6
je dadelijk de oplossing van het raadsel brengtj ongen"
Vader nam uit een der kasten een map,waaruit hij de beschrij
ving van de gestolen goederen lichtte en aandachtig door
las. "Het is,zoals ik gedacht hadkinderenhet lepeltje
behoort niet tot de serie,die vermist wordt; de andere elf
lepeltjes stonden en staan nog in de keuken van Mon Repos.
Hoe het lepeltje in de hal terecht gekomen is weet ik niet,
maar het is niet het werk geweest van de dief".Vader borg
het lepeltje in de lade van zijn bureau. "En wat denkt u
van die draad,vader?" vroeg Edward. "Ik vreesjongendat
die draad helemaal niets met het geval te maken heeft. Is
het nu wel waarschijnlijk dat een dief, die het plan heeft
een vracht zilver ergens weg te halendaarvoor een kapotte
koffer neemt?" Edward moest toegeven,dat dit niet waar
schijnlijk was. En toch... toch geloofde hij heel stellig, dat
die draad er veeljaalles mee te maken had. Vader gaf hem
de draad terug en Edward borg deze weer in zijn zakagenda.
Teleurgesteld verlieten broer en zus het vertrek. Die mid
dag trok Edward de bossen in,op zoek naar nieuwe bladeren
voor zijn herbarium,dat verreweg het beste was van heel de
school. Hij kon beter speuren naar planten dan naar misdadi
gers,had hij aan zichzelf gezegd. Diep trok hij het bos in,
waar hij verschillende nieuwe vondsten deed. Plotseling
stond hij stil en gaf een kreet. Aan een struik hing een
oranjegele draad! Hij wilde hem grijpen maar bedacht zich.
Hij nam de draad uit zijn zakboekje en vergeleek deze met de
draad aan de struik. Er bestond, geen twijfel meer: deze
draden behoorden tot hetzelfde doek! Edward zocht niet ver
der. Op een holletje ging hij langs de kortste weg naar
huis terug waar hij hijgend de kamer van zijn vader binnen
viel. Daar waren Richards en Dikke Dries ook. Haastig ver
telde hij zijn wedervaren. "Waar precies heb je die draad
gezien?"vroeg Richards hem. "Ongeveer tachtig pas voorbij
de drie eiken"antwoordde Edward. Richards,die in de ille
galiteit een belangrijke rol had gespeeld, stond ineens op
en zei:"Daar bevindt zich inderdaad een ondergrondse berg
plaatsen een goede ook! Geef mij een stuk of tien agenten
mee hoofdkommissarisdan zullen we eens kijken of Edward
gelijk heeft en daar het zilver van Mon Repos opgeborgen
is. Want,het moet toch ergens zijn!"-"Ik ga zelf mee,en
Edward ook!"besliste Stevensen. Ruim een half uur later
waren de politiemannen op de plaats aangekomenwaar Edward
hen de draad in de struiken wees. De hoofdkommissaris gaf
nu de leiding over aan Richards. Deze plaatste zijn mannen
