8
"Wat nu verder? Welzusjevan nu af ben ik reizend medicijn
meester. Ik heb van Balsamis,de medicijnmeester van de ko
ning, veel geleerd, omdat ik altijd goed heb geluisterd en
gekeken. Ik kan bijna zeker zeggen,wat een ziek olifant man
keert en welke kruiden men hem moet geven; ik ken de samen
stelling van de meeste zalven en kan alle verbanden leggen.
En ook weet ik nog wel het een en ander van de genezing van
ezels en muildieren,want Balsamis was een vriendelijk mens,
die graag een praatje met mij maakte en altijd op al mijn vra
gen antwoordde. Is er voor mij geen werk als medicijnmees
ter, dan kan ik,hoop ik,als tjjdelijk stalknecht nog wel ieta
verdienen. En jij, Cinta,wat kan jij doen?"-nJe weet,dat ik
met het keukenwerk op de hoogte ben en dat ik allerlei fijn
baksel kan maken. Maar wat heb je daar aan als je trekkend
bent?"-"Heb je niets anders geleerdCinta?"-"Jawelik kan
ook rietvlechten,korven maken en tapijtknopen en herstel
len"-"Noudat is niet mis. We zullen vast en zeker wel
werk vinden"-"Maar waar trekken we eigenlijk heen?"-" Ja,
dat v/eet ik ook niet".-"Zou het niet beter zijn voor goed
ergens te gaan wonen,zodra we een goede meester vinden?"-
"En dan weer moeten vluchten zodra iemand het goud ontdekt!
Nee,Cinta,daar voel ik weinig voor. Bovendien is er iets
in mij,dat me zegt voort te gaan,n.ltijd in Westelijke rich
ting, omdat de Grote Koning wacht op onze komst. Het is net
of een ander in mij mij voortdrijft. Dat goud behoort aan de
Grote Koning, zusje en wij moeten Hem dat brengen" -"Goed,ik
ga met je mee,Bery,al was het tot aan het einde van de we
reld!" Zo spraken zij op die eerste dag van hun vlucht,ter
wijl ze even neerzaten om wat uit te rusten. De. eerste da
gen gingen zij maar steeds voort in de richting van het Wes
ten, zonder uit te kijken naar enig werk om wat geld te. ver
dienen. Trouwens,ze zouden nergens werk hebben kunnen vin
den,want hun tocht voerde door een woestijn,waar geen men
senwoningen stonden. Ze namen niet meer van het brood en
het vlees,dan strikt nodig was om hun honger te stillen,en
dronken dan alleen een slok lauw water uit de kruik,als de
dorst niet langer te verdragen was. De eerste nacht hiel
den zij om beurten de wachtterwijl de ander sliep. Maar de
volgende nacht deden zij dat niet meer,want de woestijn waar
zij door gingen,was zo dor en levenloos,d„at zelfs geen jak
hals of leeuw er voedsel kon vinden, (wordt vervolgd)
NOTA: Het eerstvolgende nummer van "Op de Hoek" verschijnt
zaterdag 25 augustus. Opgelet dus,koeriers en koeriersters.
