7
HET GEHEIM VAN DE SPOORSTRAAT
door R.Geintjes
(3) "Laten we dus afsprekenvervolgde vader,dat je de twee
de week van augustus naar oom Frans gaat. Schrijf het hem
vanavond zelf maar en tevens ook wie je meeneemt". Je be
grijpt, dat dit in goede aarde viel. Jan Kwikman was zo ge
lukkig als een paard op rust. Was me dat even een goed be
gin vandaag! Van louter plezier trok hij Pluto aan zijn
staart,zodat deze jankend wegvluchtte. "Jan,pak eens even
mijn pijp op het atelier"klonk papa's vriendelijke stem,
en weg was Jan. Nee maar,wat was dat? Keek hij wel goed?
Ja,'t was tóch echt! Hij bevond zich in vaders atelier en
overal stonden de ezels met hun ten dele of geheel vol
tooide kunstwerken. Maar die daar,dat was een nieuwe! Die
stond daar gisteren nog niet en wa-t was hij machtig prach
tig! Sjonge,dat zijn vader toch zo geweldig kon schilderen
en dan in één nacht! Hij zag op het eerste gezicht wel niet
wat het precies voorsteldemaar daarom was het ook moderne
kunst. Die kleuren en die lijnen: het was een wonder van
speelsheid en zonnigheid. "En?"vroeg vader,die stiekemtjes
achter hem stond, "'t Is mooi,pa,sprak Jan met overtuiging,
maar wat is het eigenlijk?"voegde hij er ondeugend aan toe.
"Kijk eens,mijn jongen,dit is nu een schilderstuk,waar ik
al mijn kunnen ingelegd heb. Hiermee wil ik vertegenwoor
digd zijn in Luik en ik denk,dat dit werk mijn naam zal
vereeuwigen. Het stelt voor een spelende jongen in de wei.
Zie je ook,''hoe dartel hij huppelt en hoe het gele zon
licht haar lichte stralen werpt over het grasgroen van het
weiland? En dan die hemels blauwe lucht,die doordringt in
het zonlicht en overloopt in het weiland! Met vier kleuren
is hier de jeugd uitgebeeld"-"Japanu u het zegt,zie ik
het ook. Ik dacht eerst,dat het de Eifeltoren was,maar..."
"Dv/aze jongen toch, viel vader hem in de redeachterlijke
gedachte van een kunstenaarszoonLees toch eens wat meer
in mijn kunstgeschiedenisboeken en zet de flauwe brouwsels
van je voorvaderen uit je hoofd. Tracht de geest van de
tijd te begrijpendie meer de idee dan de foto zoekt. En
ga nu maar gauw naar school,want het loopt al tegen negen
uur"
Sinds die brief uit Malmedal kwam,heeft Jan moeite om zijn
aandacht bij de lessen en de examens te bepalen. En André
van den Hip,die naast hem in de klas zit,al evenzo,want 't
is deze André,die hij als gezel voor zijn vakantie heeft
