5
k _o _u__d__e.Y__2_JLJLJL_ïï
1 DANKBETUIGING
I Langs deze weg betuigen wij onze hartelijke dank voor
de zeer vele blijken van belangstelling bij ons huwe-
lijk ondervonden,
I AlkmaarNieuwstraat 1 A.C.A. Praat
I Februari 1956 M.Praat-Krom
een eerlijke gedachtewisseling in "Op de Hoek". Dan hebben
we de kans iets aan elkaar te geven,iets van elkaar te le
ren en zo elkaar te verrijken. Maar niets hoor! Ze gaan
liever door met hun geklets onder elkaar,met hun afbraak-
politiek. Voor mezelf vind ik dat niet zo erg;het is nu
eenmaal het lot van iedere priester bekletst te worden;de
leerling is niet beter dan de Meester. Maar ik vind het
we'1 heel erg voor mijn medewerksters en medewerkers. Deze
edelmoedige jonge vrouwen en jonge mannen verdienen beter!
Natuurlijk maken we foutennatuurlijk vergissen we ons; we
zijn immers maar mensen. Is "dit nu een reden om alles af
te breken,soms zelfs voor dat het opgebouwd gaat "worden?
Laten deze kletskousen zich eindelijk eens bezinnen op het
feit, dat zij door hun gezwam zo ontzettend veel schade toe
brengen aan de goede zaak,aan de jeugd,aan de parochie,aan
onze dorpsgemeenschap. Smijt niet naar de werkers met ste
nen,maar draag zelf liever een steentje bij en bouw zo mee
op. Dat is heel wat vruchtbaarder! Kapelaan
kort verhaal door Siem Ommesijde
"Wat een weermeneerzei de kapper,nog kouder dan in '28
en toen was het slecht. Er stonden bloemen op de ruiten".
-"En het sneeuwde"vulde ik somber aan. "Alles was bevro
ren",ging hij door, "Koude voeten",zei ik. "Vorstverlet",
antwoordde hij. "Die scherpe oostenwind"zei ik dreigend.
We kregen het over de lage temperatuur in het algemeen en
over die van Siberie in het bijzonder. Een agressieve kou
de, legde de kapper uit,die zich eerst vastbijt in de rand
jes van je oren en dan langzaam je lichaam binnenstroomt.
Ik huiverde. "U rilt",zei de kapper. "Ik ril omdat ik er
door moet"verklaarde ik.
Diep in de kraag van mijn jas weggedokenstond ik te wach
ten op de trein. Hij moet twee voor zeven vertrekkenhad
de kcntroleur me gezegd en een blik op de stationsklok
overtuigde medat het nog enkele minuten moest duren,voor
