7 WIE KOOPT BIJ EIGEN MIDDENSTAND BLIJFT ZEKER EEN TEVREDEN KLANT is daar altijd warm» "zei ik triomfantelijk. "Een uitputten de hitte"antwoordde vader. "Ik wil geen apenstrikker wor den", zei ik beslist. Mijn vader glimlachte tevreden. "Als je wat ouder wordt,kom je fijn bij mij op het kantoor",zei hij vriendelijk. Ik dacht nu met spijt aan een jeugdideaaldat geen werkelijkheid was geworden. Er kwam beweging onder de wachtendereizigers. De trein gleed langs het perron en een stem zei door de luidspreker dat dit de trein was,die om twee voor zeven had moeten bin nenlopen. Ik liet me met een zucht op een zitplaats vallen Achter de krant tegenover me kwam een hoofd te voorschijn, toebehorend aan een oude heer, die me rustig opnam. Hij liet zijn krant zakkenschraapte zijn keel en sprak:"U heeft kou de voeten"-"Ja"zei ik toonloos. Ik kon geen bewondering opbrengen voor zijn inzicht. "Het vriest, zei ik, en boven dien waait er een gemene wind".-"Het vriestherhaalde hij, er waait een gemene wind en bovendien heeft u koude voe ten" -"Ja" zei ik. "Ik weet een middel tegen koude voeten" "Zeg het me",vroeg ik. "U moet uw schoenen uittrekken"zei hij met nadruk. "Schoenen. uittrekken" bracht ik verward uit. Een dame keek geintresseerd mijn richting uit. Haar medeleven maakte mijn verwarring slechts groter. Ik boog me voorover en fluisterde in het oor van de oude heer: "Misschien. voelt u?" Hij bewoog begrijpend het hoofd,gunde me nog een vaderlijke blik en verdween achter zijn krant alsof hij het geval met zichzelf wilde bepraten. De dame keek me teleurgesteld aan. Set hoofd van de heer kwam weer te voorschijn en zei, dat deze vorst heviger was dan in '98. We kregen het over de lage temperatuur in het algemeen en over die van Skandinavië in het bijzonder. "Dit is een a- gressieve kou, zei ik, die zich eerst vastbijt in de randjes van je oren en dan langzaam je lichaam binnenstroomt". De trein stopte. Ik verliet de coupé en groette dame en heer. De dame had geen wedergroetik was haar bitter tegengeval len. Thuisgekomen trok ik mijn. schoenen uit en bekeek mijn sokken. Er zat een gaatje' in. Siem Ommesyde VOLGENDE WEEK beginnen we met een ernstig verhaal van onze vriend Siem. Deze week genoten' we van zijn luchtige schets als reaktie -op alle geleden kou. Redaktie

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Op De Hoek, weekblad voor Akersloot | 1956 | | pagina 7