ben? Een klok sloeg half zeven. Op hetzelfde ogenblik be
gon een telefoon in het kantoor te rinkelen. de inspek-
teur keek peinzend ,naar het toestel. nogmaals en nogmaals
rinkelde het apparaat. de politie moet de mensen zoveel
mogelijk van dienst zijn, dacht de i nspekteur misschien is
er een goede klant aan de lijn. hlj nam de haak op. ''auto
verhuurbedrijf bello",meldde hij zich. "hler bericht voor
Monsieur,zei een stem die zich verder niet bekend maakte;
de politie heeft hier de hele tent nogmaals onderzocht en
al het personeel ondervraagd. alles is goed afgelopen,al
scheelde het maar een haar of ze hadden de geheime deur
ontdekt. wat moet ik nu doen?" inspekteur brol dacht snel
na:"kom zo gauw mogelijk hier heen. kan DAT?h-"DAT kan!
Dus tot straks!" Het gesprek werd verbroken. Net op tijd,
want nspekteur BROL hoorde voetstappen naderbij komen,
Binnen kwam de man in hemdsmouwen,vooraf gegaan door een
keurig gesoigneerd heertje. HlJ zag er wat je noemt "frans"
uit met zijn gouden bril en zijn welverzorgd puntbaardje. HlJ
stapte op de inspekteur af en zei met een allercharmantste
g l m la c h "wa ar kan ik u mee van dienst zijn,meneer? ma a r
wacht, gaat u eerst zitten. nfeemt u mij niet kwalijk, dat ik
u niet beter kan ontvangen". HlJ gaf de man in hemdsmouwen
een teken en deze verdween. de inspekteur ging zitten en
stak de hem aangeboden sigaret op. ondertussen werkten
zijn hersenen op volle toeren. üat telefoongesprek speelde
nog door zijn hoofd. er moest hier dus wel iets niet pluis
zijn. VÓÓR allés moest hij ervoor zorgen, dat de achterdocht
die hij door zijn verschijning gewekt had,werd weggewerkt.
"Ziet u meneer e h begon hij. "Du r a nd v v-ld e de ander
aan,jhcques Durand"-"ziet u,meneer üurano,ik kwam hier
alleen maar vragen of u misschien een van uw wagens mist?"
Hij keek Durand aan. Deze keek merkbaar opgelucht en zei:
"Maar zeker! Wij missen inderdaad een auto sinds enkele
dagen. Een v i er-persoons Ford Taunus. Grijsb lauw" -"Kunt u
mij vertellen aan wie u deze wagen verhuurd heeft? de zaak
is namelijk zo, dat wij hem in nogal vreemde omstandigheden
hebben teruggevonden. ïussen twee haakjeswaarom hebt u
de politie niet op de hoogte gesteld van de verdwijning?"
Durand aarzelde zeer duidelijk. Eindelijk gaf hij als reden
op,dat hij gedacht had dat de huurder hem misschien langer
nodig had gehad en dat het nog geen diefstal behoefde te
zijn. de inspekteur gaf voor door deze uitleg volkomen be
vredigd te zijn. DE volgende vraag bracht meneer üurand
kennelijk nog meer in verlegenheid.
