7
J_0 N G E R_E_N :_B_I_J_E_E_ïï_K_0_M_S_T
Jongeren,die zich interesseren voor dans en film in eigen
plaatsworden uitgenodigd om dinsdagavond28 februari,na
de kongregatie bijeen te komen in café Roorda. We verwach
ten zowel jongemeisjes als jongemannen. Ieder kan daar zijn
eigen visie op de zaak geven en ideeën aan de hand doen.
Dus,tot dinsdagavond even over acht!
op verschillende punten en nam Edward met zich mee. Een
drietal agenten volgden hen op enkele meters. Gedurende
enige minuten liepen zij gebogen door allerlei kronkelpaad
jes tussen de struiken doof en kwamen toen in een soort
vallei. Ze lieten zich naar beneden glijden. Richards duwde
wat struiken uiteen en toen stonden ze voor een kleine
'houten deur. Richards woelde even in de mulle aarde en
maakte een handel vrij. Hij trok die over en. de deur week
naar binnen open. Edward keek vol verbazing toe. Ze traden
een donkeresmalle gang binnen. De lantaarns flitsten aan
en er begon een wonderlijke tocht door uitgegraven gangen.
Telkens kwamen ze in kamers,waar nog vele sporen van men
sen waren, die daar hadden gewoond tijdens de bezettingoude
dekens,kribben,pannen,kop en schotels. "We zullen maar met
een naar het hoofdkwartier gaan"fluisterde Richards in
Edwards oor. Wéér kwamen zij voor een deur. "Houdt voor de
veiligheid de revolvers klaar!" zei Richards zacht tot de
agententerwijl hij zijn eigen revolver te voorschijn haalde.
Even morrelde Richards aan een kleine schroef in de deur
stijl en toen week de deur naar binnen open. Ze stonden in
een grote ruimte,die geheel was ingericht als woning. Op
een divan in een hoek van het vertrek lag een man te sla
pen. Richards liet het licht van zijn lantaarn op het ge
zicht van de man vallen. Deze schrok wakker en sprong met
een gil overeind. "Kalm maarvriend"gebood Richards aan
de man, die naar zijn achterzak greep. De man ging weer zit
ten. "Wilt u zo goed zijn uw handen even vooruit te steken?"
vroeg de rechercheur. De man deed het gewillig en de boeien
klikten om zijn polsen. "Daar staat de koffer!" juichte Ed
ward, terwijl hij wees op een groteoranjegele koffer, die on
der een tafel stond. Richards opende de koffer,die aan een
kant beschadigd was, en vond. daarin het zilver, de sieraden
en de waardepapieren van Mon Repos. "Dat heb je keurig ge
leverd,Edward! "prees Richards,die de jongen goekeurend op
de schouder klopte. De man en de koffer werden meegenomen
en Richards sloot de geheimzinnige verblijfplaats weer zorg-
