8
Iedereen vindt het jammer, da't er onder de H.-Mis zoveel ge
loop is. Nu willen we dit ook graag tot het minst mogelijke
beperken en zorgen,dat er niet langer gelopen wordt als
strikt noodzakelijk is. Weet u.;dat u dat voor een deel zélf
in de hand heeft? Wanneer allen het plaatsengeld gereed
houden en met gepast geld betalen ben ik veel eerder klaar.
Daarom een vriendelijk maar tevens dringend verzoek: betaal
het plaatsengeld met gepast geld. Het wisselen houdt zo erg
op en het duurt daardoor veel langer. Hartelijk dank voor uw
medewerking tot bevordering van de eerbied. De Koster.
koffer. Deze bevatte wat kledingstukken als sjaals en hoofd
doeken enkéüe snuisterijen en een twintigtal boeken in de
FranseDuitseEngelse en Spaanse taal. "Hahabromde Steven
sereen dienstbode die de meesterwerken van de buitenlandse
literatuur leest! Minstens heel merkwaardig:" De hoofdkom-
missaris had niet veel tijd nodig om vast te stellen,dat in
geen enkel boek een naam stond geschrevenook ontdekte hij,
dat uit enkele boeken een met inkt geschreven naam was ver
wijderd met bleekwater of iets van dien aard. Op dat ogenblik
klopte mijnheer van Vlieten, die in de gang de wacht had ge
houden,op de deur,ten teken dat iemand naar boven kwam. Ed
ward 's vader schikte alles in de koffer zoals hij het gevon
den had en begaf zich met mijnheer van Vlieten naar beneden.
Terwijl Edward aan het fantaseren was over hetgeen hij zou
doen wanneer hij in vaders plaats belast was met het onder
zoek in deze zaak, hoorde hij iemand naderen. Hij ging vlug op
een bank zitten en nam een album van een tafeltje. Mevrouw
van Vlieten trad de hal binnen. "Zo,en hier hebben we?"-
"Edward Stevensenmevrouw"antwoordde Edward,die meteen op
stond. "Ha,een zoon van de hoofdkommissaris"-"Jawelme-
vrouw".-"Je zult je hier wel vervelenEdward;en ik weet niet
hoelang je vader nog bezig zal blijven. Kom daarom mee naar
de waranda, dan zal ik je bij de jongens brengen. Die zullen
het wat leuk vinden kennis met je te maken:" Edward volgde
mevrouw van Vlieten door de verschillende gangen van het
grote huis. Waar een deur open stond wierp hij een blik in
de kamers,in de vage hoop een koffer of-stuk doek te zien,
waaruit hij de herkomst van de draad in zijn zakboekje zou
kunnen verklarenmaar hij zag niets wat er ook maar in de
verste verte op leek.
