8
Morgen,ik augustusspeelt het eerste van Meervogels in As
sendelft tegen S.V.A. Dit is een der nederlaagwedstrijden,
uitgeschreven door S.V.A.,met als inzet een bal. Aan dit
tournooi nemen ook deel Assendelft en U.S.V.Ü. De wedstrijd
vangt aan om half drie op het terrein van S.V.A. En dan
nog een vraag: Waar waren zaterdagavond onze supporters?
uitgekozen. ft Was een hele opschudding op school,toen hij
zijn vakantieplan meedeelde,want al zijn vriendjes veilden
wel mee. Het lot moest de beslissing brengen en het lot
wees André aan. Ze hadden samen alles reeds uitgestippeld;
ze hadden een schriftelijke spoedkursus in chaufferen ge
volgd en het was nu nog maar wachten op het eksamen. Twee
dagen na het eksamen zouden ze al met pa en zijn schilder
stukken naar Luik reizen. Ze zouden daar een wreek logeren
in een hotel en overdag een oogje houden op vaders "lieve
lingen". "Want,had hij gezegd,dieven kunnen erg brutaal
zijn en ik wil geen risico lopen". Daarna zouden ze dade
lijk doorreizen naar oom Frans en tante Truus. Sjonge,dat
zou me eventjes een vakantie wordenS Wat zouden ze sjezen
met hun fordje...
DERDE HOOFDSTUK: De tentoonstelling.
Het was een grote drukte in de expositiehallen van het ten
toonstellingsterrein. Aan de hand van mensen,die er ver
stand van haddenbaanden groepjes kijklustige bezoekers
zich een weg naar de meesterwerken van de twintigste eeuw.
Kunstenaars en critici wierpen kennersblikken op de bonte
doeken,en persfotografen knipten foto's van deze blikken
om zich een oordeel te kunnen vormen. Groepjes journalis
ten liepen met hun notitieboekjes zv^ijgzaam door de dichte
drommen druk-pratende mensen en probeerden met hun oren de
v/aarde van de diverse produkten te schatten. Op een bankje
achter tegen de muur van hal B za.ten Ja.n Kwikman en André
van den Hip. 'n Detectieveverhaaltje op hun knieen en hun
ogen gericht op 't groepje mensen,aan wie vader Kwikman de
struktuur van zijn schoonste schilderstuk "Spelende jongen"
openbaarde. Af en toe ontploften er enkele gevoelens van
bewondering bij de luisterende en kijkende schare,maar he
laas kon het doorsnee publiek het grote van dit kunstwerk
niet vatten. Het waren vooral de kunstkenners die in vele
kranten de loftrompet hadden geblazen over Kwikman's "Spe
lende jongen". (wordt vervolgd)
