Verzekering' is een zaak van vertrouwen.' Wendt u V
tot Assurantie L.T.B. Vert.: P.Kerssens Bz
Koningsweg l64. Tel.VjO Akersloot V
H_E_I L_I_G_E WIJDING
Naar wij vernemenhoopt de eerwaarde heer J.Schut,onze be
kende plaatsgenootop zaterdag k juni a.s.de heilige wij
ding van het subdiakonaat te ontvangen. Een gebedje voor
hem in die dagen van voorbereiding zal hem heel welkom zyn.
DE_ JACHT VAN_USBALD _EN 0LEERT
door Pl MÜhren
(2) Usbald's kleding was eenvoudig. Een dierenhuid dekte
zijn lichaam. Zijn gespierde armen kwamen bloot en zijn huid
was donker, zoals van mensen, die steeds buiten zijn in weer
en wind. De dierenhuid werd vastgehouden door een dikke,ge
droogde pees rond zijn middel, en daaraan hing een kort mes,
scherp en fijn gepunt. Zijn benen waren ruw behaard. Schoei
sel droeg hij niet, "Als de wind blijft doorjakkeren vannacht
zal het zoet slapen zijn hier bij dat rammelende luik",mop
perde Usbald. De jongeman bij het vuur richtte zich op:"Zal
ik naar buiten gaan en het luik klem zetten met een stuk
hout?;'-"Neen, je blijft zitten. Ik doe dat:" Usbald verliet
de hut. Zo sterk als Usbald was de andere jongeman niet.
Olfert was zijn naam. Maar wat Olfert aan kracht miste,be
zat hij aan vlugheid. Geen jager kon zich zo lenig door het
bos bewegen als Olfert en hij besloop een prooi zo geruis
loos, dat men hem met ontzag de bijnaam had geschonken van
"gevleugeld hert". Als zijn hand een boog spande,dan miste
zijn pijl nooit het doel. Om -wild dodelijk te treffen had Ol
fert geen tweede pijl nodig. Hij was een zuinig jager l Usbald
en Olfert waren vrienden en Olfert kende geen beter jager
dan Usbald,de reus,die eens een beer gedood had zonder een
enkel wapen,gewoon met zijn blote handen. Nóg kon men een
groot lidteken zien op Usbald's arm,daar waar de beer hem
met zijn scherpe nagels had geraakt. Boven het geweld van de
wind klonken harde slagen. Usbald sloeg een stuk hèut tus
sen het luik en de hutwand. Het slaan hield op. Opeens was
Usbald weer in de hut. Hij deed vreemd en gejaagd. "Kom mee
naar buiten, vlug.'Usbald's stem klonk schor. Olfert greep
zijn boog en pijlenbundel van de wand en haastte zich achter-
zijn vriend aan naar buiten. "Wat is het?" vroeg hij. Een pijl
