrekt, walk# hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van t 500.—, t 400.—, t 200—, f iOQ.— t 60f455.—, t S5.—
Een simpej berichtje in een dagblad kan
Soms op eens een beel probleem opwerpen.
Zoo lazen wij hedenochtend ergens verscho
len in een boekje van een courant:
„ui ue te Aiuieio geuouueu vergadering van
den Kring Overysei van den K.K. Aigeiu.
Boeren- en TuttiuersbonU brucnl een der ui-
ge'vauiuiguea «ten woontoestand Ier sprake,
.waarin vete geestelijken veiKueren. hij oau
er gezien met lappen op de sclioenen zoo
groot ais een vuisi en een jas aan. ure een
arueioer met zou widen dragen. Bigt net,
.vroeg nij, niet op tien weg van dcu ooeren-
bonu Oen onderzoek in te steden naar den
liuaueieelen toestand der geestelijke advi
seurs'/
ue voorzitter zeitle, dal liet zorgen voor
liet onueniotiu oer geestelijken een oud ge
bruik is, dal niet mag vernauwen. Be geeste
lijken betpen krachtig uen boerenstand op te
jversen. L)e geestelijke adviseur sloot zien
inerby aau. Souuuigo pastoors zijn 111 moei-
lijtiueuen geraakt en bel ouue gebruik, den
geestelijke van levensmiddelen te voorzien,
dient zooveel mogelijk Ie worden hersteld.
Is uit eigeuiyk mei al te gekIV
liet zou uus een schok geven, wanneer onze
aauuaent voor bet eerst ïu deze rietiltug ge
trokken weru. Waar op den laatsten aigemee-
jien Ka'tioueaenuug te Ulrecnt is tiet vraagstuk
van den nood uer geestelijken al aan de orue ge-
jveest. Hl Bunburg ueeil men veriedeu jaar een
jsteuuucue voor ae kulnotieiie priesters op touw
gezet met schitterende resultaten. Sinus dien
boorden wij er xuot veel meer vtui, terwijl toen
de nood eer steeg (Ism atuum.
Onlangs hebben wy nog eens een tipje van
den siuier opgelicht, welke den uoodslund uer
inieUectueeien bedekt, toen wy uil oen protes-
tanlscti-curistelyk Zondagsblad een roerend
bnetje overnamen, waarin een predikantsvrouw
liet uitkomen, dat baar gezin tiet met uiinuer
moest doen dan dat van den ecnvoudigsteu
dagiooner. Wij hebben nu een organisatie van
inieUectueeien gekregen, waarin ook de predi
kanten vertegenwoordigd zyu. Zulten wy spoe
dig een actie om tracteuientsveruooging van
die zyde beleven, o, wondere lijd, waarin wy
leven!
tjnze katholieke priesters doen echter aan dit
alles niet mee. Van hen zelf zal men niét licht
'aooren welken invloed de veranderde tijdsoui-
itauüighoden op bun dagelijkscb leven hebben,
Sn wie er wat van ziel of bemerkt spreekt er
liefst niet over, zeker niet in het openbaar. Br
is een gevoel van kieschbeid, dat ons daarvan
terughoudt. Maar outleden wij dat gevoel, dan
komen wij tot de conclusie, dat, wal ons hier
terug houdt, niet anders is dan schaamte over
een groot tekort aan onzen kant.
Het heeft van den eersten tijd van het chris
tendom af tot een der van zelf sprekende
plichten der chrislencn behoord, om hun gees
telijke voorgangers te onderhouden.
Lol wel, het gekit hier geen liefdadigheid of
goeugunslighcid, maar een plicht, die mei
evenveel woorden door Sint Paulas wordt
voorgeschreven.
Natuurlijk klemt zulk een plicht alleen, wan
neer er geen andere bronnen van inkomsten
voor de priesters zijn. Zoo werd er in bel al
gemeen weinig aan dien onderhoudsplicht ge
dacht in den lijd vóór den oorlog, toen het
leven zooveel gemakkelijker was.
Maar nu de levensstandaard met 200 tot !100
pet. is gestegen en de vaste inkomsten onzer
priesters in 't geheel niet of maar luttel zijn
vemeerderd, nu laat die al oude verplichting
zich weer in volle kracht gelden. En wij kun
nen ons niel voorstellen, dat eenige parochiale
gemeenschap zich aan die verplichting zal ont
trekken, wanneer deze haar in een bepaald ge
val scherp voor oogen slaal.
VV annecr bier of daar onze geestelijken door
den druk der tijdsomstandigheden niet over-
eenkonislig de waardigheid „van hun beroep
kunnen leven, dan komt dit o.i. voornamelijk,
omdat de aandacht der gcloovigen niet vol
doende gevestigd wordt op den onderhouds
plicht.
Vandaar een herinnering bij deze!
J)c Bossche Wethouder Krijgsman schrijft ons
in vervolg op het arlikel van gisteren:
Wij hebben nu ongeveer anderhalf jaar zit
ting in liet dagelykscü bestuur van een niet
onueUingrijKe gemeente, iiij onze tweeledige
taak, als Weihouder van de tiemeenlebedrijven
en van sociale zaken, hebben wij in de laatste
kwaliteit niel onbelangrijke ondervindingen op
gedaan.
Llit vooral niet, (al getuigt de mededeeting al
licht van een weinig onbescheidenheid), waar
wij onze laak niet in den zin van een eere
ambt hebben opgeval.
Wij hebben in dien tijd naar beste weten met
het geven van al onze kracht bestuurd en ge
leid in een aangenaam overleg met hoogst be
kwame uniblcnaicn, die ons terzijde slotulen;
ook huil uiecning cn ondervinding tot volle
uiting latende komen.
Mei dankbaarheid wordl dit door ons steeds
gememoreerd, omdat wij anders vreesden met
tiet weinige wal dezerzijds is bereikt, niet zoo
gemakkelijk te ziju geslaagd.
Spoedig werd bel vooi ons duidelijk, en naar
de male dat ik: moeilijkheden toenamen, werd
hei ons duidelijker, dat er meerdere patroons
waren, waarvan niet vrij groole zekerheid ver
moed kon worden, dat zy, slaande voor een
beslissing lot het geven van ontslag, door de
overweging dat voor vele werklieden de zeker
heid op werkloosheidsuilkeenng bestond, hoogst
waarschijnlijk eerder, lot dat ontslag overgingen
dan zij zonder die zekerheid zouden beoben
gedaan.
Men zij ecblei gcuialigd in zijn oordeel bij
een eventuecle veroordeebng. Wanneer moei
lijkheden komen, wat ongetwijfeld bij de erisisen
het geval was in niet geringe male, dan is
net menselielijk, dat de verzekerdheid der uil-
Keering voor verzekerden spoedig liet oog in die
richting dóet vallen. Trouwens, omdat men in
ue formeering der fondsen niet bijdraagt, ge
voelt men niet, dat door vernooging van liet
werklooshcidpercentage, de te betalen premie
moet worden opgevoerd.
Daarvoor zorgden en zorgen immers de ver
zekerden en de Uverlieidl
Men beeft toen perioden ran wachlgeld en
steunregeling gekend.
Een tijd van wachtgeldregeling maakten wij
mee in de sigarenindustric, waarbij de werk
gevers wèl indirect waren geïnteresseerd, omdat
de fondsen werden gevormd, mede door een
bedrag te halen* uit of Ie leggen op de grondstof.
Ook bij dezen vorm van steun benben zich niet
denkbeeldige moeilijkheden voorgedaan.
Men moest toen een verklaring overleggen,
dal men sigarenmaker was geweest. Maar wij
zouden niet gaarne durven getuigen, dat al die
verklaringen volgens letter en bedoeling der
regeling werden gegeven.
Die eerder wel eens een omblad en binnen
goed hadden gezien, maar het overwegend deel
van hun leven scharrelaars in lompen of iets
dergelijks waren geweest, liepen mei een ver
klaring op zak van gewezen sigaTeiunaker.
Hel was ot men ook bier dacht, als de ge
meenschap (in deze de consumenten) betaalt, is
de bron gelijk aan de van oipus bekende hoorn
van overvloed.
De laatste periode, het tijdperk helwelk wij
Ihans beleven, is de periode der steunregeling.
Nadat de Bossche sigarenfabrikanten haddén
verklaard, dat zij in een wachtgeldregeling niet
konden deelnemen, kreeg de Overheid de groep
werkloozen ten hare laste.
Na aanwijzingen van de departementen van
Arbeid en Binnenlandschc Zaken, moest deze
regeling uitgaan van het criterium „behoefte".
Men concipieerde de regeling zoo, dat niet te
slerk het karakter van armenzorg domineerde.
Ook deze steunregeling bracht haar eigen
aardige moeilijkheden.
Ecnerzijds, dat door haar do werk
gevers vim geheet hot kwade risico ai' waren.
Waarbij bet menselielijk is te noemen, dat
men dan pas de boel weer op gang zal helpen
als althans minstens vast staal, dat quitte is te
spelen; dat men, vooral bij den export waarop
grootste deel der afname is gebaseerd, weer
eoueurrentievaardig is.
Anderzijds, kwam het nu de daling van liet
moreel bij de arbeiders, mode het gevolg van
de langdurige werkloosheid en oortogsonta.ir
ding, met zelden voor, dat legen lettor en geest
van steunregeling in werd gehandeld. Arbeid
was voor de gesleunden natuurlijk geoorloofd
en zeer weusciielijk, men verplichtte zich seiner
het geld, met dien arbeid verdiend, op le
geven.
Niet zelden werd dal opzettelijk vergelen; in
eenige maanden tijds moest van een 5d-tal ge
sleunden do uitkeoring worden ingetrokken, om
dat van hen bewezen was, dat zij in het geheim
thuis werkten en een allenszins redelijk week
geld verdienden, hetwelk nooit was opgegeven.
Onverminderd uog degenen, die hetzelfde
doen, maar niet le betrappen zijn, ouidal bet
ambacht zich bijzonder, leent om thuis werk te
verrichten, en men steeds meer geslepen wordt
om de controleurs bij onderzoek bol le doen
vangen.
Naar onze meening zou |cen bevoegdheid van
de gemeenteraden, om ook de patroons te dwin
gen tol eenige betaling in die steunregeling voor
nun arbeiders vetslrekt, er loc bijdragen, de
werkloosheid van net over abnormale tol hel
slrikl noodzakelijke ierug le brengen. Want het
is wel teekenend, uat vanaf bel «ogenblik, dat
voor de sigarenindustrie was bepaala, (op grond
van een clausule in hel collectief contract), dal,
in velband mei de imicxcijicrs, 5 en later 10
op hel loon moest worden bijbetaald, ook hel
werktoozen-cylei geweldig in stijgende lijn bleef
gaan.
Wcr&loojtcn&asseu .«ün-Sleuacouüté's kregen
gelijktijdig een drukke klandizie.
Die ovcr-abnuruiale werkloosheid had naar
onze meening met weinig bet karakter van een
strijd om dc toonhoogte, een strijd, cue van uit-
sluitings-tendenzen mot vrij was (c pleiten.
1 ocli krijgt de Overheid dc conscquintles,
maar voor haar rekenüig cn zij moet maar weer
zien, hoe een uitweg in den dolhof te vinden.
's-öosch. M. KRIJGSMAN.
a--l ij j. /luiiiv a ui .a. u.i\ r. i\
Uver lrct stopzetten van fabrieken we
gens de prijsdaling, soit,rijft „de «ids'
van liet Uur. JNat. Vakverbond,
»l>e fabrikanten wilden blijkbaar vooi
li.un aizet uie pry sealing nog niet mee
maken, daar Git kun een grouten strop
zou bezorgen, ruit de nanuei wil niet
meer koop&n tegen die b,ooge prijzen.
Uus worden ae rubrieken maar stop
gezet. Ue productie wordt daardoor rn-
genrompeu en dat zat ten slotte de pry-
zen wei weer doen stygenl En de
prijsdaling der ruwe katoen zuilen de
planters en dc bankiers wei tegen
gaan. Iteeds besloot men voor feet ko
mend seizoen den aanplant tot .pet.
te beperken.
Opvoering van productie is duet eeni
ge mid.uei, waarvan wij steeds nebben
getracht de aroeiuors te overtuigen.
Maar wanneer nu op deze wijze de pro-
ducde-vernooging expres wurut tegen-
geuoudeu ,dan verliest de opwekking
tot de -arbeiders om aan productie-vor
hoe ging ntede te werken, toch wel
eenige beteekenis? Overproductie is ei
ook in dezo industrie nog allerminst
Koevelen zijn er, die wat graag zou
den koopeu ,om h,un linnenkast met
katoen! aan te vullen. Uie kast i9
bij heel velou tota,ai leeg. Men had
reeds eenige hoop. ue prijzen zouden
wel wat dalen, Ue ruwe katoen daalde
reeds belangrijk. lm nu uit. Ue hoop
wordt zoo weer de bodem ingeslagen.
Uoor deze cn dergelijke maatregelen
wordt zeer duidelijk gedemonstreerd,
dat de beslissing over zulke maatre
gelen niet uitsluitend aan ae belangu,eb
benden kan woruen overgelaten. Hier
wordt door enkelen beslist er een
maatschappelyK belang, u-at kan niet
duurzaam women gewnereerd. lie maat
schappij zelve zal bij ae beslissing ovoi
aangelegenheden ,ais inkrimping der
productie, 't zij dan van ue ruwe grond
stof of van bewerkte -artikelen, een
woord moeten meespreken."
WOORDEN EN FEITEN.
Dut de hceren sociaiil-demooralcn de bolsje
wistische „cultuur" in bescherming zouden
nemen, vindt „Het Volk" eene belachelijkheid,
waaraan hel niet eens een woord wil verspillen.
Een vrij eenvoudige manier om de waarheid te
verzwijgen, zegt de „Tijd".
„Toch zou het interessant zijn le verne
men, waarom de S. D. A. P. zielt zoo warm
maakt voor de bolsjewistische volkscom
missarissen, me wegens medeplichtigheid aan
tat van moorden, volgens de regelen van
't strafrecht, werden veroordeeld en waarom
Hongarije moest woruen genoycot, terwijl
Rusland en „kameraad" Tsjtisjerin wei-den
beschermd tegen Polen, terwijl het schrikbe
wind van ifela-Kun en van de roode terreur
in Moskou nooit een boycot enz. beiiepen.
Dagelijks bemoeit „Het Volk" zich met de
binnentandscho aangelegenheden van Hon
garije cn wanneer de boycot van Fimmen
tegen dil land een uvcrechtsch succes is ge
worden, dan ia dit geenszins, omdat „Het
Volk" en de S. A. P. deze bespottelijke
don Qniclioltcrio van hel I. V. V. niet geest
driftig tiebben gesteund. Maar zoohaast er
sprake is van de bestrijding van bet bolsje
wisme in Rusland door buitenlandschc in
terventie, roept „Hel Volk" om de directe
actie, om ulgemeene staking en zoo meer.
Komt deze dubbelhartigheid, ja, dan neen,
per slot van rekening niet neer op ecu be
scherming van de bolsjewistische „cultuur?"
Het Amsterdamsche orgaan wijst er nog op,
dat de lieer Schaper het in 't „Volk" opneemt
voor moederschajiszorg, omdat dit is liet hooge
en Heilige beiang der measchengoineenschap, en
gaat dan voort:
„Maar weet de redactie van „Het Volk"
dan niet, dat elke poging van Roomsclie ot
Christelijke zijde, om door kinderbijslag en
andere maatregelen het gezinsleven te be
vorderen, door de sociaal-democraten hard
nekkig wordt bestreden? Is dat dubbelhar
tigheid of wat anders?"
D£ TütSTAIfcU m ItfcLANO.
Een gevaarlijk rapport.
De „Daily Mail" verneemt uoor zyu pohtieken,
medewerker, dat alles wordt gedaan om de
openbaarmaking van hel rapport van generaal
Strickland over de branden te Cork in December
jX, in de doofpot in duwen, naar tiet heet om
dat hel de schuld van het gebeurde wijt aan
de „Blaek-and-'lans" en het bovendien zéér com-
promitlecrend is voor den minister voor Ierland,
Sir Hamar Greenwood. Het zal dus moeten blij
ken of de regeering aan die geruchten voedsel
zal durven gever, door de publicatie van tiet
rapport togen te houden.
Het parlementslid Thomas heeft in een le
Cardiff gehouden redevoering gezegd, dat d-j
publicatie wordt tegengehouden,, omdat mets
zéér goed weet dat het een veroordeelend
stuk is,
Oc moordpartijen.
Het officieel relaas uit Dublin over den moord
op (icu politieagent Boyd is een bewijs van de
wreede wijze, waarop tegenover den politiebe
ambte is opgetreden, lioyd zat in een dorpsher
berg, rustig een glas bier te drinken, pratend met
twee vrouwen, toen eensklaps vier schoten klon-,
ken, welke licm op slag doodden, Een vrouw
werd aan liet been gewond. Niemand zag de
moordenaars, die ontsnapten.
Naar aauleiding van uezen moord zijn aüo
markten en openbare vergaderingen in verschil
lende districten vau het graafschap Tippcrary
verboden.
De houding der Engelschc
arbeiderspartij.
De Labour Party (arbeidsparty), heeft Maan
dagavond te Birmingham tiaar campagne ge
opend ten gunste van vrede met Ierland. Het
Bagerhuislid Arthur Henderson, de secretaris der
Labour Party, voerde bet woord. Hij zeide, dat,
daar de regeering met Sinn Fein praten moest,
(te Labour Party er op aandrong dat zij tiet
thans deed, en beschuldigde er de regecring
van een unieke gelegenheid te hebben laten voor
bijgaan om vrcue te stuiten. De Britsche Labour
Party stond de volgende politiek voor; schenk
vertrouwen aau tiet lersclie volk; trek de gewa-.
pende troepenmacht terug en laat de verantwoor
delijkheid voor het handhaven van wet en ordo
over aan de plaatselijke autoriteiten.
Naast Henderson voorden Arthur Greenwood,
de secretaris van de Labour Party-eommissie
naar Ierland, en het Lagerhuislid Clynes het
woord.
De vergadering nam een motie aan, welke de
door de Labour Party geformuleerde Iersohe
politiek goodkeurdc.
Ut ürt£0EöCHi8iS.
De arbeiders in verschillende kleinere iudu
stricn in Engeland hebben dezer dagen en loons
verlaging aanvaard, of de verhoogiugen, waarop
zij recht hadden, laten varen, lén einde liet
mogclyk te maken den arbeid op gang te hou
den. Het voorbeeld is gevolgd door die mijn
werkers in Fumess, die er in hebben toegestemd
op loonen te werken, die gebaseerd zijn op de
huidige prijzen van November en December. Zij
hopen dat dit do heropening van verschillende
mijnen mogelijk zal maken.
Naar wordt verwacht zal de quacstie even
eens op de a.s. conferentie tusschen werkgevers
en werknemers in het metaalbedrijf worden be
sproken.
De Paliner scheepsbouw- en ijzeronderncming
deelt mode, dat zij genoodzaakt zou kunnen zijn
om haar ijzer- cn staalvverken geheel of gedeel
telijk te sluiten, en alle arbeiders in de hoog
ovens ervan in kermis te stellen, dal zij van 1
Februari af slechts per dag zullen worden aan
genomen, indien noodig. EnkeJe onbeteek judo
mijnen in Zuid-Wales op gang worden gebon
den.
Verscheidene duizenden arbeiders worden
hierdoor getroffen.
TEGEN DE GEMEENTELIJKE GELDVER
SPILLING.
De Londcnsche „Municipal Society" Heeft
dezer dagen een campagne ingeleid tegen ge
meentelijke geldverspilling. Zy is voornemens
deze campagne uit te breiden tot liet geboete
land en zou daartoe gisteren te Londen onder
presidium van Lord George Hamilton een bijeen
komst houden, met het doel een program lot
bezuiniging op le stelten. De woordvoerders
tegen de verspilling zullen dan in de naaste toe
komst in verschillende doelen des lands pleiten
voor een beperking van dc uitgaven door de.
gemeentebesturen. De campagne zal o.m. ge
richt zijn tegen de ongebreidelde vernooging van
Naar liet l'rausui vau KAUUL DE NAVE1SV
bewerkt door
L. M. VAN P1NXTEKEN, R.-K. Pr.
Minder door dc ïuctit dan wel dooi' zijn
eersten blik geleid, hop hij op hel koffer
tje aan, naai hel op en draaide het nieuws
gierig naar alle Uaulen.
„Welk een tratu werk, van waai' lata dat
afkumsug zijn?"
„Van t.li.ua. Die dwergen van het Heuiei-
sche rijk hebben een bewonderenswaardig
geduid. Maar daar zy slechts eenige korrels
rijst voor dagelijksch voedsel noodig hebben,
kunnen zij ook den noodigen tiid er aan
besteden."
„Ik beu blij u terug le hebben," zeide
'Avène, piolseluig van onderwérp veranderend
„en zou er wat voor over hebben als gij hiet
bloeit. Ue eenzaamheid is niel goed voor mij
en om mij le verzeilen drink ik sommwijicu
fin verbeeld mij dan te vergeten. Gisteren
avond, gij zuil bet misschien bemerkt hebben
was iu min ol' meer onder den invloed en dan' i
zag ik somwijlen dingen, clie bet maar m,,.)
rs dat alleen Uoor een vnenu genootd wor
den."
„Was dat het?" zeide Laurent. „Ik vond
dat gij zeer opgewonden waart en mij de
afschuwelijkste raadgevingen deed hooien."
„Ik hoop, dat gij zc inel zult opvolgen
„God beware uiy er voor."
„Gij zijl er loeh mei boos om?"
„Neen, want ik ben zelf niet zonder fou
ten."
„Geef nr., dan de hand, Laurent, want ik
was een tieetje beangst hier gekomen."
Li- inent drukte hem de hand eu een oogen-
biik late:' gtugen zij naar beneden.
Het maai was vruoiijk. Manauou was opge
ruimd en schertste somwijlen mede, aiieen
Dolores scheen zich af te vragen, hoe men
kou lachen en vroolijk zyn, terwijl zij riep
«n weende om hare moeder.
Uoiores cn Josepha konden het overigens
best met elkander vinden. Toen Josepha haar
warm ingewikkeld had, bleef zij bij haai' bed
zitten tot zy sliep. Avène liet in dien tijd
Lament zijne geschiedenis vertellen. Mariu-
uou sidderde van angst bij dc gevaren die
haar zoon geloopen had.
„Verlaat mij nooiL meer," zeide zij.
„Alleen morgen om naar Mèzières- te gaan."
toen Aveue heenging schudde hij Lauteul
de lamel eu zeide.: „Hij zuilen .outbyie.u hij
Juiuouue, ue z.u liet gelag besleiieu."
„Goed," antwoordde Laurent. Al zijn wan
trouwen was voorn ij en hij was blyele den
vriend zijner jeugd te hebben weergevonden.
Ue alstaud van zijn 'dorp naar Mezieres was
niet groot eu Laurent behoefde dus niet
vroeg op te slaan. Hij vond Uoiores reeds
geheel gereed en ongedtddig otn te vertrek
ken.
Marianou nam hel kind in hare urmen.
„God zegoiie u, mijn engell"
Laurent had ttet koitertje in een doek
geknoopt en zoo aan een stok gehangen.
Uoiores, die goüeel wa sungerusi, zeide
dat zij aiieen zou ioopen. Zij gmg reeds
vooruit, zoo verlangde zy naar hare moeder.
Het laud was in 1'eesLooj. De bostscheu
zaaiuen, duo- een koet windje bewogen, hun
gouuen en purperen blauereu over ueu grond.
Ue hemel was zacht blauw cn in harmonie
met de rust van Tiicfc bosch. De stree, die
nutUCiil doorlrun, was zeer uOocnrija en ter
wijl hij langs den zoom van een groot woud
gmg, kon hij zich niet weerhouden te den
ken aan de rooversverhalen, die Janicotte
tiem gedaan had. „Gelukkig," daclit hij, „zal
,k voor (jen nacht van dit koffertje onl-
t,ist zijn, de bauuielen doen wel een moord
vuur iniuder dan dit."
legen den middag was tie herberg van
Janicotte in het geziciiL Uiigetwyteld had
Avène, volgens zijne belofte, aan de weduwe
ocvoltti c-en zeer fijn maal gereed te maken,
een kuiken werd over een helder vuur ge-
oradeu, de dienstmaagd klopte eieren in een
schotel cn een mandje met al het fruit,
dat het jaargetijde" opleverde, stond midden
op talel.
ioen hij de toebreidselen zag, had Avène
Hechts een enkele bemerking:
„Wij zuilen hoven eten," zeide hij, „en
evenals eergisteren, zult gij u met het kind
oezig houden."
Zooüra hy Laurent op den weg zag aan
komen, liep hij hem tegemoet
„Alles is kiaarj' zeide hij, „ik heb een
razenden honger en hen bly met den vroo-
lyken ochtend, die op den gezeiiigen avond
van gisteren volgt."
Jaiucotle was een goede vrouw, zij sprak
met het kind in die eenvoudige taai, dte de
kinderen zoo spoedig inneemt
Laurent en Paul spraken boven over, hun
jeugd.
ue mijne is voorby," zeide Paul; „als
mén alles beproefd heeit, begnjpl men ein
delijk, dat het geluk djehthy was en men
uet miskend heeft"
Onder het gesprek vulde hy het glas van
Laurent vooiTdncead met zeer zwarun sviju
eu deze urouk zouuer er aau te deuken,
dat hij dronken kon worden. Langzamerhand!
echter veranderde zijn gemoedstoestand, de
geesten van den wyu wekten den oudui
measch in hem weder op; in plaats van tü
spreken over Manauou en het kalme leven
uat nij voortaan bij haar zou leiden, had hij
tiet over zijn vroegere reizen en over da
ïortuin, die de vader van Uoiores hem zou
schenken voor net redden van zyu kind.
Wel verre van hem tegen te houden op
dien weg, dreef' Avène item steeds verdeti
daarop en hernam zijn gesprek van den
eersten avond met nieuwe stoutmoedigheid.
Laurent hoorde hem eerst al hooldscnud-
dend aan, later iuislerde hij aandachtig en
eindigae met in te stemmen.
Opnieuw vervulde de schaduw van den
duivel de kamer en hoe meer de walmen der,
dronkenschap zijne hersenen omnevelden, des
te meer verheugde hy zioh in de beelden
van genot door zijn vriend opgewekt. Hij
beschouwde zelf zijn goede Besluiten ais
kwakherd en besloot dat zijn gevoelig nart
toch niel al zyu kansen op fortuin niQcht
ter neer. 6laau.
(Wordt vervolgd.)
