HET LIJK IN DE PIANO
Thriller in een onbekend aantal afleveringen door Framu
(k) |kmeneerben karel kneutjes,een soon van me moeder,
ikeh."-"Dat is sterk,bromde de politiedokter dat
ben ik toevallig ookkarel keek de dokter schuw aan en
vervolgde:"Me moeder see alsdat er niks veranderd mog wor-
re aan de kamer voor de plisie kwam. nou,en toen ben ik
maar blijve ligge. ma a r ik had het wel benauwd? DlE vent
daar -zijn stem kreeg een huilerige klank en met bibberende
vinger wees hij naar de piano- die vent daar heb helemaal
geen hoofd meer. Ik ben so bang,meneer de plisie. mag ik
niet naar bu i te?" inspekteur brol knikte. AlS een haas
schoot de jongen de kamer uit. toen barstte de inspekteur
in lachen uit en vertelde de anderen hoe karel flauw ge
vallen was bij het zien van het lijk,en klaarblijkelijk gemeend
had te moeten blijven liggen omdat hij tegen helena gezegd
had, dat er niets aan de kamer mocht veranderd worden. "nou,
zijn moeder zelf zei, dat haar zoon niet tot de snuggersten
behoor de, even min als zijn vader za l i ger lachtte de inspek
teur; het bewijs is hiermee wel geleverd. maar,vooru it man
nen, terzake! Laten we de situatie eens gaan bekijken!"
Inspekteur Brol liep naar de piano en keek erin. Hu was in
zijn loopbaan aan heel wat gewend geraakt,maar de aanblik
die het inwendige van de piano opleverde was zo weinig
hartverheffend, dat hij onwillekeurig terugdeinsde. tussen
de hamers en het snarenbord in lag het lijk geperst. het
bovenlijk was slechts gekleed in een hemd. verder droeg het
een gescheurde broek van ribfluweel. a a n d e ene voet, die
te zien was, zat een sandaal. het bovenlijf was afschuwelijk
vermtnktalsof het met messen was bewerkt,en waar het
hoofd behoorde te z i ttengaapte een donkerro odrafel i g gat.
Inspekteur Brol gaf de fotograaf opdracht met zijn werk te
beginnen. mopperend over het slechte licht zette deze zijn
spullen klaar,geholpen door de dokter, die nog niets anders
kon doen. de man van de vingerafdrukken begon de opper
vlakte van de p i a n o" af te speuren. "h i er zullen we niet
veel aan hebben i nspekteur ze i hij; er zitten wel een mil
joen vingers op dit geval. de piano is vanmorgen hier ge
plaatst,niet? nou,dan hebben hem de laatste uren heel wat
mensen aangeraakt!" -"IK was er al bang voor,zei de inspek
teur,die de kamer aan een grondig onderzoek onderwierp
zonder veel resultaat overigens, en tegen de fotograaf: ben
je klaar met je plaatjes? noudokterdan is het jouw beurt.
Een lekker karweitjegeloof ik. We zullen hem eerst uit de