8
Geniet tijdens de kermisdagen in Café Roorda van het
daverende dans- en showorkest
THE MOONLIGHT PLAYERS
's Morgens om 10 uur eerste deuntje met feestmutsen-
parade. Voor deze dagen zijn wij ruim gesorteerd in de";
beste kwaliteiten dranken en likeuren
Beleefd aanbevelend: H.J.Roorda,Kerkplein
snoepen,en de mannen om te drinken en te dobbelen. Niemand
zal bijzonder veel aandacht aan ons schenken. Jij gaat met
een waterkruik naar de bron aan de rand van de stad zodra
de zon in het midden van haar baan is gekomen. Neem een
niet te grote kruik mee,die je kunt dragen op onze vlucht;
dan hebben we voor enkele dagen water in voorraad. Als je
de kruik gevuld hebt,ga je ongemerkt de stad uit en verberg
je je in het derde, bosje,je weet wel,het palmbosjewaar je
op me blijft wachten. Ikzelf neem het pak met voedsel en een
zalfpot en zal zeggen,dat ik naar de medicijnmeester ga om
nieuwe zalf te halen. Als iemand het pak ziet, zal hij den
ken,dat het een geschenk is voor ae medicijnmeesteromdat hij
altijd zo goed voor de dieren zorgt. Ik laat de. zalfpot vul
len en zal dan ook langs een omweg buiten de stad zien te.
geraken en bij je komen. Zorog is naar het Oosten vertrok
kenwij moeten in Westelijke richting vluchten. Eer zij ons
zullen missen zal er een middag,een avond en een nacht ver
lopen zijn en ik denk niet,dat iemand zich erg druk over ons
zal maken totdat Zorog thuiskomt. Maar dan zullen we al een
flinke voorsprong op hem hebben,als hij ons zou willen ach
terna gaan".-"En het kokert je?"vroeg Cinta. "Dat graven we.
morgenavond op. Als Zorog weg is kan ik he_t veilig in mijn
gordel steken. En nu moet je gauw gaan slapenanders zal
Baris "je misschien missen en achterdochtig worden en je be
spieden. Zorg er vooral voor zoveel mogelijk voedsel achter
te houden,want honger is erg in de woestijn". Ze kusten el
kaar goedennacht en gingen uiteen.
Niemand lette op het meisje,dat met een waterkruik op het
hoofd door de hete straten van Lapidea naar de bron ging.
Er v/aren tijdens de hitte van de middag w.einig mensen op
straat. Wie maar enigzins kon,had een schaduwrijk plekje, op
gezocht onder de palmbomen achter zijn woning en dutte of
praatte wat met een ander. Toen Cinta haar kruik gevuld had
met helder,koel bronwaterkon ze ongehinderd de stad verla
ten en zich verschuilen in het aangewezen palmbosje.
