ag Turf
I
x
f\
3,
rv». 331
NIEUWS- RN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND
Wat de Pers zegt
ertentièn
iaat.
Donderdag 3 Februari 192 T
13e Jaargang
R
Bureau', HOF 6,# ALKMAAR. - Telefoon REDACTIE^™
öülbjn gered.
BINNENLAND
BinneniandscR Diieu^s
FEUILLETON
Be Vüc„fcii.a»üiiüöii uochter
H
Frissche Turf,
ier STBOOMBEfiS.
af f 1 50
ABONNEMENTSPRIJS»
UERSCHIJE9T DAGELSJKS.
(Wordt vervolgd.)
v
Drent sche eigeiih. f3.50
s f 2.50—6.25, idem red
sehe eigenli. t'ii.80- 7.20,,
7.70—8, idem bonie f.5G,
0, idem bl. oigenh. f6.75
f 5.-10—5.75, idem in>dus-
lb. industrie f 35.10.
ledg. f 7.—. Aanvoer 3 la-
sbr. Aangevoerd 3 kaas-
!37, 2e k\v. f 77-8181,
andel vlug.
i Februari as. 'nopen
.e Ouders
EICKHOLT
en
HOLTHAKKERS,
arige jE'chlvereeniging
e dankbare Kinderen.
Dagmeisje.
t een flink R. K. Dag-
vraagd, niet beneden
i'y M. PALIiAKI, Fnid-
100 s uks, afgehaald
i „Concurrent," ligplaats
bij de school.
Aanbevelend,
PFR
MEI
KWARTAAL VOOR ALKMAAR f2.-, BUITEN t 2.50
GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD f 0.50 HOOGER.
ADVERTENTIEPRIJS:
Van 1 tot 5 regels t 1.25; elke regel m «er f 0.25, Reclrme» per
regel f 0.75; Rubriek „Vraag en Aanbod" bdj vooruitbetaling
per plaatsing f 0.60.
Aan atie abonnè's w.ordt op aanvraag gratis een p^T^trekt, welke hen verzegt tegen ongevallen tot een bedrag van t 500.-, t 400.-, f 200.-, f 100.- t 60-, f 35.-, H5__
De Fransche pers juicht! Het heet. dat er
thans üuiimuei een voncüige overeenstemming
li.uï de bon-Ggenooien is tot stand gekomen,
tiaaiuuus is-nu eeist de co.rlog in werkelijkheid
g cniuigden is ue periode van een herbouw 111
v.ie voor Europa aaiigu broken.
ju>rha$td, u.e meuwe iiuniscer-president, wordt
oni i'ijir handigheid gevierd ai* de held van den
oag. -Van een ['jlr, 1 a van imi-u.er.ijk taaien is nu
ecu vt.i.ud geriiaaav, meent ne „1 etit i~ a.isien
ue „Ectit journal'' voorspelt, dai a^e geallieerden
hu 'net thans,j^cLTOtten aucoord zu.iea winnen; de
...n' spreekt zelis van jeu historischeii aag!
wat ts er aan zoo plotseling gebeurd, uac ue
spuiiiinig- der laatste dagen op eens is verdwenen
en Frankrijk, hetwelk v.^gens een rede van zijn
minister van Financiën eeiuge dagen geleden nog
aan den 'vooravond van een bankroet stond, nu
ev.ii juichtoon aan heit?
ju zaak ware begrijpelijk, wanneer de geaflf-
eeiuen~cou teren tie te Farys den heer Doumer,
l .1 nieuwen Franscnen .minister van financiën
zyn zin had gegeven en haar sanctie had verleend
aan het plan otfi Dounaer s labelacbiige som van
scitaüëvergoeding van Duz^iland ai te persen,
hxaar Lloyd George heeit j_zouzner a^s een pliau-
xavu op zij geschoven en zelfs Br» and liet
z.jii minister der schatkist 111 den steek.
sjc plotselinge tooneeiverandering, vvcïke Za-
teruc>; te Farijs p.aats had. nauat nog Vrijdag
ue meest wanhopige verdeeldheid tusscben de
hoogc heer en scheen te bestaan, zal wel weer aan
ecu dier ondoorgrondelijke diplomaten-spelen
moeten woruen geweten waaraan wij, na een
cuf-og, zoogenaamd gevoerd-voor de democratie
en het zelfbeschikkingsrecht der volkeren en
andere leuzen meer, minder dan ooit verlost ly-
A:
d de wrijving en den strijd tusscben Frank-,
rijk .en Engeland, nu al meer dan een jaar ge
voerd over de wijze, waarop de oorlogsbuit zou
z.jn binnen te halen en de eigen geschokte linan-
Cicii zouden zijn ie herstellen, een strijd, waar
bij Frankrijk altijd het mooie gebaar en Enge
land de winst op streek, moest er een--uitweg
g.vOtmen worden, die -voor het uiterlijk de.eens:.
gc/iadheid tusscheuf de-' Gude bonsganooten! "hts*
SI, -t-A -Ié
rmc z.ou dat gebeuren op een wijze, die tegelijk
de overdreven verwachtingen van het Fransche
vo.k als den practise hen Engelsen en handelsgeest
verzoende: hoe kou men tegelijk den schijn aan:
nemen Duiischiand tot den ïaalsten cent ai te
persen (voor het Frar.sche pubiiekj en het op te
hellen cm er handel-mee te drijven (voor de
Engdisehc toeschouwers)? Dc vertooning werd
nul kwaad 111 Elkaar gezet. Douuicr, 'dc Fran-
scne Minister van Financiën, begon met een
p.an van schadevergoeding, door Dui'tschland to
betaleii, hetwelk de stoutste phaniasicn van den
heftigsten Franse-hen éhauvrnist overtrof. Dat
moust in Engeland indruk maken. Lioyd George
verwierp dii plan anct'een nuchtere rede, die den
Eugeiscnen werkelijkheidszin streelde. En toen
-a.-düs de wereld wanhoopte aan een verzoening
van beide standpunten, kwam Briand, het nieu
we hoofd van 't i*ransche kabinet en gab een
p.uu aan, dat eensdeels veel over mill:arden spratc
■ccor Duitschiand te betalen. doch in 4J
jaar, anderdeels een hefting op den uitvoerhandel
van 'Duitschiand voorstelde, wat den prikkel
moest bevatten voor. den. verslagen vijand om-
hard te werken, terwijl zijn concurrentiezucht cr
eensdeels door wordt getemperd, anderdeels dc
voordeden van zijn arheid aan dc overwinnaars
ten goede komt.
Lu.k een vernuftige vinding moest wel ieder
een bevredigenden het behoeft.dan ook niet te
verwonderen, wanneer blijken zal, dat het ka-
b.net-Briand daarmee zij tl parlementaire leven
cemge maanden heeft gerekttotdat de ont
nuchtering komen zai.
1 oe dat zal gebeuren, is nu al wel te voor
zie. 1. Uuitschiand verzet zich uit alle macht te
gen een nieuwen eisch om schadevergoeding,
mails gesteld. Van de uiterste rechter- tot de
uiterste linkerzijde der parlementaire groepen
verklaart men dien eisch onuitvoerbaar.
Het „Berliner l'agebiatt" schreef zeer teeke-
nen-d over de Farijscire besluiten:
„ue conferentie is blijkbaar in eea soort van
opiumroes geweest en heeft zich opgehoopte
mi.iiarden voorgetooverd, zooals de Ooster
ling ut dien zeitnen toestand van alle genietingen
van' het paradijs aroomt. Voor Duitschiand zijn
üeze Barijscbe besluiten alleen als curiositeit
en tot zekere hoogte psychologisch interessant.
Het Duitsche vo.k men kan dat zeggen,
niettegenstaande de ervaringen opgedaan bij de
episoue van Versailles is het hierover eens en
een Duitsche regeering, die haargoedkeuring
zou willen of kunnen hechten aan de besluiten
van Larijs, bestaat er niet. In Brussei en Londen
za. Duitschiand wel gelegenheid hebben tegen-
o^fr deze üroomen de minder grandioze wer
kelijkheid te plaatsen. De schoons dwepers van
i'anjs- zullen dan wel, willen zij in ons bereid
willige betalers _vinden, van den hemel moeten
aiaaien tot de aarde, waar de bergen van milli-
arüen meer bescheidene afmetingen hebben."
En nog juister gaf Georg Bernhard de pu
blieke rneenmg van Duitschiand weer, toen hij
in de „Voss. Ztg." schreef.
„Men had in Farijs even goed kunnen beslui
ten, dat een I'arijsche aapjesknol een New-
Yorksche wolkenkrabber Van New-York naar
Parijs zou moeten dragen. Het geheele besluit
heeft de waarde van een motie. En in Duitsch
iand, het klassieke land van de motie, moest
men cigeniijk weten, dat besluiten van vergade
ringen, commissies en clubs aan den werkelij-
ken toestand weinig veranderen. .Indien het an
ders ware, dan zgu in Duitschiand reeds de he
mel op aard heerschen."
Van den Düitsehen milliarden-regen, die de
geallieerden aan hun volkeren beloofd hebben, zai
dan ook wel heel weinig komen. Wanneer de
Opperste Raad nogmaals te Londen of te Brus
sel vergadert, maar dan met de vertegenwoor
digers van Duitschiand. zal wel blijken, dat zelfs
de vernuitige belasting op den Duitschen uitvoer
'n minder geniale vondst is, dan men thans in
Frankrijk denkt. Hoe minder immers Duitsch
iand produceert, hoe minder de geallieerden ont
vangen;. en hoe mcêr Duitschiand voortbrengt
en uitvoert, fioé Scherper concurrentie dit land
aan de Fransche, Éngelsclie en Belgische in
dustrie aandoet.
Wanneer dit alles eens rustig overwogen
wordt, zai, na den mooien schijn de ontnuchte
ring wel komen, te droeviger, omdat Frankrijk
voor alles dadelijke financieele hulp noodig heeft,
om eerT bankroet te ontgaan.
Nu zijn de van Duitschiand te eischeft milli-
arden over 42 jaren verdeeld, om toch maar
een groot cijfer vast te houden.
aimeer men eens wat minder op den schijn
had gelet en het mogelijke had geëischt, zou
men thans niet behoeven te vreezen, dat de
voorspelling in vervulling gaat van een der wei
nige nuchtere F'ranschen, Clement Vautel, die
in zijn Journal-Film over de Parijsche besluiten
schreef
„In 1962 zal Frankrijk dus zijn laatste portie
binnenhalen! Hoeveel Franschen en hoeveel
Diütschers zullen er in 1962 zijn? Het is waar,
Frankrijk zal ailiiy hebben maar misschien
niet meer dezelfde. Dtze oplossing is waanzin
reeds thans immers moet men Duitschiand
aan de ooren trekken om eenige betaling, te er
langen. Reeds in 7924 zal het niet thuis geven,
als de wissel wordt aangeboden!"
En met dit al blijft de onzekerheid en de
malaise voortduren!
WEiDSCHE NAAM, MAAK GEEN 1NHÖU1).
t De Voorzilter van den op 14 April 1920 opge-
richten Nalionalen Boud legen de Revolutie, de
heer Zegers de Beijl. heeft een redevoering ge
houden legen de revolutie, onder groot rumoer
zijn de statuten behandeld en aangenomen, en
een definitief bestuur is gekozen.
In dit bestuur heeft men een katholiek en een
anti-rcvolulionnair Kamerlid gestopt, die niet
aanwezig waren en vermoedelijk weinig gesteld
zijn op de onderscheiding.
Van het bestuur alteu behoorlijke namen
valt niets kwaads te zeggen dan dat het een
dood element een schijn van lcvensbeslaan poogt
le geven.
„Want, schrijft het „Huisgez.", een Nationale
Bond legen Revolutie is een onding."
„Als ons volk voor zijn overgroote meer
derheid tegen de revolutie is en dat is
het dieett men geen bond van noode; is
het dat niet, dan is een bond er tegen een
wapen van bordpapier of' minder.
Ons volk heelt zijn eigen politieke en
andere organisaties eh spreekt zich daarin
uiu
Daarin voert het positieve actie en streeft
positieve oogmerken na.
Nu heelt liet geen zin, menschen met uit-
eenloopende inzichten, en ^denkwijs op één
hoop te gooien voor een negatief doel.
In een oogenblik van min of meer kunst
matige opwinding moge dit gelukken; als
men tot klaarder en nuchterder besef komt,
ziet men het onhoudbare en ondoeltreffende
daarvan in.
En nu nemen wij het den heer Zegers
de Beijl en de zijnen kwalijk, dat zij thans
nog, nu tijd van beraad en teleurstellingen
hun met hebben ontbroken, toch op den ver
keerden weg hebben volhard in plaats van
den embryonalen Bond embryo te laten
blijven. -
Men was den Natiopalen Bond vergeten,
zonder dat revolutie óf contrarevolutie er
ieis bij verloren of gewonnen hadden.
Nu moet men zich weer met deze mis
lukking bezig houden en alle verantwoor
delijkheid er voor en instemming er mee
afwijzen."
Er is beter werk te doen dan een Bond met
een weidschen naam maar zonder inhoud ook
maar een glimp van Steun te schenken.
'T IS NOOD' ÖÖED.
We knippen bit de- unie-liberale „Vaderlander";'
„Nog niet zoo lang geleden stelde de
sociaal-democraat J. ter Laan in dc Tweede
Kamer voor 0111 het in dienst hebben van
een eenigszins groot personeel met zulk een
krankzinnig-hoog bedrag te beiasten, dat
zelfs de grootste rijkaard hiertegen niet be
stand zou zijn. De geheele S. D. A. P. vond
dit prachtig, ilet was, naar de heeren toen
erkenden, niet om een hoogerc belasting te
doen, maar om het onmogelijk maken van
het houden van een groot personeel, dat
h.i. maatschappelijk verkeerd was.
Nu de Koningin en de Koningin-Moeder
door de gewijzigde tijdsomstandigheden ge
noopt zijn te bezuinigen, en uitnemend
voorbeeld voor zoo velen hiertoe openlijk
overgaan, o.a. door vermindering van het
aantal geëmployeerden, ontbreekt het in de
roode pers niet alleen aan ieder woord van
waprdeering, doch kan men daar de liate-
iijksfe critiek lezen; de arbeiders leggen
weer het loodje, warden weer het slachtof
fer enz."
En de heeren stelden zeiven een bepaling voor,
waardoor honderden arbeiders, huis- en stalper
soneel, broodeloos zouden zijn gemaakt!
0H Ui TIET GEHEUGEN TE PRENTEH.
Meermalen tot vervelens toe, hebben We moe
ten aantoonen, dat godsdienst en socialisme
tegenover elkander staan als vuur en water; dat
de godsdienst, in 't bijzonder het Katholicisme,
in het Socialisme zijn grootsten vijand heeft te
zien.
We hebben daar allerminst spijt van.
Immers, er is %een leugen, die zóó hardnek
kig door de socialistische pers verspreid werd
en nog atlijd wordt, dan deze: dat godsdienst
en socialisme met elkaar op zeer vricndschap-
peiijken voet slaan en dat een goed katholiek
zich niet door zijn geloof behoeft le laten
buiten sluiten, buiten de partij die, van alles
en nog wal, zooveel belooft.
Geen leugen ook, die telkens en telkens in
verschillende vorm opgewarmd en opgedischt,
gevaarlijker is voor het zieleheil van die ka
tholieken vooral, die op het punt van den
godsdienst, niet al te sterk in tiun schoenen
slaan.
In verband met het veel besproken en om
schreven onderwerp: godsdienst en socialisme,
lijkt ons een citaat uit een pas-verschenen hoek
van een wetenschappelijk gevormd Hollandsch
socialist,' van zooveel belang voor onze lezers
en lezeressen, dal wij het bijna als plichlver
zuim zouden beschouwen, dit citaat hier niet
aan te halen.
In dit boek schrijft de bezadigde, openhartige
socialist R. Kuyper, hoogleeraar in bet Marxisme
aan de Universiteit van Amsterdam, de vcigeude
merkwaardige bekentenis:
w-S 1
„Wanneer een niet-religieusen proletariër
een ramp treft, zoekt liij troost niet bij de
godheid, doch uitsluitend bij zijn medemen-
schen, in zijn organisatie of in andetfe heer
lijkheid. Wanneer de niet-religeuse prole
tariër de behoefte heeft aan aanbidding,
zal hij het object van zijn vereering zoeken
op aarde: hij zal vereeren de schoonheid
van echtgenoote of kind, van zijn kamera
den, van de gemeenschap. Wanneer hij ver
lossing wil uit zonde en smart, zal hij zich
aan zonde en smart trachten te ontworste
len, steun zoeken, hiet bij godheid, maar
bij zijn mede-menSchen, streven naar een
maatschappij, waarin zonde en smart binnen
enge grenzen kunnen worden teruggebracht.
Wanneer de niet-religieuse proletariër be
hoefte heelt aan veiligheid, vertrouwen,
zoekt hij ze bij de kameraden en nooit zat hij»
uitzien naar «at de religieuzen bedoelen met
het, voor den afkeer vanhetaardscheTeeke-
nende woord „verlossing," "omdfaf hij alles
wat anderen bij de godheid zoeken, vindt
in de organisatie of ziet komen in de maat
schappij. En ook „de eenheid mei al het
geschapene kan thans alleen de proletariër
volop voelen, niet de tegenwoordige bour
geois, die zich hoogstens één voelt met
plant en dier, maar zich tusschen zijn me-
demenschen in het algemeen vereenzaamd
voelt." j
Deze onomwonden openhartige verklaring van een
volbloed, geleerden socialist, werpt met één slag
al de beweringen omver van de huichelaars
onder de socialistische leiders en schrijvers, die,
tegen beter weten in, blijven beweren, dat Ka
tholicisme en Socialisme met elkaar vereenig-
baar zijn.
Het is een onweerlegbaar bewijs voor de
stelling die wij meermalen aan de hand van
overtuigende gegevens, hebben ontwikkeld: Tus
schen Katholicisme en Socialisme kan niet an
ders dan altijddurende vijandschap bestaan.
ZESTIEN LEDEN EN EEN PMRI3EK0P
Ia de Zondagmiddag te Amsterdam go
hjoudea vergadering van do Ned.ri. Ver-
eeniging van Spcor- en Tramwepersc-n-ol
werd smalend afgegeven op St. liapEael,
als een organisatie van „16 leden en een
paardekGp" aangeduid.
En aatt hot ê-nde der vergadering sprak
de s-ociaal-aemoeratisehe leider cler ver
gadering den wenèch uit, dat binnen den
kortst mogelijk en tijd de Ned. Verecni-
ging ganscli cn alleen de-vertegenwoor
digster wordt van Let geheele spoorweg
personeel.
Er bestaat ongetwijfeld verband tu>
eeliea d.ezen wensch en den aanval op „St.
Raphael."
De ieiders der Redcri. Ve.ei.ni6ing zon
den blijkbaar niets liev'er zmn, dan uat
de katüiolieüe organisatie veivw.o-t, ei
inderdaad een zoo onucda.denu iEnaütt
werd, a;s zij n.e» „o-i-Vcn. voor ta sselion»
Maar deze women, zeggen we mei, net
„Gentr.," zal wet altijd een wensen 6l.j-
ven, hiervan kunnen ue Leo-en zien over
tuigd h;ouden.
En al mogen zij nog zlo dikw.jis spre
ken van „zestien ma.i en e~n ptur-e ,p,
Eet aeert „St. maphaci' aai bi,na v^»-
tiennuizend leden leit t-llouinst.
integendeel.
Dergelijk gerei kan slechts unme.. als
bewijs van ae ontstemming, weine ue
reoue heeren vervult, LeKv0...s Wanneer Zj
denken aan de kat-ieiiene -orgamna i„ v«»a
spoorwegmanuen en... aan de nr-O-t, Wel
ke tan die organisatie ui.gt.at. t
■Q K
t;j TIET COLLECTIEF CONTRACT IN DE
SiGAREMNDUSTKlE.
Het Verbond van V ereenigingen van Sigaren
fabrikanten en de AmsLerciuniseiie en Holierdain-
sche Vereeniging van klein-iabrikaiilen hebben
te Utrecht overleg gepleegd met aigevaarüigden
van de vier arbeidersorganisaties.
Het verbond nam prineipiëel hel standpunt in,
dat het zich niet door ontuindmg der veiGeni-
ging aan het contract mocht onttrekken.
Het stelde echter aan de arbeidersafgevaar-'
digden voor, in verband met den loesianu in het
bedrijf om evenlueelen bijslag van het index
cijfer voor de maanden Februari, Maart en
April laten vallen.
Voorts stelde het verhond.voor, op een bijeen-
'kemst half Februari den toestand gezanioiiiijk
opnieuw onder de oogen te ;zien. Bleek clan, dat
de partij niet hij machte w^s het collectief con
tract na te komen, omdat praclisch in den iande
veel lager loon in de sigarenindustrie betaald
werd, dan zou men, om jegens het verbond ver
antwoordelijk te zijn, aan de arbeidersorganisa
ties ongunstiger loonsvoorwaarden moeten voor
leggen ter onderlinge vaststelling. Men wille ech
ter in die richting niet te ver gaan.
De arbeidersafgevaardigden konden staande
de bijeenkomst geen antwoord geven. Ze zeiden
Toe ruggespraak te houden met hun besturen en
v ór Vrijdag a.s. aan het Vcrboiy.1 anLwoord te
doen toekomen, op welken dag het Verbond an
dermaal le Utrecht zal vergaderen.
De bijslag voor het huidige indexcijfer wordt in
ieder geval tot aan het einde (Hl Jan.) uitbe
taald.
Wat het voorstel der R. K. Patroons van de
Zuiden des lands betreft (waarbij de R. K.
Hanzebond van Sigarenfabrikanten zich heeft
aangesloten), om legen de nieuwe eenzijdige vast
gestelde loonen ie werken, hebben de arbeiders
organisaties besloten dit voorstel niet te aanvaar
den.
13ij de verlaagde loonen (10 a 12 procent ver
laging) hadden de fabrikanten echter ioegezegd,
de loonen binnen twee ^eken in onderling over
leg te herzièn, en om, indien de in onderling
overleg vast te stellen ioonen alsdan hooger zou
den zijn dan de thans door de patroons eenzijdig
vastgestelde loonen het verschil bij te betalen.
De arbeidersorganisaties Vvenschen op dit
oogenblik echter alleen op basis der oude loo
nen den toestand le bespreken.
De 'R.K. fabrikanten hadden bij de loonregeling
Voorgesteld de prijsklassen weg le laten en de
wijze van toonregeling van vroeger weer in le
voeren.
Invoering van den Kinderrechter. Versche
nen is thans de Memorie; van Antwoord op het
voorloopig verslag betreffende het wetsontwerp
tot invoering van den kinderrechter en van de
onder toezicJiistelling van minderjarigen.
Niii'i liet Transen van RAUUL DL NAVI.ht.
beweri» 1 Jour
L. M. VAN l'INX TEREN, R.-K. l'r.
34.
Ik moes; beginnen den bewoner van de grol
met sciiuw te maken. Ik Imastte mij dus cr
uit te gaan en verborg mij in Hel hout, yvaar
jk -zou wafclileii tol het wezen, wiens bc-
s-aan door nnj ontdekt wa», terugkeerde naar
zijn armzalige woning. De nacht brak can,
»'.i :k' zat nog in de bladeren verborgen
wachtend zonder iets le zien. Eindelijk boerde
ik het gerucht van een lichten Led. lichter
die van een jonge hinde, maar tegelijk
een kreet, waarmede geen andere te ver
gelijken is en werd ik door een onvville-
.keurige vrees bevangen. Het was geen ge
roep, ook geen uitdrukking van angst, maar
een diepe Keelklank door de echo tweemaal
■herhaald. Jk gisle, meer dan ik zag, cc
schepsel van een middelbare, slanke gedaante
•Bi'u giijund dan ieopeud over den jjroKU.
2hJ sprong de trappen der rotsen op en
bereikte de grot, toen zij het gerucht hoorcud,
dal jk waakte teen ik opMant^ yoi schrik
terugging en verdween ouder de bcscnutling
van het hout.
Ik kwant zeer verstoord thuis en had*van
dien dag af geen andere gedachte clan-mij van
dat zonderlinge setupsct meester te maken.'
Ik vond haar meermalen terug en als ik mijn
geweer had durven gebruiken zou ik tiaar
zeker getroffen en daarna gevangen hebban,
maar in tie eogenblikken dat ik baar ge
zien had, scheen zij mij ze-o jong en zxoo wei
nig to duchten, dal hel een mcord zou
geweest zijn.
Lang bewaarde ik .liet geheim nlijner ont
dekking,- maar dc aanwezigheid van het wilde
meisje ,v,xrd cp twintig verschillende plaat
sen ontdekt, toon verhaalde ik wat ik wist.
De 'molenaar van Songy bad haar aan de
rivier gezien, de tuinman van liet kasteel
in den bcojhgaard; de dochters van den
houthakker .beweerden op con open plek in
het hosch een wezen gezien hebben, dat
met buitengewone snelheid liep cn door lang
hoofdhaar als met een sluier bedekt wsa.
Echter waren cr-mcer ongeloovigen clan ge-
l.xjvigcn. Men schreef over het algemeen die
verschijningen toe aan een bijgeloovige vrees;
voor haar bestaan was een bewijs noodig,
maar niemand zou den moed hebben dat
vreemde wezen cp te zoeken en te vervolgen.
De boeren van Nogny beschouwen huur als
een scor tdwaalljeht of als een duivel cn als
een hunner haar zcu ontmoeten, dan zou
hij van angst bezwijmen, of hij zou cr op
aanvallen met zijn zeis ol gafl'el. Daarom voor
al zou ik iiet wilde meisje willen vangen.''
„Heeft zij de ravijn der vogelen geheel
verlaten
„Is geloof het; de bladeren van liaar bed
zijn hiet vernieuwd cl; haar vcorrjaü vruch
ten is bedorven op den grond."
„Wanneer hebt gij haar- vcor het laaist
gezien V t
„Verleden Zondag.'
- „tijslercnavond heeft zij gezongen in liet
park, daarna is zij van tak op tak springend
verdwenen in dc hoornen. Toen hebben wij
het plan gevormd eene jacht te organiseei'eu.
„Om haar cp te jagen als een stuk wied i'
zeido de boschwacnler op ruwen toon.
„Weiuecn, Aulic. Mijne zuster heelt be-
sljsd verklaard, dat zij luar onder hare be
scherming nam en als het wilde meisje in
onze handen valt, dan zal het, hoop" ik, tot
haar „geluk strekken."
„Zwijg stil, mijn.lieer de burggraaf,"viel-
de boscuwaebter in, „verberg u vlug en
zie toe!"
„Er was, slechts een cogenblik voor den
zee-offjcier noodig om zjeh te verbergen in
liet eikenhout, j^uiic siotid onbewegelijk
naast hem. Een seconde later werd het lichte
gedruiseh, dat de bcschwacnter geboord had,
duidelijker, een veerkrachtige tred weerklonk
cp den grond en het was den jongen me n
mogelijk tiaar dje hij kwam zoeken cc onder
scheiden.
Het vreemde schepsel leek ongeveer 16
jaren oud. Hazeiiveilen met héhö'p van dojr-
nen tc zamen gevoegd maakten haar kleeo
ujl, de voelen waren bloot. Lang zwart
hoofdhaar goltdo over haren rug. in de ccne
hand had zij een haas, wiens schedel verbrij
zeld was, met de andere droeg zij op den
schouder een soort korte knois. Men zou
haar voor een jeugdige Diana gehouden heb
ben, die de cpbreugst liarcr jacht aanbraejit
Haar trekken, door de zon gebruind, loonden
f toch oen groolo zuiverheid en nieltegenstaan
de liaaT zwervend leven was dit kind van een
bewonderenswaardige schoonheid. Daar zij
zich zonder twijfel herinnerde, dat zij op deze
zelfde plaats gevolgd en bespied was, wierp zij
een anrustigen blik dm zich heen, maar wei-
dra gerust gesteld, hief zij een van die tril-,
Iers aan, cijE de gasten van het kasteel van
Songy zoo verrukt hadden. Om den'zang van
het wilde meisje le begeleiden en misschien
om met haar te wedijveren, begonnen de
vogels te gelijk met haar een concert, waar
boven dc welluidende s-.eiu vuil het kiud uit
klonk. Zij wierp haar Liojdigun buil op den
grond, begon daarna zachter te zingen, ter
wijl zij dc- handen bcw.oj en schee.(ie ge
vederde bewoners -der bonnen tot Zich le
roepen, die ojk weldra tot luar kwaaien,
alsof zij haar als bun koningin erkenden,
greote kringen rondom h:ur. hookl beschre
ven, zieb ij) haar sc..ouders cn armen
plaatsten, cir.tijl zij zelve zoo verborgen was
tusschen die kl.pperende vleugels, dat mep
niets meer van n ,ar zag dan haar lachend
gelaal. Haar kris'.uüKddcre stem bcolsle den
zang van al d.e vogelen nu cn toen Anlo-uin
Laar daar zag s'a in cp de ro.s, hpar hoofd
ovorwchd'tltfjz li-óye o.-ajncn cn haar kleine
voelen vernoegen i i trossen bljuwe'Lljeuicn,
Huisterhij. ,.Is il.it nie tde Eva vanr-cul
woeste pareu ij-.!"
Vermoeid tun luar to -pen en zingen, ver
jaagde zij do vcg.Ten rondom baar.
Le burggraaf en da ij-esehwac-her meen
den, dat zij -naar da grol zoa afdalen, maar
een gerucht in* tiet hout d:cj haar opsprin
gen: eeif jonge buide ging er door en zij
verdween, terwijl zij h....r vervolgde.
.„Lnic-ii v'ij n.:'t IrJ'cbi.u iiaar te wdge.'.,"
zeide de bosehwavïitcr„cel zou vi uehlel >„s
zijn en wij zouden ha:.r zonder nul bang
maken,"
■ij
- 5-
