R.-K. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR NOORD-HOLLAND
binnenland.
DINSDAG 15 FEBRUARI 1921
13e JAARGANG, t
VEtfSGHBJH? DAGELIJKS.
Bureau; HOF 6, ALKMAAR. Telefoon
„Sint Paulus".
DE VRIJHEIDSBOND.
Wat de Pers zegt
Naar de Wereld-Unie der
Katholieke Organisaties.
Gemengd Nieuws.
Bsusietilandsch Nieuws,
F KUILLBFON
De wedergevonden dochter
Nö. 341
ONS
ABONNEMENTSPRIJS i
PER KWARTAAL VOOR ALKMAAR f 2.BUITEN f 2.50
WET GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD f 0.50 HOOGER.
ADMINISTRATIE 433.
REDACTIE 633.
ADVERTENTIEPRIJS:
Van 1 tot 5 regels f 1.25; elke regel meer f 0.25; Reclames per
regel f 0.75; Rubriek „Vraag en Aanbod" bij vooruitbetaling
per plaatsing f 0.60.
Aan alia abonnè's wordt op aanvraag gratis een polis verstrekt, welko hen verzekert tegen ongevallen tot con bedrag van t 500.—, f 400.—, t 200—, f 100.— t 60 .f 35.—. f 15.—
- i i 1 1 .1J rtv. Iinnn nnnrl Ia*. aaI. n nv\Ai
Ondéi' de hcoge auspiciën van D.
H. den Bisschop van Haarlem, Moif
seigneur Gallier, is de vereend ging,
wier naam hierboven staat, in de laat
ste maanden van het vorige jaar in
het leven geroepen. jOischoon de jong
ste in de rij liarer katholieke mede
zus .ers, wil zij epn terrein van sociale
actie gaan betreden, dat behoort tol
de belangrijkste van het katholieke
openbare leven.
Zooals artikel 3 van de Statuten aan
geeft, is namelijk haar doel: „de op-
r.chting en uitbreiding van dc
Roomsch-Katho ieke pers, op de voor
naamste plaats van de gewestelijke
en locate pers te bevorderen en hare
levensvatbaarheid en haar bloei Ie
verhoogen". Een doel dus, dat voor
de ontwikkeling van liet katholicisme
in ons vaderhand van dc grootste be
teekenis moet v. orden genoemd.
Wij zijn ons bewust van den ont
zaglijken invloed, dien de Roomsche
pers reeds jaren lang op den uitbouw
van het Roomsche leven in ons huid
heeft uitgeociend. Het godsdienstige
sociale en poliieke vereenigingsleven
zou nooit zuik een hooge vlucht ge
nomen hebben, indien de katholieke
pers niet zulk een machtigen steun
verleend had. En daarom zijn wij
overtuigd, dat het tijd wordt om den
dank, diien wij haar daarvoor ver
schrddigd zijn, te toouen door klin-
kende daden; tevens daarbij wetende
dat alles, wat ten,bate van onze pers
gedaan wordt, weer honderdvoudig
aan het Roomsche leven ten goede
komt.
Iioe nu wil „Sint Paulus" haar doel
bereiken?
Niet door propaganda te maken tol
vermeerdering van het aantal abon
nè's op onze katholieke bladen. P
pagandaciubs zijn en blijven voor die
actie de aangewezen lichamen. Nó;
minder zal sprake zijn van het niezen,
van een bepaalde partij. Artikel 4 zegt
kort en ltlaar, dat de nieuwe vereent
ging „haar doel tracht, te bereiken
door het bijeenbrengen van een
«"fonds",
Dat fonds al worden aangewend
om, waar het noodig blijkt, nieuwe
bladen te helpen oprichten, of wel om
aan reeds bestaande couranten
noodige uirbreidrng mogelijk te ma
ken. Het verlemen dus van financier
ten steun zal dp taak zijn der nieuwe
vereeniging. Plet behoeft wel niet uit
dtukkelijk te worden gezegd, dat het
geenszins de bedoenng kan zijn. om
coman.cn, wier iiuauc.eele uitkomsten
een tekort aanwijzen, zonder meer
van steun te voorzien. Het is immers
niet onuenkbaar, dat de minder goede
uitkomsten eener courant veroorzaakt
worden door het ie.t, dat zij in een
bepaalde plaa.s of gewest overbodig
moet woruen genoemd, en dat dus
haai- verdwijnen of haar samensme.-
ten met een ander blad een e.sch zou
zijn van vers.anuige politiek. In zuik
een geval zal de nieuwe vereeniging
niiiyner tot liet verleunen van steun
overgaan. Alleen dan, wanneer na in-,
gewonnen .n.orma.ies mei. zekerheid
gebleken is, dat een bLad werkelijk
in een behoef.e voorziet, wanneer dus
de levensvaLbaarhei.d kan worden
de aangetoond, kan een beroep op het
fonris worden gedaan. De Dooriucn-
ntige Stichter der vereenigrng is uitge
gaan van de overtuiging, dat, wan
neer een dergelijke co mant niet tot
voldoende ontwrkkeüng kan komen
dooi gebrek aan geld, de katholieke
be.angen fen zeerste zullen worden
gebaat, wanneer uit een daartoe be
stemd fonds de noodige hulp wordt
geboden.
De vereeniging is bereid om, zoo
bet moge-ijk is en' gewenscht wordt,»
hare meiewerking te verteenen aan
de katholieke pers in al haar gelodin-
n. Het is geenszins liafe bedoeling
om de groote pers dit te sluiten van
hare dienende bemoeiingen. Maar
zooals uit artikel 3 der sta.u.en blijkt,
komt de gewestelijke en lokale pers
op de allereerste plaats in aanmer
king. De beteekenis juist van die pers
voor het" medeleven van de breede
massa der bevolking met de groote
vragen van den dag is zoo duidelijk,
dat een nader betoog overbodig mag
werden geacht. Alleen zij gewezen
op het bekende feit, dat ook de soci
alisten hiervan zoozeer doordrongen
zijn, dat zij in de latere jaren aan ide
versterking van, hun gewestelijke en
ocale pecsbladen de bijzondere aan
dacht hebben geschonken, ofschoon
zij een dagblad bezitten, dat het ge
heele land bestrijkt
De werkzaamheden van „Sint Pau
lus" zullen ook niet beperkt zijn tot
diocees. De bakermat ligt wel in Haar
lem; maar de leden der vereeniging
zijn genomen zoowel uit liet Noorden
als het Zuiden, zoowel uit bet Oosten
als liet Weden des lands.Wij bedoelen
dus te zijn een nationale vereeniging,
die hare werkzaamheid zal uitstrekken
over geheel ka.hodek Neder a .d.
in het vaste vertrouwen, dal de R.
K. Persvereeniging „Sint Paulus", die
onder Gods zegen in de toekomst
vruchtbaar werk hoopt te verrichten
voor. de ontwikkeling van de Room-
s he pers, zich zat mogen verheugen
in de sympathie van allen, die de
beieekedis van de pers voor den bloei
van het katholieke leven hegrijpen,
durven wij bij deze een kraclitigen
oproep doen tot hen allen om tot
de vorming van het Pers fonds bij tt
dragen. De wijze, waarop men dit
wil doen, hetzij door een gift ineens,
hetzij door een jaarlijksclic bijdrage,
hetzij bij testamentaire beschikking;
kan door ieder zelf worden bepaald.
De eers.e sternen zijn reeds gelegd.
Maar wil het ons mogelijk zijn, werk
van cenigen omvang te verrichten, dan
zullen wij moeten kunnen beschik
ken over een fonds van beteekenis
En dat dit er komen zal, wij twijfelen
er niet aan, wanneer allen willen
medewerken. Wij dom mei blijmoedig
vertrouwen een oproep lot allen, die
sympathie gevce.cn voor het groote
doel, dat wij beoogen: den bloei vai
de Ua holieke pers en daardoor van
het katholieke leven in ons vader
land.
Onderte.eekendcn, die de leden uit
maken van de nieuwe Roomsche Per:
vereeniging' en die tevens als zoodanig
de bestuurders zijn van 't Persfonds,
zijn gaarne bereid inlichtingen te \er
schallen. Gif .en zende men bij voor
..eur aan den penningmeester, den heer
R C. A. van Cranenburgh, Notaris
Kruisweg, 72, Haarlem.
J. D. J. Aengenent, Voorzitter,
Warmond.
W. Kolkman van Ronde a.„ Vice-
Voorzitter, Dordrecht,
Mr. Th. Wes.erwoudt, .Secretaris
Ams.erdam
R. C. A. van Cranenburgh,
Penningmees.er, Haarlem
Mr. W. vab Basten Balenburg.
Utrecht,
P. Dobbelmann, Nijmegen.
A. Gilis en, Rotterdam.
O. M. F. Haffmans, Helden
Mr. J. B. Hengst,'s Hertogenbosch.
Groningen.
Mr. Dr. W. J. Schneider,
M. Smulders, Utre ht.
G. Stockmaan, Sneek.
Mr. Fr. Teulings, 's Bosch.
A. W. van Thlel, Helmond.
Mr. J. A. Veraart, Den Haag.
A. Verheijden. Groningen
Het is een eigenaardig iets, dat noch in
den naam van den „Vrijheidsbond", zoo-
als de fusie der vrijzinnige partijen einde
lijk heet, noch in het program, de aan
duiding „liberaal", ook maar met een
enkel woord voorkomt.
Ondanks het feit, dat dc fusioimccrende
partijen: Unie-Liberalen, Vrijc-Liberalen,
Economische Bond enz., op liberalen voet
geschoeid zijn.
Wel een bewijs, dat hot Liberalisme in
zijn onvermengde politieke beginselen en
aspiraties, onder de verdwijnende soort
kan worden gerekend.
Als men het definitieve program van
den „Vrijheidsbond" niet de beginselver
klaring vergelijkt, die den grondslag uit
maakte van de beraadslagingen over de
fusie, dan zijn er tussohen beiden .wel
eenige verschillen.
Zoo leest men in plaats van „krach
tige handhaving van 'wettelijke orde" enz.,
nu in het program: „Onvoorwaardelijke
handhaving" enz.
In de beginselverklaring waren Kun
sten en Wetenschappen blijkbaar vergeten.
Dit verzuim is in het program hersteld.
De „Vrijheidsbond" zal beiden bevorde
ren."
Hetzelfde was het geval "niet den Vrij
handel. lil het program leest men „Be
houd van het vrijhandelbeginsel," waar
aan men vooraf laat gaan „bevordering
van het vrije ruilverkeer."
In eerste instantie heette het over het
medezeggingschap der arbeiders: „bevor
dering van medezeggenschap voor den
werknemer in de daarvoor vatbare groole
bedrijven."
Thans luidt deze zinsnede: „Bevorde
ring van het bewustzijn, dat medezeg
genschap van den werknemer ten aanzien
van arbeidsvoorwaarden en inwendige or
ganisatie gewensölit is in de daarvoor
vatbare bedrijven."
Bovendien is de zinsnede over het be
lang der arbeidersklasse bij de productie
eenigszins gewijzigd. In plaats van „erken
ning, dat de ontwikkeling der productie
mede ten goede moet komen aan de
arbeidersklasse en dat haar belang daarbij
moet worden vergroot," leest men nu:
.versterking van het inzicht, dat" enz.
Fonkelnieuw is de verklaring aan 'tslef:
.Ontwikkeling van den landbouw, in 't
bijzonder van het kleinbedrijf."
Het program van den „Vrijheidsbond
wekt den indruk, dat het met veel om
zichtigheid, met veel wikken, wegen en...
wagen is opgesteld.
Zooals van zelf spreekt, met het doel
om de zeer uiteenloopende eischen,
wensohen en verlangens der fusionnisten,
onder één groeten h-oed onder te brengen.
Of het bijeen hou-den van den vrijzin-
nigen pijlenbundel onder dezen Vrjjheids-
hoed, van langen duur zal wezen, staat
te bezien.
Gelet op het rekbare, vage en twijfel
achtige van meerdere punten dn het pro
gram, bestaat er reden, om er niet
vast op te rekenen.
die hem zou kunnen doen wankelen bij
liet vaststellen van een besluit, dat hij
na ernstig en biddend overleg, meende
te moeten nemen
In den laten namiddag hadden enkele
Kamerleden en bestuurders der Unie, als
beheerders van het De Savornin Loh-
mant'onds juist met den heer Lohman
samen gekomen, de gelegenheid, bij mon
de van mr. Schokking, uiting te geven
aan de gevoelens, die bij deze gebeur
tenis van nationale beteekenis hunne
harten vervulde"
Het blad wijst er dan op, dat dit af
treden nog geen afscheid van het politieke
leven beteekent, docli dat mr. Loliman zijn
taak als dagbladleider nog voortzetteen zal
Waarna het dan op de volgende wijze hul-,
de aan den afgetredene brengt:
„Maar toch is zijn heengaan uit dc
Kamer, waar de heer Lobman, in zijn
bijna, veertigjarig lidmaatschap, een
plaats en invloed verkreeg, als vóór hem,
misschien door niemand bereikt een
gebeurtenis, die ons een oogenblik stil
duet staan
Hier is uit de Kamer ecu man heenge
gaan, een man van hoog karakter, van
groote bekwaamheid, van diepe overtui
ging cn van stoere wilskracht een
man, die door God voor groote dingen
is gebruikt Het overbrengen van den
schoolstrijd zuiver op het terrein van het
«recht; het openen der oogen, ook van
tegenstanders, voor het onrecht dat in
dien strijd aan vele ouders werd be
dreven; het aanwijzen van den weg om
dat onrecht weg te nemen, het over
winnen van alle bezwaren die den weg
tot het einddoel versperden dit alles
zijn groote dingen, die geen hoofdredac
teur kan bereiken, maar waartoe slechts
een volksvertegenwoordiger van buiten
gewone positie kon worden geroepen.
Dezo dingen zijn door de Savornin
Lohman bereikt en nu het werk vol
bracht is, gevoelt de strijder hoeveel
kracht de strijd hem kostte, en hij treedt
dankbaar en bewogen uit de kamp
plaats.
Zijn plaats in de Kamer en aan het
hoofd der Christelijk-IIislorische Club
heeft hij ledig gelalen en wij allen zien
en gevoelen, dat er een ledig is.
de vergadering bijwoonde en haar heeft tenschappen. Ontwikkeling van het on-
gepresideerd. derwijs in praetische richting, zoodat het
Met algemeene stemmen is aangenomen meer dan tot heden opleidt tot geschikt-
-het beginsel om de organisaties, met uit- heid voor het maatschappelijk leven en
zondering van de zuiver politieke, van de gezinstaak."
alle landen, te vereenigen, ten einde in VI. Volledige staatskundige, burgerrech-
onderling overleg en met goedkeuring van telijko en economische gelijkstelling van
de kerkelijk overheid een internationale man en vrouw.
actie le beginnen, daar, waar de 'gemeen-1 VII. Ontwikkeling van het vrije bo-
schappelijke katholieke belangen hetdrijfsleven tot bereiking van wel .Mart
vragen. De algemeene meening was dat voor allen.
men moet en aanstonds kon beginnen met Behoud van het vrijhandelbeginsel.
de stichting van een centraal bureau. Bevordering van het vrije handelsvor-
Hiervan, als van een werkelijk middel- keer.
punt, moeten de stralen uitgaan, die Bestrijding van bureaucratische wetge-
voeden,' verlichten, nieuwe energie ver
schaffen aan dc verschillende punten van
ving on ambtenarij.
Verzet tegen voortzetting van het stel
den nu nog gestippelde» cirkelomtrek, en sel van overheidsbijslag in de kosten van
hierin, omgekeerd, moet alles te zaanenhet leven der burge -.
komen wat aan ervaring van oude, ontkie- j Bescherming van het publiek tegen
ming en ontwikkeling van nieuwe ideeënmachtsmisbruik van belangengemeen-
dcor de organisaties in dc afzonderlijke schappen.
landen wordt verzameld, terwijl later van j VUT. Zoo ruim mogelijko ontwikkeling
dit middelpunt uit, alle organisaties met van iedere persoonlijkheid ter verhoo-
elkander moeten verbonden worden, doch ging van volkekracht on als eisch van
met behoud van elks autonomie. De ver- maatschappelijke rechtvaardigheid,
ga-deri-ng heeft ten slotte met algemeene Particulier initiatief als grondslag van
stemmen den wenscJi uilgesprokcn, dat maatschappelijke welvaart. Versterking
commissie een reglement voor een
dergelijk centraal bureau zal ontwerpen.
Nederland was vertegenwoordigd door
van het inzicht, dat daarbij de goede ont
wikkeling van de productie mede ten
goede moet komen aan do arboiders-
Mgr. dr. H. A. Poels, Mgr. dr. Alph. j klasse en dat haar belang er bij moet
Ariëns, de heeren Henri Hermans en J.
B. Vestërs, als afgevaardigden, resp. der
R.-K. Wetenschappelijke Vereeniging, der
Vereeniging Sobriëtas, der Federatie der
R.-K. Diocesane Volks- en Werklieden
bonden en der Nederl. R.-K. Journalisten-
vereeniging/
LOHMAN'S AFSCHEID,
Het Christ. Hist, blad „Koningin en Va
derland", onder hoofdredactie van het
Tweede Kamerlid Snoeck Henkemans,
geeft een mededeeling, welke andere bladen
uiteraard niet konden geven, namelijk de
volgende:
In een brief aan de Christelijk-Histo-
rische Kamerclub, die dienzelfden och
tend aan mr. Schopping werd ter hand
gesteld, gaf de heer Lohman aan zijn
naaste politieke vrienden van zijn ont-
slagnemen kennis, waarbij hij tevens
mededeelde met niemand over dit be
sluit te hebben gesproken, eer liet tot
uitvoering kwam, ten einde zich le ont
trekken aan elke bemoeiing van derden,
De vergadering, vroeger in de bladen,
aangekondigd, en welke ten doel had een
Yoortoopige bespreking te houden tus
sohen afgevaardigden van vier organisa
ties (de wetenschap, de eigenlijke sociale
werken, de sociaal-charitatieve werken en
de pers vertegenwoordigend) van elk van
een liental landen, over de mogelijkheid
van .samenwerking van de R.-K. organi
saties der geheele wereld, heeft dezer
dagen le Parijs plaats gehad. Van de veer
tig organisaties hadden er dertig, verdeeld
over al de uitgenoodlgde landen, aan den
oproep gehoor gegeven. Twee afgevaar
digden waren door bijzondere omstandig
heden te laat aangekomen, en een was
door ziekte verhinderd aan de besprekin
gen deel' te nemen.
Van de kerkelijke autoriteiten, die bun
adlhaesie met het beginsel van het plan
hadden betuigd, waren Z.Ein. kardinaal
Logue, primaat van Ierland, en prins
Sapieha, bisschop van Krakau, ieder door
een afzonderlijken delegaat vertegenwoor
digd, terwijl op bijzonder verlangen van
Z. H, den Paus Mgr. Joseph Sohrembs,
bisschop van Toledo, Ohio, (Vereenigde
S-taten van Noord-Amerika)en voorzitter
van het Departement van Lceken-Actie
van de Amerikaansohe Katholieke Cen
trale (National Catholic Welfare Council)
wordon vergroot.
Afwijzing van de onder den naam van
eoeialisatio aangeprezen omvorming van
het productiestelsel.
Samenwerking van kapitaal, intellect
en arbeid. Bevordering van het bewust
zijn, dat medezeggingschap van den werk
nemer, ten aanzien van arbeidsvoorwaar
den on inwendige organisatie, gewenscht
is, in de daarvoor vatbare bedrijven.
Bevordering van spaarzin en kapitaal
vorming, ook uit arbeidsinkomen.
Behoud van een' kraclitigen .....en-
stand als onmisbaar voor productie' en
verdeeling.
Ontwikkeling van den landbouw, in
het bijzonder ook ten behoeve van het
kleinbedrijf.
IN WEEK VERBAND MAG HEX
WOORD „BOTER" GEBEZIGD
WORDEN i
Dr. Van Hamel Roos schrijft in Het
Maandblad tegen de Vervalschingen
Naar aanleiding van een dezer daget
gevoerd proces te Ronden, achten wij het
van veel gewicht voor ons „boter'Mand, de
beslissing dienaangaande in ruimen kring
hekend te maken. Het ging om de vraag
of het woord „boter" in verband met an
dere artikelen, zooals bananen, kopra, aard-
noten enz. genoemd mag worden of dat
men alleen van vet mag spreken.
Een artikel genaamd „Banana Butter'5
droeg als etiket de woorden „rijpe bananen,
met eieren en boter" en daar nu bij ana
lyse bleek, dat „boter", d.i. lcoeboter niet
aanwezig was. besliste de Rechtbank, dat
deze benaming Onwettig was en dat het
iwoord „boter" uitsluitend gebezigd mocht
worden, indien de herkomst er op de eti
ketten onmiddellijk bijgevoegd werd, zoo
dat men derhalve slechts mocht publicee-
ren: bananen-boter, aardnoten-boter, ca-
volksbostaan eb van do integriteit van cao-boter of cocos-boter
ons gebied in en buiten Europa. Het, yjij gelooven, dat deze beslissing ook
daartoe brengen van offers, doch slechts v00r on3 iau<j Van beteekenis is ook
Reizigers voor Tsjecho-Sloivalcyen. -
De Ts j echo-Slow aksche regeering heeft
hare consuls in Duitschland verboden visa
te verleenen aan Nederlanders voor zoo
ver dio niet in Duitschland- hunne vaste
woonplaats hebben. Aan Nederlanders, die
zich naar Tsjecho-Slowakije wenschen te
begeven, wordt in verband hiermede drin
gend aangeraden, zioh voor hun vertrek
in Nederland van het TBjeclio-Slowakscho
visum te voorzien.
DE FUSIE DER VRIJZINNIGEN.
De Commissie uit de verschillende par
tijen en groepen, die in beginsel be
sloten hebben met elkander een nieuwe
partij te vormen, heeft 't volgende pro
gram definitief vastgesteld ter voorleg
ging aan de algemeene vergaderingen
dier partijen.
Besloten werd aan de nieuwe partij
don naam van Vrijheidshond te geven.
Aan een commissie van drie leden,
de heeren Dresselhuys, Ottó en Treub,
werd de verdere voorbereiding van de
inrichting der nieuwe partij opgedragen,
voor zoover deze reeds thans noodig is.
Het program luidt als volgt:
1. Ei-kenning van het vrijheidsbeginsel
als grondslag van Staatsbeleid en van de
noodzakelijkheid eener zuiver democra
tische Staatsinrichting.
Behoud van het grondwettelijke koning
schap, dat verzekerd blijve aan Koningin
Wilhelmina en Hare nakomelingen;
IX. Handhaving van ons onafhankelijk
in zoover en zoolang dezo offers nood
zakelijk zijn in verhand met de ontwik
keling van den Volkenbond.
Bevordering van een harmonisch staat
kundig pn economisch verkeer der vol
ken.
Hl. Onvoorwaardelijke handhaving van
wettelijke orde en vrijheid door het daar
toe bevoegde gezag.
IV. Waarborging tegen iedere aanran
ding van de volledige geestelijke en gods
dienstige vrijheid.
Erkenning van do waarde van het gees
telijk en van het godsdienstig leven voor
maatschappij en staat.
V. Bevordering van Kunsten en Ve
rnet het oog op den uitvoer van talrijke
vetboudende artikelen, daar bij een stren
ge uitvoering der Warenwet het voor onze
industrie dringend noodzakelijk is om ver
volging en inbeslagneming te voorkomen,
nauwkeurig vooraf te weten, welke bena
mingen hunner artikelen al of niet, hetzij
binnenslands, of buitenslands, geoorloofd
zijn.
EEN HOLLANDSCHE OPLICHTER.
De politie te Boedapest heeft een Hol-,
landsche gearresteerd,, de 51-jarige C. M,,
die zich als verpleegster uitgaf en van de
vrouw van een officier sieraden ter waar
de van anderhalf millioen loskreeg met dc-
Naar het Fransch
van RAOUL DE NAVERY,
bewerkt door
L. M. VAN PINXTEREN, R. K.
Pr.
39.
„Neen, zeied Etiennetle met zachte
slem terwijl zij de bebloede vingers van
het kind in zuiver water afwaschte,
„ik zal u de bosschen, die gij beweent,
niet teruggeven, want ik wil dat eii
gelukkig wordt in het leven van hen
die beminnen en gelooven. Ik neem
uwe onwetendheid aan. Gij zult mijne
dochter women doo rde liefde. Ik zal
uwe natuur buigen door de genade
na u tot mij gerokken tte hebben'
zal ik u aan God geven."
Het wilde meisje liet hare gewonde
banden verbinden en toen zij de vruch
ten zag, die Ursula in haar mandje
droeg, beschouwde zij ze met een uit
drukking van begeerlijkheid. Ursula
reikte haar een appel toe en gebruik
makende van de alleiding door het ge
zicht van die smakelijke vruchten ver
oorzaakt, verwilderde zij van haar voor-
hootd de zwarte haren, die er als een
sluier voorhingen, kamde ze zachtjes
en verspreidde ze over haar rug. Hel
kind liet haar begaan en Ursula, daar
door aangemoedigd, trachtte den lede
ren riem, waarin de knots stak, los te
uiakeu. Maar die beweging verschrok
het arme kind, zij ontsnapte aan Ur
sula en keerde naar het venster terug
„Kom," zeide mevrouw d'Epinoy tot
hare dienstmaagd, wij hebben reeds
veel gedaan gekreegn, dit kind schijnt
ons niet meer te vreezen."
Ursula- stond op, legde eenige klee-
dren, die zij voor haar had medege
bracht, op het bed en opende de deur
voor hare meesteres. Toen deze den
drempel van de roode kamer over
schrijden zou, verscheen de bedelares.
Zij was al lijd nog bleek als was cn
de zinsverbijstering der droefheid was
nog in hare oogen te lezen, maar zij
scheen door een heltige ontroering be
wogen. Nieuwsgienhgeid of medelijden,
maar zij stond er op liet jeugdige schep
sel te zien, dat zij den vorigen avond
als een prooi door de jagers in een nei
had zien medevoeren. Zij duwde JEtien-
n-ette opzijde en ging recht op het
wilde meisje af. Deze zag haar zonder
vrees naderen, in hare onwetendheid
radend dat hare eenvoudigheid moest
•sympathiseeren met de droefheid en
den waanzin; zij week „iet terug toen
de bedelares tot haar kwam, zij [rok
hare handen niet terug toen de waan
zinnige ze zachtjes aangreep.
„Mevrouw," vroeg Ursula, „zult gij
de bedelares en het wilde meisje samen
alleen laten?"
„Waarom niet?" antwoordde mevr,
d'Epinoy. „De krankzinnigheid van deze
ongelukkige is goedaardig en misschien
kan de moeder, die haar kind beweend,
invloed uitoefenen op dat kind, dat
waarscnijnlijk nooit haar- moeder ge
kend heeft."
De bedelares nam het wilde meisje
in hare armen en trok het tot zich
en liet haar hoofd op haren schouder
susten, terwijl zij fluisterde: „Querida
rata."
„Spreekt deze vrouw geen Fransch?"
zeide Ursula.
„Neen," antwoordde Etiennette, „zij
gebruikt de Spaansche taal.
Een oogenblik later voegde zij er bij
„Thans begrijp ik de bedoeling, wJfr-
om zij een oud stuk stof onder hare
kin houdt zij heeft de Spaansche man
tilla gedragen. Zij is óf wel een Spaan
sche van afkomst, óf zij heeft lang
de kolonies van dat land bewoond.'
Terwijl zij tot het wilde meisje sprak
in dio welluidende en zoetklinkende
Spaansche taal, scheen deze het oor te
leenen aan een vergeten melodie. Klaar
blijkelijk hadden de woorden, die zij
hoorde, voor haar geen zin, en toch
hoorde zij ze met een zeker genoegen.
Dit tooneel boezemde mevrouw Epi-
noy veel belang in. Uit vrees .het te
onderbreken, bleef zij onbewegelijk
legen den deurstijl slaan en beschouw
de. stilzwijgend de bedelares en hel
wilde meisje.
„liet was een kind, een zeer klein
kind," zeide de krankzinnige, die zich
ui het Fransch uitdrukte ais zij ge
heele zinnen vormde, en van tijd tol
tijd sommige uilroepen in het Spaansch
deed. „Gij hebt haar niet gekend, que-
rida mia! Ik zie altijd hare blauwe
oogen, altijd, altijd; zij waren diep en
zacht, als de uweZij had zeer kleine
voetjes; ik wiegde haar in slaap op
mijn knieën als een vogeltje: zij lachte
legen mij in haren slaap, het was een
zeer lief kindje.... Slaap en droom!
het komt mij voor alsof ik haar nog
wieg."
Langzaam, met een eentoonige en
zachte beweging, trok de bedelares het
wilde meisje aan hare borst, wiegde
haar met die langzame beweging, die-
de minnen aanwenden als zij den slaap
willen doen komen, en hel kind, uitge
put door de worsteling van den vorigerj
dag, terwijl de korte oogenblikken van
rust door schrikkelijke drojmbeollen
verstoord waren, legde zich in hare
armen neder, liet een diepen zucht
hooren en verloor het bewustzijn van
wat rondom haar geschiedde.
'„Stil,' zeide de bedelares, „zij
slaapt 1"
„Is dat geen wonder, mevrouw?"
vroeg Ursula.
„liet is ten minste een geluk. Ik wilde
de ellende van die arme vrouw ver
lichten, van nu af zullen wij haar op
het kasteel houden."
„Wat gaat gij doen, mevrouw?"
„Het wilde meisje laten slapen; wij
zullen over een uur terugkomen."
Het was. bijna nacht, toen het kind
der bosschen ontwaakte. Eerst trachtte
/.q, verbaasd dat zij niet alleen was,
zich aan de aarmen die haai- omstren
gelden te ontrukken; maar toen zij
de bedelares erkende scheen zij die
eerste bew eging te betreuren en naderde
haar met een gebaar van toegenegen
eenvoudigheid. De krankzinnige bezat
genoegzaam verkland om te begrijpen,
dat de wanorde, die in de kamei
heersente, het werk was van dat jeug-
dge kind. Zij legde - de matrassen weder
ui het bed, maakte do dekens in orde
en bracht haar gezellin naar die zachte
legerstede, maar hoe zij ook aandrong,
dat liet kind zich daarop zou ncder-
leggen, ging deze toch op het tapijt lig
gen. Gedurende den nacht werd hej.
wilde meisje met schrik wakker. De
krankzinnige, op hare knieën over haar
Ireengebogen,. beschouwde haar gelaat
bij het licht eener kaars, en toonde
daarbij een hevigen hartstocht. Tranen
rolden over liare wangen, zij sprak
woorden zonder samenhang, die zij tot
ten onzichtbaar wezen richtie. Toen
zij begreep, dat zij het kind buug ge
maakt had, blies zij de kaars uit en
ging weder naar hare legerstede, waar
zij met liet hoofd in de tuinden steu
nend in tranen uitbarstte.
Wordt vervolgd.)