8
nen. Ook in het weelderige slaapvertrek is ridder Roxiaan
ontwaakt Staande voor het raam kijkt hij tevreden naar de
aktiviteiten van zijn mensen en vult zijn longen met gezonde
morgenlucht. Hij laat zijn ogen dwalen over de uitgestrekte
bossen,met hier en daar een open plek. Hij kent zijn land en
zijn volkje en hij prijst zich gelukkig te zijn wie hij is. Een
plons in de slotgracht maakt een einde aan de mijmeringen
van de kasteelheer. Hij buigt zich voorover en ziet zijn
twaalfjarige zoon Daslo, die zijn slaap tracht te verdrijven
door een duik van twee hoog in het koele water van de slot
gracht. "Hallo,mijn jongen,hoe gaat ie,goed geslapen?"roept
ridder Roxiaan. "LekkerhoorS"klinkt het van beneden. "En
hoe is het water?;i-"Lekkerhoor"-"Heb je geen zin om even
met me de bossen in te trekken? Een hartig hapje voor het
ontbijt?" Nou, dat is tegen geen dovemansoren gezegd. In en
kele forse slagen heeft Daslo de kant bereikt en in minder
dan een wip staat hij gekleed en gewapend bij de paardenstal
len. De stalmeester leidt twee paarden voor en de ridder en
zijn zoon stijgen op. Hoefgekletter klinkt op de brug, en d.an
stormen ze in volle galop de bossen tegemoet. De kruisbogen
dansen ritmisch op hun ruggen. Ze genieten van de rit. De
boeren,die zich met schop en riek naar de velden begeven,
roepen ze een goede morgen toe. Nog enkele honderden meters
en ze hebben de bosrand bereikt. De paarden worden vastge
bonden en te voet sluipen ze nu tussen de bomen door,om een
fazant of patrijs te verschalken. Een wild zwijn springt knor
rend op en vlucht iveg. De twee jagers wagen er geen piil aan
Die is goed voor grote jachtpartijenze moeten nu... stil,
een grote fazant-hen slaapt rustig op den boomtak. Daslo
ziet het. Hij spant zijn boog. Nee,zo heeft hij geen trefkans,
nog een paar meter dichterbij. Een takje kraakt en roef, de
vogel is gevlogen. Zijn vader lacht zachtjes en fluistert:
"Een volgende k..er beter, hoor". Ze gaan verdersteeds die
per het bos in. In zijn ijver loopt Daslo een tiental meters
voor zijn vader uit en tuurt naar de kruinen van de bomen.
Opeens klinkt het zachte gefluit van een pijl en enkele pas
sen vóór hem valt een getroffen fazant neer. Hij raapt hem
op en ziet nog juist hoe zijn vader een tweede vogel aan hun
ontbijt toevoegt. "Dit is wel genoeg voor vandaag "lacht rid
der Roxiaan opgewekt en ze gaan huiswaarts. Daslo vindt het
wel een beetje spijtig, dat hij geen aandeel in de buit heeft,
maar hij is trots op zijn vader,die zo'n goed schutter is. En
wie weetmisschien krijgt hij op de terugweg, nog een kansje.
