7
HETGEHEIM VAN_DE__SPOORSTRAAT
door R.Geintjes
(11) NEGENDE HOOFDSTUK: HET GEHEIM WORDT OPGELOST. Toen de
eerste bocht van de Spoorstraat zichtbaar werd in de schijn
werpers van de Zwitserse slee,remde agent Snellepiet met
veel bombarie de wagen af. Rommissaris Kleefworst knipte
het licht in de wagen uit. "Revolvers uit de houdersSPlas
tic-kappen over de hoofden!" Fluisterend gaf hij zijn beve
len. Ook Jan trok zijn wit-plastieke muts over zijn hoofd en
voor zijn gezicht. Hij voelde zich veilig in zijn plastiek
omhulsel en wachtte vol spanning op de tweede bocht. Over
dreven toeterend nam agent. Snellepiet met opvallende voor
zichtigheid de eerste bocht en langzaam gleed de wagen naar
de plaats des onheils. "Laat gebeuren wat wilfluisterde
Kleefworst nog; we blijven in de wagen totdat ik het teken
geef". Voorzichtig helde de ï.ragen een weinig naar links:de
tweede bocht werd genomen. Jan en de mannen tuurden gespan
nen naar het spinnewebdat vaag zichtbaar was in het licht
van de koplampen. Er gebeurde niets.Zou het dan tóch nog
mislukken?... Reeds draaide Snellepiet de wagen weer op de
rechte weg...toen het fantastische plotseling begon. Een
scherp licht flikkerde in de donkere nacht. "De gele spin
spuwt vuur"fluisterde Jan toen hij zag hoe het gele bollet
je een fel licht begon uit te stralen, dat hem bijna verblind
de.. Een lichte,korte siddering doorvoer hem toen hij voelde,
hoe de uraniumsulfaat-stralen hun krachten beproefden op de
plastic-kleding. Het leek alsof hij onder stroom stond. Hij
voelde hoe de wagen trilde en hoe met een harde knal de mo
tor afsloeg; hij zag, dat de lichten doofden. Dit alles speel
de zich af in een minimum van tijd; slechts enkele ogenblik
ken had de verborgen uraniumsulfaat-lamp hen bewerkt. Ge
ruisloos schoot de wagen onder het gevaarlijke licht door en
...wat Jan toen beleefde zou hij nooit vergeten. Over een
lengte van meer dan vijfentwintig meter begon de Spoorstraat
langzaam weg te zakken. Het leek een kolossaal valluik. Met
een vaartje vloog de wagen de helling af en verdween in een
donkere tunnel. "Zet de remmen er op"fluisterde kommissa-
ris Kleefworst zenu?;achtig en gejaagd tot chauffeur Snelle
piet,doch het was al te laat; met een onhoorbare smak bot
ste de auto tegen een sterk verend iets aan,sprong enkele
meters terug en stond stil." Het was donker. Scharnieren
knarsten en nauw hoorbaar gonsden enkele elektrische moto
ren. In de meest onmogelijke houdingen zaten Jan en de poli-
