heeft of ze hadden de dood gevonden: voorbij de eer ste grasheuvel stoten ze op twee groepen Apachen,die recht op het eiland aanrijden. Vlug Hert stuurt er recht tussen door. De ruiters houden hun paarden in, menend met een der hunnen te doen te hebben. Pas als de vluchtelingen voorbij zijn dringt hun vérgissing tot hen door. Hen verwonderd "Oef"een wilde kreet n ze'wénden hun paarden. Nu wordt het een wedren op leven en aood. De maan straalt helder tussen twee wolken door. Dit is een voordeel voor de" vluchtelin gen, want nu kan Itschi zijn volle snelheid ontplooien. Anders was hij in het nadeel geweest tegenover de' A- pachen-paarden,die door hun langer verblijf in deze prairie,de eigenaardigheden van hét terrein als het ware in hun poten hebben. Bovendien raken de vervol gers nu sneller uit de buurt der rivier'en der ande re- Apachen Het is alsof Itschi na de gedwongen rust op het eiland zijn snelheid verdubbelt-. In ongelofe lijk- tempo slaan zijn hoeven de grondDe neusgaten wijd opengesperdmet vurige ogen,draagt het zijn mees ter de vrijheid tegemoetVlug Hert viert de teugels zoveel mogelijk; jammer dat hij het niet helemaal kan doen,omdat Bella vöor hem'zitIn een lichte boog gaat hij om de vuren der Antiloop-Apachen heen. Het hoefgetrappel van de achtervolgers blijft verder en verder achter hen. Spoedig zullen de heuvelglooiin gen vervolgers en vervolgden aan eikaars oog onttrek ken Plotseling lings achter hen een geweerschot. Nog een en nog een. Eerst laat Vlug Hert zijn paard doorlopen,maar als het schieten aanhoudt waagt hij 't •stil te staan. Van een aankomende troep vijanden is niets te zien of te horen. Even hoort Bella alleen het hijgen van ItschiDan ineens een ruk aan de teu gel. "Vrienden"zegt Vlug Hert beslist en stuurt zijn paard terug in de richting van de rivier. Eerst' houdt hij sterk rechts; hij wil in een boog achter zijn vrienden uit komen. Bella durft niets te vragen. Hoe vreemd. Hoe v/eet Vlug Hert,dat degenen,die de Apa chen aanvielen,vrienden zijn? Hij moet wel erg zeker zijn van zijn zaak om een terugkeer boven een verdere vlucht te verkiezen. Als Bella geweten had,dat het drievoudig gehuil van een wolf het teken was,dat Jo- katschi in c.e buurt verbleef,zou zij zich niet zo ver wonderd hebben,maar zij was niet bij de besprekingen geweestdie hadden plaats gehad eer de wonen van

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Op De Hoek, weekblad voor Akersloot | 1955 | | pagina 4