R.-K. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND binnenland. DINSDAG 15 FEBRUARI 1921 13e JAARGANG, t VEtfSGHBJH? DAGELIJKS. Bureau; HOF 6, ALKMAAR. Telefoon „Sint Paulus". DE VRIJHEIDSBOND. Wat de Pers zegt Naar de Wereld-Unie der Katholieke Organisaties. Gemengd Nieuws. Bsusietilandsch Nieuws, F KUILLBFON De wedergevonden dochter Nö. 341 ONS ABONNEMENTSPRIJS i PER KWARTAAL VOOR ALKMAAR f 2.BUITEN f 2.50 WET GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD f 0.50 HOOGER. ADMINISTRATIE 433. REDACTIE 633. ADVERTENTIEPRIJS: Van 1 tot 5 regels f 1.25; elke regel meer f 0.25; Reclames per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en Aanbod" bij vooruitbetaling per plaatsing f 0.60. Aan alia abonnè's wordt op aanvraag gratis een polis verstrekt, welko hen verzekert tegen ongevallen tot con bedrag van t 500.—, f 400.—, t 200—, f 100.— t 60 .f 35.—. f 15.— - i i 1 1 .1J rtv. Iinnn nnnrl Ia*. aaI. n nv\Ai Ondéi' de hcoge auspiciën van D. H. den Bisschop van Haarlem, Moif seigneur Gallier, is de vereend ging, wier naam hierboven staat, in de laat ste maanden van het vorige jaar in het leven geroepen. jOischoon de jong ste in de rij liarer katholieke mede zus .ers, wil zij epn terrein van sociale actie gaan betreden, dat behoort tol de belangrijkste van het katholieke openbare leven. Zooals artikel 3 van de Statuten aan geeft, is namelijk haar doel: „de op- r.chting en uitbreiding van dc Roomsch-Katho ieke pers, op de voor naamste plaats van de gewestelijke en locate pers te bevorderen en hare levensvatbaarheid en haar bloei Ie verhoogen". Een doel dus, dat voor de ontwikkeling van liet katholicisme in ons vaderhand van dc grootste be teekenis moet v. orden genoemd. Wij zijn ons bewust van den ont zaglijken invloed, dien de Roomsche pers reeds jaren lang op den uitbouw van het Roomsche leven in ons huid heeft uitgeociend. Het godsdienstige sociale en poliieke vereenigingsleven zou nooit zuik een hooge vlucht ge nomen hebben, indien de katholieke pers niet zulk een machtigen steun verleend had. En daarom zijn wij overtuigd, dat het tijd wordt om den dank, diien wij haar daarvoor ver schrddigd zijn, te toouen door klin- kende daden; tevens daarbij wetende dat alles, wat ten,bate van onze pers gedaan wordt, weer honderdvoudig aan het Roomsche leven ten goede komt. Iioe nu wil „Sint Paulus" haar doel bereiken? Niet door propaganda te maken tol vermeerdering van het aantal abon nè's op onze katholieke bladen. P pagandaciubs zijn en blijven voor die actie de aangewezen lichamen. Nó; minder zal sprake zijn van het niezen, van een bepaalde partij. Artikel 4 zegt kort en ltlaar, dat de nieuwe vereent ging „haar doel tracht, te bereiken door het bijeenbrengen van een «"fonds", Dat fonds al worden aangewend om, waar het noodig blijkt, nieuwe bladen te helpen oprichten, of wel om aan reeds bestaande couranten noodige uirbreidrng mogelijk te ma ken. Het verlemen dus van financier ten steun zal dp taak zijn der nieuwe vereeniging. Plet behoeft wel niet uit dtukkelijk te worden gezegd, dat het geenszins de bedoenng kan zijn. om coman.cn, wier iiuauc.eele uitkomsten een tekort aanwijzen, zonder meer van steun te voorzien. Het is immers niet onuenkbaar, dat de minder goede uitkomsten eener courant veroorzaakt worden door het ie.t, dat zij in een bepaalde plaa.s of gewest overbodig moet woruen genoemd, en dat dus haai- verdwijnen of haar samensme.- ten met een ander blad een e.sch zou zijn van vers.anuige politiek. In zuik een geval zal de nieuwe vereeniging niiiyner tot liet verleunen van steun overgaan. Alleen dan, wanneer na in-, gewonnen .n.orma.ies mei. zekerheid gebleken is, dat een bLad werkelijk in een behoef.e voorziet, wanneer dus de levensvaLbaarhei.d kan worden de aangetoond, kan een beroep op het fonris worden gedaan. De Dooriucn- ntige Stichter der vereenigrng is uitge gaan van de overtuiging, dat, wan neer een dergelijke co mant niet tot voldoende ontwrkkeüng kan komen dooi gebrek aan geld, de katholieke be.angen fen zeerste zullen worden gebaat, wanneer uit een daartoe be stemd fonds de noodige hulp wordt geboden. De vereeniging is bereid om, zoo bet moge-ijk is en' gewenscht wordt,» hare meiewerking te verteenen aan de katholieke pers in al haar gelodin- n. Het is geenszins liafe bedoeling om de groote pers dit te sluiten van hare dienende bemoeiingen. Maar zooals uit artikel 3 der sta.u.en blijkt, komt de gewestelijke en lokale pers op de allereerste plaats in aanmer king. De beteekenis juist van die pers voor het" medeleven van de breede massa der bevolking met de groote vragen van den dag is zoo duidelijk, dat een nader betoog overbodig mag werden geacht. Alleen zij gewezen op het bekende feit, dat ook de soci alisten hiervan zoozeer doordrongen zijn, dat zij in de latere jaren aan ide versterking van, hun gewestelijke en ocale pecsbladen de bijzondere aan dacht hebben geschonken, ofschoon zij een dagblad bezitten, dat het ge heele land bestrijkt De werkzaamheden van „Sint Pau lus" zullen ook niet beperkt zijn tot diocees. De bakermat ligt wel in Haar lem; maar de leden der vereeniging zijn genomen zoowel uit liet Noorden als het Zuiden, zoowel uit bet Oosten als liet Weden des lands.Wij bedoelen dus te zijn een nationale vereeniging, die hare werkzaamheid zal uitstrekken over geheel ka.hodek Neder a .d. in het vaste vertrouwen, dal de R. K. Persvereeniging „Sint Paulus", die onder Gods zegen in de toekomst vruchtbaar werk hoopt te verrichten voor. de ontwikkeling van de Room- s he pers, zich zat mogen verheugen in de sympathie van allen, die de beieekedis van de pers voor den bloei van het katholieke leven hegrijpen, durven wij bij deze een kraclitigen oproep doen tot hen allen om tot de vorming van het Pers fonds bij tt dragen. De wijze, waarop men dit wil doen, hetzij door een gift ineens, hetzij door een jaarlijksclic bijdrage, hetzij bij testamentaire beschikking; kan door ieder zelf worden bepaald. De eers.e sternen zijn reeds gelegd. Maar wil het ons mogelijk zijn, werk van cenigen omvang te verrichten, dan zullen wij moeten kunnen beschik ken over een fonds van beteekenis En dat dit er komen zal, wij twijfelen er niet aan, wanneer allen willen medewerken. Wij dom mei blijmoedig vertrouwen een oproep lot allen, die sympathie gevce.cn voor het groote doel, dat wij beoogen: den bloei vai de Ua holieke pers en daardoor van het katholieke leven in ons vader land. Onderte.eekendcn, die de leden uit maken van de nieuwe Roomsche Per: vereeniging' en die tevens als zoodanig de bestuurders zijn van 't Persfonds, zijn gaarne bereid inlichtingen te \er schallen. Gif .en zende men bij voor ..eur aan den penningmeester, den heer R C. A. van Cranenburgh, Notaris Kruisweg, 72, Haarlem. J. D. J. Aengenent, Voorzitter, Warmond. W. Kolkman van Ronde a.„ Vice- Voorzitter, Dordrecht, Mr. Th. Wes.erwoudt, .Secretaris Ams.erdam R. C. A. van Cranenburgh, Penningmees.er, Haarlem Mr. W. vab Basten Balenburg. Utrecht, P. Dobbelmann, Nijmegen. A. Gilis en, Rotterdam. O. M. F. Haffmans, Helden Mr. J. B. Hengst,'s Hertogenbosch. Groningen. Mr. Dr. W. J. Schneider, M. Smulders, Utre ht. G. Stockmaan, Sneek. Mr. Fr. Teulings, 's Bosch. A. W. van Thlel, Helmond. Mr. J. A. Veraart, Den Haag. A. Verheijden. Groningen Het is een eigenaardig iets, dat noch in den naam van den „Vrijheidsbond", zoo- als de fusie der vrijzinnige partijen einde lijk heet, noch in het program, de aan duiding „liberaal", ook maar met een enkel woord voorkomt. Ondanks het feit, dat dc fusioimccrende partijen: Unie-Liberalen, Vrijc-Liberalen, Economische Bond enz., op liberalen voet geschoeid zijn. Wel een bewijs, dat hot Liberalisme in zijn onvermengde politieke beginselen en aspiraties, onder de verdwijnende soort kan worden gerekend. Als men het definitieve program van den „Vrijheidsbond" niet de beginselver klaring vergelijkt, die den grondslag uit maakte van de beraadslagingen over de fusie, dan zijn er tussohen beiden .wel eenige verschillen. Zoo leest men in plaats van „krach tige handhaving van 'wettelijke orde" enz., nu in het program: „Onvoorwaardelijke handhaving" enz. In de beginselverklaring waren Kun sten en Wetenschappen blijkbaar vergeten. Dit verzuim is in het program hersteld. De „Vrijheidsbond" zal beiden bevorde ren." Hetzelfde was het geval "niet den Vrij handel. lil het program leest men „Be houd van het vrijhandelbeginsel," waar aan men vooraf laat gaan „bevordering van het vrije ruilverkeer." In eerste instantie heette het over het medezeggingschap der arbeiders: „bevor dering van medezeggenschap voor den werknemer in de daarvoor vatbare groole bedrijven." Thans luidt deze zinsnede: „Bevorde ring van het bewustzijn, dat medezeg genschap van den werknemer ten aanzien van arbeidsvoorwaarden en inwendige or ganisatie gewensölit is in de daarvoor vatbare bedrijven." Bovendien is de zinsnede over het be lang der arbeidersklasse bij de productie eenigszins gewijzigd. In plaats van „erken ning, dat de ontwikkeling der productie mede ten goede moet komen aan de arbeidersklasse en dat haar belang daarbij moet worden vergroot," leest men nu: .versterking van het inzicht, dat" enz. Fonkelnieuw is de verklaring aan 'tslef: .Ontwikkeling van den landbouw, in 't bijzonder van het kleinbedrijf." Het program van den „Vrijheidsbond wekt den indruk, dat het met veel om zichtigheid, met veel wikken, wegen en... wagen is opgesteld. Zooals van zelf spreekt, met het doel om de zeer uiteenloopende eischen, wensohen en verlangens der fusionnisten, onder één groeten h-oed onder te brengen. Of het bijeen hou-den van den vrijzin- nigen pijlenbundel onder dezen Vrjjheids- hoed, van langen duur zal wezen, staat te bezien. Gelet op het rekbare, vage en twijfel achtige van meerdere punten dn het pro gram, bestaat er reden, om er niet vast op te rekenen. die hem zou kunnen doen wankelen bij liet vaststellen van een besluit, dat hij na ernstig en biddend overleg, meende te moeten nemen In den laten namiddag hadden enkele Kamerleden en bestuurders der Unie, als beheerders van het De Savornin Loh- mant'onds juist met den heer Lohman samen gekomen, de gelegenheid, bij mon de van mr. Schokking, uiting te geven aan de gevoelens, die bij deze gebeur tenis van nationale beteekenis hunne harten vervulde" Het blad wijst er dan op, dat dit af treden nog geen afscheid van het politieke leven beteekent, docli dat mr. Loliman zijn taak als dagbladleider nog voortzetteen zal Waarna het dan op de volgende wijze hul-, de aan den afgetredene brengt: „Maar toch is zijn heengaan uit dc Kamer, waar de heer Lobman, in zijn bijna, veertigjarig lidmaatschap, een plaats en invloed verkreeg, als vóór hem, misschien door niemand bereikt een gebeurtenis, die ons een oogenblik stil duet staan Hier is uit de Kamer ecu man heenge gaan, een man van hoog karakter, van groote bekwaamheid, van diepe overtui ging cn van stoere wilskracht een man, die door God voor groote dingen is gebruikt Het overbrengen van den schoolstrijd zuiver op het terrein van het «recht; het openen der oogen, ook van tegenstanders, voor het onrecht dat in dien strijd aan vele ouders werd be dreven; het aanwijzen van den weg om dat onrecht weg te nemen, het over winnen van alle bezwaren die den weg tot het einddoel versperden dit alles zijn groote dingen, die geen hoofdredac teur kan bereiken, maar waartoe slechts een volksvertegenwoordiger van buiten gewone positie kon worden geroepen. Dezo dingen zijn door de Savornin Lohman bereikt en nu het werk vol bracht is, gevoelt de strijder hoeveel kracht de strijd hem kostte, en hij treedt dankbaar en bewogen uit de kamp plaats. Zijn plaats in de Kamer en aan het hoofd der Christelijk-IIislorische Club heeft hij ledig gelalen en wij allen zien en gevoelen, dat er een ledig is. de vergadering bijwoonde en haar heeft tenschappen. Ontwikkeling van het on- gepresideerd. derwijs in praetische richting, zoodat het Met algemeene stemmen is aangenomen meer dan tot heden opleidt tot geschikt- -het beginsel om de organisaties, met uit- heid voor het maatschappelijk leven en zondering van de zuiver politieke, van de gezinstaak." alle landen, te vereenigen, ten einde in VI. Volledige staatskundige, burgerrech- onderling overleg en met goedkeuring van telijko en economische gelijkstelling van de kerkelijk overheid een internationale man en vrouw. actie le beginnen, daar, waar de 'gemeen-1 VII. Ontwikkeling van het vrije bo- schappelijke katholieke belangen hetdrijfsleven tot bereiking van wel .Mart vragen. De algemeene meening was dat voor allen. men moet en aanstonds kon beginnen met Behoud van het vrijhandelbeginsel. de stichting van een centraal bureau. Bevordering van het vrije handelsvor- Hiervan, als van een werkelijk middel- keer. punt, moeten de stralen uitgaan, die Bestrijding van bureaucratische wetge- voeden,' verlichten, nieuwe energie ver schaffen aan dc verschillende punten van ving on ambtenarij. Verzet tegen voortzetting van het stel den nu nog gestippelde» cirkelomtrek, en sel van overheidsbijslag in de kosten van hierin, omgekeerd, moet alles te zaanenhet leven der burge -. komen wat aan ervaring van oude, ontkie- j Bescherming van het publiek tegen ming en ontwikkeling van nieuwe ideeënmachtsmisbruik van belangengemeen- dcor de organisaties in dc afzonderlijke schappen. landen wordt verzameld, terwijl later van j VUT. Zoo ruim mogelijko ontwikkeling dit middelpunt uit, alle organisaties met van iedere persoonlijkheid ter verhoo- elkander moeten verbonden worden, doch ging van volkekracht on als eisch van met behoud van elks autonomie. De ver- maatschappelijke rechtvaardigheid, ga-deri-ng heeft ten slotte met algemeene Particulier initiatief als grondslag van stemmen den wenscJi uilgesprokcn, dat maatschappelijke welvaart. Versterking commissie een reglement voor een dergelijk centraal bureau zal ontwerpen. Nederland was vertegenwoordigd door van het inzicht, dat daarbij de goede ont wikkeling van de productie mede ten goede moet komen aan do arboiders- Mgr. dr. H. A. Poels, Mgr. dr. Alph. j klasse en dat haar belang er bij moet Ariëns, de heeren Henri Hermans en J. B. Vestërs, als afgevaardigden, resp. der R.-K. Wetenschappelijke Vereeniging, der Vereeniging Sobriëtas, der Federatie der R.-K. Diocesane Volks- en Werklieden bonden en der Nederl. R.-K. Journalisten- vereeniging/ LOHMAN'S AFSCHEID, Het Christ. Hist, blad „Koningin en Va derland", onder hoofdredactie van het Tweede Kamerlid Snoeck Henkemans, geeft een mededeeling, welke andere bladen uiteraard niet konden geven, namelijk de volgende: In een brief aan de Christelijk-Histo- rische Kamerclub, die dienzelfden och tend aan mr. Schopping werd ter hand gesteld, gaf de heer Lohman aan zijn naaste politieke vrienden van zijn ont- slagnemen kennis, waarbij hij tevens mededeelde met niemand over dit be sluit te hebben gesproken, eer liet tot uitvoering kwam, ten einde zich le ont trekken aan elke bemoeiing van derden, De vergadering, vroeger in de bladen, aangekondigd, en welke ten doel had een Yoortoopige bespreking te houden tus sohen afgevaardigden van vier organisa ties (de wetenschap, de eigenlijke sociale werken, de sociaal-charitatieve werken en de pers vertegenwoordigend) van elk van een liental landen, over de mogelijkheid van .samenwerking van de R.-K. organi saties der geheele wereld, heeft dezer dagen le Parijs plaats gehad. Van de veer tig organisaties hadden er dertig, verdeeld over al de uitgenoodlgde landen, aan den oproep gehoor gegeven. Twee afgevaar digden waren door bijzondere omstandig heden te laat aangekomen, en een was door ziekte verhinderd aan de besprekin gen deel' te nemen. Van de kerkelijke autoriteiten, die bun adlhaesie met het beginsel van het plan hadden betuigd, waren Z.Ein. kardinaal Logue, primaat van Ierland, en prins Sapieha, bisschop van Krakau, ieder door een afzonderlijken delegaat vertegenwoor digd, terwijl op bijzonder verlangen van Z. H, den Paus Mgr. Joseph Sohrembs, bisschop van Toledo, Ohio, (Vereenigde S-taten van Noord-Amerika)en voorzitter van het Departement van Lceken-Actie van de Amerikaansohe Katholieke Cen trale (National Catholic Welfare Council) wordon vergroot. Afwijzing van de onder den naam van eoeialisatio aangeprezen omvorming van het productiestelsel. Samenwerking van kapitaal, intellect en arbeid. Bevordering van het bewust zijn, dat medezeggingschap van den werk nemer, ten aanzien van arbeidsvoorwaar den on inwendige organisatie, gewenscht is, in de daarvoor vatbare bedrijven. Bevordering van spaarzin en kapitaal vorming, ook uit arbeidsinkomen. Behoud van een' kraclitigen .....en- stand als onmisbaar voor productie' en verdeeling. Ontwikkeling van den landbouw, in het bijzonder ook ten behoeve van het kleinbedrijf. IN WEEK VERBAND MAG HEX WOORD „BOTER" GEBEZIGD WORDEN i Dr. Van Hamel Roos schrijft in Het Maandblad tegen de Vervalschingen Naar aanleiding van een dezer daget gevoerd proces te Ronden, achten wij het van veel gewicht voor ons „boter'Mand, de beslissing dienaangaande in ruimen kring hekend te maken. Het ging om de vraag of het woord „boter" in verband met an dere artikelen, zooals bananen, kopra, aard- noten enz. genoemd mag worden of dat men alleen van vet mag spreken. Een artikel genaamd „Banana Butter'5 droeg als etiket de woorden „rijpe bananen, met eieren en boter" en daar nu bij ana lyse bleek, dat „boter", d.i. lcoeboter niet aanwezig was. besliste de Rechtbank, dat deze benaming Onwettig was en dat het iwoord „boter" uitsluitend gebezigd mocht worden, indien de herkomst er op de eti ketten onmiddellijk bijgevoegd werd, zoo dat men derhalve slechts mocht publicee- ren: bananen-boter, aardnoten-boter, ca- volksbostaan eb van do integriteit van cao-boter of cocos-boter ons gebied in en buiten Europa. Het, yjij gelooven, dat deze beslissing ook daartoe brengen van offers, doch slechts v00r on3 iau<j Van beteekenis is ook Reizigers voor Tsjecho-Sloivalcyen. - De Ts j echo-Slow aksche regeering heeft hare consuls in Duitschland verboden visa te verleenen aan Nederlanders voor zoo ver dio niet in Duitschland- hunne vaste woonplaats hebben. Aan Nederlanders, die zich naar Tsjecho-Slowakije wenschen te begeven, wordt in verband hiermede drin gend aangeraden, zioh voor hun vertrek in Nederland van het TBjeclio-Slowakscho visum te voorzien. DE FUSIE DER VRIJZINNIGEN. De Commissie uit de verschillende par tijen en groepen, die in beginsel be sloten hebben met elkander een nieuwe partij te vormen, heeft 't volgende pro gram definitief vastgesteld ter voorleg ging aan de algemeene vergaderingen dier partijen. Besloten werd aan de nieuwe partij don naam van Vrijheidshond te geven. Aan een commissie van drie leden, de heeren Dresselhuys, Ottó en Treub, werd de verdere voorbereiding van de inrichting der nieuwe partij opgedragen, voor zoover deze reeds thans noodig is. Het program luidt als volgt: 1. Ei-kenning van het vrijheidsbeginsel als grondslag van Staatsbeleid en van de noodzakelijkheid eener zuiver democra tische Staatsinrichting. Behoud van het grondwettelijke koning schap, dat verzekerd blijve aan Koningin Wilhelmina en Hare nakomelingen; IX. Handhaving van ons onafhankelijk in zoover en zoolang dezo offers nood zakelijk zijn in verhand met de ontwik keling van den Volkenbond. Bevordering van een harmonisch staat kundig pn economisch verkeer der vol ken. Hl. Onvoorwaardelijke handhaving van wettelijke orde en vrijheid door het daar toe bevoegde gezag. IV. Waarborging tegen iedere aanran ding van de volledige geestelijke en gods dienstige vrijheid. Erkenning van do waarde van het gees telijk en van het godsdienstig leven voor maatschappij en staat. V. Bevordering van Kunsten en Ve rnet het oog op den uitvoer van talrijke vetboudende artikelen, daar bij een stren ge uitvoering der Warenwet het voor onze industrie dringend noodzakelijk is om ver volging en inbeslagneming te voorkomen, nauwkeurig vooraf te weten, welke bena mingen hunner artikelen al of niet, hetzij binnenslands, of buitenslands, geoorloofd zijn. EEN HOLLANDSCHE OPLICHTER. De politie te Boedapest heeft een Hol-, landsche gearresteerd,, de 51-jarige C. M,, die zich als verpleegster uitgaf en van de vrouw van een officier sieraden ter waar de van anderhalf millioen loskreeg met dc- Naar het Fransch van RAOUL DE NAVERY, bewerkt door L. M. VAN PINXTEREN, R. K. Pr. 39. „Neen, zeied Etiennetle met zachte slem terwijl zij de bebloede vingers van het kind in zuiver water afwaschte, „ik zal u de bosschen, die gij beweent, niet teruggeven, want ik wil dat eii gelukkig wordt in het leven van hen die beminnen en gelooven. Ik neem uwe onwetendheid aan. Gij zult mijne dochter women doo rde liefde. Ik zal uwe natuur buigen door de genade na u tot mij gerokken tte hebben' zal ik u aan God geven." Het wilde meisje liet hare gewonde banden verbinden en toen zij de vruch ten zag, die Ursula in haar mandje droeg, beschouwde zij ze met een uit drukking van begeerlijkheid. Ursula reikte haar een appel toe en gebruik makende van de alleiding door het ge zicht van die smakelijke vruchten ver oorzaakt, verwilderde zij van haar voor- hootd de zwarte haren, die er als een sluier voorhingen, kamde ze zachtjes en verspreidde ze over haar rug. Hel kind liet haar begaan en Ursula, daar door aangemoedigd, trachtte den lede ren riem, waarin de knots stak, los te uiakeu. Maar die beweging verschrok het arme kind, zij ontsnapte aan Ur sula en keerde naar het venster terug „Kom," zeide mevrouw d'Epinoy tot hare dienstmaagd, wij hebben reeds veel gedaan gekreegn, dit kind schijnt ons niet meer te vreezen." Ursula- stond op, legde eenige klee- dren, die zij voor haar had medege bracht, op het bed en opende de deur voor hare meesteres. Toen deze den drempel van de roode kamer over schrijden zou, verscheen de bedelares. Zij was al lijd nog bleek als was cn de zinsverbijstering der droefheid was nog in hare oogen te lezen, maar zij scheen door een heltige ontroering be wogen. Nieuwsgienhgeid of medelijden, maar zij stond er op liet jeugdige schep sel te zien, dat zij den vorigen avond als een prooi door de jagers in een nei had zien medevoeren. Zij duwde JEtien- n-ette opzijde en ging recht op het wilde meisje af. Deze zag haar zonder vrees naderen, in hare onwetendheid radend dat hare eenvoudigheid moest •sympathiseeren met de droefheid en den waanzin; zij week „iet terug toen de bedelares tot haar kwam, zij [rok hare handen niet terug toen de waan zinnige ze zachtjes aangreep. „Mevrouw," vroeg Ursula, „zult gij de bedelares en het wilde meisje samen alleen laten?" „Waarom niet?" antwoordde mevr, d'Epinoy. „De krankzinnigheid van deze ongelukkige is goedaardig en misschien kan de moeder, die haar kind beweend, invloed uitoefenen op dat kind, dat waarscnijnlijk nooit haar- moeder ge kend heeft." De bedelares nam het wilde meisje in hare armen en trok het tot zich en liet haar hoofd op haren schouder susten, terwijl zij fluisterde: „Querida rata." „Spreekt deze vrouw geen Fransch?" zeide Ursula. „Neen," antwoordde Etiennette, „zij gebruikt de Spaansche taal. Een oogenblik later voegde zij er bij „Thans begrijp ik de bedoeling, wJfr- om zij een oud stuk stof onder hare kin houdt zij heeft de Spaansche man tilla gedragen. Zij is óf wel een Spaan sche van afkomst, óf zij heeft lang de kolonies van dat land bewoond.' Terwijl zij tot het wilde meisje sprak in dio welluidende en zoetklinkende Spaansche taal, scheen deze het oor te leenen aan een vergeten melodie. Klaar blijkelijk hadden de woorden, die zij hoorde, voor haar geen zin, en toch hoorde zij ze met een zeker genoegen. Dit tooneel boezemde mevrouw Epi- noy veel belang in. Uit vrees .het te onderbreken, bleef zij onbewegelijk legen den deurstijl slaan en beschouw de. stilzwijgend de bedelares en hel wilde meisje. „liet was een kind, een zeer klein kind," zeide de krankzinnige, die zich ui het Fransch uitdrukte ais zij ge heele zinnen vormde, en van tijd tol tijd sommige uilroepen in het Spaansch deed. „Gij hebt haar niet gekend, que- rida mia! Ik zie altijd hare blauwe oogen, altijd, altijd; zij waren diep en zacht, als de uweZij had zeer kleine voetjes; ik wiegde haar in slaap op mijn knieën als een vogeltje: zij lachte legen mij in haren slaap, het was een zeer lief kindje.... Slaap en droom! het komt mij voor alsof ik haar nog wieg." Langzaam, met een eentoonige en zachte beweging, trok de bedelares het wilde meisje aan hare borst, wiegde haar met die langzame beweging, die- de minnen aanwenden als zij den slaap willen doen komen, en hel kind, uitge put door de worsteling van den vorigerj dag, terwijl de korte oogenblikken van rust door schrikkelijke drojmbeollen verstoord waren, legde zich in hare armen neder, liet een diepen zucht hooren en verloor het bewustzijn van wat rondom haar geschiedde. '„Stil,' zeide de bedelares, „zij slaapt 1" „Is dat geen wonder, mevrouw?" vroeg Ursula. „liet is ten minste een geluk. Ik wilde de ellende van die arme vrouw ver lichten, van nu af zullen wij haar op het kasteel houden." „Wat gaat gij doen, mevrouw?" „Het wilde meisje laten slapen; wij zullen over een uur terugkomen." Het was. bijna nacht, toen het kind der bosschen ontwaakte. Eerst trachtte /.q, verbaasd dat zij niet alleen was, zich aan de aarmen die haai- omstren gelden te ontrukken; maar toen zij de bedelares erkende scheen zij die eerste bew eging te betreuren en naderde haar met een gebaar van toegenegen eenvoudigheid. De krankzinnige bezat genoegzaam verkland om te begrijpen, dat de wanorde, die in de kamei heersente, het werk was van dat jeug- dge kind. Zij legde - de matrassen weder ui het bed, maakte do dekens in orde en bracht haar gezellin naar die zachte legerstede, maar hoe zij ook aandrong, dat liet kind zich daarop zou ncder- leggen, ging deze toch op het tapijt lig gen. Gedurende den nacht werd hej. wilde meisje met schrik wakker. De krankzinnige, op hare knieën over haar Ireengebogen,. beschouwde haar gelaat bij het licht eener kaars, en toonde daarbij een hevigen hartstocht. Tranen rolden over liare wangen, zij sprak woorden zonder samenhang, die zij tot ten onzichtbaar wezen richtie. Toen zij begreep, dat zij het kind buug ge maakt had, blies zij de kaars uit en ging weder naar hare legerstede, waar zij met liet hoofd in de tuinden steu nend in tranen uitbarstte. Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Ons Blad : katholiek nieuwsblad voor N-H | 1921 | | pagina 1