R.-K. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND
BINNENLAND.
SPEL
n iarkt
Bureau: HOF 6» ALKMAAR. - Telefoon
ADVERTENTIEPRIJS:
Over dure boter en nog wat.jhierop k!m niel twljfelachtis zijn: helzijn
Wat de Fers zegt.
Binnenlandse!? Nieuws.
pvvooerytitfunaen docJiier.
ïtfcèds oiiklaai
e zou worden
:lub tenslotte
aa nemen.
Boekei vraagt
ff lifrt propa-
or de te hou-
chtbeelden op
>e üeest. Adv.
Ü.Eenv. Pater
1 maken; en
r die avonden
toe 'één per-
fe vragenbus.
tegint met te
egel de vre
iend tien da-
dering en wel
s liet niet ze-
lehandeld kan
door Z.Eervv.
n duidelijk cn
k beantwoord
oorz. de nro-
uii mede we i'-
ii Geest. Adv.
wijze waarop
bezig houdt,
ïrne een ver-
verzoekt clcn
gende bijeen-
rk" mee te
11 paar licde-
zingen. Hier-
cewone wijze,
'ondag 13 cn
al in het Pa-
lezing met
n worden ten
door den Z.
ïaker.
och er zal een
vorden.
zal door het
e mengde koor
leti,
ndenvijzcr aan
il alhier is bo-
van Montvoort
M.
n O' c m d. Tot
het ïnstituyl -
:enstraat 19, te
d moj. A'. Jon;,
N.
VID.
het Stads'zie-
1 mei. M. G,
E.
ais in de villa
1920 en 1919
mg en vaii de
IE ZIEKTE,
ïettelijke zick-
Jailuari meldt
uwe gevallen.
STAND,
ïannes Corn 2-
inclla Johanna
vtnrinus O.nic-
ia de Grecuw
RING.
lerde de bond
in West-Fries
JW de Hart.
EDEMBLIK.-
W. 5-0.
eelde ecu .we'd-
(Bovenkiarspc])'
direct bij den
sterker, cn wist
verslaanmet
vcelsror' I.
r een wedstrijd
n -V. V. M. U
klier). Doordat
nk'wam, kon de
plaats hebben,
dezen wedstrijd
ia IV i—1'.
wedstrijd ius-
Hollandia IV te
g had V. V. M'.
Reed de eerste
sde zijden werd
kon geen re
ien. Evcri voor
der Hollandia-
iit. v
ard geweckt, b'ci-
spcl. Geen van
te doelpunten,
a's 11. Sctieids-
ndijk' leidde nit-
3. E. W. II
en wedstrijd uit-
V. V. M. IH
logwoud). Deze
nden van verhin-
rvartgcr zou dan
an Twis'k'. Daar
waren, werd hei
7 Febr. Uien
roode kool i 13.70
-6.50, gele kool
tite kcol t 5.20—
:.g.
"ebr. R. K. Ccöp.
merland". Bocven-
groene kool 6—S
15 ct., roode kool
6-12 ct. p. Huk;
;cr bos; spruitjes
wortelen f 2—3 per
25 per mand; ilr.
0 Opond
No. SJé
WOENSDAG 9 FEBRUARI 1921
13c JAARGANG.
ABONNEMENTSPRIJS:
PEK KWARTAAL "■'OOR ALKMAAR f 2.- BUITEN f 2.50
Iter ainiXUSTKEEiU) 70NDACISOLAD f 0.50 HOOGER.
VE§3SOH8JSST DAGELIJKS.
ADMINISTRATIE 433.
REDACTIE 633.
Van 1 tot 5 regeli f 1.25; elke regel meer I 0.25; Reclames pei
regel f 0.75; Rubriek „Vraag en Aanbod" bij vooruitbetaling
per plaatsing f 0.60.
Aan alle abonnè's wordt op aanvraag gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van t 500.f 400.—f 200.f 100.— t 60f 35.—, f 15.—
-
Do duurte cn wal daarmee samenhangt
blijfl hel onderwerp van den dag, van de
gewone gesprekken der huismoeders lol
de zwaarwichtige artikelen en redevoerin
gen van eeononuslen en sociale voorman
nen in tijdschriften en op vergaderingen.
üeen wonder, waul met de prijsschom-
niehngcu der dagelijksche leven,behoef
ten hangen groole vraagstukken van
toonbeweging en allerlei >crwikkclJ^St,jf
op sociaal terrein, i„,ecn.
di Wht kan bijdragen lol liet -versprei
den van licht over het duiirlcvraagsluk
moet wel hoogst welkom zijn. En loch
is dit blijkbaar niet steeds het geval. Het
is oiis n.m. niet ontgaan, dat publicaties
van otficieeie gegevens over dc duurte
hier en daar niet sleeds met de juiste
waurdeering ontvangen -werden. V at wel
niel behoeft te verwonderen, wanneer
men aan Vondel's juisle uitspraak denkt,
die reeds zeide: De waarheid, dat 's al
oud, vindt nergens heil noch heul.
Toch is en blijft het verkeerd dc oogen
voor de waarheid te sluiten, zeker bij
een zoo belangrijke zaak als de oorzaken
van de duurle.
In het rapport der Staatscommissie
voor het duurle-onderzock wérd wij
wezen er indertijd reeds op betoogd,
dat Nederland zich gedraagt als de ren,
tellier van Europa.
liceu land van ons werelddeel had zoo
weinig vanden oorlog te lijden-mis liet
onze en naar weinige ging de goudstroom
var. de oorlogswinst zoo rijk als hier.
lil slede echter van lessen uit dc historie
te p tien en door biijvenden eenvoud en
zuinige levenswijze den verkregen voor
sprong op andere volkeren te behouden
begon heel de bevolking (met uitzonde
ring dan van den inielleclueelen midden
stand, en de kleine renteniers en de karig
gepensioneerden, wien dit door de ont-
siane wanverhouding lusschen liun inko
men en de verminderde waarde van het
geld onmogelijk was) de geleden schade
van den inugeren disiributielijd in te ha
len eu een leefwijze-te volgen minstens
gelijk aan vóór den oorlog. Dat dit een
der voornaamste oorzaken der duurte van
vele eerste levensmiddelen hier te lande
is, wordt nog maar niet voldoende inge
zien.
Nu kwam ons dezer dagen hiervan een
slerk sprekend bewijs in handen.
In De Zuivelcourant wordt gewezen op
het verschil in de prijzen der 'zuivelpro
ducten hier te lande en in Denemarken.
Terwijl in ons land de zuivelprijzen zich
voor het oogenbiik vrijwel kunnen hand
haven, ja de kaasprijzen zelfs stijgende
zijn, worden, er uit Denemarken prijzen
bericht, die ons bijna terugvoeren tot den
toestand van vóór den oorlog. De prijs
van de holer is daar in één week gedaald
met ongeveer 50 cents per k.g. en deze be
draagt nu 2.35 per K.G. cn; terwijl men
hier per pond kaas op de markt eèn prijs
van 80 cent en liooger besteedt, koopt
ïuen ue voivelle kaas in Kopenhagen voor
•uini j l per K.G.
llier betaalt uien voor de melk aan de
•cveranciers 17,5 cent per liter en daar te
lande ingehaald aan de boerderij slechts
12K cent Vanwaar dit groole verschil?
Vroeger locli was Denemarken toonaan
gevend voor de zuivelprijzen en over het.
algemeen son luen llier de lV-ensche prij
zen niet' bedingen." Nu doel zich de vraag
voor; waar zijn de- prijzen abnormaal en
niet in verhouding lol de werkelijk, mo-
luenleele marktwaarde? Het antwoord
dc Hollandsehe prijzen en het kan niet
uitblijven, of binnen afzienbaren lijd, eu
die" lijd is er als de melkproductie maar
even stijgt, zullen dok onze zuivelprijzen
moeten dalen en wei zoover toldat ze ge
lijk opgaan met de Deensche, Maar waar
om zijn de zuivelprijzen hier le lande dan
zoo hoog en hoe kunnen zij zich hand
haven? Dit vindt zijn oorzaal: hierin, dat
dc botcrprodnctic bijna geheel in het bin
nenland geplaatst kan worden.
Vafi ;ng'~aêêïTê bekendheid is het dat
hel. gebruik van boter bij ons sterk is
locgenomen en v.aar de productie het
kleinst is, komt er weinig beschikbaar
voor uitvoer eu daaruit vloeit weer voort,
dat onze boterprijs nu niet wordt be-
lieorsclit door de wereidmarktvvaaide. In
Denemarken echter, waar in het binnen
land bijna geen boter wordt gebruikt, is
men aangewezen op uitvoer en het ligt
voor de hand, dat liet publiek in deze eco
nomisch slechte lijden het botergebruïk
beperkt. De landen, welke thans nog al
wat boter vragen, Frankrijk en België,
zijn voor ons gemakkelijk te Bereiken,
maar w.wiaieer hel prijsverschil zoo groot
blijft, nu 70 cent per K.G., zullen ook wij
tegen verlaagden prijzen moeten aanbie
den.
Tot zoover de Zuivelcourant. Hieruit
blijkt dus opnieuw, dat wij een van de
voornaamste aritkelen van onzen eigen
bodem zelf duur houden, door zelf alles
op te "eieii wat wij hebben en er niet mee
te ccncurreeren op de buitenlandsche
markt.
Men kome ons nu weer niet in inge
zonden stukken aandragen met de verwij
tende vraag: maar mogen wij dan geen
boter, nog wel onze eigen, Nederlandsche
boter eten? Gerust, men ele zooveel men
wil, maar kla'ge dan ook niet over den
lioogen prijs. Wanneer wij alles verleren,
wat wij zelf kunnen voortbrengen en wat
wij missen uit hel buitenland invoeren,
dan moeten wij dc natuurlijke gevolgen
van de economische wellen zonder mop
peren aanvaarden en ons niet verwonde
ren, dat hier te lande de duurte aan
houdt, terwijl het buitenland dagelijksch
dalende prijzen meldt!
BISSCHOPPELIJKE UITSPRAAK.
Naar aanleiding van het bericht, dat de
'Algemecne R.-K. Werkgeversvcreeniging
door bet Episcopaat van Nederland er
kend is als standsorganisatie, lezen we in
de „Gelderlander";
„Hiermede is aan een dreigende ver
warring een einde gemaakt.
Naar men weet is de twijfel, of de Alg.
R.-K. Wcrkgeversvereeniging inderdaad
van standsorganisatie is, ontstaan door
het optreden der Verecniging -.voor de
hoogere standen, die aan de Werkgevers
vereniging den titel van standsorganisa
tie heert betwist. Mgr. Dr. Poels heeft
in „De Tijd" reeksen van artikelen ge
schreven om aan te toonen, dat de A.R.
K.W.V. geen standsorganisatie was in
den waren zin van- het woord, wat door
Dr. Henzen weer met even groote stel
ligheid is tegengesproken. Het Doorluch
tig Episcopaat heeft nu een uitspraak ge
daan en hiermede is.de kwestie weer uit.
De Vereemging van Werkgevers is een
standsorgamsatie en daarmee is voor
haar het terrein barer werkzaamheid af
gebakend, zooals dit omschreven is in het
bekende communique der Bisschoppen.
Het spreekt nu haast vanzelf, dat de Tegen dit verstandig staatkundig beleid,
Vereenigmg der hoogere standen haar tegen deze daad van menschlievendheid,
werkzaamheid voortaan moeten afhouden
van de werkgevers en dat haar werkter
rein door deze uitspraak het lot ondergaat
wat Oostenrijk getroffen heeft na den
oorlog.
Een groote hoofdstad en geen achter
land.
Brccdopgezette statuten, knappe lei
ders, maar weinig volk.
Malaise."
RECHTVAARDIGE BELASTING
Ei- wórdt veel algegeven op het systeem
onzer belastingen, zegt „Criticaster" in
de „Rsb.", maar daarin zit het 'm niet.
„Met hetzelfde systeem is er tiental
len van jaren goed gelinancieerd. Het
zit 'm meer in liet fgit, dat de gemeen
ten, evenals vele particulieren zijn
aangetast door de oorlogsroekeloósheid;
ze leven op te grootcn voet. Particuiie-
'ren, die dat doen, zijn „groot" gewor
den door den winsthonger. Door onge
regeld grootdoen worden ze weer klein.
De gemeenten doen echter groot zon
dér winsten. De gemeentebestuurders
plukken maar van den hoogeu boom.
Of er geld is of niet, de heeren maken
maar reisjes zooals in Zaandam
of gooien mei milliocnenplannen
zooals in den Haag en als de bodem
der kas te zien is, slaan ze maar weel
de belasting op. Van alle kanten komen
er klachten los. De burgemeester van
Arnhem sprak een woord op zijn pas,
toen 'I de2ci dagen consialeerde, dat d
gemeentebelastingen de beurzen der
burgerij „uitmergelen". In Nijmegen
krijgt men een slei belastingen, die de
beslaande te verdubbelen.
In Den llaag heeft de burgerij lot
nog toe de hooge belastingen kalm op
genomen. Maar.ik hen bang, dat het de
stille is, die den storm voorafgaat.
Veruit de meestcn hebben nog niefin
de gaten, hoe hoog li^cr reeds de ge-
mecntcbelasling is opgedreven. Als
straks de nieuwe biljetten over de stad
worden uitgestrooid, kunnen we wat
beleven: de belasting bijna verdub
beld en.... dc zaken slapl"
Zonder nu direct le willen aansporen
tot het vormen van ietwat dwaze wan-
belalcrsvereenigingen, vraagt „Criticas
ter" of het geen tijd wordt, andere
maatregelen te nemen en te zorgen, dat
er bestuurders komen, die de tering naar
dc nering zetten, zonder telkens de be-
Jastingschroef aan te draaien.
Die heeren hebben te beseffen, dat er
een grens is aan de belastingen. Het so
ciale leven wordt tegenwoordig meer en
meer op de rechtvaardigheid geschoeid.
Welnu, laat men dan ook eens denken
aan de rechtvaardigheid in zake belas
tingen en aan liet feit dat de plicht der
burgerij oin belasting te betalen niet
verder gaat dan haar kunnen (verder
dan lot kunnen wordt niemand verplicht,
zegt een bekende rechtsregel) en ook
niet verder dan met een goed gemeen-
schapsbeheer is overeen te brengen.
LIBERALE VERSTOKTHEID.
Onze Regeering heeft van verstandig
beleid blijk gegeven, door aan de werk-
looshcidskassen de noodige gelden te ver
schaffen. waardoor zij onder zekere voor
waarden hun leden kunnen steunen.
komen onze laatste verstokte liberalen
(aanhangers van het Manchcsterdom) in
verzet.
Steun geven aan werkloozen beteekent
in de taal der Vrije-liberalen „de natuur
lijke pogingen en normale werking der eco
nomische wetten belemmeren!"
Wanneer de overheid, in plaats van steun
te verleenen aan de werkloozen, steun toe
zegt aan de industricelen, in dezen vorm,
dat dc Regeering een.deel van het rtstco
■uëf ondernemers overneemt, zooals bij de
steunregeling voor de Schcveningsche vis-
schers, dan noemt de „Nieuwe Courant"
dat, „zondigen tegen de economische wet
ten". En bedrijfscontrole is in de oogen
van de traditioncelc liberalen erger dan een
misdaad, het is een aanslag tegen de li
berale vrijheids-gedachte.
Men zou aan die heeren kunnen vragen,
meent de „Tijd", wat dat voor vaste wet
ten zijn, die door een eenvoudige steun
regeling of door overname van risico in
de war worden gestuurd. Immers, wanneer
de Vrije-liberalen zoo zeker zijn, dat de
economische wetten zich doen gelden met
de kracht van natuurwetten, waartegen
over de menschen machteloos staan, waar
om laten zij dan niet begaan, met de rus
tige zekerheid, dat hun wetten het per slot
van rekening moeten winnen? Blijkt uit
hun protesten niet overduidelijk, dat zij
zelf de vastheid hunner economische wetten
niet al te zeer vertrouwen? Dat alles is
niet alleen „Scharfmacherei"; het is ge
theoretiseer over verouderde beginselen,
waarvan de practische toepassing noodlot
tig is gebleken."
Als de oude, verstokte liberalen tegen
over dc armoede, welke ons volk bedreigt,
de vensters hunner ziel -sluiten en het op
komend medelijden onderdrukken, met de
kwasi-wetenschappelijke phrase: wij moe
ten laten begaan, want het kan niet anders,
dan bchooren wij, Katholieken, te verkon
digen, met het woord, en met de daad, het
Roomsche solidari9me, waarbij ieder van
ons in de mate van zijn invloed voor God
mede verantwoordelijk blijft voor het wel
varen zijner medemenschen.
Overheid, werkgevers en arbeiders, ieder
aanvaarde de verantwoordelijkheid van zijn
invloed, ieder vervulle zijn taak met chris
telijke liefde en rechtvaardigheid. Tiet Li
beralisme was de oorzaak der kwaal en
kan dus nooit het geneesmiddel zijn. Indi
vidualisme, groeps-egoisme en matei'ialis-
me, deze drie kwalen van liberalen oor
sprong, kunnen alleen door gemeenschaps
zin op Christelijk'en grondslag worden ge
weerd.
In de zuivere toepassing van Christus'
liefdeleer ligt voor ieder van ons en voor
allen samen de oplossing ook van de econi-
mischc crisis. Voor deze toepassing is het
nu meer dan ooit dc tijd.
ONWAAR.
Naar aanleiding van de oatliinding
der organisatie van K.K. Sigaren
fabrikanten, welke ontbinding tot
verbreking van hiet collectief ar
beidscontract heeft geleid, schreef
„Het Volk" in een hoofdartikel
„Als wij goed zijn ingelicht, heb
ben deze werkgevers, aooals het
trouwen zonen der Moederkerk be
taamt, eerst advies ingewonnen bij
den Bisschop en heeft Zijne Door
luchtige Hoogwaardigheid ver
klaard, boe deze daad van zijn bra
ve toehoorigen een daad van lief-
do zou zijn betoond jegens de ar
beiders en in het belang der zuide
lijke industrie."
Deze bewering van „Het ,VoIk"
is van A tot Z onwaar, sehrijit
de „Tijd". Z. D. H, de Bisschop van
s Hertogenbosch heeft de door „Het
Volk" geciteerde woorden niet al
leen hiet uitgesproken, maar Mgr.
Diepen heeft in deze zaak zelfs geen
.advies gegeven. „Het Volk" was dus
niet goed ingelicht en deze Loszin
nige bewering is derhalve niets an
ders dan vuige laster.
JUISTE OPMERKINGEN.
Naar aanleiding van hetgeen in
de Chflste Itjk-Historische „Neder
lander" geschreven werd over de
Jezuïeten, maakte de Redactie yan
het vrijzinnige „Vaderland" o. m.
deze opmerkingen;
„Wij staan verbaasd over dezen
uitval; wij liberalen weten, dat
de orde Jesu zeer knappe leden
heeft, en als wij het niet wisten
zou prof. Blok, de bekende histo
ricus, h,et onshebben geleerd.
Meer zuilen wij er niet van zeg
gen, wetende wat gevoeligheid de
ze hoogleeraar heeft opgewerkt
door ook de Jezuïeten door de
objectieve bril der historie te be
kijken. Er zijn eenmaal Jirotestan-
ten die zich 's avonds niet ter
ruste durven begeven, zonder zich
vergewist te henben, dat er geen
Jczuiet jn hun bedcietai'eltjo ver-
Jezuïet in liun beddetafeiije ver
ten ook, dat de Jezuïeten in de
Katholieke kerk zeer geëerd zijn,
en dat alle scheiding tusschen die
goede Katholieken, die niets van
de Jezuïeten hebben moeten, en
die uttra-montanen," die ze ver
heerlijken, op louter fictie, .be
rust,"
I '-! ill
Dit is zeer juist opgemerkt.
Trouwens, het aantat Protestan
ten, dat er anders over denkt, lijkt
ons althans in Nederland niet
zoo heel groot meer.
De katopiiekea vormen zooals
men weet, een niet te scheiden ge
heel.
NEDERLAND EN BELGIE.
VERZOENING EN OVEHaENSTEM-
MING?
De heer Drion, lid van de Tweede Ka
mer heeft in de te Parijs verschijnende
„Diplomatie Publique" dezer dagen ineen
artikel het Nederlandseh-Belgische geschil
besproken, van het Nederlandsche stand
punt bezien.
Bij die gelegenheid had de „Diplomatie
Publique" medegedeeld, dat zij gaarne
door de tegenpartij, ter inlichting van haar
lezers, het Belgsche standpunt zou zien
toegelicht.
„La Gazette de Ilollande" deelt thans
mede, dat de Belgische legatie te Parijs
aan de „Diplomatie Publique" heeft doen
weten, dat er geen aanleiding was, om
thans het Belgische standpunt uiteen te
zetten. Gelijke kennisgeving is officieus ge
daan door het Belgische ministerie van
Buitenlandsche staken. „La Gazet le"
meent, dat dit moet worden uitgelegd als
een bewijs, dat het Hollandsch-Belgisch
geschil in een nieuwe phase is getreden,
.die te'Parijs wordt beschouwd als te zul
len leiden tot verzoening cn overeenstem
ming.
De Vrijzinnige fusie. Volgens dè „Tel."
i5 thans tusschen de betrokken partijen
volledige overeenstemming ten aanzien
van de verschillende programpunten be
reikt.
Samenwerking van Intellectuelen. Voor
het Algemeen Nederi. Verbond van ln-Jtaad brengen.
tellectileelcn is thans een onlwerp-regle-
ment vaslgesteld.
Dr. P. 11. Cuypers. Naar dc „Tel.
uit Roermond verneemt, is de .toestand
van den hoog bejaarden bouwmeester,
thans goed vooruitgaande.
Limb. Katholiekendag. De 19e Limburg-
schc Katholiekendag zal Pinkster-Maan
dag (16 Mei a.s.) niet te Sittard, doch te
Heerlen worden gehouden.
De tarwe- en meelvoorziening. Naar de'
„Tel." verneemt, is de verstrekking van
tarwe van regceringswcge aan de meelfa
brikanten zoodanig ingekrompen, da!
slechts 50 geleverd wordt van dc hoe
veelheden, welke vroeger door de regee
ring aan de fabrikanten verstrekt werden.
Deze tarwe ligt voor 'n groot deel opge
slagen voor regceriiigsrckening bij de fa
brikanten, welke haar collier, zonder toe
wijzing van het Rijksgraanbureau nic!
mogen gebruiken.
Dc raadsverkiezingen te Amsterdam.
Het ligt in het voornemen vain B. en W.
van Amsterdam, om de candidaatslelling
voor het lidmaatschap van den Amster-
damschen Gemeenteraad 1 April a.s. te
doen plaats hebben, zoodat de stemming
uiterlijk 15 Mei kan worden gehouden.
Den adres van het Nederlandseh Vak-
verbond. Het N. V. V, heeft aan de Twee
de Kanier een adres gezonden, waarin o.a.
verzocht wordt onverwijld de noodige
maatregelen te willen treffen opdat de
werkloozenkassen in de gelegenheid wor
den gesteld hare reglementaire verplich
tingen tegenover de leden ten volle na te
komen.
De Nederlandsche mijnwerkers in Duit-
sche mijnen. Naar de „Tel." verneemt,
staal het thans vast, dat de looncn der
Nederlandsche werklieden op de D arisch e
mijnen binnenkort in Duitsch geld uitbe
taald zullen worden, wat voor hen een
aanzienlijke loonsverlaging beteekent.
Practiseh staat dit-gelijk met ontslag.
Minister Pop. Luitenant-Generaal Pop,
Minister van Oorlog en Minister van Ma
rine ad inleruiu, is door ongesteldheid
verhinderd zijn werkzaamheden aan beide
Departementen te vervullen./
Een onderhoud, met den minister. Naar
„Het Volk" verneemt, heett gisteren,
Maandag ecM onderhou t plaats gehad oj>
het Departement van Binncniandsche
Zaken met de hoofdbesturen der werklie-
denorganisaties in de sigarenmdustric
over het vraagstuk der uitgetrokken®.
Een ander geschiedt op verzoek der
samenwerkende organisaties.
VBONDiVAN ON.TEVJREDEN i T'
BELASTINGBETALERS.
:Tc Maastricht is opgericht ©en
bond yam ontevreden belastingbeta
lers, die reeds eert groot aantal Ie-
u-en. terwijl Let lcdeHtaJ nog
steeds aangroeit.-Men is zeer onte
vreden over de meer dan verdrie
dubbeling van den 11.0, terwijl voor
h,et volgend© jaar „1 weer verdub
beling in uitzient ,t gesteld. De
H. O., die e enige ren geleden
slechts f 75.000 bedroeg, zou dan
op 1' '2000.000 komen. Voor de 31
Raadsleden wordt een vacatiegeld
van f 7.50 gevraagd. Le .Raadsver
gaderingen worden eindeloos gerekt,
zoodat laatst vu or een ageniia van
20 punten drie vergaderingen no-o-
dig waren, en dus driemaal presen
tiegeld weid genoten. Nu heeft de
Raad het tractement der Wcthou-
tot f 3500 verhoogd, met recht op
ders, dat onlangs f 1000 bedroeg'
pensioen. Men verwacht echter dat
Gedep. Staten het raadsbesluit niet
zullen goedkeuren. Men wil ge
schikte, bekwame personen in den
MtibüXfriOiN
Naar liet Franseh
van RAOUL DE NAVERY,
bewerkt door
L. M. VAN PIN XT EREN, R. K. Pr.
38.
Een eogenblik scheen de ongeluk
kige te aarzelen, of zij niet te midden
van dfe 'vrouwen een schuilplaats zou
zoeken; maar een woeste kreet, door de
boeren geuit, deed haar dat plan op-
tteven, want z.j ijlde met groote spron
gen, die de jagers in verwarring brach
ten door de open ruimte en bereikte,
selirr u\yenu van aiigst, den stam van
een grootcn eik, klemde zich daaraan
vast, beklom hem met dc vlugheid van
eeti wilde kat eu verdween, toen zij de
hooge takken bereikt had, uit het ge-
zn.li: iti de ontelbare ma'ssa van het
gebladerte. Daar daclu zij in veiligheid
te zij n.
Een troep honden omringde den
Liom onrier woedend geblaf, maar zij
Rul cau dien kant niets te vreezen. De
jagi it,, -tic met opgeheven hoofd in den
unttrek van L'1 eik ï-oudbonen ioenen
liaur meer angst aan. De reusachtige
boom, dien zij tot schuilplaats gekozen
had, was te ver van de andere hoornen
verwijderd om liaar mogelijk te ma
ken een tocht van den eenen in den
anderen te ondernemen. Wat zouden de
jagers doen? Zouden zij trachten in
den eik te klimmen? Dat was eerst
de gedachte van Aulic.
„Neen," zeide Antonin; „liever dan
zich te laten vangen, zou zij zich naar
beneden werpen."
„Als men een' vuur aan den stam
aanlegde, zou de rook haar verblinden
en verplichten naar beneden te komemj'
meende éen der jagers.
Antonin verzette zich ook tegen dit
plan. „ik weet beter," zeide hij.
Hij gaf last aan een zijner bedien
den onder" de bagage te zoeken naar een
^•oot net, dat hem weldra gebracht
werd.
„Begrijpt gij het?" vroeg hij aan Au
lic.
De boschwachter stiet een kreet van
bewondering en verrassing uit
Aanstonds begonnen de burggraaf en
Aulic dch eik te beklimmen. De edel
man bereikte weldra de eerste takken
lijken weg. Twee andere jagers vplgden
hen. Vier vastberaden mannen, maar
die tevens door gevoelens van mede
lijden met het ongelukkige schepsel, dal
zij trachtten te vangen, bewogen wer
den, vervolgden haar dus in haar hooge
schuilplaats. Verborgen tusschen het
gebladerte, neergeknield op een sterken
tak nabij de kruin, zag het wilde meis-
je, dat mei de handen de bladeren van
een schoof om te zien wat beneden
haar gïbeurde, de menigte van jagers
en jageressen dooreen woelen. Wat ver
der golfde de levende muur der drij
vers; zij hoorde hun woeste kreten;
dc zeisen en hooivorken glinsterden in
het zonlicht; zij raadde het gevaar;
de angst voor den dood, dien zij zoo
dikwijls aan de wilde dieren bereid
had jbeklemde haar op dat oogenblik.
Neergehurkt met angstig starende oogjen
scheen zij te berekenen welke kansen
op behoud haar nog overbleven, toen
het net van Antonin plotseling neer
viel over de lakken van den boom
en een sluier voor haar gezicht vorm
de. Zij stak de handen uit, brachl
liare vingers tusschen de mazen en
rachtte ze te verbreken, maar het yvas
terwijl Aulic hem volgde et> dien moei- i vrnchteloös, Tegelijk verschrikte .een
nieuw gerucht, van beneden opstijgend,
haar nog meer: de menigte der jagirs
omringde dgn rcusachtigen eik.
Zij greep hare knots, het eeniige wa
pen waarover zij beschikte en dat zij
kon gebruiken; maar het net over de
kruin van den eik geworpen, had de
takken met geweld bij elkander getrok
ken; zij waiS belemmerd in hare bewe
gingen. Zij kon haren arm niet genoeg
bewegen om het zware stuk hout, dat
de hersens van den wolf verbrijzeld
had, te zwaaien. Zij verzekerde zich
van de stevighedi van den laatsten tak
en trok zich terug naar het uiteinde
daarvan. Helaas, verder kon zij niel.
Zij bleef daar als een opgejaagd stuk
wild neergehurkt en wantte af.
Haar wachten duurde niet lang. An
tonin naderde het eerst, maar Aulic
was onmiddellijk achter hem.
De boschwacuter had zich van tou
wen voorzien om de ledematen van het
ongelukkige kind te binden en de burg
graaf had twee zijden.sjerpen in zijne
handen. Achter hen kwamen vier ja
gers.
„Heeren," zeide Antonin, „ik bezweer
u, doet dit kind geen leed." v
„W.ees gerust, burggraaf," antwoord
de de markies de Courcelles.
Aulic, die een kleine hyl In de hand
hield, maakte eensklaps een opening in
de takken. Een kreet van angst ont
snapte het wilde meisje. De jagers kon
den baar toen van zeer dichtbij zien en
het medelijden won het weldra hij hen
op de nieuwsgierigheid. De wilde uit
drukking van haar gelaat had plaats
gemaakt voor een hartroerenden angst.
Zij dacht er niet meer aan zich te ver
dedigen of te strijden. Hare handen wa
ren smeekend saamgevouwen. Voorover
gebogen naar hen die zich van haar
wilden meester maken, zag zij met
klimmenden angst hen naderen, zware
zuchten ontsnapten hare borst ,en groo
te tinnen rolden over hare verbruinde
wangen.
„Aulic," riep Antonin, „neem het net
weg."
liet wilde meisje begreep de woorden
van den jongen man met, maar zijn ge
baren, de bewegingen van zijn gezel,
veroorzaakten haar een onbèSchrijtelij
ken angst. Zij verhief zich in hai
geheele lengte en breidde de aru.e.i üu
alsof zij de mazen hoopte te verureke
van het net, dat haar gevangen hieiu.
Aulic en de burggraaf wierpen zich ter
zijde van. het arme kind en knoopten
de plooien van bet net rondom naar
vast en maakten daardoor liare bewe
gingen onmogelijk. Antomn nam toen
de sjerpen, die zijne zuster hem geleend
had cn bond dc ledematen van het
wilde meisje, dat weldra machteloos
gemaakt was, Vastgerold, ingezwach
teld in dat net, scheen zij een on
beschrijfelijke -lolternig te ondergaan,
klagende tonen ontsnapten aan iiaro
lippen; nu eens dreigden bare woeden
de blikken hare buiageis met een
schitterende wraak, dan weder scheen
zij, hare groote blauwe oogen met tra
nen gevuld op Antonin richtende, zijne
hulp m te roepen.
„Arm meisje," sprak de jonge man
in zich 'zeiven, „gij zult ons later be
danken
Aulic hield het wilde meisje in zijne
armen, terwijl uo burggraal de Uitein
den van het net bijeenliaalde. Zoo
kwamen zij voorzichtig op ucii g.o.tu,
waar de gevangene werd uedergelegd ci»
zich kromde als een gewon.e slang.
0
(Wordt vtivolijd.)
