8
Het was drie uur in de namiddag toen de B 125^+5 de garage
uitrolde. Andrl gaf gas en draaide de voorwielen nogmaals
in de richting van de Spoorstraat. Achter in de wagen zat
Jan met een prachtig fototoestel in zijn handen. Het dak van
de auto was opengeschoven om onze fotograaf in de gelegen
heid te stellen de gevaarlijke spin goed in de lens te krij
gen. Met een gezellig vaartje naderden ze de bocht. Jan
spande zijn toestelkontroleerde nog even: 1/200 en 22 en k;
opmerkelijk langzaam gleed de wagen onder het spinneweb door,
het toestel klikte en Jan knikte tevreden. Ze reden enkele
kilometers verderdraaiden de wagen en over dezelfde weg
ging het terug. Nogmaals klikte het toestel toen de de bocht
naderden. "Om geen risiko te lopen"fluisterde Jan. Hij nam
nog een situatie-foto van de bocht en toen ging het met ma
ximum snelheid terug naar Malmedal. Fotograaf Hoogenheide
•was genegen het rolletje dadelijk te ontwikkelen. "Over twee
uurtjes kan je de foto's komen halen", sprak de vriendelijke
man,en met een beleefd tikje tegen hun alpinopetjes verlie
ten Jan en André de zaak. Toen ze thuis kwamen vonden ze de
hele boel op stelten. De post had namelijk een brief ge
tracht zonder afzenderwaarin het volgende te lezen stond:
Wij 5000 franken - Gij uw zoon terug.
Gij naar politie - Wij uw zoon dood.
Jan las het briefje en keek eens naar het stempel. Saint-
7ith",las hij. Maar hij wist,dat dit niets te betekenen had.
Hij keek op zijn horloge; het was zeven uur. Duizenden gedachr
ten flitsten hem door het hoofd. Zou het dan toch nog nodig
zijn om vanavond de aanval al te wagen? Hij had liever een
dag gewacht. De politie was nog niet ingelicht. Die zou het
immers niet geloven. Het was stil geworden in de kamer.
Zachte snikjes van tante T'ruus verbraken alleen de stilte.
"Nog vijf uur en Piet zal hier zijn. Oom Frans,komt u even
mee naar het kantoortje. Jij ook,André". 't Was Jan die zo
had gesproken. Toen z e op het kantoor waren vroeg Jan of
oom Frans de kommissaris van politie zou willen verzoeken
ogenblikkelijk naar hier te komen; niet in uniform,maar in
burger. De telefoon rinkelde;enkele woorden werden er ge
wisseld en het was in orde. "Kijk, zei Jan,wanneer nu dadelijk
de kommissaris van politie hier is,zal ik hem alles vertel
len wat we weten en meegemaakt hebben en ik zal hem onze
plannen meedelen. Maar u moet er dan bij blijven, oom Frans,
om mijn beweringen te staven,want die kommissaris zal me
waarschijnlijk niet op het eerste woord geloven"-"Dat komt
in ordehoor "verzekerde oom Frans hem. Terwijl André met
veel lawaai de wagen startte om de foto's te gaan halen en
oom Frans zijn kantoortje inrichtte tot vergaderzaal,verwis
selde kommissaris Kleefworst zijn zwarte rijglaarzen voor
bruine schoenenterwijl hij gestoord mompelde"Wat zal dat
nu weer zijn!!??"
-++++++++++++++++++++++++++++++++■++++++++
i()KTOBERMAAND:ROZENKRANSMAAND
-r 4- 4- -r -f-l- -+ 4-
